เวลาทำสมาธิอย่ามีความกลัว

ท่านๆ เวลาทำสมาธิอย่ามีความกลัว เช่น กลัวว่าจะไม่ได้ขั้นนั้นขั้นนี้ อย่ากลัวว่าจะนึกอะไรไม่ออก ให้จิตตั้งมันเป็นสมาธิ หน้าที่ของเราคือสมาธิแล้วทีนี้อยากรู้อะไรที่เราหลงๆลืมๆเราก็ทำสมาธิโดยขจัดความกลัวว่าจะนึกไม่ออก ให้จิตเป็นสมาธิก่อนแล้วค่อยๆคิดทบทวนคือใช้สติปัญญาภาวนาตอนนี้แหละเรียกว่าวิปัสสนากรรมฐาน อารมณ์สมาธิและสติปัญญาที่ไม่มีความกลัวว่าจะนึกไม่ออกหรือไม่ได้บรรลุธรรม ก็จะทำให้นึกขึ้นได้หรือสำเร็จมรรคผลนิพพานนั่นเอง........

 

ฟางว่าน อย่าพาเอากิเลสตัณมามาแสดงธรรม มันจะเป็นบาปติดตัวไป
แล้วจะต้องบ๊องๆ สติไม่ดีแบบนี้ไปอีกหลายชาติ

 

อยากถามผู้รู้ด้วยค่ะ เวลานั่งสมาธิ พอประมาณว่าไม่ถึง 5 นาที จิตหรือเรียกอะไรไม่ทราบจะแกว่ง บางครั้งหมุนตามเข็มนาฬิกา บางครั้งกลับทวนเข็มนาฬิกา รู้สึกเหมือนตัวโยกไปด้วย ก็รู้อยู่ว่าหมุน ก็รู้อยู่ว่าแกว่ง โยก จะทำอย่างไรให้ข้ามพ้นอาการดังกล่าว ขอช่วยให้ความกระจ่าง เป็นอย่างนี้ทุกวันค่ะ

 

มีสติรู้ไปเรื่อยๆ ตามจริง เกิดอะไรขึ้นก็กำหนดรู้ไปแบบนั้น ทำไปเรื่อยๆ

และแนะนำว่า อย่าถามฟางว่านเรื่องการปฏิบัตินะครับ ถ้าสงสัยว่าเพราะอะไรก็ลองค้นหา post อื่นๆ ดูว่าเพราะอะไร

 

ฟางว่าน..ไปอยู่กรรมหนักๆ..ทิ้งชีวิตเลยเพื่อเปลี่ยนพฤติแห่งจิตไปซะ สาธุ

 

ว่ามาอย่างงี้ก็เพราะความอิจฉาริษยา ลองดูที่การกระทำทางกาย วาจา ใจ ของคุณน่ะ ตัวเองดีแค่ไหน วันๆทำผิดศีลผิดธรรม อย่าอิจฉาผม ผมเป็นผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เวรกรรมจะเข้าคุณทั้งสองคนเปล่าๆ ปากเสียแช่งคนอื่นน่ะจะเข้าตัวเอง ทำอะให้มีสติ ดูที่ตัวเอง อย่าไปตำหนิผู้อื่น ทำตัวเองให้ดีก่อนแล้วค่อยสอนคนอื่น...

 

รู้ได้อย่างไรว่าผมทำผิดศีลธรรม? ถ้าผมไม่ใช่ผู้ที่ทำผิดศีลธรรม ไม่ได้ post เพราะอิจฉา จะเกิดอะไรขึ้น และเกิดที่ใครกันแน่?

 

แล้วคุณปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแล้วหรือยังล่ะที่จะสอนผมน่ะ หลายกระทู้แล้วนะ แขวะมาตลอด ก็คุณอ่านแล้วคุณไม่เข้าใจ เพราะสติปัญญาคุณยังไม่ดีพอ ไปเอาโครตภูให้ได้ซะก่อนก่อนจะอ่านบทความของผมโดยไม่มีปัญหา อย่ามาหาเรื่อง...

 

ไม่รู้สิ ผมก็ไม่ได้ไปไล่ด่าใครว่าทำผิดศีลธรรม ไม่ได้ไปไล่ด่าใครว่าโง่ ไม่ได้มาพูดถึงอวัยวะเพศในกระทู้นะ

แต่คุณทำทั้ง 3 ข้อ ตามที่ว่ามาเลย จะให้คิดยังไงดีหละ?

 

คุณ ฟางว่าน ครับถึงเราจะทราบว่าเราเป็นหรือไม่เป็น พระอนาคามี ก็ตามแต่เราก็ไม่ควรจะพูดออกมาให้ผู้อื่นได้รับรู้นะครับผมเข้าใจอารมณ์ของพระโสดาบันดีครับว่าถึงกระแสธรรมแล้ว ลมหายใจท่านแผ่วบางเบาสบายล่องลอยแค่ไหน อารมณ์นั้นเป็นอะไรก็เป็นได้ครับ
พระอนาคามี อาจจะยังมีกิเลสอยู่ แต่กิิเลสละเอียดกว่าปุถุชนมากครับ

 

ผมเจออาการปรามาสพระรัตนตรัย ทําไงครับ ก่อนหน้านี้เคารพ พระรัตนตรัยมาก ศรัทธามาก ตอนนี้ด่าพระ (ไม่มีเหตุผล ด่าในใจ) ขอขมาอยู่ทุกวัน

 

หน้้าจะเป็นการอุปทานขึ้นมานะ เพราะจิตนั้นฟุ้งซ่าน จากประสบการณ์คุณเองหน้าจะทำเรื่องที่ขัดแย้งต่อหลักพุทธศาสนาอยู่ จิตที่เป็นอกุศลจึงค่อยปรามาสพระรัตนตรัย และอาจจะยังติดวิบากกรรมอยู่ ผมทราบดีว่ามันจะค่อยแย้งและปรามาสอยู่เสมอ ยิ่งคุณ รักพระรัตนตรัยมาก เท่าไรมันก็ยิ่งจรมาเสมอ ที่คุณขอขมาทุกวันนั้นละดีแล้ว จริงแล้วมันอยู่จิตสำนึกการกระทำทาง กาย วาจา ใจ แต่ตรงนั้นมันเป็นจุดเริ่มต้นของการปรามาสจริงเท่านั้นเองไม่มีผลอย่างใด แต่มันจะค่อยทำให้ึึคุณเขว พยามอย่าเอาจิตใจไปคล้อยตามมันไปก็แล้วกัน หากพูดด้วยปาก ใจก็คิด จิตก็เกลียดถึง จะเรียกว่าปรามาส สำหรับผมนั้นมี 2 วิธีแก้

1. ผมจะพยา่ยามปล่อยมันไปก่อนใช้จิตดูจิตคือนั้นมันไม่ใช่เรา เราก็ดูมันสิว่าใจมันกำลังพูดอะไรมั่งไม่ต้องกลัวบาปเรารู้ตัวเราดี ตั้งสติให้มากมาก พยามพูดกับมันพูดในใจนั้นละ หากมันจรมาก็ให้นึกขึ้นในใจทันทีว่า ถึงยังไงก็ตามแต่เราจะนับถือ พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต ให้เธอคิดอย้างไรเี่ราก็ยังยืนยันคำเดิม
2. ให้เรานั่งสมาธิจนจิตนิ่งถึงนิ่งมากที่สุดศึกษาเรื่องกรรมฐานต่างและปฎิบัติแบบนี้จิตจะแข็งแกร่งมาก จิตจะแข็งแบบว่าเอาอะไรมาแลกกับพระรัตนตรัยก็ไม่ยอมเลยทีเดียวเมื่อจิตสูงส้งก็ทำสัญญากับจิตไปเลยคิดในใจนั้นละให้นึกถึงสิ่งศักดิ์ที่เรานับถือ แล้วกล่าวกับท่านว่า ถึงในใจของข้าพเจ้าคิดไม่ดีต่อพระรัตนตรัยไปจะตั้งใจหรือมิตั้งใจก็ดี แต่ตัวของเรานั้นรู้ดีอยู่แกใจว่าเหตุใด ผมพูดตรงๆเลยว่าไม่ต้องกลัวหากเรารักพระรัตนตรัยจริง ไม่บาป

และยังมีบทขอขมาพระรัตนตรัยหากวันไหนรู้สึกผิดมากก็มาสวดขมาจากใจจริง
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต ฯ
(ถ้าหลายคนว่า.....ขะมะตุ โน ภันเต, ฯลฯ....
ขะมะตุ โน ภันเต , อุกาสะ ขะมามะ ภันเต ฯ )

แปล

หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุก ๆ
พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้
ก็ดี ด้วยทางกายหรือวาจาก็ดี และด้วยเจตนาหรือไม่มีเจตนาก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี ขอองค์สมเด็จ-
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย
และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดอดโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้าตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่
พระนิพพานด้วยเทอญ ฯ
________________________
เป็นของหนังสือสวดมนต์แปล
จากวัดจันทาราม (วัดท่าซุง) อ.เมือง จ.อุทัยธานีครับ

 

ครับผมเคยนั่งสมาธิก่อนจะเจออาการนี้ (จริงๆนั่งก็เพื่อ สงสัยว่าพระพุทธเจ้า มีอะไรดี เป็นเจ้าชายออกบวช มันต้องมีสุขแน่) แล้วนั่งไปภาวนาพุทโธ แล้วจิตดิ่งลง เป็นฌาน1 (ฌานไรไม่รู้แต่สุขโคตรๆ ภาษามนุษย์ อธิบายไม่ได้ ต้องทําเอง)แล้วตอนนั่นก็นั่งสมาธิตลอด สบายใจ แต่ยังไม่ถึงฌาน (อุปจารสมาธิใกล้จะฌานแต่ยังไม่ถึง) แต่แล้วก็ตอนนั้นภาวนาอยู่ดีๆ ก็ด่าพระ ตอนนี้ผมมั่นใจว่า นิพพานมีจริง บุญบาปมีจริง(เคยได้ยินเสียงเปตร ผมถามป้าผมว่าได้ยินไหม ตอนนั่นอยู่เดียวกันป้าบอกว่าไม่ แต่ผมได้ยินชัดเลย ) เลยเชื่อว่ามีจริง แล้วเชื่อว่าพระรัตนตรัย มีคุณจริงๆ

 

คือเรื่องราวมันเป็นอย่างนี้หรอกหรอ ผมเข้าใจแล้วจริงแล้วมันคนละเรื่องเดียวกันกับการที่คุณทำสมาธิเพื่อไตร่ลำดับฌานแล้วเกิดอาการจิตอุปทานปรามาสพระรัตนตรัย ผมรู้สึกว่าคุณต้องแก้ด้วยการเลิกให้ความสนใจในเรื่องจิตปรามาสไปได้เลยแล้วเอาเรื่องสมาธิให้มั่นคงไปเลยแล้วบทสรุปทั้งหมดมันจะไข้ความกระจ่างให้กับคุณเองคุณจะเข้าใจกว่านี้ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดามากที่เรียกว่า นิวรณ์ 5 ผมแนะให้คุณไปศึกษาเรื่องนิวรณ์ 5 ก่อนและพยายามใช้ความเป็น อิทธิบาท 4 ให้มากที่สุดเพราะคุณจะสำเร็จในทุกๆเรื่อง คุณควรหาอาจารย์ ไว้ด้วยเพื่อที่จะได้ปรึกษาแล้วค่อยชี้ทางให้

 

มีหลายคาขอรับ
คาแรกคืออยู่ในครรภ์หรือบ้างอยู่ในลำใส้

พอออกมาดูโลกก็เป็นคาแล้ว

ท่านเคยเห็นยันต์
นกเหยี่ยวเหยียบงูตัวเล็ก
แล้วอินทยรีย์เหยียบตัวใหญ่ซ้อนอยู่ข้างบน
แล้วพญาครุทเหยียบนาค
และมีนารายย์นั่งข้างบนสุบรรณหรือไม่อย่างไรขอรับ
พารหมพรือพุทธ

ที่สุดไม่มีหรือไม่อย่างไร
แค่คิดว่าเป็นนั่นและเป็นหนี้อย่างกระผมก็ติดแล้วขอรับ
หรือไม่อย่างไร

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

...ไม่เศร้าโศกถึงอดีต ไม่กังวลถึงอนาคต มีความสุขอยู่กับปัจจุบัณธรรม...การทำสมาธิผู้เริ่มปฏิบัติใหม่ๆเจียดเวลาก่อนนอนทำสม่ำเสมอแบบเก็บเล็กผสมน้อยก็ได้ ทำดีกว่าไม่ทำ อาจจะใช้เวลาหลายปีกว่าจิตใจเราจะเป็นสมาธิ หรือบรรลุธรรม ธรรมของพระพุทธองค์เป็นของผู้มีปัญญา ศรัทธา และความเพียร จะขี้เกียจไม่ได้น๊ะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ................................