ย้อยรอยตำนาน "พ่อขุนผาเมือง"ภาคพิเศษ

ภาพพระธาตุองค์เดิม ที่สร้างครอบไว้ในสมัยอยุธยา ที่จะทำการบูรณะใหม่
เป็นดังภาพข้างล่างที่ได้ออกแบบไว้ครับ (โดยคุณอลงกรณ์ มุขธระโกษา และทีมงาน)

 

ขอโมทนากับเรื่องที่คุณ mead นำมาลงนี้ ด้วยครับ

 

เห็น เค้าลางๆแล้ว ว่าจะเป็นเมืองหลวงใหม่ ในอนาคต
ที่ๆ คน จะไปหลบภัยกันโดยมิได้นัดหมาย จำนวนมาก
อ.ปริญญา สื่อไว้

เริ่มก่อสร้างเดือนตุลานี้ - ตุลาปีหน้า ภายใน 1 ปี หลังจากนั้น
ก็คง....ความชัดเจนเริ่มปรากฎแล้วล่ะ

สาธุ...

 

สวยมากค่ะ^^

ถ้าเคลียร์คิวงานได้คงได้ขึ้นไปกราบ

 

ขออนุโมทนากับเรื่องที่นำมาให้อ่าน ขอบคุณ คุณ mead ที่นำเรื่องน่าสนใจ มาแบ่งปัน ให้ได้รับความรู้โดยทั่วกันค่ะ จะหาโอกาสไปกราบไหว้ พระธาตุค่ะ

 

ได้เข้ามาอ่าน website นี้ด้วยเหตุผลที่ว่าเมื่อคืนฝันว่าได้ไปสถานที่หนึ่งที่รู้ได้ในความฝันว่าที่นั่นคือหล่มสักทั้ที่ไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนแล้วได้เห็นชายท่านหนึ่งแต่งตัวเหมือนเจ้าเมืองสมัยก่อนยืนอยู่บนแท่นหินจึงเข้าไปกราบ
พอออกมาก็มีหญิงคนหนึ่งห่มผ้าแถบสีขาวนุ่งผ้ายาวกรอมเท้ายื่นจี้ห้อยคอมาให้จี้นั้นด้านหนึ่งเป็นรูปชายที่ตนเข้าไปกราบอีกด้านเป็นรูปแท่นหินสลักคำว่าหล่มสักไว้ในฝันตอนนั้นรู้สึกดีใจมากจึงนำจี้นั้นขึ้นห้อยคอแล้วก็สะดุ้งตื่น
เลยปลุกแฟนขึ้นมาแล้วเล่าความฝันให้เขาฟัง(แฟนเป็นคนเพชรบูรณ์แต่เราไม่เคยไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวใดๆของเพชรบูรณ์เลย) แฟนบอกว่าเราคงฝันเห็นพ่อขุนผาเมืองมั้ง สารภาพว่าไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยลองค้นหาคำนี้ดู รู้สึกช็อคมากค่ะภาพที่เราเห็นมันเหมือนในฝันไม่มีผิดตอนนี้รู้สึกอยากร้องไห้บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเพราะอะไร

 

คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญครับ การที่คนเรารู้สึกผูกพันกับเรื่องราวในอดีตหรือสถานที่บางแห่ง จิตวิญญาณจะรับรู้และแสดงออกมาจากข้างในแบบคุณ angeltk รู้สึกครับ จริงๆแล้วอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต ดำเนินไปพร้อมกันในมิติของจิตวิญญาณ..ความรู้สึกเหล่านั้นจึงมีอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปทุกขณะครับ
มีโอกาสก็ไปเยือนเพชรบูรณ์นะครับ..อาจค้นพบระลึกรู้บางสิ่งได้ในปัจจุบันครับ

 

ขอบคุณคุณmead ค่ะ จริงๆเรื่องที่เหมือนบังเอิญได้เกิดขึ้นในชีวิตนี้บ่อยครั้งมากอีกครั้งหนึ่งที่ฝันแบบนี้แล้วไม่เคยลืมลงเลยคือฝันว่าได้เข้าเฝ้า ร. 5ตอนท่านกำลังสิ้นใจท่านยกมือขึ้นลูบหัวจำได้ว่าตอนนั้นที่ตื่นขึ้นมาร้องไห้เหมือนเสียสติเลยค่ะสถานที่ที่พบในฝันไม่เคยถูกลบจากความรู้สึกเลย
จากนั้นผ่านไป~2ปีก็ได้มีโอกาสไปที่วัดระฆัง ทั้งที่ทำงานอยู่ศิริราชแต่ไม่เคยแวะไปสักครั้งพอได้ไปที่หอพระไตรปิฎกภาพเก่าๆในความฝันก็ได้ย้อนกลับมาเหมือนหนังกรอกลับ และแล้วก็ยืนร้องไห้อยู่บนนั้นเป็นนาน รู้สึกเหมือนตัวเองเสียพ่อไปจริงๆ

 

อ่อ เรื่องราวพ่อขุนผาเมือง หายไปจาก ศิลาจารึกครับ
เพราะ จารึกมาจาก ยุคสุโขทัย
แล้วพ่อขุนผาเมืองไม่ได้ไปไหนครับ

พ่อขุนผาเมือง มี ชายา เป็นธิดาของ อาณาจักรขอม
และสุโขทัยไม่ได้รบชนะขอมครับ ขอมถอยทัพเพราะ

พระขันธ์ชัยศรี ที่เป็นเครื่องหมายของ ราชาขอมได้ถูกขโมยจาก พระเจ้าชัยวรมันที่ 7
โดยธิดาของท่านเอง และนำมาให้ พ่อขุนผาเมือง

ได้ความคือ
พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 โดนชิงราชบัลลัง
ขอมยกเลิกการปกครอง สุโขทัย เนื่องจาก เปลี่ยน ราชบัลลังค์

และ ราชาองค์ใหม่ของอาณาจักรขอม ต่อจาก พระเจ้าชัยวรมันที่ 7
คือ ลูกเขยที่ไม่ได้มาจากสายเลือดขอม

พ่อขุนผาเมืองไปไหนครับ

 

อนุโมทนาสาธุ

ขอบคุณสำหรับประวัติศาสตร์ที่คุณ mead นำมาเล่าให้ฟัง
เคยไปกราบไหว้แม่หญิงเข็มทอง ที่ วัดตาล จ.เพชรบูรณ์ รู้สึกดีมาก ๆ ท่านโปรดสีชมพู อนุสาวรีย์ของท่านอยู่หลังโบสถ์เก่าซึ่งสร้างไม่เสร็จ

 

เท่าที่จิตสัมผัสได้ เห็นตรงกับข้อมูลนี้


แต่มีที่หายไปคือ พระร่วง ไม่ใช่ขุนผาเมือง
พระร่วง ได้ทักท้วงขุนผาเมือง เรื่องที่หลง
รักนาง สิงขรเทวี ซึ่งเป็นเชื้อสายขอม ไม่
ยอมละจากนาง ทำให้สิ่งที่ทำมาทั้งหมด
ตกแก่พ่อขุนบางกลางท่าว


คนที่หลงรักเมียขอม จะเป็นกษัตรยิ์ได้อย่างไร
ถ้าเมียขอมคนนั้นยังมีอำนาจอยู่ในสุโขทัย
สิ่งที่ทำมาทั้งหมด ก็เท่ากับไม่ได้ทำอะไรเลย
สุดท้าย พ่อขุนผาเมือง เลือกเอาผู้หญิงแล้ว
ยอมสละความเป็นปฐมกษัตริย์


เรื่องนี้ทำให้พระร่วงผิดใจกับพ่อขุนผาเมือง
และออกบวช ใช้ชื่อว่าพระร่วง แต่ประวัติศาสตร์
ปิดบังตัวตนที่แท้จริงของพระร่วงผู้นี้ไว้ เพื่อรักษา
เกียรติ์ให้พ่อขุนผาเมือง


ข้าพเจ้าเห็นว่าความผิดพลาดสอนลูกหลาน
สำคัญกว่าการปกปิดเพื่อรักษาเกียรติ์

 

ประเพณีนี้ทำเพื่อส่งดวงวิญญาณของนางสิงขรเทวีจริง
(อนึ่ง ตอนนางโดดน้ำตายได้สาปแช่งบ้านเมืองไว้ด้วย)


แต่ในการทำพิธีนั้น ยุ่งยากและมากกว่าในปัจจุบันนี้มาก
คือ ไหนๆ จะส่งดวงวิญญาณของนางสิงขรเทวีแล้ว จึง
ให้ส่งดวงวิญญาณของทหารที่ตายไปในการรบทั้งหมดด้วย


เวลาทำ ให้จุดประทีปหน้าบ้านของตนก่อน ประชาชนก็ทำ
กันทุกคน แล้วจึงเชิญประทีปนั้นนำทางดวงวิญญาณที่อยู่ใน
บริเวณนั้น ลงกระทงแล้วลอยไปตามน้ำอีกที


หลังพระนางตายลง ชาวบ้านหวาดกลัวกันมาก เพราะเฮี้ยนจัด
จนทำให้การปกครองระส่ำระส่าย ไม่มีจิตใจที่จะสร้างชาติร่วมกัน

 

ขุนผาทั้งสี่ เป็นสี่ทหารเอกของพ่อขุนผาเมือง
หลังจากท่านสละตำแหน่งกษัตริย์ให้พ่อขุนศรีฯ
แล้ว ท่านก็สั่งให้ขุนทั้งสี่ ช่วยงานของพ่อขุนศรีฯ
ต่อด้วย

 

พ่อขุนผาเมือง ไม่ใช่พระมหาจักรพรรดิ์
พระร่วงก็ไม่ใช่พ่อขุนผาเมือง คนละคนกัน


ไมได้คิดจะปั่นป่วนท่านนะ แต่ชี้แจงเพื่อ
ป้องกันการแอบอ้างสวมรอยแทนกันน่ะ

 

ชาติกำเนิดของพระร่วงเป็นความลับ


พระร่วงได้ช่วยงานพ่อขุนผาเมืองมาก่อน
แต่เมื่อผิดใจกันเรื่องที่พ่อขุนผาเมืองเลือก
เอาผู้หญิงแทนที่จะเลือกเอาความเป็นกษัตริย์
"สองพ่อลูกบุญธรรม" ก็ตัดขาดจากกัน
แล้วพระร่วงก็ไปบวช


สึกออกมารับใช่พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ เพราะบวชแล้ว
ยังไม่วายโดนอำนาจของนางสิงขรเทวีรบกวน จึง
ต้องสึกเสีย แล้วมาช่วยพ่อขุนศรีฯ พ่อขุนศรีฯ รักดั่งลูก
เมื่อพ่อขุนศรีฯ หาลูกชายสืบบัลลังก์ไม่ได้อีก จึงยกให้
พระร่วง หรือพ่อขุนรามคำแหง


ทว่า ขุนนางบางส่วนเล่นการเมือง เรื่องชาติกำเนิดของ
พ่อขุนรามฯ เช่น บางเอาไปล้อเลียนว่าเกิดจากไข่พญานาคบ้าง
เล่ากันไปทั่ว จนเป็นนิทานสนุกสนาน กดดันในท่านเสียบัลลังก์
สุดท้าย ท่านจึงสร้างศิลาจารึกว่า "เป็นลูกพ่อขุนศรีฯ" เสียเลย


(ไม่ขอยืนยันความถูกต้องนะครับ สัมผัสด้วยจิตมาได้เท่านี้
ที่เหลือท่านก็พิสูจน์หาความจริงกันเองนะครับ)

 

พวกขอมเล่นการเมืองทำลายศรัทธาของพ่อขุนรามฯ



พวกขอมไปแต่งนิทานเล่าให้ชาวบ้านฟังกันว่า พระร่วง
หรือพ่อขุนรามฯ ผู้นี้ เป็นบุตรในเชื้อสายขอม ที่เกิดจาก
"พญานาค" ไข่ออกมา พ่อเห็นเป็นสิ่งไม่ดี จึงเอาไข่ไปทิ้ง
แล้วมีคนเก็บไปเลี้ยง


ซึ่งก็คือ คนส่งส่วยน้ำให้ขอม อันนำไปสู่ตำนาน "วาจาสิทธิ์"
ซึ่งเกิดจากพระร่วงได้ทำชะลอมส่งน้ำ แทนโอ่งดินเผาซึ่งหนัก
และทำให้การขนส่งล่าช้า


ตำนานนี้ยังคงอยู่ถึงปัจจุบัน

 

นางสิขรมหาเทวี

นางกลับชาติมาเกิดแล้วเพื่อมา
ถอนคำสาบพร้อมกับเทวดาประจำตัวนางคือองค์อินทราหรือพ่อขุนศรีอินทราทิตย์นางเกิดเป็นชาวบ้านธรรมดา 700กว่าปีแล้วนะกว่าจะได้เกิด ฝ

 

นางสิขรมหาเทวี

นางกลับชาติมาเกิดแล้วเพื่อมา
ถอนคำสาบพร้อมกับเทวดาประจำตัวนางคือองค์อินทราหรือพ่อขุนศรีอินทราทิตย์นางเกิดเป็นชาวบ้านธรรมดา 700กว่าปีแล้วนะกว่าจะได้เกิดนางระลึกชาติเพราะการฝึกมาธิโดยบังเอินไปมองเทียนแล้วเกิดนิมิตร

 

ปัญหาก็คือนิมิตรอาจหลอกก็ได้เพราะคนธรรมดาไปหลงรักเทวดาประจำตัวเอง