เลี้ยงดูแม่..สงสัยได้บาป

ตัวเราเองอายุ 42 ปีแล้ว ส่วนแม่ของเรา 70 ปี ทุกวันนี้แม่ชอบเอาเรื่องในอดีตที่บอกว่าไม่ใช่ลูกตายายมาเล่าให้ฟังตลอด ถ้าเราบ่ายเบี่ยงไม่รับฟังก็จะโดนแม่ต่อว่า และก็ง้อนเข้าห้องทุกที ทุกวันนี้ต้องมีปากเสียงกับแม่เกือบทุกวัน การเลี้ยงแม่ เราไม่หวังบุญหลอก แต่ก็กลัวมีบาปติดตัวไปจัง ทุกวันนี้ก็ไม่อยากคุยกับแม่เลย กลัวจะมีปัญหากับแม่ ไม่รู้ต้องปฏิบัติตัวแบบไหนดี
อยากรบกวนผู้ที่มีประสบการณ์คล้ายๆ กันมาเล่าสู่กันฟังบางว่าต้องทำอย่างไร

 

ก่อนอื่น ขอแสดงความชื่นชมคุณที่มีความกตัญญูกตเวทีดูแลคุณแม่ผู้สูงอายุ นับว่าเป็นโอกาสอันดีที่สุด ที่หลายคนปรารถนา แต่ไม่มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณของคุณแม่อย่างคุณนะคะ....
ธรรมดาของผู้มีอายุ มักขอบเล่าความหลัง และมีความสุขที่มีคนรับฟังท่าน
แล้วคุณแม่ของคุณ คงมีคุณคนเดียวที่ท่านสามารถเล่าอะไรๆให้ฟังได้
หากพอทนได้ ก็รับฟังท่านเถิดนะคะ และแสดงความคิดเห็นที่จะทำให้ท่านมีความสุขบ้าง
ตอนที่เรายังเป็นเด็กเล็ก เชื่อมั่นว่าเราเองก็เคยพูด เคยทำสิ่งที่ท่านไม่ชอบ ไม่พึงพอใจ
ท่านยังอดทนเพราะรักเรานักหนา....
ขอส่งกำลังใจมาให้คุณ ทำความดีต่อไปนะคะ

 

ทั้งชีวิตคนเราโตมาได้และมีความรู้ความสามารถ เพราะอะไร ก็เพราะเวลาครับ เช่นกันครับการที่คิดจะทำดี ทำชอบธรรม ต้องหมั่นฝึกฝนครับ หมั่นพิจรณา หาเหตุผลว่าสิ่งนี้ดี ไม่ดี พลาดพลั้ง เผลอ ลืม หลง โกรธ โมโห จองเวร อาฆาต พยาบาท มันเกิดมาจากสิ่งไหน เพราะอะไร
ต้องหมั่นฝึกจิตดูจิตไปเรื่อยๆครับ

 

ปัญหาของคุณ เหมือนของเราเลย แต่แม่เราคุยเก่งมาก พูดได้ทั้งวัน พูดแต่เรื่องคนอื่น บางทีเราก้อเผลอ ดุไปบ้างว่า อย่าไปพูดถึงคนอื่นเลย หรือไม่ก้อบ่นแม่ว่าคุยเก่งเนอะ เรารู้ว่าไม่ถูก ทุกวันนี้เราก้อพยายามระงับคำพูด คิดแต่ปล่อยวาง อย่าเอามาเป็นอารมณ์ อย่าหงุดหงิด ให้แม่เค้าพูดไปเถอะ และก้อสวดมนต์ทำใจขอให้พระคุ้มครอง และชี้ทางสว่างให้เราทำแต่สิ่งดี ...ยังไงก้อแม่เรา อย่าทำให้เป็นบาปติดตัวเลย...

 

ฟังไปเถอะครับ ถ้าเรื่องที่พูดไม่ค่อยดี เราอาจจะพยายามแย้งได้บ้าง แต่พยายามอย่าให้กลายเป็นทะเลาะถกเถียงไป
ผมเองมีคุณพ่อชอบพูดเรื่องที่ท่านชอบ แต่เราไม่รู้ หรือบางทีไม่ชอบ บางทีชอบพูดแบบติดโม้หน่อยๆ บางครั้งก็ได้ทะเลาะกันมั่ง เฮ้อ ! คิดได้ก็ตอนที่ที่ทะเลาะกันจบ แล้วรู้สึกไม่ดีทุกที บางครั้งอุตส่าห์ จะวางกำลังใจว่าจะไม่โกรธ แต่บางทีก็ทำไม่ได้ เอาเป็นว่าท่านยังอยู่กับเราให้เราได้ทำหน้าที่ทดแทนคุณ ก็ยังดีกว่า เวลาที่ท่านจากไปแล้วจะมาเสียใจในภายหลังครับ