คุณชอบสวดมนต์บทใดมากที่สุด

คาถาที่ผม ท่องทุกวันคือ
1มงกุฏพระพุทธเจ้า 2คาถาพระพุทธเจ้า 5 องค์ตอนชนะมาร
(2คาถานี่จะท่องว่าเวลากลัวผี ในฝันเจอฝีก็2คาถานี้ครับแต่รู้สึกท่องไม่ค่อยจะถูกเลยเวลาฝันโดนผีหลอก )T T
แต่ที่สวดก่อนนอกก็มี
ยอดพระกัณไตรปิฎก ครับ

 

ส่วนตัวผม แรกๆจะสวดมนต์เป็นชุดของ หลวงพ่อจรัญเริ่มจาก สวดพาหุง มหากา ตามด้วย อิติปิโส เท่าอายุ บวก 1 แล้วจบที่ แผ่เมตตา กรวดน้ำ สวดตามแบบนี้เป็นประจำได้ระยะหนึ่งก็เพิ่มคาถาศักดิ์สิทธิ์ อื่นๆ เช่น คาถาชินบัญชร ยอดพระกัณไตรปิฏก (สวดบทนี้มักจะมีอากาศขนลุกบ้างหรือมีเสียงดัง ก๊อก แก๊ก รอบตัวครับ แปลกดีเหมือนกัน) สวดอย่างงี้เป็นประจำครับทำให้จิตใจร่มดีครับ

จนเมื่อประมาณ 3 ปีที่ผ่านมาผมมารู้จักกับกับ ปี้หนานคนหนึ่ง คำว่า ปี้หนานเป็น ภาษาเหนือนะครับ แปลว่าคนที่เคยบวชเป็นพระนานหลาย พรรษา แล้วสึกออกมา คล้ายๆ กับคำว่าทิด ในภาษาภาคกลางครับ ปี้หนาน คนนี้คุยกันกับผมถูกคอครับ สมัยนั้นมันจะตั้งวงกันบ่อย พี่ท่านแนะนำให้ผมสวดคาถา บารมีเก้าชั้นครับ

คาถาบารมีเก้าชั้นนี้ ผู้ที่นำมาเผยแพร่คือท่านครูบาเจ้าศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนาไทย ครับ ตามตำนานเล่าว่าครูบาศรีวิชัยท่านได้ออก ธุดง ไปยังหมู่บ้านห่างใกล แถวภาคเหนือ ไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งครับ ลองนึกภาพบ้านคนโบราณ นะครับจะเป็นบ้านที่มุงหลังคามุงจาก หรือใบหญ้าคา แต่ละบ้านก็จะอยู่ในละแวกเดียวกัน ติดๆ กันครับ เมื่อครูบาท่านเดินธุดงไป ถึงหมู่บ้านนั้นแล้วปรากฏ ว่าหมู่บ้านโดนไฟใหม้ครับ เนื่องจากบ้านสมัยโบราณมุง ด้วยใบหญ้าคาซึ่งเป็นเชื้อเพลิงอย่างดีทำให้ไฟใหม่บ้าน ไปหลายหลัง แต่มีเหตุอัศจรรย์คือ มีบ้านมุงจากบ้านหลังหนึ่ง รอดพ้นจากการถูกไฟใหม้ได้ ท่านเลยเข้าไปสำรวจในบ้านน้น จึงพบ ใบพับสา แผ่นหนึ่งเสียบไว้ใต้ขื่อครับ คนโบราณ นิยมจดบันทึกข้อความ บทสวดมนต์ คาถาไว้กับใบลานหรือ กระดาษสา ตามภูมิปัญญาชาวบ้าน ครับ ในกระดาษสาแผ่นนี้เขียน จารึกเป็นภาษาล้านนา เขียนว่า คาถาบารมีเก้าจั้น ท่านจึงเกิดความอัศจรรย์ใจ และได้นำมาใช้กับตัวท่านตลอดมา ครับ

คาถาบารมี 9 ชั้นนี้ ถ้าเป็นคนที่เข้าใจภาษาเหนือจะแปลได้ตรงตัวเลยครับ มีใจความโดยรวมถึงการอาราธนา พระบารมี 30 ทัศของพระพุทธเจ้ามาคุ้มครองปกปักรักษา ตัวของผู้สวด ครับ ตั้งแต่นั้นมาผม ก็ สวดคาถา บารมีเก้าชั้น เป็นประจำรวมทั้งแนะนำ เพื่อนฝูงที่รู้จักให้ท่องเพื่อไว้ ป้องกัน ตนเองจาก สิ่งชั่วร้ายครับ

คำไหว้ปาระมี ๙ จั้น ของครูบาเจ้าศรีวิชัย

ท่ิอง นะโม 3 จบ
สาธุ สาธุ พระปั๋ญญาป๋าระมี ๓๐ ตั๊ด สาธุพระปั๋ญญาป๋าระมีวัดแวดล้อม วิริยะป๋าระมีล้อมระวังดี สีละป๋าระมีบังหอกดาบ เมตตาป๋าระมีผาบแป้ตังปื๋น ทานะป๋าระมีหื้อเป๋นผืนตั้งต่อ อุเปกขาป๋าระมีหื้อก่อเป๋นเวียง สัจจะป๋าระมีแวดระวังดีเป็นไต้ ขันตี๋ป๋าระมีก๋ายเป็นหอกดาบบังหน้าไม้และปื๋นไฟ อะธิฏฐานป๋าระมีผันผาบไปจุ๊แห่งแข็งๆแรงๆ ผาบฝูงหมู่มารผีสางพายเผต ทุกทวีปภพถีบปังป้ายหนี นางธรณีอัศจ๋รรย์ โสเสมือนผันอยู่คว้างคว้าง น้ำนทีนองกว้างต่อกว้างแตกตี๋ฟอง นะนองนะนอกเป็นข้าวตอกดอกไม้ ถวายปูจาพระแก้วแก่นไท้สะธัน พระพุทธังเอย...จุ่งมาผายโผด อนุญาตโต้ษโผดผู้ข้าแต๊ดีหลี นางแม่ธรณีออกมารีดผมอยู่ตี้ธาตุ จ้างฮ่ายค่ายคะจัง งาสับดินพ่นน้ำนทีลง ผัดผายคอพายหัก ต๊บต้าว พญามารอ่าวปูนกั๋ว กราบยอมือขึ้นทูนหัวใส่เก้า ผู้ข้านี้จื้อว่าลูกศิษย์พระพุทธเจ้าต๋นมีบุญสมปารอันมาก พระพุทธเจ้าจึ่งจักตั้งพระ ปั๋ญญาป๋าระมีไว้ ๙ จั้น ตั้งไว้ตางหน้าก็ได้ ๙ จั้น ตั้งไว้ตางหลังก็ได้ ๙ จั้น ตั้งแต่หัวแผวตีนก็ได้ ๙ จั้น ตั้งแต่ตีนแผวหัวก็ได้ ๙ จั้น แสนว่าลูกปื๋นจักมาเสมอเหมือนดังฝนแสนห่า ก็บ่มีจักมาใกล้ได้ ข้าพเจ้าเลยได้ไหว้ว่า พุทธะกุณัง ธัมมะกุณัง สังฆะกุณัง พุทธะอินตา ธัมมะอินตา สังฆะอินตา อัสสะอับ อันแม่ธรณีผู้อยู่เหนือน้ำอยู่ก้ำแผ่นดิน กันข้าได้ระลึกนึกเถิงยังกุณพระพุทธะเจ้า กุณพระธรรมะเจ้า กุณพระสังฆะเจ้า กุณพระปิตา กุณพระมารดา คุณครูบาอาจารย์ กุณแก้วเจ้าตังสามผะก๋าร กุณพระพุทธัง กุณพระธัมมัง กุณพระสังฆัง กุณแดด กุณฝน กุณน้ำ กุณลม กุณไฟ กุณกุสลราศีเจ้าก็ดี กุณพระเจ้าภาวนาก็ดี กุณนางธะราก็ดี กุณพระปัจจเจกเจ้าก็ดี กุณนางแม่ธรณีเจ้าก็ดี ขอจุ่งมาฮักษาก้ำหน้าก้ำหลัง ยังต๋นตั๋วแห่งข้า ในค่ำคืนวันนี้ จิ่มแด่เต๊อะ
พุทโธ พุทธัง อะระหัง ธัมโม ธัมมัง อะระหัง สังโฆ สังฆัง อะระหัง พุทโธ พุทธัง ฮักษา ธัมโม ธัมมัง ฮักษา สังโฆ สังฆัง ฮักษา พุทโธ พุทธัง กัณหะ ธัมโม ธัมมัง กัณหะ สังโฆ สังฆัง กัณหะ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง นะสากาเส อุรุอากัง มาติ ปิตตั๋ง จาติขันธัง มัจจุราจา นะกะรันติ.



*** สำหรับท่านที่ ไม่เข้าใจภาษาเหนือครับ พอดีไปเจอเวอร์ชั่นแปลเป็นภาษาไทยกลางครับ ลองอ่านแล้วเปรียบเทียบกันดูครับ ความหมายดีๆ มากๆ

แปลเป็นภาษาไทยกลาง
คาถาบารมีเก้าชั้น

สาธุ สาธุ พระปัญญาบารมีสามสิบทัศ สาธุพระปัญญาบารมีวังแวดล้อม วิริยะบารมีล้อมระวังดี ศีละบารมีบังหอกดาบ เมตตาบารมีปราบแพ้ทั้งปืน ทานะบารมีให้เป็นผืนตั้งต่อ อุเบกขาบารมีให้ก่อเป็นเวียงศรี สัจจะบารมีแวดระวังดีเป็นไม้ไต้ ขันติบารมีกลายเกิดเป็นหอกดาบบังหน้าไม้และปืนไฟ อธิษฐานะบารมีผันปราบไปทุกแห่ง แข็งแข็ง แรงแรง ปราบฝูงหมู่มาร ผีสาง พรายเปรตทุกทวีปพบถีบพังพ่ายหนี นาง ธรณีอัศจรรย์รูดมวยผมผันอยู่คว้าง ๆ น้ำนทีนองกว้างต่อกว้างแตกตีฟองนะนอง นะนอกเป็นข้าวตอกดอกไม้ มาถวายบูชาพระแก่นไท้ทรงธรรม์ พระพุทธังจุ่งมาผายโปรดจุ่งอนุญาตโทษโปรดผู้ข้าแท้ดีหลี นางธรณีออกมารีดผมอยู่ธาตุช้างร้าย พ่ายคะจังงาสับดินพ้นน้ำนทีลงพัดพ่ายคอ พลายหักทบท่าว พญามารอ้าวอ้าวปูนกลัวกราบยกมือไหว้ทูนใส่หัวเกล้า ข้าผู้นี้ชื่อว่าศิษย์พระพุทธเจ้าตนมีบุญสมภารอันมาก พระพุทธเจ้าจึงตั้งพระปัญญาบารมีไว้เก้าชั้น ตั้งไว้ข้างหน้าก็ได้เก้าชั้น ตั้งไว้ข้างหลังได้เก้าชั้น ตั้งแต่หัวถึงตีนก็ได้เก้าชั้น ตั้งแต่ตีนถึงหัวก็ได้เก้าชั้นแสนวาลูกปืนจักมาเสมอเหมือนฝนแสนห่าก็บ่มีจัก มาใกล้ได้ ข้าพเจ้าจึงไหว้ว่า พระพุทธะคุณณัง พระธรรมะคุณณัง พระสังฆะคุณณัง พุทธะอินถา ธรรมะอินถา สังฆะอินถา อัสสะอับ แม่ธรณีอยู่เหนือน้ำผู้อยู่ค้ำแผ่นดิน ครั้นข้าพเจ้าได้ระลึกถึงยังคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรมะเจ้า คุณพระสังฆะเจ้า คุณพระบิดา คุณพระมารดา คุณครูบาอาจารย์ คุณพระแก้วเจ้าทั้งสามประการคือ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ คุณแดด คุณฝน คุณน้ำ คุณลม คุณไฟ คุณกุสสะราชเจ้าก็ดี คุณภาวนาก็ดี คุณนางอุทราก็ดี คุณพระปัจเจกกะเจ้าก็ดี คุณแม่ธรณีก็ดี ขอจงมารักษายังตนตัวแห่งข้าในคือวันยามนี้เทอญ
พุทโธ พุทธัง อะระหัง ธัมโม ธัมมัง อะระหัง สังโฆ สังฆัง อะระหัง พุทโธ พุทธัง รักษา ธัมโม ธัมมัง รักษา สังโฆ สังฆัง รักษา พุทโธ พุทธัง กัณหะ ธัมโม ธัมมัง กัณหะ สังโฆ สังฆัง กัณหะ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง นะสากาเส อุรุอากัง มาติ ปิตตั๋ง จาติขันธัง มัจจุราจา นะกะรันติ.

 

ส่วนตัวผม แรกๆจะสวดมนต์เป็นชุดของ หลวงพ่อจรัญเริ่มจาก สวดพาหุง มหากา ตามด้วย อิติปิโส เท่าอายุ บวก 1 แล้วจบที่ แผ่เมตตา กรวดน้ำ สวดตามแบบนี้เป็นประจำได้ระยะหนึ่งก็เพิ่มคาถาศักดิ์สิทธิ์ อื่นๆ เช่น คาถาชินบัญชร ยอดพระกัณไตรปิฏก (สวดบทนี้มักจะมีอากาศขนลุกบ้างหรือมีเสียงดัง ก๊อก แก๊ก รอบตัวครับ แปลกดีเหมือนกัน) สวดอย่างงี้เป็นประจำครับทำให้จิตใจร่มดีครับ

จนเมื่อประมาณ 3 ปีที่ผ่านมาผมมารู้จักกับกับ ปี้หนานคนหนึ่ง คำว่า ปี้หนานเป็น ภาษาเหนือนะครับ แปลว่าคนที่เคยบวชเป็นพระนานหลาย พรรษา แล้วสึกออกมา คล้ายๆ กับคำว่าทิด ในภาษาภาคกลางครับ ปี้หนาน คนนี้คุยกันกับผมถูกคอครับ สมัยนั้นมันจะตั้งวงกันบ่อย พี่ท่านแนะนำให้ผมสวดคาถา บารมีเก้าชั้นครับ

คาถาบารมีเก้าชั้นนี้ ผู้ที่นำมาเผยแพร่คือท่านครูบาเจ้าศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนาไทย ครับ ตามตำนานเล่าว่าครูบาศรีวิชัยท่านได้ออก ธุดง ไปยังหมู่บ้านห่างใกล แถวภาคเหนือ ไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งครับ ลองนึกภาพบ้านคนโบราณ นะครับจะเป็นบ้านที่มุงหลังคามุงจาก หรือใบหญ้าคา แต่ละบ้านก็จะอยู่ในละแวกเดียวกัน ติดๆ กันครับ เมื่อครูบาท่านเดินธุดงไป ถึงหมู่บ้านนั้นแล้วปรากฏ ว่าหมู่บ้านโดนไฟใหม้ครับ เนื่องจากบ้านสมัยโบราณมุง ด้วยใบหญ้าคาซึ่งเป็นเชื้อเพลิงอย่างดีทำให้ไฟใหม่บ้าน ไปหลายหลัง แต่มีเหตุอัศจรรย์คือ มีบ้านมุงจากบ้านหลังหนึ่ง รอดพ้นจากการถูกไฟใหม้ได้ ท่านเลยเข้าไปสำรวจในบ้านน้น จึงพบ ใบพับสา แผ่นหนึ่งเสียบไว้ใต้ขื่อครับ คนโบราณ นิยมจดบันทึกข้อความ บทสวดมนต์ คาถาไว้กับใบลานหรือ กระดาษสา ตามภูมิปัญญาชาวบ้าน ครับ ในกระดาษสาแผ่นนี้เขียน จารึกเป็นภาษาล้านนา เขียนว่า คาถาบารมีเก้าจั้น ท่านจึงเกิดความอัศจรรย์ใจ และได้นำมาใช้กับตัวท่านตลอดมา ครับ

คาถาบารมี 9 ชั้นนี้ ถ้าเป็นคนที่เข้าใจภาษาเหนือจะแปลได้ตรงตัวเลยครับ มีใจความโดยรวมถึงการอาราธนา พระบารมี 30 ทัศของพระพุทธเจ้ามาคุ้มครองปกปักรักษา ตัวของผู้สวด ครับ ตั้งแต่นั้นมาผม ก็ สวดคาถา บารมีเก้าชั้น เป็นประจำรวมทั้งแนะนำ เพื่อนฝูงที่รู้จักให้ท่องเพื่อไว้ ป้องกัน ตนเองจาก สิ่งชั่วร้ายครับ

คำไหว้ปาระมี ๙ จั้น ของครูบาเจ้าศรีวิชัย

ท่ิอง นะโม 3 จบ
สาธุ สาธุ พระปั๋ญญาป๋าระมี ๓๐ ตั๊ด สาธุพระปั๋ญญาป๋าระมีวัดแวดล้อม วิริยะป๋าระมีล้อมระวังดี สีละป๋าระมีบังหอกดาบ เมตตาป๋าระมีผาบแป้ตังปื๋น ทานะป๋าระมีหื้อเป๋นผืนตั้งต่อ อุเปกขาป๋าระมีหื้อก่อเป๋นเวียง สัจจะป๋าระมีแวดระวังดีเป็นไต้ ขันตี๋ป๋าระมีก๋ายเป็นหอกดาบบังหน้าไม้และปื๋นไฟ อะธิฏฐานป๋าระมีผันผาบไปจุ๊แห่งแข็งๆแรงๆ ผาบฝูงหมู่มารผีสางพายเผต ทุกทวีปภพถีบปังป้ายหนี นางธรณีอัศจ๋รรย์ โสเสมือนผันอยู่คว้างคว้าง น้ำนทีนองกว้างต่อกว้างแตกตี๋ฟอง นะนองนะนอกเป็นข้าวตอกดอกไม้ ถวายปูจาพระแก้วแก่นไท้สะธัน พระพุทธังเอย...จุ่งมาผายโผด อนุญาตโต้ษโผดผู้ข้าแต๊ดีหลี นางแม่ธรณีออกมารีดผมอยู่ตี้ธาตุ จ้างฮ่ายค่ายคะจัง งาสับดินพ่นน้ำนทีลง ผัดผายคอพายหัก ต๊บต้าว พญามารอ่าวปูนกั๋ว กราบยอมือขึ้นทูนหัวใส่เก้า ผู้ข้านี้จื้อว่าลูกศิษย์พระพุทธเจ้าต๋นมีบุญสมปารอันมาก พระพุทธเจ้าจึ่งจักตั้งพระ ปั๋ญญาป๋าระมีไว้ ๙ จั้น ตั้งไว้ตางหน้าก็ได้ ๙ จั้น ตั้งไว้ตางหลังก็ได้ ๙ จั้น ตั้งแต่หัวแผวตีนก็ได้ ๙ จั้น ตั้งแต่ตีนแผวหัวก็ได้ ๙ จั้น แสนว่าลูกปื๋นจักมาเสมอเหมือนดังฝนแสนห่า ก็บ่มีจักมาใกล้ได้ ข้าพเจ้าเลยได้ไหว้ว่า พุทธะกุณัง ธัมมะกุณัง สังฆะกุณัง พุทธะอินตา ธัมมะอินตา สังฆะอินตา อัสสะอับ อันแม่ธรณีผู้อยู่เหนือน้ำอยู่ก้ำแผ่นดิน กันข้าได้ระลึกนึกเถิงยังกุณพระพุทธะเจ้า กุณพระธรรมะเจ้า กุณพระสังฆะเจ้า กุณพระปิตา กุณพระมารดา คุณครูบาอาจารย์ กุณแก้วเจ้าตังสามผะก๋าร กุณพระพุทธัง กุณพระธัมมัง กุณพระสังฆัง กุณแดด กุณฝน กุณน้ำ กุณลม กุณไฟ กุณกุสลราศีเจ้าก็ดี กุณพระเจ้าภาวนาก็ดี กุณนางธะราก็ดี กุณพระปัจจเจกเจ้าก็ดี กุณนางแม่ธรณีเจ้าก็ดี ขอจุ่งมาฮักษาก้ำหน้าก้ำหลัง ยังต๋นตั๋วแห่งข้า ในค่ำคืนวันนี้ จิ่มแด่เต๊อะ
พุทโธ พุทธัง อะระหัง ธัมโม ธัมมัง อะระหัง สังโฆ สังฆัง อะระหัง พุทโธ พุทธัง ฮักษา ธัมโม ธัมมัง ฮักษา สังโฆ สังฆัง ฮักษา พุทโธ พุทธัง กัณหะ ธัมโม ธัมมัง กัณหะ สังโฆ สังฆัง กัณหะ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง นะสากาเส อุรุอากัง มาติ ปิตตั๋ง จาติขันธัง มัจจุราจา นะกะรันติ.



*** สำหรับท่านที่ ไม่เข้าใจภาษาเหนือครับ พอดีไปเจอเวอร์ชั่นแปลเป็นภาษาไทยกลางครับ ลองอ่านแล้วเปรียบเทียบกันดูครับ ความหมายดีๆ มากๆ

แปลเป็นภาษาไทยกลาง
คาถาบารมีเก้าชั้น

สาธุ สาธุ พระปัญญาบารมีสามสิบทัศ สาธุพระปัญญาบารมีวังแวดล้อม วิริยะบารมีล้อมระวังดี ศีละบารมีบังหอกดาบ เมตตาบารมีปราบแพ้ทั้งปืน ทานะบารมีให้เป็นผืนตั้งต่อ อุเบกขาบารมีให้ก่อเป็นเวียงศรี สัจจะบารมีแวดระวังดีเป็นไม้ไต้ ขันติบารมีกลายเกิดเป็นหอกดาบบังหน้าไม้และปืนไฟ อธิษฐานะบารมีผันปราบไปทุกแห่ง แข็งแข็ง แรงแรง ปราบฝูงหมู่มาร ผีสาง พรายเปรตทุกทวีปพบถีบพังพ่ายหนี นาง ธรณีอัศจรรย์รูดมวยผมผันอยู่คว้าง ๆ น้ำนทีนองกว้างต่อกว้างแตกตีฟองนะนอง นะนอกเป็นข้าวตอกดอกไม้ มาถวายบูชาพระแก่นไท้ทรงธรรม์ พระพุทธังจุ่งมาผายโปรดจุ่งอนุญาตโทษโปรดผู้ข้าแท้ดีหลี นางธรณีออกมารีดผมอยู่ธาตุช้างร้าย พ่ายคะจังงาสับดินพ้นน้ำนทีลงพัดพ่ายคอ พลายหักทบท่าว พญามารอ้าวอ้าวปูนกลัวกราบยกมือไหว้ทูนใส่หัวเกล้า ข้าผู้นี้ชื่อว่าศิษย์พระพุทธเจ้าตนมีบุญสมภารอันมาก พระพุทธเจ้าจึงตั้งพระปัญญาบารมีไว้เก้าชั้น ตั้งไว้ข้างหน้าก็ได้เก้าชั้น ตั้งไว้ข้างหลังได้เก้าชั้น ตั้งแต่หัวถึงตีนก็ได้เก้าชั้น ตั้งแต่ตีนถึงหัวก็ได้เก้าชั้นแสนวาลูกปืนจักมาเสมอเหมือนฝนแสนห่าก็บ่มีจัก มาใกล้ได้ ข้าพเจ้าจึงไหว้ว่า พระพุทธะคุณณัง พระธรรมะคุณณัง พระสังฆะคุณณัง พุทธะอินถา ธรรมะอินถา สังฆะอินถา อัสสะอับ แม่ธรณีอยู่เหนือน้ำผู้อยู่ค้ำแผ่นดิน ครั้นข้าพเจ้าได้ระลึกถึงยังคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรมะเจ้า คุณพระสังฆะเจ้า คุณพระบิดา คุณพระมารดา คุณครูบาอาจารย์ คุณพระแก้วเจ้าทั้งสามประการคือ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ คุณแดด คุณฝน คุณน้ำ คุณลม คุณไฟ คุณกุสสะราชเจ้าก็ดี คุณภาวนาก็ดี คุณนางอุทราก็ดี คุณพระปัจเจกกะเจ้าก็ดี คุณแม่ธรณีก็ดี ขอจงมารักษายังตนตัวแห่งข้าในคือวันยามนี้เทอญ
พุทโธ พุทธัง อะระหัง ธัมโม ธัมมัง อะระหัง สังโฆ สังฆัง อะระหัง พุทโธ พุทธัง รักษา ธัมโม ธัมมัง รักษา สังโฆ สังฆัง รักษา พุทโธ พุทธัง กัณหะ ธัมโม ธัมมัง กัณหะ สังโฆ สังฆัง กัณหะ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง นะสากาเส อุรุอากัง มาติ ปิตตั๋ง จาติขันธัง มัจจุราจา นะกะรันติ.

 

ทิพย์มนต์ ปิ่นธรณี (สวดธาตุ) มีพระท่านสวดให้ผมตอนนอนสลบอยู่ เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุมา หลังจากนั้น
วันรุ่งขึ้น สงบขึ้นมาก แล้วก็รู้สึกตัว

 

เปิดมาอ่านบอร์ดนี้แล้วอายจัง ทุกคนสวดมนตร์กันประจำและคนละเยอะละแยะ ดิฉันไม่ค่อยได้สวดมนตร์ในชีวิตประจำวันเท่าไหร่เลย มักจะไปสวดเวลามีสถานการณ์พิเศษ เช่น ช่วงไปปฏิบัติธรรม (ล่าสุดคือไปสังเวชนียสถานทั้งสี่ที่อินเดียกับเนปาลมา 9 วัน พระวิทยากรท่านนำสวดมนตร์+นั่งสมาธิ และเล่าปกิณกะธรรมต่างๆ ให้ฟังทั้งวันเช้ายันมืดเลย) หรือเวลาเดินทางไปต่างจังหวัด/ต่างประเทศที่ต้องค้างแรม แต่ในชีวิตประจำวันสวดมนตร์น้อยมากๆ แต่จะภาวนาคำว่าพุทโธแทนการสวดมนตร์ค่ะ

อย่างไรก็ตาม กรณีนึกจะสวดมนตร์ขึ้นมาก็จะสวดไล่ลำดับดังนี้ค่ะ
สรรเสริญพระพุทธคุณ (ส่วนใหญ่ก็อิติปิโสสามห้อง แต่บางครั้งครึ้มๆ ก็สวดบทสรภัญญะด้วย) -- สวดบูชาพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ -- คาถามงกุฏพระพุทธเจ้า -- คาถาชินบัญชร -- พระพุทธเจ้าชนะมาร -- คาถาพุทธยาคม กันภัย -- อิติปิโส ๘ ทิศ -- ยันทุน -- กรณีย์ฯ เล็ก

ขออนุโมทนากับผู้ที่สวดมนตร์เป็นประจำด้วยนะคะ

 

คาถาชินบัญชร โดยสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)

พระคาถานี้เป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ตกทอดมาจากลังกา
ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯค้นพบในคัมภีร์โบราณและได้ดัดแปลงแต่งเติมให้ดีขึ้นเป็นเอกลักษณ์พิเศษ
ผู้ใดสวดภาวนาพระคาถานี้เป็นประจำสม่ำเสมอจะทำให้เกิดความสิริมงคลแก่ตนเอง
ศัตรูไม่กล้ากล้ำกราย มีเมตตามหานิยม ขจัดภัยตลอดจนคุณไสยต่างๆ
ก่อนเจริญภาวนาให้ตั้งนะโม ๓ จบ แล้วระลึกถึงหลวงปู่โตและตั้งคำอธิษฐานแล้วเริ่มสวด

เริ่มสวด นโม 3 จบ

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

นึกถึงหลวงปู่โตแล้วตั้งอธิษฐาน

ปุตตะกาโมละเภปุตตัง ธะนะกาโมละเภธะนัง
อัตถิกาเยกายะญายะ เทวานังปิยะตังสุตตะวา
อิติปิโสภะคะวา ยะมะราชาโน ท้าวเวสสุวัณโณ
มรณังสุขัง อะระหังสุคะโต นะโมพุทธายะ


เริ่มบทพระคาถาชินบัญชร
ชะยาสะนากะตา พุทธา เชตวา มารัง สะวาหะนัง
จะตุสัจจาสะภัง ระสัง เย ปิวิงสุ นะราสะภา.

ตัณหังกะราทะโย พุทธา อัฏฐะวีสะติ นายะกา
สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง มัตถะเกเต มุนิสสะรา.

สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง พุทโธ ธัมโม ทะวิโลจะเน
สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง อุเร สัพพะคุณากะโร.

หะทะเย เม อะนุรุทโธ สารีปุตโต จะทักขิเณ
โกณฑัญโญ ปิฏฐิภาคัสมิง โมคคัลลาโน จะ วามะเก.

ทักขิเณ สะวะเน มัยหัง อาสุง อานันทะ ราหุโล
กัสสะโป จะ มะหานาโม อุภาสุง วามะโสตะเก.

เกสันเต ปิฏฐิภาคัสมิง สุริโย วะ ปะภังกะโร
นิสินโน สิริสัมปันโน โสภิโต มุนิปุงคะโว


กุมาระกัสสโป เถโร มะเหสี จิตตะ วาทะโก
โส มัยหัง วะทะเน นิจจัง ปะติฏฐาสิคุณากะโร.

ปุณโณ อังคุลิมาโร จะ อุปาลี นันทะ สีวะลี
เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา นะลาเต ติละกา มะมะ.

เสสาสีติ มะหาเถรา วิชิตา ชินะสาวะกา
เอเตสีติ มะหาเถรา ชิตะวันโต ชิโนระสา
ชะลันตา สีละเตเชนะ อังคะมังเคสุ สัณฐิตา.

ระตะนัง ปุระโต อาสิ ทักขิเณ เมตตะ สุตตะกัง
ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ วาเม อังคุลิมาละกัง

ขันธะโมระปะริตตัญจะ อาฏานาฏิยะ สุตตะกัง
อากาเส ฉะทะนัง อาสิ เสสา ปาการะสัณฐิตา

ชินา นานาวะระสังยุตตา สัตตัปปาการะ ลังกะตา
วาตะปิตตาทะสัญชาตา พาหิรัช ฌัตตุปัททะวา.

อะเสสา วินะยัง ยันตุ อะนันตะชินะ เตชะสา
วะสะโต เม สะกิจเจนะ สะทา สัมพุทธะปัญชะเร.

ชินะปัญชะระมัชฌัมหิ วิหะรันตัง มะฮี ตะเล
สะทา ปาเลนตุ มัง สัพเพ เต มะหาปุริสาสะภา.

อิจเจวะมันโต สุคุตโต สุรักโข
ชินานุภาเวนะ ชิตุปัททะโว
ธัมมานุภาเวนะ ชิตาริสังโฆ
สังฆานุภาเวนะ ชิตันตะราโย
สัทธัมมานุภาวะปาลิโต จะรามิ ชินะ ปัญชะเรติ.

 

ชอบสวดพระคาถาชินบัญชร กับพาหุงมหากา ค่ะ

 

พระธรรมราช, โสฬสมงคล, มงคลจักรวาลใหญ่, พระสีวลี

 

จุ๊บชอบสวดมนต์ทำวัตรเย็น พร้อมแปล มีความรู้สึกเหมือนเราได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า เสร็จแล้วก็อาราธนาศีล5 สมาธานศีล ตามด้วยสวดถวายพรพระ ชัยมงคล ชินบัญชร นมัสการพระอรหันต์ 8 ทิศ สวดบูชาพระสีวลี

 

บทที่สวดประจำ คิดว่าดีมากเลยนะครับ ทุกวันนี้ก็ใช้สวดอยู่ เวลาสวดจะรู้สึกเหมือน มีเทวดาผีบ้านผีเรือนมาร่วมสวดด้วยครับ มี6บท 1.พาหุง สวดเพื่อชนะศัตรู 2.ชัยปริต สวดเพื่อเริ่มต้นวันใหม่ที่สดใส 3.พระไตรปิฎก สวดเพื่อความเจริญรุ่งเรือง 4.ธรรมจักร สวดเพื่อให้อายุยืน 5.ชินบัญชร สวดเพื่อเป็นศิริมงคลในการดำรงชีวิต 6.เมตตาใหญ่ สวดเพื่อส่งบุญให้ เพื่อนมนุษย์ ให้เกิดความเป็นศิริมงคลในชีวิต ใช้สวดทุกวันครับ

 

ที่ปฏิบัติอยู่ทุกวันนี้ เริ่มด้วย
1. บูชาพระรัตนตรัย
2. ไตรสรณะคม
3. สมาทานศิง๕
4. พระพุทธคุณ+พาหุง+มหากา
5. ชินบัญชร
6. พระมหาจักรพรรดิ์
7. บูชาวันทั้ง๗
8. บูชาดวงชะตา
9. กวาดน้ำอิมินา
10. แผ่เมตตา
11. อฐิษฐานจิต

 

อิติปิโส พาหุง ชะยะปริตตัง กรณียเมตตา โพชฌัชคะปริตร ธัมมะจักกัปปะวัตตะนะสูตร เนื้อหาแปลแล้วดี ทำนองไพเราะลืมไม่ได้คือชินนบันชรสวดเต็มบทน่ะไม่ต้องดูนังสือสวดมานานแล้วชอบมากค่ะ

 

ชินบัญชร พาหุง ยอดพระกัณไตรปิฎก ค่ะ *-*

 

สวดมนต์มหาเมตตาใหญ่ค่ะ..

 

ชอบบทสวดพระคาถาชินบัญชร สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)

ตั้งนะโม ๓ จบ
ปุตตะกาโมละเภปุตตัง ธะนะกาโม ละเภ ธะนัง
อัตถิกาเยกายะญายะ เทวานังปิยะตังสุตตะวา
อิติปิโสภะคะวา ยะมะ ราชาโน ท้าวเวสสุวัณโณ
มรณังสุขัง อะระหังสุคะโต นะโมพุทธายะ

๑. ชะยาสะนาคะตา พุทธา เชตะวา มารัง สะวาหะนัง
จะตุสัจจาสะภัง ระสัง เย ปิวิงสุ นะราสะภา.

๒. ตัณหังกะราทะโย พุทธา อัฏฐะวีสะติ นายะกา
สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง มัตถะเก เต มุนิสสะรา.

๓. สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง พุทโธ ธัมโม ทะวิโลจะเน
สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง อุเร สัพพะคุณากะโร.

๔. หะทะเย เม อะนุรุทโธ สารีปุตโต จะ ทักขิเณ
โกณฑัญโญ ปิฏฐิภาคัสมิง โมคคัลลาโน จะวามะเก.

๕. ทักขิเณสะวะเน มัยหัง อาสุง อานันทะราหุโล
กัสสะโป จะ มะหานาโม อุภาสุง วามะโสตะเก.

๖. เกสะโต ปิฏฐิภาคัสมิง สุริโย วะ ปะภังกะโร
นิสินโน สิริสัมปันโน โสภิโต มุนิปุงคะโว.

๗. กุมาระกัสสะโป เถโร มะเหสี จิตตะวาทะโก
โส มัยหัง วะทะเนนัจจัง ปะติฏฐาสิ คุณากะโร.

๘. ปุณโณ อังคุลิมาโล จะ อุปาลี นันทะสีวะลี
เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา นะลาเฏ ตีละกา มะมะ.

๙. เสสาสีติ มะหาเถรา วิชิตา ชินะสาวะกา
เอตาสีติ มะหาเถรา ชิตะวันโต ชิโนระสา
ชะลันตา สีละเต เชนะ อังคะมังเคสุ สัณฐิตา.

๑๐. ระตะนัง ปุระโต อาสิ ทักขิเณ เมตตะสุตตะกัง
ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ วาเม อังคุลิมาละกัง.

๑๑. ขันทะโมระปะริตตัญจะ อาฏานาฏิยะสุตตะกัง
อากาเส ฉะทะนัง อาสิ เสสา ปาการะสัณฐิตา.

๑๒. ชินาณา วะระสังยุตตา สัตตะปาการะลังกะตา
วาตะปิตตาทิสัญชาตา พาหิรัชณัตตุปัททะวา.

๑๓. อะเสสา วินะยัง ยันตุ อะนันตะชินะเตชะสา
วะสะโต เม สะกิจเจนะ สะทา สัมพุทธะปัญชะเร.

๑๔. ชินะปัญชะระมัชณัมหิ วิหะรันตัง มะฮีตะเล
สะทา ปาเลน ตุ มัง สัพเพ เต มะหาปุริสาสะภา.

๑๕. อิจเจวะมันโต สุคุโต สุรักโข
ชินานุภาเวนะ ชิตูปัททะโว
ธัมมานุภาเวนะ ชิตาริสังโฆ
สังฆานุภาเวนะ ชิตันตะราโย
สัทธัมมานุภาวะปาลิโต จะรามิ ชินะปัญชะเรติ.

 

ชอบบทสวดชัยยะมงคลคาถา หรือ บทสวดชัยยะน้อย ค่ะ

 

พี่ชอบมหาเมตตาใหญ่ค่ะ

 

จริง ๆ ชอบสวดมนต์มากคะ ชอบทุกบทนะคะ เพราะเมื่อได้ทราบความหมายคำแปลก็

ยิ่งทราบซึ้งยิ่งนัก ไม่ว่าจะเป็นกาพย์ยานี ชินนะบัญชร ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก , สัม

พุทเธ, นโมการัฏฐกถา , ธารณปริตร พร้อมแปล อาฏานฏิยปริตร , รัตนปริตร, มงคล

ปริตร, ขันธปริตร,เมตตาปริตร, โมรปริตร, วัฏฏกปริตร,โพชณังคปริตร, ธชัคคปริตรนี้

สวดครั้งใด น้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัวเพราะพระพุทธเจ้าท่านเป็นห่วงมนุษย์ยิ่งนัก ว่าหาก

มนุษย์เราหวาดกลัวหรือเกิดอาการขนพองสยองเกล้าขึ้นมาหาที่พึ่งใดแล้วยังไม่หายหวาด

กลัว ก็ให้ขอให้รำลึกนึกถึงตถาคต หรือไม่ก็ให้รำลึกนึกถึง พระธรรมว่า พระธรรมเป็นสิ่ง

ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว หรือไม่ก็พึงรำลึกนึกถึงพระสงฆ์ เพราะสงฆ์สาวก

ของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปฏิบัติสมควรแล้ว

ตังกิสสะ เหตุ ? ข้อนั้นเพราะอะไร

พระพุทธเจ้าตรัสว่า

ตถาคะโตหิ ภิกขะเว อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วีตะราโค วีตะโทโส วีตะโมโห

อะภีรุ อัจฉัมภี อะนุตตราสี อะปาลา่ยีติ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พระตถาคตเป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบด้วยตนเอง เป็นผู้

ปราศจากราคะ โทสะ โมหะ ไม่มีความกลัว ความหวาดหวั่น ความสะดุ้ง ไม่คิดหลบหนี

ด้วยประโยคดังกล่าว สวดเมื่อใดน้ำตาจะไหลทันทีเพราะได้ทราบว่าพระพุทธองค์ไม่คิด

หลบหนีพระองค์เป็นที่พึ่งของมนุษย์ได้แท้จริงยิ่งนัก แม้องค์ เทพเทวา อินทร์ วรุณ

หรือเทพใด ๆ ยังเป็นผู้หลบหนีอยู่มนุษย์เมื่อได้มองยอดธงของจอมเทพแล้วไม่อาจดับ

ความขนพองสยองเกล้าได้ เพราะเทพเทวา ยังหนีมนุษย์ให้เผชิญต่อภัยต่าง ๆ ได้ แต่

! !!พระพุทธเจ้า

ไม่หลบ ไม่หนีเมื่อ ภัยมา ท่านอยู่เสมอและจะเป็นที่พึ่งของ

มนุษย์ตลอดไป ลูกขอกราบแทบบาทข้าพระพุทธเจ้าขอถึงซึ่งพระองค์เป็นสรณะตลอด

ชีวิตแม้ลมหายใจก็ขอถวายเป็นพุทธบูชา

เจริญในธรรม มีพระพุทธเจ้าในใจมาก ๆ คะ

 

ผมชอบ สวดชินบัญชรคร๊าบบ สวดเเล้วสบายใจ