2558 ภัยพิบัติร้ายแรงจริงหรือ

ท่านพระอาจารย์สายหลวงปู่ใหญ่กำรังเร่งสร้างพระเอาไว้ตามแนวรอยเลื่อนและตามทิศต่างๆของประเทศไทยเพื่อป้องกันภัยพิบัติกันอยู่ตอนนี้ แต่ว่าจะกันได้นานเท่าไรมีลูกศิษย์ท่านบอกว่าปี 2558 เอาไม่อยู่แน่หนักแน่นอนไม่รู้จะเป็นอย่างไรจะเกิดอะไรขึ้นต้องรอดูต่อไปใครมีข้อมูลดีๆที่รู้มาช่วยลงต่อด้วยครับ....เป็นการแรกเปลี่ยนความรู้กันครับ....ในการเตือนภัย..........เป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย....รู้ไว้พอได้รู้ไม่ต้องตื่นกลัวอะไรมาก........

 

คุณศิริมงคลชัย
อย่าโกรธกันนะ
ภัยพิบัติที่ว่า ทางวิทยาศาสตร์ไม่มีระบุ...เช่นแผ่นดินไหว ก็ระบุไม่ได้ เพราะไม่มีเครื่องมือที่จะทำให้รู้ตัวได้...มันจึงเกิดได้ตลอดเวลา มนุษย์ไม่รู้ว่าวันใด...นี่รวมซึนามิด้วย...
เอาแค่นี้ อุกาบาตรชนโลก ดาวหางชนโลก แกนแม่เหล็กกลับขั้ว พายุสุริยะ ไม่เอา....
..ส่วนในทางธรรม เราต้องสังเกตุเป็นด้วยว่า พระที่ทำนายนั้น ท่านได้เป็นอริยะสงฆ์ตั้งแต่โสดาบันขึ้นไปหรือยัง
..เช่น เรามั่นใจว่า องค์นี้ได้โสดาบันแล้ว และมาทำนาย...นี่ก็เชื่อไม่ได้ เพราะโสดาบันไม่มีทางได้ญานอนาคตแน่นอน....
..ทีนี้ เราก็ต้องรู้ต่อไปว่า ญานอดีต ญานอนาคตนั้น ผู้ปฏิบัตินั้นๆ ได้ระดับใดของญานนั้นๆแล้ว....
...นิมิตรญานพวกนี้ บางทีมันเป็น สิ่งที่เห็น เห็นจริง...แต่สิ่งนั้น ไม่จริง..ต้องระวัง

 

ขอแก้ไขข้อมูลหน่อยครับ
คนธรรมดาไม่จำเป็นต้องเป็นอริยบุคคล เช่น พระโสดาบันก็มีญาณได้ เรียกว่า [FONT=Ms Sans Serif, Geneva, Helvetica, Arial]ฌานโลกีย์
ในสมัยพุทธกาลมีตัวอย่างคือ พระเทวทัต เป็นต้น

[/FONT][FONT=Ms Sans Serif, Geneva, Helvetica, Arial]ฌานโลกีย์[/FONT][FONT=Ms Sans Serif, Geneva, Helvetica, Arial]นี้เป็นฌานระดับต่ำ เป็นฌานที่ปุถุชน คนธรรมดาสามารถจะทำให้ได้ถึงทุกคน เป็นฌานที่เสื่อมโทรมง่าย หากจิตใจของ ท่านไปมั่วสุมกับนิวรณ์ห้าประการอย่างใดอย่างหนึ่งเข้าแม้แต่อย่างเดียว ฌานของท่าน ก็จะเสื่อมทันที

อ้างอิงจาก http://www.larnbuddhism.com/grammathan/meditation2.html
[/FONT]

 

เฮ้อ เอาอีกแล้ว เลือ่นไปนู่นแล้วววว

 

5555!ถ้าอย่างนั้นคุณsunnyเสียไฟฉายแน่นอน จองๆๆๆๆ:d:d:d

 

ผมเชื่อฌาณโลกีย์ ที่เกิดจากคนมีอกุศลจิต เสื่อมแล้วนิมิตรที่เห็นก็ไม่เที่ยงตรง มีการคลาดเคลื่อน แต่เกิดแน่ตามพุทธทำนาย ผมเชื่อในพระบารมีแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ถึงเวลาล้างโลกแน่ ช้าหรือเร็ว เพราะเห็นแล้วครับมาร ดวงจิต ดวงวิญญาณ ภพภูมิ มิติ ต่างๆคงมีอยู่จริง เหลือแต่เราจะสัมผัสหรือติดต่อได้หรือไม่ ได้เมื่อไร จะมาให้เราเห็นแจ้งชัดอย่างไร ทำไมฝรั่งไม่ได้ปฏิบัติธรรม ยังมีเหตุการณ์ประหลาดๆ ให้เห็น แล้วนี่ผู้ปฏิบัติธรรม ถอดจิต ถอดกายทิพย์ ที่ไม่ได้อวดอุตริมนุษยธรรม ไประยำในกายคนอื่น ถ้าท่านบอกกล่าวอะไรผมเชื่อแน่นอน เพราะท่านเหล่านั้นคือของจริง ช้าหรือเร็ว ญาณหรือฌาณเกิดด้วยอำนาจบริสุทธิ์หรือไม่ ถ้าใช่น่าจะตรง อำนาจแห่งจิตสามารถรู้ล่วงหน้าได้ แต่ของเหล่านี้ปัจจัตตัง บางทีพูดไปก็คลาดเคลื่อน

 

จากหลวงปู่ ภารตะ ฤาษี (บัวขาว)
ผู้ประพันธ์ คุณฐิติศักด์ ฐิติพงศ์ทัพพ์
ขอยกกลอน สอนใจ ในยามยาก ช่วงลำบาก ไว้เป็น อุทาหรณ์
โลกทั้งโลก กำลัง จะสั่นคลอน เพื่อสะท้อน ผลกรรม คนทำมา
จากวันนี้ ต่อไป ภายภาคหน้า ในไม่ช้า วิบากกรรม วิ่งเข้าหา
ให้โหยหวน คร่ำครวญ แสนเวทนา คนทั่วหล้า ต่างล้มหาย ตายเป็นเบือ

หากไม่เชื่อ ให้เผ้าดู จะรู้สึก ต้องสะอึก เมื่อไม่มี สิ่งใดเหลือ
ทุกวันนี้ มีใช้ อย่างเหลือเฟือ จะไม่เหลือ ให้ใช้ ในบัดดล
คนหลายคน วกวน เพื่อเสพสุข ไม่เคยทุกข์ ร้อนใจ ให้ขัดสน
เฝ้าเอาเปรียบ เบียดเบียน หมู่ผู้คน ไม่เคยสน เวรกรรม มันมีจริง

ไม่ว่าใคร ใดใด ในโลกนี้ ชั่วหรือดี ทุกเยาว์วัย ชายหรือหญิง
สัจธรรม เท่านั้น คือความจริง ทุกสรรพสิ่ง หนีไม่พ้น ผลของกรรม
คนคิดดี ทำดี ย่อมมีสุข พ้นกองทุกข์ ชีวี ไม่แปรผัน
พาพ้นทุกข์ สิ้นวิบัติ ในฉับพลัน บุญเท่านั้น ที่หนุนนำ คนทำดี

ผิดกับคน ที่ทำผิด และทำพลาด ต้องถึงฆาต บาปกรรม ซ้ำเป็นผี
ครั้งอยู่ดี มีสุข ไม่ใฝ่ดี พอจะม้วย ชีวี แล้วใฝ่บุญ
กุศลหนุน บุญใด ไหนจะช่วย มีแต่ซวย เท่านั้น ที่เกื้อหนุน
เกิดเป็นคน ไม่เคยคิด ตอบแทนคุณ จะเอาบุญ ที่ไหน มานำพา

อีกไม่นาน ก็ถึง กึ่งพุทธะ เป็นจังหวะ รอยต่อ ศาสนา
สิ่งทุกสิ่ง ย้อนกลับ สู่เวลา ทรัพย์ไร้ค่า คนยึดจิต อภิญญา
ถิ่นกาขาว ยาวนาน จะผันผ่าน พระศรีอารย์ อริยะเมตไตร เข้ามาหา
ศรีวิไล ใฝ่ธรรม ทุกเวลา เทวดา ปกป้อง ตลอดกาล

อยากอยู่ดี มีสุข ถึงยุคนั้น ต้องช่วยกัน สร้างกรรมดี ไว้สืบสาน
ภัยวิบัติ โลกสลาย อีกไม่นาน สิ้นคนพาล เหลือคนดี ไม่กี่คน
คำยืนยัน ปู่ฤาษี ภารตะ ให้สละ อย่ายึดมั่น อย่าสับสน
ให้รู้ไว้ ภัยจะถึง ทุกตัวตน ให้ทุกคน หลบลี้ หนีออกมา

การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ จะบังเกิด จำไว้เถิด จะสิ้นยุค กลุ่มเศรษฐี
ที่คดโกง ฉกฉวย จนได้ดี จะสิ้นที หมดท่า พาตรอมตรม
บาปและกรรม ตามซ้ำ ไม่ย่อหย่อน กินหรือนอน เดินนั่ง ช่างขื่นขม
ถึงรวยทรัพย์ เคยยิ่งใหญ่ ยิ่งระทม ก็จะล้ม จมดิ้น สิ้นกันไป

จากสี่เก้า เข้าถึง ปีหกสอง ฟ้าจะร้อง คำราม สุดหวั่นไหว
ธรณี จะโกรธ เป็นพื้นไฟ พระพรายไซร้ จะถามโถม โจมตีเรา
พระคงคา จะไหลบ่า หุ้มเปลือกโลก ดาวนอกโลก พุ่งชน คนอับเฉา
ให้รีบลุก และตื่น เถิดพวกเรา รีบเดินหน้า ถึงธรรม ค้ำชีวา

ภาคกลางหนึ่ง ใต้หนึ่ง พึ่งจำไว้ จมอยู่ใต้ คงคา แน่นักหนา
ผืนแผ่นดิน คลุมด้วยน้ำ สุดลูกตา ชาวประชา ไร้แผ่นดิน สิ้นชีพวาย
เหนืออีสาน ตอนล่าง ต่างรันทด แผ่นดินลด หดหู่ ไม่รู้หาย
เหลือก็น้อย คนบุญ ที่รอดตาย นอกนั้นไซร้ ไร้ชีวิต วิบัติภัย

บนท้องฟ้า มืดมน ฝนห่าใหญ่ ห่อหุ้มไว้ เจ็ดราตรี อรุณฉาย
สัตว์เล็กใหญ่ ดับดิ้น แทบวอดวาย ที่ไม่ตาย กลายมีพิษ ปลิดชีพกัน
พายุลม สลาตัน นับว่าร้าย ก็ไม่ว่าย ต้องแพ้ ลมกรรมหันต์
ฝนที่ไหน พัดที่ใด ตายฉับพลัน ไม่มีควัน มีแต่พิษ ชีวิตวอดวาย

พลังจากนั้น คนที่เหลือ จะแปรเปลี่ยน บำเพ็ญเพียร ภาวนา ไม่ขาดสาย
ทุกข์และโศก โลกมนุษย์ จะผ่อนคลาย ศรีอริยะเมตไตร จะบรรเจิด เกิดขึ้นพลัน
สร้างมนุษย์ สร้างโลก ให้ผุดผ่อง ตามครรลอง ศรีวิไล ให้เฉิดฉันท์
สิ้นทุกข์โศก โรคภัย ไม่โรมรัน จิตเท่านั้น ที่วัดใจ ให้อยู่ยืน

ทรัพย์เงินทอง ก่ายกอง เต็มไปหมด ช่างรันทด ไม่มีค่า เท่าผ้าผืน
สิ่งที่หา และใฝ่ ทุกวันคืน ที่ยั่งยืน คือจิต ผ่องอำไพ
อาศัยกรรม ทำดี ช่วยชูค้ำ ให้ได้นำ สู่ภิญญา น่าสดใส
ทั้งอิ่มเอิบ อิ่มกาย อิ่มจิตใจ พระยาธรรม นั่นไซร้ คือกฏเกณฑ์

หากไม่เชื่อ สิ่งที่กล่าว ชาวโลกเอย จำไว้เลย นี่คือแท้ แน่นักหนา
เฝ้าติดตาม การเปลี่ยนแปลง ทุกเวลา จะรู้ว่า เริ่มตั้งเค้า เข้าสู่กาล
หายุโหม น้ำท่วม แผ่นดินไหว โลกทั้งใบ ไม่แน่น ไร้แก่นสาร
ธาตุดินน้ำ ลมไฟ ถูกรุกราน จากวิญญาน กาลอดีต กรีดทำลาย

คนทั่วโลก จะพบ ภัยพิบัติ สารพัด ปัญหา ให้แก้ไข
ทั้งเรื่องโลก เรื่องคน จนวุ่นวาย แก้อย่างไร ก็ไร้ค่า พาล้มครืน
เป็นด้วยเหตุ อาเพศ โลกใบนี้ ถูกย่ำยี จากมนุษย์ สุดทนฝืน
มุ่งทำลาย ล้างผลาญ ทุกค่ำคืน ไม่อาจฝืน ขืนปล่อยไว้ ใจโลกตรม

มอบให้เหล่าท่านทั้งหลายได้พิจารณา เห็นอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ด้วยสติปัญญาของตนเอง

 

อย่าลืมไฟฉายผมนะ อิอิ เลื่อนอีกแระ

 

เข้าคิวรอรับของแจกจากคุณ Sunny ด้วยคนครับ ใส่ชื่อผมไปด้วยนะ ไฟฉาย หรืออะไรก็ได้ ... 5555 เลื่อนกันทุกวัน