ใครเคยเป็นเหมือนผมบ้างครับ วิญญาณหลุดออกจากร่างโดยไม่ได้ตั้งใจ

เรื่องเกิดขึ้นที่ทำงานนะครับ คือผมมีอาการแปลกๆที่เป็นๆหายๆในชีวิตผมนะครับ คือในบางช่วงจะเห็นวิญญาณ บางช่วงก็ไม่เห็นเลย แต่ช่วงที่รับรู้บางครั้งเห็นบางครั้งมีคนมาพูดอะไรข้างหูจนพยายามฟังแต่จับใจความไม่ได้สักที ส่วนที่ทำงานคือผมทำงานที่นี้มาประมาณสามปีกว่าแล้วครับ ช่วงปีแรกเห็นอะไรที่โรงงานบ่อยมาก บางครั้งเป็นคนรูปร่างใหญ่ไม่สวมเสื้อ บางครั้งใส่ชุดขาวเดินไปมา บางครั้งเดินสวนกันอย่างกับเป็นหมู่บ้านมีคนสวนไปมาเยอะมาก ต่างสถานที่ในที่ทำงานไม่เหมือนกันแต่ปีที่สองกับไม่ได้รับรู้อะไรเลย แต่พอมาปีที่สามครับคราวนี้หนักสุด คืือช่วงพักกลางวันผมจะทานข้าวและนอนพักผ่อนประมาณสิบนาทีสิบห้านาที ครั้งแรกรูสึกตัวตื่นลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินจะออกจากห้องพักเอทำไมเดินออกไปเจอเพื่อนเรียกเขาไม่ได้ยิน เลยกลับไปนอนต่อกลับลุกไม่ขึ้นคราวนี้ พยามจะลุกหลายครั้งกลับไม่ขึ้น จนพยามสุดแรงเกิดลุกขึ้นได้แต่เหนื่อยมากๆๆๆๆ ครั้งแรกคิดว่าฝันแน่ๆ ต่ดมาไม่นานครั้งที่สองเกิดขึ้นคราวนี้แน่ใจเลยครับเพราะช่วงที่นอนพักและจังหวะที่ลุกขึ้น หันกลับไปดูที่เตียงนอน อ้าวเรายังนอนอยู่ที่เตียงนี้ครานี้มั้นใจว่าไม่ได้ฝันแน่นอน ตกใจมากพยายามเอาวิญญาณเรากลับเข้าตัว เข้าเท่าไหร่ก็เข้าไม่ได้ คิดได้ว่าผมนับถือหลวงปู่ทวดครับ เลยนึกถึงท่าน แค่นึกเท่านั้นละ กลับเข้าร่างได้ลุกขึ้นมาได้ทันที แต่เหนื่อยๆๆมาก เลยไม่กล้านอนพักเลยทีนี้ เรื่องผ่านไปสักพักจากการไม่กล้านอนพักตอนกลางวัน พอลืมไปสักพักกลับมานอนอีก คราวนี้ออกมาอีกแล้วหลังจากลงนอนรู้สึกตัวเลยลุกขึ้นเดินออกจากห้องจะไปหาน้ำที่ห้องพักข้างที่เขาขายของ แต่พอถึงหน้าห้องดังกล่าวนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อกี้ออกจากห้องไม่ได้เปิดประตูคือเดินผ่านประตูออกมาเลย จึงกลับไปที่ห้อง จริงๆอย่างที่คิดอ้าวตัวเรายังนอนอยู่ที่เตียง พยายามกลับคราวนี้นึกถึงหลวงปู่ทวดเลยครับ จึงกลับลุกขึ้นมาได้แบบปกติ อยากสอบถามผู้รู้ครับว่าอาการแบบที่ผมเป็นเนี้ยครับ ผมทำอะไรผิดหรือเปล่าครับถึงวิญญาณออกจากร่างแบบนี้ กลัวนะครับกลัวไม่ได้กลับเข้าร่างอีกเพราะผมมีลูกมีครอบครัวที่จะต้องดูแลนะครับ อ้อลืมไปห้องพักนี้ผมใช่พักผ่อนแค่เวลากลางวันเท่านั้นนะครับ และอาการที่เห็นวิญญาณมันจะมาๆหายๆนะครับเป็นตั้งแต่เด็กๆแล้ว รบกวนสอบถามผู้รู้หรือมีประสพการณ์เหมือนกันด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกครับ ..ในทางนักปฎิบัติเค้าเรียกว่าคุณเป็นคนมีของเก่าครับ(ความหมายคือถ้าคุณมาฝึกปฎิบัติอะไรก็ตามที่จิตคุณเคยได้ทำมาก่อนในชาติ จะสามารถทำได้เร็วกว่าคนทั่วๆไป เนื่องจากในอดีตคุณเคยทำมาแล้วนั่นเอง) แต่ว่าคุณจะบังคับได้บ้าง..ไม่ได้บ้างในช่วงแรกๆของการฝึกถ้าคุณเริ่มปฎิบัตินะครับ..ถึงคุณไม่ฝึก....พอถึงอารมย์เดิมมันก็เป็นได้อีกครับ อาการจะคล้ายครึ่งหลับครึ่งตื่นแบบไม่รู้ตัว.เพราะจิตเดิมที่ติดกับตัวคุณเค้าเคยทำได้แล้ว ปัจจุบันถ้าคุณมาฝึกก็เพื่อบังคับให้เค้าทำได้ตามที่เราต้องการควบคุมครับ.ขึ้นอยูกับตัวคุณครับ....
และการที่จิตของคุณออกจากร่างกายได้ โดยที่คุณไม่ได้ฝึกนั้น เป็นเพราะในอดีตชาติคุณเคยฝึกได้มาก่อน..และอารมย์จิตตอนนั้นของคุณเป็นทิพย์โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ พอนึกออกไม่ครับ..คือ ตัวคุณไม่รู้หรอกตอนนี้นะ..แต่ว่าจิตเค้ากลับมาสู่อารมย์นั้นแล้วจิตเค้าจำได้เลยเป็นแบบนั้น..
และการที่คุณตกใจเป็นเรื่อง ธรรมดา ถึงแม้ว่าคุณจะเคยเห็นวิญญานด้วยตาเปล่ามาบ้างแบบแว๊ปแวมๆ.(ซึ่งเป็นลักษณะของคนที่เคยมีของเก่าแบบคุณนั่นหละจะเจอแบบนี้ทั้งนั้น)
การที่คุณนึกถึงพระและรีบกลับเป็นสิ่งที่ดีครับ...เพราะจะทำให้คุณไม่ประมาท และเผลอเป็นสมาธิผิดทางได้...เพราะกำลังสติในการบังคับเค้าให้ออกคุณยังไม่เพียงพอ.
ถ้าให้ผมแนะนำ ผมจะบอกว่า ให้คุณมาฝึกเจริญสติให้ต่อเนื่องจนเป็นอัตโนมัต(ต่อไปคุณจะบังคับเค้าไม่ให้ออกได้ด้วย ออกไปไหนคุณก็จะรู้ด้วย)และเพื่ออนาคตในการเดินปัญญา.เพื่อเป้าหมายต่อไป..
ตอนนี้นะ
1.คุณนะถือว่าโชคดี เพราะคุณจะเป็นคนเข้าใจอะไรได้ง่าย เพราะคุณจะสามารถเห็นในสิ่งที่เป็น รูปธรรมแบบที่คนทั่วๆไปทำได้ยาก..และบางคนทั้งชาติได้เห็นแต่รูปปั้น หรือในหนังสือ หรือตามจินตนาการ แต่คุณมีโอกาสเห็นได้หมด..
2.ถ้าคุณจะปฎิบัติ คุณจะฝึกวิชาพิเศษไปด้วยก็ได้ หรือ ไม่ฝึกก็ได้ เพราะสุดท้ายความสามารถพิเศษ หรือพวกการรู้เห็นแบบพิเศษจะค่อยๆกลับมาเกิดกับคุณเองได้ ถ้าทำตามที่แนะนำครับ...
3.คิดถึงหลวงปู่ทวด นะดีแล้วครับ..ซักพักเดี๋ยวคุณจะทราบเองหละครับอะไรเป็นอะไร
4.และที่สำคัญคุณ ไปอ่านการปฎิบัติอะไรคุณจะเข้าใจง่าย คุณจะแยกแยะได้เองนั้นหละว่าอะไรผิดหรือถูก(เนื่องจากจิตเดิมคุณเมื่อก่อนเค้าระเอียดและเค้าแยกแยะถูกผิดได้) พวกผีมีฤิทธิ์ ร่างทรงอะไร ทายคุณไม่ถูกหรอก แต่เค้าจะชอบคนอย่างคุณ..ให้เลี่ยงๆไว้ด้วยนะครับ
แต่ที่สำคัญต้องระวังการพูดเรื่องทำนองนี้ ต่อที่ชุมชนนะครับ..ถึงคุณจะสัมพัสได้มากกว่าคนอื่นแต่เราต้องมีอุบายที่แยบยลในการอยู่ร่วมกับสังคมด้วย..
ประมาณนี้ก่อนนะครับคุณ...​

 

ขอบพระคุณ คุณnopphakan มากครับที่ให้คำแนะนำดีๆครับ คือผมเคยลองปรึกษาเรื่องนี้กับคนที่เขาสามารถรู้กรรมและเห็นอดีตชาติได้ เขาเคยบอกผมว่า คนอื่นเขาเป็นพรมหมดแล้วเหลือแต่ผม เขาบอกว่าหมายถึง พ่อและพี่ชายในอดีตชาติของผมนะครับ แต่เรื่องกรรมฐานนะครับ ผมเคยลองนั้งฝึกอยู่ระยะหนึ่ง ผมยอมรับว่ารับรู้อะไรเร็วกว่าปกติ แต่ทำไมนั้งไปได้ระยะหนึ่ง มันร้อนรุ่มนะครับ นั้งไม่ได้และทำให้หงุดหงิดมากอยู่ระยะหนึ่ง เลยพักไว้ก่อนนะครับ อีกคนก็คือพระนะครับ ผมเห็นท่านรอรถผมจึงอาสาพาท่านไปส่งที่วัด ท่านบอกว่านี้ไม่ใช้เรื่องบังเอิญ เราเคยเจอกันมาก่อนเลยได้ช่วยเหลือกัน และถามผมอีกว่าทำไมไม่ปฎิบัติให้สำเร็จ ผมก็งงเลย ตอบท่านไปว่าผมยังมีกิเลสอยู่ มีลูกมีครอบครัวที่ต้องดูแล ท่านเลยแนะนำว่า ใช้ชีวิตปกติประจำวันก็ทำได้เหมือนกันไม่จำเป็นต้องบวชก็ได้ และบอกวิธีที่จะเห็นชาติภพให้ผมปฏิบัติ เป็นวิธีง่ายๆแต่คิดเอจะเป็นไปได้หรือแต่ก็ไม่เคยทำนะครับ เคยลองวิธีที่ท่านแนะนำลองจับพลังของพระเครื่องดู แปลกครับสามารถรับรู้พลังงานที่อยู่ในพระเครื่ได้ครับ จริงๆก็อยากปฏิบัติมาก แต่ยังติดอะไรหลายๆอย่างครับ ขอบพระคุณสำหรับีำแนะนำดีๆนะครับ

 

เข้ามาขอบคุณ คุณnopphakan สำหรับคำแนะนำดีๆค่ะ ... อนุโมทนา สาธุ

สมัยเด็กๆจะเป็นบ่อยมาก มักจะเป็นช่วงกลางคืนและช่วงเช้ามืด ส่วนที่เห็นวิญญาณนี่จะเห็นบ่อยช่วงเช้าตรู่ จนรู้สึกกลัวและไม่ชอบอยู่คนเดียว กลางคืนเวลานอนจะต้องมีแม่นอนอยู่ข้างๆ ถ้าตื่นมาไม่เจอแม่ก็มักจะเจอคนแปลกหน้าแทน มาให้เห็นเหมือนตัวเป็นๆแล้วก็หายไปต่อหน้าต่อตา ก็มีอยู่ช่วงดึกๆคืนหนึ่ง กำลังนอนเล่นอยู่หน้าระเบียงบ้านรอแม่ ตาก็ไปเหลือบเห็นผู้ชายตัวดำๆแบกเสาที่ดูลักษณะคล้ายๆเสาไม้ทำรั้ว เดินมาจากทางวัดแล้วนำมาเสียบไว้ริมถนนฝั่งตรงข้ามบ้านตัวเอง ประมาณ 2-3ต้น พอตอนเช้าไปยืนมองดูเห็นแต่ความว่างเปล่า ไม่เห็นมีเสาอะไรเลย ... ความคิดตัวเองก็น่ากลัวเหมือนกัน คิดอะไรมีลางสังหรณ์อะไรมักจะเกิดขึ้นในเวลาต่อมา ไปๆมาๆกลัวความคิดตัวเองเลย จนเอ่ยปากบอกแม่ว่า" แม่ หนูกลัวความคิดตัวเอง " เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นกับตัวเองมันติดตาและค้างคาใจมาเรื่อยๆ ก็เพิ่งจะเริ่มเข้าใจเมื่อไม่นานมานี่เองเพราะมีผู้ปฏิบัติบอกว่าตัวเองว่ามีของเก่าติดตัวมา ท่านแนะนำให้ปฏิบัติเพื่อต่อยอด ในใจตอนนั้นก็คิดนะว่าอยากปฏิบัติแต่ยังติดหลายๆอย่างเหมือนที่คุณka99ให้เหตุผล พอมานั่งคิดไปคิดมา อืม เป็นเพราะเราขาดวิริยะนี่เองเลยให้เหตุผลอย่างนี้ จริงๆแล้วเราสามารถปฏิบัติอยู่ที่บ้านก็ได้ บางคนเขาไม่มีของเก่าอะไรติดตัวมาเลยแต่เขามีอุตสาหะจนเขาสามารถปฏิบัติไปได้ไกลกว่าเรา ตัวเราเหมือนได้มาครึ่งทางแล้วทำไมเราไม่สานต่อ ก็บอกก็สอนตัวเองนะว่าถ้าเราไม่สานต่อในชาตินี้แล้วเราจะรอชาติไหน แม้แต่เทพท่านก็ยังต้องลงมาอาศัยร่างมนุษย์สร้างบุญสร้างบารมี เราเกิดมาเป็นมนุษย์แท้ๆทำไมถึงปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไป หมดชาตินี้แล้วเราอาจจะไม่มีโอกาสแล้วนะ ให้เร่งรีบปฏิบัติ นี่ถ้าไม่บอกไม่เตือนตัวเองอย่างนี้ก็ไม่รีบปฏิบัติ

<!-- google_ad_section_end -->

 

..mo ta na mak.. mak ..kha.../\--

 

ไม่เป็นไรครับทั้งสองท่าน..ที่กล่าวมา..เมื่อถึงเวลา.(วิบากกรรมทางสมมุติเริ่มคลาย)..เดี๋ยวจะมีเหตุมีเวลา..มีช่วงจังหวะที่บังเอิญหลายๆอย่างให้เรามาปฎิบัติเองครับ..และก็จะไปได้เร็วด้วยครับ(แต่ต้องเห็นว่าการสัมผัสเรื่องภพภูมิให้เป็นเรื่องปกตินะครับ)..ส่วนเรื่องการ สัมผัสทางภพภูมิไม่ใช่ประเด็นหลัก..ประเด็นคือเรามองถึงวัตถุประสงค์ของการมองเห็นออกหรือไม่ เช่น 1.เค้าปรากฏเพื่อให้เราอุทิศส่วนกุศล 2.ท่านแวะมาทักทาย 3.เราเคยมีสัมพันธ์อะไรกับท่านหรือสถานที่นั้นๆมาก่อน 4.ให้เห็นเพื่อแค่คลายความสงสัย 5.เป็นลางบอกเหตุอะไรบางอย่าง ฯลฯ
ส่วนเรื่องอื่นๆไม่ค่อยน่าห่วงครับ..ยกเว้นอย่าสร้างกรรมอะไรเพิ่มในชาตินี้ถ้าไม่สุดวิสัยก็พอครับ...
ขอบคุณครับ

 

เป็นประสบการณ์ที่แปลกมากนะคะ น้อยคนนักที่จะมีโอกาสอย่างนี้

 

กายทิพย์ออกจากกายเนื้อ ที่ไม่ได้ตั้งใจ เคยเป็นอยู่ 2 ครั้ง เห็นกับได้ยินเสียงวิญญาณบ้างบางครั้ง

 

แม่เคยเป็นคะ ลุกไปเข้าห้องน้ำตอนดึกปรากฎว่าหันมาอีกทีตัวเองนอนอยู่บนเตียงเหมือนกำลังมองดูร่างตัวเองอยู่ ตกใจมากนึกว่าตายแล้ว

 

เย้!! ดีใจ เจอคนเป็นเหมือนเราแล้ว^-^^-^

​