เรื่องพระถูกตัวผู้หญิงไม่ได้นี่มันเป็นเรื่องลึกลับสำหรับข้าน้อยนะ เพราะ....

หรือว่าชอบแบบนี้

 

ท่านผู้อาวุโส พิจารณาดููให้ดี ในกระทู้นี้เขาพูดถึงเรื่องธรรมเนียมปฏิบัติของพระไทย(เถรวาท)เกี่ยวกับการระมัดระวังไม่ถูกเนื้อต้องตัวกับเพศหญิง

แต่ท่านผู้อาวุโสกลับยก เรื่องราวของพระนิกายอื่นซึ่งอ้างความจำเป็นในการถูกเนื้อต้องตัวเพศหญิงได้ มาเทียบเคียงกับเรื่องราวในกระทู้นี้ ท่านคิดว่าเหมาะสมหรือไร ?? ผมก็เคารพความคิดและการปฏิบัติของแต่ละนิกาย เราไม่ก่าวล่วงกัน

หากเรายกข้อดีข้อเสียแต่ละนิกายมาวิจารณ์กันมาเทียบเคียงกัน มีแต่วุ่นวายไม่สบายใจ ท่านชอบเช่นนั้นหรือ...ต้องอภัยท่านผู้อาวุโสที่ต้องกล่าวกันตรงๆ ..

 

แถมจ๊ะ ส่วนใหญ่คนจะพยายามไปจับทะไลลามะไม่ใช่ทะไลลามะพยายามไปจับคน เพราะเขาเชื่อว่าท่านเป็นอวตารของพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร บ้านเราเรียกกวนซีอิม นั้นแล เหมือนพระเยซูไงที่คนเชื่อว่าแค่ได้พบได้จับพระองค์ท่าน โรคภัย ความทุกข์โศกทั้งมวลก็จักหายไป แต่ทะไลลามะก็ไม่เคยใช้จุดนี้ในการหากิน เหมือนไอ้พวกอวดอุตริมนุย์ธรรมทั้งหลายส่วนใหญ่ ในบ้านเรา ท่านประกาศว่าท่านไม่มีอำนาจวิเศษใดๆๆทั้งนั้นท่านเป็นเพียงพระธรรมดา และศาสนาของท่านก็ไม่มีอะไรมาก มันคือความเมตตา

อันนี้ต้องคิดนะจ๊ะ นะจ๊ะ อีกอย่างทะไลลามะนี่ไม่ต้องบรรยายสรรพคุณ ว่าท่านดีอย่างใด จีนทำอะไรไว้กับชาวทิเบตบ้างแต่ท่านก็ยังให้อภัยไม่ตอบโต้ ตอนแรกๆชาติต่างๆก็ไม่ต้อนรับท่านเท่าใดนักเพราะกลัวจีน แต่ตอนนี้ท่านใช้ความดีเอาชนะใจผู้คน จนกระทั้งทุกวันนี้ทุกประเทศล้วนต้อนรับท่าน ยกเว้น จีน ไทย คิดดูเถิดทะไลลามะมาไทยไม่ได้ เพราะเรากลัวจีน นี่หรือเมืองพุทธแค่ลามะแก่ๆๆ จะมาประชุมพุทธศาสนาโลกก็เข้าไม่ได้ ช่างน่าหัวเราะ พวกในสภายิ่งนัก ลุงจักเล่าให้ฟัง

 

ผมก็เคารพในคุณธรรมและการปฏิบัติของท่านทะไลลามะ (สำหรับเรื่องราวในไทยคงเป็นเรื่องของการเมืองระหว่างประเทศ คงจะไม่เกี่ยวกับศาสนา) ผมอยากจะเห็นความสมานฉันท์และความร่มเย็นของศาสนาพุทธทุกนิกาย..ครับ

 

เอ็งเมาหรือไม่ ค่อยๆๆคิด ข้าเข้าใจที่เอ็งพูดล่ะ แต่ประเด็นคือมีคนยกขึ้นมาอ้างว่าพระเซนนั้น ทำได้ แต่ข้ามาที่นี่เพื่อแก้ว่าพระเซน หรือพระมหายานนั้นก็ทำไม่ได้ดอก ยกเว้นญี่ปุ่นเพราะกฏหมายมันมี มันบังคับ กับวัชรยานเพราะมันต้องช่วยเหลือกันมันอยู่ในป่าเขา ส่วนที่เห็นส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่อยู่ตะวันตกและวัฒนธรรมพาไปอย่าไปคิดว่ามันต้องเป็นทั้งหมด ข้ามิได้เอามาเปรียบเทียบกัน ข้ามาเพื่อแก้ความเข้าใจผิดที่ว่า พระมหายานจับเนื้อต้องตัวสตรีได้ไม่อาบัติ พระมหายานก็สมาทานศีลพอๆๆกับเถรวาทนั้นแล

นี่ต่างหากคือประเด็นของข้า โปรดพิจารณาจับประเด็นเถิด

ส่วนเรื่องที่เอ็งพูดข้าเข้าใจและเห็นด้วยว่า ไม่ควรใช้วัฒนธรรมที่ต่างกันมาตัดสินกันอย่างไปเอาเถรวาทตัดสินมหายาน หรือมหายานตัดสินเถรวาท เช่น ถ้าเอ็งเป็นคนไทยก็ไม่ควรไปพูดว่าอาข่าด้อยพัฒนา ที่มีประเพณีในวันเพ็ญผู้หญิงสามารถนอนกับผู้ชายคนใดก็ได้ที่หล่อนชอบแม้จะมีสามีแล้ว หรือแม้เขาจะมีเมียแล้ว นั้นเป็นประเพณีเขา เอาประเพณีคนเมืองมาตัดสินไม่ได้ นั้นแลนี่คือประเด็นของเอ็ง

เพียงแต่ข้าแค่เตือนให้เอ็งแยกประเด็นให้ชัดเจนนั้นแล ถูกไหม

 

อยากให้ไปอ่านในพระวินัยปิฎกนะครับ จะรู้เอง ไม่ขออธิบายตรงนี้นะครับ เพราะต้องอ่านเองถึงจะเข้าใจ

 

ส่วนเรื่องนิกายต้องระวัง มันเป็นสมมติ ถ้าไปยึดมั้นจะก่อเกิดความเกลียดชังกัน ความไม่เข้าใจกัน ไม่มีพุทธนิกายเถรวาท มหายาน เซน วัชรยาน มีแต่พุทธศาสนาของพระพุทธเจ้า พระศากยมุนี

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=Q5kteKBfQ0I"]Happiness is here and now - YouTube[/ame]

Happiness is here and now.
I have dropped my worries.
Nothing to do. Nowhere to go.
There’s no need for hurry.
Happiness is here and now.
I have dropped my worries.
Something to do. Somewhere to go.
But, there’s no need for hurry.

 

ขอบคุณที่ท่านอธิบาย เรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน และอ่อนไหวต่อความรู้สึก

เรื่องราวต่างๆก็ปรากฏในบทความให้เห็นกันอยู่แล้ว ในเมื่อท่านผู้อาวุโสมีเจตตนาดี

ผมก็ขออนุโมทนาด้วย..

 

อันนี้ก็ต้องระวัง ต้องพิจารณาจากบริบทด้วย เพราะพระวินัยก็ต้องอาศัยบริบทในการตัดสิน อย่างภิกษุเสพเมถุน ไม่ผิด ถ้ามิได้เต็มใจมิได้มีใจกำหนัด ด้วยราคะจริตแต่ถูกบังคับถูกขืนใจ

เวลาเราพิจารณากฏหมายเราไม่ได้ตัดสินจากที่บัญญัติเป็นตัวอักษรเท่านั้นเราดูจารีต ดูบริบทด้วย จึ่งค่อยตัดสินนั้นแล

อย่างศีลข้อ5 ห้างเสพสุรา ถ้าเสพยาบ้า ยาอีผิดไหม? ในสมัยพุทธกาลไม่มียานรกพวกนี้ ถ้ายึดตามตัวอักษรก็ไม่ผิดสิ เพราะไม่มีศีลห้าม นี่มันต้องดูบริบท ต้องใช้ปัญญา งั้นเขาจะมีไตรสิกขาไว้ทำไมจริงไหมไอ้หนุ่ม

 

บ๊ะ เอ็งก็อย่าถือสาลุงเลย ข้ามันก็แค่คนแก่ขี้บ่น นั้นแล มิมีเจตนาอะไรดอก ข้าก็บ่นไปตามเรื่องคนแก่มักชอบเล่าเรื่องเก่าๆๆ นั้นแลเอ็งน่าจักรู้ ว่าแต่เอ็งจักรับเหล้าขาว หรือ หมากพลูไหม? ล่ะ

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=QpIPgQPfQp8&feature=related"]Plum village-The Bell Chant - YouTube[/ame]

 

ผมขอเหล้าขาวกะหมากฝรั่งได้ป่าวครับคือซดเหล้าขาวแล้วมันมีกลิ่นตุๆเลยต้องใช้หมากฝรั่งดับกลิ่น

 

เอ็งมิรู้หรือว่า หมากพลูนี้ดับกลิ่นดียิ่งนักใช้ประโยชน์ได้เสมือนยาสามัญประจำบ้าน มีฤทธิ์เป็นยาชาและช่วยในการกระตุ้นการไหลเวียนของโลหิต ยับยั้งการเติบโตและฆ่าเชื้อแบคทีเรีย ใช้เคี้ยวแล้วคายทิ้งวันละ 2-3 ครั้ง ช่วยดับกลิ่นปากได้ ดับกลิ่นกายใช้ขยี้ให้แหลกแล้วใช้ทาถูที่ใต้รักแร้แก้ลมพิษ ท้องอืด นี่แลจำไว้รู้ไว้ใช่ว่า หมากฝรั้งนั้นมันมีแต่น้ำตาลกับแก้หูอื้อเวลาขึ้นเครื่อง ระวังฟันผุเล่าไอ้หนุ่ม ข้าไปนอนแล้วพรุ่งนี้จะต้องตื่นแต่เช้ามาตักบาตร แบบคนแก่ทั้วไปนั้นแล..

 

อยากให้อ่านกระทู้แบบเป็นกลางสิ คิดแบบสากลหน่ะ แบบคอมมูนิตี้อ่ะ แบบอย่าไปคิดว่าศาสนาไหนดีกว่าศาสนาไหน ฉันสูงส่งกว่าเธอ อะไรแบบนั้นมันไม่ใช่ประเด็นเลยอ่ะ.......

ไม่ได้อยากถูกตัวพระหรอกค่ะ อ่านไม่ดีเองป่าว บอกว่าไม่ได้ถูกตัวกันเลย

ขอบคุณท่านเทพอภิบาล และท่านอื่นๆที่อุตสาห์ใส่ใจอ่าน และตั้งใจตอบคำถามอันไร้สาระของข้าน้อยค่ะ สัมผัสด้วยใจ^^

คือว่า.....งงกับคำว่าผู้ชายโดนข่มขืนมากเลยอ่ะ ถ้าไม่มีอารมณ์ร่วม มันก็ไม่น่าจะแข็งนะ น่าจะหดเข้าสะดือไปเลย แล้วมันจะโดนข่มขืนได้อย่างไร......???

การปฏิบัติธรรมต้องปฏิบัติที่ใจ ให้ใจไกลจากกิเลส หรือการต้องเอาตัวไปอยู่ในที่ไกลๆ แยกตัวจากทุกอย่าง โลกจริง ชีวิตจริง (ถึงจะจริงแค่ในสมมติแต่ถ้าใครปฏิเสธว่าเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ตรงหน้าตอนนี้ไม่ใช่เก้าอี้ มันก็บ้ายิ่งกว่าคนที่บอกว่าเก้าอี้ตัวนี้ไม่มีอยู่จริงซะอีก ใช่ป่ะ^^) ทุกคนแม้แต่ครอบครัว พ่อแม่ อยู่แต่ในที่เฉพาะของตัวเอง ตั้งกฏเป็นร้อยๆข้อ เพื่อปกป้องตัวเองให้ดูบริสุทธิ์ผุดผ่องยิ่งกว่าเด็กทารก.....

ประมาณว่า อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ เดี๋ยวกิเลสฉันเกิด เธอจะบาป....-____-!

 

คือมองว่าการปฏิบัติแบบนี้มันจะทำให้พ้นสมมุติได้จริงเหรอ การแบ่งแยก ทำไมเราไม่มองคนอื่นเหมือนเป็นญาติพี่น้อง ไม่ต้องแบ่งว่านี่ลูกชั้น นั่นลูกเธอ เวลาชายเห็นหญิง ทำไมไม่เห็นเป็นพี่สาวน้องสาว หรือมองว่าเขาก็เหมือนเรา ด้วยความเมตตาและอุเบกขา ยังแบ่งแยกอยู่ก็แปลว่ายังไม่พ้นสมมุติหรอก เฮ่อ... ผู้ปฏิบัติธรรมนั้นมีมาก แต่ผู้เข้าถึงธรรมนั้นมีน้อยจริงๆ ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นแค่สมมุติแต่ก็ก้าวข้ามมันไปไม่ได้ ยังไม่พ้นจริงๆ...T-T

ธรรมที่พระพุทธองค์กล่าวไว้นั้นช่างลึกซึ้ง เป็นชั้นโลกุตระคือเหนือสมมุติ ที่น้อยคนนักที่จะเข้าถึง หากยังคิดอยู่แต่ในตรรกะเดิมๆ ยังไม่พ้นสัญชาติญาณของความเป็นสัตว์โลกไปได้
_________________________________

 

ดูดู๊ดู....ไอ้กิเลสตัณหากามราคะมันมาแสดงตัวให้เห็นธรรมต่อหน้าต่อตา อยู่เดี๋ยวนี้เลย ทันทีเลยคิดดู....

ไอ้เหมียวที่บ้าน ไอ้ตัวแสบดูมัน เมินปลานิลทอดหอมกรุ่นของเรา วิ่งตามกลิ่นตัวเมียไปซะงั้น ดูมัน มันช่างร้ายกาจจริงๆนะ ไอ้กิเลสตัณหากามราคะ ที่เป็นบ่วงร้อยรัดให้ไปไหนไม่พ้นสักที เราขอเรียกมันว่า สัญชาติญาณสัตว์โลกก็แล้วกัน....^^

 

อืม ข้าน้อยเข้าใจแล้ว ลึกซึ้งเลยทีเดียวกับคำว่า....

"สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง จงเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด"

พุทธวจนจากพระโอษฐ์ ก่อนเสด็จดับขันธปรินิพพาน

โอ......สาธุ สาธุ สาธุ

ขอขมาพระรัตนตรัย....
กราบ กราบ กราบ (T/\T)

 

(tm-love)(tm-love)(tm-love)(tm-love)(tm-love)

 

COME&Z<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_6010523", true); </SCRIPT>
สมาชิก

สาธุ ค่ะ ท่านพรานพิเศษ ศาสนาอื่นเค้าก็คิดแบบนี้ใช่ไหมคะ ถึงได้ให้ผู้หญิงห่อร่างซะมิดชิด-_-!(นึกถึงฉากในหนังเรื่องเซ็กส์แอนด์เดอะซิตี้ ที่สาวๆแอบใส่เสื้อผ้าเฟชั่นไว้ข้างใน หุหุ)


การแบ่งแยกแบบนี้มันมีแค่ในขั้นโลกียะหรือเปล่า เพราะดูจะยังไม่พ้นสมมุตินะ

มันก็ไม่ใช่เรื่องแบ่งแยก มันเป็นเรื่องของผู้ต้องการรักษาพรหมจรรย์
จรรยาแห่งความเป็นพรหม... เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา

การกำหนดวางข้อห้าม ข้อหลีกเลี่ยงต่างๆ ก็เพื่อระวังรักษา "พรหมจรรย์"
เนื่องจากศาสดากำหนดให้ภิกษุไม่ต้องประกอบอาชีพ แต่ต้องขอทานเพื่อดำรงชีพ ให้ดำรงชีวิตแบบสมถะ(เรียบง่าย-อะไรก็ได้) เครื่องนุ่งห่มก็เป็นผ้าห่อศพ ซึ่งก็ต้องปวารณาขอก่อนด้วยตั้งแต่ศพยังไม่ได้เผา หรือถ้าไปเจอโดยบังเอิญ ก็ต้องรอดูให้แน่ใจว่าไม่มีเจ้าของแน่แล้ว จึงจะสามารถหยิบฉวยมาใช้ได้
เรื่องที่อยู่อาศัยก็ให้เรียบง่าย ให้พึงเสพเสนาสนะอันเป็นป่าอยู่เนืองๆ หรือเรือนว่าง หรือที่ใดก็ได้ที่ไม่เป็นการเบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดเนื้อร้อนใจ
ส่วนเรื่องป่วยไข้ ก็ใช้ยาสมุนไพรแบบเรียบง่าย ที่หาได้ทั่วไปตามธรรมชาติ เช่น ลูกสมอดองปัสสาวะ เป็นต้น


ภิกษุควรปฏิบัติตนให้มีจรรยางาม เป็นผู้อยู่ง่าย เลี้ยงง่าย ให้เหมาะสมแก่การที่จะเป็นผู้รับทานต่างๆ น่าเคารพกราบไหว้ น่าเลื่อมใสเชื่อฟัง
วัตรปฏิบัติจึงต้องเคร่งครัดละเอียดอ่อน สำรวมระมัดระวัง เพราะถ้าหากเสื่อมเสีย ก็จะเสื่อมเสียไปถึงพระศาสดาได้

การเป็นขอทานที่น่าเคารพเลื่อมใส น่ากราบคารวะ... จึงไม่เป็นเรื่องง่ายเลย

แต่พรหมจรรย์นั้นก็เพื่อสติปัญญา ถ้าเพียงรักษาจรรยาแต่ไม่พัฒนาขับให้เกิดปัญญายิ่งๆขึ้นไปล่ะก็ พรหมจรรย์นั้นก็เป็นเพียงรถยนต์กำลังแรงและสวยงาม แต่ไม่ได้วิ่งไปหาจุดหมาย ได้แต่เพียงวิ่งวนไปวนมาเท่านั้น

พรหมจรรย์นั้นจึงไม่สำคัญกว่าปัญญา หากต้องทำลายพรหมจรรย์เพื่อวิมุติปัญญาแล้ว ก็จงเร่งทำลายพรหมจรรย์นั้นเสียเถิด
แต่ถ้าหากว่า ยังมิเห็นทางใดที่จักพาตนไปสู่ปัญญาอันเลิศได้แล้ว ก็จงเป็นผู้ประพฤติรักษาพรหมจรรย์เถิด เพื่อเป็นกำลังอันวิเศษที่จะนำพาไปสู่วิมุติปัญญาได้






เป็นเรื่องความเหมาะสม เป็นเรื่องความไม่ประมาท เป็นเรื่องจรรยางาม เป็นเรื่องความมุ่งมั่นสู่วิมุติธรรม... ไม่เป็นเรื่องการแบ่งแยก

 

ปัจฉิมโอวาทครั้งสุดท้าย....มาอ่านกัน^^ สาธุ สาธุ สาธุ
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=678042