ทำไมเหมือนมีคนอยู่ในตัวเราคอยคิดและพูดในสิ่งไม่ดี

ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเหมือนมีเราอีกคนหนึ่งซึ่งคอยคิดแต่สิ่งไม่ดีออกมาเวลาเราสวดมนต์หรือกำลังเคารพพระอริยะอยู่ เวลาเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นก็ได้แต่กราบขอขมาในใจท่านตามหลัง แต่ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลยเพราะทำให้เรารู้สึกไม่ดีเวลาปฏิบัติ มีผู้รู้ท่านใดพอช่วยให้คำแนะนำบ้างครับ

 

ไม่มีใครที่ไหนหรอก เป็นจิตหรือความคิดอีกขณะหนึ่ง วิธีแก้ก็คือกำหนดรู้ตามที่เป็น ตามที่คิด เป็นยังไง รู้สึกยังไงพึงกำหนดรู้ไปตามนั้นขณะนั้นๆ


บอร์ดกรรมฐาน

นิพพานคืออะไร ?

 

การทดสอบไง ทำให้สับสน เราต้องอดทนผ่าน

 

ดิฉันก็เป็นค่ะ แต่เราไม่ได้มีเจตนาหรือตั้งใจจะคิดแบบนั้นนี่คะ การขอขมาพระรัตนตรัยจึงเป็นสิ่งที่ควรแล้วค่ะ ถ้ามันเกิดขึ้นอีกก็ขอขมาไปเรื่อยๆค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ

 

ขออนุโมทนาต่อ จขกท.ครับ
ถ้าคุณรู้สึกได้เหมือนที่กล่าวมานั้น
มันหมายถึงตัวรู้ (สติ) ของคุณเริ่มตั้งมั่นขึ้นแล้วครับ
ที่ท่านกล่าวว่า ธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติธรรม
ก็คือ ตัวสติ ตัวรู้ตัวทั่วพร้อม หากมันเกิดขึ้น
มันจะเป็นคอยตัวเตือน ตัวทัดทานอำนาจฝ่ายโลกให้เบาลง
ถ้ามีสติมากขึ้นเรื่อย ๆ ตัวสติเข็มแข็งขึ้นเรื่อย ๆ
มันจะเหมือนมีเทวดาคอยเตือน คอยรักษาเรา
ทุกครั้งที่เราจะไหลตามกระแสโลกฝ่ายต่ำ สติจะทำงานทันทีครับ

อันนี้แหละครับเทพมารสะท้านภพของจริง มันอยู่ในใจเราทุกคนนั่นแหละ..สาธุ
ขอให้เจริญในธรรมยิ่งขึ้นไปครับ

 

ผมเป็นเหมือนกันเลย ผมขอขมาตลอด ขอขมาจน เป็นนิสัย แต่ตัวเรา เรามันไม่คิด จิตมันคิดส่วนหนึ่ง ตัวเราก็แค่ต้องสั่งสอนมันก็ไม่ฟังก็คิดตบอด

 

มาร หรือ ซาตาน ที่อาศัยอยู่ในตัวเรา นี่มักจะชวนคิดชั่ว หากไม่มีศีลเราคงพลาดท่า มารหรือซาตาน บ่อยๆ เคยได้ยินว่า การคิดชั่ว ปรามาสจะเกิดบ่อยๆ และก็เป็นจริงดั่งนั้น ก็ต้องโยโทโส หรือ สัพพัง ขอขมาพระ ทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปเอง เคยเจอด่านนี้เหมือนกัน เป็นอยู่แรมเดือนเหมือนกันนะครับ แต่คิดชั่วเมื่อไหร่ โยโทโส ทันที แล้วต่อไปอาการปรามาสพระก็จะหายไปเอง

 

อ้าวแล้วอย่างผม ยามเย็นเรียกชื่อให้ขึ้นมาสวดมนต์ ในยามเช้าปลุกผมให้ตื่นไปใส่บาตร

แนะนำให้ทำนี่ทำนั่นอย่างถูกต้อง อย่างงี้จะเรียกว่าอะไร

ปรุงแต่หรือป่าวหนอ........

 

อ่านกระทู้นี้แล้วผมรู้สึกดี

ตอนแรกเรื่องเกี่ยวกับการปรามาสพระรัตนตรัย ผมยอมรับว่าผมเป็นบ่อย และนานมาก จนจำไม่ได้ว่าเป็นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ และไม่มีความเข้าใจในสิ่งนี้ จนคิดว่าเป็นเรื่องของเวรกรรมที่เราต้องมาพบเจออะไรอย่างงี้รึเปล่า
บางทีตื่นมาเช้าๆ อารมณ์ดีดี มาไหว้พระ แต่กลับมีความอะไนที่ไม่ดีเกิดขึ้นมาในจิต กลับทำให้รู้สึกไม่ดีไปเลยก็มีครับ มันกลับทำให้เรารู้สึกว่า ทุกครั้งที่เราจะพยายามทำดี เข้าวัด สวดมนต์ต่างๆ ทำไมถึงไปอย่างงี้
หาเหตุผลไปต่างๆนานา คิดไม่ตก จนบางทีเครียด จนบางทีมีเหตุการณ์อะไรไม่ดีเกิดขึ้น ก็พาลติดไปว่า เพราะเราไปปรามาสท่านรึเปล่า
แต่ทุกครั้งที่เราคิดจะเหมือนมีจิตฝั่งดีมาคอยช่วยห้ามปรามไว้ครับ
ช่วงปีที่แล้ว ผมได้ไปบวช ช่วงนุ่งชุดขาวก็มีความรู้สึกที่ว่าจิตคิดหรือพูดสิ่งต่างๆไม่ดีในใจ ยิ่งช่วงบวช เป็นบ่อยครับ จนต้องประคองจิตมาเรื่อยๆ พอวันนี้ได้อ่านกระทู้จึงรู้สึกว่า หรือว่าเป็นจุดนึงที่เราจะสามารถเข้าใกล้บุญหรือสิ่งดีดีมากที่สุด จึงทำให้ฟุ้งซ่านเพื่อทดสอบกำลังใจมากที่สุด
ผมแทบไม่เคยคุยเรื่องนี้กับใครมาก่อนเพราะรู้สึกว่าเป็นเรื่องไม่ปกติ บางทีคนอื่นอาจจะไม่เข้าใจ
ต้องขอบคุณกระทู้นี้มากครับ ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ ที่ผมต้องเสียเวลาคิดมาก นั้นเป็นจิตผมปรุงแต่งหมดเลยหรอเนี่ย ฮ่าๆ ขอบคุณจริงๆครับ ที่ทำให้ผมรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลยครับ

 

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ค่ะ เป็นเหมือนกันค่ะ แต่ดิฉันรู้ตัวว่าฝึกจิตยังไม่ดีพอ บางครั้งก็ปล่อยให้โมหะโทสะเข้าครอบงำ แม้จะคิดได้แต่ก็ควบคุมยังไม่ค่อยอยู่