หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตร(ฝัน)

ยินดีต้อนรับและขอเป็นกำลังใจให้นะครับ.....

 

ขอบพระคุณมากคะ

 

ขอบคุณและโมทนาสาธุด้วยนะครับ งดงามจริงๆ



more inf.

 

หากสงสัยในพระพุทธานุภาพของพระพุทธปฐวีธาตุ ...
โปรดศึกษาเพิ่มเติมได้จากที่นี่...08: พลานุภาพพระพุทธปฐวีธาตุ...
แล้วจะเข้าใจว่าทำไม...ผมจึงเปลี่ยนมาแขวนเดี่ยวพระพุทธปฐวีธาตุ ของพ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช โดยไม่มีความลังเลสงสัยแต่อย่างใด...

การพัฒนาก้าวดำเนินของดวงจิตตามกำลังวิถีแห่งบุญบารมีที่สั่งสมมาทุกภพทุกชาติ ก็สมควรจะพัฒนาไปในทางที่ละเอียดลึกซึ้งมากขึ้นตามลำดับมิใช่หรือ?
มิใช่เข้าป่าเข้าดงเหมือนกับท่านผู้รู้บางท่านปรามาสแต่อย่างใด

อนึ่ง...ธรรมะของแท้ของจริงอยู่ในป่า เขา ลำเนาไพร...เพราะพวกเราได้รับรู้ สัมผัส ว่า ร้อนจริง หนาวจริง ลำบากจริง ทุกข์เวทนาจริง จักสละ อุเบกขากับสิ่งที่มากระทบได้จริงตามกระดาษที่พร่ำสอนเป็นแนวทางเบื้องต้น

ยากมากครับที่ธรรมะจะเกิดขึ้นในห้องที่อุ่นๆ แอร์ที่เย็นๆ โภชนาหารที่เต็มไปด้วยความอยาก ตระกะ กระหาย

เมื่อได้เวลาอันเหมาะสม ควรก้าวดำเนินเข้าหาต้นธาตุของพวกเรา ท่านหลบรี้อยู่ในป่าเขาลำเนาไพรที่ว่าข้างต้น เหมือนกับที่เหล่านักรบธรรมแห่งภูดานไหกำลังดำเนินตามรอยแห่งพระบาทองค์พระบรมศาสดา ที่ทรงพระดำเนินนำพาเหล่าผู้อยู่ในวัฏฏะ...สู่...วิวัฏฏะ

 

ลายนิ้วมือใครหนอ คุ้นๆ ให้ทุกท่านสังเกตลายนิ้วมือนิ้วเท้าของตัวท่านเองด้วยนะครับ เพราะมีนัยสำคัญบางประการ (ลายขดก้นหอย)

 

ขออนุโมทนาบุญกับนักรบธรรมท่านใหม่ จิตของท่านจะเป็นผู้กำหนดเองว่าใช่หรือไม่ใช่ กระแสบุญที่อยู่ภายในของแต่ละคนหลอกกันไม่ได้ หลอกตัวท่านเองก็ไม่ได้ และปิดกันก็ไม่ได้(สำหรับนักปฏิบัติ) เมื่อจิตของท่านโน้มมาแล้ว วงคลื่นรังสีธรรมก็เข้าถึงท่าน และท่านก็เข้าถึงวงคลื่นของรังสีธรรมอย่างไม่ต้องสงสัย..... เมื่อท่านอ่านข้อความนี้จบแล้ว หากอาการภายในจิตของท่านสั่นไหวและมีความปีติ ก็แสดงว่าใช่ แต่หากนิ่งเฉยก็แสดงว่าไม่ใช่ ตัวท่านจะเป็นผู้ยืนยันด้วยตัวของท่านเองครับ

ขอเจริญในธรรม
ดร.นนต์

 

การมีโอกาสได้พบ ได้กราบ ณ เบื้องหน้าท่าน ได้รับฟังธรรมจากท่านพ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช นับเป็นบุญวาสนาอย่างสูงในชีวิต ท่านเป็นพระผู้มีปฏิปทางดงาม และบุญญาบารมี เกินกว่าที่ผมหยั่งคาด เมื่อได้พบกับท่าน สิ่งที่สลัวในใจกลับสว่างแจ้งไม่คลุมเครืออีกต่อไป เมื่อพระอาทิตย์ปรากฏความมืดทั้งหลายก็มลายหายไปสิ้น
​

 

ยินดีกับท่านด้วยกับการที่ท่านได้มีโอกาสได้มาพบขบวนรถที่ท่านตั้งใจจะไป แม้จะคิดว่าจากความบังเอิญแต่มันเป็นไปด้วยเหตุปัจจัยของมัน เมื่อพบแล้วจะขึ้นหรือไม่นั้นสุดแล้วแต่..
เชื่ออย่างหนึ่งว่าท่านเป็นหนึ่งในกลุ่มเพราะเมื่ออ่านข้อความที่เขียนมา มันมีอาการรับรู้อย่างหนึ่งเฉกเช่นกับที่ได้รู้สึกถึงกลุ่มพี่น้องนักรบธรรม เมื่อใดที่ท่านมั่นใจ จะเป็นการเริ่มต้นกลับมาสู่เส้นทางเดิมของตนต่อยอดบารมีธรรมที่สั่งสมมา มุ่งหน้าไปสู่จุดหมายที่ตั้งความปรารถนาไว้ แล้ววันหนึ่งจะได้แจ้งแก่ใจตนเองมิพักต้องให้ใครบอก
ขอเจริญในธรรม

 

ผู้คุ้นเคยกัน ก็มักจะคุ้นตากัน
ผู้ที่คุ้นตากัน ก็มักจะคุ้นเคยกัน
องค์พระพุทธปฐวีธาตุเอตทัคคะองค์นี้ ก่อนหน้าที่จะได้รับ ท่านพ่อแม่ครูอาจารย์ได้หยิบพระปฐวีธาตุมากมายหลายองค์มาให้ชม แต่พอท่านหยิบองค์นี้มาให้ วางบนฝ่ามือก็รู้สึกสั่นสะเทือนภายในจนได้กราบเรียนท่านว่ารู้สึกพิเศษกับองค์นี้ คุณแม่ชมหัวเราะเพราะทราบแล้วว่าองค์นี้ท่านหยิบมาจากกล่องที่เตรียมไว้ให้ผมอยู่แล้ว ที่แท้ก็ของเจ้าของนี่เอง โอ้หนอ..จำเพาะจิตจริงๆ

 

เมื่อตอนบ่ายๆคุยเรื่องนี้กะท่าน ดร.ณัฐชัย ได้ความเห็นตรงกะท่าน ดร.นนต์ว่า...เจ้าหัวขโมยไม่ได้โดนเจ้าเงินกะเจ้าทองเล่นงาน แต่กลับเป็นโดนท่านเทวดาฟาดกระบาล เลยซวยไป...

บ่ายวันนี้ ผมมีเวลาสำรวจรอบๆบ้านก็ได้ไปจ๊ะเอ๋กะรังผึ้ง!!!...เดิมทีผมเห็นในตู้จดหมายหน้าบ้านแต่ตัวหายไปครับ มาวันนี้...ผมเห็นทั้งตระกูลเลยทีเดียว อยู่ใต้บันไดบ้าน ขึ้นลงบ่อยๆแต่ไม่เคยสังเกตุเห็น หุหุ อย่ามาต่อยเจ้าของบ้านกะแขกนะ ม่ายงั้นโดนเนรเทศหรือเก็บค่าเช่าแน่นอน

ปล: หากเป็นท่าน เห็นควรทำอย่างไรดีครับผม

 

ผมพึ่งจะได้องค์ธรรมสร้างบารมีธรรมและองค์ต้นญาณ(นำไปเปลี่ยนเอ็นและเพิ่มตะขอครับ)

 

ข้อความเดิมจาก IT Man
บ่ายวันนี้ ผมมีเวลาสำรวจรอบๆบ้านก็ได้ไปจ๊ะเอ๋กะรังผึ้ง!!!...เดิมทีผมเห็นในตู้จดหมายหน้าบ้านแต่ตัวหายไปครับ มาวันนี้...ผมเห็นทั้งตระกูลเลยทีเดียว อยู่ใต้บันไดบ้าน ขึ้นลงบ่อยๆแต่ไม่เคยสังเกตุเห็น หุหุ อย่ามาต่อยเจ้าของบ้านกะแขกนะ ม่ายงั้นโดนเนรเทศหรือเก็บค่าเช่าแน่นอน

ปล: หากเป็นท่าน เห็นควรทำอย่างไรดีครับผม[/QUOTE]

โบราณบอกเล่าสืบต่อกันมาว่า หากสัตว์มาอาศัยทำรังที่บ้านจะเป็นนก ผึ้ง (ยกเว้นหนู แมลงสาบ ยุง) แสดงว่าบ้านนั้นร่มเย็น อยู่แล้วปลอดภัย สัญชาตญานสัตว์ก็สามารถรับรู้ถึงกระแสที่มีอยู่ในธรรมชาติว่าเป็นอย่างไร ต่อไปไม่แน่ครับอาจมีสมาชิกเพิ่มเช่นต่อหัวเสือ ผึ้งหลวง งู ฮ่า ฮ่า (ล้อเล่น)
ถ้าเป็นผมคงไม่ทำอะไร เพราะการกระทำต่อธรรมชาติที่ดีที่สุดคือการไม่ไปเปลี่ยนแปลงธรรมชาติ (หากไม่ได้ส่งผลร้ายต่อเรา) กรณีนี้ก็ให้เราได้ฝึกสติในการเดินด้วยครับ ยินดีด้วย 55

 

สมพระเกียรติครับ

 

ลายมือสวย ละเอียด สะดุดตา แถมก้นหอยด้วย ผมคิดจะทักแต่ตอนลงรูปแล้ว...หุหุ แต่ท่านนนต์ท่านทักแล้ว...ให้ผลดีกว่าหลายกำลังครับ

สำหรับการทดสอบทางจิตเรื่องพระพุทธปฐวีธาตุ ผมโดนตั้งแต่หลวงปู่ทวด ยันพระองค์เอตะทัคคะ บารมีและองค์อื่นแต่แรกแล้วเช่นกัน ผู้อยุ่สูงกว่าก็นั่งหัวเราะ เอ็นดูในกิริยาอาการของลูกหลาน...หึหึ แม้ความรู้สึกภายในรับรู้ว่าน่าจะเป็นของตนแต่แรก ก็อดไม่มั่นใจไม่ได้ครับ จึงบรรจงถ่ายภาพเก็บไว้ก่อน(ตามที่ load ไป ส่วนใหญ่จะเป็นของผม แต่ถ่ายภาพไปด้วยความผูกพันลึกๆ)

 

ข้อความเดิมจาก IT Man
บ่ายวันนี้ ผมมีเวลาสำรวจรอบๆบ้านก็ได้ไปจ๊ะเอ๋กะรังผึ้ง!!!...เดิมทีผมเห็นในตู้จดหมายหน้าบ้านแต่ตัวหายไปครับ มาวันนี้...ผมเห็นทั้งตระกูลเลยทีเดียว อยู่ใต้บันไดบ้าน ขึ้นลงบ่อยๆแต่ไม่เคยสังเกตุเห็น หุหุ อย่ามาต่อยเจ้าของบ้านกะแขกนะ ม่ายงั้นโดนเนรเทศหรือเก็บค่าเช่าแน่นอน

ปล: หากเป็นท่าน เห็นควรทำอย่างไรดีครับผม

ขอบคุณมากครับสำหรับข้อแนะนำ...ตกลงผมอนุญาตให้เขาอยู่ได้ แต่ผมจักเตรียมตัวหายาไว้ทา,ไว้ทานป้องกันไว้ครับ เผื่อมันจำผมไม่ได้ หึหึ...

 

ผมชอบครับประโยคข้างต้น...ขอโมทนาสาธุกับท่านทั้งสองอีกรอบ

 

เอาไว้ให้คุณแม่ชมเล่าให้ฟังอีกทีครับ เท่าที่แม่ชมเคยเล่าให้ฟังที่จำได้เป็นอย่างนี้...วันนั้นมีญาติโยมกราบอาราธนาอยากให้พ่อแม่ครูอาจารย์ได้พาญาติทางภูดานไห ไปกราบหลวงปู่จาม พอตอนกลางคืนท่านก็ได้นั่งอธิฐานจิต และว่าทุกอย่างทั้งความรู้ ความคิด และทิฎฐิ เพื่อไปกราบหลวงปู่จาม พอไปถึงวัดท่านก็ได้นั่งรออยู่ด้านหน้ากุฏิหลวงปู่ จากนั้นก็มีพระเรียกให้เข้าพบ เข้าไปตอนแรกหลวงปู่จามนอนอยู่ พ่อแม่ครูอาจารย์ก้มกราบหลวงปู่จาม ท่านก็ลงขึ้นมาแล้วเอามือกดหัวและลูบหลังพ่อแม่ครูอาจารย์ คลึงมืออยู่อย่างนั้นไม่ยอมวาง (นานเท่าใดไม่ทราบ) เห็นพ่อแม่ครูอาจารย์บอกกว่าจะกราบเสร็จจนรู้สึกปวดหลัง หลวงปู่จามก็เอามือลูบหัว และลูบหลังคลึงมืออยู่อย่างนั้น ซึ่งคุณแม่ชมได้มองดูแล้ว อาการที่หลวงปู่แสดงออกคล้ายๆ กับพ่อลูกที่จากกัน มานานแสนนาน เหมือนกับคนที่เคยอยู่ด้วยกันแล้วจากกันและมาพบกัน หลวงปู่ก็ก็พูดว่า "สุคโต..เด้อ" อยู่ร่ำไป...คุณแม่ชมที่นั่งอยู่ด้านรู้สึกปิติจนน้ำตาไหลออกมา และบอกว่าวันนี้ต้องได้ฟังธรรมอันพิเศษแน่นอน....จากนั้นก็มีญาติโยมที่ไปด้วยพูดจากันเสียงดัง....(ญาติโยมที่ไปด้วยไม่เคยมาที่วัดภูดานไห เพิ่งมาวันนั้นวันแรกและขอไปด้วย จึงไม่รู้วิธีปฏิบัติเมื่อเข้าพบพระผู้ใหญ่) หลวงปู่จามเลยถามญาติโยมว่าไปเจดีย์หรือยัง .... วันนั้นคุณแม่ชมเลยรู้สึกผิดหวังอย่างมากที่ไม่ได้ฟังธรรมอันพิเศษ...และคุณแม่ชมก็บอกว่าเวลาเราไปกับพ่อแม่ครูอาจารย์เราต้องเงียบห้ามพูดคุยกันเด็ดขาด มีอะไรห้ามถามในที่นั่นออกมาแล้วค่อยถามเด้อ...หลานเด้อ...จำไว้...วางทังคิด และรู้ วางทิฎฐิ....
...ผมก็ฝากไว้หากเราไปกับพ่อแม่ครูอาจารย์ที่พาเราไหว้พระผู้ใหญ่ เราต้องรู้จัก กาลเวลา ไม่ควรพูด ไม่ควรถาม มีอะไรหลังจากกลับออกมาค่อยถาม...และต้องทำตนเป็นผู้ไม่รู้และมีความสุภาพอ่อนน้อมถ่อมตน....เรื่องก็มีอย่างนี้...ผิดถูกประการใดผมจะถามจากคุณแม่ชมอีกทีครับ....ขอให้ทุกท่านจงเจริญในธรรม...

 

<TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=contentheading width="100%">สุคโต สุคต </TD><TD class=buttonheading width="100%" align=right></TD></TR></TBODY></TABLE>


<TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=createdate vAlign=top colSpan=2></TD></TR><TR><TD vAlign=top colSpan=2>สุคโต แปลทั่วไปว่า เสด็จไปดีแล้ว เป็นพระเนมิตกนามของพระพุทธเจ้า ใช้ว่า สุคต หรือ พระสุคต ก็ได้

สุคโต ท่านให้ความหมายไว้ 4 นัย คือ
นัยที่ 1 หมายความว่า ผู้มีทางเสด็จที่งาม คือ อริยมรรค อันเป็นทางที่สะอาด ไม่มีโทษ
นัยที่ 2 หมายความว่า ผู้เสด็จไปสู่ที่อันดี คือเสด็จไปสู่พระอมตนิพพาน
นัยที่ 3 หมายความว่า ผู้เสด็จไปแล้วโดยชอบ คือไม่เสด็จหวนกลับมายังกิเลสที่ทรงสะได้แล้วอีก เสด็จไปบำเพ็ญประโยชน์เกื้อกูลและความสุขแก่ชาวโลกทั้งปวง และทรงดำเนินไปตามทางสายกลาง ไม่เข้าใกล้ทางสุดโต่างสองทางคือ กามสุขัลลิกานุโยคและอัตตกิลมถานุโยค
นัยที่ 4 หมายความว่า ผู้ตรัสโดยชอบ คือ ตรัสแต่วาจาที่ควร ในฐานะอันควร ​

({)ที่มาจากเว็บไซต์ :: ธรรมะประจำวัน :: - สุคโต สุคต​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

สวยมากและยินดีด้วยนะครับ

 

ขอบคุณในคำชี้แนะครับ