เมื่อเกิดอุบัติภัยตามคำทำนายคุณจะไปที่ไหน

ภัยยังไม่เกิด ก็เลยยังไม่ทราบค่ะ
หากเกิดภัยจริง ก็คงเลือกสิ่งที่ดีที่สุด
หากต้องตาย ก็จะอยู่บ้าน สวดมนต์ในห้องพระ

 

น่ารักที่สุดน่ารักมากๆๆค่ะ ได้ดูในกระทู้หลายๆกระทู้ เหมือนเค้าอยู่ตัวคนเดียวยังไงไม่ทราบค่ะ บางคนเอาแต่ตัวเองและลูกเมีย ไม่เห็นนึกถึงพ่อ แม่ พี่ น้อง ของตัวเอง

 

ชอบคุณจริงๆค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งชอบ

 

กำลังจะเตรียมตัวไปปฏิบัติงานทางทิศเหนือครับ (ทำตามกำลังแห่งตนครับ)

การแผ่พลังจิตกุศลที่ดีงาม ออกมาตลอด มันจะไปรวมกันเองที่เราตั้งใจจะอุทิศไปเพื่อโลกนี้ ให้โลกสงบไปนานขึ้น เราท่านทั้งหลายก็ส่งเสริมเพื่อนๆๆ ช่วยกันแผ่เมตตาจิตไปเรื่อยๆๆครับ ผู้ให้คือผู้ไม่หมด เมื่อเรารู้จักให้ เราก็ย่อมเป็นผู้ที่ได้รับโอกาสที่ดีๆ ในชีวิต เวลาคับขัน หรือ เหตุการณ์แห่งภัยพิบัติที่เรามีลมหายใจได้อยู่เจอจริงๆ เชื่อว่า กรรมดี ของเราคงส่งผลให้เราได้โอกาสที่ใครๆต่อใครพาเรารอดไปได้มากที่สุดน่ะครับ เพียงแค่เราเริ่มทำทันที ทำตลอดเวลา ทำให้มาก ที่สุด ออกจากจิตออกจากใจ ของเรา กุศลอันบริสุทธิ์ใจอันน้อยๆๆของเราที่คิดจะอุทิศไปเพื่อโลกนี้ คงจะรวมกันเองอัตโนมัติคับ เพราะเราหวังให้โลกรอดยาวนาน โลกนี้ก็คงจะหวังให้เรามีโอกาสเป็นผู้รอดพ้นได้มากสุดล่ะครับ เราพึ่งโลก โลกพึ่งเรา เพียงแต่ยื้อเวลาให้ ยาวนานออกไป เท่านั้นเอง
เทพส่งสาส์น บอกมาว่า ปีนี้ 2554 จะเกิดภัยเยอะ การเก็บกวาดจะเยอะหน่อย แต่ปี 2555 จะมาก กว่า ปี 2554 ทั่วโลก มากแค่ไหนไม่มีใครทราบ แต่ปีนี้2554 คาดว่า จะ เก็บ ให้ได้ ซัก 4 ล้านดวงจิต ถ้าอย่างไม่ได้ก็ คงจะไม่ต่ำกว่า 2 ล้าน ดวงจิต ที่เป็นด้านภัยพิบัติ ไม่รวมกับการเกิดตายปกตินะคับ การเกิดภัยพิบัติ ที่คร่าชีวิตอารยชนทั้งหลาย จะมีให้เห็นเป็นระรอกๆๆ ครับ บุญกุศลผู้มีบุญทั้งหลายจะแผ่กุศลฟื้นฟูจิตต้านภัย ได้มากแค่ไหน ก็อยู่ที่เราๆๆท่านๆๆทุกคนคับ ที่ ...คิดได้ ก็ทำ ทันที ... ทำทันที ที่อ่านเรื่องราวต่างๆๆ จบลง ก็แผ่กุศลจิตออกไปทันที ทำไปเรื่อยๆๆ ที่คิดได้ถึงเรื่องนี้ ..เราเป็นผู้ให้ความดีนี้ออกจากใจเราไป เราก็ย่อมเป็นผู้ได้รับความดีนั้นกลับมา ครับ ทำดีย่อมได้ดี อย่างที่เค้าว่ากัน ไว้ ล่ะครับ.....ท่านทั้งหลายผู้เจริญผู้มีสติ คิดว่าจริงไหมครับ

 

กลัวจัง แต่ก็ต้องทำใจ ทำใจให้ใหญ่ๆ เหมือนขุนเขา ตัดใจ ปลง แล้วก็พยายามทำใจให้เป็นคนดี(ตอนนี้จิตใจหยาบช้ามาก) มุ่งเน้นในการอยู่กับปัจจุบัน ตัดสิ่งไม่สำคัญออกไป จากตัวและใจ ทิ้งรัก โลภ โกรธ หลง แผ่เมตตา บอกเตือนคนอื่นๆ ว่าควรรีบทำดีมากๆ ฝึกกินน้อยๆ กักตุน พยายามกินใบไม้ที่กินได้เผื่อโลกแตกไม่มีอะไรกิน ขอพรต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้รอด แต่ถ้าท่านช่วยไม่ได้ ก็คงต้องพึ่งความดีตัวเองทั้งหมด ปลีกตัวออกมาจากคนจิตใจหยาบช้า ไปอยู่รวมกับคนดีๆ ที่ทำบุญบ่อยๆ หรือไม่ก็ไปอยู่ที่วัด ทำกัมมัฏฐาน จะได้จิตสงบขึ้น ถ้าให้ดีก็ควรออกมาจากพื้นที่เสี่ยง มาอยู่ที่ที่อาจจะปลอดภัย เช่น อิสาน หรือ เหนือ และสุดท้ายถ้าคิดว่าจะไม่รอดจริงๆเพราะคิดว่าความดีตัวเองน้อย หรือ ไม่อยู่ในสายตาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ฯลฯ ก็ควรทำใจให้เป็นคนดี ทำบุญมากๆบ่อยๆ ฝึกคิดถึงความดีบ่อยๆ พยายามทำกัมมัฏฐานให้ได้ เกือบฌาน หรือฌานก็ยิ่งดี เมื่อทำอย่างนี้แล้วตายไปจะได้ไม่ตกนรก อาจได้เป็นพรหม หรือ เทวดา นางฟ้า ก็ได้ ใครจะรู้ เพราะแค่เอาให้พ้นนรกไปก่อน ก็ดีแล้ว ดีกว่าตกนรก อันนี้ความคิดผมนะครับ สร้างทางเลือกให้ตัวเอง เผื่อไว้ เพราะไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้น อิอิอิอิ อ่านให้ขำ ก็ขำนะครับ อิอิอิอิ

 

เมื่อเกิด อุบัติภัย จะหนีไปไหน จะพ้นภัยหรือไม่ อยู่ที่ตัวเราเอง อยู่ที่บุญกรรม
แต่ก่อนเกิดอุบัติภัย ถ้าเราสามารถไปในที่ที่เราคิดว่าปลอดภัย เราก็น่าจะพ้นภัย
การไม่ตื่นกลัว ไม่กังวลจนเกินเหตุ จะทำให้เราไม่ขาดสติ

แต่ถ้าภัยเข้าใกล้ตัว จนคิดว่าหนีไม่พ้นแล้ว ขอให้ตั้งสติ
คิดถึงพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ คิดถึงบิดามารดา ครอบครัว ผู้ใกล้ชิด
จิตจับที่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ขอพระบารมีจากท่าน ช่วยนำทางให้เรา
และผู้ที่เรารักทั้งหลาย จงไปอยู่ด้วยกัน ในที่ที่สงบสุข และแผ่เมตตา
ให้มนุษย์สัตว์โลกทั้งหลายอยู่รอดปลอดภัย ตามชะตากรรมของเขา
ขอให้ระลึกถึงพระพุทธคุณ ดังนี้
" พระองค์ทรงบรรลุแล้วถึงพระสัจธรรม
พระองค์ทรงช่วยให้มนุษย์และเทวดาได้บรรลุถึงพระสัจธรรม
พระองค์เสด็จไปถึงธรรม คือพระนิพพาน
พระองค์ทรงช่วยให้คนอื่นๆ ถึงด้วย
ข้าพเจ้า ขอนมัสการ... "

ผมอยู่บนดอยสูงในชายแดนภาคเหนือ มีปัจจัยสี่ พร้อมอาวุธและพาหนะ
ก็ใช่ว่าจะพ้นภัย สั่งผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคนว่า ต้องตั้งอยู่ในความไม่ประมาท
ความไม่ประมาท อาจทำให้เราพ้นจากภัย ครับ

 

เริ่มคิดก่อนเกิดภัยพิบัติโลก

ผมคิดว่าถ้าหากเกิดภัยพิบัติโลกแล้วจะเอาตัวรอดได้อย่างไร แน่นอนการทำบุญเพื่อภพใหม่ก็เป็นเรื่องเร่งด่วนที่ทุกคนต้องทำ ดูสัญญาณอะไรเราถึงรู้ว่าต้องเริ่มอพยบ การเดินทางต้องเตียมตัวอย่างไร.. ต้องอพยบไปที่ไหนถึงจะปลอดภัยคงเป็นคำถามที่ทุกคนต้องการยากรู้ ..ถ้าเกิดขึ้นจริงการหนีตาย
เอาชีวิตรอดคงเป็นภาพที่วุ่นวายขนาดไหน ท้องถนนคงเติมไปด้วยรถที่ติดขัดวิ่งกันโดยไม่มีกฏจราจรมีอุบัติเหตุเติมไปหมด บ้านเรื่อนเกิดไฟไหม้มีคนอีกมากมายหาครอบครัวไม่เจอส่งเสียงดังกันวุ่นวายกันไปหมด..หลายคนไม่รู้จะไปไหน..บางคนตกใจหวาดกลัวอย่างหนัก..ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นจริงๆ..เป็นนาทีชีวิตที่ต้องตัดสินใจว่า...จะเอายังไง..แน่นอนไม่มีใครยากตาย..คุณจะทำยังไง..
เป็นการบ้านอีก 1 ปีนับจากนี้...

 

คงอยู่บ้านกับพ่อกับแม่ครับ

อะไรจะเกิดก็ปล่อยมันไป

สุดท้ายก็ตายอยู่ดี

หรือไม่ตายก็ดี

555

 

ไปที่ ๆ ห่างไกลผู้คนครับห่างได้เยอะเท่าไหร่ยิ่งดีอุปกรณ์ยังชีพอุปกรณ์้ป้องกันตัว
เวลานั้นสัญชาิติญาณดิบของคนจะถึงขีดสุด
้ถ้าจะให้บอกว่าอะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิดจะตายก็ตายแต่ถ้าคิดว่าเราไม่ตายกลับรอดแต่ทุกอย่างรอบตัวเรา 0 หมดจะอยู่รอดต่อไปได้อย่างไรอันนี้น่าคิดกว่าถ้าให้เรามานั่งคอยให้คนอื่นมาช่วยเหลือก็คงไม่ไหวไม่มีใครมาช่วยเราได้ตลอดเวลานอกจากตัวเราเอง

 

เมื่อเกิดอุบัติภัยตามคำทำนายคุณจะไปที่ไหน

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นค่ะ
ส่วนตัวคิดว่าภัยที่จะมาถึงมีหลายระดับค่ะ

-มาโดยไม่ทันตั้งตัวหนีไม่ทัน ก็อยู่กับจิตภาวนาค่ะ นั่งนิ่งๆทำจิตให้เป็นสมาธิ ถ้าจะตายก็ตายไปพร้อมธรรม (อันนี้พร้อมตาย)

-รู้ล่วงหน้าอีกไม่กี่ชม.ข้างหน้า ถ้าตั้งสติได้ ค่อย ๆ คิดว่าทางไหนจะไปรอด ใช้ปัญญาหาทางรอด (แล้วขอให้ธรรมะนำทางค่ะ)

-ณ เวลานี้ คือความไม่ประมาท เตรียมการล่วงหน้า เพราะถ้าถึงเวลาแต่ละยุคสมัยย่างก้าวมาแต่ละขั้นคือ ผู้คนตีกันเองเรื่องการเมือง,ข้าวยากหมากแพง แม้แต่อาหารก็ปล้นกันกิน และอื่น ๆ ขณะนี้ ตอนนี้เร่งหาที่ดินค่ะ (มีงบจำกัด) รวมกลุ่มกันของผู้รักษาศีล 5(แม้แต่ครอบครัวตัวเองยังไม่มีใครเชื่อเลยค่ะ แต่ก็จิตไม่ตกค่ะ ในอนาคตเราอาจเป็นพึ่งทางใจของพวกเขาก็ได้)

**ขอให้ทุกท่านปลอดภัย เพื่อมีลมหายใจปฏิบัติธรรมะ และกระทำความดีต่อไปเพื่อตัดภพชาตินะคะ

 

ชอบทุกความคิดเห็น ได้ข้อคิดดีค่ะ...ขอบคุณผู้ที่ห่วงใยเพื่อนมนุษย์ ตอนนี้อยู่นนทบุรี ยังนึกไม่ออกว่าจะไปไหน เพราะหนีไปคนเดียวโดยทิ้งแม่ทิ้งพี่ทิ้งน้องคงทำไม่ได้ ขอเตรียมใจก็แล้วกัน...ขอให้ทุกท่านปลอดภัยค่ะ...

 

ไม่ต้องหนีอยู่ใหนก็เหมือนกัน จงอยู่แบบธรรมชาติ.กรรมจะทำหน้าที่ของเขาเอง

 

-v ขอออกความคิดเห็นหน่อยนะครับขออภัยด้วยครับ อธิบายมากจะใช้เวลานาน จะหนีไปไหน อยู่บนภูเขา ก็ตาย ต้นไม้ ตึก บ้าน อยู่ในน้ำ ในทะเล จังหวัดประเทศไหนๆก็ตาย อยู่กับทาน ศิล ภาวนา ตามกำลังของแต่ละท่าน ทุกอย่างช่วยท่านได้ ทุกชาติ ศาสนา จะอยู่อย่างเป็นสุข ทั้งสามอย่างที่กล่าวมา ถึงเวลาไม่มีใครหนีพ้นแห่งความตาย อยู่กับปัจจุบัน ทำในปัจจุบันให้ดีที่สุด ถ้าทุกคนมีดังที่กล่าวมา มันมีความคิด ปัญญา ดำเนิน ของมันไปเอง ทุกท่าน คนที่ไม่ผิดเลยไม่มีใน โลก นอกจาก ผู้หมดกิเลสแล้วเท่านั้น และคนที่ไม่กลัวตายเลย ไม่มี นอกจาก พระเจ้า จักรพรรดิ์ หรือพระอรหัตเท่านั้น ปุถุชนย่อมกลัว เราก็เหมือนกับทุกท่าน เมื่อเหตุการณ์เกิด ดูความเหมาะสม ไปอยู่ในประเทศ อันสม ควร จังหวัด อำเภอ ตำบล หมู่บ้าน อันสมควรที่จะอยู่ ใช้ปัญญาพิจรณาเอาเถิด ทุกคนมีปัญญาจะเอามันออกมาใช้หรือไม่ก็เท่านั้นเอง ดูตัวอย่าง สงครามโลกครั้งที่ ๒ แต่ให้เราเตรียมตัว มีไว้ไม่เสียหลาย เรายังมีลมหายใจอยู่ ปัจจัยสี่ อาหาร ยารักษาโรค เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย พอ อะไรเกิดมันต้องเกิด อะไรไม่เกิดมันก็ไม่เกิด (ดูความเหมาะสม) เราเท่านั้นต้องช่วยตัวเราเอง บุคคลอื่นเป็นผู้บอกและเสริมเท่านั้น ไม่มีใครช่วยได้นอกจากตัวเรา คำนี้มันคุมหมดแล้วนะไม่ต้องอธิบาย ต้นยันปลาย ขอเสริมนิดขอให้ทุกคน อย่าลืมความตาย คิดไว้เสมอทุกวัน วันละเล็ก น้อย เท่านี้ทุกคนจะไม่กลัวตายเมื่อภัยมา ถึงตัว จะเป็นก็น้อย ใช้ได้ทุกชาติ ศาสนา ผู้ใด นับถือนับถือศาสนาไหนๆ ก็นับถือศาสนานั้นๆ และให้ทุกท่านต่อ บิดามารดา และครูอาจารย์ เป็นที่พึ่งแห่งตน เอาตัวอย่างเช่นคนนับถือ พุทธศาสนา นะโม ๓ จบ พุทธัง สรนังคัจฉามิ ถึงพระพุทธเจ้า เป็นที่พึ่ง ธัมมังสรนังคัจฉามิ ถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง สังฆังสรนังคัจฉามิ ถึงพระอริยสงฆ์ป็นที่พึ่ง บิดามารดาเป็นที่พึ่ง ครูอุปัจชาอาจารย์เป็นที่พึ่ง เท่านี้ ก็พอสำหรับ คนเราธรรมดา ขอให้ทุกคนอยู่อย่างเป็นสุขครับสวัสดี

 

ถึงเวลานั้นจริงๆเราคงไม่มีทางรู้ว่ามันจะเกิดหรอกค่ะ ดีหน่อยก็รู้ได้เช่น พายุ สภาพอากาศ ยังโอเค

แต่ถ้าเป็นเรื่องแผ่นดินไหว ยุบ ทรุด แยกตัวล่ะก็จบข่าวจริงๆ

ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองเราดลใจให้ไปอยู่ในที่ปลอดภัย หากเรายังพอมีประโยชน์ต่อมวลมนุษยชาติในวันข้างหน้า แต่ถ้าจะตายก็ให้ตายเลย อย่าพิการ เดือดร้อนคนอื่น

 

เป็นคำถามที่ตอบยากนิดนึงตรงที่ไม่รู้ว่า ณ ขณะที่เหตุเกิด ตัวเองอยู่ที่จุดไหนในโลกใบนี้ เอาเป็นว่าถ้าอยู่ที่บ้าน ก็คงไม่ออกจากบ้าน แต่จะไปพาพี่สาวสองคนที่อยู่ด้วยกันขึ้นห้องพระแล้วสวดมนตร์ภาวนาค่ะ อย่างน้อยถ้าต้องไปกันทั้งหมดก็จะได้ไปดี

 

ผมไม่รู้ว่าจะไปไหนดี สถานที่คิดว่าจะไปคนอื่นเขาก็คิดเหมือนเราว่าปลอดภัยเช่นกัน ดังนั้นเราไม่ควรไปแย่งเขาให้เขาอยู่กันแบบไม่แออัดดีกว่า อดตายอยู่ที่เดิมดีกว่าอดตายกันเป็นหมู่ ภัยมันใกล้เข้ามาแล้วแน่นอน แต่เราจะเจอแบบหนักๆหรือแบบเบาะๆขอให้ทุกคนมีคุณพระ คุณเจ้า คุณพ่อคุณแม่ คุณครูอุปฌาย์อาจารย์ คุณชาติศาสนาและคุณพระมหากษัตริย์อยู่ในใจกันทุกทุกคนแล้วก็รอดปลอดภัยกันทุกคนครับ

 

ผมว่ามันน่ากลัวนะ เป็นผีลืมตา(ตายอย่างสง่างาม) ใครเห็นอาจเข้าใจผิดคิดว่ายังไม่ตาย({)

 

ให้รีบเข้าศูยน์กลางกายฯ หรือถ้าทำไม่เป็นและไม่รู้จักให้รีบไปที่วัดธรรมกายฯเพื่อจะได้ทำความรู้จักซะไอ้พวกเงาอดีต....4444

 

.......................................................
​

 

กลับบ้านเก่า อย่างสงบ^^