คาถาเพื่อการยกระดับทางด้านจิตใจและจิตวิญญาณ_2

ยังไม่เคยไปเที่ยวเลยค่ะ อยากจะไปเหมือนกันแต่ไม่มีโอกาศสักที เคยแต่รู้สึกว่าตัวเบา ลอยอยู่ในอากาศ เหมือนเราเป็นส่วนหนึ่งในอากาศค่ะ อาจจะเป็นเพราะเราแบกอะไรกันมามากมาย พอได้วางมันลง เลยรู้สึกโล่ง เบาน่ะค่ะ คุณ Zero นี่นะ รับความรู้สึกคนอื่นได้ไวจริงๆนะคะ

 

สงสัยจะไม่เห็นรบกวนด้วยครับ ^^

 

วินิจฉัย อุปนิสัย ทัศนคติ และ อารมณ์ตัวเองก่อนครับ เช่น
เป็นคนเก็บกด ชอบคิดแล้วมานั่งฝันลมๆแล้ง ทำอะไรก้อไม่จริงซักอย่าง เป็นคนซึมเศร้าไม่ร่าเริง จมกับความผิดของตัวเองเมื่อไนอดีต ไม่ค่อยโกรใคร ไม่ค่อยเชื่ออะไรง่ายๆ แต่ก้อไม่ลบลู่ และท้ายสุดเป้าหมายคิดว่าจะได้อะไรจากกระทู้นี้ นี้คือคำถามด่านแรก เจ้าจงตอบคำถามตัวเองมาก่อน ยักนี้ถึงให้ผ่านไปเล่นเกมในด่านต่อไป<!-- google_ad_section_end -->

หมอจะจ่ายยาให้ตรงกับโรค ตามที่คนไข้บอกนะครับ

 

อยู่กับโลก ไม่หนีโลก ไม่ขวางโลก เกื้อกูลโลก

 

อนุโมทนา สาธุ

รักเรา รักโลก ครับ
โลกสวยด้วยมือเรา
อิอิเจริญในธรรม ครับผม

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ j99
ทางโลกกับทางธรรมต้องแยกแยะให้ได้อย่างชัดเจน
หลายคนพลาดไปเพราะแยกแยะไม่ออก
ต้องเรียนรู้และตระหนักรู้ด้วยตัวเอง...
ขอบุญบารมีของเราช่วยให้ท่านทั้งหลายสมหวังในสิ่งที่ตัวเองปราถนาตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ท่านกล่าวได้ถูกแล้ว
อนุโมทนา
สาธุ สาธุ สาธุ

...ทางของโลก ทางของธรรม...
...โลก กะ ธรรม...

สงสัยครับ อิอิ
ในเมื่อ โลกเกิด ธรรมเกิด โลกดับ ธรรมดับ
เมื่อไม่เห็นโลก ก็ไม่เห็นธรรม

การจะแยก หรือ รวม ก็มิอาจกล่าวได้
หากแต่จะพูดในขั้นหยาบ ก็ถูก

ทางโลกกับทางธรรม สามารถแยกแยะ แตกแขนงแตกย่อย เพื่อความเข้าใจได้
เพื่อ....ความเข้าใจ ในโลก ว่านี่คือธรรม นี่คือโลก
เป็นเช่นนั้นเอง

สาธุ
เจริญในธรรม ครับผม
---------------------------------------------------------
จิตอิสสระ
ไม่มีโลก ไม่มีธรรม ไม่มีสิ่งที่ต้องแยกแยะ และผู้ที่ต้องแยกแยะ และไม่มีสิ่งที่ต้องเรียนรู้ และผู้เรียนรู้ ในเบื้องปลาย
(สภาวะเบื้องปลาย :สภาวะที่ไม่แบ่งแยกธรรมคู่ใดๆ เข้าสู่สภาวะหนึ่งเดียวกัน เท่าเทียมกัน
บุญ=บาป=0
คุณ = โทษ =0
ดี=ชั่ว=0
)
หมายเหตุ ผู้ใดแสดงธรรมในการแบ่งแยก เป็นกรรมหรือการกระทำที่เสื่อมมาก
เรียนรู้โลก เข้าใจโลก ตามความเป็นจริง และใช้ชีวิตในโลกให้สอดคล้องกับหลักธรรมชาติหรือธรรม คือ สงบ สันติ เบิกบาน สร้างสรรค์ รักใคร่ กลมเกลียว แบ่งปัน
สาธุ สาธุ สาธุ สำหรับคุณจิตนนท์

 

เห็นโลกตามความเป็นจริง อยู่กับโลกตามความเป็นจริง ไม่หนีโลกไม่ขวางโลก เกื้อกูลโลก และวางโลกเสีย เพราะโลกไม่มีอยู่จริง ดับตัวรู้หมดทุกสิ่งทุกอย่างล้วนไม่มีอยู่จริง

 

อนุโมทนา
สาธุ สาูธุ สาูธุ

ได้เข้าไปอ่าน เรื่องของ......การทำบุญ
มีการโต้ - ตอบ กระทู้ กันมากมาย
ส่วนเรา เข้าไปดู อิอิ

ทำไมทำบุญ ได้บาป ทำบาปได้บุญ

ตอนแรกก็ งง งง ว่าเราเข้ามาอ่านทำไม
อ่านไป อ่านไป
อ้อ อ้อ ... วงจรการเกิดดับของขันธ์ 5 เป็นเช่นนี้เอง

จากวันก่อนที่ไปอ่านเรื่องขันธ์ 5 โดยตรงแล้ว งง มาก
เมื่อวาน กระจ่างขึ้นเยอะเลย อิอิ
ขอบคุณ เจ้าของกระทู้ทั้งหลาย ที่ผม เข้าไปอ่านนะครับ

เจริญในธรรมครับผม

ปล. อาจารย์จิต ครับ ตอนนี้ผมพอเข้าใจแล้วล่ะครับ ว่า ทำไมผมถึงชอบฟังบทสวดปารมิตาสูตร
ทุกอย่างมีเหตุปัจจัย เกี่ยวเนื่อง จากอดีต ปัจจุบัน อนาคต
หากเรา เข้าใจในกระแสธาร ดังกล่าว ก็ทำให้เรา เข้าใจเรา เข้าใจโลก เข้าใจธรรมมากขึ้น
รู้แล้วครับว่า จริต ผมเป็นยังไง
รู้แล้วครับว่า จิต เขาเรียนรู้เอง เมื่อต้องใช้ เขาก็จะแสดงออกมา ผ่านขันธ์ 5 เป็น วงจร เกิด ดับ ไม่มีที่สิ้นสุด
เราจึงไม่ควร ตัดสิน สิ่งใดๆ แม้ ตัวของเราเอง
เพราะวงจรนี้ เกิดขึ้น ดับลง เร็วกว่าที่เรารับรู้ด้วยซ้ำ
เห็นจริง ตาม คำสอนของอาจารย์ครับ ผม

อนุโมทนา สาธุ สาูธุ สาธุ ท่านอาจารย์กร ท่านอาจารย์จิต ครับ

 

เริ่มตามไม่ทัน

 

ไปเจออันที่ผมอ่านแล้วเข้าใจ อยากจะเอามาแชร์ครับ

 

มาส่งการบ้านครับ

ขอโทษครับที่มาส่งช้า

ขอแบบสรุปโดยรวมเลยนะครับ
คำภาวนา อะหัง สุขิโต โหมิ
รู้สึกว่าหน้าอกตัวเองตึงๆ ชาๆ อธิบายไม่ถูกครับ ไม่รูจะอธิบายยังไงดีครับ

ผมต้องปรับปรุงตรงไหนไหมครับ รบกวนขอคำชี้แนะ

 

อนุโมทนาครับ
ขออนุญาติชี้แจง และบอก ถ้าโกรธ ขอประทานโทษ
สภาวะธรรมมาดีแล้วครับ แต่ที่มาก่อนแต่ไปได้ช้า เนื่องจากชอบคิด ชอบจินตนาการ ชอบคาดหวัง ชอบเรียนรู้ และชอบเข้าใจจากสมองไม่ใช่ความคิด
ทำให้ไปได้ช้า
การสอนแนวทางปฎิบัติ แล้วไปได้มีการสอนหลายวิธี
1 สอนเหตุ รู้จักเหตุ และวางเหตุ เช่น ตัวโกรธเป็นทุขข์ ต้องเรียนรู้ตัวโกรธ ด้วยการพิจารความโกรธ ขัดเคืองใจ จึงให้ภวนา ปะสะนะวา ปะชานติ
2 สอนตรงที่ผล แล้วไปให้ถึง เช่นการดับทุกข์ ดับความคิด วางความคิด ความเชื่อ ความรู้สึกเป็น ความรู้อย่างหนึ่ง ไม่ตัดสินใจในสิ่งทั้งปวง ด้วยการภวนา
3 สอนโดยการปรับทัศนคติ เช่น บางคนจมกับความคิดแล้วไปโทษคนอื่น ไม่ยอมรับความผิดของตน เชื่อว่าเขาดี เขาเลว ปรับเปลี่ยนได้จากการคุยกับผู้รู้
4 สอนโดยวิธีการเชื่อมจิต ถ่ายทอดสภาวะธรรมจากจิตสู่จิต
5 สอนโดยอุบาย เช่น แหย่ให้เขาโกรธ พูดให้เขาเสื่อมศรัทธา โดยให้วางความยึดมั่นถือมั่น หรือ สอนโดยกายให้บทเรียนคือการไม่คุยด้วยเมื่อเห็นเข้าเริ่มฟุ้ง ๆไม่พัฒนา และอื่นๆ อีกมากมาย บางครางก้อให้เขารอ ให้รู้จักผิดหวัง ว่าทำไหม ไม่ทำเหมือนเดิม . บางคราวก้อทำตัวน่าเคารพนับถือ นิ่งเงียบ อื่นๆอีกมากมาย
6 บางคราวสอนเรื่องอิทธิฤทธิ

การสอนทั้งหลายทั้งปวงเพื่อให้สรรพสัตว์ ไปถึงจุดมุ่งหมายเดียวกัน ที่เดียวกัน คือวางทุกสิ่ง และการสอน ไม่เหมือนกัน แล้วแต่จริต นิสัย แต่ละบุคคล แล้วแต่ฐานะ
บางคราว คุรุจิตอิสสระให้ภวนา
บางคราว คุรจิตอิสสะพูดให้ปรับเปลี่ยนทัศนติ
บางคราว คุรจิตแกล้งขู่ แต่ไม่ทำจริง
บางคราว คุรุจิตไม่คุยด้วย
บางคราว คุรุจิตเอานิทานมาเล่าสอนใจ
บางคราว คุรุจิตเอาพระสูตรมาให้อ่าน
บางคราว คุรุจิต บอกจากสภาวะธรรมแหละหลักสภาวะจริงๆ เป็นบทสรุป
สำหรับผู้ที่ถึงสภาวะ ได้ทบทวนบทเรียน
บางคราวให้ยิ้ม
บางคราว ให้เรียนรู้อารมในชีวิตปัจจำวัน ไม่ต้องภวนา
บางคราว ส่งไปเรียนกับท่านอื่น เพื่อเพิ่มเติมประสบการณ์และไม่ยึดคุรุ

ไม่มีรูปแบบการสอนที่ชัดเจน แต่ชี้สภาวะแต่ละคน ยกระดับสภาวะของคนที่ติดอยู่ เพื่อไปได้เร็วที่สุด การปฎบัติไม่ได้วัดการที่ระยะเวลาทางโลก แต่วัดกันตรงสิ่งที่ติดอยู่แต่ละบุคคลว่าจะผ่านอุปสรรคของตัวเองไปได้ไหม อุปสรรคมากหรือน้อย
อยากมาก นาน
หวังมาก นาน
สงสัยมาก นาน
เรียนรู้จากตำรามาก นาน
เรียนรู้จากครูอาจารย์เยอะ นาน
และอื่น
-------------------------------------------------------------------
การทำ หรือ บอกบางสิ่ง นั้นเพื่อประโยชน์ของจิตคนของคนๆนั้น หรือ คนในกลุ่มนั้น ติดอยู่ ดังนี้นสิ่งที่ท่านจิตทำจึงจะโดนใจของคนที่ติดอยู่ แต่ไม่โดนใจสำหรับคนที่ผ่านแล้ว หรือยังมาไม่ถึง
---ทุกๆสิ่งจึงให้วางเสีย รับรู้ด้วยใจที่เป็นกลาง แล้วปล่อยวาง
ไม่ต้องพยายามเข้าใจในทุกสิ่ง แต่จงรู้ว่าตัวเองติดอะไร แล้วแก้ไข ปรับ เปลียน ปรุง ก้าวผ่านไปให้ได้ด้วยตนเอง

 

ต่อไปภวนา สุขิ ตายัง จิตตัง แล้วมาส่งการบ้านดูครับ

 

ภวนา อะ เว ปะ มา อุ 3 วันที่กลางหน้าอกครับ

 

วาง การตาม การไล่ การปฎิบัติ ไล่อย่างไร ก้อไม่ทัน เพราะอีกฝ่ายหนึ่งหยุด รู้ เห็น วาง โดยอัตโนมัติ ไม่มีอัตตาตัวตน แต่อีกฝ่าย อยาก ตามรู้ ไม่เห็น ไม่วาง

 

อนุโมทนา สาธุครับ
อิอิ
เหมือน อาจารย์จิต จะรู้
เหมือน ผมจะสงสัย
เหมือน ผมจะรู้
เหมือน ผมไมรู้

ความจริง มันก็ไม่จริง

เกิด ดับ เกิด ดับ วุ่นวาย จริงหนอ


วันนี้...

เรามีปากกา 1 ด้าม มีกระดาษ A 4
จดปากกา จุดบนกระดาษ ลากเป็นเส้น ยกปากกาขึ้น
มอง... เห็น เส้น เห็น จุดเริ่ม เห็นจุดจบ
....
เอาใหม่
จดปากกา จุดบนกระดาษ ลากเป็นวง...กลม ยกปากกาขึ้น
มอง... เห็น วงกลม จุดเริ่ม...? จุดจบ...?

เป็นเช่นนั้นเอง

เจริญในธรรมครับ

 

ผมยังอ่อนหัดนัก ขอพึ่งพาท่านพี่และอาจารย์กร ในการอบรม สั่งสอน ชี้แนะแนวทาง ให้ผมด้วยครับ -/\-

แต่ที่มาก่อนแต่ไปได้ช้า เนื่องจากชอบคิด ชอบจินตนาการ ชอบคาดหวัง ชอบเรียนรู้ และชอบเข้าใจจากสมองไม่ใช่ความคิด
ทำให้ไปได้ช้า

ดังนี้นสิ่งที่ท่านจิตทำจึงจะโดนใจของคนที่ติดอยู่ แต่ไม่โดนใจสำหรับคนที่ผ่านแล้ว หรือยังมาไม่ถึง

ไม่ต้องพยายามเข้าใจในทุกสิ่ง แต่จงรู้ว่าตัวเองติดอะไร แล้วแก้ไข ปรับ เปลียน ปรุง ก้าวผ่านไปให้ได้ด้วยตนเอง

 

หุหุ ตกอีกแล้ว

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ คนกันเอง
สวัสดีครับ ท่านจิตอิสสระ มาส่งการบ้านครับ หลังที่ภาวนา ปะสะนะวา ปะชานาติ 3 วัน

ทำให้จิตสงบขึ้นเยอะเลยครับ แต่มาส่งช้าหน่อยเพราะเป็นหวัดงอมแงมครับ

ต้องภาวนาอะไรต่อครับผม ขอบคุณครับ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

สวัสดีครับ ท่านจิตอิสสระ สงสัยตกสำรวจครับ 555

เลยนำมาโพสต์ใหม่ครับ <!-- google_ad_section_end -->
-----ตก หลายรอบ ขอโทษครับ ปกติไม่น่าตกสำรวจได้ถึง 2 วัน
สมาธิ อารมกำลังดีครับ ต่อไป
พุทโธ ปะชานาติ . พัฒนาตัวรู้ ซัก 2 วัน

 

สวัสดีครับ
ผมภาวนา อัฐฐิกัง ต่ออีก 3 วันครบแล้วครับ
บางครั้งพอเริ่มภาวนาได้ไม่นานจะวูบไป พอรู้สึกตัวผมภาวนาต่อครับ
อาการรับรู้บริเวณหน้าผากและที่กลางศีรษะมีอยู่เกือบตลอดครับ
รบกวนขอคำแนะนำด้วยครับ
ขอบคุณครับ