ผมเคยเหยีบพระพุทธรูป มาอ่านก่อนฮะ

คือเมื่อตอนผมอายุ 17 ปี (ประมาณนี้) ผมเป็นโรคยับยั้งชั่งใจไม่ได้

ผมเห็นพระเครื่องเป็นแพ็คเลยครับ อยากเหยียบแล้วยับยั้งชั่งใจไม่ได้เลยเหยียบ

แล้วผมก็เห็นพระพุทธรูปอยากลองเอาเท้าไปเหยียบก็เหยียบ

แต่ผมไม่ได้มีเจตนาลบหลู่นะครับ ผมยับยั้งชั่งใจไม่ได้

ปัจจุบันนี้กินยาอยู่ อาการแบบนี้เลิกแล้ว

ผมอยากถามพวกท่านๆว่า ผมบาปมากไหม ผมจะตกนรกอเวจีไหม

ขอบคุณครับ

 

เอาเจตนาเป็นที่ตั้ง เจตนาของคุณตอนนั้นคืออยากเหยียบด้วยประสงค์ใด? ทำไมต้องเหยียบ?

 

บาปกรรม บาปกรรม
เวรกรรม เวรกรรม
ชดใช้ไปแล้ว แต่เศษกรรมยังไม่หมด

 

เต็มตีนอย่างนั้นมันจะไม่บาปได้ไงหละครับ......มันก็ต้องบาปเต็มตีนที่เหยียบนั่นหละ.....

เอาเป็นว่าของผ่านมาแล้ว....ให้มันแล้วไป.....อย่าทำใหม่.....ที่นี้ถ้าอย่างเหยียบอีก....เห็นพระแล้วอยากเหยียบ....ให้หาตะปูตั้งไว้.....แล้วเหยียบเต็มตีนที่ตะปูเลยครับ....ทุกข์ยังได้รับน้อยกว่าหลายร้อยหลายพันเท่านะ.....

ให้ขอขมาพระรัตนตรับบ่อยๆนะครับ.....เรื่องที่แล้วให้แล้วไป....

 

เหยียบทำไม? ทำไมต้องเหยียบ? เหยียบเพื่ออะไร?

 

แค่คิดนะตอนนั้น ก็ไปแล้วครับ ประตูนรกเปิดรอแล้วครับ ไม่เป็นไรครับไปตกนรกก่อนแล้วก็ได้ขึ้นสวรรค์ครับ อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ

 

*หนึ่ง ต้องถามตัวเองก่อนว่า ที่เราเหยียบ เพราะว่าเหตุใด คือปัจจัย ... อยากรู้เหมือนกัน ??? เฮอๆๆ

*สอง ต้องถามถึงความตั้งใจหรือไม่ อย่างที่เจ้าของกระทู้กล่าวไว้ว่า เป็น อาการทางสมองคือ เราไม่สามารถ ควบคุมตัวเองได้อยากเหยีบควบคุมร่างกายไม่ได้ จึงผลั้งเผลอเหยีบไป

*สาม เจ้าของกระทู้ยังรู้สึกผิดและกลัว บาป นั่งแสดงถึง ละอายต่อบาปที่พึงกระทำไปแล้ว และไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไข

สำหรับความคิดของเรานะคะ
ในศาสนาพุทธ และหากเจ้าของกระทู้เป็นชาวพุทธ อย่างแรกก็คือผิดบาปมหันต์อยู่แล้วเพราะเป็นสิ่งที่ชาวพุทธเคารพบูชานับถือเพราะพระพุทธรูปเปรียบเสมือน ลัญลัษณ์ของพระพุทธเจ้่า หากมีคนในสังคมร่วมรับรู้ก็จะเกิดเป็นความขัดแย้งแน่นอน ต้องดูที่เจตนาด้วย หากสิ่งนี้ทำด้วยความที่เราไม่ตั้งใจจริงๆ เพราะเราไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ อาจจะผิดบาปน้อยกว่า ตั้งใจ แบบ 100 % ไม่ว่าจะเพราะการลบหลู่หรือไม่เชื่อถือนั่นคือบาปเต็มๆ รวมถึงเจ้าของกระทู้ก็รู้สึกละอายต่อบาปด้วยคะ ก็อาจจะบาปไม่เท่่าตั้งใจคะ .....

บางทีการนั่งสมาธิอาจจะช่วยคุณได้นะคะ เพราะการมีสมาธินี่แหละคะจะช่วยให้เรารู้ตัวเองเสมอๆว่าเราทำอะไรอยู่และสามารถยับยั้งชั่งใจได้คะ
อะไรก็ดีที่เราทำด้วยความไม่ตั้งใจก็ดีหากเรารู้สึกผิด ย่อมดีกว่าคนที่ไม่รู้สึกว่าเราทำผิดคะ
เช่นเดียวกับเวลาเราทำผิดแล้ว ขอโทษ มันจะทำให้ทุกอย่างทุเลาลงไม่มากก็น้อยคะ
ขอขมา ขออโหสิกับสิ่งที่เราทำไปด้วยความไม่ตั้งใจบ่อยๆคะ อาจจะดีขึ้น
ยังไงก็เอาใจช่วยให้คุณหายจากโรคนี้สักทีนะคะ สู้ๆคะเป็นกำลังใจ

 

ขอขมาซะซิครับ กรรมจะได้น้อยลง หากสำนึกได้จริงๆ กรรมจะลดลงครับ

คำขอขมาพระรัตนตรัย

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (ว่า 3 จบ)

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ

หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก้อดี ด้วยกายก็ดี วาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี
ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดอดโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ .

 

ปัจจุบันนี้ผมหายดีแล้วฮะ

ที่ตอนนั้นผมเหยียบก็เพราะอยากลองทำอะไรที่ผิด (ซึ่งผมก็ไม่รู้เป็นบ้าอะไร)

ตอนนี้ผมพยายามทำบุญบารมี เพื่อล้างกรรมอยู่อ่ะครับ

 

ฉะนั้นแล้วยังไงผมก็ต้องตกนรกใช่ไหมครับ

แล้วผมควรทำไงดี รบกวนพี่ๆ ท่านๆ แนะนำทีครับ
(เคยขอขมาแล้วครับ แต่เป็นภาษาไทยนะ)

 

ผมว่าถ้าต้องการยกจิตให้ข้ามจากวัตถุ
ก็ไม่น่าจะเป็นบาปนะครับ ถือเจตนาเป็นที่ตั้ง

 

ละเลิกตัดปล่อยว่าง ไม่ยึดถือไม่ยึดติด ไปละเออไปละๆ
มีเหตุย่อมมีผล ผลย่อมสืบต่อไปถึงเหตุ เหตุก็ย่อมสืบต่อไปถึงผล
วนไปวนมาไม่รู้จักสิ้นสุด หยุดละ ปล่อยว่าง ตัด ไม่ยึดติด
นิพพานละเออ

 

ทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเอง
เราทำร้ายเขา เขาอาฆาต เขาก็มาทำร้ายเราคืน
เราไม่รู้ว่าเคยทำร้ายเขา เราก็ไปอาฆาตเขาต่อ
เราก็จะไปทำร้ายเขาคืน กลับไปกลับมา ทุกภพทุกชาติ
เราหยุดการจองเวรจองกรรมกันได้โดยการอโหสิกรรม
และชาตินี้เราสามารถหยุดกรรมนั้นได้โดยการตั้งอยู่ในสติ
ในศีลในสมาธิ ถึงมีใครมาทำร้ายเรา เราก็คิดไปซะว่า
เราชดใช้กรรมเขาไป จริงนะจริง

อนุโมทนาสาธุ กับผู้ที่เห็นธรรม

 

หากการกระทำของพี่ตอนนั้นกระทำไปโดยรู้สำนึกโดยมีเจตนา ก็คงบาปแน่นอนละครับ แต่ หาก ณ ตอนนั้นพี่กระทำไปโดยไม่รู้สำนึกในการกระทำของตัวเองโดยไม่เจตนา อาจเนื่องมาจากอาการป่วย ไม่ว่าทางกายหรือจิตใจของพี่ มันไม่บาปแน่นอนครับ คล้ายๆๆกฎหมายแหละครับพี่ อิอิ
ปล.อดีต มันผ่านไปแล้วเราไม่สามารถแก้ไขได้ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดดีกว่าครับพี่ ผมเชื่อว่าทุกท่านน่าจะมีอดีตที่ไม่น่าจดจำกันเกือบทุกคน สำหรับผมแล้ว มากมาย:'(

 

ผมเห็นแล้วก็อยากลอง และ ผมตั้งใจครับ ผมพยายามหยุด แต่หยุดไม่ได้

บาปไหม มากไหม ช่วยฟันธงทีครับ

 

หากผมจะบอกว่าไม่บาป น้องก็จะคึกคะนองไปใหญ่

พี่ว่าถ้าต้องการยกจิตให้ข้ามจากวัตถุ
ไม่เป็นบาปนะครับ ถือเจตนาเป็นที่ตั้ง
ต้องการให้จิตไม่ติดยึดความขลังความศักดิ์สิทธิ์
หลักคำสอนของเซนพุทธมหายาน
ภูเขาของอัตตา ก็คือ พุทธะ ที่สร้างจากไม้ และ หิน ตลอดถึงแร่ธาตุต่าง ๆ

พี่พิสูจน์มาหมด แล้ว เรื่องแบบนี้ จิตต้องถึงปรมัตถธรรม
มันจึงจะไม่เป็นบาป เพราะจิตข้ามจากอกุศลทั้งปวง

 

บาปที่ใจเเก้ที่ใจครับ ปรึกษาจิตเเพท

ขอขมาพระรัตนตรัย ต่อไปจะไม่ทําอีกสร้างบุญสร้างกุศลคับ ถ้าจะใจสบายขึ้นบาปในใจก็จะหมดไปเรื่อย คับ

 

ไม่บาปครับ ก็แค่พระเครื่อง ไม่ได้เป็นพระสงฆ์ซะหน่อย แล้วอีกอย่างคุณก็ไม่ได้นับถือ แค่คุณมองเป็นเหมือนแค่ก้อนดินก้อนหินแค่นั้น

 

ถ้ารู้สึกสำนึกผิดจริงๆ ในสิ่งที่ตนเองได้กระทำลงไป

อกุศลกรรมขาดตอน ทันที ตั้งหน้า ตั้งตาทำความดีต่อไปนะ

คำว่าอุตริ เล่นแผลงๆ ไช้ได้กับคนอย่างคุณเหมาะเป็นอย่างยิ่ง

อะไรควร ไม่ควร ไม่รู้จัก อยู่ดี ไม่ว่าดี หาเรื่องลงนรก

ไปอ่านหน้าของหลวงปู่แหวน ที่ไปเจอเปรต อดีตเคยเป็นโจรก่อนตายน่ะ

คราวนี้ จะไปลักของ ก็อาราธนาบรมี ขอพระคุ้มครอง ขอไห้พระช่วยลักของ ไปแล้วลักไม่ได้

กลับมา โมโหหาว่าพระไม่ช่วย อุส่าห์ ขอพรตั้งนาน ทุบเลย ทุบพระพุทธรูป

ตายไปเกิดเป็นเปรต นี่ก็อยู่ดีๆ ไม่ว่าดี


อะไรที่มีคุณอนันต์ ก็มีโทษมหันต์เช่นกัน

ผมมีเพื่อนอยู่คน เป็นชาวฟิลิปินส์ ทำงานดี เงินเดือนดี

มีอยู่วันหนึ่ง เมา แล้วอุตริแบบคุณนี่แหละ เอาเหรียญ10บาท

โยนขึ้นฟ้า แล้วก็กระโดด เหยียบเล่น ทำอยู่อย่างนั้น ด้วยความคึกคะนอง ผมบอก ไมเคิล u ทำไม่ได้

คนไทยนับถือ บูชาท่านมาก สำหรับคนไทยแล้ว ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ ทำแบบนี้ เหมือนกับเหยียบ บนหัวใจคนไทย

ไมเคิลตอบผมว่า u บ้า นี่มันแค่ เหรียญโละ แต่ด้วยความเกรงใจผม เขาก็เลิกทำ

ต่อมาไม่นาน ไม่เคิลบ้าสมใจ เพราะไม่รู้ไปทำอีท่าไหน ติยาบ้าขนาดหนัก

ตกงาน ชีวิตบรรลัย

 

ขอบคุณทุกคนจริงๆครับ ผมสบายใจมากเลย

พี่ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Sriaraya5<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4399432", true); </SCRIPT> ,<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->guaregod,<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->maxgatod,<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->H D Playground<!-- google_ad_section_end --> ทำให้ผมรู้สึกดีมากๆครับ

ขออนุโมทนานะครับ