แบบนี้ต้องอาบัติสังฆานิเสสหรือไม่ครับ

คือว่าถ้าเกิดเราไม่ตั้งใจจะทำให้อสุจิเคลื่อน แต่เราใช้มือทำๆไปแล้วหยุด คือไม่อยากให้มันออกมา แต่มันพลาดโดยไม่ตั้งใจ พอมันพลาดก็ไม่ได้ทำต่อเนื่องจากกลัวบาป แบบนี้ ต้อง สังฆานิเสส ไหมครับ
‎

 

ข้อนี้ การทำให้อสุจิเคลื่อนถือวิทำผิดสำเร็จไปแล้ว

คำว่าเคลื่อนนี้ หมายถึง เคลื่อนในท่อโดยไม่จำเป็นต้องหลั่งออกมา

ถ้ายังเป็นพระอยู่ ก็หาทางแก้นะครับ เข้าอยู่ปริวาส

 

ถ้าเป็นพระ ก็อาบัติเต็มๆครับ เนื่องจากเจตนาชัดเจน...

 

ถ้าเป็นพระอยู่...ทำอย่างนี้...เห็นด้วยกับทุกท่านที่ตอบครับ....

เต็มๆ...รีบไปแสดงอาบัติด่วนนะครับ.....อย่าเก็บไว้นาน....ยิ่งนานยิ่งอยู่กรรมนาน....

 

อ่านดูแล้วก็คงอยู่ในช่วงบวชแน่ๆล่ะ ถ้าไม่งั้นคงไม่ถาม

หลังอสุจิเคลื่อน คงไม่ยินดีแน่นอนจากที่อ่านคิดว่าอย่างนั้น

แต่ก่อนเคลื่อนกับขณะเคลื่อน ยินดีหรือเปล่าล่ะ

ผมก็รู้ล่ะว่าคุณยินดีหรือเปล่า แต่ถามเฉยๆ

 

รู้สึกจะลืมไปอีกอย่างครับ คือ ๑ อยู่ปริวาส (อยู่กรรม), ๒ ประพฤติมานัต (มานัต แปลว่า นับ) คือ๑. ต้องสวดแจ้ง(ประจาน)แก่พระสงฆ์ในวัดทุกวัน (จนครบวันตามที่ปกปิดไว้) เป็นการประจานตัวเอง และในวันนั้น ๆ หากมีภิกษุรูปใด รูปหนึ่งที่เข้ามาในวัดที่เราอยู่ปริวาส เราต้องรีบไปบอก (เป็นการสวดคำบาลี), ๓ ออกกรรม (วุฏฐานวิธี), ๔ สวดอัพภาน

ผมก็เคยติด(ขนาดไม่เข้าทั้ง13ข้อเลย)ผมยังไปเข้ากรรมบวชใหม่อีกรอบรอบที่สองเลย เป็นการเอาชนะใจตนเองครับ อยู่กรรมจริงๆๆประพฤติเก็บวาจาไม่พูดกับใครทั้ง9ราตรีสุดยอด...........หลังจากออกกรรมเสร็จแล้วผมก็ปลงอาบัติอีกครั้งแล้วก็สึกฮะ......เอาใจช่วยครับยอมรับว่าโลงจริงๆๆมีอะไรพิเศษสอบถามทางPMได้เสมอ

ตัวอย่างสิกขาบทในพระปาฏิโมกข์

สิกขาบทในพระปาฏิโมกข์มีทั้งหมด 8 หมวด 227 สิกขาบท ในที่นี้จะยกตัวอย่างเพียง 2 หมวดคือ ปาราชิก และ สังฆาทิเสส เพื่อให้นักศึกษาได้ทราบพอสังเขปว่า สิกขาบทแต่ละข้อของพระภิกษุนั้นมีเนื้อหาเป็นอย่างไร
หมวดปาราชิก 4 สิกขาบท
1) ภิกษุใดเสพเมถุนธรรมโดยที่สุดแม้ในสัตว์ดิรัจฉานตัวเมีย ต้องอาบัติปาราชิก
2) ภิกษุใดลักขโมยทรัพย์ที่มีราคาตั้งแต่ 5 มาสกขึ้นไป ต้องอาบัติปาราชิก
3) ภิกษุใดจงใจฆ่ามนุษย์ตาย หรือพรรณนาคุณแห่งความตายจนผู้อื่นคล้อยตาม แล้วฆ่าตัวตาย ต้องอาบัติปาราชิก
4) ภิกษุใดกล่าวอวดคุณวิเศษที่ไม่มีในตนหากผู้ฟังเข้าใจ ต้องอาบัติปาราชิก ยกเว้นภิกษุนั้นสำคัญผิดว่าตนมีคุณวิเศษ

หมวดสังฆาทิเสส 13 สิกขาบท
1) ภิกษุใดจงใจทำน้ำอสุจิให้เคลื่อน ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2) ภิกษุใดมีจิตกำหนัดแล้วจับต้องร่างกายสตรี ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
3) ภิกษุใดมีจิตกำหนัดแล้วพูดกับสตรีพาดพิงเมถุนธรรม ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
4) ภิกษุใดมีจิตกำหนัดแล้วพูดกับสตรีให้บำเรอตนด้วยกาม ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
5) ภิกษุใดชักสื่อให้ชายและหญิงเป็นสามีภรรยากันหรือเพื่ออยู่ร่วมกันชั่วคราว ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
6) ภิกษุใดสร้างกุฏิส่วนตัว โดยไม่ปฏิบัติตามระเบียบการสร้างกุฏิที่วางไว้ ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
7) ภิกษุใดให้สร้างวิหารใหญ่เพื่อตัวเอง โดยไม่ปฏิบัติตามระเบียบการสร้างวิหารที่วางไว้ ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
8) ภิกษุใดใส่ความภิกษุอื่นด้วยอาบัติปาราชิกไม่มีมูล ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
9) ภิกษุใดอ้างเลศแล้วใส่ความภิกษุอื่นด้วยอาบัติปาราชิกไม่มีมูล ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
10) ภิกษุใดพยายามทำให้สงฆ์แตกกัน แม้ภิกษุทั้งหลายตักเตือนในที่ประชุมสงฆ์ถึง 3 ครั้งแล้ว ยังไม่เลิกพฤติกรรมนั้น ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
11) ภิกษุใดสนับสนุนภิกษุรูปที่พยายามทำให้สงฆ์แตกกัน แม้ภิกษุทั้งหลายตักเตือนในที่ประชุมสงฆ์ถึง 3 ครั้งแล้ว ยังไม่เลิกพฤติกรรมนั้น ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
12) ภิกษุใดว่ายากสอนยาก แม้ภิกษุทั้งหลายตักเตือนในที่ประชุมสงฆ์ถึง 3 ครั้ง แล้วยังไม่เลิกพฤติกรรมนั้น ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
13) ภิกษุใดประจบคฤหัสถ์ แม้ภิกษุทั้งหลายเตือนในที่ประชุมสงฆ์ถึง 3 ครั้ง แล้วยังไม่เลิกพฤติกรรมนั้นต้องอาบัติสังฆาทิเสส