อยากรู้ว่าผิดสังฆาธิเสส หรือเปล่าครับ

ผมได้บวชเป็นพระเมื่อเข้าพรรษา ที่วัดป่าแห่งหนึ่ง ประมาณสองปีที่แล้ว เป็นเวลาประมาณสี่เดือน ตอนนั้นผมอายุ 24-25ปี

ช่วงก่อนสึกซักสองอาทิต ผมได้คุยกับสีกา ที่ตอนนั้นเป็นแฟนผมในช่วงก่อนบวชและระหว่างบวช

ตอนนั้นคุยโทรศัพกับสีกาในกุฏิ ( คุยกันบ้างแต่ไม่เยอะ ) คุยไปคุยมา เกิดมีการล้อเล่นกัน ยอกกัน ในความหมายทางกาม โดยที่ไม่ได้พูดกันตรงๆ เล่นกันแล้วก็หยุด แล้วก็เล่นไหม่ เช่น พูดว่า ระวังให้ดีนะ... หรือ ระวังจะต้องดิ้น... ประมาณนี้ เล่นกันไปมา (ขอโทดที่ภาษาสะกดได้ไม่ค่อยถูกต้อง ) มีความกำหนัดแบบเกิดดับ แต่ไม่มีสติครบพร้อม เดียวมีเดี๋ยวหาย จนไม่แน่ใจในตัวเอง เพราะปกติเป็นคนที่จะไม่ยอมให้ศีลด่างเลย แต่วันนั้นพลาด

ผมได้รีบไปหาพระไหม่อีกองค์ และไปหาพระอาจารย์ด้วยกัน ขอคำปรึกษา โดยเปิดพระวินัยดูไปด้วย พระอาจารบอกว่าน่าจะปรับเป็นถุลลัจจัย เพราะผมไม่มีสติครบพร้อมไนตอนนั้นและไม่ครบองค์

ตอนนั้นแม้ผมต้องอยู่กรรมจิงๆ ผมก็ไม่มีเวลาอยู่กรรมด้วยเพราะจะสึกในอีกสองอาทิต แถมผมต้องสวดกระฐินเป็นองสี่อีกด้วย ผมไม่สบายใจมาก มาหลายปี

ผมตั้งใจในการบวชมาก ตั้งใจภาวนา เจริญสติเจริญปัญญามาก ทั้งปิดวาจาทั้งหมด 13วัน เนสัชชิกอีกสามวัน ลองอดอาหารดูอีก ตั้งใจในทุกวัน... ผมอยู่ที่อเมริกา ตอนนั้นผมตั้งใจกลับไปบวชอย่างเดียวเท่านั้นและก็ได้ทำจิงๆ แต่ผมพลาดครั้งเดียว มันยังอยู่ในใจผมตลอด ไม่รู้ทำไงดี

ผมขอความคิดเห็นดูนะครับ

ขอคุณพระรัตนไตรทรงคุมครองทุกท่าน

 

อย่ากังวลเกินเหตุเลยครับ การที่จะปรับอาบัติเป็นกรณีที่ ภิกษุนั่งในห้องกับผู้
หญิงไม่มีผู้ชายเป็นเพื่อนอย่างนี้จะปรับอาบัติ แต่ในกรณีคุยโทรศัพท์กับผู้หญิง
แล้วเกี้ยวหญิงโดยทาง โทรศัพท์ จดหมาย เป็นสังฆาทิเสส ถ้าไม่ใช่ก็คงไม่เป็นไรครับ

 

อยากให้ลองเข้ากรรมดูครับ........ผมก็เป็นกรณีคล้าย ๆ คุณ แต่เมื่อ เืดือนธันวาคม2553ที่ผ่านมาผมได้เดินทางไปเข้ากรรมมาครับ.......อืมได้ประสบการณ์และเพื่อธรรม

<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="564"><tbody><tr><td colspan="4" valign="TOP"> สังฆาทิเสส มี ๑๓ ข้อ ถือเป็นความผิดหากทำสิ่งใดต่อไปนี้
</td> </tr> <tr> <td valign="TOP" width="6%"> ๑.
</td> <td valign="TOP" width="40%"> ปล่อยน้ำอสุจิด้วยความจงใจ เว้นไว้แต่ฝัน
</td> <td align="right" valign="TOP" width="7%"> ๘.
</td> <td valign="TOP" width="47%"> แกล้งใส่ความว่าปาราชิกโดยไม่มีมูล
</td> </tr> <tr> <td valign="TOP" width="6%"> ๒.
</td> <td valign="TOP" width="40%"> เคล้าคลึง จับมือ จับช้องผม ลูบคลำ จับต้องอวัยวะอันใดก็ตามของสตรีเพศ
</td> <td align="right" valign="TOP" width="7%"> ๙.
</td> <td valign="TOP" width="47%"> แกล้งสมมุติแล้วใส่ความว่าปาราชิกโดยไม่มีมูล
</td> </tr> <tr> <td valign="TOP" width="6%"> ๓.
</td> <td valign="TOP" width="40%"> พูดจาหยาบคาย เกาะแกะสตรีเพศ เกี้ยวพาราสี
</td> <td align="right" valign="TOP" width="7%"> ๑๐.
</td> <td valign="TOP" width="47%"> ยุยงสงฆ์ให้แตกกัน
</td> </tr> <tr> <td valign="TOP" width="6%"> ๔.
</td> <td valign="TOP" width="40%"> การกล่าวถึงคุณในการบำเรอตนด้วยกาม หรือถ้อยคำพาดพิงเมถุน
</td> <td align="right" valign="TOP" width="7%"> ๑๑.
</td> <td valign="TOP" width="47%"> เป็นพวกของผู้ที่ทำสงฆ์ให้แตกกัน
</td> </tr> <tr> <td valign="TOP" width="6%"> ๕.
</td> <td valign="TOP" width="40%"> ทำตัวเป็นสื่อรัก บอกความต้องการของอีกฝ่ายให้กับหญิงหรือชาย แม้สามีกับภรรยา หรือแม้แต่หญิงขายบริการ
</td> <td align="right" valign="TOP" width="7%"> ๑๒.
</td> <td valign="TOP" width="47%"> เป็นผู้ว่ายากสอนยาก และต้องโดนเตือนถึง 3 ครั้ง
</td> </tr> <tr> <td valign="TOP" width="6%"> ๖.
</td> <td valign="TOP" width="40%"> สร้างกุฏิด้วยการขอ
</td> <td align="right" valign="TOP" width="7%"> ๑๓.
</td> <td valign="TOP" width="47%"> ทำตัวเป็นเหมือนคนรับใช้ ประจบคฤหัสถ์
</td> </tr> <tr> <td valign="TOP" width="6%"> ๗.
</td> <td valign="TOP" width="40%"> สร้างวิหารใหญ่ โดยพระสงฆ์มิได้กำหนดที่ รุกรานคนอื่น
</td> <td align="right" valign="TOP" width="7%">
</td> <td valign="TOP" width="47%">
</td></tr></tbody></table>

 

อดีตที่ผิดพลาดลืมไปให้หมดเถอะครับ เพราะเรายิ่งกังวลกับเรื่องในอดีต ยิ่งจะทำให้ใจเราขุ่นมัว ไม่ผ่องใส ทำให้อกุศลจิตได้ช่อง ทำให้ความความลังเลสงสัยในจิตเกิดขึ้น สติขาดการรู้เท่าทันทุกขณะ ไม่เกิดประโยชน์อันใด มีแต่โทษของจิตที่จะตามมาครับ

ถ้าการกระทำนั้นเป็นอาบัติสังฆาทิเสสจริง แล้วคุณจะตามไปแก้ได้อย่างไร เพราะปัจจุบันคุณได้ลาสิกขาจากเพศบรรพชิตแล้ว

ถ้าคุณลังเลสงสัย คิดว่าเป็นอาบัติจริงก็ขอให้น้อมจิตอธิษฐานลงไปว่า "กรรมอันใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำผิดต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ต่อพระวินัยและพระธรรม ,ทั้งที่ข้าพเจ้าเจตนาก็ดี มิได้เจตนาก็ดี ข้าพเจ้ากราบขอขมาต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ , ขอพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จงยกโทษ งดความผิดทั้งหลายเหล่านั้นให้แก่ข้าพเจ้า, ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป , เพื่อความเจริญในพระสัทธรรมขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า , เพื่อเป็นไปให้มีสติรู้เท่าทันกิเลส ได้ดวงตาเห็นธรรม , ตราบเข้าพระนิพพานด้วยเทอญ. นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ.

ผมว่านี่น่าจะเป็นทางออกที่ทำให้คุณสบายใจได้ดีที่สุดครับ

 

เป็นอาบัติถุลลัจจัย ไม่ใช่สังฆาทิเสส