ประสบการณ์วัตถุมงคล หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

**
แสดงว่ามีอยู่ในครอบครองแน่ๆ ....อิอิ

...พระทุ่งเศรษฐีเป็นพระที่หลวงพ่อฯปลุกเสกไตรมาส (ในพรรษา) ผมจำไม่ได้ว่าปี 2517 หรือ 18....เป็นสุดยอดอีกรุ่น....

 

ดีแล้วคร้าบ.บ.บ... เน้นทางด้านแนวเมตตาดีกว่า สบายใจดีกว่าต้องมาบู๊นะคร้าบ.บ.บ...

พี่หมอเทวดาครับ น๊อตอยากชมภาพออร่าของชานหมากชาตรีหลวงพ่อหน่ะครับ พี่หมอได้ถ่ายภาพไว้บ้างหรือเปล่าครับ....ขอขอบคุณล่วงหน้าจ้า.....

 

แอบเห็นนะครับคุณ chopper 1972 ว่าได้เหรียญท้าวเวสฯเพิ่มเติมมา 2 เหรียญใช่ไหมครับ... 555 ต้องรีบๆเก็บครับมีแววจะไปไกลครับ โดยเฉพาะทางสายใต้ครับ

 

***
ครับผม....แอบไปเก็บที่พี่แก้วครับ ชอบมากๆเหรียญท้าวเวสสุวัณนี่ ยิ่งเสี่ยงกับสัตว์มีเขี้ยวงา หรือ งู มีติดตัวไว้อุ่นใจครับ

....ผมเป็นโรคจิตอยู่อย่าง เหรียญที่ผ่านการแขวนหรือสึกนิดๆนี่ชอบมากๆ ชอบยิ่งกว่ากะไหล่หรือรมดำเดิมๆอีก

 

**
เพิ่มเติมนิดครับ....คือบ้านพักปัจจุบันของผมอยู่ติดกับทุ่งนา....งูเห่าเยอะมาก....ยิ่งหน้าเกี่ยวข้าวยิ่งเยอะ เพราะหนูนาจะหนีเข้าบ้านคน งูก็จะตามมากินหนู เราก็ต้องพยายามทำบ้านให้โล่ง แต่บางทีก็ตัดหญ้าไม่ค่อยทัน....แต่ปัจจุบันก็ยังไม่เคยเห็นตัวเป็นๆนะ แค่เคยเห็นคราบงูที่ลอกไว้....ก็ใช้ทรายเสกของอาจารย์(ฆารวาส)ซึ่งเป็นศิษย์หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ โรยไว้ตั้งแต่เข้าอยู่้บ้านนี้ใหม่ๆ....ก็ยังไม่มีเภทภัยใดๆ....มีทรายเสกของหลวงพ่อวัดท่าซุงติดบ้านไว้ก็ยังไม่ได้โรยครับ....เพราะคุณพ่อคุณแม่ผมนั้นนับถือหลวงพ่อเดิมกันมากๆ

มีเหรียญท้าวเวสสุวัณไว้ติดตัว และให้คนในบ้าน ...อุ่นใจครับ

 

.......บ้านคุณแม่ที่ต่างจังหวัดก็งูเยอะค่ะ...มีครบเลย ทั้งงูเห่า งูเหลือม งูทางมะพร้าว ฯลฯ งูเห่าเป็นอะไรที่น่ากลัวมากเพราะไม่หนีไม่กลัวคน แต่ครั้งล่าสุดตอนทำงานที่รีสอร์ทในนนทบุรี มีงูเห่าเข้ามาในออฟฟิศ ดิฉันกับน้องๆ ก็ไปเรียกพวกช่างพวกเด็กคนงานผู้ชายมาช่วยไล่มันไป คือ ไม่ให้ฆ่ามัน ตอนที่กำลังชุลมุนกันอยู่นั้น แม่บ้านชาวพม่าวิ่งมาจากหลังบ้าน ถือไม้ถูบ้านมาอันหนึ่ง พอเห็นงูแกวิ่งเข้าใส่ ทุบๆๆๆจนงูตาย ทุกคนก็ได้แต่อึ้ง โห..ป้าช่างไม่กลัวเลย วิ่งมาทุบเอาๆแล้วก็ไปสะงั้น

......อีกครั้ง คราวนี้เป็นตะขาบตัวใหญ่มาก ก็เลยให้แฟนพี่ที่ออฟฟิศไล่ไป เพราะในรีสอร์ทจะมีสวนเยอะ ไล่ออกไปเค้าก็ไปตามทางของเค้า ขณะที่กำลังต้อนกันอยู่นั้น คุณลุง สามีเจ้าของรีสอร์ทเดินผ่านมา แล้วส่ายหน้าทำท่ารำคาญใจนิดนึง แล้วเดินเข้ามา เหยียบๆตะขาบตัวนั้น ตายต่อหน้าต่อตา ทุกคนแล้วแก ก็เดินออกไปอย่างมีความสุข ไม่ทุกข์ร้อนอะไรกับสายตาหลายคู่ที่มองมา พี่คนที่เป็นคนไล่ตะขาบถึงกับถอนหายใจ บอกความรู้สึกไม่ถูก

.......วันนี้เล่ายาวเลย เล่าถึงความงง ของตัวเอง และความไม่เข้าใจนิดๆ

 

ช่ายครับ หลวงพ่อปลุกเสกไตรมาส ปี 18 ของดีอย่างงี้
คนมองข้ามกัน เสียดาย

 

ไม่ได้โพสต์เอง แต่นำลิงค์มาฝากครับ วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตนเองอย่างง่ายๆตามคำสอนของหลวงพ่อ
<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> http://palungjit.org/threads/วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตนเอง.276119/

 

พูดถึงตะขาบ...ผมเพิ่งเจอในซอกระหว่างกำแพงกับเครื่องซักผ้าบริเวณระเบียงอพาร์ทเม้น...ตัวเล็กๆที่มุดขึ้นมาจากฝาท่อท้ำ..ใตตริงไม่อยากทำมันแต่ก็เกรงมันจะเข้าไปข้างในได้..ก็เลยเอาด้ามไม้กวาดแหย่ลงไปในซอกนั้นเพื่อกดให้มันตานย พอได้จังหวะ..ผมก็เอาด้ามไม้กดลงไปพอยกไม้กวาดขึ้นมาเพื่อดูว่ามันตายมั้ย ปรากฏว่ามันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้...แปลกมากๆ ..ตื่นเช้ามาใส่บาตรกรวดน้ำให้มันเพื่อความสบายใจครับ..

 

สัปดาห์ก่อนก็เจอตะขาบตัวโตมาเหมือนกันครับ ยาวประมาณสักเกือบ 10 นิ้วเห็นจะได้แต่มันไม่ค่อยดุเท่าไหร่ ไล่ง่าย

 

จริงๆแล้วผมคิดว่าสัตว์ประเภทนี้ส่วนใหญ่มันก็จะไม่ได้มาทำอะไรเราก่อนอ่ะครับ..แต่เป็นธรรมดาที่คนเราจะกลัวขึ้นมาก่อนเสมอๆ....
ยิ่งถ้าเป็นบ้านที่ต่างจังหวัดด้วยล่ะก็...ตัวใหญ่ๆทั้งนั้นเลยครับ..ยกเว้นหนูในต่างจังหวัด..ที่มิอาจเทียบไซด์เท่ากับหนูในกรุงเทพได้เลยยยย...(เห็นหนูครั้งแรกในกรุงเทพแล้วอึ้งมากๆ..อ้วนท้วมสมบุรณ์แต้ๆ )

 

สมัยเด็กๆ เคยเห็นฤทธิ์ของตะขาบ มีลุงขี่สามล้อคนนึงแถวบ้านตีตะขาบจนหัวมันขาด คิดว่ามันตายแล้วเลยโชว์พาวนิดหน่อย เอามือเปล่าๆ หยิบหัวมันขึ้นมาดู ปรากฏว่าหัวที่ขาดออกจากตัวแล้วของมัน "กัด" ครับ นิ้วหัวแม่มือ บวมเป่งไปนานหลายวันเลยทีเดียว มันคงอาฆาต น่ากลัวมาก

เป็นสัตว์ที่ผมกลัวมาก พวกตะขาบ แมงป่อง แมงมุมตัวใหญ่ งูเนี่ยะ ถ้าอยู่คนเดียวเจอพวกนี้ ขนลุกเลยครับ

 

สัตว์ตระกูลพวกนี้ แนะนำทรายเสกครับ หลวงพ่อแนะนำไว้ชัดเจนที่สุด 1 ซองเล็กๆที่บูชามาจากวัด สามารถนำมาขยายได้ กี่ถังก็ได้ครับ ผมก็เตรียมไว้สำหรับบ้านใหม่แล้วเหมือนกัน

 

**
ทุกๆท่านเป็นเหมือนกันเลยครับ ผมนี่กลัว"งู"มากที่สุด อาจจะเป็นเพราะถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก และก็สัญชาตญาณ แม้แต่ซากงูที่ตาย ยังไม่ค่อยกล้าจับ ....กระเป๋าหนังงูก็ไม่จับ....กีตาร์ลายงูเหลือมแบบพี่กบ ไมโคร ยังแหยงเลย....(ไหงวกมาที่กี่ตาร์ได้เนี่ย)

 

....คุณ Norragate ต้องทึ่งหนูที่กรุงเทพอีกอย่างค่ะคือ ไม่กลัวแมวค่ะ หมาก็ไม่กลัว เผลอยังไล่กัดแมวได้ด้วย เก่งมากๆค่ะ

....อืม...พูดถึงเรื่องงูแล้ว ด้วยความเป็นคนต่างจังหวัด ก็จะมีด้วยที่ต้องกินงู จริงๆค่ะ ยอมรับว่า เคยกินงูมาก่อน ยิ่งเป็นผัดเผ็ดงูเห่าแล้วยิ่งอร่อย และถ้าเป็นงูช่วงถดูเกี่ยวข้าวจะอร่อยกว่างูในฤดูอื่นๆเพราะเค้ากินหนู ซึ่งจะมีไขมันมากๆในช่วงนี้ ดังนั้นตอนเด็กๆ ถ้าเห็นงู เหมือนเห็นขนมหวานเลยค่ะ จะหาไม้ไล่ตี เอามาเป็นอาหาร ตอนนั้นไม่รู้หรอกค่ะว่า บาปหรือไม่บาป รู้แต่ว่า อร่อยและคุณพ่อจะชมเชยเป็นพิเศษ ถ้าวันนั้นมีงูเป็นเมนูอาหาร(เป็นกับแกล้มเหล้าด้วยนี่คะใครจะไม่ชอบ)

....ดังนั้นมีอยู่วันหนึ่ง ดิฉันนั่งเหลาไม้ไผ่จะนำไปทำคันเบ็ดตกปลา มีงูทางมะพร้าว ตัวหนึ่งเลื้อยมาจากชายป่า(ที่บ้านเป็นสวนติดทุ่งนาจะมีำพุ่มไม้และป่าข้างๆบ้านเยอะมากค่ะ...แต่สมัยนี้ไม่มีแล้ว) เค้าก็เลื้อยผ่านแปลงมันเทศมาแบบเงียบๆ แต่ว่า ด้วยความที่อยู่ใกล้กับที่ดิฉันนั่งเหลาไม้อยู่ ดิฉันก็เลยเห็น ตัวมันใหญ่มากๆๆ ใหญ่เกินแขนเด็ก ในใจมองมันแล้ว ก็คิดนะคะว่า อืม..ตัวใหญ่มาก น่าจะเอาไปผัดเผ็ด

.....แค่คิดเท่านั้นนะคะ งูตัวนั้นก็หยุดเลื้อยแล้วชูคอขึ้น และมองมาที่ดิฉัน แบบว่า รู้สึกถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้น คล้ายเตรียมพร้อมเลย ดิฉันก็ตกใจ เพราะกลัวมันพุ่งมาหา ก็อยู่ใกล้แค่ 1-2 ช่วงแขนเอง ถึงแม้งูทางมะพร้าวจะไม่มีพิษ แต่ก็กัดเจ็บ และบวมไปหลายวัน แถมไม่มีไม้ยาวๆอยู่ใกล้ๆ แล้วก็แค่คิดเล่นๆ ไม่ได้ทำจริงๆ ก็เลยคิดในใจ นะคะบอกเค้าไปว่า...ล้อเล่น ไปตามทางของท่านเถิด เราไม่ได้มีจิตคิดร้ายต่อท่าน

.....พอคิดเสร็จ งูตัวนั้นก็เอาหัวลง แล้วก็เลื้อยไปอย่างปกติที่เคยเลื้อย จนหายลับไป.....แสดงให้เห็นว่า.....ถึงแม้จะเป็นแค่การคิด สัตว์ก็รับรู้ได้ เรื่องจิต ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะคะ อย่าคิดนะคะว่า สัตว์ไม่รู้ว่า เราคิดดี หรือ ร้ายกับเค้า

.....แต่ตอนนี้ปัจจุบันนี้เรื่องงูๆ ถ้าพบ ก็จะไม่ทำร้ายอีกแล้ว และไม่พิศวาสในเมนูงู อีกแล้วค่ะ กินไม่ลงแล้วจริงๆ

 

**
เคยกินอยู่เหมือนกันครับสมัยเด็ก เวลาพ่อเผาตอซังข้าวในนา จะเจองูเห่าหนีไฟไม่ทันตายเสมอๆ จะนำมาผัดเผ็ด.....ปัจจุบันไม่ค่อยมีโอกาสแล้วครับ....เนื้องูนี่เป็นหนึ่งในเนื้อสิบประเภทที่พระพุทธเจ้าทรงห้ามภิกษุขบฉัน....

 

สำหรับงูก็เป็นอะไรที่แบบว่า...ขออยู่ห่างๆกันจะดีกว่า... (^_^) ...
ไม่ได้กลัวหรือรังเกียจนะ..แต่ไม่ไว้ใจเท่านั้นอ่ะ แหะๆ (^_^)..

 

**
เช่นเดิมครับไปทำงานวันนี้ก็อาราธนา เชือกร่มชุด 3 เหรียญ รู้สึกได้ถึงความเมตตาไม่มีประมาณ.....

ไปที่ทำงานเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้โพสต์บ่อย เพราะทั้งเครื่องและเน็ตช้ามากๆ เลิกงานกลับมาโพสต์ที่บ้านครับผม

 

พี่ ๆ ครับช่วยบอกผมทีพระคำข้าว รุ่น1 และ รุ่น 2 ต่างกันตรงไหนครับ ดูอย่างไร

 

ไปดูในห้องพระเครื่องดีกว่าครับ...เจ้าของกระทู้ พี่แก้ว (username ...กระพี้) ถาม-ตอบปัญหาวัตถุมงคลหลวงพ่อพระราชพรหมยาน...

ต้องขอโทษด้วยนะครับผมเคยแปะลิงค์ไว้กลางๆกระทู้นี้ พยายามขุดเอาหน่อยครับ