เราจะอายุสั้นลงมั้ย ถ้าเราบอกเลขคนอื่นถูกติดกันหลายๆงวด

ขอรบกวนสอบถามท่านผู้รู้ทั้งหลายเถิด

ทุกครั้งที่ถูก เราก็แจ้งกับทุกๆคนที่มีโชคร่วมกันให้ทำบุญด้วย

ถ้าหากมีข้อแนะนำใดๆ รบกวนบอกกล่าวน้องคนนี้ด้วยนะคะ

 

อิจฉาคนถูกป่าวนิ(deejai)

 

ถ้าบอกจริงๆแล้วถูกจริงๆ อายุก็ไม่สั้นหรอกครับ มันจะสั้นเฉพาะตอนไปหลอกเขาครับ

 

ไม่สั้นแน่นอนครับ...ว่าแต่งวดหน้าเลขอะไรครับ

 

งึมงัมๆๆ บอกให้คนอื่น จะอายุยืนดิไม่ว่า 555 ว่าแล้วก็ขอเลขด้วยคน อิๆๆๆ ว่าแต่ท่านได้เลขแต่ใดมา ถ้าได้มาโดยสมาธิ ก็อาจเป็นการผิด เพราะเรารู้เลขล่วงหน้า แล้วก็ไปซื้อเจ้ามือ แต่ได้มาด้วยความฝันก็ไม่ว่ากาน อิๆๆ

 

อายุ...มีสิทธิสั้นครับ......

เพราะบอกคนอื่นถูกหลายงวดเจ้ามือหวยใต้ดินเขาไม่พอใจ....เดี๋ยวก็ส่งมือปืนมาเก็บคุณ......เท่านั้นเอง........

แต่ถ้าตายก็ดีนะ....ได้เป็นที่รักของปวงชน...ดีไม.......ไม่แน่เดี๋ยวใกล้เลขออก......เขาไปขูดหีบ.......ไม่ก็ตั้งศาลให้อยู่.......เป็นผีบอกเลขดีไม......ถ้าถูกเขาก็ว่าดี....ไม่ถูกเขาก็ด่าว่าไม่ศักดิ์สิทธิ์.....

ทางช่วยคนมีเยอะนะครับ.....ถ้าคุณมีความสามารถบอกเลขจริง.....ผมแนะนำให้คุณหุบไว้ไม่บอกจะดีกว่า......เพราะถึงแม่เงินที่ได้มาไปทำบุญก็ไม่บริสุทธิ์อยู่ดี.....และอีกอย่างเป็นเงินที่ร้อน....คือมันร้อนใจคนที่เคยถูกและคนที่เล่นแล้วมีความหวังแต่มันไม่ถูกนั่นหละ......

มันเป็นอบายมุข...ทางแห่งความเสื่อม...พระท่านบอกไม่ดี...ทำให้คนมัวแต่ลุ่มหลงกับมัน..ถึงแม้มีความสามารถก็ไม่ควรสงเคราะห์...เพราะไม่เกิดประโยชน์ทั้งผู้ให้และผู้รับ.......

 

อายุไม่สั้นเพราะบอกคนเล่นหวย
แต่อายุจะสั้นเพราะเจ้ามือไม่พอใจที่ถูกหวยกันบ่อย

ว่าแต่...งวดหน้าเลขอะไรคะบอกมั่งจิ

 

เป็นไปได้ทั้งอายุยืน อายุสั้นลง และปกติ
​

 

สรุปก็คือเป็นไปตามกรรมนั้นเอง อิอิ

 

5555+ ฮาอ่าค่ะ

 

ไม่น่าเกี่ยวกันค่ะ.................

 

อายุยืนแน่ๆถ้าบอกผมสักงวด

 

เรื่อง...โจรโพกผ้าเหลืองเริ่มต้นขึ้นที่เมืองกิลกกุ๋น ซึ่งเป็นดินแดนทางทิศใต้ของเมืองหลวง ในยุคพระเจ้าเลนเต้ โดยมีชายคนหนึ่งชื่อ “เตียวก๊ก” เป็น หมอยาแผนโบราณ ตั้งตนอยู่ในศีลธรรม มีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ชอบช่วยเหลือราษฎร จึงเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านในถิ่นนั้นเป็นอันดี
อยู่มาวันหนึ่งเตียวก๊กไปหาตัวยาบนภูเขา “พบคนแก่คนหนึ่งผิวหน้านั้นเหมือนทารก จักษุนั้นเหลือง มือถือไม้เท้า คนนั้นพาเตียวก๊กเข้าไปในถ้ำ จึงให้หนังสือตำรา 3 ฉบับ ชื่อไทแผงเยาสุด แล้วว่าตำรานี้ท่านเอาไปช่วยทำนุบำรุงคนทั้งปวงให้อยู่เย็นเป็นสุข ถ้าตัวคิดร้ายมิซื่อตรงต่อแผ่นดิน ภัยอันตรายจักถึงตัว เตียวก๊กกราบไหว้แล้วจึงถามว่าท่านนี้ชื่อใด คนแก่นั้นจึงบอกว่าเราเป็นเทพยดา บอกแล้วก็เป็นลมหายไป”
เตียวก๊กกลับมาบ้านก็ลงมือศึกษาเล่าเรียนตำราทั้ง 3 เล่ม ปรากฏว่าเป็นตำราเรียกลม เรียกฝนเล่มหนึ่ง, เป็นตำราผูกพยนต์ หรือตำราปลุกเสกสิ่งของให้เป็นคน หรือเป็นสัตว์เล่มหนึ่ง และตำรารักษาโรคอีกเล่มหนึ่ง
เตียวก๊กศึกษาตำราทั้งสามเล่มแล้วก็ได้ใช้วิชารักษาโรครักษาชาวบ้าน ซึ่งทั้งหมดเป็นคนยากไร้ ไม่มีเงินค่ารักษาพยาบาล ไม่สามารถไปหาหมอหลวงหรือแพทย์ตามร้านหมอต่าง ๆ ได้ ชาวบ้านจึงพากันมาให้เตียวก๊กรักษาไข้เจ็บโรคภัยต่าง ๆ จนเป็นที่นับถือศรัทธาของชาวบ้านทั้งเมืองกิลกกุ๋น
ต่อ มาห่าลงกินเมืองกิลกกุ๋น ชาวเมืองเกิดความไข้ล้มตายลงเป็นอันมาก ชาวเมืองกิลกกุ๋นจึงพากันไปหาเตียวก๊กให้ช่วย
รักษาความไข้จากโรคห่า เตียวก๊กได้เขียนยันต์ตามตำราของเทพยดาแจกให้ชาวเมืองบำบัดความไข้ ความไข้นั้นก็หาย โรคห่าก็หมดสิ้นไป
ชาว เมืองจึงพากันมาฝากตัวเป็นศิษย์เตียวก๊กมากขึ้น ประกอบกับช่วงนั้นพวกขุนนาง ข้าราชการรีดนาทาเร้นราษฎรเพื่อเก็บส่วยส่งให้กับขันที และเพื่อความร่ำรวยของตนเอง จนบ้านเมืองอดอยากยากแค้น ทั้งข้าราชการ และพวกมาเฟียต่าง ๆ ได้ประพฤติตนเป็นโจรปล้นชิงวิ่งราวชาวบ้าน แพร่ขยายไปทุกตำบล ดังนั้นราษฎรจึงยิ่งหันเข้ามาพึ่งพาเตียวก๊กมากขึ้น
บรรดา ลูกศิษย์ของเตียวก๊กซึ่งได้รับการอบรมสั่งสอนให้ช่วยเหลือผู้อื่น จึงได้จัดตั้งกันขึ้นเป็นกลุ่มอาสาป้องกันตนเอง เป็นกองกำลังติดอาวุธของประชาชน ด้านหนึ่งป้องกันโจรผู้ร้ายที่มาเบียดเบียนปล้นชิงวิ่งราว อีกด้านหนึ่งเพื่อต่อสู้กับขุนนางและข้าราชการที่มากดขี่ข่มเหง ซึ่งสอดคล้องกับความเรียกร้องต้องการของราษฎร ดังนั้นชาวเมืองจึงได้เข้าร่วมขบวนการอาสา
ป้องกันตนเองมากขึ้นทุกวัน จนขบวนการอาสาป้องกันตนเองเติบใหญ่ และขยายตัวไปยังเมืองต่าง ๆ อีก 7 เมือง รวมเป็น 8 เมือง
ชาวเมืองทั้ง 8 เมืองนี้นับถือศรัทธาเตียวก๊ก เขียนเอาชื่อเตียวก๊กไว้บูชาทุกบ้านเรือน
บรรดาเจ้าเมืองทั้ง 8 เมือง ดังกล่าว เห็นว่าการเคลื่อนไหวของขบวนการอาสาป้องกันตนเองนี้เป็นประโยชน์แก่ตัวอยู่ บ้าง
ตรงที่คอยกีดขวางลูกน้องขันทีที่มารีดส่วย จึงทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ บ้างก็กลัวภัยจะมาถึงตัวจึงทำเฉยปล่อยปละละเลย
เหตุการณ์ไปตามสถานการณ์ ทำให้การเคลื่อนไหวของขบวนการอาสาป้องกันตนเองขยายตัวและเข้มแข็งขึ้น
เมื่อ มีผู้คนมาเข้าร่วมเป็นจำนวนมาก และจัดตั้งขบวนเป็นกองทัพฉะนี้แล้ว บรรดาลูกศิษย์ลูกหาของเตียวก๊กก็ยุยงส่งเสริม
ให้เตียวก๊กกอบกู้ฟื้นฟูชาติ บ้านเมือง ให้ราษฎรได้ร่มเย็นเป็นสุข
เตียวก๊กฟังแล้วยังไม่ตัดสินใจประการใด แต่ปรากฏการณ์ที่ได้พบเห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันก็คือ การกดขี่ข่มเหงราษฎรของ
ฝ่ายขุนนางและข้าราชการ และการเบียดเบียนปล้นชิงวิ่งราวที่ขยายตัวลุกลามไปอย่างกว้างขวางนั้น ทำให้ความคิดเตียวก๊กโน้ม
ไปในทางที่เห็นว่า ข้อเสนอของลูกศิษย์เป็นข้อเสนอที่เข้าท่า
ที่ เป็นเช่นนี้เพราะเตียวก๊กเป็นคนมักน้อยและสันโดษ มีจิตใจที่ดีงาม ไม่ได้มีจิตใจมักใหญ่ใฝ่สูงมาแต่ต้น ที่ทำการมาเป็นเพียงเพื่อช่วยเหลือราษฎรที่ได้รับความเดือดร้อนทุกข์ยาก มิได้หวังเอาอำนาจวาสนาเป็นเป้าหมายแห่งชีวิตแต่ประการใด
แต่เป็นวิสัยคนที่ทนความเย้ายวนต่ออำนาจได้โดยยาก ดังคำพังเพยที่ว่า “อันเสาศิลาแปดศอกตอกเป็นหลัก เมื่อผลักทุกวันเข้าเสาก็ไหว” เตียว ก๊กเมื่อถูกลูกศิษย์ยุยงหนักเข้าก็ตกลงใจเห็นด้วย จึงตั้งตนเองเป็นพระยา เปลี่ยนขบวนการอาสาป้องกันตนเองเป็นขบวนการกู้ชาติ แล้วสร้างข่าวลือทั้ง 8 เมืองว่า “แผ่นดินจะผันแปรปรวนไปแล้ว จะมีผู้มีบุญมาครองแผ่นดินใหม่ บ้านเมืองจะเป็นสุข” แล้วให้เอาปูนขาวเขียนเป็นอักษรไว้ที่บ้านเรือน 2 คำว่า “ปีชวดบ้านเมืองจะเป็นสุข”
นี่ เป็นธรรมดาของอำนาจวาสนาที่เข้าครอบงำบุคคลใดแล้ว ก็จะทำให้บุคคลนั้นเป็นคนขี้ลืม คือลืมความหลัง ลืมเรื่องเก่า ลืมมิตรเก่า เตียวก๊กที่ถูกลูกยุและอำนาจวาสนาครอบงำแล้วเช่นนี้ จึงลืมคำของเทพยดาที่เคยเตือนไว้ตอนมอบตำรา 3 เล่มว่า “ถ้าตัวคิดร้ายมิซื่อตรงต่อแผ่นดิน ภัยอันตรายจะถึงตัว”
แต่ ก็น่าเห็นใจเตียวก๊ก เพราะในความคิดและความรับรู้ของเตียวก๊กนั้น ไม่ได้คิดเห็นว่าสิ่งที่ตัวทำเป็นเรื่องคิดร้ายมิซื่อตรงต่อแผ่นดิน เพราะเชื่อโดยสนิทใจว่าเป็นการตัดสินใจด้วยความเสียสละเพื่อกอบกู้ฟื้นฟู ชาติ ช่วยเหลืออาณาประชาราษฎรให้ร่มเย็นเป็นสุข ขจัดทุกข์เข็ญให้แผ่นดิน
ศึกใหญ่ระหว่างกองทัพจากเมืองหลวงที่บัญชาการโดย “โลติด” แม่ทัพใหญ่ กับกองทัพของขบวนการกอบกู้ชาติ ที่
บัญชาการโดย “เตียวก๊ก” แม่ทัพใหญ่ และมีกำลังพลถึงห้าแสนคนจึงระเบิดขึ้น กลายเป็นสงครามโจรโพกผ้าเหลืองนับแต่บัดนั้น
โจรผ้าเหลืองนั้นมีจำนวนมหาศาลมาก ทหารของราชสำนักต้องประสบกับความพ่ายแพ้หลายต่อหลายครั้ง
ด้วยเหตุนี้จึงมีการเรียกระดมเหล่าแม่ทัพนายกองทั่วประเทศเป็นการใหญ่ ให้มายุติความวุ่นวายในครั้งนี้
เท่านั้นยังไม่พอ ยังมีการประกาศรับสมัครทหารอาสาไปทั่วแผ่นดินอีกด้วย
ฮองฮูสงตีทัพเตียวก๊กแตกและสังหารเตียวก๊กในสนามรบในที่สุดการลุกฮือขึ้นของกองกำลังชาวนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็สิ้นสุดลง
ประวัติศาสตร์นั้นตาหน้าโจรผ้าเหลืองว่าเป็นกลุ่มโจรที่ชั่วช้าทั้งนี้เพราะเตียวก๊กนั้นได้หลงลืมในอุดมการณ์ดั้งเดิมที่จะช่วยเหลือชาวประชาไป
สุดท้ายเตียวก๊กก็ต้องตายอย่างอนาถ ซึ่งนี่อาจเป็นการลงโทษจากสวรรค์อย่างที่เทพยดาเคยเตือนเขาเอาไว้ในครั้งโน้น...
...............
ในความรู้สึกแล้วเจ้าของกระทู้มีหลายส่วนที่คล้ายครึงกับ เตียวก๊ก ในด้านความคิดและจิตใจ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า........

 

แหมชอบข้อความนี้จังเลย

 

ก็ลองบอกเป็นลอน. ให้แปลกันตามแต่วาสนาครับ แต่ที่รู้จากครูอาจารย์มา ท่านสรุปว่าบาป จะเป็นเปรต ผมว่า. จขกท คงไม่บอกหรอกครับ เพราะเหตุผลหลายอย่าง

 

ไม่สั้นหรอกคะ เราให้โชคคนอื่นแล้วเขามีความสุขเราก็ได้บุญคะ