<SPAN>ชมรมขุนแผนระฆังทอง&เจดีย์ทอง หลวงปู่ทิม อิสริโก วัดละหารไร่ (โชว์ภาพและประสบการณ</SPAN

สวัสดีครับพี่ 15 ค่ำ และ พี่ knutch

 

สวัสดีตอนเที่ยงคับ ทุกท่าน

พี่ภูวดิท พี่15 ค่ำ พี่ knutch พี่ namo หายไปไหนกันหมดเนี้ยะ ปล่อยให้เฝ้าห้องอยู่คนเดียว:'(

 

สวัสดีครับคุณละม่อม เหงาไหม มาอยู่เป็นเพื่อนครับ

 

สวัสดีครับ พี่ PPond คุณณาณกร
มาแล้วก็ดีเลยคับ ฝากเฝ้าด้วยคับ ตอนบ่ายถึงดึกๆผมมีธะรุคับ

 

ไม่หายไปใหนหรอก แว้ปไป แว้ปมา เข้ามาทีไรก็เห็นน้องหมีแพนด้า น่าจับกินให้หมด เฮ้ยยยย น่าจับมาอุ้มมม 555+

 

แหมมมมมมม นัดกิ๊กใว้อ่ะป่าววว (deejai)

 

สวัสดียามบ่ายๆครับ คุณฌานกร และเพื่อนๆ ^ ^

 

ขำๆ กับพระมหาสมปอง เรื่องวัตถุดิบ

Posted on November 22nd, 2009 goodtoknow No comments

ญาติโยมหลายท่านมักถามว่า​

“ท่านบวชเรียนมาตั้งแต่อายุยังน้อย อยู่ในเพศบรรพชิตมามากกว่าครึ่งชีวิต
มีโอกาสสัมผัสชีวิตฆราวาสไม่มากนัก แล้วเอาข้อมูล วัตถุดิบหรือมุกมาจากไหนหนักหนา”​

อาตมาก็ตอบว่า หลักๆ เลยก็คือ การอ่าน นอกจากนั้นก็หนัง ละคร ที่ญาติโยมดูกันนั่นแหละ​

พอตอบออกไปอย่างนี้ โยมก็สวนกลับทันที “ไม่ผิดข้อห้ามหรือท่าน”​

อาตมาก็จะอธิบายไปว่า ดูเพื่อให้เท่าทันกิเลสจะได้สกัดมันถูก และที่สำคัญ หากอาตมาไม่รู้หรือไม่เข้า ใจตลอดจนไม่เท่าทันเรื่องราวทางโลกและ จะมาบรรยายธรรมให้ญาติโยมรู้สึกอินกันได้อย่างไรซึ่งนอกจากการอ่าน การดูและการฟังแล้ว หลายวัตถุดิบที่นำมาสร้างเป็นมุกฮา ก็ได้มาจากการพูดคุยกับเหล่าโยมๆ นี่แหละ​

อย่างวันหนึ่งระหว่างที่อาตมากำลังฉันเพลอยู่ก็มีโยมท่านหนึ่งโทร.มา​

” พระอาจารย์ เหรอคะ นี่อาตมาเองนะคะ ”
” หา อะไรนะ”
” พระอาจารย์ เหรอคะ นี่อาตมาเองค่ะ ”
” ถ้าโยมแทนตัวว่าอาตมา แล้วอาตมาจะแทนตัวอาตมาว่าอะไร”
” อ๋อ ขอโทษค่ะ”​

หลังจากนั้นก็คุยธุระกันจนจบ อาตมาก็กล่าวว่า​

” เจริญพร”
” ค่ะ เจริญพรเช่นกัน”
แน่ะ มีอวยพรให้พระด้วย​

ข้างต้นก็คือ สิ่งที่มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆ ระหว่างพูดคุยกับเหล่าญาติโยม จนถือว่าเป็นเรื่อง
ปกติสำหรับอาตมาไปแล้ว หรืออย่างก่อนหน้านี้มีโยมผู้หญิงคนหนึ่ง เดินถือสังฆทานมาอย่างมาดมั่นพอเข้ามาในกุฏิแล้ว เธอก็มุ่งตรงไปที่พระบวชใหม่รูปหนึ่งทันที​

” ถวายสังฆทานค่ะ”​

พระบวชใหม่ด้วยความที่ยังจำบทสวดต่างๆ ไม่ค่อยคล่องนัก จึงหยิบหนังสือขึ้นมาดู​

” ไม่ต้องค่ะ” โยมผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างหนักแน่นตามสไตล์สาวมั่น​

” ดิฉันท่องได้ค่ะ เพราะคุณยายพาเข้าวัดตั้งแต่เด็กๆ” เธอพนมมือขึ้น ก่อนกล่าวว่า
” อิมานิ มะยัง ภันเต สะปะริวารานิ คิกขุ สังโฆ” ( ที่ถูกต้อง จะต้องเป็น ภิกขุ สังโฆ)​

พระบวชใหม่มีสีหน้างุนงง ก่อนหันมาถามอาตมา​

” คิกขุสังโฆ นี่มันฟังทะแม่งๆ นะหลวงพี่”​

อาตมาเกรงว่าโยมผู้นั้นจะหน้าแตก ก็เลยตอบไปว่า​

” คิกขุ แปลว่า น่ารัก สังโฆ แปลว่า สงฆ์ คิกขุสังโฆ ก็คือ แด่พระสงฆ์ผู้น่ารัก”
เท่านั้นแหละ พระใหม่รูปนั้นนั่งยืดทั้งวันเลย​

แต่ก็มีบางกรณี ที่การพูดผิดของคุณโยมทำให้อาตมาแทบจะสำลัก
อย่างเมื่อเร็วๆ นี้ มีโยมท่านหนึ่งโทรศัพท์มา​

” หลวงพี่ขา ขอเรียนเชิญนิมนต์ค่ะ”
” ไปไหนล่ะโยม”
” ไปมรณภาพที่บ้านน่ะค่ะ”
โห นิมนต์พระไปตายถึงที่บ้านเลย อาตมาจึงบอกไปว่า ถ้านิมนต์ไปงานศพไปให้ได้
แต่ถ้าเชิญไปมรณภาพนี่ ช่วงนี้อาตมาไม่ว่างจริงๆ ขอตัวเถอะนะโยม​

จากตัวอย่างที่อาตมาเล่าไว้ข้างต้น คุณโยมอาจจะเห็นเป็นเรื่องขบขัน แต่มันก็สะท้อน
ให้เห็นความห่างเหินระหว่างคนกับวัดได้ในระดับหนึ่ง ปัจจุบันนี้คนจะนึกถึงวัดในกรณีพิเศษเท่านั้น เช่นงานบวช งานศพ ต่างกับสมัยก่อนที่วัดเป็นศูนย์กลางของชุมชน ฆราวาสกับพระจึงสนทนากันไหลลื่น ไม่มีคำแปลกๆ หรือผิดที่ผิดทางออกมาให้พระสุดุ้งแต่อย่างใด ถ้าพูดถึงศัพท์แสงที่แสลงใจแล้ว ตอนไปบิณฑบาตอาตมาจะเจอบ่อยมาก เช่นมีอยู่วันหนึ่งระหว่างที่กำลังเดินๆ อยู่ ก็ได้ยินเสียงใสๆ แว่วขึ้นมา​

” แม่ๆ พระมาขอข้าว”
” มาเยอะไหมลูก”
” มา2 อัน”​

โห เรียกอย่างกับชิ้นส่วนรถยนต์ นี่ถ้ามาเยอะๆไม่เรียกเป็นฝูงเลยเหรอ
ดังนั้นเวลาไปบรรยายธรรมให้นักเรียนฟังอาตมาจะนำเรื่องนี้ไปสอดแทรกเพื่อสอนเด็กๆ ด้วย​

” ถ้าพระกิน เรียกว่า ฉัน”
” พระนอน เรียกว่า จำวัด” (บางคนเรียกขี้เกียจเป็นพระนอนไม่ได้)
” พระป่วย เรียกว่า อาพาธ”
” พระตาย เรียกว่า มรณภาพ” (ไม่ใช่เรียกป่อเต็กตึ๊งนะ)
” แล้วพระอาบน้ำล่ะ เรียกว่าอะไรเอ่ย”
คราวนี้อาตมาถามให้เด็กๆ ตอบบ้าง
” เรียกคนมาดู”​

จบกัน​

แหล่งข้อมูล: Forword Mail
ขอขอบคุณบทความจาก
GoodToKnow.PureThailand.com GoodToKnow.PureThailand.com รวมเรื่องน่ารู้จาก forward mail

 

ข้อปฏิบัติในการใส่บาตร

Posted on September 6th, 2009 goodtoknow No comments
1. นิมนต์พระ
หลังจากที่เราเตรียมสำรับกับข้าวเรียบร้อยแล้ว เราก็ยืนรอพระที่จะเดินบิณฑบาตผ่านมา การยืนรอพระในขั้นตอนนี้ ควรศึกษาให้ดีเสียก่อนว่า เส้นทางนี้มีพระเดินผ่านหรือไม่ ไม่ใช่ว่าไปรอบนทางสายเปลี่ยวที่ไม่มีพระเดินผ่าน คงไม่ได้ใส่กันพอดี
รอซักพัก พอมีพระเดินมาก็นิมนต์ท่าน การนิมนต์ ก็ควรใช้คำว่า “นิมนต์ครับ/ค่ะท่าน” แค่นี้พระท่านก็ทราบแล้ว
ตอนเป็นพระเคยเดินบิณฑบาตที่ตลาดเขมร โยมนิมนต์ด้วยถ้อยคำอันรื่นหูว่า “ท่านเจ้าประคุณเจ้าคะ นิมนต์เจ้าค่ะ” (ใช้คำไฮโซมาก) มีอีกทีนึงโยมใช้คำว่า “นิมนต์เจ้าค่ะ พระอาจารย์” (เอ่อ โยม อาตมาเพิ่งบวชอาทิตย์เดียว) การนิมนต์พระควรนิมนต์ด้วยความสำรวมและใช้เสียงดังพอประมาณ โยมบางคนเรียกพระด้วยเสียงอันดัง “นิ โมนน!!” (แง้ ทำไมต้องตะคอกด้วย – -”)
การนิมนต์ควรสังเกตอายุของพระด้วย ถ้าอายุน้อยกว่าเราหรือว่าเยอะกว่าไม่มากก็เรียกว่าหลวงพี่ ถ้ามีอายุหน่อยก็เรียกหลวงน้า ถ้าแก่พรรษามากก็เรียกหลวงตา หรือนอกจากนี้ก็อาจจะเรียกหลวงอา หลวงลุง หลวงปู่ฯลฯ แล้วแต่จะลำดับญาติ อย่างฉันปีนี้อายุ ๒๓ ปี หน้าตาค่อนข้างเด็ก แต่เคยมีโยมใช้คำว่า “นิมนต์ค่ะ หลวงลุง” ทำเอาเสีย self จนอยากสึกออกไปทำ baby face
โยมบางคนคงเขินอายพระ เนื่องจากไม่ค่อยได้ใส่บาตรเท่าไร เวลาพระเดินมาก็ยื่นมือออกมาทำท่า กวักๆ ทำเหมือนพระเป็นรถเมล์ หลังจากนิมนต์พระ ก็เข้าสู่ขั้นตอนถัดไปคือ

 

2. จบ
อันนี้ไม่ได้หมายความว่าเรื่องจบแล้วนะ การจบ หมายถึง การเอามาทูนไว้ที่หัวแล้วอธิษฐาน
การจบ ควรใช้เวลาอธิษฐานแต่พองาม ไม่ต้องอธิษฐานนานจนเกินไป เคยมีโยมนิมนต์ไปรับบาตร ไอเราก็เดินไปเปิดฝาบาตรรอรับ โยมก็จบอยู่ ขอบอกว่านานมากกกกกกก นานจนรู้สึกได้ นานจนอดคิดไม่ได้ว่า “โยมขออะไรเราน้า?”

 

3. ถอดรองเท้า ยืนด้วยเท้าเปล่า
จริงๆแล้ว จุดประสงค์ของการถอดรองเท้าคือเป็นการให้ความเคารพพระสงฆ์โดยการไม่ยืนสูง กว่าท่าน เพราะเวลาพระสงฆ์บิณฑบาตจะเดินเท้าเปล่า แต่มีญาติโยมบางคนไม่เข้าใจเกี่ยวกับการถอดรองเท้าซึ่งมีหลายประเภทเหมือน กัน เช่น บางคนถอดรองเท้าอย่างเรียบร้อยแต่ยืนบนรองเท้า – -” (สูงกว่าเดิมอีก) บางคนถอดรองเท้าและยืนบนพื้นจริง แต่ว่าตัวเองยืนบนฟุตบาท พระยืนบนพื้นถนนซะงั้น (หนักกว่าเก่า)
เคยมีเรื่องเล่าว่า มีโยมคนนึงยืนใส่บาตรพระ พระเห็นว่าโยมใส่รองเท้าเลยแนะนำโยมไปว่า
พระ : “โยม อาตมาว่าโยมควรถอดรองเท้าใส่บาตรนะ”
โยมมีสีหน้าตกกะใจ ตอบพระไปว่า
โยม : เอ่อ จะดีเหรอคะ
พระ : ไม่เป็นไรหรอกโยม
โยมก็จัดแจงถอดรองเท้า ยกขึ้นมาพร้อมกับถามพระว่า
โยม : จะให้ใส่ข้างเดียวหรือว่าสองข้างเลยคะ
อิบ้า!! ท่านหมายถึงถอดรองเท้าเวลาใส่บาตร ไม่ใช่ถอดรองเท้าเอามาใส่ในบาตร อันนี้เป็นเรื่องที่หลวงน้าท่านนึงเล่าให้ฟังระหว่างฉันเพล (เรื่องขำขันขณะฉันเพล) พอถอดรองเท้าเสร็จก็เข้าสู่ขั้นตอนที่สี่

 

สวัสดียามบ่ายๆครับ คุณ15ค่ำ และเพื่อนๆ ครับ คุณ15ค่ำ นั่งหน้าจอทั้งวันระวังแฟนเคืองเอานะครับ

 

555+ ขอบคุณครับพี่ภู ^ ^

วันนี้เข้างานกี่โมงครับ ^ ^

 

4. ใส่บาตร
อันนี้ถือเป็นจุดไคลแมกซ์ของการใส่บาตร สิ่งสำคัญที่ทุกคนมองข้ามก็คือ ควรดูว่าของที่นำมาใส่บาตรนั้น เสียรึเปล่า บางคนมีเจตนาอยากทำบุญดี แต่ดันไปซื้อของเสียมาใส่บาตร พระฉันไป เข้าห้องน้ำไป พวกร้านค้าก็จริงๆ บางครั้งเอาของค้างคืนมาขายเอากำไร ไม่สนใจพระเจ้า เห็นแก่ตัว หากินกับพระ ก็ฝากด้วยนะครับ เด๋วทำบุญจะได้บาปเปล่าๆ
นอกจากนี้ ของที่นำมาใส่ ถ้าเพิ่งปรุงสุกเสร็จ ควรดูด้วยว่ามันร้อนมากรึเปล่า เคยมีโยมใส่แกง ร้อนมากๆๆ บาตรเกือบหล่น ทั้งนี้เพราะบาตรทำจากโลหะ นำความร้อนได้ดี
ปริมาณไม่ควรมากจนเกินไป เคยมีโยมใส่บาตรด้วย “กล้วย ๓ หวี” กล้วยเล็บมือนาง กล้วยไข่ อาตมาไม่ว่า แต่นี่ใส่ “กล้วยหอม” (อันนี้เกิดกับตัวเองจริงๆ) คิดดู “กล้วยหอม ๓ หวี” อยู่ในบาตร หนักมากกกก จนอยากบอกโยมว่า “โยม อาตมาไม่ใช่ช้าง”
การใส่ก็ควรวางในบาตรด้วยอาการสำรวม โยมผู้หญิงบางคนกลัวโดนพระจัด พอถุงกับข้าวถึงแค่ปากบาตร ก็ปล่อยลงมา ตุ๊บ!! นึกว่ากาลิเลโอกลับชาติมาทดลองเรื่องแรงโน้มถ่วงของโลก (วางดีๆก็ได้ 55) ขั้นตอนต่อไปคือ

 

5. รับพร
หลังจากใส่บาตรเสร็จ พระสงฆ์ส่วนมากก็จะให้พร เราเป็นญาติโยม ก็ประนมมือรับพรกันตามระเบียบ โดยอาจยืนหรือนั่งยองๆ ก็ได้ ก้มหัวแต่พองาม เคยมีโยมยืนประนมมือ แต่ก้มหน้ามาแทบชนพระ ห่างจากหน้าพระประมาณคืบเดียว (ไม่ต้องใกล้ชิดศาสนาขนาดนั้นก็ได้โยม (ตอนนั้นให้พรเบาๆ เพราะไม่มั่นใจเรื่องกลิ่นปาก))
ถ้าเป็นโยมผู้หญิงก็นั่งให้เรียบร้อย เหมาะสม ระหว่างนี้ก็อุทิศส่วนกุศลให้คนที่รัก เจ้ากรรมนายเวรและอื่นๆ ก็ว่ากันไป
การใส่บาตรที่อยากแนะนำก็มีประมาณเท่านี้ ขั้นตอนการทำบุญง่ายๆ ตื่นเช้ามาใส่บาตรกันเถอะครับ พี่น้อง


GoodToKnow.PureThailand.com GoodToKnow.PureThailand.com รวมเรื่องน่ารู้จาก forward mail

 

คุณ เต้อร์ นำบทความดีๆ ของท่านมหาสมปอง มาให้อ่าน อ่านไปก็อารมณ์ดีขึ้นทันตาเลยค่ะ แถมมีภาพ น่ารักๆ ของ คุณ ละม่อน ทำให้กระทู้ไม่เงียบเหงาเลยนะคะ

 

มันน่าอนาถใจถึงกับต้องมีวิธีสอนการใส่บาตรกันแล้วเหรอเนี่ย ลุง15ค่ำ :'(

ส่วนเรื่องอาหารใส่บาตรนี่ผมเคยเจอ แตงโมทั้งลูก 555 แต่ผมเป็นเด็กวัดนะไม่ใช่พระ ฮามากเจอ 3เจ้า 3ลูก ตอนหิ้วกลับวัดก็เคืองโยมนะ จะใส่อะไรนักหนา ไม่ได้เกรงใจลูกศิษย์ 55555 แต่ก็คิดขำๆว่า ดีเท่าไรแล้วที่ไม่เจอทุเรียนมาทั้งลูก

 

ขอบคุณครับพี่ลิน ^ ^ อยากให้มีอะไรใด้อ่านกันบ้างนะครับ ห้องครูหนุ่มช่วงนี้ก็หนาแน่นไปด้วยงานบุญ หลายๆคนเลยแวะมาพักที่นี่กัน อิอิ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ ^ ^

 

555+ ขำๆนะครับ เวลาตักบาตรเมื่อก่อนเรามักคิดถึงตัวเอง ในมุมมองของฆราวาส แต่พอมาอ่านในมุมของพระก็ฮาใด้อิก เพราะหลายคนอาจเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ด้วยตนเอง ผมเองเวลาตักบาตรชอบไปดักพระท่านที่ประตูวัด เพราะท่านถึงวัดแล้ว ของที่เราถวายถึงแม้ท่านจะหนักเพิ่มขึ้นอิก แต่ก็ไม่หนักหนาเพราะอิกนิดก็ถึงกุฎิแล้ว บางครั้งใจบุญเป็นพิเศษทั้งถวายท่านและถือไปส่งท่านด้วย เพราะเด็กวัดที่ช่วยถือ เดินลิ่วๆๆ ไปก่อนท่านนานแล้ว (แทนที่จะเดินตามพระ นี่พระเดินตาม) บางองค์ท่านก็ชราแล้ว เห็นแล้วก็สงสาร บางทีพระหนุ่มๆเองพอของมากๆเข้า บางองค์เด็กวัดก็ไม่มีก็ต้องถือเอง เราเจอกลางทางก็ไม่กล้าถวายท่าน เพราะดูจากเหงื่อและหน้าตาแล้วบ่งบอกว่า หนักจริงๆของถวายหากพาดบ่าใด้ท่านคงทำ แต่บางครั้ง เห็นพระแล้วรีบๆซื้อของเพื่อถวายท่าน หันกลับไปอิกที อ้าวว ท่านนั่งวินมอไซต์ไปแล้ว (วัดคงอยู่ใกล)

 

สวัสดีครับ ทุกคนเมื่อวานผมเพิ่งได้รับพระมา ตอนเย็นๆแม่บ้านเอากล่องพัสดุมาให้ที่โต๊ะพอดีเมื่อวานทำโอที กลับบ้าน 3 ทุ่ม ยังไม่ถึงบ้านเลย พ่อพรายทักทายซะแล้วครับ