เรื่องราวของน้องพอตเตอร์ ตอน..หลวงปู่แหวนและพระธาตุดอยสุเทพ

เรื่องมีอยู่ว่า..น้องพอตเตอร์ไปอยู่เหนือได้ปีกว่าแล้ว(ตอนนั้นอายุสามขวบครึ่ง) แต่คุณพ่อและคุณแม่ยังไม่เคยพาไปกราบพระธาตุดอยสุเทพเลยสักครั้ง ประมาณต้นเดือนเม.ยปีนี้คุณแม่เลยบอกน้องว่า ช่วงสงกรานต์จะพาไปนะ

แต่น้องพอตเตอร์บอกว่า..พอตเตอร์เคยไปแล้ว คุณแม่เลยบอกว่ายังไม่เคยไปหรอกลูก..ก็ม่าม้ายังไม่เคยพาหนูไปแล้วหนูจะเคยไปได้ยังไง อย่าหัดพูดโกหกนะผิดศีลข้อที่สี่ ห้ามพูดปด

แต่น้องก็ยืนยันว่าเคยไปแล้วจริงๆ...พอตเตอร์บอกว่าไปมาแล้วโดยปู่ปี้แหวน พาไป(น้องเรียกหลวงปู่แหวนว่าปู่ปี้แหวนตั้งแต่พูดได้ตอนขวบกว่าๆโดยคุณแม่พยายามบอกน้องไม่ให้เรียกอย่างนั้นน้องก็ไม่ฟัง)คุณแม่ถามว่าพาไปเมื่อไหร่ ไม่เห็นม่าม้ารู้เลย..น้องตอบว่า พาไปในฝันตอนนอน...ก็เลยไม่เถียงลูกอีก

พอช่วงสงกรานต์ก็พาน้องไปพระธาตุดอยสุเทพอย่างที่ตั้งใจ พอขึ้นไปถึงข้างบนพระธาตุพอตเตอร์กางแขนออกและหมุนรอบตัวและพูดว่า..

โอ้โฮ..เหมือนมากเลย พระธาตุดอยสุเทพ เหมือนตอนที่ปู่ปี้แหวนพาพอตเตอร์มาเลย

 

อ่านแล้วขนลุกเลยค่ะ

สงสัยหลวงปู่ท่านจะมีเมตตากับน้องนะคะ

 

น้อมกราบระลึกถึง เมตตา บารมี หลวงปู่เเหวนครับ

น้องมีบุญนะครับ
อนุโมทนาบุญกับน้องด้วยครับ

 

อยากให้คนไทยทุกคนพ้นทุกข์

 

สนใจอยากฟังเรื่องเกี่ยวกับน้องพ๊อตเตอร์ รู้และเห็นอะไรอีกบ้าง

 

บางครั้งเรื่องแปลก(สำหรับเรา)มันก็หาคำอธิบายไม่ได้ ตอนลูกชายอายุประมาณ3ขวบเขาอ่านภาษาบาลีได้ ครั้งแรกคิดว่าเขามั่วเพราะไม่ได้สอนเขา แต่ที่บ้านมีพี่อีก2คนอาจเคยอ่านให้เขาได้ยินก็ได้ มาช็อคตอนเจอเขายืนอ่านพอคเก็ตบุคเรื่องกรณีปรินิพพานของพระพุทธเจ้า!!! (ย้ำ เด็ก3ขวบกว่าๆยืนอ่านแบบจริงจังข้างหน้าต่างอยู่คนเดียวน่ะ และหนังสือเล่มนี้ไม่มีภาพประกอบแบบการ์ตูน แถมอีก2-3วันต่อมาก่อนนอนเขาถามว่าพระพุทธเจ้าถูกวางยาได้ใหม) คุณจะคิดอย่างไง?