ใครมีพระหลวงปู่ทองวัดเกาะ มั่งครับ มาแชร์ๆกันชมคับผม

เรื่องจิตสัมผัสของหลวงปู่ทองเนี่ยสุดยอดมากครับ ผมเคยใสล็อกเก็ตของหลวงปู่ที่ผมนับถือมากองค์หนึ่ง(องค์เดียว) ขึ้นไปกราบหลวงปู่ทองท่านครั้งแรก ท่านก็บอกว่า....ไปจุดธูปไหว้พระ ครูบาอาจารย์ตรงโน้นก่อนแล้วค่อยมาหาข้า พอผมจุดธูปบูชาพระเสร็จ ผมก็มากราบหลวงปู่ทองต่อ ตอนที่กราบหลวงปู่ทองอยู่นั้นอยู่ดีๆท่านก็ทักขึ้นมาว่า....เอ็งใส่พระอะไรมาวะ..? ผมก็เลยถอดพระให้ท่านดูท่านบอกอีกว่า องค์นี้ใครทำ? อยู่วัดไหน? ท่านเก่งมาก ผมก็เลยบอกท่านว่าท่านชื่อหลวงปู่.......วัด..............จ.จันทบุรี(ขออภัยด้วยที่สงวนนามครับ เดี๋ยวโดนหลวงปู่ท่านดุ)ครับ แล้วหลวงปู่ก็บอกผมอีกว่า...ของท่านไม่ต้องเสกแล้ววุ้ย ดีแล้ว องค์นี้ฌานท่านสูง ไม่ใช่ฌานธรรมดานะ ละวางได้ทั้งหมดแล้วด้วย ผมละก็ยินดีในคุณธรรมของหลวงปู่ท่านทั้งสองมากเลยละครับ

 

ยังมีอีกหลายครั้งมากครับที่หลวงปู่ท่านทักในสิ่งที่เราสงสัย หรือในบางครั้งเอาของให้ท่านเสก ถ้าของไม่มีอะไร(พลัง) หรือของที่ยังเสกมาไม่ค่อยดี ท่านก็จะเสกให้เลย แต่ของชิ้นไหนเสกมาดีแล้วท่านก็จะไม่ยอมเสกทับ บางครั้งเราเอาของชิ้นนั้นที่หลวงปู่ไม่เสกไปให้ท่านเสกอีก โดยการใส่ถุงไปท่านก็จะไม่เสก แต่จะบอกว่าของเขาทำดีแล้วนะ หรือบางครั้งเราแอบซุกของชิ้นนั้นไปในกองพระที่เพื่อนเอาไปฝากเสกไม่ให้ท่านรู้ เจตนาก็เพื่ออยากให้ท่านเสกเพิ่มเติมให้จริง ไม่มีเจตนาที่จะลบหลู่ท่านแต่ประการใด พอท่านยกถาดพระนั้นๆขึ้นมาเสกพอหลับตาได้ไม่ทันถึง 3 วินาที ท่านก็วางถาดนั้นลง แล้วก็เอามือเขี่ยๆ แล้วก็หยิบของๆเราชิ้นนั้นขึ้นมา แล้วก็เอามาดู แล้วก็ถามว่า....นี่อะไรเนี่ย? ของใครทำวะ? โอ๊..ย ของเขาดีอยู่แล้วนี่หว่า ไม่ต้องเสกเล้ว แล้วหลวงปู่ท่านก็วางข้างๆตัวท่าน แล้วก็เสกพระที่อยู่ในถาดต่อไป..สุดยอดจริงๆครับหลวงปู่ทอง วัดเกาะ

ที่เล่ามาทั้งหมดนี้รับรองว่าเป็นเรื่องจริงแน่นอนครับ เพราะมีพยานที่อยู่ในเหตุการถึง 4คนครับ

 

ตรงกันข้ามกับของผมนะครับ ผมอ่านจากกระทู้ และไปหาตามที่หลายคนแนะนำ ไปกราบท่าน ผมเอาปลัดขิกที่ไม่ได้เสก โดยผมซื้อมาจากตลาดพระอันละ 10 บาท ถวายให้ท่านเสกให้ ท่านหยิบมาดูบอกกับผมว่าอันนี้ของใคร เสกมาแล้วนี่ ผมละอึ้ง ทั้งๆที่ปลัดขิกนั้นผมซื้อมากับมือ เป็นของตลาดที่วางขายอันละ 10 บาท ไปครั้งเดียวและไม่ไปอีกเลย สอบถามชาวบ้านแถววัดเขาก็เฉยๆกัน เขาบอกว่าแถวนี้เขานับถือ หลวงพ่อโชติ หลวงพ่อพวง วัดตะโน กันนะพ่อหนุ่ม สงสัยแต่ทีแรกแล้ว ตอนที่ไปเจอ มีศิษย์ที่ดูแลบอกว่า พี่มาทำไมเหรอ มองหน้าผมและก็ยิ้มแบบแปลกๆ

 

ไม่รู้จักท่านเป็นการส่วนตัวครับแต่พรรคพวกกันบอกให้เก็บของๆท่านไว้บ้าง ท่านเก่งจริงพอได้อ่านประวัติและประสพการณ์ของทุกท่านแล้วเสียดายครับเพื่อนคนที่บอกนั่นแหละเขามาแบ่งไปแต่ไม่เป็นไรครับ เด๋วจะไปแบ่งคืน อิอิ

 

ความคิดของผมนะครับของบางอย่าที่ขายตามตลาดพระ ที่มาของวัตถุดิบที่ใช้ทำเครื่องลางที่ขายกันตามตลาดพระ เราจะรู้ได้อย่างไรครับว่า ที่มาของวัตถุดิบเหล่านั้นมาจากไหน บางทีก็อาจจะใช้วัสดุที่มีพลังในตัว เช่นไม้โพธิ์ ไม้งิ้วดำ ไม้คูณตายพลาย ฯลฯอีกมากก็มี บางครั้งอาจจะขึ้นอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่คนกราบไหว้ ซึ่งวัตถุดิบที่นำมาใช้สร้างวัตถุมงคลที่ขายตามตลาดพระนั้นถ้าเป็นวัสดุที่มีอาถรรณ์ในตัวก็สามารถซึมซับพลังงานต่างๆได้เป็นอย่างดี ยกตัวอย่าง เกจิในสมัยก่อนท่านจึงเลือกวัสดุ หรือมวลสารบางอย่างในการสร้างวัตถุมงคลใช่ไหมครับ เพราะว่าของเขามีดีในตัวอยู่แล้ว ตามธรรมชาติ จึงเป็นภาชนะที่สำหรับประจุพลังงานทางจิตได้เป็นอย่างดี
ตลาดพระบางที่อย่างเช่น ท่านพระจันทร์ วัดราชนัดดาฯ ฯลฯ ที่มีผู้นิยมเลือกเช่า(ซื้อ) ของกลับเอาไปปลุกเสกเพื่อแจกในโอกาสต่างๆ แน่นอนที่สุดเลยในตลาดพระนั้นก็ย่อมต้องมีครูบาอาจารย์ หรือเกจิอาจารย์ผู้ทรงคุณ หรือผู้ที่ได้ฌานไปเลือกหาของต่างๆนั้นแน่นอนที่สุด อาจจะทุกวันด้วยซ้ำครับ แล้วถ้าหากว่าท่านพระเกจิอาจารย์ผู้ทรงสมาธิจิตอันยอดเยี่ยมองค์นั้นได้เดินตลาดพระเพื่อจะหาของมาเสกแจกบ้างล่ะ..? ตามปกติแล้วผู้ทรงคุณธรรมเหล่านั้นเวลาท่านจะเดินก็ดี หรือจับเลือกดูสินค้า หรือทำอะไรก็ดี ท่านก็จะภาวนาอยู่ตลอดเวลาจริงๆนะครับ แน่นอนที่สุดพลังงานทางจิตของท่านก็จะแทรกซึมผ่านเข้าไปสถิตอยู่ในวัตถุเหล่านั้นแน่นอนนะครับ โดยเฉพาะถ้าของนั้นทำมาจากวัตถุดิบที่มีดีในตัว แล้วยิ่งท่านผู้ทรงคุณต่างๆหลายๆองค์เดินผ่านก็ดี จับ แตะต้องก็ดี บ่อยๆเข้าของมันก็ขลังใช่ไหมครับ หรือบางร้านที่ผมรู้จักดี เขาก็เคยบอกผมว่าเวลามีเกจิที่ดูแล้วขลัง หรือที่ลูกศิษย์นับถือกันมากผ่านมาหน้าร้าน เขาก็จะนิมนต์ท่านเหล่านั้นเสกเป่าหรือเอาน้ำมนต์ของท่านประพรมเพื่อให้ขายดี เป็นเทน้ำเทท่าตามความเชื่อของเขา และเหตุผลอีกต่างๆนาๆ

ชาวบ้านแถวนั้นเขาไม่ค่อยศรัทธาหลวงปู่กันหรอกครับ ประเภทใกล้เกลือกินด่าง เพราะหลวงปู่ท่านทำ(แสดง) ตัวเหมือนพระแปลกๆ(คล้ายๆพระจี้กงเลยครับ) ที่ทำอย่างนี้ท่านก็คงมีเหตุผลของท่านน่ะครับนะ ตอนบั้นปรายชีวิตของหลวงปู่ทองนั้น ผมเคยถามท่านเรื่องนี้ท่านก็ยอมรับว่า...ท่านเบื่อคน คนชอบมากวนท่านและเป็นกรรมบางของท่านด้วยที่ต้องแสดงบทแบบนี้ครับ อย่าปรามาสองค์ท่านเลยครับหลวงปู่ท่านเป็นพระจริงๆนะครับ ประสพการณ์ที่เกิดขึ้นกับลูกศิษย์หลายคนมีมาก และครูบาอาจารย์หลายท่านก็ต่างรับรองในหลวงปู่ทอง วัดเกาะครับว่าท่านเป็นพระอริยะสงฆ์ที่สูงแล้วจริงครับ

 

ไป...วันไหนดีครับ...

 

สาธุ....ขอกราบนมัสการหลวงปู่ทั้งสองท่านด้วยครับ

 

ผมตีมีดเหล็กน้ำพี้มา๑เล่ม ตั้งใจทำมาให้หลวงปู่ม่วง วัดยางงามท่านเสกให้

แต่เผอิญวันนั้นผมไปกราบหลวงตาท่านหนึ่ง แล้วผมเอามีดติดรถไปด้วย

ก็เลยนำไปขอความเมตตาให้หลวงตาท่านเสกให้ก่อน ท่านรับไปแล้วก็บอกว่า

"เสกมาแล้วนี้" จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ มีดเล่มนี้ผมเพิ่งได้รับพัสดุมาจากช่าง

ยังไม่เคยนำไปให้ใครเสกเลย ซึ่งอาจจะเป็นที่วัสดุที่นำมาตีมีด เป็นเหล็กน้ำพี้

หรือ วัตถุมงคล เกศา จีวร ตะกรุด และผงต่างๆที่บรรจุในด้าม ซึ่งมีความศักดิ์สิทธิ์อยู่แล้วครับ

หลังกราบลาหลวงตามาแล้ว ก็พบอาจารย์ฆารวาสท่านหนึ่ง นำมีดไปให้ท่านดู

ท่านบอกว่า แรงดี ผมเลยบอกว่า หลวงตา...เพิ่งเสกมาให้เมื่อกี้ครับ

 

ผมเองเคยได้ยินเรื่องที่หลวงปู่ทองมักจะทำตัวแปลกๆ เพื่อไม่ให้ใครไปรบกวนท่าน แต่ทุกๆครั้งที่ผมไป ผมไม่เคยรู้สึกว่า หลวงปู่ทองท่านทำตัวแปลกตรงไหน ไปทุกครั้งท่านก็เล่านู้นเล่านี่ สนุกสนานกันไป ผมและเพื่อนๆในกลุ่มผมได้รับความเมตตาจากหลวงปู่ทองเสมอครับ อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้มองว่าหลวงปู่ทองท่านเป็นพระเกจิ ที่เราจะมุ่งหวังแต่เรื่องวัตถุมงคลอะไรๆจากท่าน ผมรู้สึกเสมอว่าหลวงปู่ทองท่านเป็นครูบาอาจารย์ เป็นญาติผู้ใหญ่

 

ผมไม่รู้ว่าหลวงปู่ท่านจะเก่งรึเปล่า ดีไม่ดี หรือสำเร็จระดับใด ฯลฯ แต่สิ่งที่ผมรู้คือหลวงปู่ท่านเมตตาอยู่กันท่านแล้วสบายใจ สุขใจ ก็Ok.แล้วครับ หลวงปู่ท่านไม่ได้เรียกร้องให้ใครไปหาท่าน ไม่ได้เรียกร้องให้ใครเอาอะไรให้ท่าน ไม่ได้เรียกร้องให้ใครทำอะไรให้ท่าน ฯลฯ ท่านอยู่ของท่านเงียบๆมีแต่พวกเราๆท่านๆทั้งหลายนี่แหละที่เข้าไปรบกวนท่าน...


ด้วยความเคารพ...

 

ผมว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องนานาจิตตังนะคับ เหมือนกับการที่เรารู้จักใครซักคนซึ่งอาจจะถูกหรือไม่ถูกใจอะคับ แต่สำหรับผมกะหลวงปู่เนี่ย ผมให้ความรู้สึกที่เป็นบวก+++ มากกว่านะคับ ไม่ใช่ว่าท่านเก่งหรือไม่เก่งยังไง เพราะไงเราก็ไม่มีเครื่องมือไปวัดได้อะคับ แต่ความเมตตาที่ท่านมีให้เราตรงนี้ต่างหากที่ทำให้เราอยากไปหา อยากไปอยู่ใกล้ๆๆ จนบางครั้งมาคิดทีหลังว่าเออ เรานี่ก็ไปรบกวนได้เนอะ ท่านจวนจะ 100 ปีอยู่แล้ว อย่างเช่น มีอยู่ปีนึงใกล้วันลอยกระทงเกิดอยากน้ำเพ็ญขึ้นมาซะงั้น ก็เข้าไปหาท่านเรียนท่านไว้ว่า
" ลป.คับ คืนวันเพ็ญอาบน้ำให้ผมหน่อยนะ "
คำตอบที่กลับมาก็คือ " เออ เอ็งก็นอนค้างเป็นเพื่อนค้างที่นี่เลยก็แล้วกัน "
เสร็จแล้วก็กราบลาท่านกลับ ถึงวันนัดก็เข้าไปหาท่านยังไม่ว่าอะไรกัน
ท่านก็ว่า " เออ วันนี้วันเพ็ญใหญ่ เอ็งนอนนี่แหละ เด๋วเที่ยงคืนข้าจะอาบน้ำให้"
เล่นเอาผมอึ้งเพราะ ไม่นึกว่าท่านจะจำได้ เพราะบางทีท่านก็เหมือนจะหลงๆ ลืมๆ ผมก็กราบท่าน แล้วก็เลยค้างที่กุฏิ สองทุ่มกว่าผ่านไป ท่านก็เข้าจำวัด ผมก็นอนดูทีวีไปเรื่อยเปื่อย ปรากฎว่าอะไรรู้มั๊ยครับ ท่านออกมาดูผมทุกชั่วโมง ว่ายังไม่นอนหรอ แต่ที่แปลกก็คืน ออกมาตอนเข็มยาวอยู่เลข12 คือ ตอน สามทุ่ม , สี่ทุ่ม , ห้าทุ่ม เป๊ะ แล้วก็ชั่วโมงสุดท้าย อีก10 นาทีเที่ยงคืน
ท่านออกมาแล้วว่า
"เออได้เวลาแล้ว ตักน้ำมนต์ในตุ่มใส่ถังมา เด๋วข้าอาบให้ " แล้วท่านก็อาบให้จนเสร็จ
ตรงนี้ต่างหากที่ท่านเมตตาต่อเราทำให้เราเข้ามาหา มากราบท่านได้อย่างสนิทใจ อะไรท่านก็ไม่เคยร้องขอ มีแต่ว่า มาหาข้า ไม่ต้องเอาอะไรมา ข้าไม่อยากได้ไรแล้ว ส่วนที่ใครจะว่าไปหาแล้วเจออย่างไรนั้นผมไม่มีความเห็นนะคับ ผมเฉยๆๆ เพราะผมไปกราบพระบางองค์ ผมก็เฉยๆๆ ไปแล้วไม่มีความรู้สึกอยากกลับไปกราบอีก ความเห็นผมเป็นดังนี้นะคับ

 

ล็อกเกต ของคุณ กวาวชไม หรอคับ ไม่ทราบได้จากไหนหรอคับ รบกวนขอดูด้านหลังหน่อยอะคับ

 

อนุโมทนาครับ อีกความรู้สึกหนึ่งที่ไปเห็น ไปสัมผัสเองมากกว่าการที่ฟังเรื่อง

เล่า ไปรู้เองเห็นเอง และมาบอกเล่า นี้แหละของจริง ที่ไม่ใช้แค่การฟังแล้วมา

เล่าต่อทั้งๆที่ไม่เคยสัมผัส เพราะความจริงบางอย่างต้องสัมผัสเอง

และขึ้นอยู่กับว่าใครจะเจอแบบไหนมาเล่า แบบนี้ถูกต้อง

ผมไปกราบท่านครั้งแรกผมยังงง ตึบ......ความสงสัยเต็มเปรี่ยมเพราะไม่

เหมือนที่คิดไว้เพราะผมคิดโง่ๆไปเองก็เพราะฟังเขาเล่านี้แหละครับ พิศดาร

มากๆเอาซะหลงไปเลยยังแปลกใจว่าเราเองคนเป็นคนไม่มีวาสนาได้พบได้เห็น

มหัศจรรย์แบบคนอื่นเขาเลย บุญทานก็ทำไม่ขาดชาติปัจจุบันสงสัยชาติที่แล้วๆ

มาคงทำแต่บาป เมื่อตนเองไปเจอเลยไม่เหมือนที่เขาบอกที่เขาเล่ากัน

แต่ก็ไปกราบท่านอีกหลายครั้ง ไปทำบุญกับท่าน

แต่สิ่งหนึ่งที่ผมไปกราบหลวงปู่ทองแล้วผมได้ และผมคิดว่าขลังแล้วดีกว่าปาฎิ

หารย์108ที่เกินพรรณาสารพัดที่คนอื่นเจอ

ผมได้รู้จักเพื่อนได้รู้จักพี่ได้รู้จักน้องที่ทำให้ทุกวันนี้ไปร่วมงานบุญไปทำบุญด้วย

กันหลายครั้งหลายคราสนิทสนมกัน ได้เที่ยวพูดคุย สารพัด

ทำให้ใม่สนใจปาฎิหารย์ที่เกิดเฉพาะบุคคล หรือประสบเกินเลยเฉพาะบุคคล

ซึ่งสิ่งนั้นคงเป็นวาสนาของท่านนั้นๆ แต่จะด้วยวาสนาหรือ วาสเนอ ก็แล้วแต่

ดีที่มีคนพูดคุยอีกด้านที่ไปพบเห็น ก็เหมือนกับพระเกจิองค์อื่นๆที่เขาว่ากันผม

ไปครั้งสองครั้งแล้วก็ไม่ไปอีก ไม่เห็นแปลก ผมยังไม่กล้าพูดในสิ่งที่ไปเจอ

จะว่าปาฎิหารย์หรือเปล่าก็ไม่ทราบ ครั้งหนึ่งไปกราบหลวงปู่ทอง พร้อมผ้ายันต์

ที่รุ่นน้องผมเขียนรูปให้ ไม่มียันต์ลงนับถือเลยอยากได้รูปท่านไว้บูชา ผ้ายนต์นี้

เสกมาหลายครั้งหลายหนหลายองค์ เสกเดี่ยวๆล้วนๆ องค์ที่เสกองค์แรกก็หลวง

ปู่ทอง แล้วไปอีกหลายองค์ วันหนึ่งไปกราบทำบุญกับท่าน ให้ท่านเสกอีกสัก

ครั้ง ท่านจับผ้ายันต์แล้วถามผมว่า.........มันตรงกับความจริงที่เป็นอยู่

แต่ผมก็ไม่ได้ถือว่าต้องเป็นปาฎิหารย์มากมาย อะไร

นี้ก็เป็นอีกความจริง ที่พบเจอ ไม่ต้องใช้วิจรณญาณเพราะเรื่องจริง 555

ความจริงเรื่องหลวงปู่นั้นคงมีเยอะแยะ และหลายเรื่อง ...แต่ สำหรับผม

พยายามลืมๆไม่สน ผมได้เพื่อนพ้องน้องพี่มาหลายท่านปาฎิหารย์สารพัด

สารพันคงไปเกิดกับคนอื่นแต่พี่น้องผองเพื่อนมาเกิดกับผม ก็คุ้มเกินคำบรรยาย

ผมได้เพื่อน เจ๋งสุดๆ ยิ่งกว่าอะไรอีก .........

ถึงเวลาพวกเราก็คงรวมตัวกันได้อีกครั้งไปกราบพระทำบุญกัน..ไปทำปาฎิหารย์

แบบเราๆดีกว่า แล้วพวกๆเราใครยังไม่มีพระหลวงปู่บอก จะเอาไปให้

แต่แบบธรรมดานะ แบบพิเศษๆ จะเก็บไว้เอง จะได้เป็นคนพิเศษกับเขามั้ง

555...............

ไม่แปลกหรอกที่ความจริงนั้นมีหลายด้าน .........ผมนะเจอจังๆอึ้งไป

เลย.555

 

ความคิดของท่านทุเรียนทอดครับ แต่หลายคนคงอาจไม่คิดแบบท่าน

ครับ เพราะท่าพระจันทร์นั้น เยอะเหลือเกิน แล้วส่งต่อมาจากหลายที่

เพราะขลังแบบนั้นใครก็ไม่ปราถนาจะได้ไว้ด้วยครับ ความคิดผมคนหนึ่งแหละ

ผมไม่เอาด้วย ขลังแบบหาที่มาไม่ได้ คนทั่วไปจะรู้ได้ยังไหง

ก็ขนาดที่ว่าขลังๆ ขลังหนักหนา โดนปืนเป่าแตกกระจาย จับพลังมาแล้วสุด

ยอดเลย กันได้สารพัด ลมปากที่สรรหาพูดกันไป แต่เมื่อภาคปฎิบัติ

ทดลองทางวัตถุ ไม่ใช้ทางจิต กลับกลายเป็นว่า ผลที่ออกมา จบ

เรื่องหาคำตอบทางจิตนั้นส่วนมากก็ฟังๆกันมาแล้วเล่าต่อ บางครั้งยากในการ

พิสูจน์แต่ด้านปฎิบัติ ของที่ บอกมหาอุตย์ตรวจสอบมาทางจิต แต่เมื่อเข้าภาค

ทฤษฎีแล้วมันกระจุยกระจาย คนธรรมดาเราๆท่านๆที่ไหนจะทำใจได้

อันนี้ความคิดผมนะครับไม่ได้ขัดแย้งกับท่านนะครับแต่ผมคิดอีกมุมมองครับ

เรื่องทดสอบด้วยจิตกับด้วยปฎิบัติบางครั้งทำให้ผมสงสัยหลายครั้ง

เหมือนกับว่ายกตัวอย่างผมบูชาวัตถุมงคลมาแบบหนึ่ง เขาว่าขลังหนักขลังหนา

ตรวจสอบทางจิตมาแล้ว แบบนี้หาไม่ได้อีกแล้ว ไม่มีอีกแล้ว

เอาหละเมื่อได้มาก็บูชาไป แต่ไหง ปาฎิหารย์ไม่เกิดเหมือนคนอื่นเลยก็ทำตาม

ทุกขั้นตอนที่เขาว่า บูชาด้วยจิตศรัทธรา ต้องเชื่อมั่น ศรัทธรา

คนนู้นเจอแบบนั้นคนนั้นเจอแบบนี้ โอ้โฮ้ สารพัดจะเจอ แต่กับเราเงียบเลยวุ้ย

นายก็ด่า เงินก็ไม่ขึ้น ขึ้นก็ขึ้นน้อย ไหนบอกว่าเมตา ไหนบอกว่ามีโชคลาภ...

คำตอบที่ได้รับมาจากแนวปาฎิหารย์ทางจิต บางก็ว่าบูชาไม่ถูกหลัก

ไม่ศรัทธรา ซึ่งผมอยากจะ วิ่งถอยหลังสามเมตรแล้วกระโดด ...

ถ้าไม่ศรัทธราจะบูชามาทำไม แบบไหนไม่ถูก ..............

เรื่องเวรกรรม .คำตอบบางอย่างมันไม่เคลียร์มันตอบไม่ครงประเด็น

ถ้าพูดเรื่องเวรกรรมทำไม่ไม่บอกว่าคนมีเวรมีกรรม บูชาไม่ขึ้น

บูชาแล้วต้องศรัทธราแบบไหน แบบงมงายหรือเปล่า ...

บางครั้งเรื่องวัตถุมงคลผมใช้ความเป็นจริง มีหลายครั้งที่ บอกว่ามหาอุตย์แล้ว

ออก โชคลาภ แล้วโชคลาภไปเกิดกับคนหรือที่ให้เช่าบูชา

หรือเรื่องเมตตาจีบสาว ผมว่าบางครั้งมันอยู่ที่องค์ประกอบหลายๆอย่าง

วัตถุมงคล หรือความสามารถส่วนตัวมากกว่า เท่าที่เห็น ความสามารถส่วนตัวนี้

แหละกับปัจจัยถึง เด็ดกว่าองค์เป็นหมื่นเป็นพัน เยอะ ...

อีกความคิดผมนะครับ ไม่ได้ขัดแย้งกับท่านทุเรียนทอดนะครับ..

หรืออาจเพราะด้วยความที่ไม่รู้จริงเลยคิดเช่นนี้ ยังไหงถ้าข้อความไม่ถูกใจทำ

ให้ไม่พอใจหรือขัดข้องยังไหงบอกได้ครับผมจะลบให้ครับถือว่านี้เป็นความเชื่อ

ของผมและความคิดอีกแนวทางครับ

 

ผมไม่ได้มีโอกาสไปหาท่านบ่อยๆแต่ก็สามารถรับรู้ได้ถึงสิ่งนี้...ช่างเข้ากับภาพยนต์ที่เข้าฉายช่วงนี้จริงๆครับ "สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า...รัก..."

 

มีครั้งหนึ่ง....ผมได้ยืนคุยกับท่านโ__ร่ อยู่ที่หน้ากุฏิท่าน ท่านได้นั่งหันหน้าออกมาด้านหน้า ท่านฯที่คุยกับผมอยู่และหันหน้าไปทางหลวงปู่ได้บอกว่าได้ยินหลวงปู่ท่านมองมาที่พวกผมคุยกันอยู่แล้วบอกว่าสักยันต์แล้วต้องทำตัวให้ดีด้วยถ้าทำตัวไม่ดีหัวมันจะแตกเอา....(จำไม่ค่อยได้จำได้ประมาณนี้)เรื่องอยู่ที่ว่าแล้วหลวงปู่ท่านทราบได้ยังไงว่าผมสักฯเสื้อก็ใส่ปิดอยู่ น่าแปลก...กราบๆๆหลวงปู่ครับ

 

ผมก็คิดคล้ายๆกันบางอย่างมีพลังงานในตัวอยู่แล้วครับ...หรืออีกอย่างแต่ผมไม่มั่นใจอาจจะซื้อมาแล้วได้ตั้งจิต ได้บอกกล่าวครูบาอาจารย์ว่าอยากให้เป็นทางนู้นทางนี้ ครูบาอาจารย์ท่านอาจจะเดินจิตทำให้อ่ะครับครูบาอาจารย์บางท่านจิตท่านไวมากอ่ะครับ...(เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับผมไม่รู้ว่าเป็นไปได้หรือเปล่า)

บางครั้งมีคนมาทำอะไรไม่สมควรหรือเอะอะโวยวายที่แถวกุฏิท่านหรืออะไรก็แล้วแต่ บางทีหลวงปู่ท่านก็บ่น ก็ดุ ก็ด่า ก็ว่า ไปตามเรื่องตามราวของท่านตามประสาผู้สูงอายุน่ะครับบางคนอาจไม่พอใจ ตอนผมไปฟังสวดพระอภิธรรมศพท่าน เห็นส่วนมากที่ไปร่วมงานก็เป็นคนชาวสวน ชาวบ้าน แถวระแวกวัดน่ะครับอาจมีส่วนหนึ่งที่ไม่ค่อยรักค่อยชอบท่านน่ะครับให้100เปอร์เซ็นคงไม่ได้น่ะครับ...

 

ไม่มีเทียนอุด ตระกรุดไม่ฝัง แถมภาพนี้ครับปู่ฤาษีนารายณ์จารหมึก

 

วัตถุมงคล กฏแห่งกรรม พลังงาน อย่านํามาปนกัน เดี๋ยวจะสับสน ทุกๆสิ่งในโลกต้องใช้ปัญญา พิจารณา พ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านสําเร็จก็ใช้ปัญญาพิจารณา ไม่ได้ใช้แบบคิดเองเออเองตีความไม่ละเอียดแล้วด่วนสรุป...

ปาฎิหารย์....ถ้าแขวนวัตถุมงคล เป็นเครื่องยึดเหนี่ยว ทําให้ไม่ประมาทในชีวิต มีสติพิจารณาในความเป็นจริง เวลาทําอะไรคิดก่อนทํา รู้จักปรับตัวเข้ากับโลก รู้ว่าชีวิตไม่เที่ยง รู้ถึงความจริงทั้งทางโลกและทางธรรม ทําให้มีการเปลี่ยนแปลงกับตัวเองและสิ่งต่างๆรอบตัว อย่างนี้เรียกว่าปราฏิหารย์หรือเปล่า กับ แขวนแล้วรอลุ้นเผื่อโชคดี มีแต่คนรัก ใครเห็นก็ชอบ พอไม่ได้ดั่งใจก็โทษของ ของบางชิ้นบางท่านทําให้คุ้มครองตัวผู้แขวน ไมได้ทํามาคุ้มครองแผ่นตะกั่วที่ลงไว้ พอเอาไปยิงแล้วกระเด็นก็ด่วนสรุปว่าไม่คุ้มครองกายซะงั้น



ดวงดีอยู่ที่การกระทํา

เราต้องสร้างความดีให้กับดวง หาใช่ดวงทําให้เราดี

ไม่ต้องสร้าง อยู่เฉยๆ จะดีได้อย่างไร มันต้องเกิดจากการกระทํา คือกฏแห่งกรรมนั่นเอง

การสร้างความดีให้กับดวง ก็คือการสร้าง ศีล สมาธิ ปัญญา ให้เกิดขึ้นแก่ตัวเรา



บุญมาวาสนาช่วย ที่ป่วยก็หาย ที่หน่ายก็รัก

บุญไม่มาวาสนาไม่ช่วย ที่ป่วยก็หนัก ที่รักก็หน่าย

 

ขออนุโมทนาครับ