นั่งสมาธิแล้วร้อนครับ

ผมนั่งไปได้ครึ่งชั่วโมง
ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะนั่งชั่วโมงนึง

รู้สึกตัวร้อนเหมือนเป็นไข้เลยครับ
เพิ่งเป็นครั้งแรกเองครับ

แต่พอออกจากสมาธิเพราะทนไม่ไหว
อาการตัวร้อนแบบเป็นไข้ก็ค่อยๆหายไป
ในเวลาไม่ถึง 5นาที

ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรหรือครับ

ขอบคุณครับ

 

และขอถามเพิ่มครับ

ถ้าผมอธิฐานว่า

ขอให้วิญญาณสัมพเวสี เฉพาะที่ได้เปลี่ยนภพภูมิเป็นเทวดาแล้ว
จากการที่ผมได้อุทิศส่วนกุศลให้
ให้มาแสดงตัวต่อผมด้วย ผมจะได้รู้ว่า บุญได้ไปถึงท่านแล้ว

คำอธิฐานผมจะเป็นจริงหรือเปล่าครับ
ผมมาถามก่อน เพราะถ้าอธิฐานจริงกลัวมีพวกแอบเนียน
แล้วจะนอนกันไม่ลงทั้งคืน

 

ภาวะเป็นอย่างนั้น มันก็เป็นอย่างนั้น หน้าที่ของโยคีคือกำหนดรู้ภาวะนั้นตามที่มันเป็น

=>จงกรม

 

เราเคย ร้อนเหมือนโดนเผาเลย เลยได้ข้อคิดว่า ร้อนก็นั่งต่อไปเพราะมันไม่ได้ร้อนตลอดไป ดีกว่าไปร้อนในเพลิงนรกจ๊ะ

 

เวลานั่งสมาธิ ก็เหมือนกับการรวมจิต เข้าเป็นหนึ่ง จากที่เคยแผ่ซ่านออกไป ก็เหมือนรวมเข้ามา

พอมันรวมเข้ามา มันก็มีพลังมากขึ้น ทีนี้ หากจิตของใครมีไฟอยู่ เช่น มีกิเลส ราคะ ตัณหา หรือ ความฟุ้ง ความเครียด ต่างๆ นาๆ พอรวมมันเข้ามาด้วยกัน มันก็กลายเป็น ร้อน เป็นธาตุไฟ ให้มันร้อนขึ้นมา

วิธีการแก้ไข ก็ให้ เราค่อยๆ ผ่อน การงาน ความคิด ค่อยๆ สำรวม กาย อากัปกิริยา

แล้ว ค่อยนั่งสมาธิ ถ้ายังร้อนอยู่ ก็มองเป็นเรื่องปกติ จะค่อยๆ ลดลงไปเอง

อย่าให้มันเกิดขึ้นบ่อย มันจะกลายเป็นสัญญา และ อุปาทาน พอนั่งครั้งต่อไป มันจะกลายเป็นร้อน ตามอุปาทาน

 

เป็นวิชางูนะค่ะ พอนั่งสมาธิแล้วจะเป็นแบบนี้นะค่ะ ปฎิบัติไปเรื่อยๆค่ะ อย่าสนใจค่ะ กำหนดรู้ไปค่ะ

 

เห็นเป็นตามที่หลายท่านได้กล่าวมาแล้ว
ถ้าเป็นผม ผมนั่งต่อไปครับ แล้วรู้แต่เพียงเท่านั้น หากมันไม่ยอมไม่ระงับต่อความสนใจในความร้อนนั้น ก็ปรุงแต่งช่วยมัน อย่างในนรกร้อนกว่าแค่นี้ช่างมันเถอะ อาจช่วยช่วยให้ใจไม่ดิ้นสนใจต่อความร้อนนั้นลงได้ ตามอย่างที่บางท่านได้กล่าวมาแล้วด้วยครับ
ไม่มีมารบารมีไม่เกิดครับ
อนุโมทนาในกุศลจิตครับ

 

ไม่ทราบว่า อุบาสก นั่งด้วยวิธีแบบใด

1.มีภาวะญาณ ของวิปัสสนา 1 ตัวที่มีอาการนี้อยู้ แต่ก็ เป็นญาณระดับสูงแล้วนะ
2.ความร้อนที่เกิดขึ้น อาจเป็นเรื่องของ กระแสพลังปราณที่เกิดขึ้น ในร่างกายของโยม อันนี้ไม่ต้องตกใจ
3.หลายครั้ง สมาธิ ก็สร้าง เวทนา เหล่านี้ ให้เรา พบเจอ ให้เห็นความไม่เที่ยง แปรผันไปของ ขันธ์ นี้แหล่ะ ไมต้องตกใจ นี่แหล่ะดีแล้ว เค้าเรียก ภาวนมยปัญญา
ปัญญาอันเกิดจากการภาวนา ถือว่าดีมาก ที่เจอภาวะพวกนี้ นับว่า สมาธิ ดีพอตัวเลย

ทิ้งตัววิเคราะห์ ตัววิจารณ์ ให้หมด ทิ้งไปเลย ไม่ต้องไปอยากรู้ว่ามันเกิด เพราะอะไร เกิดจากอะไร เกิดแล้วจะเป็นอย่างไร ตัวนี้ทิ้งให้หมด เพราะมันจะพลาย ให้โยม ยิ่งฟุ้ง ยิ่งสงสัย ไปสารพัด สารเพ...

4.วิธีแก้ ให้กำหนดรู้ตามมันไป ด้วยใจที่เป็นกลาง ไม่ยินดี ยินร้ายกับมัน
ปล่อยมันไป
มันร้อน ก็ร้อนหนอ ร้อนหนอ ... ไป จนกว่ามันจะไม่สราง ความสนใจให้เรา
แล้วค่อยกัลบมาอารมณ์ กรรมฐาน
ไม่โกรธ ไม่เกลียดมัน มันม่ใช่ตัวเรา มันมาเอง มันก็ไปเอง เท่านั้น
เรากำหนดรู้ตามมันเฉย ๆ เป็นผู้รู้ตามเท่านั้น
ไม่ใช่ห้าม ไม่ใช่บังคับมันนะ หากไปบังคับ ไปกด ไปข่มมัน แบบี้ เป็นอัตตา เป็นตัวตนซ้อนเข้าไปกระทำ ไม่ตรงหลักตาม ไตรลักษณ์
ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติของมัน ให้มากที่สุด
เพื่อจิตเราจะแจ้งใน ความจริงของมัน

5.สิ่งเหล่านี้เป็นอารมณ์ อารมณ์ ที่เกิดขึ้นทางกายสัมผัส เย็น ร้อน อ่อน แข็ง สัมผัส กาย จนเกิดเวทนา นี้ เอาเข้าจริง ๆ โยม สามารถ ปรับวิถีเข้าสู่ สติปัฏฐาน 4 ได้อย่างดีเลย ทำต่ออีกหน่อย

เรื่องอารมณ์ เหล่านี้ จากทั้ง 4 ฐาน สำคัญมาก ๆ เลยทีเดียวหล่ะ

เรื่อจะข้ามฝากได้ ก็ต้องอาศัยน้ำ
ฉันใดฉันนั้น เราจะข้ามนิพพาน ก็ต้อง อาศัยอารมณ์ นี่แหล่ะ
ส่วนสติ ที่เป็นตัวรู้ ที่โยมรู้ตัว ว่าตัวร้อน ว่าตัวจะเป็นไข้นั่นแหล่ะ
ใช้ไอ้ตัวรู้ ๆๆๆ ตัวรนี้ เป็น คนขับเรือ ควบคุม เรือน้อย ๆ ของโยม ลำนี้ พุ่งเข้านิพพาน ต่อไป

อย่าลืม ฐาน อี 2 คือ ฐานจิต (ตัวคิด นี่แหล่ะ คิดดี คิดไม่ดี คิดนู่นบ้าง คิดนี่บ้าง รู้ตามมันไป) แล้วก็ ฐาน ธรรม ( ความชอบใจ ไม่ชอบใจ ง่วง ฟุ่ง และสงสัย นี้รวมเรียกว่า นิวรณ์ธรรม รู้ตามที่มันเกิดขึ้นไป ปัญญามันจะเกิดเรื่อย ๆ เอง) ปัญญาคือตัวตัด มันจะคลายไปเอง คลายด้วยตัวเอง

นี้ก็ครบ แล้วนะ
กาย เวทนา จิต ธรรม

แจ้งในไตรลักษณ์ คือ พระโสดาบัน
แต่ พระอรหันต์ ออกจากไตรลักษณ์นั้นแล้ว​

ผู้ใดเห็นทุกข์ ผู้นั้นเห็นธรรม ผู้ไดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา. พุทธพจน์​

อนุโมทนากับโยมด้วย​

 

ให้ไปแบบ มหาจักรพัดิร์

ไม่จำเป็นต้องให้ แบบ คนนั้นที คนนี้ที ตัวนั้นที ตัวนี้ที
แบบนี้เจอกวนชัวร์ ๆ
เราอยู้ร่วมกับเค้าได้หมด
อยู่แบบ เพื่อนที่พึ่งพาอาศัยกัน
ไม่ใช่ให้ เพื่อขับไล่เค้าไป
อันนี้ ไม่ต่างจาก หมา
ยิ่งไล่ ยิ่งมา

อยู่ร่วมเค้าไปเลย
แล้วเวลาให้
ให้ไปทั้งสังสารวัฏเลย
กว้าง ๆ เข้าไว้
ให้ไปอย่าง ไม่เหลือ
ดีแล้ว นั่งสมาธิ จะได้ช่วยแผ่ ความร่มเย็ย ความเมตตา ให้ สรรพสัตว์ไป
ช่วย ๆ กันนะ

อนุโมทนา

 

พลังบุญ การแผ่เมตตา การปลดปล่อย ให้ วิญญาณ กลายเป็นเทวดา

ขออนุญาติครับ
ผมไม่ทราบว่าท่านปฏิบัติมานานขนาดใหน จึงคิดว่าตัวท่านเองมีบุญบารมี พอที่จะแผ่พลังบุญบารมี ให้วิญญานไร้ญาติขาดมิตร เลื่อนภูมิเป็นเทวดาได้
ตัวผมเองขณะทำวัตรเย็นบนเขาลูกย่อมๆขณะสวดพระคาถาชุมนุมเทวดาป่าทั้งป่า เขาทั้งเขา จากที่มีเสียงสัตว์น้อยใหญ่เซ็งแซ่ กลับเงียบกริบ ผมก็ยังไม่เคยคิดว่าตัวเองทำได้แบบที่คุณว่า
การปฏิบัติธรรมนั้นก็เหมือนการชาร์ทแบตเตอรี่ ถ้าคุณชาร์ทแป็บเดียว ก็เอาไปใช้ มันจะใช้ได้แค่ใหน หรือว่าคุณทำเกินกำลัง อธิฐานให้เขาแล้วทำไม่ได้ เขาก็ย้อนกลับมาต่อว่า
เคยเห็นแต่ท่านอาจารย์ทิพากร รินไธสงค์ ประธานมูลนิธิพระใหญ่ชัยภูมิ ผู้ประกาศสร้างพระใหญ่ชัยภูมิ หล่อด้วยทองเหลืองสูง 199 เมตร หน้าตัก 99 เมตร ที่ว่ากันว่า ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ที่ได้รับการพยากรณ์แล้ว จึงสามารถทำได้ ผมเคยติดตามท่านไปแสวงบุญที่เขาคิชกูฏ กรุงราชคฤ อินเดีย เมื่อท่านทำพิธีเปิดบุญแล้ว ท่านก็ทำพิธีอธิฐานปลดปล่อย วิญญานไร้ญาติขาดมิตร ให้เลื่อนภพภูมิขึ้นไปเป็นเทวดา ที่เป็นเทวดาอยู่แล้วก็เลื่อนชั้นขึ้นไปอีก ท่านบอกว่าเปรตที่นี้ต้องปลดปล่อย สามครั้ง ปีละครั้งจึงจะหมด

ขอเชิญติดตามกิจกรรมพระใหญ่ชัยภูมิได้จาก URL ข้างล่างนะครับ

YouTube - Pootarach's Channel

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ

ลุงมหา

 

สิ่งใดก็ตาม ที่เกิดในขณะภาวนานี้ ให้ใจรู้เป็นปกติธรรมดา

รู้ลงไปในสภาวะมี่เด่นนั้น เป็นไปตามความละเอียดของสมาธิ

รู้หนอ รู้ร้อน รู้อาการใจ ความทนไม่ได้ ระส่ำระส่า ให้รู้ไป สักว่ารู้

ไม่ต้องไปเกาะอาการนั้นๆ รักษาสติอย่าให้ขาดสาย

ใจมันรู้เวทนาก็ให้มันเป็นปัญญา

ใจมันรู้รูปก็ให้รู้เป็นปัญญา

ใจมันรู้นามก็ให้รู้เป็นเป็นปัญญา

ใจมันรู้อาการปัจจุบันก็ให้มันรู้เป็นปัญญา

ใจมันรู้อาการเกิดให้มันรู้เป็นปัญญา

ใจมันรู้อาการแปรสภาพเร่าร้อนให้มันรู้เป็นปัญญา

ใจมันรู้อาการความมอด หาย ดับ ให้มันรู้เป็นปัญญา

ใจมันรู้ความไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่เรา ให้มันรู้เป็นปัญญา

ใจมันรู้ว่าตื่น หลุด เบิกบาน ให้มันรู้เป็นปัญญา

รู้ให้เป็นปัญญา รู้ให้เป็นอารมณ์ รู้ให้เป็นปกติธรรมดา

 

แผ่เมตตา ให้ใจรู้สึกจริงๆ เมตตาจริงๆ รักและหวังดีต่อสรรพสัตว์จริงๆ
เมื่อแผ่ออกไป ย่อมสัมผัสได้

 

สมัยก่อน แรกๆผมเป็นบ่อย ร้อนมาก เหงื่อแตก ไหลเลย ใช้วิธีแก้ ก่อนทำสมาธิก็เปิดพัดลมเบาๆให้สบาย แล้วนั่งทำสมาธิ แต่หลังๆไม่เป็นแล้ว ทำไปบ่อยๆเดี๋ยวก็หาย มันเรื่องปกติ

 

อาการขณะนั่งสมาธิ

เป็นเหมือนกันแต่เิ่พิ่มคือคันยิบๆ ครับ แต่เป็นแค่ช่วงฝึกใหม่นะครับ นอกนั้นคล้ายๆกันในช่วง เริ่มต้นฝึกครั้งแรก

 

ให้อธิฐานแผ่บุญบารมีที่เกิด ออกไปคับ
เดียวก็หายไปเอง ร้อนอีกก็แผ่ออกไปอีกคับ

อนุโมทนา สาธุคับ
​

________________________________________________________________________

เล่ม 1. หนทางแห่งการพ้นทุกข์.rar
เล่ม 2. หนทางแห่งการบรรลุ.rar​