ถามเรื่องพญานาคค่ะใครรู้ช่วยตอบทีค่ะ

เห็นด้วยกับคุณ สุญญากาศค่ะ คือขอขมาแม่ซะ จะดีที่สุดค่ะ

ทุกอย่างต้องก้าวผ่านให้ได้ค่ะ น้องตูนเองคงรู้ดีที่สุดค่ะ

 

สวัสดีพี่ครู และทุกๆท่านครับ

ได้อ่านปัญหาของน้องตูน แล้วอยากแนะนำให้น้องนำพวงมาลัยไปกราบขอขมาคุณแม่นะครับ
จะช่วยให้จิตใจของเราอ่อนโยนลง ตอนกราบก็ขอให้กราบจากใจนึกและพูดขอขมาท่านในสิ่งที่ทำผิดไม่ว่าจะทางกาย วาจา ใจ เพียงแค่นี้น้องก็จะได้รับกระแสแห่งเมตตาของพระอรหันต์ประจำบ้านพร้อมทั้งพรดีๆ และหมั่นนึกถึงพระคุณของท่านให้มากๆบ่อยๆ สิ่งที่คุณแม่ท่านทำแล้วไม่ถูกใจเราให้เราคิดว่าตรงหน้าีเรานี้คือคนที่เรารักทีุ่สุด เราจะไม่ทำร้ายคนที่เรารักที่สุดแม้เพียงแค่วาจา (แต่น้องต้องตั้งสติให้ดีๆนะเพราะเห็นว่าหลุดบ่อยๆเวลาแม่ทำไม่ถูกใจ)
ขอให้น้องมีสติ ควบคุมอารมณ์ให้ดี และตัดอารมณ์ที่เิกิดขึ้นให้ได้โดยเร็วนะครับ<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ทำบุญ ๑ บาท ดีกว่า ทำบาป ๑ ครั้ง<!-- google_ad_section_end -->

ขอบคุณพี่ๆมากครับ นี่ละครับปัญหาใหญ่ของผม(ผมชอบหลุดโมโหเวลาแม่ทำไม่ถูกใจไม่ดีต่อหน้าจริงๆ) จนเคยพูดว่าเวรกรรมอะไรนะอยากทำดีแต่ต้องมาโมโหทุกที

ทั้งที่บางทีผมเคยคิดว่าอย่านะอย่าโกรธ แต่มันจะแปล๊บขึ้นมาจนห้ามใจไมไ่ด้เลยครับ

เรื่องไม่เ่ป็นเรื่องนะครับบางทีเรื่องเล็กน้อย(กับคนอื่นไม่เป็นจริงๆผมจะคิดว่าชั่งเขา)

หรือเพราะผมอยากให้แม่ทำดีดีแบบที่เราคิดแต่ไม่ได้ดั่งใจเลยโกรธนะครับ

จะโกรธมากถ้าแกไปแอบทำแล้วเราเห็น แล้วแกมาโกหกว่าไมไ่ด้ทำ

ผมเคยบอกแกว่าหรือต้องรอให้ผมเป็นอะไรไปก่อนแกถึงเลิกทำได้(เวรจริงๆเลยผม)
เสร็จแล้วก็มานั่งคิดว่าเราไม่น่าเลยบาปกรรมจริงๆ
ถ้าผมหยุดโกรธหรือโมโหแกได้คงจะดีมากๆ

ทุกวันนี้สวดมนต์ นั่งสมาธิผมก็อธิษฐานจิตขอให้แม่แกเลิกทำสิ่งที่ไม่ดีพวกนั้นให้ได้ด้วยนะครับ ถ้าสมดังหวังสักวันผมคงมีความสุขมากเลยครับ
ขอให้คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ช่วยดลใจแม่ให้แม่เลิกทำ สิ่งเหล่านั้นด้วยเถอะครับ

(ผมรุ้สึกว่าถ้าผมผ่านเรื่องพวกนี้ไม่ได้ผมคงไม่อาจไปได้มากกว่านี้นะครับ)
(ขอโทษทีนะครับที่พิมมากไปหน่อยอึดอัดใจมากเลยครับยื่งคิดยื่งแย่)

ขอบคุณพี่พี่เพื่อนเพื่อนทุกคนมากนะครับ
ขอให้คำแนะนำของพวกพี่พี่ ส่งเป็นกุศลผลบุญกับพวกพี่พี่เพื่อนเพื่อนทุกคนด้วยนะครับ

 

ขอรบกวนให้คุณน้ำใสช่วยตอบด้วยค่ะ

ดิฉันเป็นสมาชิกใหม่ ได้อ่านเรื่องของคนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพญานาค เห็นว่าคุณน้ำใสสามารถบอกได้ว่าใครเป็นใครเมื่อในอดีตและต้องปฏิบัติอย่างไรต่อไปจึงอยากขอความกรุณา รบกวนช่วยบอกดิฉันทีว่า ดิฉันเคยเป็นใครเกี่ยวข้องอย่างไรกับพญานาค เรื่องเป็นดังนี้ค่ะ เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว ดิฉันได้ไปทัวร์ภาคเหนือกับบริษัททัวร์แห่งหนึ่ง เขาพาไปเที่ยวสามเหลี่ยมทองคำ ก็ได้ไปยืนมองแม่น้ำและอธิษฐานว่า ถ้าหากดิฉันมีอะไรเกี่ยวเนื่องผูกพันกับพญานาคจริง ขอให้ท่านได้แสดงสัญญาณอะไรก็ได้ให้ดิฉันรู้ อย่างเช่นถ่ายรูปติดภาพท่าน (ที่ดิฉันอธิษฐานอย่างนี้เนื่องจาก ตอนเป็นวัยรุ่นมักจะฝันเห็นพญานาคว่ายน้ำอยู่ใกล้ ๆ ตัวดิฉันและตัวเองก็รู้สึกเคลิ้มเหมือนดำดิ่งลงไปในน้ำ รู้สึกเย็นสบายดีและมองไปรอบ ๆ ตัวจะเห็นมีพญานาคว่ายน้ำอยู่รอบ ๆ ตัวเต็มไปหมด ฝันอย่างนี้บ่อย ๆ พอใกล้จะเรียนจบก็ฝันเห็นแค่ตัวเดียวว่ายน้ำอยู่ ไม่สามารถระบุสีสันได้ แล้วหลังจากนั้นพอเรียนจบก็ได้งานทำ ซึ่งก็นับว่าเป็นเรื่องดีเรื่องเดียวที่ฝันเห็นท่านแล้วมีเรื่องดี ๆ เข้ามาในชีวิตเพราะนับตั้งแต่นั้นจะฝันบอกเหตุร้ายล่วงหน้าประจำ ท่านไม่ได้มาบอกอะไรไม่ได้พูดอะไรกันเลยสักครั้งแต่พอหลังจากนั้นไม่เกิน 7 วัน ก็มักจะมีัเรื่องไม่ดี ๆ เกิดกับดิฉันจริง ๆ เหมือนท่านมาเตือนให้ระวังตัว ดิฉันจึงคิดเอาเองว่าท่านอาจเป็นญาติพี่น้องในอดีตของดิฉันมาเตือนด้วยความเป็นห่วง) แต่ปรากฎว่าเมื่อมาถึงโรงแรมที่พักกล้องก็เสียโดยไม่ทราบสาเหตุเหมือนกับฟิล์มมันใส่ไม่ตรงหนามเตย มันเลยไม่บันทึกภาพอะไรเลย ฟิล์มเสียไปเลยทั้งม้วน ทั้งที่ถ่ายรูปสถานที่ท่องเที่ยวมาแล้วทั้งวันก็ไม่มีปัญหาอะไร พอดิฉันเข้าไปอาบน้ำอุ่นในห้องน้ำ ซึ่งก่อนหน้านี้สามีได้อาบอยู่ก่อนแล้วมีฝ้าขึ้นที่กระจกผืนใหญ่ในห้องน้ำ เขาเลยเอามือเช็ดให้เป็นวง ๆ พอที่จะส่องมองเห็นตัวเองได้เอาไว้ พอดิฉันอาบเสร็จก็ดึงผ้าม่านออกจากอ่างอาบน้ำสายตาก็ไปสะดุดกับภาพในกระจก ภาพที่เห็นคือเงาของอะไรบางอย่างมีเกล็ดซ้อน ๆ กันเป็นวง ๆ ดิฉันไม่แน่ใจว่าเป็นภาพอะไรก็เดินเข้าไปมองใกล้ ๆ ภาพที่เห็นทำเอาช็อคเพราะเป็นภาพงูตัวใหญ่มากอยู่ในวงที่สามีเอามือลูบไว้ ที่บอกว่าเป็นงูเพราะไม่เห็นมีหงอนเหมือนพญานาคแต่อย่างใด ซึ่งเป็นภาพที่ชัดเจนมาก ดิฉันตกใจกรี๊ดเสียงดังลั่น วิ่งออกจากห้องน้ำไปทั้งที่ยังแก้ผ้าอยู่ ไปยืนกรี๊ด ๆ อยู่กลางห้องปิดหน้าปิดตาละล่ำละลักชี้ไปที่ห้องน้ำ สามีดิฉันก็ถามใหญ่ว่าเห็นผีหรือเห็นอะไร แต่ตอนนั้นดิฉันพูดไม่เป็นภาษาคนเลย ฟังไม่รู้เรื่อง เขาก็วิ่งเข้าไปในห้องน้ำแต่ไม่เห็นมีอะไร ที่กระจกก็เป็นรอยฝ้าและรอยน้ำหยดในวงที่เขาทำไว้นั่นเอง คืนนั้นทั้งคืนดิฉันไม่กล้าเข้าห้องน้ำคนเดียวต้องให้เขาเข้าไปด้วย ตลอดทริปนั้นดิฉันก็กลัวการเข้าพักในโรงแรมไปเลยไม่กล้าอาบน้ำคนเดียวไม่กล้าทำธุระส่วนตัวคนเดียวและกลัวการมองกระจกที่มีขนาดใหญ่เต็มผนังในห้องน้ำโรงแรมอื่น ๆ ไปหมด เวลามีฝักบัวใหญ่ ๆ อยู่เหนืออ่างอาบน้ำก็ไม่กล้าเข้า เรียกว่าจิตหลอนเป็นปี ๆ เลยค่ะ หลังจากนั้นผ่านไปประมาณ 5 ปี ดิฉันก็ได้ฝันว่ามีพญานาคตนหนึ่งอยู่ในถ้ำมืด ๆ พูดกับดิฉันว่าเมื่อไหร่จะกลับมาเอาของ ๆ เจ้าไปซะที ไม่อยากเฝ้าให้แล้ว กลับมาดูแลของ ๆ ตัวเองได้แล้ว เขาจะไปเกิดมั่งแล้ว เบื่อแล้ว แต่ดิฉันก็ตอบไปว่าดิฉันไม่อยากได้ทรัพย์สมบัติเหล่านี้ไม่เอาหรอก และไม่กลับไปหรอก แล้วก็สะดุ้งตื่นตอนเช้า แต่ทุกวันนี้ดิฉันก็ยังคงฝันเห็นแม่น้ำสายใหญ่ มองไปสุดลูกหูลูกตาเหมือนกับว่าดิฉันว่ายน้ำไปเรื่อย ๆ มีทิวทัศน์สองข้างทางเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตามลักษณะการว่ายน้ำของดิฉัน ซึ่งในฝันรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ใช่คนแต่ไม่เห็นร่างกายตัวเองมีความรู้สึกว่าระดับจมูกเลียดไปกับผิวน้ำ จึงเก็บความสงสัยมาโดยตลอด และพยายามศึกษาค้นคว้าหาคำตอบให้กับตัวเอง แต่ก็ไม่ใช่คนชอบปฏิบัติธรรม แค่ชอบเรื่องลี้ลับ เรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้ จึงขอรบกวนให้คุณน้ำใสช่วยดูให้ดิฉันหน่อยว่าเรื่องที่ดิฉันเจอมากับตัวนั้น เป็นเรื่องจริงที่มีความเกี่ยวเนื่องผูกพันกันมาในอดีต หรือเป็นเพียงแ่ค่จิตปรุงแต่งคิดไปเองกันแน่คะ ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความช่วยเหลือในครั้งนี้ค่ะ

 

อย่าฟุ้งมากมายไปครับ คนเราเคยเป็นมาแล้วทั้ง 31 ภูมิ ยกเว้น สุทธาวาสภูมิ
ให้อยู่กับปัจจุบัน ปัจจุบัน เท่านั้น ค้นหาตัวเองตอนปัจจุบัน ปัจจุบัน ปัจุบัน

 

สวัสดีค่ะ คุณมุกลินลวา บังเอิญ ช่วงนี้เป็นเทศกาลเข้าพรรษา ค่ะคุณน้ำใสเธอจะตอบ

ปัญหาไม่ได้ค่ะ ต้องปฏิบัติค่ะ หลังจากออกพรรษา เธอถึงจะตอบได้ค่ะ เหตุที่รู้เพราะ

โทรคุยเรื่องงานกันประจำแล้วคุณน้ำใสบอกไว้ค่ะ ยังไงรบกวน ถามในช่วงออกพรรษา

นะคะ
โมทนา สาธุค่ะ(rose)(rose)(rose)(rose)

 

เมื่อคืนตอน 5ทุ่มกว่าๆ ผมได้ให้แม่นั่งบนเก้าอี้ แล้วเอาน้ำประคองไว้ในมือเสร็จแล้วก็ลูบเท้าท่าน กล่าวคำขอขมาแล้วกราบเท้าท่านครับรู้สึกดีมากเลย
แม่ผมร้องไห้เลยแล้วบอกแม่รักลูกมากนะ แล้วให้พรกับผมด้วยครับ
(ผมอึ้งเลยกับความเลวที่ทำมา)

ผมซึ้งเลยว่าแม่แกรักเรามาก แต่บางทีแกคงทำอะไรไปเพราะความพลั้งเผลอหรือเคยชิน

ถ้าผมไม่มีน้ำลอยดอกมะลิแบบพี่พี่บอก ทำแค่เอาน้ำก่อไว้ในมือแล้วไปลูบขอขมาท่าน
แล้วก็บอกขอขมาจะเป็นอะไรมั้ยครับ พี่พี่ที่รุ้วานบอกทีนะครับ(บางทีก็ขัดสนเรื่องตรงนี้)

ผมดีใจมากเลยครับที่ได้กล้าทำสิ่งดีดี หลังจากที่มัวแต่กลัว เคอะเขิลเสียนานทั้งที่เป็นสิ่งที่ดีมากๆ

*ขอบคุณพี่พี่ที่ให้คำแนะนำดีดีกับผมนะครับ ขอให้พี่พี่พบเจอแต่สิ่งดีดีในชีวิตนะครับ*

ขอคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่าให้ผมทำหรือคิดอะไรไม่ดีกับแกอีกเลยครับ

 

อนุโมทนากับน้องตูนด้วยครับ ที่ได้ลดมานะทิฐิของตนลงได้ยอมกราบขอขมาแม่(ได้ยินแล้วยินดีด้วยจริงๆ) ต่อไปก็พยายามตัดอารมณ์โกรธที่เกิดกับแม่ให้ได้นะครับ ลองใช้หลักพรหมวิหาร๔ เข้าช่วยนะครับ ปฏิบัติยากหน่อยแต่ค่อยๆทำ ทำบ่อยๆแล้วจะชินครับอารมณ์โกรธจะน้อยลงครับ

นำมาฝากครับ
กตัญญูเป็นคุณธรรมอันดับแรก เป็นต้น กำเนิดของความดีงาม เป็นคุณธรรมสำนึกที่ควร ปฏิบัติรักษาเป็นสำคัญ ซึ่งคนจะขาดเสียมิได้ ขาดความกตัญญู เหมือนต้นไม้ไม่มีราก เหมือน น้ำไม่มีต้นน้ำ
คนที่เป็นลูกจึงควรสำนึกตอบแทนพระคุณ แม้นอยากให้ลูกกตัญญูต่อเรา จงเริ่มที่เรา กตัญญูต่อพ่อแม่ เราเป็นลูกในวันนี้ ภายหน้าเรา ก็ต้องเป็นพ่อแม่ของลูก
หากวันนี้เราเป็นลูกที่ไม่กตัญญู ผลกรรม นั้นย่อมตอบสนองเป็นธรรมดา ลูกกตัญญูย่อม ได้ลูกกตัญญู ลูกอกตัญญูย่อมได้ลูกอกตัญญู เพราะตนเป็นแบบอย่างให้ลูกเรียนตาม

 

เป็นลูกที่น่ารักของคุณพ่อคุณแม่มาตลอด อิอิ สบายหายห่วง ปกติจะมีคนที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้าเหมือนกัน เพราะเวลาทำความดี สมัยก่อน เหมือนจะเป็นการแข่งขันกัน เพื่อทำความดีความชอบ จึงทำให้พี่น้องหรือเพื่อนบางคน ในชาตินี้ ก็ยังรู้สึกไม่ค่อยถูกชะตากันบ้าง แต่ด้วยความที่ กับพ่อแม่นั้น เราได้เป็นลูกมีความกตัญญู ไม่เป็นรองใคร จึงทำให้พ่อแม่รักมาก อิอิ ไม่มีใครมารังแกเราได้ง่ายๆ เพราะเป็นลูกรักของแม่นั่นเอง เล่าให้ฟังเป็นกฎแห่งกรรม เรื่อง บารมีของพ่อแม่คุ้มครองรักษา

 

ตอนที่ผมขอขมาแม่ผมไม่ได้ใช้น้ำลอยดอกมะลินะครับ

ถ้าผมไม่มีน้ำลอยดอกมะลิแบบพี่พี่บอก ผมทำแค่เอาน้ำก่อไว้ในมือแล้วไปลูบเท้ากราบ
ขอขมาท่าน

แล้วก็กล่าวคำขอขมาจะเป็นอะไรมั้ยครับ พี่พี่ที่รุ้วานบอกทีนะครับ(บางทีก็ขัดสนเรื่องตรงนี้)

ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณคุณรั้งมากมาย สำหรับความเป็นห่วงครับ ผมตื้นตันมาก ได้เริ่มทำตามคำแนะนำจากผู้ที่ให้ความช่วยเหลือแล้วครับ เพิ่งรู้ว่าที่ตัวเองรอดชีวิตมาได้จากอุบัติเหตุ ไม่ใช่เรื่องโชคดี แต่เป็นเพราะพระและเทวดารักษา ขอบคุณมากครับ

 

น้องค่ะ อย่าหาว่าพี่สอนเลยนะ แต่ที่น้องพิมพ์มาแต่ละคำ เอาไว้พูดเล่นๆกับเพื่อนได้ค่ะ อย่าเอาไปใช้ในสังคมเดี๋ยวจะติดไปจนเป็นโต ภาษาไทยใช้ให้ถูกต้องนะคะ

 

เห็นด้วยครับ ภาษาแชต ไว้แชตกันส่วนตัวครับ ไม่ควรนำมาใช้ในที่สาธารณะ คนที่ไม่ทราบถึงสิ่งที่ถูกต้อง เช่นเยาวชน จะนำไปใช้แบบผิดๆ

วัฒนธรรมดีงามของไทย ถูกทำลายไปมากแล้ว อย่าให้ภาษาถึงขั้นวิบัติไปด้วยเลยครับ

 

มหาอนุโมทนากับสิ่งที่คุณตูนได้กราบขอขมาคุณแม่ค่ะ ปราญฯขออนุโมทนาด้วยจากใจจริง สิ่งที่ทำนั้นดีแล้วชอบแล้ว
น้ำอะไรก็ได้ค่ะ แม้ไม่ได้ปรุงแต่งด้วยของหอม ขอแต่เพียงเราได้หลั่งลงไปด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ ปราญฯเคยใช้น้ำตาล้างเท้าแม่มาแล้วค่ะ บริสุทธิ์แถมเค็มอีกต่างหาก อิอิ

ปราญฯขออนุญาตแบ่งปันความรู้สึกมุมมองในเรื่องแม่สักเล็กน้อยนะคะ ถึงแม้ปราญฯจะไม่เคยเป็นแม่จริงๆมาก่อน แต่ปราญฯขออนุญาตแบ่งปันจากสิ่งที่ปราญฯได้รับจากแม่หรือได้เห็นคนเป็นแม่ทำให้กับลูกค่ะ

เริ่มตั้งแต่ตั้งท้องเลยนะคะ ทั้งชีวิตเลยค่ะ สิ่งใดอยากทำอยากกิน แต่หากเป็นอันตรายต่อลูกแม่ก็ยอมหลี่ยงเลี่ยงค่ะ 9เดือนที่เราอยู่ในท้องแม่ แม่ต่องแบกรับน้ำหนักอย่างน้อย 5 กิโลกรัม(ตัวเราเฉลี่ยประมาณ 3 กิโลกรัม+นำคร่ำอีก1กิโลกรัม+รก750กรัม=4750กรัม)โดยไม่มีตัวช่วยน่ะคะ ไม่มีอะไรช่วยประคอง พยุง ลองถือของหนักขาดนี้สักชั่วโมงเราก็ล้าแล้วค่ะ แต่ในช่วง 2 เดือนสุดท้าย แม่แบกน้ำหนักนี้ไว้โดยวางก็ไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้ นอนหงายก็ไม่ได้เพราะน้ำหนักจะกดเส้นเลือดทำให้แม่เป็นลมค่ะ

ผ่านมาตอนคลอดค่ะ ท้องแรกแม่จะเจ็บท้องคลอดประมาณ 20 ชม. เรื่องความปวดไม่ต้องพูดถึงนะคะ คนที่เคยบอกว่าปวดไมเกรนแล้วทรมานมาก นั่นไม่ได้เศษเสี้ยวของที่แม่ปวดท้องตอนคลอดเราเลยค่ะ(อันนี้แม่บอกนะคะ) ตอนคลอดนะคะหมอต้องใช้กรรไกรตัดเนื้อแม่เราสดๆค่ะ ไม่มียาชา ไม่มีตัวแสดงแทนค่ะ ปราญฯเคยได้เป็นคนตัดเนื้อคุณแม่เพื่อทำคลอด ตอนนั้นนึกถึงหัวอกแม่เลยค่ะ ลังเลไม่ได้ ต้องตัด มัวช้าเด็กก็อันตราย แม่นี่ขาสั่นเลยค่ะเพราะความเจ็บปวด พอคลอดออกมา แม่จะเสียเลือดออกมาประมาณ 1 ถังน้ำค่ะ(1-2ลิตร)

คลอดลูกได้ 1 วัน แผลก็ยังเจ็บอยู่ ลุกนั่งเดินเหินก็ไม่ถนัด แต่ลูกร้องหิวนมค่ะ เจ็บแค่ไหน เพลียแค่ไหนก็ต้องลุกค่ะ เจ็บแผลยังไม่พอ ยังต้องมาทรมานเพราะเต้านมคัดด้วยค่ะ ใครเคยเป็นฝี ปวดยังไง อาการปวดเหมือนกันค่ะ(คนไข้เล่าให้ฟัง) นี่ลูกยังโตได้ไม่ถึงอาทิตย์นะคะ

ให้นมลูกเสร็จ เรื่องนอนหลับพักผ่อนไม่ต้องพูดถึงค่ะ กินข้าวเพื่อลิ้มรสความอร่อยไม่ต้องพูดถึงค่ะ ต้องรีบกินค่ะ เดี๋ยวลูกตื่น ถ้าลูกตื่นทำยังไง วางช้อนค่ะ ต่อให้แม่หิวจนแทบเป็นลม แม่ทนได้ค่ะ แต่เรื่องจะให้ลูกทนหิว แม่ทำไม่ได้ค่ะ
บางทีปากลูกก็กินนม ก้นก็ถ่ายออกมาค่ะ ที่กินข้าวค้างไว้ก็ต้องละมาเช็ดก้นให้ลูกก่อนค่ะ เสร็จแล้ว ก็ยังนอนไม่ได้ค่ะ ผ้าอ้อมที่เปื้อนอึ ฉี่ของลูกยังรออยู่ค่ะ แช่อยู่ในกาละมัง ต้องรีบซักเดี๋ยวไม่มีแดด เดี๋ยวไม่พอใช้ค่ะ ปัจจุบันสบายแรงแต่ก็ลำบากกระเป๋าค่ะ

พอเราโตมา เราเริ่มเถียงแม่ค่ะ เริ่มรั้น เริ่มไม่เชื่อฟัง เริ่มมีความคิดเห็นเป็นของตัวเองค่ะบางทีทำความผิดมา พอแม่รู้แม่ทำอย่างไรคะ "ไม่เป็นไรลูก คราวหน้าอย่าทำอีกนะลูก" ตั้งแต่วันที่เราลืมตาดูโลกจนถึงวันนี้แม่พูดคำว่า"ไม่เป็นไรลูก"มากกว่า 1000 ครั้ง แม่ให้อภัยต่อเราเสมอ คำเล็กคำน้อยที่จะทำให้เราเสียใจ แม่จะไม่เอ่ยค่ะ

ของอะไรที่ดีๆ ไม่ใช่แม่ไม่อยากกิน ไม่ใช่ไม่ชอบ แต่ความอยากให้ลูกได้กิน แม่ยอมผิดศีลข้อ 4 โกหกว่าแม่ไม่ชอบ ขอให้ลูกได้กินอิ่มนอนหลับ สำหรับแม่จะเป็นอย่างไรก็ได้

วันนี้ปราญฯยังไม่ซึ้งถึงหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่หรอกค่ะ แต่วันนึงที่เราจะต้องไปยืนในจุดนั้น ปราญฯเชื่อว่าลูกๆอย่างเราจะรักท่านมากขึ้นเป็น 100 เท่าพันทวี

หากใครได้อ่านข้อความนี้ของปราญฯแล้วทำให้ผู้อ่านรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณแม่ขึ้นมาแม้เพียงน้อย บุญกุศลทั้งหมดทั้งมวล ปราญฯขอส่งให้แก่บุพการีทั้งหมดทุกชาติทุกภพค่ะ

 

หากทำตามที่บอกแต่แรกก็จะไม่เป็นอย่างนี้ แล้วไงล่ะ เชื่อหรือยัง

อย่าโกรธนะ เพราะรักจึงดุแรง เข้าใจไหม

น้องปรางได้ใจพี่เลย พี่จะพูดแต่แรกแล้วกลัวน้องเขาโกรธ เพิ่งเข้าด้วย

ค่อยๆบอกเขาแล้วกัน ช่วยบอกน้องด้วยพิมพ์ผิดถูกปรับป้ายแดงอีก555

น้องปราญ มาได้คิว เลยนะสอนสั่งได้ตามอัชญาสัยค่ะ มาพร้อมหน้า

พร้อมตากันแล้วนะ55555

 

แง๊ มิกล้าอาจหาญสอนสั่งเลยค่ะพี่รั้ง เอาเป็นว่าแค่แลกเปลี่ยนประสบการณ์กันดีกว่านะคะพี่ ^-^

 

ครับผม สำนึกผิดแล้วครับ มากันทีเป็นกองทัพ ผมจิตตกเหมือนกันนะ พอทราบเรื่องวันพุธ เช้าวันพฤหัสได้เรื่องทันที เกิดอุบัติเหตุครับ เล่นเอาผมลางานวันศุกร์เลย ตอนนั้นคิดว่าตายแน่ๆ รถต้องพลิกแน่แล้ว แต่ไม่พลิก ผมเองยังแปลกใจเลย ว่าผมไม่มีแม้แต่รอยแมวข่วน พอดีรัดเบลท์ด้วยเป็นนิสัย แต่กลับไปรู้สึกปวดคอ อาจเป็นเพราะกล้ามเนื้อเกร็งและแรงกระแทก แต่ทำไมไปปวดตรงลูกกระเดือกก็ไม่เข้าใจครับ

ตอนนี้ได้ทราบเหตุผลบางส่วน ถึงไม่หมด แต่ก็พอเข้าใจเลาๆแล้วครับ ยังดีที่ท่านเจ้ากรรมนายเวร ไม่ได้ต้องการชีวิต แต่นี่ขนาดไม่อะไรมาก ยังกะให้ยับไปทั้งคนทั้งรถ ตอนนี้ค่อนข้างเสียขวัญพอสมควรครับ และสิ่งที่ท่านๆขอกันมาก็ไม่น้อยอยู่ สำหรับคนกิเลสหนาอย่างผม ก็จะพยายามให้มากขึ้นเรื่อยๆครับ ขอบคุณคุณรั้งอีกครั้ง สำหรับความกรุณา และพี่ผู้ให้ความช่วยเหลือ ทั้งๆที่ตอนแรกว่าจะไม่ยุ่งแล้ว แต่ก็อดใจอ่อนไม่ได้

สิ่งหนึ่งที่ทราบจากคำบอกเล่า คือมีพระและเทวดารักษาช่วยเหลือแล้ว ก็นับว่าผ่อนหนักเป็นเบาไปได้มากมาย ไม่อย่างนั้นวันนี้ ผมอาจไม่มีโอกาสมาขอบคุณก็ได้

ขอบพระคุณทุกท่านที่มีพระคุณ รวมทั้งท่านเจ้ากรรมนายเวร ที่ยอมปล่อยให้ผมได้มีโอกาสสร้างคุณงามความดีต่อไป ผมจะพยายามครับ สัญญา

 

ไปกินข้าวเย็นดีกว่าน้องแตงไทย

 

ได้อ่านที่คุณปราญชลีเขียนไว้

ทำให้นึกถึงที่แม่บอกเลยครับว่า เข้าคิวคลอดผมเป็นคนแรกแต่ออกคนสุดท้ายเลย

ประมาณว่าคนข้างหลัง10กว่าคนคลอดไปแล้วเรายังไม่คลอดอะครับ คิดดูสิแกทนเจ็บขนาดไหน

ตอน*ผมกราบขอขมา*แม่ร้องไห้บอกแม่รักลุกนะ แล้วให้พรนี่ผมอึ้ง+คิดว่าเรานี่เลวจริงๆที่ผ่านมาทำไปได้ไง

ที่เขาบอกว่านั่งสมาธิิ สวดมนต์100ปีก็ไม่มีทางได้ผล ถ้ายังไม่คิดจะขอขมาพ่อกับแม่
ผมว่ามันเป็นเรื่องจริงนะครับ เจอกับตัวเองแล้ว(แบบว่าทำไปก็รู้สึกตะขิดตะขวงใจ)

ขอบคุณพี่พี่เพื่อนเพื่อนทุกคนนะครับ ที่คอยบอกคอยกล่าวให้ผมมีกำลังใจกล้าขอโทษแม่
ขอให้ทุกๆคนพบแต่ความสุขความเจริญในชีวิตนะครับ *-*

 

...ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ....

สวัสดีค่ะ ทุก ๆ ท่าน

ช่วงเข้าพรรษานี้ พี่ของดการตอบคำถามเกี่ยวกับพญานาค และโลกทิพย์ ยกเว้นการให้ธรรมทานเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมค่ะ อาจจะไม่ค่อยได้เข้าเว็บค่ะ เนื่องจากครูบาอาจารย์ท่านสั่งไว้ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

Numsai

 

ประชาสัมพันธ์ค่ะ เผื่อมีลูกหลานนาคา-นาคี ท่านใด อยากร่วมเดินทางไปตามรอยพญานาคกัน และไปปฏิบัติธรรมกันที่ จ.หนองคาย ช่วงวันหยุดออกพรรษาค่ะ รายละเอียด ดูได้ตาม File หรือที่ www.pitakdham.com ค่ะ