ถามเรื่องพญานาคค่ะใครรู้ช่วยตอบทีค่ะ

อืม ทำใจแล้วแหละตาล มันท้อๆน่ะ ไม่รู้อะไรนักหนา เลยตกลงใจว่าจะทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อิอิ

 

แหะๆ แบบว่าจะไปทำบุญก็เลยนึกถึงพี่นาค บอกว่าไปทำบุญด้วยกันนะ นึกปุ๊บของขึ้นเลยเหวียงกับคุณแฟนไปตลอดทาง พอหยุดเหวียงก็เลยนึกบอกพี่นาคว่า " ชวนไปทำบุญมาทำเค้าเป็นแบบนี้โกรธจริงด้วย " สักพักความรู้สึกก่อนหน้านี้หายไปเลยก็แปลกดีค่ะ พอตกกลางคืนได้ยินเสียงใครมากระซิบข้างหูไม่รู้ สะดุ้งตื่นเลย แล้วก็ฟังไม่รู้เรื่องว่าพูดว่าอะไร:boo:

 

ขำปราง แก๊งเสียงกระซิบมาอีกคนแล้ว ยินดีต้อนรับเข้าแก๊งนะ ถึงเค้าจะได้ยินชัดเจนเลยก็เถอะ

 

คุณเพชร ต้องกระซิบซิค่ะเพราะฟังไม่รู้เรื่อง 55

 

นั่งฟังฮี่ๆๆ สวัสดีค่ะคุณปราง พี่ๆต้องปฏิบัติกันถึงไหนต่อไหนแล้วแน่ๆเลย (พยักหน้าๆ) O_O! (ปฏิบัติธรรมนะ)

 

เปล่าเลย ทุกวันนี้แค่สวดมนต์ก็ยังยากเลย ฮืออ

 

สวัสดีค่ะคุณตาล ยังไม่ถึงไหนหรอกปรางว่าแค่จูนตรงกันมากกว่า
คุณเพชร ตัวเองไม่สบายหลายวันเลยนะเนี่ย พี่ต้องอดทนเรื่องปฏิบัติละน้องว่าไม่งั้นพี่ก็จะเป็นอยู่อย่างนี้ ศีล 5 อย่าขาดเป็นดีรักนะจุ๊บๆ

 

แปลว่าเค้าต้องยอมนอนดึก ชิมิ

 

O_O!! ตะลึงตึงๆ เป็นทางที่ยากลำบากจริงๆเลยหนอ อ่า O_O

เป็นกำลังใจให้พี่เพชรนะคะ ^__^

จูนตรงกันก็ต้องมีสิ่งดีๆนะคะคิๆ

หนูศีลขาดประจำฮี่ๆ -*-

 

แหะ พวกเดียวกันอีกแล้ว ศีล 5 ยังไม่ค่อยครบเลย

 

555 ขาดประจำเลยพี่เพชร แหะๆ มานพลาดง่า -*- แถมเฉื่อยอีกต่างหาก ยังไงก็ได้ เรื่อยๆมากๆๆ เฉื่อยจริงๆไม่ค่อยกระตือรือร้น แหะๆ

พี่ผึ้งหลวงมาแล้วๆๆ พี่ผึ้งหลวงแนะนำพี่เพชรยังไงคะ ^__^ (มัดมือชก) พี่โคมหายไปไหนแล้ว

คุณบรมสวัสดีค่ะ

สวัสดีค่ะคุณปราญ ^___^ (พยักหน้าๆ)

แว๊บบบบบบบบบบบบ

 

เริ่มจากยอมรักษาศีล5ให้ครบทุกวันโกนและวันพระก่อนก็ได้
เรื่องนอนดึก ปราญฯไม่รู้ว่าวิธีของปราญฯจะเหมาะสมไหม กล่าวออกไป หลายคนอาจไม่เห็นด้วย แต่โดยส่วนตัวปราญฯก็ไม่ได้นั่งหน้าพระและสวดมนต์นะคะ แต่ปราญฯใช้เวลาช่วงก่อนหลับนี่แหละสวดคาถามงกุฏพระพุทธเจ้า หรือไม่ก็สวดพุทธคุณจนกว่าจะหลับไป วันไหนที่ใจวุ่นวายคิดโน่นคิดนี่ ปราญฯก็สวดมนต์ วันไหนเหนื่อยมากๆก็นอนกำหนดลมหายใจไปจนกว่าจะหลับ ที่จริงพี่เพชรตื่นเช้าถ้าก่อนนอนสวดไม่ไหวก็สวดตอนเช้าก็ได้ ปราญฯเป็นคนไม่ค่อยมีวินัยในตัวเอง ไม่ค่อยทำเป็นเวลาแต่ก็พยายามไม่ให้ขาดนะ อย่างน้อยก่อนที่เราจะหลับเรายังพอมีเวลา แทนที่จะเอาเวลานั้นไปคิดเรื่องราวมากมาย ก็เอาเวลาส่วนนั้นมาสวดมนต์ ปราญฯชอบหลอกตัวเองบ่อยๆว่าหากปราญฯหลับแล้วไม่มีโอกาสได้ฟื้นขึ้นมาอย่างน้อยก่อนหลับปราญฯสวดมนต์ ก็คงส่งปราญฯได้ไปเสวยสุคติภูมิซักนิดก็ยังดี

บางทีเราก็ต้องปรับกลยุทธ์และวิธีการเพื่อให้เหมาะสมกับตัวเราเองเนาะ สมมติวันนึงเราเป็นอัมพาตต้องนอนนิ่งอยู่กับเตียง ถ้าเรายึดติดว่าการทำสมาธิคือต้องนั่งขวาทับซ้าย เราคงหมดสิทธิ์ได้ทำสมาธิพอดี

 

พี่ปราง เหวียงแปลว่าอะไรเหรอคะ ปราญฯไม่แน่ใจว่าพี่ต้องการพิมพ์ว่าเหวี่ยงหรือเปล่า ป้ายแดงไม่ถูกเลย ^-^

 

แหะ ไม่อยากจะอวด ว่าขาดมันเกือบทุกวัน หรือทุกวันหว่า

 

ยินดีกับปราญชลี กับกุศลที่นางได้สร้าง<!-- google_ad_section_end --> .... ฮากับประโยคนี้ยังไงไม่รู้นะครับพี่เพชร เส้นตื้นพิลึก อิอิ เมื่อกี้ไปนั่งฝกขับรถกับพี่สาว เธอเพิ่งจะเริ่มฝึก แล้วเห้นท้องฟ้าสีรุ้ง สวยมากๆ นึกถึงพี่เพชรว่าจะบอกให้ออกมาดูแต่ลืมไปเดียวหัวแบะ ฮา

เวลาเขียนคำที่จะให้ผมคัดนี้ ลายมือผมคงอ่านไม่ออกเลยนะคุณปราญ เขียนแล้วส่งผ่านเมลได้ไหม (ก็อปแล้วเพส ฮา) แต่ผมรอบคอบขึ้นนะ บางคำที่ผิดเพราะกวาดตาเร็วไปหน่อย ผมว่ามันสร้างความรอบคอบในการพิมพ์ขึ้นเยอะ ขอบคุณนะครับและขอโทษที่ไม่พัฒนาเท่าไร ฮา ซ้ำชั้นใช่ไหมครับ ฮือๆๆ

คุณปรางกับเสียงกระซิบ ผมมักมีมาตอนเวลาจะตื่น ล่าสุด สาวเจ้ากรรมท่านบอกว่า ขอโทษนะๆๆ สงสัยเห็นเราแย่จนไม่รู้จะทำยังไงแล้วเลยเลิกเพราะเธอแค้นที่ผมให้เธอรักแล้วจากไป กับอีกหลายๆนาง(เดา อย่าเชื่อฮา) สงสัยว่าเมื่อก่อนทำไมต้องมีหลายๆนางกัน ... นางที่รักมาแต่ก่อน นางอับดับหนึ่งต้องมีเพราะเราติดยศ และนางบำเรอ ....เดียวนี้นางเดียวก็กลัวหัวหดแล้วว่าไหมครับ เข็ด ... อิอิ

พูดถึงนาง นางน้องตาลพอดีพี่ไม่มีเพื่อนนะเจ้า จับผิดวายท่าเดียว นี่ๆไงทำไมผู้หญิงชอบอ่านการ์ตูนวาย ฮา หึงพี่รึจ็ะตัวเอง อิอิอิ (อ้วกก แหย่เล่นนะครับอย่าคิดมาก ฮา)

พี่โต้ง คุณวาดจันทร์ได้บอกผมว่ารู้จักกันแล้วคุยกันว่ารู้จักผม เดียวนี้โลกมันกลมนะครับ เริ่มมาแล้ว เหล่าสาวกหลวงปู่ทุกท่าน อิอิ

พี่โต้งพีเอ็มมาบอกอยากฟังต่อ ผมเลยบอกพี่เค้าว่ามาเขียนในนี้จะดีกว่าเพราะ ในพีเอ็มพิมพ์ยาวไม่ได้ อักษรเกินจำนวนที่กำหนดครับ ขออนุญาติ ท่านเจ้าเมือง เจ้าหญิงฝ้าย และทุกท่านมาเขียนในนี้ อ่านเล่นๆครับ ถ้าไม่ดีไม่ชอบต้องขออภัยนะครับ ขออภัยต่อเพื่อนเราด้วยที่นำมาบอก เราไม่อยากให้หนังสือเธอโดนฟังไว้แบบนั้น รักของเธอมันใหญ่กว่าหนังฮอลลิวูด เราแอบเก็บเพลงที่เธอแต่งไว้ เราขอเอามาบอกกับพี่น้องของเรา มันจะไม่สูญไปอย่างน้อยก็มีคนได้รับรู้และนึกถึงเธอ สงสารเธอ เธอจะได้มีกำลังในภพของเธอากฉันไม่มากก็น้อย พวกเธอทั้งห้าคน

เรื่องดอกไม้หกดอก เศร้ามากครับ ไม่ได้น่ากลัวแต่ผลมันน่ากลัวเท่านั้นแหละครับ เพื่อนผมทรมารจริงๆ รักษามานานมากๆ บ้านก็รวยมากแต่ช่วยอะไรไม่ได้เพราะกรรมนะ เค้าแอบหนีที่บ้านไปอยู่จีนแล้วไปเจอชายคนหนึ่งเป็นคนไทยแต่มาวาดรูปที่นั้น ชายคนนี้บ้านเสียชีวิตหมดทุกคน ไม่มีใครที่จะเหลืออยู่ให้เค้าได้รักอีกต่อไป เค้าเลยตัดสินใจย้ายามาจีนๆ ทิ้งไทย มาทั้งๆที่พูดจีนแทบจะไม่ได้ ... เค้าใช้เงินก้อนสุดท้ายหาเลี้ยงตัวเอง ปลูกบ้านเล็กๆริมทะเลสาปหลังหนึ่ง เป็นบ้านง่ายๆ มุงด้วยฟาง มีทะเลสาบอันกว้างใหญ่ มีภูเขาใหญ่ๆ เป็นฉากหลัง ....
(เดี๋ยวมาต่อ ต้องพิมพ์ต่อไหมครับนี้ เดี๋ยวจะเบื่อ กลัวจะบิ้ว ฮา ... รือเอาแค่นี้พอครับ )



ดอกเหมย ในยามที่โดนพายุโหมกระหน่ำ ได้กำลังใจจากใครซักคน ก็จะอดทนข้ามผ่านพายุนั้นไปได้



กุหลาบแดง อยากอยู่ด้วยนานๆ จะได้รู้สึกชื่นใจ เวลาที่ได้อยู่ใกล้




ลิลลี่ขาว ขอแค่ได้อยู่ข้างๆคอยให้กำลังใจในยามที่เป็นทุกข์
เดซี่ เฝ้ามองไม่ห่างไปไหน เมื่อรู้ว่ามีความสุขแค่นั้นก็อุ่นใจ



เดซี่ เฝ้ามองไม่ห่างไปไหน เมื่อรู้ว่ามีความสุขก็อุ่นใจ


เพลง The memory by Erica
(ขอสงวนแค่ฟังนะครับเพราะลิขสิทธ์ส่วนบุคคลของที่เธอแต่งและเล่นประกอบเองให้คนที่เธอทิ้งหนังสือไว้ให้อ่าน ขณะรออะไรบางอย่างที่ไม่รู้จะมาเมื่อไร รอการเยี่ยวยาจากโรค รอมาจนชีวิตหาไม่ กำลังโหลดครับ

 

สวัสดีครับ คุณตาล แคสเปอร์ แว่บ แว่บ...

ผ่อนคลาย...........

"สิ่งอัศจรรย์"

เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าขานกันมาจากครูบาอาจารย์รุ่นแรกๆ เล่าสืบต่อกันมาจนถึงรุ่นหลังๆ มี่อยู่ว่าในสมัยก่อนๆนั้น พระสงฆ์ที่ออกบวชท่านปฏิบัติกันแบบเอาเป็นเอาตาย คือตายไม่ว่า ขอเพียงให้รู้แจ้ง เห็นจริง ทำได้จริง มีผลจริง จากนั้นก็จะนำวิชาความรู้พิเศษที่มีอยู่มาเเสดงเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้กัน จะมีทั้งพระไทย พระลาว พระพม่า ..ฯลฯ.เป็นต้น

เรื่องเล่านี้รายละเอียดอาจขาดหายไปบ้าง แต่หลักๆยังอยู่ คือมีพระลาวรูปหนึ่งได้ศึกษาปฏิบัติกรรมฐานอย่างถวายชีวิต จนได้ฌาณสมาบัติขั้นสูง สามารถแสดงฤทธิ์ต่างๆ ทำตัวลอยได้ เดินบนน้ำได้ ฯลฯ จึงนำมาแสดงให้พระไทยซึ่งเป็นสหธรรมมิกได้เห็นว่าสามารถทำได้จริง..แล้วถามว่า.."น่าอัศจรรย์ไหม?" พระไทยพิจารณาดครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า สิ่งที่ท่านแสดงให้ดูนั้นนับว่าอัศจรรย์ทีเดียว แต่ผม(พระไทย)...มีสิ่งอัศจรรย์กว่า สิ่งอัศจรรย์นั้นคือ "...ทำไมคนเราต้องเกิดมา... ทำไมต้องแก่... ทำไมต้องเจ็บ...ทำไมต้องตาย...ทำไมต้องหิว...ทำไมต้องถ่ายปัสสาวะ-อุจจาระ...ทำไม..."

พระลาวยืนฟังด้วยความงุนงง ฟังจบก็ยืนนื่ง...ใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่งจึงเดินแยกกลับไปฝั่งลาวเพื่อค้นหาสิ่งอัศจรรย์นี้....จนในที่สุดก็ละฌานโลกีย์มุ่งสู่โลกุตรธรรมตามรอยพระบาทขององค์สมเด็จพระประทีปแก้ว

เรื่องนี้พระเถระผู้ใหญ่ผู้เชี่ยวชาญในเรื่องสมาธิกรรมฐานวิปัสสนาล้วนแต่ทรงเน้นย้ำว่า...สิ่งอัศจรรย์ทั้งหลายเป็นเพียงทางผ่าน ถ้ายึดมั่นไว้ก็จะกลายเป็นดอกไม้พญามาร และทรงกำชับว่า..." อิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์..จะทำให้หนทางสู่ความสงบสุขที่แท้จริง...ยืดไกลออกไป.."

คัดลอกจากหนังสือ..อภิมหามงคลธรรม

 

บอกได้ฮะ อยู่คนเดียว กะว่าจะโทรไปเม้าท์ต่อ แต่เกรงใจ เด๋วจะหาว่างู้นงี้ เข็ดอ่ะ แหะแหะ อยู่ดีๆ เดี๋ยวจะมีคดีไม่รู้ตัว เลยไม่โทรเลย

 

อืม เขียนไปได้ไงไม่รู้ ประโยคนั้นอ่ะ แบบมันผุดขึ้นมา ต้องเขียน แต่ตอนเขียนคงจะงง เพราะงงจริงๆ

 

***อนุโมทนาค่ะคุณปราญฯ..เรื่องศีลห้าอยากมากแต่ขาดอยู่หลายข้อเลย
เนื่องจากงานที่ทำทุกวันอยู่กับการพูด..แต่เรื่องสวดมนต์ทำประจำ..แต่ก็กลัวผีนะ..(มากด้วย).พอมีเวลาสอนแนวคิดให้น้องๆ..เขาก็ว่าเราหลุดโลกไป..แต่ก็ไม่ละหรอกค่ะ..จะทำต่อไป***

 

ดีแล้วค่ะที่นำเรื่องราวมาบอกเล่าให้กันฟัง หากเธอรับรู้ ทุกครั้งที่เราร่วมอนุโมทนาต่อเรื่องราวของเธอ เธอก็จะได้รับอานิสงค์นั้น เวลาที่ใครก็ตามที่ได้อ่านแล้วนำเรื่องราวของเธอมาเป็นกำลังใจ เป็นแรงผลักดันให้มีชีวิตต่อไป แล้วคนนั้นระลึกถึงเธอ เธอก็จะได้อานิสงค์นั้นอีกเช่นนั้น บุญกุศลเหล่านี้จะส่งให้เธอก้าวข้ามวิบากนี้ไปได้

อนุโมทนาสาธุกับ เธอคนนั้นและดอกไม้อีก 4 ดอก

อนุโมทนาสาธุกับกล้วยไม้ป่าที่ยังอยู่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวให้ทุกคนได้รับรู้
ตั้งสติดีๆนะพี่ท่าน กำกับใจให้อยู่ตรงกลาง แม้เศร้าหรือเสียใจก็อย่าลืมปลายทางที่วาดหวัง