ปรึกษาเรื่องอาชีพกับกรรม

ถามสมาชิกครับ คือ ผมเป็นพนักงานเอกชน การทำงานผมต้องเก็บ
ตัวอย่างลูกกุ้งมาตรวจสอบทุกวัน ทำให้มันเสียชีวิต จึงต้องทำบาปทุกวัน จริง ๆ เป็นคนที่ไม่ชอบเบียดเบียดใคร แต่ไม่รู้กรรมอะไรต้องทำให้ผมมาทำงานตรงนี้เเละถามวิธีที่จะอุทิศส่วนบุญให้เขาเหล่านั้นด้วยครับ เพื่อทำให้เขาไม่โกรธ

 

ถ้าคุณมีจิตไม่ได้อาฆาต และเจตนาที่จะทำร้ายก็บาปน้อย แต่ถ้าให้ดีก็ลองหาเปลี่ยนอาชีพดูนะจ๊ะ

 

ลองไปค้นหาอ่านสมาชิกคนนึงในเว็บนี้แหละ.. เล่าเรื่องกรรมเกียวกับอาชีพคล้ายๆกัน ที่นำกุ้ง มาทดสอบในแล้ป ตัดหนวด หรือตากุ้ง อะไรประมาณนี้ แหละ จำไม่ค่อยได้ กรรมที่ได้รับคือปวดเบ้าตา

 

http://palungjit.org/threads/ใช้กรรมคุณกุ้งก้ามกราม.226667/

 

สาธุ อนุโมทนากับท่านด้วยนะครับ กระทู้ท่านดีมากเลยนะ


ผมจะนำนิทานเรื่องหนึ่งมาเล่าให้ฟัง
" เมื่อสมัยพุทธกาล มีเจ้าหน้าที่ประหารนักโทษคนหนึ่ง( กรณีเหมือนท่านเลยแต่ต่างที่สัตว์กะคนที่เป็นนักโทษ ) เจ้าหน้าที่คนนี้เขากลัวจะเป็นบาปที่ได้ฆ่านักโทษเยอะ มีวันหนึ่งเจ้าหน้าที่คนนี้ได้มีโอกาสได้ทำบุญกับพระสารีบุตร( เป็นอัครสาวกเบื้องขาวของพระพุทธเจ้า ) เขาเองเล่าเรื่องนี้ให้พระสารีบุตรฟัง แล้วพระสารีบุตรเลยเทศเรื่องหนึ่งให้ฟังว่า
พระสารีบุตร = ปกติชาวนาทำนาแล้วเจ้าของนาให้อะไรแก่ชาวนา ??? แล้วข้าวเป็นของใคร ???
เจ้าหน้าที่ = ได้รับเงินเดือนขอรับท่าน !!!! แล้วข้าวก็เป็นของเจ้าของนาขอรับท่าน !!!
ท่านลองนำมาอ่านประกอบการทำงานดูนะครับ เผื่อทำให้ท่านเองจะไม่คิดมากนะครับ "

ท่านทำถูกแล้วครับเรื่องอุทิศส่สนบุญนะครับ

 

ลองอุทิศบุญให้กับพวกกุ้งเหล่านั้นบ่อยๆนะค่ะ..ใช้วิธีนึกว่าขออำนาจคุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ จงบันดาลบุญของข้าพเจ้าให้ถึงแก่กุ้งทั้งหลายที่ข้าพเจ้าได้นำมาทำการตรวจสอบในงานข้าพเจ้านี้ด้วยเทอญ...ให้นึกบ่อยๆหรือนึกทุกครั้งที่ได้ทำบุญนะค่ะ..อนุโมทนาสาธุค่ะ..

 

การทำปาณาติบาปนั้นอยู่ที่เจตนาสัมมาอาชีพชอบของพระพุทธองค์หมายความว่าอะไรท่านก็ลองคิดดูเองนะครับ กุ้งมันอยู่ของมันท่านต้องเอามันมาตรวจสอบทำทำไมต่างคนต่างอยู่ถ้าวันหนึ่งท่านอยู่ดีๆมีใครมาเอาท่านไปตรวจสอบแบบเดียวกับที่ท่านทำกับกุ้งท่านรู้สึกอย่างใด?ใจเค้าใจเราบาปหรือไม่คิดดูเองนะครับ อย่าได้โทษกรรมเก่าเลยท่านสามารถเลือกอาชีพได้คำว่ากรรมเก่าต้องชดใช้คือเราไม่สามารถเลือกได้เช่นอยู่ดีๆราชรถมาเกยนอนอยู่ในบ้านดีๆมีรถพุ่งเข้ามาหาเราโดยที่เราไม่สามารถเลือกไม่ให้มันมาได้นั้นถึงเรียกว่าชดใช้กรรมเก่าแต่ของคุณนี้เรียกว่าทำกรรมใหม่เห็นๆแล้วไปโทษกรรมเก่ามันถูกหรือคุณเลือกที่จะทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ส่วนถามว่าถ้าไม่ทำแล้วจะกินอะไรลองถามพระสงฆ์ดูว่าท่านไม่ต้องฆ่าแล้วจะอดตายใหม?อย่าได้นำมาเป็นข้ออ้างว่าเรียนมาแล้วต้องทำอาชีพนี้ผมเห็นคนจบนิติไม่ได้เป็นผู้พิพากษาเยอะแยะเค้ากลับไปทำอาชีพอื่นกันหมดถ้าไม่เป็นผู้พิพากษาแล้วจะอดตายหรือ ก็เปล่าลองคิดดูดีๆ ส่วนถามว่าอุทิศบุญกุศลอย่างใดเค้าถึงไม่โกรธคุณถามตัวเองก็ได้ว่ามีใครมาฆ่าคุณแล้วคุณจะให้เค้าทำอะไรคุณถึงหายโกรธเค้าละ5555555คิดให้ได้คิดให้เป็นก็เป็นสุขคิดไม่ได้คิดไม่เป็นก็ทุกขต่อไป

 

ขอบคุณทุกความเห็นครับ

 

ตอนนี้กำลังคิดเรื่องการเปลี่ยนงานอยู่ครับ เเต่คนเรามีภาระข้างหลังไม่เหมือนกัน

ขอบคุณทุกความเห็นอีกครั้ง

 

เห็นใจจริงๆ ค่ะ ขอแนะนำหน่อยนะคะ ดิฉันเองความรู้ยังน้อย แต่วิธีนี้ก็น่าจะเป็นอีกทางเลือกนึง ทุกคืนให้คุณทำกัมมัฏฐาน นั่งสมาธิ ไหว้พระ สวดมนต์ ถ้าเป็นวันหยุดจะถือศีล 5-8 อย่างเคร่งครัดก็ได้ แล้วทุกครั้งหลังทำสมาธิให้แผ่เมตตาก่อน แล้วต่อด้วยอุทิศส่วนกุศล ไปให้แก่คุณกุ้งเลยค่ะ นึกถึงคุณกุ้งแล้วแผ่ออกไปเลยค่ะ

ลองใช้บทนี้ดูนะคะ

อันนี้อุทิศให้ท่านเจ้ากรรมนายเวร

อิทัง สัพพะ เวรีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เวรี
ขอส่วนบุญนี้ จงสำเร็จแก่ เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง
ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวงจงมีความสุข

อันนี้ให้แก่สรรพสัตว์

อิทัง สัพพะ สัตตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ สัตตา
ขอส่วนบุญนี้ จงสำเร็จแก่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง
ขอให้สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง มีความสุขถ้วนหน้ากันเทอญ

 

ก่อนที่ท่านจะทำร้ายเขา
ก็ขอขมาเขาก่อน
เพื่อให้แรงอาฆาต หลังจากที่ท่านได้ทำกับเขาน้อยลง
จนถึงไม่มีเลยก็เป็นได้
แล้วแต่กำลังบุญของท่านแล้วล่ะ.......

 

ก่อนที่จะตักกุ้งก็อธิษฐาน ขอให้กุ้งตัวที่จะหมดเวรหมดกรรม ได้ไปเกิดใหม่ ขอให้กุ้งตัวนั้นได้ถูกตักขึ้นมาด้วย และขออโหสิกรรมให้กันและกัน อย่าได้จองเวรกันต่อไป ถือว่าเป็นการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน