เคยมีประสบการณ์ดวงตกกันบ้างไหมคะ

ผมก็เพิ่งเป็นครับ ปีที่ผ่านมาดวงตกต่ำสุด เรียกว่าปีชง (ผมเกิดปีแพะ..ปีที่แล้วปีวัวเลยชงหนัก) เจ้ากรรมนายเวรจากชาติก่อนๆ เลยได้โอกาสรุมเล่นงาน เริ่มด้วยการมีเสียงรบกวนกลางดึกทุกคืนบนเพดาน จากนั้นก็มีอาการนอนไม่หลับอย่างรุนแรง อาทิตย์แรกนอนไม่หลับเลย (หัวใจเกือบหยุดเต้น..ไม่รู้รอดมาได้ไงไม่ได้นอนเป็นอาทิตย์) จากนั้นก็นอนได้แค่ 1-2 ชั่วโมงเกือบสองเดือน (ไม่หลับจริงๆครับ ขนาดยานอนหลับยังไร้ผล..แบบว่าแค่ทำให้แค่ตาปิด..แต่ไม่หลับ) ต่อจากนั้นก็ปวดตาจนไม่สามารถหลับตานานๆได้ (เพิ่งรู้ว่าอดีตชาติเคยเป็นคนทรมารนักโทษ และเคยควักลูกตาคน) ด้วยความทรมานจากการนอนได้แค่ไม่เกิน 4 ชั่วโมงต่อคืนทำให้เสียการเสียงาน ต่อมาก็เลยโดนเจ้านายด่าและเพ่งโทษ จนต้องออกจากงาน ทั้งๆที่เขาเป็นคนใจดี ไม่เคยด่าว่าใคร ซึ่งทุกคงก็งงว่าทำไมเขาด่าผมแบบเสียๆหายๆเลย (เพิ่งมารู้ว่าเขาเป็นเจ้ากรรมนายเวรเหมือนกัน)

ตอนนี้อาการปวดตากับนอนไม่หลับก็ยังเป็นอยู่แต่ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่พระคุณเจ้าที่เคารพท่านก็ให้หมั่นแผ่เมตตานั่งสมาธิเยอะๆ ช่วงนี้ก็เลยปลง ก็ทนๆรับกรรมไป ถือว่ากว่าเขาจะหาโอกาสทวงคืนได้ คงรอมานาน ก็เลยต้องทน ไม่โกรธไม่อาฆาตเขา ก็คาดว่าไม่นานก็คงจะดีขึ้น นี่ก็ข้ามมาปีเสือแล้ว

 

เป็นเหมือนกัน....อาการคือ ทำอะไรติดขัดไปหมด ทำดีได้ร้าย ถูกใส่ความ สารพัด...ฯลฯ
รู้สึกว่าตัวเองมืดๆยังไงชอบกล มองอนาคตแล้วดับวูบอ่ะ..มีแต่ความคิดที่ถูกดึงสู่อดีตที่เจ็บปวด..
เราต้องกระเสือกกระสนเกาะลมหายใจเข้าออกไว้ แทบทุกนาทีอะค่ะ..หมดแรงก็ถูกความคิดดึงลงอดีต..
เหมือนตัวเองไม่มีอนาคต มีแต่อดีต กับปัจจุบัน..
และที่สำคัญไม่สามารถตบความคิดให้ลงใน อนิจจัง ทุกขขัง อนัตตา ได้เลย...
(ยังกะช้างตกมัน เอาไม่อยู่อ่ะค่ะ)..ก็เป็นอยู่หลายเดือนเหมือนกันค่ะ....
พอมันจะหาย...ก็หายเลยค่ะ....ดีขึ้นเองค่ะ

พอลองมองย้อนกลับไป..ก็ทราบว่า..ดวงตก มันมีอาการเช่นนี้แล...

 

ผมก็ประสบปัญหาชีวิตแบบเจ้าของกระทู้นะครับ

ซึ่งมีผลต่อสภาพจิตใจของตัวเราเองรวมถึงคนสำคัญรอบตัวเราที่ต้องพลอยรับทุกข์ไปด้วย

แต่ว่า...

เมื่อผมได้มาพิจารณาทบทวนกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเราแล้วนั้น ปัญหาทั้งหลายที่เกิดขึ้นซึ่งเป็นผลนั้นมาจากสาเหตุจาก วิธีคิด และการกระทำของเราทั้งสิ้นครับ

ซึ่งเมื่อทบทวนทำความเข้าใจแล้ว จะเห็นว่า ปัญหาเกิดขึ้นนั้นมีความสัมพันธ์กับกระบวนการคิดและการกระทำของตัวเราเอง

ก็ขอให้อดิตเป็นสิ่งที่สอนเรา เพื่อที่เราจะได้ปรับปรุงตัวเอง เพื่อที่จะลดปัญหาด้านต่างๆนะครับ

ชีวิต คือ การเรียนรู้สิ่งที่เข้ามา และก้าวต่อไป

อย่ามัวเสียเวลาอยู่กับความล้มเหลว ชีวิตไหม่เริ่มต้นได้ทุกวัน ครับ

 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ฟ้าหลังฝน ย่อมสดใสเสมอค่ะ

 

แค่นี้ มันเป็นเรื่องทำมะดาครับ ของผมก้อเคยบ้าง
ต้นปี 51 งานกะลังไปได้ดี ดันปวดสะโพกมากถึงขั้นผ่าตัด หมดเงินแสนกว่าบาท เดินไม่ได้สามเดือน
ปลายปี 51 มีความรัก นึกว่าเจอเนื้อคู่ แต่แล้ว
ต้นปี 52 อกหัก เพราะไปกันไม่ได้
กลางปี 52 แอบรักเค้าข้างเดียว กะลังจะอกหัก แต่มีสติ จึงถอนตัวก่อน
ปลายปี 52 ถูกบีบเรื่องงาน ต้องตกงาน
ต้นปี 53 ได้งานใหม่ ดูเหมือนไม่มีไร แต่ทำไปแร้วเจออุปสรรคเยอะมาก ทุกวันนี้ยังต้องหาวิธีแก้อยู่ ไม่รู้จะทนได้นานแค่ไหน แต่เนื่องจากยังพยายามไม่ถึงที่สุด เลยยังไม่คิดหางานใหม่ พระพุทธเจ้าสอนให้มีความเพียรครับ :boo:

 

เป็นคะ ดวงตก ทำอะไรก็ไม่ดี ถูกว่า ถูกจับผิด สารพัด
ที่บ้านค้าขายไม่ค่อยดี บ้างครั้งก็ขาดทุน ลุกค้าไม่ยอมจ่ายตังค์บ้างก็มี
การงานการเงิน เงินไหลออก ไม่ค่อยมีเก็บ
ความรัก สามี มีกิ๊ก มีเมียน้อย ปล่อยวางแล้วคะ
สรุปมั่นทำบุญดีกว่า ขี้เกียจนั่งหน้าเศร้า สวนมนต์ไหว้พระ รักษาศีล5
จะได้ช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบา

 

ดวงตกไม่มีจริง มีแต่จิตตก และวิบากรุมเร้าครับ
-ทุกข์เกิดจากอวิชชา กรรมมีอยู่เพราะอุปาทาน-

 

ไม่รู้เค้าเรียกว่าดวงตกหรือว่าอะไร แต่ว่าสามีทิ้งเราและลูกไปอยู่กับผู้หญิงที่ใครๆ ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นเค้าจะจริงจังด้วย(อ่อนกว่าสามีเรา 27-28 ปี) บ้านจะโดนขายทอดตลาด การงานธุรกิจที่ทำกับสามีล้มเหลว (แต่สามีไม่ยอมปล่อย ยังคงพยุงอยู่ไม่รู้จะออกไปในรูปแบบไหน) เราเตือนเค้ามานานแล้วตั้งแต่มีวี่แววไม่ดี ผลก็คือเราตกงาน ต้องเลี้ยงลูก 2คน มัธยมต้น กับประถม ไม่มีที่อยู่ แต่มาระยะได้ข่าวว่าเค้าไม่ได้ส่งรถให้เราด้วย(รถที่เราใช้อยู่เป็นชื่อสามี) หนี้สินก็มีอยู่เกือบล้าน (ไม่เกี่ยวกับบ้าน)
ทุกข์ใจมากเค้าไม่สนใจลูกเลย ไม่สนใจว่าเรากับลูกจะอยู่ยังไง

เค้าเรียกว่าดวงตกรึป่าว ครอบครัวแตก บ้านไม่มีอยู่ รถอาจไม่มีใช้ ไม่มีงานทำ(ทำงานร่วมกับสามีไม่ได้ - คือทำใจไม่ได้ค่ะ) รับภาระหนี้ ต้องอยู่ดูแลลูก กลับไปหาครอบครัวเดิม(พ่อแม่เราก็ไม่ได้) เพราะตอนนี้แม่ก็ป่วยมากอยู่ ไม่อยากให้เค้าเห็นน้ำตาลูก (แต่ก็เคยไปนั่งระบายกับเค้าเป็นบางครั้ง มันเก็บไว้ไม่อยู่ จริงๆ ความทุกข์มันล้นทะลัก) ครบ 1 ปีพอดีที่สามีเราเลือกเด็กคนนั้น (เค้าบอกเค้าต้องรับผิดชอบผู้หญิงคนนี้ แต่เราอยากรู้ว่าเค้าไม่ต้องรับผิดชอบลูกสาวสองคนที่เค้าให้เกิดมาเหรอ)
ทุกวันนี้ เราก็ไม่รู้ว่ายังดวงตกอยู่รึป่าว เพราะทุกสิ่งที่บอกมายังไม่มีเรื่องอะไรดีขึ้นสักอย่าง โดยเฉพาะใจเรายังทำไม่ได้

 

ขอให้ผ่านพ้นวิบากกรมไปด้วยดีครับ
เป็นกำลังใจช่วยนะครับ
ผมก็ประสบปัญหาหนักในช่วงนี้
คงต้องทำให้ดีที่สุดทุกอย่างด้วยสติ
เรื่องไม่ดีๆ ก็คงจะต้องผ่านพ้นไปเองตามลำดับเวลาของมันครับ

 

เกิดขึ้น ดำรงอยู่ แล้วดับไป

ทุกอย่างอยู่ที่ใจ อย่าเสียขวัญ ถ้ายังมีกำลังใจ
ยังมีสติ ไม่ช้ามันจะผ่านไปได้

ชอบบทประพันธ์ ของคุณพนมเทียน

ณ.ที่ใดดวงใจไม่ไหวหวั่น
ขอฝ่าฟันอุปสรรคและขวากหนาม
ถึงสิ้นชาติวาสนาชะตาทราม
จะฝากนามให้รู้...กูก็ชาย