ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

สวัสดีค่ะ คุณ Ricardo
เจอกันอีกแล้วนะคะ ดีใจจังค่ะ... คุณเจนนี่อีกคน (และอีกหลายคนที่ไม่แสดงตัว อิอิ)

จินมาเจอกระทู้นี้โดยบังเอิญค่ะ
อยู่ดีๆเพื่อนก็ส่งลิงค์มาให้
พอคลิกเข้ามาอ่าน ก็ โอ้โห ...
ทำไมเราไม่รู้จักกระทู้นี้มาก่อนหน้านี้หนอ
แต่ก็ดีใจที่ได้เจอค่ะ
สงสัยธรรมมะจัดสรร.. เนาะ

ขอให้มีความสุขกับชีวิตในต่างแดนนะคะคุณริ

จินขอลงเรือน้อยลำนี้ไปด้วยคนนะคะ
ว่ายน้ำช้าหน่อย
แต่อย่าทิ้งกันนะคะ ท่านกัปปิตัน เอ๊ย กัปตัน ฮ่าๆๆ

 

ใช่ค่ะ จินก็ชอบคำนี้เหมือนกัน
มันกระแทกเข้ากลางใจยังไงไม่รู้ค่ะ
เหมือนคุณสาวมานั่งสอนจินเลย

จินชอบสไตล์นี้ล่ะค่ะ
เรียบง่าย แต่มีนัยยะอันล้ำลึก

คนมีภูมิธรรมสูงก็เข้าใจ
คนตื้นเขิน (อย่างจิน) ก็เก็ท

 

สาธุ ขออนุโมทนาบุญกุศลทั้งหมดทั้งมวลค่ะพี่ลีขา
วันหน้าจะขอให้พี่ลีจูงมือพาเที่ยวด้วยคน อิอิ

การวางอารมณ์เบา มีแต่ความรักความเมตตาอยู่เสมอ และประคองจิตให้อยู่ในธรรมตลอด จะทำให้เราพบเจอแต่สิ่งที่ดีงาม ความกลัวใดๆไม่สามารถแทรกเข้ามาในจิตใจที่ดีงามได้ ขออนุโมทนาสาธุอีกครั้งค่ะพี่ลี ^_^

ปล. ว่าแต่ว่าโยคะท่าฤๅษีดัดตนที่พี่ลีเคยสอนอ้อยอ่ะ ปลาทองลืมแล้วค่ะ เอาไว้รอให้พี่ลีมาช่วยสอนอีกดีกว่า ชอบมากมายค่ะ อิอิ เอาแบบให้มีเสียงดัง แอ็กกกก ด้วยน๊า ^^

 

สวัสดีค่ะพี่ริคาโด้ หายไปนานมีแต่คนเค้าคิดถึงนะคะพี่ชายที่ใจดี ^_^
28 พ.ค ไม่รู้ว่าช่วงนั้นพี่จะได้กลับมาเมืองไทยหรือเปล่าน๊อ จะได้ชวนไปพายเรือธรรมที่ศูนย์พุทธศรัทธาด้วยกันค่ะ คริคริ

และขอให้พี่แม่หมูอ้วนเดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะคะ ขอพระคุ้มครองค่ะ
มีความรู้สึกว่า พวกเราอาจจะได้เจอกันรวมเป็นกลุ่มใหญ่ในเร็ววันค่ะ
อยากให้ทุกคนฝึกมโนมยิทธิได้ รวมทั้งญาณ8ด้วย
เหนือสิ่งอื่นใด ละกรรมชั่ว สร้างกรรมดี ทำจิตให้ผ่องใสตลอดเวลาเน๊อะๆ
พวกเราจะไม่ทิ้งกัน สามัคคีคือพลัง ชวนกันกลับนิพพานให้หมดนะคะ สู้ๆค่ะ ^_^

 

หว๋าย อ้อยเองก็อารมณ์ผีบ้า ผีเข้าผีออกอ่ะค่ะ แหะ แหะ
วันๆ หาความผิดของตัวเองได้เพียบเลยค่ะ ขอขมาพระรัตนตรัยแล้ว บอกตัวเองว่าจะไม่ทำอีก พอรู้ตัวอีกที เอ๊า! พลาดอีกแล้ววววว

นี่แหละเน๊อะ หลงวนเวียนเกิดมาซะนาน กิเลสเกาะเพียบ จะสลัดแต่ละที ยากเย็นนัก แต่ถ้าไม่สลัดกิเลสก็พอกไปเรื่อยๆ แม่ใหญ่ต้องคอยขนาบค่ะ เพื่อไม่ให้หลง and เหลิง อิอิ

อ่านโพสต์ของพี่จินมาหลายโพสต์ ได้สัมผัสความเป็นคนอารมณ์ดีของพี่จินละช๊อบ ชอบ อิอิ อีกอย่างประทับใจกับความรักของพี่ที่มีต่อลูกเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่นัก ขอคารวะด้วยใจค่ะ ^_^

อยากให้โลกเรามีแต่ความรักความเมตตาต่อกันเยอะๆ เอ๊า รักกันไว้เถิด ^^

 

มีน้องอ้อยมาคุยด้วยนี่ ทำให้พี่หายเกร็งไปเยอะเลยค่ะ
อยู่กระทู้อื่น พี่ก็เฮฮาปาร์ตี้ประจำค่ะ แต่...
มากระทู้นี้ มีแต่คนบรรลุธรรมสูงๆแล้วทั้งนั้นเลย
ก็เลย เกร็งๆนิดหน่อยค่ะ (กลัวท่านกัปตันจะดุเอา อิอิ)

ในความคิดครั้งแรก พี่นึกว่าผู้บรรลุธรรม มักจะเคร่งขรึมสิคะ
ไอ้เราจะมานั่งคุยอารมณ์ดีอยู่ก็กระไร เนอะ
มีน้องอ้อยมาสไตล์เดียวกันแบบนี้ ค่อยยังชั่วหน่อยนิ

เรื่องลูก..พี่ก็มิได้ดีเลิศกว่าแม่คนอื่นๆหรอกค่ะ
ถ้าหนูมีลูกเมื่อไหร่ก็จะเข้าใจได้

เร็วๆนี้อ่านบทความของท่านว. วชิรเมธี
ท่านว่า งานเลี้ยงลูกเปรียบเสมือนงานปั้นพระของศิลปิน
ต้องอาศัยทั้ง
...ความรู้
...เวลา และ
...ความรัก
พระที่ปั้นถึงจะออกมางดงามจริงๆ

พี่อ่านแล้วก็...อืม ก็จริง เราก็มีครบทุกอย่างแล้ว
แต่ยังปั้นออกมาไม่สวยงาม ก็ไม่เป็นไรค่ะ ทำต่อไปเรื่อยๆ
ไม่วันใดก็วันหนึ่ง เขาอาจจะสวยงามดังใจเราได้

คุยมาตั้งนาน อยากบอกน้องอ้อยอีกอย่างว่า...
มีอะไร สอนพี่บ้างนะคะ (อย่าให้พี่ตกทะเลไปคนเดียวเน้อ)

 

คิดถึงน้องชาย นายริคฯ , และคิดถึงทุกท่านที่อยู่ต่างแดนค่ะ กลับมาเยี่ยมบ้านที่เมืองไทย บอกกันบ้างนะคะ หากมีจังหวะและโอกาส คงจะได้นัดเจอพบหน้าค่าตา ตัวเป็นเช่น น้องเอ วิญวิณ ค่ะ

เสียดายที่ทราบว่าพี่ณหทัยกลับมาแต่ไม่มีโอกาสได้พบกัน พี่แม่หมูอ้วน..กลับมาแล้ว กริ๊งกร๊างหาท่านกัปตัน หากว่าพี่อยู่ถึงช่วงวันวิสาขบูชา อยากเชิญชวนไปร่วมบุญผ้าป่าด้วยกันนะคะ

พี่ลี..ค่ะ ไม่ได้พบกันนานเลยค่ะ หนิงขออนุโมทนาบุญทุกประการกับพี่ลีด้วยนะคะ

ฮ่า.. คุณจินค่ะ ถ้าคุณจิน พลาดตกทะเลไป หนิงมีกระชอนใหญ่เป้ง รอช้อนอยู่ค่ะ ไม่ต้องห่วง.. หรือหากตกลึกไป ขอใส่แท็งค์ลงไปดึงขึ้นมาสู่ผิวน้ำค่ะ... ประคองตัวประคองตน ประคองดวงจิตให้อยู่ในอารมณ์ใส เบา...ไว้ตลอดเวลา มือจับไม้พาย จ้วงพายเป็นจังหวะ ตามลมหายใจเข้าและออก ทรงอารมณ์ให้รู้สติอยู่ตลอดเวลาค่ะ เราพยายามทำไปพร้อมๆ กันนะคะ

 

ธรรมะในความเข้าใจของอ้อยคือ ทุกอย่างที่สอดคล้องกับธรรมชาติค่ะ
ตามแบบของเรา เป็นแบบที่ตัวตนของเราเป็น
สบ๊าย สบ๊าย ^_^

พี่สาวบอกเสมอว่า พวกเราอ่ะ ธรรมะบันเทิงค่ะ ทำใจให้สบายๆ
ไม่ผิดต่อทำนองคลองธรรมก็เอาอ่ะเน๊อะ อิอิ<!-- google_ad_section_end -->

ส่วนเรื่องลูก ก็ แหะ แหะ .... เอาไว้ให้พี่หนิงมีคู่ก่อนนะคะ (โยนกลอง) อิอิ
เพราะเคยคุยกันว่า ปัจจุบันชาตินี้พวกเราหลายคนได้จองหมู่บ้านคานทองนิเวศน์เสริมใยเหล็กไว้แล้วอ่ะ

ส่วนการปฏิบัตินั้น เมื่อได้ลงเรือธรรมลำเดียวกันแล้ว เราก็ต่างประคับประคองกันไป ช่วยเหลือดูแลกันไป จะไม่ทิ้งกันแน่นอนค่ะ ไม่ต้องห่วงว่าจะตกทะเลนะคะ พี่สาวอ่ะสร้างเรือไว้กว้างค่ะ ^_^

 

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Pawanrat-jin
มีน้องอ้อยมาคุยด้วยนี่ ทำให้พี่หายเกร็งไปเยอะเลยค่ะ
อยู่กระทู้อื่น พี่ก็เฮฮาปาร์ตี้ประจำค่ะ แต่...
มากระทู้นี้ มีแต่คนบรรลุธรรมสูงๆแล้วทั้งนั้นเลย
ก็เลย เกร็งๆนิดหน่อยค่ะ (กลัวท่านกัปตันจะดุเอา อิอิ)

ในความคิดครั้งแรก พี่นึกว่าผู้บรรลุธรรม มักจะเคร่งขรึมสิคะ
ไอ้เราจะมานั่งคุยอารมณ์ดีอยู่ก็กระไร เนอะ
มีน้องอ้อยมาสไตล์เดียวกันแบบนี้ ค่อยยังชั่วหน่อยนิ

เรื่องลูก..พี่ก็มิได้ดีเลิศกว่าแม่คนอื่นๆหรอกค่ะ
ถ้าหนูมีลูกเมื่อไหร่ก็จะเข้าใจได้

เร็วๆนี้อ่านบทความของท่านว. วชิรเมธี
ท่านว่า งานเลี้ยงลูกเปรียบเสมือนงานปั้นพระของศิลปิน
ต้องอาศัยทั้ง
...ความรู้
...เวลา และ
...ความรัก
พระที่ปั้นถึงจะออกมางดงามจริงๆ

พี่อ่านแล้วก็...อืม ก็จริง เราก็มีครบทุกอย่างแล้ว
แต่ยังปั้นออกมาไม่สวยงาม ก็ไม่เป็นไรค่ะ ทำต่อไปเรื่อยๆ
ไม่วันใดก็วันหนึ่ง เขาอาจจะสวยงามดังใจเราได้

คุยมาตั้งนาน อยากบอกน้องอ้อยอีกอย่างว่า...
มีอะไร สอนพี่บ้างนะคะ (อย่าให้พี่ตกทะเลไปคนเดียวเน้อ)

สำหรับน้องอ้อยกับคุณหนิง คงต้องรอให้น้ำท่วมหลังเป็ดก่อนค่ะ คุณจิน ฮาฮา

 

แก้ข่าว ข้าเจ้าไม่ได้ดุนะ แหม..กลัวกันไปทำไม

 

our birthday ! ! ! Lets celebrate

congratulations ! ! on our birthday
Many happy returns of the day
ก่อนอื่น ต้องขอขอบคุณคุณหนิง มากๆค่ะที่เป็นอาจารย์ละเอียด ระลึกได้ในวันครบรอบปี ของกระทู้
อันมีท่านกัปตัน me/myself เป็นหัวเรือใหญ่ ประธานบอร์ด
มีคณะกรรมการบอร์ดใหญ่ สี่ยอดกุมาร เป็นประธานบริหาร สี่กสิณ ดิน น้ำ ลม ไฟ ครบองค์กร
(มิน่า ดิฉันจึงไม่สามารถเข้านอนได้ เวลาตอนนี้คือ ตีสามครึ่งของรัฐแคริฟอร์เนีย ค่ะ
มีความรู้สึกอยากเข้ามาอ่านกระทู้ จับจิต ปกติจะอ่านเวลากลางวันค่ะ)
และใคร่ขอขอบคุณมากๆค่ะที่ยังระลึกถึง ญาติต่างแดนไกล

(เสียดายที่ทราบว่าพี่ณหทัยกลับมาแต่ไม่มีโอกาสได้พบกัน) โอกาสหน้า ถ้าได้

กลับไปอีก ไม่พลาดในการพบญาติธรรมแน่นอนค่ะ และมีความลับ อยากกระซิบให้คุณหนิงทราบว่า
ดิฉันก็เป็นผู้หนึ่ง ที่หลงทาง เป็นอาจิณค่ะ เป็นของคู่กายเลยค่ะ หลงทิศ หลงทาง ไม่แน่ใจว่า หลงชาติ หลงภพ ด้วยหรือเปล่า

(เนื่องจากเป็นวันครบรอบปี ใคร่ขออนุญาต ท่านกัปตัน สังสรรค์คุยกันฉันท์ญาติ ซักเล็กน้อย ให้หายคิดถึงนะคะ)

คิดถึงคุณอ้อย เจ๋วะรัฐถะ ผู้มีปิยะวาจาเป็นน้ำมนต์ทิพย์
เป็นนักปฏิบัติธรรมชั้นเซียนเหยียบเมฆ
และเป็นนักสร้างบุญบารมีอันยิ่งใหญ่
ตอนนี้ดิฉันก็รอลุ้น รอชมกสิณดินจากคุณอ้อยอยู่ด้วยนะคะ
เตรียมอุปกรณ์พร้อมทั้งฮิตเตอร์ และแอร์ค่ะ
และจากคำกล่าวคำนี้ของคุณอ้อย
มีความรู้สึกว่า พวกเราอาจจะได้เจอกันรวมเป็นกลุ่มใหญ่ในเร็ววันค่ะ
อยากให้ทุกคนฝึกมโนมยิทธิได้ รวมทั้งญาณ8ด้วย
กระทบความรู้สึกมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มีความรู้สึกดีดีเช่นนี้
จะตั้งใจให้ได้ไปพบญาติพี่น้องให้ได้ค่ะ ไม่ทราบจะยินดีต้อนรับ
และช่วยดึง ช่วยดัน ด้วยหรือไม่ แต่ก็ขอ สาธุ บุญล่วงหน้าก่อนละค่ะ


(มาขอร่วม ส่งความสุขให้ทุกท่านในกระทู้นี้ ครบรอบหนึ่งปีกับพี่หนิงครับ

วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนผัน รวดเร็วปานสายลมพัดผ่าน)
รวดเร็วจริงๆ ค่ะ นึกไม่ถึงจริงๆว่า จะครบรอบปีได้เร็วมากขนาดนี้
อย่างนี้ พวกเราคงรอช้าไม่ได้แล้วนะคะกับการปฏิบัติธรรม
เพราะเวลาผ่านไปเร็วจริงๆ ...ขอขอบคุณอาจารย์ละเอียดหนิง อีกครั้งจริงๆ
นอกจากละเอียดแล้ว ยังมีความละเมียด ละไม ในการเรียบเรียงร้อยถ้อยความได้สละสลวย
ชวนอ่านด้วยนะคะ สมเป็นคุณหญิงละเอียดจริงๆ (ฮา ฮา หลายจริงมาก คนอยู่ไกลภาษาไทยก็แบบนี้อ่ะค่ะ เกรงจะเขียนผิดจะแย่แล้วค่ะ เกรงท่านอาจารย์ใหญ่จะเหล่ด้วยค่ะ นี่ใช้เวลาเขียนจะร่วมชั่วโมงแล้วล่ะค่ะ)
.....และสุดท้าย ขอน้อมรับกราบอนุโมทนาสาธุบุญ กับบุญของทุกๆท่านในนี้ ทุกบุญค่ะ และขอให้ทุกๆท่าน ในกระทู้นี้ และทุกท่านที่แวะเข้ามา ขอให้ได้รับกุศลผลบุญ จากของดิฉันที่ได้ทำบุญจากทางต่างแดนไกลทุกที่ ที่ได้ไปทำบุญมา เช่น ทิเบต อินเดีย และอีกหลายรัฐในอเมริกา รวมทั้งวัดไทยในแคนาดา
ชื่อวัดราชธรรมวิริยาราม 4 แคลการี แคนาดา ของหลวงพ่อวิริยังค์ ที่มีคุณริคาร์โดเป็นมัคทายกใหญ่ประจำอยู่
แต่มิได้นำมาโพส ก็ขอให้ทุกท่านได้รับบุญ ให้ได้โมทนาบุญเช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้าได้รับด้วยเทอญ


(แต่ว่า.. นึกได้.. ว่า .. วันนี้เป็นวันครบรอบ ๑ ปี ของกระทู้นี้ซะ..

(f)HBDs

เป่าเค็กพร้อมๆ กันนะคะ ท่านสมาชิก หยิบไปท่านละ ๑ ชิ้นคะ.. เค็กเราไม่มีวันหมด ..)

 

คุณ เจ๋วะรัฐถะ :
ส่วนเรื่องลูก ก็ แหะ แหะ .... เอาไว้ให้พี่หนิงมีคู่ก่อนนะคะ (โยนกลอง) อิอิ
เพราะเคยคุยกันว่า ปัจจุบันชาตินี้พวกเราหลายคนได้จองหมู่บ้านคานทองนิเวศน์เสริมใยเหล็กไว้แล้วอ่ะ

ส่วนการปฏิบัตินั้น เมื่อได้ลงเรือธรรมลำเดียวกันแล้ว เราก็ต่างประคับประคองกันไป ช่วยเหลือดูแลกันไป จะไม่ทิ้งกันแน่นอนค่ะ ไม่ต้องห่วงว่าจะตกทะเลนะคะ พี่สาวอ่ะสร้างเรือไว้กว้างค่ะ ^_^

แหม.....

ขอบใจๆ ขอบใจทั้งท่านกัปตัน ทั้งหลินอ้อย.. แหม.. โยนกลองมาให้ ขอโทษจ้า ไม่รับกลองที่โยนมาให้ แต่พี่หนิง..มือไม่ว่างจ้า ถือไม้พายอยู่..สองมือด้วย

เรื่องคู่ เรื่องข้างอ่ะ เลิกคิดไปนานแล้ว แต่มีผู้ใหญ่ที่เคารพท่านหนึ่งเตือนไว้เหมือนกัน เพราะตอนนั้นคุยกันเรื่องอะไรสักอย่าง แล้วหนิงหลุดปากไปว่า "โหย ชาตินี้ ไม่มีแล้วค่ะ ขออยู่ตัวคนเดียวดีกว่า ทำอะไรสะดวกดี" แต่ท่านเตือนว่า "อย่าพูดไป มันยังไม่ถึงเวลา"

ฮาๆ ตั้งแต่เลี้ยงหลานชายสองคน ก็พอจะเข้าใจแล้วค่ะ ชีวิตทุ่มเทให้หลาน เอ..คุ้นๆ นะ เหมือนว่าจะเลี้ยงหลานๆ มาเกือบทุกชาติเลยมั้ง ฮา.. ชาตินี้เลี้ยงชาติสุดท้ายแระ.. ไม่เลี้ยงต่อแล้วเด้อ ตัวใครตัวเผือก..หลานจะรักแค่ไหน น้าและป้า ก็ไม่สนใจ..ฮา..

ตอบท่านกัปตัน.. ฮา เป็ดมีดำน้ำลงไปจับปลาใต้น้ำนะคะ หากมันจมน้ำตาย น้ำท่วมหลังเป็ดมิด.. เราก็มีโอกาสอ่ะดิ อ้อย แต่พี่หนิงไม่รอนะคะ บ๋าย บาย.

 

ก่อนอื่นขอพี่สาวเอามือกดหัวอ้อยไว้ก่อนนะคะ กลัวจะลอยค่ะ อิอิ

ไม่แปลกใจเลยค่ะ ที่จู่ๆก็นึกถึงพี่ณหทัยได้สองสามวันมาแล้ว
โดยเฉพาะวันนี้ อ้อยวนๆเวียนๆมาดูกระทู้จัง อิอิ
verb to เดา แม๊น แม่น แหะ แหะ

สมาชิกเรือธรรมของเรา ไม่ว่าจะอยู่ในเมืองไทย หรือต่างแดน
หากใครหายไป ก็ระลึกถึงเสมอค่ะ เมื่อได้เข้ามาในกระทู้นี้แล้ว เรามีแต่มิตรไมตรีดีๆต่อกัน
เปรียบเสมือนเป็นญาติกันจริงๆ แม้นว่าจะไม่ได้เอื้อนเอ่ยถึงกัน แต่จิตนั้น ระลึกถึงทุกท่านอยู่เสมอค่ะ ใครเป็นใคร ไม่มีวันลืมค่ะ ^_^
และ รอวันพบเจอกันนะคะ ^_^

ส่วนเรื่องกสิณก็ ^^
ยังโล่งงงงงง อยู่ค่ะ
ช่วงก่อนที่ไปทริปวัดปราสาทดินกับถ้ำวัวแดง
มีไฟป่ามาเยือนสำนักปฏิบัติธรรมทั้งสองแห่ง พวกเราหลายคนยืนเรียงกันเพื่อส่งน้ำไปดับไฟ น้ำเท่าไหร่ก็ไม่พอ หลายคนเลยน้อมจิตเข้าสู่พระกรรมฐาน เพ่งกสิณน้ำกัน

ปรากฏว่า ณ เวลานั้น ผล คือ .......


ป่าเงียบกริบ ไร้ซึ่งเม็ดฝนสักหยาดหยด

แต่ว่า


พอเวลากลางคืนมาเยือน

ฝนกลับตก และตกทั้งสองคืนติดกัน

อาจจะช้าไปหน่อย ก็ไม่รู้ว่าบังเอิญหรืออย่างไรนะคะ แต่คิดว่าหลายๆพลังรวมกัน ทำให้สิ่งที่เหนือธรรมชาติเกิดขึ้นได้ ดังนั้น จึงคิดว่าทุกดวงจิตที่น้อมในธรรม สามารถทำให้ภัยพิบัติต่างๆลดลงได้ ด้วยดวงจิตที่บริสุทธิ์ค่ะ ทุกคนสามารถทำได้ ร่วมด้วย ช่วยกันนะคะ ทุกคนสามารถทำได้ เช่นกันค่ะ ^_^

 

อ้าววววววว ถ้าพี่ไม่รอแล้วอ้อยจะอยู่รอทำไม๊ 555

พี่เคยเลี้ยงหลาน(มาหลายชาติ)
ส่วนอ้อย เลี้ยงน้อง and หลานๆ มาจนเห็นทุกข์
เลยทำให้รู้ว่า ทุกข์หนอเป็นเช่นไร ปล่อยไปๆๆ
ชาตินี้ ก็ตัวใครตัวเผือกด้วยคนสิคะ
เรื่องไรจะปล่อยให้หนีไปคนเดียวละเนี่ย แหม เอิ๊กกก
รักกันๆๆ ไปดินแดนพ้นทุกข์ด้วยยยยยยนะ คุณน้าที่รักของหลานๆ อิอิ

 

ถ้าเป็ดจมน้ำตายนี่ เสียชาติเป็ดหมด แต่ช่างเป็ดเหอะ เราเกิดเป็นคน อย่าให้เสียชาติคนก็แล้วกัน ยังไงก็ต้องเอาดีให้ได้ ไปนิพพานชาตินี้ละนะ

 

[พี่ณหทัยเจ้าขา.. ละอายใจจัง ไม่คู่ควรค่ะ ขอวางตำแหน่งอาจารย์ละเอียดให้ท่านที่เหมาะสมดีกว่าค่ะ บังเอิญหนิงทำงานที่ต้องเกี่ยวข้องกับการใช้ภาษาไทย ด้วยความที่ใช้บ่อย แต่อย่างไรแล้ว ก็ยังมีผิดพลาดบางตามปกติของ "คน" ค่ะ

ฮ่า.. จริงๆ หนิงจดไว้ค่ะพี่.. ไม่ได้จำได้]

ระลึกได้ในวันครบรอบปี ของกระทู้ อันมีท่านกัปตัน me/myself เป็นหัวเรือใหญ่ ประธานบอร์ด มีคณะกรรมการบอร์ดใหญ่ สี่ยอดกุมาร เป็นประธานบริหาร สี่กสิณ ดิน น้ำ ลม ไฟ ครบองค์กร
(มิน่า ดิฉันจึงไม่สามารถเข้านอนได้ เวลาตอนนี้คือ ตีสามครึ่งของรัฐแคริฟอร์เนีย ค่ะ มีความรู้สึกอยากเข้ามาอ่านกระทู้ จับจิต ปกติจะอ่านเวลากลางวันค่ะ)
และใคร่ขอขอบคุณมากๆค่ะที่ยังระลึกถึง ญาติต่างแดนไกล

[ใช้ได้แล้วค่ะ พี่ .. วิทยายุทธ ขารับกระแสจิต..แรงดีจัง .. หนิงส่งไปถึงพี่ค่ะ ตอนที่นั่งพิมพ์ถึงพี่ คิดถึงว่า อยากให้พี่ได้อ่านวันนี้]

(เสียดายที่ทราบว่าพี่ณหทัยกลับมาแต่ไม่มีโอกาสได้พบกัน) โอกาสหน้า ถ้าได้

กลับไปอีก ไม่พลาดในการพบญาติธรรมแน่นอนค่ะ และมีความลับ อยากกระซิบให้คุณหนิงทราบว่า ดิฉันก็เป็นผู้หนึ่ง ที่หลงทาง เป็นอาจิณค่ะ เป็นของคู่กายเลยค่ะ หลงทิศ หลงทาง ไม่แน่ใจว่า หลงชาติ หลงภพ ด้วยหรือเปล่า

(เนื่องจากเป็นวันครบรอบปี ใคร่ขออนุญาต ท่านกัปตัน สังสรรค์คุยกันฉันท์ญาติ ซักเล็กน้อย ให้หายคิดถึงนะคะ)

[จะรอวันที่พี่กลับมาอีกครั้งค่ะ แต่คราวนี้ไม่ได้พบกัน จะโป้ง.. อ้าว.พี่ขา.. จะรักน้อยลง ก็ตรงที่มาตอกย้ำ เรื่องจริงไม่อิงนิยายของหนิงนะคะ ฮา.. หนิงขอแท้ ตัวเป็นๆ ต้องหลงทางค่ะ หลงจนกระทั่ง เจ้าวิน หัวเราะกลิ้งก่อนรับโทรศัพท์ มีเย้ย..ว่า พี่หนิงหลงทางอ่ะดิ..ส่วนหลงชาติ..หลงภพ.. คงต้องให้พี่มาเป็นผู้เฉลยค่ะ]

คิดถึงคุณอ้อย เจ๋วะรัฐถะ ผู้มีปิยะวาจาเป็นน้ำมนต์ทิพย์
เป็นนักปฏิบัติธรรมชั้นเซียนเหยียบเมฆ
และเป็นนักสร้างบุญบารมีอันยิ่งใหญ่
ตอนนี้ดิฉันก็รอลุ้น รอชมกสิณดินจากคุณอ้อยอยู่ด้วยนะคะ
เตรียมอุปกรณ์พร้อมทั้งฮิตเตอร์ และแอร์ค่ะ
และจากคำกล่าวคำนี้ของคุณอ้อย
มีความรู้สึกว่า พวกเราอาจจะได้เจอกันรวมเป็นกลุ่มใหญ่ในเร็ววันค่ะ
อยากให้ทุกคนฝึกมโนมยิทธิได้ รวมทั้งญาณ8ด้วย
กระทบความรู้สึกมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มีความรู้สึกดีดีเช่นนี้
จะตั้งใจให้ได้ไปพบญาติพี่น้องให้ได้ค่ะ ไม่ทราบจะยินดีต้อนรับ
และช่วยดึง ช่วยดัน ด้วยหรือไม่ แต่ก็ขอ สาธุ บุญล่วงหน้าก่อนละค่ะ

[น้องอ้อยผู้มีปิยะวาจา เป็นน้ำมนต์ทิพย์ สภานี้ให้มียกมือประท้วงไหมค่ะ ท่านประธาน คือว่า ดิฉัน.. ขอแอบค้านในใจค่ะ..ส่วนเหตุผลที่ขอค้าน รอให้พี่กลับมาเห็นตัวเป็นๆ เสียงจริงๆ ดีกว่า.. แว่วๆ ว่า ขณะที่กำลังเขียนตอบพี่ณหทัย อยู่นี้ หนิงกำลังโดนน้ำมนต์ทิพย์หยดใส่ หัวใจดวงน้อยๆ ของหนิง...]

(มาขอร่วม ส่งความสุขให้ทุกท่านในกระทู้นี้ ครบรอบหนึ่งปีกับพี่หนิงครับ
วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนผัน รวดเร็วปานสายลมพัดผ่าน)
รวดเร็วจริงๆ ค่ะ นึกไม่ถึงจริงๆว่า จะครบรอบปีได้เร็วมากขนาดนี้
อย่างนี้ พวกเราคงรอช้าไม่ได้แล้วนะคะกับการปฏิบัติธรรม
เพราะเวลาผ่านไปเร็วจริงๆ ...ขอขอบคุณอาจารย์ละเอียดหนิง อีกครั้งจริงๆ
นอกจากละเอียดแล้ว ยังมีความละเมียด ละไม ในการเรียบเรียงร้อยถ้อยความได้สละสลวย

ชวนอ่านด้วยนะคะ สมเป็นคุณหญิงละเอียดจริงๆ (ฮา ฮา หลายจริงมาก คนอยู่ไกลภาษาไทยก็แบบนี้อ่ะค่ะ เกรงจะเขียนผิดจะแย่แล้วค่ะ เกรงท่านอาจารย์ใหญ่จะเหล่ด้วยค่ะ นี่ใช้เวลาเขียนจะร่วมชั่วโมงแล้วล่ะค่ะ)

[สาธุ ค่ะ พี่..อย่าคิดเยอะค่ะพี่..เขียนไปเถอะค่ะ ไม่ต้องกลัวผิด ถ้ากลัวผิด เราจะไม่รู้ว่าที่ถูกคืออะไรนะคะ ผิดเป็นครูค่ะ]

.....และสุดท้าย ขอน้อมรับกราบอนุโมทนาสาธุบุญ กับบุญของทุกๆท่านในนี้ ทุกบุญค่ะ และขอให้ทุกๆท่าน ในกระทู้นี้ และทุกท่านที่แวะเข้ามา ขอให้ได้รับกุศลผลบุญ จากของดิฉันที่ได้ทำบุญจากทางต่างแดนไกลทุกที่ ที่ได้ไปทำบุญมา เช่น ทิเบต อินเดีย และอีกหลายรัฐในอเมริกา รวมทั้งวัดไทยในแคนาดา ชื่อวัดราชธรรมวิริยาราม 4 แคลการี แคนาดา ของหลวงพ่อวิริยังค์ ที่มีคุณริคาร์โดเป็นมัคทายกใหญ่ประจำอยู่ แต่มิได้นำมาโพส ก็ขอให้ทุกท่านได้รับบุญ ให้ได้โมทนาบุญเช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้าได้รับด้วยเทอญ


[ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ พี่]


(แต่ว่า.. นึกได้.. ว่า .. วันนี้เป็นวันครบรอบ ๑ ปี ของกระทู้นี้ซะ..

(f)HBDs

เป่าเค็กพร้อมๆ กันนะคะ ท่านสมาชิก หยิบไปท่านละ ๑ ชิ้นคะ.. เค็กเราไม่มีวันหมด ..)

 

ใช่ค่ะ ท่านผู้นำ..ท่านผู้การ ท่านกัปตัน..ท่าน..อะไร อีกละ ยกตำแหน่งให้หมดเลย หรือจะรวมนายธง นายท้าย ต้นหน ต้นกล ยกให้หมดเลย เว้นไว้ สองตำแหน่ง ประชาสัมพันธ์เป็นของน้องริคฯ

ส่วนหน้าที่ส่งไม้พาย ของหนิงค่ะ ท่านพี่..

แต่ตอนนี้ต้องขออนุญาตท่านสมาชิก เอาไม้พายเขี่ยๆ หลานอ้อย..ผู้มีปิยะวาจาดั่งน้ำมัน (ฮ่า..) ไปห่างๆ ก่อนนะคะ กลัวเกาะขา..

ไปคนละทางน้อง แต่จุดมุ่งหมายเดียวกัน..น้าอยู่ข้างประตูเรือ หลานรักไปยืนตรงหัวเรือ คอยดูแลสมาชิกของเรือลำนี้ นะคะ หากท่านใดติดขัดอย่างไร เราช่วยเหลือกันนะคะ

 

55555 หัวเราะได้อย่างเดียวค่ะ
พี่ณหทัยรีบกลับมานะคะ หลัก กาลามสูตร บอกว่า ต้อง พิสูจน์ก่อนค่ะ อิอิ
รักนะ จุ๊บๆ ^_^

 

5555 รักมากเลยนะคะเนี่ย
หัวเรืออ่ะลมแรง ละน้าไปอยู่ตรงข้างประตูเรือเนี่ยนะ
ว๊าว น้องเอวิญวิญเป็นพยานเต๊อะ
แต่ก็นะ ไม่ได้อยู่คนเดียวนี่นา สมาชิกเรือธรรมมีเยอะ มีคนช่วยอยู่แล้วค่ะ เต็มใจรับเสมอค่ะ อิอิ ท่องไว้ สามัคคีคือพลัง หนทางข้างหน้าคือจุดมุ่งหมายเดียวกัน ช่วยกันฉุด ดึง ลาก จูง จับมือกันไปเน๊อะ

^_^ อิอิ ถือว่าฉลองวันครบรอบกระทู้ย้อนหลังนะคะ อาจจะบ้าๆบอๆไปบ้าง กราบขออภัยด้วยนะคะ แหะ แหะ

 

เล่นๆกันนี่ อย่าลืมขึ้นไปขอขมาพระรัตนตรัยกันด้วยนะ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน