พระอาจารย์ "จาตุรงค์" ผู้มีญาณ ตรวจกรรมให้คนมีทุกข์โดยไม่หวังผลตอบแทน

อนุโมทนา ครับ ขออนิสงค์ที่คุณป้าเม้าท์ได้ร่วมบริจาคในครั้งนี้ จงกับคืนให้กับคุณป้าเม้าท์เป็นร้อยล้านพันล้านเท่าด้วยเทอญ

 

เมื่อตอนประมาณสี่โมงครึ่ง (ตอนเย็น) ได้สนทนากับพระอาจารย์ "จาตุรงค์" ครับ

เรื่องที่ผมจะเล่าข้างล่างนี้ เป็นเนื้อหาที่ผมได้คุยกับพระอาจาย์ "จาตุรงค์" เรื่องสมาธิครับ ผมเห็นว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับบุคคลที่กำลังปฏิบัติกรรมฐานครับ ^_^

พระอาจารย์ ฯ ได้แนะเรื่องการทำสมาธิแก่ผม ดังต่อไปนี้ ครับ

พระอาจารย์ ฯ แนะว่าเมื่อผมศึกษากรรมฐานกองต่างๆ (หมายถึงอ่านหนังสือ ฯ) แล้วให้ลองปฏิบัติ พระอาจารย์ ฯ บอกต่อว่าหากผมได้สติและสมาธิอย่างดีจากกรรมฐานกองใด ให้ปฏิบัิติต่อไป อย่าไปทำกรรมฐานหลายๆ กอง พร้อมๆ กัน

พระอาจารย์กล่าวทำนอง (อันนี้ผมเข้าใจเอาเองครับ ผิดพลาดประการใด ขอขมา ณ ที่นี้ด้วยครับ) ว่าผมได้สติจากอานาปานสติ (ซึ่งเป็นสมถกรรมฐานที่ผมจับอารมณ์ได้คล่องที่สุด) (สาธุ) แต่ควรฝึกฝนต่อไป เพื่อคงสมาธิให้ดี แล้วจึงไปเจริญวิปัสสนา

หมายเหตุ ก่อนหน้านี้ ผมสนใจในอานาปานสติ พุทธานุสสติ และเตโชกสิณ ครับ

(พระอาจารย์ท่านเห็นว่าสมาธิของผมยังติดขัด ซึ่งตรงกับใจที่ผมกำลังคิด ผมเห็นว่าสมาธิตัวเองยังลุ่มๆ ดอนๆ เนื่องจากความลังเลสงสัยมันเยอะ คือพยายามทำตามตำราหลายๆ เล่ม แต่ไม่ได้ย้อนดูวิธีปฏิบัติของตัวเองว่าทำเช่นนั้นแล้วเราได้สมาธิหรือไม่)

พระอาจารย์ย้ำว่าผมไม่ควรยึดเรื่องฌานหรือสมาบัติ คือไม่ต้องสรรหาคำอธิบายว่าตอนนี้เราได้ฌานหรือเปล่า หรือสมาธิที่เราได้ถูกเรียกว่าอะไร

ส่วนเนื้อหาหรือวิธีปฏิบัติในหนังสือเกี่ยวกับกรรมฐาน พระอาจารย์ท่านให้ผมอ่านเป็นแนวทาง (อันนี้ผมเข้าใจเอาเอง)

พระอาจารย์ ฯ แนะว่าเวลาปฏิบัติ ให้เราใช้ปัญญาพิจารณาว่าเราทำอย่างไรแล้วเราได้สมาธิ พระอาจารย์ ฯ กล่าวว่าอันนี้เป็นเรื่องของตน ตนเองนั้นจะรู้ตัวเองดีที่สุด

ผมก็ถามต่อ (คือผมมีความสงสัยมานาน) ว่าผมอุทิศบุญของการทำสมาธิแก่บุคคลอื่นได้ไหม? พระอาจารย์ ฯ กล่าว (ในกรณีของผม) ว่าผมควรอุทิศบุญของการทำสมาธิแก่เจ้ากรรมนายเวรของผมก่อน และเมื่อผมปฏิบัติสมาธิได้ดีแล้ว ค่อยอุทิศแก่ผู้อื่น

ขอขอบพระคุณอย่างสูงสำหรับคำสั่งสอนของพระอาจารย์ "จาตุรงค์" ครับ _/\_
และขอขมาพระอาจารย์ในเรื่องการใช้ศัพท์สนทนา มา ณ ที่นี้ เนื่องจากผมไม่ค่อยสันทัดในการสนทนากับพระภิกษุสงฆ์

นอกจากนี้ พระอาจารย์ ฯ ได้บอกถึงบุคคลที่อยากร่วมสร้างวัด เนื่องจากพระอาจารย์ ฯ ได้พบวัดร้างแห่งหนึ่งซึ่งน่าจะถูกบูรณะ หากบุคคลใดสนใจในการทำบุญนี้ สามารถติดต่อสอบถามพระอาจารย์ ฯ ได้ครับ ผู้สนใจอาจจะบริจาคเิงินผ่านบัญชีของพระอาจารย์ ฯ เพื่อการก่อสร้างได้ครับ (ผมไม่ได้อยู่ในประเทศไทย ดังนั้นผมไม่สะดวกในการบริจาค :'()

ปล. ในโอกาสถัดไป หากผมได้สนทนากับพระอาจารย์ ฯ ผมจะขอคำแนะนำจากท่านเกี่ยวกับเรื่องคำศัพท์ในการสนทนากับพระภิกษุสงฆ์ เพื่อใช้คำพูดให้ถูกต้อง เพราะเกรงว่าจะไปล่วงเกินพระภิกษุสงฆ์ -_-'

หากท่านใดมีความรู้เกี่ยวกับวิธีปฏิบัติในการสนทนากับพระภิกษุสงฆ์ โปรดแนะนำแก่ผมด้วยครับ โพสต์ที่กระทู้นี้ได้ครับ ผมจะกลับมาอ่าน ผมขอขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

ขอบคุณทุกท่านที่มาแบ่งปันประสบการณ์และมาเผยแพร่คำแนะนำดีๆจากพระอาจารย์

 

ใครทีอยากดูอดีดชาติ ท่านทายไม่ได้ ครับ ท่านบอกผมเองครับ
ผมไม่อยากให้กระทู้นี่ อึมครึมครับ ท่านจะแนะนำให้เราทำดีครับ
ทำสมาธิครับ

 

เมื่อวานเข้ามาอ่านกระทู้นี้ ก็เลยลองโทร ปรากฎว่า ท่านนัดคุยวันนี้ ก็เลยโทรอีกครั้ง ก็ติดตามปกติ (มันโทรติดง่ายจริง ๆ ) ถามคำถามท่านไป ท่านก็ตอบเหมือนพระสอนทั่ว ๆ ไป ก็ไม่แปลกใจนะ เพราะตั้งแต่ได้ยินเสียงท่าน เราไม่รู้สึกเหมือนตอนที่คุยกับคุณต้น หรือ คุณบอล แต่อยากจะบอกว่าคิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะโทรดีไหม เพราะคิดถึงความเหมาะสม พอท่านตอบมาอย่างที่คิดไว้ (รู้อยู่แล้วการตอบของพระจะเป็นคำตอบลักษณะไหน) ก็เลยบอกขอบคุณ และคิดในใจว่า จะไม่โทรคุยกับพระเรื่องการดูดวงอีก เพราะ เราเองอาจจะปรามาสพระได้โดยไม่เจตนา และใจหนึ่งก็ยังคิดว่า การดูดวงไม่ใช่กิจของสงฆ์

 

คุณรักไร้พ่ายคะ รู้สึกศรัทธา ค่ะ อยากขแผนที่ค่ะ

 

ผมก็ไม่ทราบแผนที่ทางไปวัดด้วยสิ คงต้องรบกวนคุณโฮม หรือคุณภัทรศีลผู้ได้เคยไปมาแล้ว ช่วยบอกทางให้แล้วนะครับ

 

วันนี้ได้โทรคุยพระอาจารย์ค่ะ แต่คุยเรื่องที่ท่านจะบูรณะวัดร้าง เพราะตั้งใจอยากทำบุญร่วมสร้างวัดในที่กันดารจริงๆมานานแล้วค่ะ

 

โมทนาด้วยครับ งานบุญครั้งนี้ มีหวังสำเร็จแน่ๆ มีคนมาช่วยกันอย่างต่อเนื่อง

 

โมทนากับทุกท่านด้วย ร่วมสร้างบุญใหญ่จรรโลงพระพุทธศาสนา ได้อานิสงส์มากมาย

 

ขออนุโมทนากับท่านที่มีความปราถนาช่วยเหลือคนที่ตกทุกข์โดยที่ไม่หวังผล ตอบแทนทุกประการนะครับ ขอเอาใจช่วยครับ ให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา แล้วเราจะเข้าใจในความทุกข์ของเขา ทุกข์เขาทุกข์เราไม่ต่างกัน หากแต่ต่างกันที่วาระกรรมให้ผล ท่านมีโอกาศมีความสามารถ แต่ท่านก็ไม่ทิ้ง
โอกาศทิ้งความสามารถให้เปล่าประโยชน์ เพราะ่ส่ิงเหล่านี้แท้จริงเป็นอนัตตา มีเกิดแล้วมีดับตามเหตุปัจจัย ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ เป็นแค่โลกธรรมแปดประการ ถ้าเราตายทุกอย่างก็จบ หากมีเพียงแต่คุณงามความดีที่ได้สร้่างประโยชน์ให้กับเพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกัน ย่อมเป็นที่สรรเสริญแำำก่สรรพสัตว์ทั้งหลายที่ได้รับรู้ในความเสียสละความ เมตตา กรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ในน้ำจิตน้ำใจท่าน และจะติดตัวไปจนถึงฝั่ง

ขอโมทนาบุญ

 

โมทนากับทุกท่านครับที่ได้ร่วมงานบุญช่วยบูรณะวัดร้าง

 

ได้โทรหาพระอ.นานแล้วล่ะค่ะ แต่เพิ่งจะมีโอกาสได้ตอบกระทู้ พระอ.ใจดีค่ะ
ขออนุโมทนาบุญกับพระอ.ด้วยนะคะ

 

อนุโมทนาบุญกับท่านอาจารย์ คุณไร้พ่าย และทุกๆๆท่านด้วยครับ

 

ตอนนี้ทางวัดเพิ่งจะมีกุฏิ 1 หลังและศาลาแปดเหลี่ยม 1 หลังนอกจากนั้นยังไม่มีอะไรเลยทางวัดยังขาดสิ่งของและปัจจัยอีกมากเพื่อการบูรณะวัดครับ

 

พระอาจารย์ใจดีมากค่ะ ดิฉันได้เคยโทรไปรบกวนท่านบ่อยๆ ส่วนใหญ่ก็เรื่องการทำบุญกับวัดดงเขที่จะมีงานทอดผ้าป่าขึ้นในวันที่ 27 กุมภาพันธ์นี้ อยากให้ผู้มีจิตศรัทธาที่สนใจบริจาคสมทบทุนบูรณะวัดดงเข ได้เข้าไปอ่านในกระทู้นี้นะคะ
http://palungjit.org/threads/ร่วมบุ...ับ-พระอาจารย์-จาตุรงค์-ผู้มีญาณอภิญญา.209627/

ตอนนี้ยังขาดแคลนอีกเยอะเลยค่ะ

 

ผมเคยได้มีโอกาสสนทนากับท่าน ก็รู้สึกเข้าใจง่ายและทำให้การปฏิบัติก้าวหน้าดีครับ

 

เห็นคุณธรรมดีเข้าไปในกระทู้เรื่องมีคนอยากบวชเพื่อจะปฏิบัติธรรมที่วัดถ้ำดงเขแต่ไม่มีปัจจัย ถ้าใครสนใจลองถามพระอาจารย์ดูนะครับ

 

ญาติธรรมท่านใดมีความประสงค์ที่จะร่วมบูรณะวัดถ้ำดงเขสามารถติดต่อพระอาจารย์หรือโอนเข้าบัญชีตามที่แจ้งไว้ข้างล่างครับ

เบอร์โทร 085 - 2467175

ชื่อบัญชีพระจาตุรงค์ รักขิตตธัมโม

เลขที่บัญชี 527 – 208 - 3411

ธนาคารกสิกรไทยสาขาบางบัวทอง

 

รัก โลภ โกรธ หลง มีในกมลสันดาลมนุษย์ทุกผู้ทุกตัวตน แม้ตัวอาตมาเอง ก็ยังมีความหลง หลงในการสร้างวัด จนวัตรปฏิบัติหย่อนยาน แสดงให้รุ้ว่า รักโลภ โกรธ หลง มันมีอยู่ในตัวคนทุกคน แต่เมื่อรู้ว่ามันมีแล้ว ก็พยายามขับไล่มันออกไป ค่อย ๆ รู้ทันมันวันละนิด จิตก็จะเริ่มสว่าง รักใครก็ให้รักตัวเองให้มาก เจอกับแฟนไม่ถึงปีรักแฟนมากเขาไม่รักอยากฆ่าตัวตาย แต่กับพ่อแม่รักมันมาเกือบ 30 ปี ตักข้าวให้กินสักมื้อมันยังไม่เคย นี่แหละ รักโลภ โกรธหลง ละ คิดเอาเองเถอะ นี่เป็นข้อความที่ผมพอจะจำได้จากพระอาจารย์จาตุรงค์