เหตุใดจึงกล่าวว่าพระปัจเจกได้เกิดขึ้นกลางพุทธกาลนี้?

หลายท่านคัดค้านความเห็นนี้ และสงสัย แม้ข้าพเจ้า
เองก็ไม่แน่ใจในสิ่งที่ได้พบเห็น เพราะมันไม่น่าเป็นไปได้
และได้โพสข้อความนี้ไว้ในเว็บพลังจิต


แต่ไม่พบผู้ใดที่มีจิตทัศน์กว้างไกลพอแลกเปลี่ยนสนทนาได้
วันนี้จะลองดูอีกสักครั้ง

 

หลังกึ่งพุทธกาลพระอรหันต์สาวกไม่มีแล้ว?


พระอานนท์ได้ทูลขอพระศาสนานี้แก่พระพุทธเจ้า ท่านทรงให้ได้กึ่งหนึ่ง
กึ่งหลังเป็นของยักษ์, มาร, เทพ, พรหม ความหมายคือ พุทธบริษัทของ
พระโคดมพุทธเจ้าหมดแล้ว แปลว่าพระอรหันตสาวกก็หมดด้วย

ท่านที่ได้อรหันต์มีอยู่ ตราบเท่าที่ปฏิบัติจริงจังตามธรรมะของพระพุทธเจ้า
ทว่าไม่เรียกว่า "สาวก" ผู้ที่เป็นสาวก ต้องบำเพ็ญบารมีมาเพื่อเป็นสาวกของ
พระพุทะเจ้า ไม่เคยก่อกรรมบุญร่วมกันมา ไม่เคยเป็นบริวารกัน จะเป็นสาวก
กันได้อย่างไร เมื่อพุทธบริษัทหมดสิ้นกึ่งพุทธกาล จึงกล่าวว่าไม่มีอรหันตสาวกอีก


อรหันต์มีอยู่ แต่ไม่ใช่สาวก เป็นอรหันต์ "ปัจเจกพุทธเจ้า", "อรหันตโพธิสัตว์" และ
อนุพุทธะ หรือ ยูไล เท่านั้นเอง

 

พระศาสนาพุทธกึ่งหลังพุทธกาลเป็นอย่างไร?


ไม่ใช่พระพุทธเจ้าปกครองอีกต่อไป เพราะท่านไม่เหลือพุทธบริษัทให้ปกครองแล้ว
ดวงจิตที่มาเกิดในศาสนาท่าน จึงไม่ได้เชื่อฟังคำสอนของท่านอย่างจริงจัง
เพราะไม่ใช่สาวกของท่านมาเก่าก่อน แม้ท่านจะให้สามเณรถือศีลเพียง 10 ข้อ
ยกเว้นการรับเงินและทอง ทว่า พระปัจจุบัน มีไหม? ที่ไม่รับเงินและทอง?


นี่ไม่ผิดดอก แต่ต้องเข้าใจว่าท่านเหล่านี้ ไม่ใช่พุทธบริษัท ไม่ใช่สาวกของพระโคดม
เป็นเทพ, พรหม, โพธิสัตว์, ยักษ์, มาร ดีบ้าง ไม่ดีบ้างปนกัน แต่ก็มีเจตนามารักษา
พระพุทธศาสนาทั้งสิ้น หากเข้าใจอย่างนี้ ก็จะไม่ทะเลาะกัน ใช่ไหม?

 

การปกครองดูแลหมู่สงฆ์จะเป็นอย่างไรต่อไป


คงพังแน่ ถ้าไม่เข้าใจว่าพุทธบริษัทของพระสมณโคดมหมดแล้ว
เหลือแต่เทพ, พรหม, ยักษ์, มาร ลงมาดูแลแทน เพราะความไม่เข้าใจ
จุดนี้เอง ทำให้บริหารปกครองด้วยความไม่เข้าใจ ก็พังได้


แต่ปัจจุบัน เรายังพยุงกันไปได้ แต่ต่อไปละ ใครจะเข้าใจ?
หรือ เราอาจเห็นพระประท้วงเรียกร้อง ตีกันไปมา เทพกับมาร
ห่มผ้าเหลืองแล้วทะเลาะกัน? ดีหรือ ไม่หรอก... เลวหรือ ก็ไม่ใช่
แต่เข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงนี้หรือไม่?

 

ความเป็นอยู่ของผู้บรรลุธรรมหลังกึ่งพุทธกาล


ไม่เหมือนครั้งที่พระโคดมอยู่อีกต่อไป เพราะเหตุที่ดวงจิตที่จุติมาต่างกัน
ถ้าบรรลุแบบปัจเจกจะอยู่แบบปัจเจก, ถ้าบรรลุแบบยูไลจะอยู่แบบมหายาน
ถ้าบรรลุแบบอรหันตโพธิสัตว์จะอยู่แบบพระสงฆ์ดังๆ ที่มีสานุศิษย์ห้อมล้อม


ดังนั้น จะห้ามพระอรหันตโพธิต์รับเงินทอง ก็ไม่ได้
จะห้ามไม่ให้พระปัจเจกฯ แยกไปตั้งสำนักเองคนเดียวก็ไม่ได้
จะห้ามพระยูไล ไม่ให้ตั้งสถานธรรมแบบมหายานก็ไม่ได้


สามอย่างนี้จักปรากฏ หากเราไม่เข้าใจกันจะเกิดรอยร้าวมากมาย
และแตกแยกได้ในที่สุด ก่อนที่ความไม่เข้าใจจะนำปัญหามาถึง
เราควรทำอย่างไร?

 

นี่คือ สิ่งสำคัญมากที่ข้าพเจ้าพยายามสื่อบอก ไม่ได้เงินหรือลาภสักการะ
ตาลปัตรพัดยศจากความพยายามนี้ทั้งสิ้น แถมยังล่อแหลมที่จะถูกมองว่าบิดเบือนไตรปิฎก


แต่คือความจำเป็นที่ต้องกระทำ ไม่ทำไม่ได้

 

การโปรดเทพ, พรหม, ยักษ์-อสูร, มาร


การโปรดเทพพรหม จะสอนธรรมให้ขึ้นชั้นโพธิสัตว์ เพราะเขาไม่เอานิพพาน
การโปรดยักษ์-อสูร ต้องบำเพ็ญฤทธิ์ให้สำเร็จเซียน อสูรไม่มีทางสำเร็จนิพพาน
กายอสูรสำเร็จได้สูงสุดเพียงเซียน แล้วจากเซียนบำเพ็ญต่อจะถึงโพธิสัตว์ได้
การโปรดมาร จะต้องให้กลับตัวกลับใจ ยอมตายเกิดใหม่ในกายมนุษย์ กายทิพย์
จะเปลี่ยนจากมารพัฒนาขึ้นไป สูงสุดโพธิสัตว์ก็ได้


เมื่อบำเพ็ญบรรลุเซียนแล้ว หรือบารมีถึงโพธิสัตว์แล้ว
หากจะเอานิพพานก็จะไปแบบปัจเจกฯ เท่านั้น

 

พระสังฆโต สำเร็จปัจเจกพุทธะ ในขณะบวชเป็นสามเณร
และได้ถ่ายทอดวิชชาความรู้แก่ข้าพเจ้าและศิษย์น้องอีกคน
ท่านมีศิษย์จำกัดมาก ปีที่แล้วได้ละสังขารจากไปแล้ว...


ข้าพเจ้ารับหน้าที่นี้มาเพื่อทำงานให้กับท่านนั้น...

 

ลูกศิษย์หลวงพ่อสดบอกว่าท่านอรหันต์ แต่อยู่ที่ดุสิตแทนที่จะนิพพาน?


เพราะอะไร? ท่านไม่ได้บรรลุอรหันตสาวก แต่ท่านบรรลุอรหันตโพธิสัตว์

 

ท่านปัญญานันทภิกขุ ก็บรรลุอรหันตโพธิสัตว์ ไม่ใช่อรหันตสาวก
ผลจากการที่ท่านรวบรวมเงินสร้างสิ่งก่อสร้างก่อนตาย ทำให้ไม่นิพพาน
แต่ไปเป็นพระโพธิสัตว์แทน

 

ถ้ายากก็ฟังธรรมจากท่านอื่นก็ได้ ท่านที่เทศน์ง่ายและดีมีมาก
ข้าพเจ้าจำต้องมาทำหน้าที่นี้ จึงเขียนแบบนี้


ท่านไม่เข้าใจจุดใดให้ถามจุดนั้น ข้าพเจ้ายินดีขยายความจนกระจ่าง

 

ผู้ใดปรารถนานิพพานแบบใด บำเพ็ญสำเร็จแล้วจะได้แบบนั้น


เช่น ดวงจิต 1 หมื่นล้านดวง ได้บำเพ็ญบารมีร่วมกรรมบุญกับ
พระพุทธเจ้าสมณโคดมมาแล้วปรารถนานิพพานในศาสนานี้
บำเพ็ญสำเร็จแล้วจะได้อย่างนั้น

ซึ่งทั้งหมดมีวาระในการปฏิบัติธรรมเพื่อนิพพานเพียง 2,500 ปี
หลังกึ่งพุทธกาลพระพุทธเจ้าสมณโคดม ให้ยกส่วนเหลือให้ผู้อื่น
ที่ไม่ใช่สาวกของพระองค์ พวกเขาจึงไม่มีความปรารถนาจะนิพพาน
ในศาสนาของพระองค์ในฐานะ "อรหันตสาวก" เลย


กรรมนี้ เริ่มจากพระโพธิสัตว์ได้ยกสิ่งต่างๆ ให้ชูชก ซึ่งไม่ใช่คนดีนัก
แม้ยามได้พบพระทีปังกรพุทธเจ้า ท่านได้ทอดกายถวายเป็นทาง แต่
ไม่ได้ถวายชีวิต ณ จุดนั้น เมื่อยามได้เห็นแม่เสือจะกินลูก สุเมธดาบส
(พระโพธิสัตว์) ก็ยอมสละชีพให้แม่เสือกิน กรรมนั้นตกทอดมาส่งผล
ถึงศาสนาของท่าน กึ่งหนึ่งได้แก่ยักษ์มาร โดยมีเทพพรหมลงมาคุมสมดุลโลก...

 

ผู้ปรารถนาพุทธภูมิ ลาพุทธภูมิแล้วไปอย่างไร?


มีทางให้เลือกคือ ปัจเจกพุทธะ คือ ไปเอง ไม่มีครูสอน
ใครก็สอนคนที่เคยปรารถนาพุทธภูมิแล้วลาไม่ได้
จิตเขาไม่ยอมก้มหัวแก่ใคร ไม่ยอมเป็นสาวกใคร
ถ้าจะเอานิพพานในศาสนาพุทธแห่งพระพุทธเจ้าองค์ใด
ต้องตั้งความปรารถนาไปนิพพานกับท่านผู้นั้น แต่หาก
ลาเอาดื้อๆ ก็ต้องบรรลุเป็นปัจเจกพุทธะ ไปเอง

 

ใจเธอยังไม่พอในความรู้ที่เธอมี และปรารถนาจะรู้ขึ้นไปอีก
ความพอนั้น จักปรากฏมีแก่เธอเอง เมื่อเธอได้บรรลุความปรารถนา
ที่เคยได้ตั้งไว้แต่ก่อนมา

ที่เธอรู้ ก็ไม่ใช่ว่าไม่จริงเสียทั้งหมด
แต่คำว่า "รู้จริง" ที่เธอตั้งความปรารถนาไว้นั้นคืออะไรละ?
เธอตั้งไว้เท่าไร ก็ผูกมัดจิตเธอเองเท่านั้น ตราบเท่าที่ไม่ได้
ก็คลายความปรารถนาไม่ออก


แล้วจริงเท็จจักสำคัญหรือ?
เมื่อเธอปรารถนาไม่สิ้นสุด...

 

มีชีวิตอยู่บนโลกได้ไม่นานก็จะละสังขารนิพพานไป คือ จบแค่นั้นเอง
เมื่อยังครองสังขารอยู่ยังไม่จบสิ้นเชื้อ ขันธ์ห้ายังมียังครองอยู่เท่าที่กรรมมี
ชดใช้ไม่เหลือกรรม ก็หมดอายุขัย ดับขันธปรินิพพานไป

 

มีสามแบบ

1. นิพพานแบบพระพุทธเจ้า คือ ตรัสรู้เอง
2. นิพพานแบบพระอรหันตสาวก ต้องอาศัยครูช่วย
3. นิพพานแบบปัจเจกพุทธะ คือ ตรัสรู้เอง แต่ไม่สร้างศาสนา ไปเดี่ยวๆ

 

สำหรับการโปรดสัตว์สี่เหล่าใหม่ คือ เทพ, พรหม, ยักษ์-อสูร, มาร อย่างนี้


พระโพธิสัตว์บางท่านจะรับจิตวิญญาณที่เป็นพรหมบ้าง, เทพบ้าง, อสูรบ้าง
มาแทรกในกาย เมื่อผ่านด่านได้ โปรดจิตวิญญาณเหล่านี้ในกายตนเองได้
ก็ผ่านสามารถสอนคนที่มีจิตเป็นแบบนี้มาเกิดได้


จำต้องทำแบบนี้จึงจะโปรดสัตว์ที่ไม่ใช่พุทธบริษัทได้
ในกายของผู้หญิงที่บำเพ็ญธรรมแบบอวโลกิเตศวรมักมีอสูรมังกรดำแทรก
ในกายของผู้ชายที่บำเพ็ญธรรมแบบมัญชุศรี ก็มีอสูรอีกประเภทมาแทรก


การถูกแทรกด้วยอสูรทำให้ผู้บำเพ็ญธรรมมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนไปก่อกรรมได้
ทั้งๆ ที่เคยมีธรรมก้าวหน้า สิ่งนี้ จำต้องเข้าใจด้วย จึงจะผ่านด่านทดสอบได้
ซึ่งสิ่งเหล่านี้มีน้อยมากเมื่อพุทธบริษัทยังมี แต่ตอนนี้การถูกแทรกปรากฏเยอะมาก

 

การระลึกชาติได้ว่าเป็นพระมหากษัตริย์ไทยในอดีตมาเกิด


ตอนนี้มีปัญหามาก เพราะบางท่านคิดว่าเป็น แล้วก็ก่อการสร้างอาณาจักรของตน
นั่นหมายถึง การล้มล้างสถาบันด้วย ดังนั้น หากไม่เข้าใจว่าถูกจิตวิญญาณหรือกายทิพย์
แทรกอยู่ หลงคิดติดอดีตชาติมาก ก็อาจถูกครอบงำให้ไปทำสิ่งที่ผิดได้


จำต้องเข้าใจพลังเทพพรหมที่ครอบมานั้น แตกต่างกัน
ส่งผลให้คนไปทำอะไรแปลกไปต่างกัน
และสิ่งนี้ได้เกิดแล้วเป็นปัญาระดับประเทศอยู่ขณะนี้

 

ฟุ้งซ่านดีแท้

 

สิ่งที่ท่านเขียนต้องเกี่ยวข้องกับภัยพิบัติโลกหลังกึ่งพุทธกาล