รวมเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่่าจอมโม้(ตำนานรักสามเส้าเจ้านางแห่งขอม)

แน่จริงหนีเมียไปเที่ยวป่าบึงลับแลกะทริปยายผีป่าสิจ๊ะ ไปที่กระทู้ที่ไปตามรอบพระพุทธองค์ ห้องหลวงพี่เล็กสิคะ จะได้รู้ว่า อยากไปไหม "บึงลับแล" ที่หลวงพี่เล็กเจอผีเด็กมันหลอกให้วิ่งไปช่วยมันนั่นแหละ ขนาดพระมันยังเล่นเอา แล้วเราๆ จะไม่โดนได้อย่างไร

เอ้า...ใครอยากไปด้วย...ไปจองทริปกันนะคะ นอนกลางหุบเขาหนึ่งคืน

นอนบ้านยายผีป่าหรืออาจเป็นป่าน้ำดิบ(แดนพญานาค)

ใครที่อยากรู้ว่าตัวเองใจแข็งไหม กลัวผีไหม พลาดทริปนี้ไม่ได้แน่เลยจ้า

.................................

ใจเย็นๆ จ๊ะ กรี๊ดดังๆ อีกนิ๊ด จะได้มาเล่า เรื่องเจอผีน้ำ...มานั่งชมดาวหางด้วยกัน

เห็นหรือยังคะว่า

นอกจากจะรู้จักผีป่าแล้ว

ยายยังเคยเจอผีน้ำด้วย

 

แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก0*0

 

คุณยาย....ชอบมาเกริ่นหัวข้อ.... ให้อยากรู้...


นู๋นั่งรอ ... รากงอก... ไม่ยอมเล่า...


เด๋วก็ร้องไห้ซะเลยนี่... ฮ่วย!!~

 

เข้ามาอ่านแก้ง่้วงยามดึกค่ะ คุณยายผีป่า หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ แล้วจะแวะมาอ่านอีกค่ะ รีบๆๆเขียนนะค่ะ แล้วทริป คุณยายจะไปเมื่อไหร่กันละค่ะ อยากไปด้วย แต่ก็กลัวผีอยู่เหมือนกันค่ะ 55555 กลัวพี่วิ่งหนีค่ะ

 

คุณป้ายายผีป่าพักผ่อนบ้างนะครับ
แต่พวกเรารออ่านอยู่นะ

 

โพสแล้วเมื่อไร ส่ง SMS มาบอกด้วย
ไม่ต้อง ส่งกระแสจิตมา เพราะคนอ่านเยอะ เดี่ยวจะเหนื่อย เปล่า ๆ

 

...แวะมาดัน...

 

นั่งรออีกคน

 

"เจอดี...ที่อ่างกักเก็บน้ำ...คืนดาวหางฮัลเล่ย์แฉลบผ่านน่านฟ้าโลก"

ขอออกตัวก่อนว่า...เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นสมัยเป็นสาวน้อย ผู้อ่านบางคนยังไม่เกิดก็เป็นไปได้นะจ๊ะขอบอก บางคนเพิ่งเดินเตาะแตะ บางคนเพิ่งเข้าอนุบาล...ที่รู้จักดาวหางฮัลเล่ย์ก็คงมีไม่กี่คนที่อายุไล่เรี่ยยายผีป่านะคะ...(เอ้า...ลืมไปแระว่ายายผีป่าอายุเท่าไรแย้ว...ไหนขอนับนิ้วมือก่อน...ว้า...ไม่พอ...ขอนิ้วเท้าด้วย...ว้า...ไม่พออีกแระ...ไหนๆ ยืมนิ้วมือนิ้วเท้าสักคนสิค๊า...เอ...สี่สิบ...อีกเดือนกว่าๆ ก็สี่สิบเอ็ดแร้ว...นี่เราย่างสู่วัยรุ่นแล้วเหรอเนี่ย...ว้า...ไม่อยากโตเลย...ห่วงเด็จพ่อเด็ดแม่...อีกยี่สิบปี ก็เข้าสู่วัยเบญจเพศ(รอบที่สาม) คงมีหนุ่มมาเมียงมองขอจับจองเป็นคู่บ้างละหว่า...)

.............................................น้าน...เพ้อเจ้อ..เสียเรื่องหมด...

เอาเป็นว่าตอนนั้นซ่าส์มากๆ สมัยนั้นคนแถวบ้านเขาเรียกยายผีป่าว่า "เด็กฮาร์ต" คำยุคนั้นดูมันใหม่มั๊กๆ สมัยนี้มาเรียกอย่างนี้คนรุ่นเหลนๆ คงบอกอะไรน่ะ เช้ยเชย...คือเด็กฮาร์ตเนี่ยจะก๋ากั๋น ดื้อรั้น ออกทอมๆ นิดๆ พ่อแม่ระอาเชียวแหละ...เพื่อนบ้านมีแต่ผู้ชาย ญาติๆ ก็ผู้ชาย...เราก็พากันนัดกันว่า...ไปนอนดูดาวหางฮัลเล่ย์กันดีกว่า...ตอนแรกก็ดูข้างๆ บ้าน บนหลังคาบ้าน มันก็ไม่เห็น แหม...ก็ดันหลับไปก่อนทุ๊กที พอตื่นมาถามแต่ละคนก็บอกไม่เห็น มันเล่นหลับกันประเภทเอาน้ำร้อนมาราดมันยังไม่ร้องเอ่ง อุ้ย ยังไม่สะดุ้งเรย

........................................................................

เมื่อที่หลังคาบ้านไม่เห็นก็พากันไปที่อ่างเก็บน้ำของจังหวัด...สมัยนั้นเส้นทางนั้นเปลี่ยวมากๆ ยายผีป่ามีรถมอร์ไซด์คันหนึ่ง เป็นของน้าชายเอามาให้ใช้ สภาพรถคันนั้นก็ไม่ต่างจากโครงซากรถดีๆ นี่เอง...เราก็อัดกันไป รถคันนี้เหมือนผีตายซากแต่รับเด็กฮาร์ตอันได้แก่...น้าชายยายผีป่า(ตายไปแล้วด้วยโรคกลัวเมีย..จิงจิงนา) พี่ชายยายผีป่าเป็นคนนั่งคนที่สอง เพื่อนบ้านรุ่นพี่ชายนั่งท้ายสุด ยายผีป่าตัวผอม นั่งตรงก้านคอรถ(เขาเรียกอย่างนี้ป๊ะ คือหว่างขาน่ะ) ก้อ..ยองๆ ไป...ประมาณยี่สิบกิโลเมตรจากบ้าน...นัดพบกับเพื่อนๆ กลุ่มอื่น ทั้งเพื่อนน้า เพื่อนพี่ชาย เพื่อนยายผีป่า...เขาก็เอารถมอร์ไซด์มากันทั้งนั้น...ตอนนั้นว่าที่เด็ก...คนรักคนแรกของยายผีป่าก็มาด้วย...แต่ตอนนั้นเขายังไม่ทันชะตาขาดมาเป็นแฟนเราแบบเปิดเผย...เราก็คิดว่าเป็นเพื่อนบ้าน ก็คุยกันธรรมดา...แต่แอบส่งสายตาให้เขาด้วยแหละ...เพื่อที่จะบอกว่า...เขาเป็นสาวแล้วน๊าตัวเอง...(อิอิ...นึกถึงตอนนั้น...ที่คิดว่าตัวเองเป็นสาวแล้ว มันเป็นสาวตรงไหนว๋า...สัดส่วน...เสาไฟฟ้ายังน่ามองกว่าอีกแน๊)

.........................................................................

เราไปกันตั้งแต่สามทุ่ม..คนโตหน่อยเอากีต้าร์มาเล่น...สุมไฟกันหนาวและให้เกิดความสว่างบ้าง...

.........................................................................

คนกินเหล้าเป็นก็กระดกเหล้าขาวกันไป

........................................................................

ยายผีป่าตอนนั้นก็ยังไม่กล้ากินเหล้าหรอกนะ...อาศัยรินให้เขา...เหล้าต้มเอง...น้าชายผลิตเองโดยตรง มัน ๙๐ ดีกรี...แค่กลิ่นเหล้าโชยมา คนรินก็คนรินเหอะ...เมาตาลายเลยจ๊ะ

.............................................................................

เพื่อนน้าชายเขาไปนั่งคุยกับตี๋หล่อคนนั้น(ตอนหลังเราได้แต่งงานกันค่ะ อิอิ เชิลล์...)

แล้วเขาก็ไปสั่งลูกน้องเขาไปเอาเต้นท์มากาง มีผู้หญิงไปกันสามคน คนที่อายุมากกว่าคือพี่สาว(ลูกของลุงยายผีป่า) เขากิ๊กกันกับตี๋หล่อคนนั้น ยายผีป่าเลยพาเพื่อนบ้านอีกคนที่รุ่นเดียวกันไปเดินเล่นตามประสาสาวส่ำน้อย(เขาเรียกว่าเดินอ่อย...อิอิ...ตอนนั้นคิดว่าตัวเองสวยง่ะ...เลยเดินนวยนาดเหมือนนางเอกมิวสิคโอเกะ...)...แต่เดินๆ ไปหลายรอบ ไม่ยักกะมีผู้ชายเมียงมองมาอย่างสนใจ เห็นแต่สายตาที่มองมาว่า

"พวกเอ็งจะเเดนไปมาทำไมว่ะ...มึนหัวว๊อย..."

แหม...ก็แต่ละคนมันตาต่ำเนี่ย...มันไม่รู้ว่า...สองสาวเนี่ยนะ...ขุดหาป่าช้าไหนๆ ไม่เจออีกแล้ว...มันไม่รีบคว้าเอาไว้ทำเมีย...รอให้ดาวหางฮัลเล่ย์แฉลบมาอีก ๔๓ ปีข้างหน้า มันก็หาไม่ได้แน่นอน...คอนเฟริม!

.......................................................

 

เขาบอกว่าให้ดูดาวหางฮัลเล่ย์ตอนดึกๆ นี่ก็นั่งๆ นอนๆ ลุกเดินไปมาหลายรอบ ฟังเพลงแจ้ ดนุพลแก้วกาญจน์ และสาวจันทร์กั้งโกบ ของ พรศักดิ์ ส่องแสงจบไปหลายรอบแล้ว ดาวหางก็ไม่แฉลบมาให้เห็นเลย...เห็นแต่หางหมาไอ้ด่างที่มากระดิกๆ ขอเศษอาหารจากวงเหล้าง่ะ

.....................................

ยายผีป่าหนาวจัดเลยบอกเพื่อนผู้หญิงคนนั้นว่า...เราไปที่แคร่นั่นไหม (เป็นเพิงหมาแหวนมุงหญ้าคามีแคร่ที่กลางวันแม่ค้ามาวางของขายให้คนมาเที่ยวอ่างเก็บน้ำ) ...เราก็เลยเดินไป...

ร้านนี้ตั้งอยู่ริมฝั่งถนนที่เป็นร่องน้ำ...หันหน้ามองข้ามถนนมาก็เป็นตลิ่งเขื่อน...ตอนนั้นน้ำลดลงมากแล้ว...ใครบ้าๆ อยากลงไปลุยน้ำเล่น ก็ได้ค่ะ เพราะน้ำลึกแค่คอเอง...เพราะพี่ชายยายผีป่ามันดันทะลึ่งลงไป...แล้วร้องตะโกนช่วยด้วย...ๆๆๆๆๆ ...

พอคนวิ่งไปดู เห็นแต่หัวมันโผล่ขึ้นมา...โห...นี่ขนาดมันริมตลิ่งนะเนี่ย...ยังมิดคอมันเลย...

..................................

น้าชายรีบลงไปช่วยหลานชายสุดโปรด เพราะรู้ว่า...มันคุ้มดีคุ้มร้าย...(ใครอยากรู้เกี่ยวกับพี่ชายยายผีป่าต้องไปตามอ่านกระทู้ ที่เขียนที่ห้องวิทยาศาสตร์ทางจิต)

เมื่อทุกคนเร่งไปช่วยพี่ชายยายผีป่า....กระโดดตู๊ม...

อั๊ก...โอ้ย...

ไอ้บ้าเอ้ย...น้ำแต่หัวเข่า...ไอ้บ้านี่มันหรอกให้กระโดด....เดี๋ยวได้จับกดหัวให้จมน้ำจริงๆ เสียหรอก...

พี่ชายยายผีป่าทำหน้าตายเหมือนไม่รู้ไม่ชี้ เดินขึ้นจากน้ำมา...

โดยไม่สนใจว่า คนที่เขากระโดดลงไปช่วยสองสามคนนั้น...แข้งขาหักหรือไม่

.................................
เล่นกับใครไม่เล่น...

เล่นกับคนบ้า!

""""""""""""""""""""""""

"พี่เห็นน้ำเย็นดี เลยไปนอนในน้ำเล่น...นอนหงายเอาแต่หัวโผล่จากน้ำ เพื่อจะรอดูดาวหาง..." (นี่คือเหตุผลของเค้างัย)

อ้าว...แล้วร้องให้ช่วยทำไม

"ก็พี่ไม่อยากลุกขึ้น เดี๋ญวพลาดทันได้เห็นดาวหางตอนไม่ได้แหงนมองฟ้า...เลยจะร้องให้คนมายกขึ้น (นึกถึงสภาพการให้คนเอามือมารองไว้ที่ร่าง นึกถึงการยกศพที่นอนหงายน่ะ คงไม่ต่างกันเนาะ)

แหม...พี่ตูมันไม่บ้านะเนี่ย

........................

และนี่คือที่มาที่จะเล่าเรื่อง

"ผีน้ำ"

 

เมื่อพี่ชายขึ้นมาจากน้ำแล้ว น้าชายเขาพาไปผิงไฟ (น้าชายเขารักหลานคนนี้มากยิ่งกว่าไข่ในหิน เพราะรู้ว่ามันบ้าตั้งแต่เกิด เลยถนอมมั๊กๆ ) พวกยายผีป่าสองคนก็ไปนอนเล่นที่แคร่นั้นต่อ

ไม่ไกลกันกับเต้นท์และวงเหล้านักหรอกค่ะ พอมองเห็นกันได้ลางๆ

บรรยากาศริมเขื่อนนั้นเงียบมากหากไม่มีคนมารอชมดาวหางกัน ...พอใกล้จะตีหนึ่งก็เริ่มมีอีกหลายคณะทะยอยมาจับจองที่ทางเหมือนพวกเรา...

..............................................

พี่สาวยายผีป่าเมื่อแฟนหนุ่มเรียกเข้าเต้นท์ก็ไม่ออกจากเต้นท์อีกเลย...สงสัยมีดาวหางดวงอื่นน่าสนใจกว่ากระมัง!

ยายผีป่าก็เกรงใจไม่กล้าขอไปหลบหนาวด้วย เลยนั่งชันเข่ากอดอกกันแก้หนาว โชคดีที่พ่อให้เสื้อแจ็กเก็ตฟิลตัวโคร่งมาใส่ มันอุ่นจริงๆ เพื่อนผู้หญิงคนนี้เขาตัวกว่า...เขาเลยไม่ค่อยหนาว

....................................................วงเหล้าเริ่มคุยกันเสียงดังยิ่งขึ้น....และกลุ่มใหม่ๆ ที่มาก็มักจะรู้จักกัน ทำให้วงเหล้าขยายใหญ่ยิ่งขึ้น...

........................................................................

มีคนนึงเป็นครูฝึกสอน เพื่อนน้าชายมากับแฟนสาว...เขาพาแฟนเดินไปที่ริมอ่าง แล้วลงเดินไปนั่งใกล้ๆ ผิวน้ำ...เราสองคนกระซิบแล้วชี้ให้กันดู...

"ตัวเองดูสิ พวกคนใหญ่เขาจู๋จี๋กัน...โอบกันยังงั้นเดี๋ญวได้กลิ้งลงน้ำหรอก...ไม่กลัวผีน้ำหมั่นไส้ละมังท่า"

แล้วยายผีป่าก็เริ่มชวนเพื่อนคุยเรื่องผีน้ำ หรือผีพราย....ตามที่ได้ฟังจากพ่อบ้าง ลุงบ้าง

"พรายน้ำ...นี่เป็นผีน้ำ...นะตัวเอง...พ่อเขาเคยเจอ...นี่เลยที่อ่างนี้แหละ...แต่ก่อนพ่อมาหาปลากับน้าอีกคน...เจอจังๆ เลย..."

 

น้าชายยายผีป่า(ตายไปแล้วด้วยโรคกลัวเมีย..จิงจิงนา)
โรคนี้เป็นยังไง อ่ะ ของ detail นิดหนึ่ง

ผมรู้จักแต่โรค หาเมียไม่ได้ตายครับ T_T
ตอนนี้เป็น ระยะที่สอง แย้ว

 

คือว่าน้าชายยายผีป่าคนนี้กินเหล้าไม่เป็นแต่ว่าอบมีเพื่อน เพื่อนๆ ชอบดื่ม เลยต้มเหล้าเถือน(สมัยนั้นเถื่อน) ไปคอยตามใจเพื่อนๆ ด้วยนิสัยตามใจแต่คนอื่นพอมามีเมียเลยหงอเมีย...เมียคนนี้ก็เหลือหลาย...บ่นเช้าบ่นเย็น ผัวทำยอดหาเงินเข้าบ้านได้ไม่ตรงเป้าก็จะบ่นจนผัวต้องออกไปหามาจนได้ ยิ่งออกไปนาน ยอดยิ่งต้องบวก...อาหารการกินนี่ต้องประหยัดมาก...ขนาดน้ำดื่มยังต้องเอาจากโรงงานใส่ถุงพลาสติกมาให้ผัวดื่ม เงินไม่มีกระเด็น...ผัวก็แสนดี...วันหนึ่งเห็นน้าชายหน้าคล้ำมาก...ผอมมาก เลยถามว่าเป็นอะไร น้าบอกโรคหัวใจ และอ่นๆ อีกมาก...น้ามีเงินมากมาย(หลายล้านบาท) ทำไมไม่เอาไปรักษาตัว น้าตอบว่า...กลัวเมีย! กลัวเพราะว่าเคยบอกเมียแล้วว่าจะไปหาหมอ เมียบอกว่า...สิ้นเปลือง เสียเวลาทำมาหากิน

น้าชายยายผีป่าเลยตายไปตอนสี่สิบเอ็ด(อายุห่างจากยายผีป่าหกปีเองค่ะ ลูกคนสุดท้อง)

สาเหตุที่เมียเข้มงวดมาก ทนทุกกรณี ทำให้เครียด เก็บกด เเกดโรคแทรกซ้อน ตายไว...

แต่แปลกนะคะ ยายผีป่านี่ก็ขี้บ่น ด่าผัวเป็นอาชีพ...บังคับผัวเป็นงานอดิเรก...แต่ผัวยังทนมาได้นานพอดูนะเนี่ย...

หรือว่ามันเป็นเหมือนอาการมึน!

 

เช็คชื่อๆ

 

น่ากลัวจัง โรคกลัวเมีย
ถ้าเป็นแล้วจาปายรักษาที่ไหนอะครับ

 

*-* สนุกมาก คับ

 

*0*......
<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : หลายคน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไปอีกเย๊อออออออออ คน -*-) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>อั้งไล้ฮวกไช้ฮวกหก, โอซารัน, อีกหลายคนๆๆๆๆๆๆๆเง้อ </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ต่อโลดค่ะ ^0^

 

เพิ่งเข้ามาอ่านเมื่อวาน ชักติดใจ ยายผีป่าแม่น้องนนขออนุญาตพิมพ์ต้นฉบับเก็บไว้

เพื่อรวบรวมเป็นพ็อกเก็ตบุ๊คเอาไว้นั่งอ่านยามเมื่อถูกสามี และลูกทอดทิ้งจะได้มั๊ยเคอะ

ถ้าได้จะเริ่มปริ๊นเก็บเอาไว้ ณ. บัดนาว

 

แต่แปลกนะคะ ยายผีป่านี่ก็ขี้บ่น ด่าผัวเป็นอาชีพ...บังคับผัวเป็นงานอดิเรก...แต่ผัวยังทนมาได้นานพอดูนะเนี่ย...

หรือว่ามันเป็นเหมือนอาการมึน![/quote]


จากการวิเคราะห์ของผมสามียายผีป่ามีโรคประจำตัวมีช่องหูด้านในที่พิเศษ มองจากด้านนอกจะปกติแต่จะมีช่องลับด้านในใว้ปิดเสียงเวลายายผีป่าบ่น(ผมก็มี อิอิ)เค้าเรียกโรคหูทวนลมแต่ที่ยังวิเคราะห์ไม่ได้ซักทีคือทำไมผู้หญิงที่แต่งงานแล้วถึงชอบบ่นสามี