ลักษณะที่เกิดเวลาสวดมนต์และนั่งสมาธิ

คุณ ณธารา<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1333417", true); </SCRIPT> คุณให้ความสนใจ กับร่างกายตนเองมากเกินไป

จนลืม จิตวิญญาณของตนเอง ร่างกาย ไม่ได้มีความสำคัญนะคะ

เพราะร่างกาย เป็นเพียง เสื้อผ้า ที่เรา ใส่ใน ตอนนี้

เสื้อผ้า ตัวที่คุณใส่ ถึงเเม้จะ ไม่สมบูรณ์เเต่คุณต้องเข้าใจว่า

มันก็เป็นเพียง เสื้อตัวที่เรา ใช้เงิน หรือ บุญนำมาซื้อ

คุณเอา เสื้อตัวที่คุณใส่ ไปเปรียบเทียบกับเสื้อคนอื่น

เพียงเพราะ คุณคิดว่า ของคนอื่นดีกว่า คุณจึงต้องทรมาณแบบนี้

เพราะคุณ ไม่พอใจ สิ่งที่ตนเองครอบครองคะ

คุณภาพ จึงไม่ดีเท่าที่ควร เสื้อตัวนี้ จึงทำให้คุณอับอาย

เพราะคุณรู้สึกไม่พอใจ กับ เสื้อตัวที่ใส่

ขอบคุณร่างกายตัวเอง ขอบคุณพ่อเเม่ที่ให้ชีวิตจิตใจกับคุณนะคะ

ถ้าคุณ ยอมรับเเละใส่เสื้อตัวนี้ ด้วยความภาคภูมิใจ

เพราะเป็น สิ่งที่ พ่อแม่คุณให้มา อาการทั้งหมดจะหายไป

คุณ อย่าเกลียด ร่างกายตัวเองเเล้ว ทุกอย่างจะดีคะ

 

คุณ ภัทรอังคาร ทำดีเเล้วนะคะ

ตอนนี้ ปฏิบัติต่อเลยคะ เเล้วคุณก็ อย่า ไหว้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ซ้ำซ้อนเพราะว่า จิตผ่านร่างจะลำบากต่อตนเอง

เพราะ แต่ละจิตที่เราเคารพ ต่างอยากจะ เข้ามาสอนคุณในร่างหรือ ผ่านร่างของคุณเอง

สิ่งที่คุณทำได้คือ อย่าเคารพ อย่าปฏิบัติหวังบุญ อย่าปฏิบัติหวังนิพพาน อย่าปฏิบัติหวังให้ตนเองรอดพ้น

ปฏิบัติ เพียงเเค่ ดูสิ่งที่เข้ามา หรือ ไม่มีอะไรเข้ามา สังเกตุพฤติกรรมที่ เเตกต่าง แต่ ไม่ต้อง ตระหนก

เพราะว่า เป็น การ ผ่านร่างเพียงเท่านั้น ไม่ใช่ สิง ไม่ใช่ ร่างทรง เเต่ เพียงเพื่อมาสอน

เเล้วฟังตัวเรา พูด โดยที่เราไม่ได้คิด เพราะ จิต เป็นเพียงเเค่ จิต ไม่มี ความคิดเมื่อไร

ร่างเป็นอิสระ จิตสามารถ มาสอนได้ เเต่ไม่ต้องกลัว เพราะ จิตที่มาสอน มาจากที่สูง

คุณ จึงปวดหัว เเล้ว เสียวสันหลัง เพราะไอท่านมาสู่ร่าง แต่ถ้าไม่ดี พฤติกรรมจะเปลี่ยน ตั้งเเต่เรา ผิดศีลเเล้วคะ

คุณไม่ต้องกลัวไป ปฏิบัติตอนที่อยากทำ ไม่อยากทำก็ไปเที่ยว ไป หาเพื่อน ทำอะไรก็ได้

เพราะ จิตที่มาสอน ท่านไม่ได้ให้เรา คร่ำเคร่งตลอด ทุกอย่าง จงทำตาม จริตตนเอง

จำว่า จุดประสงค์ เพื่อให้ จิตสงบ = ฌาน

เมื่อ จิตสงบนาน จึงเกิด เป็น ปัญญา = ญาน

การบรรลุธรรม ของเเต่ละคนไม่เหมือนกันคะ

อยู่ที่ว่า รู้จักตัวเอง ดีเเค่ไหนนะคะ

 

คุณโอมศิวะ ปัจจุบัน คุณ คือ คนที่รับผิดชอบ สิ่งสำคัญอย่างนึง

ฉันไม่บอกใครคะว่าคุณ คือ ใคร เเต่ คุณ จำเอาไว้ว่า

คุณ ต้องดูเเล สิ่งที่คุณครอบครอง ด้วย ปัญญา ไม่ใช่ ศรัทธา

อย่าประมาท เพราะ สิ่งที่คุณครอบครอง คือ สิ่งที่ทำให้คุณ เป็นอยู่ตอนนี้

สิ่งนั้น ไม่พอใจ การกระทำที่คุณ เป็น คุณทำผิดหนึ่งเรื่อง

สิ่งนั้น คือ สิ่งที่คุณก็รู้อยู่เเก่ใจ ว่า ผิด คุณ ก็ ยังทำ

เพียง เพื่อ สนองความต้องการของตนเอง

เอาเป็นว่า คุณ ต้องแก้ที่ตนเอง ไม่ใช่ แก้ที่คนอื่น

ทุกปัญหา เกิดที่ตนเอง ก็จงดับที่จุดเริ่มต้น ไม่ใช่ปลายเหตุคะ

 

ขอบคุณค่ะคุณสันโดษ แต่ดิฉันไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ครอบครองอยู่คืออะไร และกระทำผิดอยู่เรื่องไร เพราะที่ปฎิบัติอยู่ตอนนี้ก็คือ ถือศีล สวดมนต์ นั่งสมาธิอยู่เป็นประจำคือตั้งใจทำให้ดีที่สุดตามสติกำลัง แต่อาจจะเป็นด้วยสติปัญญาที่ยังด้อยอยู่ขอความกรุณาแนะนำด้วยค่ะ วาเราต้องทำอย่างไร

 

คุณใช้ปัญญาในการพิจารณา ไม่มีใครรู้จักตัวเองเท่ากับตนเองคะ

ประเพณี และ กฎเกณฑ์ ที่คุณ ปฏิบัติตาม ไม่ได้หมายความว่า

คุณ ปฏิบัติด้วยความเข้าใจ ให้เวลาตนเอง สักพัก เเละ พยายาม อยู่ห่างๆ

สิ่งที่เอาความเป็นตัวตนของตนเองไปนะคะ

 

คุณสันโดษคะ...คือ...อือมม...อ่า...คือ...ไม่เข้าใจน่ะค่ะ
ทุกวันนี้รักและภูมิใจพ่อกะแม่มากค่ะ
แล้วก็ตั้งใจทำบุญทำกุศลให้พ่อกะแม่ตลอดจนสิ้นลมหายใจ...
เอ่อ...คือแล้วยังงัย...อือมมอธิบายอีกนิดนะคะ...ด้วยความเคารพ คือไม่เข้าใจอ่ะค่ะ
ช่วยอีกนิดนะค๊า...

 

อนุโมทนาค่ะ พอจะเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่เป็นอยู่คืออุปทานใช่ไหมคะ ถ้าเราไม่ยึดถือุปปาทานก็ไม่เกิดใช่ไหมคะ บางที่อาจจะเป็นสิ่งที่มาทดสอบใจเราก็ได้ เพราะครูบาอาจารย์ท่านเคยสอนไว้ว่าคนปฏิบัติทุกคนจะมีต้องมีสิ่งที่มาทดสอบใจอยู่ตลอด หากเราเดินผิดทางก็คือจบ
ใช่ไหมคะคุณสันโดษ ขอบคุณมากๆค่ะที่ให้คำแนะนำ

 

สวัสดีค่ะคุณสันโดษ

ได้ติดตามอ่านคำแนะนำของคุณสันโดษก่อนหน้านี้ เป็นประโยชน์มาก ใช้ภาษาง่ายๆ ชัดเจน มีบ้างที่อ่านแล้วยังไม่เข้าใจเพราะไม่ใช่เรื่องของเรา

เริ่มจากมีความอยากรู้อยากเห็นในบางเรื่อง จนกระทั่งได้มาศึกษาเว๊บที่หนึ่งอยู่ และได้เริ่มสวดมนต์มากกว่าเดิมที่เคยปฏิบัติ

หลังจากสวดมนต์ ก็จะนั่งสมาธิเพื่อแผ่บุญกุศลต่อ แต่รู้ดีอยู่แก่ใจว่า ไม่มีผู้แนะนำ ที่ทำไปนั้น เพราะใจอยากทำ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างควรจะมีครู แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มหา

ด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบ ทำให้ไม่สามารถทุ่มเทกับการเข้าคอร์สต่างๆ ที่มีอยู่ในเรื่องของการเรียนรู้เกี่ยวกับผู้เริ่มปฏิบัติ จึงได้ทำไปด้วยความเข้าใจของตัวเองและอยากทำ เพียงสิ่งที่จะทำให้คนที่เรารักได้อยู่ในที่ดี ที่สุข

ความทุกข์คงเป็นธรรมดาของสัตว์โลกทุกคนย่อมพบเจอ ยอมรับและพยายามแก้ไข แต่บางครั้งใจร้อนอยากหาผู้รู้แนะนำ

รบกวนคุณสันโดษชี้ทางที่ถูก ไม่หลงทางให้เสียเวลา เพราะเวลาเหลือน้อยลงทุกขณะ

ขอขอบคุณในความมีเมตตาช่วยเหลือค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณสันโดษ
คำตอบของคุณสันโดษ เป็นประโยชน์มากค่ะ ชัดเจน สั้น ง่าย ได้ใจความสำคัญ
ตัวเองไม่ค่อยได้เข้าคอร์สสมาธิ เท่าไหร่ อาศัย นั่งตอนมาทำงานตอนเช้าเอา แต่ก็มีสวดมนต์ก่อนนอนทุกวัน ตั้งใจบ้าง ไม่ตั้งใจบ้าง แต่ก็ปฏิบัติไปเพื่อ บรรลุธรรม ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดอีก
ตอนปฏิบัตินั่งสมาธิ ก็ไม่เคยเห็นอะไรกับเค้าเลยค่ะ รู้แต่ว่า พอเลยจุดง่วงไปแล้ว มันจะนิ่งมาก แต่ทรงไว้ได้ไม่นาน ก็หลุดค่ะ แต่ก็เริ่มทำใหม่อีก ไปเรื่อยๆ แต่จะปวดตรงหัวคิ้ว อาจเป็นเพราะเพ่งมากไปหรือเปล่า
เพราะตอนนั่งสมาธิ ก็ไม่ได้บริกรรมอะไร ก็หลับตาเลยค่ะ แล้วจะรู้สึกง่วง ก็จะดูง่วงไป แล้วก็เป็นสมาธิไปเอง พอดู ปุ๊บ เหมือนไปกำหนดที่ตาแทนหรือเปล่า เลยปวดหัวคิ้ว จนบางครั้งเหมือน เปลือกตาจะลืมขึ้นมาด้วย แล้วสมาธิก็จะหลุด
อย่างนี้เป็นปกติหรือเปล่าค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

คุณสันโดษค่ะ

ตอนนี้ตัวเอง เริ่มเข้าธรรมบ้าง แต่รับรู้ได้ว่าน้อย ไม่ค่อยตั้งใจปฏิบัติ
แต่ตัวเองยังไม่รู้ว่า การสวดมนต์ จะต้องสวดบทไหนบ้าง
ปัจจุบัน วันเสาร์ หรืออาทิตย์ จะหยิบหนังสือสวดมนต์มาสวด แต่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องสวดมนต์ อะไรบ้าง ปัจจุบันอยากสวดบทไหนก็สวด ไม่มีจุดหมาย
-พยายามกำหนดลมหายใจ เข้าออก พุทธ โธ ตลอดถ้าไม่ลืม แม้แต่ทำงาน ขับรถ เดิน แต่ก็ไม่ได้มาก แต่ก็ยังนึกถึง
-เราจะรู้ได้อย่างไร รับรู้ได้อย่างไร ว่าจิตเราดี
ช่วยแนะนำเบื้องต้นให้หน่อยค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 

คุณ JAPANESEKIDS

เดิมทีเดียว คุณ ปฏิบัติ สม่ำเสมอ ด้วยความศรัทธาที่มี ต่อ สิ่งศักด์สิทธิ์

เเต่ ช่วงหลัง คุณ มี ปัญหา เรื่อง สุขภาพ ทำให้ คุณ ไม่มีโอกาส ได้ ปฏิบัติ

เท่ากับเมื่อก่อนเท่าไร เเต่ ไม่เป็น ไรนะคะ เพราะ การปฏิบัติบางครั้ง สังขารไม่อำนวย

เเต่ หาก จิตใจ ของ เรา มั่นคงต่อ ความศรัทธา จะเป็น เเรงให้ ตนเองสามารถ เข้าถึง

ที่กังวล ไม่ต้องกังวลเเล้วนะคะ เพราะ ปากประตูเปิดรอคุณอยู่เเล้ว

คุณ หวังอะไร ไม่ต้องบอกคน อื่น คะ เก็บเอาไว้ ในใจ

ไม่ต้องพูด ยังไม่ต้องบอกใคร เพราะเป็น เรื่องที่เรารู้คนเดียว

คุณ เป็น คนที่ มีความศรัทธาเเรงกล้า คนนึง เเละสิ่งศักดิ์สิทธิ์

รวมทั้งคนที่อยู่รอบตัว รักคุณมาก เเละ บูชาคุณ เช่นกันนะคะ

ไม่มีใคร ทำให้ ตัวคุณ ลำบากได้เเน่นอน

ขอให้ คุณ เชื่อตัวเอง และ ปฏิบัติ ตามความต้องการเลยคะ

ไม่ต้องแก้อะไร ไม่ต้องเปลี่ยนอะไร และ ไม่ต้อง เป็น ห่วงอะไรอีกเเล้ว

เพราะ คุณ ทำได้ เเล้ว ขอเเค่ ความมั่นคง ในการ ตั้งใจ รักษาสืบไป

ขอบคุณที่คุณ เข้ามาถาม เพราะ คุณ จะได้ รู้ว่า คุณ มี บารมี มากมายเเค่ไหน

เอา ความสมบูรณ์ ของ ศีล ทาน สมาธิ ของตนเอง ช่วยเหลือคนที่เข้ามาต่อไปนะคะ

ไม่ต้องกลัวว่า จะทำไม่ได้ หรือ ไม่ได้ดี

เพราะ คุณ มีของเดิม และ ไม่ขาดการปฏิบัติ จาก ชาติ

ฉันดีใจ ที่ คุณ เป็น ผู้ที่ เชื่อมั่นในความดีของตนเอง

ถึงเเม้ ชีวิตจะลำบากแค่ไหน คุณไม่เคยท้อ เเม้เพียงสักครั้ง ...โชคดีคะ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>หลงเข้ามา, สันโดษ+

สวัสดีครับ คุณสันโดษ

จิตไหลแก้ยังไงดีครับ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

คุณ Anice

ขอให้ บริกรรม ตาม สิ่งที่เรา รู้สึก (ย้ำว่ารู้สึก)

เรียกว่า การ บริกรรมให้ ตรงจริต

การ ทำวิปัสสนากรรมฐาน คือ การสอนให้ เรา รู้กาย และ รู้จิต

ทำอย่างไร เรา ถึงจะ ทัน ความคิดและความรู้สึกของตัวเอง

ไม่ต้อง ซีเรียส กับลักษณะ ท่าทาง

จำเเค่ว่า รู้กาย รู้ความคิด เล่นๆ กับ จิตตัวเอง อย่า เครียด

การปฏิบัติที่ถูกต้องคือ สงบจิต เเละ สบายใจ

ถ้าเรา ปฏิบัติเเล้วเรา ทรมาน เรา ทุกข์

นั้นเเสดงว่าเราไม่รู้จักจิตตนเอง

คนบางคนเหมาะ กับ การ เดินจงกรม

คนหูหนวก สามารถทำสมาธิด้วยการ อ่านหนังสือธรรมะ

คนตาบอด สามารถทำสมาธิ ด้วยการ ฟังธรรมะ

คนเป็นใบ้ สามารถทำสมาธิ ด้วยการ นั่งสมาธิ

คนพิการ ไม่มีแขน ไม่มีขา หรือ ปัญญาอ่อน

เรา สามารถ ปรับเปลี่ยนสอนเขาได้คะ

อยู่ที่ว่า เรา รู้สภาวะของ แต่ละคนหรือ เปล่า

การ ปฏิบัติมีหลายทาง อยู่ที่ว่า เรา เจอตัวเอง แล้วหรือ ยัง

ง่ายๆ อะไรที่ เรา ทำแล้ว สบายใจ นั้นละคะ มาถูกทาง

 

คุณ K_Jit

การบริกรรม คือ พื้นฐาน ของ บุคคลที่ ต้องการ เริ่มต้น เข้าถึง ความนิ่ง

หรือ ต้องการให้ความฟุ้งซ่านของความคิดที่หลากหลายรวมกันเป็นหนึ่ง

เบื้องต้น เอาง่ายๆ มอง เห็น อะไร ตาม ที่ เห็น

ไม่ชอบอะไร ก็ อย่า โกหกว่า ชอบ เราต้องเป็นคนดี เพื่อ เราดี

ความดี ไม่ใช่ สิ่งที่เรา ควรที่จะยึด ให้กับ จิตตนเอง

เพราะ เท่ากับเรา หลอกตัวเองคะ

เเต่ ความจริง ของสิ่งที่เกิดภายในของจิต นั้นคือ สิ่งที่เรา ต้องรู้

นั้นคือ สิ่งที่เรา ต้องรู้ อย่า บอกว่า เราดี หากเรา ไม่ดี

อย่า คิดว่า เรา ไม่ดี เมื่อเราทำในสิ่งที่ถูกต้อง

ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น คุณฆ่าคน ที่ กำลังจะฆ่าคนที่คุณรัก เพื่อป้องกันตัว

อะไร คือ ความดีและอะไร คือ ความไม่ดี

ใช้ ตนเองในการ พิจารณา ในสิ่งที่เกิดขึ้น

หากคุณ เชื่อมั่นว่า สิ่งที่คุณกระทำ คือ สิ่งที่ดี นั้นคือ ความซื่อสัตย์ต่อตนเอง

อย่าหลอกตัวเอง อย่าหลอกใคร คิดอย่างไร รู้สึกอย่างไร

จงเเสดงและปล่อยให้คิดสักพัก

เเม้ความคิดที่ ชั่วร้ายที่สุด จากก้นบึ้งของหัวใจ

หากเรารู้ทัน ความคิด สักพัก มันก็จะหายไป

เพียงเเต่ เราต้องรู้ทัน ความคิดของตัวเอง ขอให้ ซื่อสัตย์ต่อตัวเองนะคะ

 

คุณ หลงเข้ามา

จิตไหล คือ อาการของคน ไม่สามารถ หยุดที่ตนเอง

ไหลไปตามความปราถนาของตนเอง อยากทำอะไร ก็ ทำ

อยาก ไป ยุ่งกับใคร ก็ ไป เป็น พวก เจ้าชู้ ไม่จริงใจ

ไม่มั่นคง ไม่มีความเป็น เอก เเก่ตน

ต้องการหาที่พึ่ง เเละ ขาดศรัทธา ในตนเอง

พวกนี้ เป็น กลุ่ม นักวิทยาศาสตร์ เพราะ ไม่มีความเชื่ออย่างงมงาย

เเต่ เป็น พวกต้องการข้อพิสูจน์ เเต่ มันก็ ไม่จบ

เพราะ จิตไหล คือ อาการของ ความสงสัย

ไม่เลิกสงสัย จิต ก็ ไหลเป็น ประเภทพวก ไม่เลิกถาม

เพราะ ความไม่รู้ ไม่สามารถเติมเต็ม จิตหลง กับ จิตไหล เหมือนกัน

ไม่มีใคร หยุดได้ นอกจาก ตนเอง

 

คุณสันโดษครับ

จริงใจ ไม่จริงใจ ดูอย่างไร เขา หรือ เรา

ทำให้สิ้นสงสัย ทำอย่างไร ใครควรทำ

สิ่งหนึ่ง ไหล สู่สิ่งหนึ่ง

ผลที่ไหลย่อมมีเหตุ

แม้แก้ตัว หยุดตัว ใช่ว่าหยุดเหตุ ถูกไหมครับ

 

หวัดดี ค่ะ คุณสันโดษ
รู้สึกโชคดีที่ได้เข้ามาเจอได้อ่านหลายกระทู้ที่คุณได้ตอบ ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบดิ้นรนจะหาอาจารย์ทีไหนทีว่าดี แต่ก็ดูไม่ตรงสักครั้ง ดิฉันก็มีความรู้สึกว่าตัวเองอยากจะไปปฏิบัติธรรมทุกครั้งที่ได้ยินว่าที่ไหนดี หรือเพือนไปมา อยู่บ้านก็จะสวดมนต์นั่งสมาธิแต่ก็ไม่บ่อย รู้สึกว่าอยากปฏิบัติแต่ก็ไม่ค่อยได้ทำดังใจ ขอคำแนะนำจากคุณสันโดษด้วยค่ะ ว่ามีอะไรรึเปล่าที่ดิฉันต้องแก้ ต้องทำ แนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆ อีกอย่างดิฉันจะทำใจไม่ค่อยได้มากๆเรื่องที่เสียคุณแม่ไป คอยแต่ที่จะหาทางทำบุญให้ท่านเสมอทุกครั้งที่มีโอกาส แต่ใจก็คอยแต่จะคิดว่าท่านจะได้รับมั้ยทุกครั้ง คือใจจะกังวลตลอด ขอคำแนะนำนะคะ

 

คนดีเมืองหาดใหญ

คุณน่ะ ไม่ได้ มี ปัญหา ตรงการหาอาจารย์ หรอกคะ

คุณ มีปัญหา คือ คุณต้องการคำตอบ ว่า คุณ คือ ใคร

เเต่ คนอื่น ตอบคุณไม่ได้ เพราะ พวกเขา เเต่ ละ คน ไม่ใช่ คนที่จะดูคุณได้

คุณ เป็น คนเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก เเละ คุณ ต้องการ แก้ ปม ในใจ

ว่าทำไมคุณ ถึง รู้สึกแตกต่าง เเต่ ปัญหาอยู่ตรงที่

คุณเอง ที่ต้อง ดูอื่น หากไม่ผิด มีคนทักคุณว่า คุณ ต้อง ไปรับขันธ์

เเต่ สิ่งที่คุณ ทำคือ ปฏิเสธ แต่ นั้นก็ ไม่ผิด ที่เร เลือกทางเดินของเรา

การปฏิบัติ อยู่ตรงที่ ตัวเรา รู้จัก ตัวเอง หรือ ไม่นะคะ

คุณ ทำอะไร คุณตัดสินใจ ถูกเสมอ เพราะ สัญชาตญาณคุณ เเม่น

ดังนั้น คุณ ก็ ไม่ต้องกังวล ที่คุณ ตัดสินใจ อะไร ลงไป

คุณ ปฏิบัติเลย ด้วยความ มั่นใจ และ มั่นคง ต่อ ศรัทธาที่คุณมีไม่ต้องรอ

ไม่ต้องหาอาจารย์ คุณ มี บารมี มากพอที่จะช่วยตนเอง และผู้อื่นให้ หลุดพ้น

เลิกหาอาจารย์ แล้ว ปฏิบัติ จะดี มาก นะคะ

ทุกอย่างไม่ต้องเป็นกังวล เพราะ เเม่ของคุณท่าน รอไปเกิด คุณทำอะไร

เเละนึกถึงท่านเมื่อไร ท่าน ก็ ได้ รับทุกครั้ง

ทุกอย่าง จำเเค่ว่า อยู่ที่ ใจ ทำอะไร คิดอะไร พูดอะไร ถึงหมด

ถึงเเม้ว่า เรา จะไม่เห็น ว่า เขาได้รับกับตา ได้ยินกับหู แต่ ทุกอย่าง

จิต สื่อ ผ่าน ถึง จิตทุกดวง หากคุณรู้สึก ทุกข์ ทุกครั้งที่คุณ คิดถึงเเม่

เเสดงว่า เเม่ของคุณ ทุกข์ ง่ายๆ นะคะ รู้สึกอย่างไร

เพราะ เขา รู้สึกเช่นนั้น คะ <SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1363614", true); </SCRIPT>

 

อือ...

คุณสันโดษครับ

ผมมีกรรมอะไรบ้างอ่ะครับ

อยากรู้เหมือนคนอื่นๆบ้างอ่ะครับ

ช่วยตอบหน่อยนะครับ

 

ขอบคุณคุณสันโดษมากค่ะขอบคุณจริงๆที่ให้คำแนะนำ