เหตุที่นักเรียนไทยฆ่าตัวตายมากขึ้น

ในภาวะปัจจุบันการศึกษาของประเทศไทยมุ่งเน้นไปที่การผลิตกำลังคนให้เข้าสู่ระบบการตลาดแบบทุนนิยมเพิ่มมากขึ้นทำให้เกิดการแข่งขันกันสูงตั้งแต่การหาที่เรียนในระดับอนุบาลไปจนถึง ชั้นอุดมศึกษา ถามว่า สิ่งเหล่านี้เป็นความผิดของเด็กหรือไม่ หรือหลักสูตรการศึกษาของไทยล้มเหลวที่มุ่งผลิตแต่คนเก่งแต่ไม่เน้นให้คนเป็นคนดีเมื่อเด็กเหล่านี้เรียนจบแล้วเข้าสู่ระบบในสังคมโดยขาดการขัดเกลาทางจิตใจทำให้เมืองไทยเป็นอยู่เช่นทุกวันนี้ที่มีแต่การแก่งแย่งเอารัดเอาเปรียบมุ่งเอาชนะคู่ต่อสู้เพื่อให้ตนยืนหยัดอยู่ได้และเพื่อชื่อเสียงลาภยศแต่เมื่อผิดหวังก็ทำให้ไม่มีหลักยึดเหนี่ยวทางจิตใจโดยเฉพาะเด็กในวัยเรียนที่มีความฝันและตั้งความหวังไว้สูงโดยไม่ยึดทางสายกลางเมื่อผิดหวังทำให้รับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้และมักจะทำร้ายตนเองไปถึงขั้นทำอัตวินิบาตกรรมส่วนมากจะเกิดกับเด็กที่เรียนดีเรียนเก่ง วันนี้วัวหายไปหลายตัวแต่คอกยังล้อมไม่เสร็จ ถามว่าถึงเวลารึยังที่ประเทศไทยจะปฏิวัติด้านการศึกษาโดยมุ่งเน้นผลิตผู้มีความรู้มาเพื่อพัฒนาท้องถิ่น โดยเพิ่มหลักสูตรคุณธรรมและจริยธรรมให้มากขึ้นและเพิ่มชัวโมงเรียนวิชาพระพุทธศาสนาโดยเน้นที่หลักคำสอนและเน้นในเรื่องการปฏิบัติควบคู่ไปด้วยในโดยกำหนดให้เป็นหลักสูตรชุมชนที่เป็นชุมชนชาวพุทธซึ่งเป็นส่วนใหญ่ร้อยละ 90 ของประเทศแต่หลักสูตรการสอนพระพุทธศาสนานั้นต้องเป็นหลักสูตรที่นั้นต้องสอนโดยผู้รู้แจ้งในหลักธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเข้าใจในหลักปฏิบัติที่ถูกต้อง ไม่ใช่เพียงแค่สอนให้สวดมนต์ไหว้พระและท่องจำพุทธประวัติไปสอบอย่างเช่นปัจจุบัน ถามว่าถึงเวลารึยังที่จะยกเลิกระบบเน้นคนเก่งแต่ขาดวุฒิภาวะทางอารมณ์ หรือเก่งแต่โกง และใช้ระบบคัดกรองคนเข้าสู่สังคมโดยใช้ตะแกรงพระพุทธศาสนา หรือว่าถึงเวลาแล้วที่ น้ำเต้าน้อยจะถอยจมกระเบื้องจะฟูลอย คนดีเดินตรอกขี้ครอกเดินถนน อ้ออย่าลืมว่าแผ่นดินไทยนั้นดินดีสมเป็นนาสวน กินเงาะ 1 ลูก โยนเม็ดทิ้งสามารถงอกได้โดยไม่ต้องปลูก กินน้อยหน่าโยนเม็ดทิ้งก็เกิดเองโดยไม่ต้องปลูกทั้งที่บางประเทศเขาปลูกอย่างดีบำรุงทุกวันกางมุ้งให้ด้วยพืชพรรณยังไม่มีโอกาสที่จะเจริญงอกงามเหมือนเมืองไทยเขาอิจฉาเมืองไทยคนไทยอย่าหลงผิดเดินตามรอยต่างชาติจะพากันล่มจม อย่าลืมเกษตรกรผู้ผลิตอาหารเลี้ยงคนทั้งโลกไม่ใช่แค่เมืองไทย ย้ำเลี้ยงคนทั้งโลก เพราะฉะนั้นกราบล่ะเลิกเอาเปรียบผู้ผลิดอาหารกรอกปากตัวเองทุกวันได้แล้ว กรรมมันมีจริง (ว้ายิ่งยาวยิ่งเลอะ)

 

เพราะขาด ภูมิต้านทางจิตใจ

 

การฆ่าตัวตายก็เป็นกรรมอีกอย่างหนึ่ง

 

เท่าที่ดูข่าวมา เด็กที่ฆ่าตัวตาย ส่วนมากจะตายเพราะไม่ได้คิด ไตร่ตรองอะไรให้ดีซะก่อน ทั้งเรื่องเรียน เรื่องค่าเทอม ฯลฯ ทุกสิ่งทุกอย่างมันมีทางของมันอยู่แล้ว ชิงตายซะก่อน โง่บัดซบจริงๆ นี่ก็คงจะเป็นเพราะห่างวัดห่างธรรม เมื่อโดนอะไรมากระทบแรงๆก็ไม่มีที่ยึดเหนี่ยว สติก็ไม่มี ปัญญาก็ไม่มี

 

สติมาปัญญาเกิด สติเตลิดจะเกิดปัญหา สติรักษาหมาไม่กัด สติถูกตัดจะกัดกับหมา ฮ่งๆๆ เอ๋งๆๆๆๆ

 

เด็กในวัยนี้กำลังอยู่ในวัยแห่งอารมณ์ร้อนไม่ว่าจะทำอะไรอารมณืมาที่หนึ่งเหตุผลมาทีหลัง บางคนก็คิดเป็น แต่บางคนก็ใช้อารมณ์คิดมากกว่าใช้ปัญญาดังที่เป็นข่าวนั่นแหละ มันก็น่าเห็นใจนะคะเด็กจะผิดคนเดียวมันก็ไม่ถูกหรอกค่ะหนูอยู่ในวัยนี้พอดี เข้ามหาลัยปีนี้หนูเข้าใจดีว่าเพื่อนที่ฆ่าตัวตายความรู้สึกเป็นไงตั้งแต่ขึ้นม.ปลายมาก็เริ่มมีคำว่าเอนทรานซ์เข้ามาในหัวบางคนก็จริงจังตั้งแต่ม.4บางคนก็เอาเป็นเอาตายตอนม.6 คิดดูสิคะเด็กอายุแค่นี้จะต้องใช้เวลา2-3ปีตัดสินใจเลือกอนาคตตัวเอง ส่วนใหญ่ที่เกิดกับเด็กเรียนเก่งนั้นเพราะเด็กเรียนเก่งเค้าจริงจังกับชีวิตมาก เด็กเรียนไม่เก่งนั้นเค้าไม่จริงจังหรอก เรียนอะไรก็เรียน ที่ไหนก็ได้ จบมาจะมีงานทำไหมเค้ายังไม่ซีเรียสเลย จะจบม.ปลายรึปล่าวบางคนเค้ายังไม่คิดมากเลย แล้วพวกเด็กเก่งมันอ่านหนังสืออดหลับอดนอนกันมาเป็นปีๆเพื่อเข้ามหาลัย ถึงแม้จะมีคนบอกว่าการเข้ามหาลัยไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างแต่มันก็คิดว่าคำพูดนั้นเป็นคำพูดปลอบใจสำหรับคนที่เอนท์ไม่ติดเท่านั้น มันต้องไม่เกิดกับตัวเอง มันก็เลยต้องอ่านๆๆๆ อีกทั้งบางคนพ่อแม่หวังสูงมากอยากให้ลูกเป็นอย่างนั้น ลูกมันก็เครียดสิคราวนี้ บางคนครูที่โรงเรียนก็ตั้งความหวังกับนักเรียนมากเหมือนกัน เพื่อหวังจะให้สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียน ความกดดันมันมาจากคนรอบข้างนี่เองแหละค่ะ พอสอบเสร็จแล้วก็รอฟังผล พอผลออกมาคนที่ติดก็ดีใจ คนไม่ติดก็เหมือนชีวิตนี้กุไม่เหลืออะไรแล้วขอตายดีกว่าอุตส่าพยายามมาหลายปีดีดักแต่ไม่มีผลอะไรเลย
แต่สำหรับคนที่เป็นข่าวเค้าคะแนนถึงคณะที่เค้าอยากเรียนนะแต่ผู้ใหญ่ที่ทำงานด้านการรับเข้าศึกษานี่สิไม่มีความรับผิดชอบ หนูขอประจานตรงนี้เลย เด็กคนนั้นโทรไปถามเพราะประกาศผลมาไม่มีชื่อเค้าแต่คะแนนเค้าถึง แต่ผู้ใหญ่ทางนั้นบอกไม่รู้ไม่เห็นอะไร เด็กมันเครียดอยู่แล้ว ธรรมะไม่มีในใจแล้ว จะให้มันทำยังไง มีทางเดียวก็ตายดีกว่าไง นี่ไม่ใช่รายแรกนะคะที่ตายเพราะผู้ใหญ่ในสกอ. ปีที่แล้วก็ตายเพราะผู้ใหญ่ในสกอ.เหมือนกันด้วยเหตุผลคล้ายกันเลย พอเค้าตายแล้ว เป็นข่าวหน้าหนึ่งแล้วก็ทำทีมาบอกว่ากำลังดำเนินการให้อยู่ แล้วตอนที่โทรไปถามล่ะ ไม่เห็นพูดอย่างนี้เลยอ่ะ อยากบอกว่าเด็กเกือบ100เปอร์เซนต์ไม่เห็นด้วยกับการเปลี่ยนระบบการเข้ามหาลัย ค้านมาหลายหนแล้ว ตัวอย่างความผิดพลาดก็มีมาเรื่อยๆแต่พวกเค้ายังจะยืนยันว่าระบบนี้มันดีแล้ว ถ้ามันดีจริงจะมีเด็กฆ่าตัวตายทุกปีๆละ1-2คนไหม

หนูขอระบายแค่นี้แหละค่ะเพราะหนูก็เกือบซวยเพราะระบบนี้เหมือนกันแต่หนูก็ผ่านมันมาด้วยดี ตอนนี้มีที่เรียนแล้วค่ะ ขอไว้อาลัยกับเพื่อนที่สังเวยระบบการเข้ามหาลัยด้วยค่ะขอให้วิญญาณพวกท่านจงสงบสุข

 

เพราะผู้ใหญ่ที่อยู่ในระบบไม่มีธรรมะในหัวใจกำหนดให้เด็กเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ต้องทำตามที่ฉันกำหนดคิดกันเข้าไปหาวิธีกันเข้าไปจนเลยขีดขั้นของคำว่ามนุษย์กะเกณฑ์ เด็กจนหลงเตลิดเมื่อมีปัญหาไร้ทางแก้ก็ต้องหาทางออกโดยการฆ่าตัวตายเพราะผู้ใหญ่เป็นเหตุอย่ามุ่งหวังให้เด็กฉลาดทาง IQ มากเกินไปส่งเสริมEQ มั่ง น่าจะจับผู้ใหญ่นักวิชาการมานั่งสมาธิซักวันละ3 ชั่วโมงจะได้มีเวลาพิจารณาเรื่องต่างๆให้มันรู้พิจารณาให้มันเป็นไปตามเกณฑ์ที่มนุษย์พึงปฏิบัติได้ตามหลักธรรมของศาสนากระทรวงศึกษา ล้อมคอกได้แล้วไม่เฉพาะเด็ก ครูด้วยวันๆทำแต่เอกสารครูชำนาญการ กับชำนาญการพิเศษ

 

พวกนั้นน่ะนอกจากจะไม่รับผิดชอบแล้วยังปัดความรับผิดชอบโดยโยนบาปไปให้เด็กบอกว่ามันเป็นความเข้าใจผิดของเด็กเองทางสกอ. กำลังดำเนินให้อยู่ คิดดูสิคะพูดออกมาได้ไง พยานก็มีคือพ่อของเด็กที่ตายพ่อเค้าบอกว่าเด็กโทรไปถามแต่ทางนั้นบอกว่าไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลย แล้วพ่อเค้าก็กำลังจะเดินทางเข้ากรุงเทพไปถามที่สกอ.แต่เด็กเค้าก็มาฆ่าตัวตายก่อน
ถ้าบอกว่ากำลังดำเนินการให้อยู่มีหรือเด็กมันจะฆ่าตัวตายน่ะ คนที่มีหวังยังไงก็ไม่ฆ่าตัวตายใช่ไหมคะ

น่าจะบอกว่า ขอโทษเป็นความเข้าใจผิดของทางสกอ.เอง หรือขอโทษเนื่องจากว่าสื่อสารกันไม่ตรงประเด็นระหว่างคนดำเนินเรื่องกับคนที่รับโทรศัพท์ จะดูน่าเคารพกว่า แล้วปีที่แล้วที่เด็กฆ่าตัวตายเค้าก็พูดแบบเดียวกันเป๊ะคำพูดเดิม อย่างกะพูดคำอื่นไม่เป็นแน่ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมประเทศไทยเป็นแบบนี้ คิดดูแล้วกันค่ะผู้ใหญ่ในสกอ. มีแต่คนเก่งๆทั้งนั้น จบดอกเตอร์จากเมืองนอกสาขาโน้น สาขานี้ แต่ไม่มีธรรมะในหัวใจแม้แต่นิดเดียวเหมือนอย่างที่คุณเจ้าของกระทู้ว่าคนดีเดินตรอก ขี้ครอกเดินถนน คิดดูนะคะพวกที่ทำงานตำแหน่งใหญ่โตฉลาดกันทั้งนั้นแต่ฉลาดแบบเห็นแก่ตัว ที่จริงหนูอยากจะพูดระบายเกี่ยวกับการศึกษาไทยในปัจจุบันมากกว่านี้ แต่เนื่องจากเว็บนี้เป็นเว็บธรรมะหนูขอระบายแค่นี้แล้วกันค่ะ สงสารคนที่เข้ามาอ่าน แต่หนูอยากให้ระบบการศึกษาไทยกลับไปเป็นแบบสมัยพ่อแม่หนูมันน่าจะดีกว่านี้ สงสารพ่อหลวงจังเลยค่ะ

 

ระบายความในใจมาตั้งนาน คุณanalystคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ ขอบคุณนะคะที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาให้หนูได้มีโอกาสแสดงความคิดเห็นบ้าง และหนูขอสัญญากับตัวเองและเว็บพลังจิตเลยว่าโตขึ้นหนูจะไม่เป็นเหมือนผู้ใหญ่ใน
สกอ.เด็ดขาด และจะคัดค้านบุคคลซึ่งจะมีแนวโน้มเป็นอย่างนั้น เพื่อประเทศไทยของเราค่ะ

 

ในฐานะเป็นครูคนนึง เห็นว่าการศึกษาสมัยนี้เน้นที่วัตถุเกินไป เช่นรายงาน ที่ครูสั่งให้นักเรียนทำก็ต้องให้ทำแบบหรูหรา ต้องใช้คอมพิวเตอร์ทำ โปรแกรมการแสดงภาพ ต่างๆ ทำให้ออกมาเป็นผลงานวิจัยกันทีเดียว ซึ่งจะคิดว่าดีก็ดี เขาได้ทันต่อเทคโนโลยี แต่ควรจะมีเครื่องมือให้เขาได้ใช้ น่าเสียใจที่ครูอาจารย์บางคนเพื่อที่จะเอาผลงานนักเรียนไปใช้ต่อไง เป็นงานวิจัยของตน คนที่ไม่มีคอม ไม่มีสแกนเนอร์ เขาก็ต้องไปเสียเงินเช่า สิ้นเปลืองมากมาย มันไม่ใช่แค่ค่าเทอมอย่างเดียวจริงๆ ต้องมีค่าอาหาร หอพัก ค่ารถ ค่ารายงาน ค่ากิจกรรม
ระบบการศึกษาของประเทศเราเหมือนจะล้มเหลว เพราะครูอาจารย์หลายท่าน มุ่งแต่ผลประโยชน์ส่วนตน มิใช่เพื่อส่วนรวม หน้าที่และบทบาทของสถานศึกษา คือการสั่งสอนอบรมคน ให้เป็นคนดีให้มีความรู้สามารถประกอบอาชีพได้ แต่ในปัจจุบัน ระบบบังคับให้ต้องมีการทำรายงาน บุคลากรก็วุ่นวายกับการทำรายงาน เพื่อส่งหน่วยงานต่างๆ ให้ทำแบบนี้เพื่อเป็นการประกันคุณภาพไง แต่ก็ต้องมีการแบ่งภาระหน้าที่กันให้เหมาะสมชัดเจนด้วย ไม่ใช่ให้ครูอาจารย์ทั้งสอนและทำงานธุรการ แล้วจะมีเวลาแยกร่างไปหาความรู้ใหม่ๆได้ไง บ่นให้ฟัง อิอิ

 

ฆ่าตัวตายไปชาติ แล้วก็ต้องฆ่าตัวตายอีก500 ชาติจ๊ะ

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">ตอนนี้โรงเรียนของหนูป.น้อยทิงนองนอยก็กำลังเน้นเรื่องคุณธรรมอยู่นะค่ะ
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ถ้าจะคิดเป็นสถิติการฆ่าตัวตายของนักเรียนก็ถือว่าน้อยมาก จากนักเรียนที่จบในแต่ละปี การฆ่าตัวตายของน.ร.ไม่ถึง ๐.๐๐๐๐๑ เปอร์เซ็นต์ แต่นั่นแหละเราก็ไม่อยากให้มีการฆ่าตัวตายของเด็กเลย ถ้าเข้าไปดูกิจกรรมของนักเรียนในโรงเรียนจะเห็นว่าแต่ละโรงเรียนมีการอบรม ให้น.ร.เข้าถึงธรรมะ มีพระธรรมฑูตเข้ามาสอนน.ร.ทุกวัน ห้องละชั่วโมงในหนึ่งสัปดาห์ มีการจัดกิจกรรมแข่งขันสวดมนต์ พูดธรรมะในหัวข้อต่างๆ อบรมธรรมะกันทุกสัปดาห์มีการไปถือบวชนุ่งขาวห่มขาว ไปปฏิบัติธรรมที่วัด สองคืนบ้าง สามคืนบ้าง ปฏิบัติกันปีละครั้ง เด็กที่ฆ่าตัวตายแทบทั้งหมดเป็นเด็กเก่ง แต่พลาดพลั้ง เลยทำให้คิดสั้น เด็กเก่งส่วนมากจะไม่ค่อยมีมนุษยสัมพันธ์ ไม่ต้องการคบสมาคมกับคนอื่น ไม่สุงสิงกับใคร ไม่ชอบกิจกรรม ส่วนใหญ่เห็นแก่ตัว มีความรู้แต่หวงแหนที่จะถ่ายทอดให้เพื่อนด้วยกันรู้ มีโลกส่วนตัวของตัวเอง เวลาเกิดปัญหากับตัวเองจึงตัดสินปัญหาแบบผิดๆ

 

ผมว่าสมัยก่อนกดดันมากกว่าสมัยนี้อีกนะ เพราะมหาลัยเอกชนดีๆก็ไม่มี ค่านิยมในการเข้ามหาลัยรัฐก็มีมากกว่านี้อีก ผมว่าอย่าไปโทษระบบเละคับ ตราบใดที่บุคคลที่เกี่ยวข้อง(ศธ,ครู,ผู้ปกครอง)ไม่มีคุณธรรมในจิตใจ ต่อให้เปลี่ยนอีก100วิธี ผลกรรมก็ตกไปอยู่ที่เด็กอยู่ดี

 

เรื่องการเปลี่ยนแปลงแก้ไขปัญหาเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องไม่ง่ายนัก มันเป็นรากเหง้าของโครงสร้างทางสังคม ที่สะสมกันมาจวบชีวิตคน ..นักวิชาการที่ต่อต้านระบบใหม่ๆ หรือคนที่แนะแนวทางแก้ไขปัญหาเหล่านี้ก็มีมากมายอยู่ แต่ใครล่ะจะเริ่มลงมือกระทำ.. ก็คงต้องเอาหัวๆ..หน้าๆ..ระดับรมต.นั่นแหละ เข้ามาอบรมขัดเกลาความคิดภูมิปัญญาควบคู่กับธรรมะ .. แล้วที่สำคัญก็คงกลับมาพิจารณาที่ตัวเราและบุคคลในสถาบันครอบครัวเราเอง ก็มีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อน ที่เราจะให้ความรู้ ความเข้าใจถึงวิถีทางสังคมในปัจจุบัน และการดำรงชีวิตอยู่รอดได้ โดยอาศัยคุณธรรม และเบียดเบียนใคร..(ก็ไม่ง่ายนักเช่นกัน)จะพยายามเริ่มที่ตัวเราก่อนแล้วกันนะคะ..

 

ขอคิดเห็นอีกซักนี๊ดนึงละกันในฐานะที่ผมเป็นนักวิเคราะห์อยู่หน่วยงานราชการแห่งหนึงขอวิเคราะห์สถานการณ์ดังนี้ผมคิดว่าปัจจุบันไม่ค่อยจะมีครูมืออาชีพกันซักเท่าไหร่ส่วนมากมีแต่ครูรับจ้างรายเดือนจำได้เมื่อตอนผมเรียนอยู่ชั้นประถมหรือมัธยมเนี่ยตอนเลิกเรียนเนี่ยครูจะไปตามบ้านนักเรียนเพื่อพบปะกับผู้ปกครองและพบปะกับชุมชนรวมทั้งดูพฤติกรรมเด็กไปด้วยผมตอนนั้นยังเป็นเด็กถ้าเห็นครูมาที่หมู่บ้านไม่กล้าไปไหนเลยต้องรีบเอาการบ้านมาทำกลัวครูดุหรือครูตี(สมัยนั้นครูตีเด็กได้โดยไม่ผิดเหตุผลเป็นไงเดี๋ยวจะวิเคราะห์ให้ฟัง)เวลาไม่สบายไปโรงเรียนไม่ได้ตอนเย็นครูตามถึงบ้านเลยเพื่อถามไถ่ว่าทำไมต้องขาดเรียนครูเข้าชุมชนบ่อยก็สนิทกับชาวบ้านครูทำหน้าที่เป็นพ่อแม่คนที่ 2 ของเด็กผู้ปกครองเลยไว้วางใจเวลาครูสั่งสอนเด็กไม่เชื่อฟังครูยังไม่ตีเด็กหรอกแต่พ่อแม่เด็กบอกให้ครูตีเองเลยปัจจุบันครูก็เป็นอาจารย์ซะส่วนใหญ่ ครูกับอาจารย์นั้นต่างกันมากพระอาจารย์สมภพบอกว่า ครูคือกัลยาณมิตร ส่วนอาจารย์คือผู้รู้เฉพาะด้านผู้สั่งสอนเฉพาะด้าน เพราะฉะนั้นเมื่อผมเห็นคุณครูที่เคยสอนผมตอนเด็กผมจะเคารพมากเพราะครูเป็นกัลยาณมิตรเป็นพ่อแม่คนที่ 2 ของผม และที่สำคัญครูตีผม ผมจึงมีวันนี้ ปัจจุบันอาชีพอาจารย์เป็นธุรกิจอย่างหนึ่งเวลาสอนเด็กก็กั๊กความรู้บางส่วนไว้เก็บค่าสอนพิเศษจากเด็กในช่วงเย็นหรือวันหยุด ที่เลวที่สุดก็ไอ้พวกกั๊กเกรดไว้แลกกับการนอนกับนักเรียนนั้นเลวสุดๆไม่จัดอยู่ในจำพวกครูหรืออาจารย์ บางคนเป็นอาจารย์เฉพาะวันและเวลาราชการไม่เป็นครูตลอดชีวิตเหมือนครูเมื่อก่อน ครูปัจจุบันหลังเลิกเรียนหรือวันหยุดไม่ก็ไปขายประกัน หรือไม่ก็เปิดสถาบันติวเก็บเงินจากเด็กอีกรอบ ผู้ปกครองก็เช่นกันรักลูกไม่ถูกทางตามใจตั้งแต่เด็กเลี้ยงลูกเป็นเทวดาใครแตะไม่ได้ครูตีเด็กอยากให้เด็กได้ดีก็จะเอาเรื่องแต่ถ้าเด็กเกเรก็โทษครูสอนไม่ดี อย่าลืมว่าพ่อแม่คือครูคนแรกของเด็ก ที่กล่าวมาต้องขออภัยคุณครูผู้มีคุณูปการต่อวงการศึกษาไทยที่ไม่เป็นอย่างผมกล่าวมาอย่างสูง คำคำนี้ยังใช้ได้ "รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี" ผมมาถึงทุกวันนี้เพราะไม้เรียวของคุณครูและพ่อแม่ที่เลี้ยงผมแบบไม่ตามใจและตีแบบมีเหตุผล "ปาเจรา จะริยาโหนตี คุณุตะรานุสาสะกา" ว้ายาวอีกละ

 

ทำไมวิชาพุธศาสนาบ้านเรามันเปราะจัง.....