ถ้าเราหยุดอยู่กับปัจจุบันได้ ความทุกข์จะเหลือน้อย

ถ้าเราหยุดอยู่กับปัจจุบันได้ ความทุกข์จะเหลือน้อย อยู่กับสภาพความเป็นจริง วิธีที่จะหยุดได้ง่ายที่สุดคืออยู่กับลมหายใจเข้า-ออก ถ้าจิตอยู่ตรงนั้น รัก โลภ โกรธ หลง จะเข้ามากินใจไม่ได้เลย

ที่เป็นทุกข์เพราะว่ามันหลุดจากจุดนั้นไป หลุดไปอยู่กับอดีตคือเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ไปคร่ำครวญหวนไห้อยู่กับมัน หรือไม่ก็หลุดไปอยู่กับอนาคตในเรื่องที่ยังมาไม่ถึง ใฝ่ฝันอยากได้ อยากมี อยากเป็น

อยู่กับปัจจุบันนั่นล่ะปลอดภัยทุกข์น้อยลง เหลือแต่นิพัทธทุกข์ คือทุกข์เนืองนิตย์ที่เกิดกับร่างกาย ปวดอุจจาระ ปวดปัสสาวะ หิว กระหาย ร้อน หนาว แค่นั้นเองไม่ต้องไปช้ำใจตัวเองให้ทุกข์หนักขึ้น
.....................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com