แบบนี้เรียกว่าจิตรหลุดไปหรือป่าว

ที่บอกไปก็คือฝัน แต่ทีนี้ในฝันตัวผมเกิดรู้ตัวเองว่าฝันอยู่ ซึ่งปกติถ้าผมรู้ตัวในฝันก็จะไม่รู้สึกถึงร่างกายในนอนอยู่ ทีนี้เหมือนไม่กี่วันก่อนผมก็ฝันตามปกติ แล้วเกิดรู้ว่าตัวเองกำลังฝันอยู่
ในฝันผมก็ยังไม่สามารถควบคุมเหตุการณ์ในฝันได้เองเหมือนฝันครั้งก่อนๆ ซึ่งครั้งนี้ก็เหมือนกัน
ในฝันภาพมันชัดมากเหมือนไม่ได้ฝัน ตอนนั้นรู้ตัวก็เลยเดินๆก้มหยิบทรายที่พื้น มือก็รู้สึกถึงทราย
ที่มือแต่ทีงี้ผมดันรู้สึกถึงร่างกายของตัวเองที่นอนอยู่ควบคู่ด้วยซะงั้นรู้สึกถึงแขนที่นอนราบอยู่
ส่วนมือที่ถือทรายความรู้สึก ถ้าให้บอกว่าเป็นแขนหุ่นยนต์ที่ทำงานตามระบบประสาทก็ไม่ปาน
เพราะก็รุ้สึกถึงทรายบนมือส่วนการขยับบังคับแขนและมือตัวเองเพียงใช้แค่การนึกคิดแค่นั้น
(ตอนที่รู้ตัวว่าฝันก็พยายามประคองสติให้โปร่งไม่เพ่งทำให้โปร่งแบบไม่มีจุดหมายเพื่อไม่ให้ภาพหายไป)

ต่อมาเดินเจอผู้หญิงคนนึง คงไม่ต้องบอกมากเพราะผมก็รู้ว่าฝัน แต่ก็พยายามไม่ส่งเสียงเพราะรู้สึกถึงร่างกายตนเองที่นอนอยู่ ก็เลยเข้าไปแล้วปล้ำแลกลิ้น ความรู้สึกเหมือนจริงมาก สักพักภาพก็ค่อยมืดลงแล้วลืมตาตื่น

เลยอยากทราบว่าเป็นอาการจิตหรือวิญญาญหลุดไปหรือป่าว
เพราะในฝันที่เคยโพสก่อนน้า ผมก็เจอกลุ่มคนที่บินลอยเหนือพื้นได้บอกกับผมว่า ทำแบบนี้ได้หรอปกติไม่ค่อยมีคนทำได้นะ

 

+++ เฉพาะท่อนนี้นะ อาการที่กล่าวมานี้ "ไม่ใช่ฝัน"
+++ เป็นอาการ "ถอดจิต" ที่รู้ว่า เราเป็น "ตัวเป็น ๆ ทั้งตัว" ในอีกที่หนึ่ง
+++ ตัวที่ "ถือทราย" นั่นแหละ คือ ตัวที่ "ถอดออกไป"

+++ ส่วน "ตัวที่นอนอยู่" คือ กายเนื้อปกติ
+++ เมื่อ "ความเป็น ตน" อยู่ที่กายไหน "กายนั้นจะจริง"
+++ อีกกายหนึ่งที่ "ความเป็น ตน ไม่ได้อยู่" กายนั้นจะเป็น "เหมือนหุ่นยนต์" เฉย ๆ
+++ แต่ทำงานได้ปกติ ในยามที่ "ความเป็น ตน สั่งงาน"

+++ ที่บอกว่า "เป็นแขนหุ่นยนต์ที่ทำงานตามระบบประสาทก็ไม่ปาน"
+++ ตรงนี้ เป็นอาการที่ "ความเป็น ตน ไม่ได้อยู่ในกายนั้น" มันจึงเป็นแบบที่กล่าว
+++ การขยับตัว "ที่กายเนื้อ" จะ "ใช้แค่การนึกคิดแค่นั้น" ตรงนี้ "เป็นความจริง"

+++ การทำให้ "สติโปร่ง" เป็นการทำ "สภาวะรู้ ให้กว้างกว่าเดิม" ตรงนี้ "ถูกแล้ว"
+++ การเตือนตน "ไม่ให้เพ่ง" ได้ในขณะที่ "ถอดออกมานอกร่าง" ได้ ถือว่า "มีพื้นฐานที่ดี"
+++ เรื่องที่คุณเล่ามานั้น "เป็นเรื่องจริง ที่เกิดกับตน" นักปฏิบัติ ที่ผ่านมาทางนี้
+++ และได้อาการอย่างที่คุณกล่าวมานี้ มีอยู่ด้วยกัน "หลายคน" เป็นแบบเดียวกัน
+++ ตรงนี้ "เป็นทางผ่านเฉย ๆ" ให้ฝึกไปเรื่อย ๆ นะครับ

 

สาธุขอบคุณครับ

แล้วอาการนี้ก็เป็นร่างวิญญาญที่ลุกออกหรือป่าวครับ
พอดีตอนนั้นนอนกลางวันตื่นมาเย็น
จะลุกขึ่นแต่หนักทั้งตัวตาก็ลืมไม่ค่อยขึ่น พอลุกแล้วก็เด้งมานอนที่เดิม
พอลุกอีกก็เด้งกลับอีก พยายามลุกจนเดินออกจากเตียงได้ แล้วก็เด้งกลับมานอนท่าเดิมอีก แต่คราวนี้ลุกได้แล้ว ซึ่งมันก็ทำมให้หลอนๆ
เพราะมันเคยเกิดขึ่นมารอบนึง

 

+++ จริง ๆ แล้ว อาการที่ "กายหนึ่ง ถอด/ลุก ออกมาจากอีกกายหนึ่ง" นั้น
+++ ภาษาจริง ๆ เรียกว่า "ถอดกาย" ประดุจ "ถอดดาบออกจากฝัก หรือ ถอดไส้หญ้าปล้อง"

+++ อาการ "หนักทั้งตัว" ตรงนี้ เป็น "กายของความรู้สึก"
+++ สามารถ "ถอดออกจาก กายเนื้อ" ได้
+++ ตรงนี้ "จะมีสัมปชัญญะ เต็มตัว" ถือว่า เป็นการดี
+++ ฝึกต่อไปตามเดิมเรื่อย ๆ "จะได้ สัมปชัญญะกาย"
+++ หลัก ๆ คือ "เน้นที่ สัมปชัญญะ"
+++ แล้วจะ "เจริญในธรรม" ได้ด้วยตนเอง นะครับ