เห็นภาพคลื่นน้ำทะเลซัดท่วมภูเขามาเลย(พี่ที่ทำงานบอกนั่งสมาธิเห็น)

แวะมาทักทายที่กระทู้เราบ้างนะท่าน

 

ปากกับใจตรงกัน...เรียกว่าคนไม่มุสา


พูดแล้วทำได้ทุกครา...นี้เรียกว่าคนมีสัจจะ

 

เราอยู่คนเดียวมาครึ่งชีวิตแล้ว...



อยู่บ้านแท้ๆถ้ากลัวก็ไม่ได้ทำอะไรนะสิ...คิดอย่างนี้...บอกใจอย่างนี้

 

เอามาทิ้งไว้ เป็นปริศนาครับ สิ่งที่สัมผัสได้ตอนนี้
ไม่ใช่เพียงแค่จิตใจของเด็กๆในโลกเท่านั้น แต่ยังมีอีกหลายดวงจิตที่ไม่ได้อยู่ในโลกครับ
พวกเขาต้องการบางสิ่ง...

 

ตอนเป็นเด็กเล็กก็มักไปเล่นกับเพื่อน...ไปเจอหมาเน่าข้างทางหนอนเต็มเลย ก็มักยืนดูทั้งรู้ว่าเหม็น...ดูหนอนยั๊วเยี๊ยแล้วยืนพิจารณาไปเรื่อย...ภาพหมาเน่านั้นติดมาในจิต...

มาเมื่อปีที่แล้วหลานสาวเสียชีวิต วันที่3กุมภา วันเกิดวันตายวันเดียวกัน แม่เขาร้องไห้เราก็เข้าไปปลอบใจ เราก็พูดไปเรื่อยเชิงสอดแทรกธรรมะบ้าง แม่เขาพูดมาประโยคหนึ่งว่า..."โตบ่มีลูก โตบ่เข้าใจดอก" เท่านั้นแหละภาพหมาเน่าโผล่มาในหัว แล้วเราพูดในใจตัวเองว่า...ทำไมจะไม่รู้...มีอะไรไม่ตายบ้าง..นี่มันมีแต่ทุกข์ ทุกข์จากการพลัดพราก...ที่เราไม่มีชาตินี้คงเพราะเราอธิฐานมาเกิดให้ไม่มี และเราก็เคยมีมาหลายชาติแล้ว

...นี่แหละทุกท่านที่เรามีในใจ...เรามีในจิต..มันติดฝังใจ...มันมองเห็นทุกข์...มีเพียงอย่างเดียวที่ยังหลงอยู่คือทุกข์จากกามราคะ...ตัวนี้ตัดยากที่สุด

 

ต้องการบุญหรือเปล่า..ต้องการให้ช่วยปลดปล่อยหรือเปล่า...ติดในภพ...ติดในโลภโกรธหลง...ไม่สามารถไปเกิดได้...ท่านก็แผ่เมตตาให้เขาบ้างนะ

 

จิตครับ จิตเดียวเท่านั้นครับ ผมอยากช่วยน่ะ แต่ก็ต้องช่วยตัวเองให้รู้ก่อนครับ จะได้พาพวกเขาไปถูกทาง...

 

ผมกินเจกินผัก พูดน้อย บางวันไม่ได้ทำงานก็ไม่ได้พูด ถือศีล5อยู่ครับ ผมก็แผ่เมตตาให้พวกเขาอยู่ครับ และ แผ่ให้กับทุกสรรพสิ่ง

 

อากาศกำลังดี...

 

ดูให้ทั่ว..ดูให้ชัด..ดูให้ละเอียด...สุดท้ายก็เห็นแจ้ง รู้แจ้ง...ถ้าไม่หยุดเดิน ยังไงก็ถึง

 

บางครั้งก็อยากเจอหน้าทุกคน..พูดคุยถามสาระทุกข์สุกดิบกันแบบเพื่อน_พี่_น้อง...ไม่มีธรรมะเข้ามาปะปน...พูดคุยกันแบบคนทั่วไป...หากจะพูดคุยในพื้นที่ตรงนี้มากไป..คนอื่นก็จะไม่ได้ประโยชน์ที่ควรจะได้จะมี...

 

ยังไงก็ต้องไปต่อครับ อยากช่วยสรรพสัตว์ สงสารแต่พวกสัตว์ หนอน งู ลิง วัว นก แมลงต่างๆ ที่ไม่สามารถสอนให้รู้ได้ (ไม่รู้ใช้จิตสอนจิตพวกเขาจะได้รึเปล่า เพราะผมลืม)

 

จิตมันมีกระแส...ถ้าเปรียบให้ชัดก็เหมือนกระแสไฟฟ้า..มองไม่เห็นแต่รู้ว่ามี..ไม่ต่างกัน

 

ฟังเสียงกลองยามดึก...พระทำหน้าที่ตามทางของสงฆ์...พระวัดบ้านก็อย่างนี้...ไม่รู้วัดป่าจะตีกลองรึเปล่านะ...

 

หากุญแจไขความลับที่ซุกซ่อน ยากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร

 

ไม่ได้อยากมีเมีย..แต่อยากมีลูกไว้ให้แม่ไว้แก้เหงาตอนเราไปบวช...หาไม่มีอยู่แล้วผู้หญิงที่จะยอมอย่างนั้น..จะมีก็แต่ครั้งพุทธกาลโน่นแหละ..พระนางยโสธรา...คนเดียว

 

พระพุทธศาสนาสอนไว้ว่า...ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว..
...ทำกรรมอย่างไรได้อย่างนั้น...
..กรรมเป็นของผู้สร้างกรรม..

...เมื่อเราทำดีแล้ว...แล้วจะไปหวัง...ทำไม
...เมื่อเราทำดีแล้ว...จะอ้อนวอนขอทำไม...
...เมื่อเราทำดีแล้ว...จะปรารถนาทำไม..
...เมื่อเราให้ทานแล้ว...จะหวังบุญกุศลทำไม...

...เมื่อเรารักษาศีลบริสุทธิ์แล้ว..จะปรารถนาสวรรค์ทำไม...
....เมื่อเราภาวนามากๆแล้ว..จะปรารถนานิพพานทำไม...


...กรรมเป็นของผู้สร้างกรรม...

...แม้ไม่ต้องการมันก็จะได้ของมันเอง...

...ถ้าปฏิบัติถูกปฏิบัติถึงสิ่งนั้นจะได้_จะมีเอง...ไม่ต้องหวัง...ไม่ต้องปรารถนา...

ทำเหตุให้สมบูรณ์บริบูรณ์...
ผลที่ได้ย่อมสมบูรณ์บริบูรณ์...

 

มีบางคน...นอนดึกตื่นเช้ามาก..ไม่รู้ว่าฝึกฝนตน..หรือติดโลกออนไลน์ก็ไม่รู้...

แต่ก็ชื่นชมนะ..ที่สามารถตื่นเช้าขนาดนี้ได้..เป็นผู้หญิงที่น่าชื่นชมทีเดียว









..Jangkira..

 

เราไม่สะบายใจเลยท่าน ถ้าฝันเรื่องอื่นเราจะไม่ว่าเลย หรือเรื่องมันอาจจะจริงอยากที่ท่านดาราแฟร์ ท่านว่าเอาไว้

 

ถ้าเรื่องกรรมเรื่องภัยพิบัติมีแน่นอน..แต่จะเป็นเมื่อไหร่นั้นเราก็ไม่รู้เหมือนกัน...