เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

นี่ถ้าเจ้าจงอางมันรู้ข่าวนี้ มันคงจะหนีเข้าป่าไปไกลลิบเลย
แล้วอย่าเผลอไปละเมิดกฏหมายเข้าเชียว
ห้ามปลูกไว้หลังบ้านเด็ดขวด ให้ปลูกข้างบ้านหรือหน้าบ้านได้(มั้ง) แต่ถ้าจะให้ปลอดภัยผมว่าเราต้องปลูกไว้ในบ้านดีกว่านะฮ๊าบ

 

ข้าวสารรอบสุดท้ายส่งมอบถึงบ้านสวนรักเรียบร้อยแล้วครับ

 

เจ้ามู่ทู่ มีไข่ต้มด้วย

 

ไข้หัดเมื่อเกิดขึ้นกับหมา โอกาสรอดมีน้อยมาก บางตัวรอดแต่ตาบอดก็มี
เอาไปรักษาที่โรงพยาบาลสัตว์ ส่วนใหญ่เขาจะไม่ค่อยรับไว้ค้างคืน เพราะเขากลัวจะไปติดตัวอื่น จะทำเพียงฉีดยาให้ยาแล้วให้พากลับบ้านไป จากนั้นค่อยพาเอามาใหม่

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
====================
ความเดิม..."นาคาเทวาลัย พวกชนเผ่านาคี"...คุณเทพวินิจฉัยดื้อๆประสาหนอนหนังสือตัวยง!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เสียงไม้ฟืนประทุและกลิ่นควันไฟ ขัดการสนทนาหาความจริงชั่วขณะ ลุงพรานกับบักสมและเจ้ามะ เร่งก่อไฟขจัดไอหนาวเย็นเปียกชื้น เปลวสว่างขับไล่ความมืดมิดแสงเงาอำมหิตถอยห่าง

เราผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า กระจายนั่งรอบกองไฟเอาไออุ่น ดวงดาวรีบต้มน้ำชงกาแฟ แจกจ่ายใส่จอกผลัดกันจิบ น้ำร้อนกรุ่นควันฉุยกับคาเฟอีนหอมหวลเตะจมูก กระตุ้นประสาทตากับสมองกระฉับกระเฉง

คุณชาติควักบุหรี่ที่ไม่มีวันเปียกน้ำเพราะอยู่ในกระป๋องแจกจ่าย ผมพ่นควันนิโคตินแล้วกวาดสายตาสำรวจโถงเทวาลัยกลางแสงวับแวบอย่างละเอียด

ห้องโถงบูชาน่ากวัางสัก10 คูณ 10 เมตรป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสน่าชมเชย ออกแบบให้เสาเทพนาคาอยู่สุดผนังด้านขวา ถัดจากเสามีช่องประตูสี่เหลี่ยมน่าเป็นช่องเดินทะลุไปจากห้องที่เราขี้คร้านมุดเข้าไปสำรวจ ความอยากรู้อยากเห็นทำให้แมวตาย พวกเราฝ่าฟันเหตุร้ายมากมายจนไม่อยากรู้เห็นอย่างอื่นมากกว่าการเอาชีวิตรอดเฉพาะหน้า

เพดานบางส่วนยุบทะลายลงมาเพราะรากไม้มหึมาแทงทะลุ อีกหลายส่วนก็อาการน่าเป็นห่วง โชคดีมันอยู่มุมห้องด้านซ้าย เหลือที่ว่างตรงกลางมากโข มากกว่า9ชีวิตก็อัดอยู่ได้ แสดงว่าโถงบูชาต้องเคยมีผู้ชุมนุมทำพิธีอย่างน้อยทีละนับสิบชีวิตขึ้นไป

ทุกคนจิบกาแฟร้อนนั่งนิ่งเงียบขรึมดั่งตกในห้วงภวังค์ คุณเทพผู้รอบรู้อัดบุหรี่แดงวาบ สีหน้าครุ่นคิดเคร่งเครียดไม่ผ่อนคลาย...

"คิดว่าตรงนี้ปลอดภัยหรือ น้องพราน ?"

ในที่สุดก็มีคนทำลายความเงียบ ก็คุณเทพตามเคย...ผมหันหน้าพยักเพยิดถามลุงพราน แต่ก็พบท่าคุ้นคือเอามือเกาผ้าขาวม้าโพกหัว แล้วเหลือกลูกกะตาขึ้นบน

"อากาศแบบนี้ ป่าโหดข้างนอกกับไอ้ตัวนั่น...ออกไปตายแน่ อยู่ในนี้อย่างน้อยยังสู้ตายได้ ไอ้ปืนโต 2 กระบอก กับไอ้ห้านัดบวกปืนสัปรังเคบุโรทั่งของลุงพราน อ้อ...อย่าลืม .22 กระบอกน้อยที่มะพก"

จำได้ว่าตอบคุณเทพยืดยาวทำนองนั้นก่อนเสริมอีกที...

"ปักหลักตรงนี้ละครับ เตรียมปืนเตรียมกระสุนให้พร้อม เวรยามไม่ประมาท"

ผมคิดถึงกิ้งก่ายักษ์ในถ้ำ ถ้าตัวมันยาวยืดได้ ความมหึมาก็ไม่หนีกับไอ้เลื้อยสยอง แต่กับแค่ไอ้ 5 นัดซัดเข้าจุดตายมันยังโค่นตึง ประสาอะไรกับไอ้ปืนโตที่อานุภาพเหนือกว่าเหลือคณานับ!

ลองสอยเข้าที่หัวพร้อมกัน 2 กระบอก ต่อให้ไดโนเสาร์ทีเร็กซ์กลับชาติมาเกิด ผมเชื่อว่ามันต้องกลับไปเกิดใหม่โดยพลัน!!!

((( ยังมีต่อ )))
-------------------------

*** เรื่องเล่านักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

อีกแล้วครับท่าน พืชที่กำลังฮอทฮิตพอดี ห้ามปลูกหลังบ้าน แต่ข่าวว่าปลูกได้เฉพาะกลุ่ม เพื่อวิจัยทำยาต้านมะเร็ง

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

เหลือเชื่อที่คลื่นความคิดจูนตรงกับคุณชาติ อย่างที่เขาพูดกันว่ามีพลังจิตอ่อน ๆ...

หนุ่มกรุงเอี้ยวตัวตบไอ้ปืนโตที่บักสมถือพาดตัก เอาปากกระบอกทิ่มหนีวงล้อมไปข้างหลัง พลางพูดเหี้ยมเกรียม...

"กิ้งก่ายักษ์ยังล้มมาแล้ว ใช่มั้ยลุง?"

ลุงพรานเฒ่าเคี้ยวยาเส้นหยับ ๆ พยักหน้ารับแทนคำพูด แต่ก็ทำผมอัศจรรย์ใจเหลือจะกล่าว นี่แสดงว่ากิ้งก่าตัวสุดท้ายที่ผมกับคุณนงสปีดหนีแข่งนรกในถ้ำใต้พิภพ โดนคุณชาติสอยไปแล้ว

อะไรจะพ้องกันปานนั้น...ผมปรายตาไปทางสาวงามที่กำลังประคองจอกกาแฟไว้ในอุ้งมือเรียกความอบอุ่น สายตาเราสบกันขณะหนึ่งเห็นความประหลาดใจในแววตาคู่งามนั้น

"เออ...เออ เล่าหน่อยก็ดี"...ญาติผู้พี่สำนอง เพราะตั้งแต่ยกทีมออกติดตามผมกับคุณนง ต่างฝ่ายต่างผจญภัยแทบไม่มีโอกาสเสวนาปราศรัย กลับมาอยู่ครบหน้าก็สาละวนกับเรื่องสาระพันที่พุ่งเข้ามาให้แก้ไขเอาตัวรอด

สุ้มเสียงคุณชาติส่อความภูมิใจ เมื่อเล่าวินาทีล้มยักษ์ใหญ่หลงโลกในถ้ำ ชนิดเจียนอยู่เจียนไปทั้งมนุษย์เลือดอุ่นกับสัตว์เลือดเย็น ตัวเองหวิดโดนน็อคก่อนด้วยซ้ำ หากไม่ได้พี่เลี้ยงชั้นยอดอย่างลุงพรานประคองไว้ อาจจะไม่รอดสันดอนจากถ้ำมรณะ

ผมนั่งฟังเงียบ ๆ ในใจรู้สึกทึ่งฝีมือหนุ่มหุ่นสำอางซึ่งซ่อนแกร่งไว้ภายใน มิใช่ "ท่าดี ทีเหลว" เยี่ยงโบราณปรามาส ลูกคนมีเงินเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ

ฟังเพลิน ๆ ตาก็เหลือกสำรวจสูงต่ำไม่อยู่สุข ประกายบางอย่างสะท้อนแสงจากกองไฟวาบมาจากเสาบูชา ผมลุกพรวดขึ้นยืนด้วยความประหลาดใจ รีบเดินไปที่เสาหินใหญ่อีกหน ทุกคนยกเว้นอาจารย์เลิศผลุดลุกตาม

"อะไรน้องพราน ?"...คุณชาติถาม

"ยังไม่รู้ครับ...มีบางอย่างแปลก ๆ"...ผมตอบตามตรง ก่อนฉายไฟส่องตรงยอด แล้วขยับตัวมาทางข้างด้านขวามือ ตรงยอดเสาที่แกะสลักเป็นหัวงูใหญ่ มีหงอนอย่างน้อย 3 หรือ 4 กิ่ง ...เมื่อไล่แสงเบนมาทางซ้ายขวา มันเรืองแสงตอบทันควัน

"น่าเป็นดวงตา"...คุณเทพพึมพำก่อนโพล่งตื่นเต้น

"อัญมณี...เพชร มรกต ทับทิม..น้องพราน อย่างใดอย่างหนึ่ง พวกชนเผ่าชอบเอามาทำดวงตาเทพเจ้าที่สักการะ"

คำพูดคุณเทพเหมือนระเบิดลงกลางห้อง คลื่นคึกคักตื่นเต้นกระจาย...เอาละวา ไม่ได้เหล็กไหล มีเพชรเม็ดเบ้งหรือมรกตเม็ดงามติดมือกลับบ้านก็ยังดี...

หรืออีกทีน่าดีกว่ามาก เพราะอัญมณีไม่ต้องเสาะแสวงหาคนซื้อ!

------------------------

***เรื่องเล่านักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ทำบุญวันนี้ครับ ถวายสังฆทาน ข้าวสาร ปล่อยปูดำ ดอกไม้ ช่วยพ่อหลวงบัว เดินไฟฟ้ากุฏิ 5ห้อง โมทนาบุญร่วมกันครับ

 

ครับหลวงพี่ เขาห้ามปลูกหลังบ้าน เราก็ปลูกข้างบ้านแทนสิครับ (หมายถึงบ้านข้าง ๆ เรานะครับ) เราก็บอกเขาไปว่าเราก็วิจัยเหมือนกัน แต่เราวิจัยมากกว่ายาต้านมะเร็งด้วยนะ เพราะเราวิจัยไปถึงยาแก้เบื่ออาหาร ทำให้เจริญอาหาร (ท่าน sepultura บอกมา) ยาแก้เครียด(ทำให้ยิ้มและหัวเราะได้โดยที่ไม่มีเหตุผล) รวมถึงคนที่กินน้ำน้อยก็น่าจะใช้รักษาได้ด้วยนะครับ (อันนี้ท่าน suwin01 บอกมา)

 

ที่จริงน่าจะวิจัยเรื่องต้นไผ่ประกอบไปด้วยพร้อม ๆ กัน ว่าแต่จะเอาอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ...ไม่นะ

 

หลวงพี่คงจะอยู่กับต้นไผ่มานาน คงจะชอบไผ่เพราะเห็นเอามาเป็นรูปแทนตัว จนอาจลืมนึกไปว่า ในสมัยนี้การทดลอง วิจัยต่าง ๆ ในเรื่องนี้เขาใช้หลอดแก้วทดลองกันหมดแล้วครับ ว่าแต่ใครจะทดลองก็ปล่อยเขาเถอะครับ เราคอยฟังผลเอาดีกว่า ดูทีท่าแล้วมันไม่น่าเสี่ยงครับ

เอาเป็นว่าเราอย่าไปวิจัยต่อเลยครับ เอาแค่รอผลให้ท่าน sepultura ทดลองกับเจ้าจงอางอีกสักจานก็น่าจะสรุปผลได้แล้วมั้งครับ

 

ผมว่าอ่านที่พี่พัฒนาเขียนแต่ละมุกก็หายเครียดแล้วครับ ยกเว้นเรื่องเดียวที่ถูกล็อตเตอรี่แล้วมาบอกทีหลัง อันนี้อ่านแล้วเครียด

 

ดี ๆ อามิตตาพุทธ

 

ขอบคุณพี่วันสำหรับอีก 2 ท่อนที่สละเวลามาพิมพ์ให้พวกเราได้อ่านกันในวันหยุดครับ

คืนนี้เมืองชุมพร อุณหภูมิลดลงจนสัมผัสได้ ช่วงเวลาประมาณ 2 ทุ่ม ผมผ่านหน้า สอต.ชุมพร ถนนกรมหลวงฯ เห็นตัวเลขบอกอุณหภูมิอยู่ที่ 24.1 ํ คืนนี้ถ้าฝนไม่กระหน่ำลงมา คงนอนกันได้สบาย ๆ โดยไม่เปลืองค่าไฟเลยครับ

 

ขอบคุณครับ บทกรเพราะจับใจ

 

นั่น..ว่าไปโน่นเลย
หลัง ๆ มานี้ผมเคืองรัฐบาลครับ ไม่ขออุดหนุน(ความจริงน่าจะทุนน้อยมากกว่าน๊า) เลยหันมาสนับสนุนเอกชนแทน เพราะถึงเวลาเขาจ่ายเงินดี เอามาให้ถึงบ้านเลย ภาษีก็ไม่มีหัก แถมถ้าเราพลาดก็ผ่อนผันให้ไปว่ากันใหม่ในรอบหน้าก่อน สรุปคือให้เครดิตอีกครึ่งเดือน

จะมาเครียดทำไม ก็ล็อตเตอรี่ผมไม่ถูกนิ ที่เอามาให้ดูนั่นของพี่สาว รายนั้นได้ทั้งรัฐบาลและเอกชน ส่วนผมเอกชนอย่างเดียว (เสียชื่อคุณละเอียดที่พี่วันบรรจงมอบให้หมดเลย) งวดที่ผ่านมาเลขล่าง 61 กับ 16 ผมก็บอกไปหลายคนอยู่นะ (ย้อนดูจากข้อความในไลน์) แล้วของเอกชนโชว์กันได้ซะที่ไหน อย่าเสียใจไป งวดหน้าจะเอามาโชว์ให้ดูใหม่ก็แล้วกัน แต่หลังจากที่กองสลากเขาประกาศหมดทุกรางวัลแล้วนะ ฮี่..ฮี่.

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อนวันวาน
เมื่อตะกี้อ่านรวม
สองท่อนของวันนี้
ม่วนใจ๋แต้แต้ครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

สวัสดีครับคุณอาWANWI และท่านสมาชิก ทุกท่านครับ