85. ญี่ปุ่น(1) : ฮอกไกโด..ชีวิตในองศาที่ติดลบ

๘๕


ญี่ป่นุ(1) : ฮอกไกโด ชีวิตในองศาที่ติดลบ



​

๘ เดือนก่อน
ไม่นึกว่ามีเกณฑ์ต้องไปเที่ยวไกลๆ อยู่ดีๆ เพื่อนก็จองตั๋วเครื่องบินให้ไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยกัน ซะงั้น จัดแจงจองที่พัก จองโรงแรม วางแผนเที่ยวให้เสร็จสรรพ หาเสื้อกันหนาว รองเท้า ถุงเท้า ถุงมือ แผ่นความร้อน แผ่นยางกันลื่น ให้อีก ส่วนตังก์จ่ายที่หลัง

๒ เดือนก่อนเดินทาง
เช็คกระเป๋าเดินทาง เสื้อผ้ากันหนาวคราวก่อนที่เคยใช้ พาสปอร์ตดูว่าเหลือกี่เดือนหมดอายุเหลืออีก ๘ เดือนนับจากวันเดินทาง ยังใช้ได้อยู่

๑ เดือนก่อนออกเดินทาง
กินวิตามินซี กันไว้ก่อนเผื่อเป็นหวัด แต่ไม่ค่อยกินหรอก ลืมกินเสียมากกว่า

๑ อาทิตย์ก่อนออกเดินทาง
เช็คเรทอัตราแลกเปลี่ยนเงินตรา เอกสารสำคัญต่างๆ การประกันชีวิต ซิมเน็ท ซื้อเมม sd card เพิ่ม ๓๒ GB ๒ อัน บวกกับที่มีอยู่แล้วอีกหลายอัน งานนี้ตั้งใจถ่ายภาพกลับมามากๆ กล้องถ่ายรูปเอาไป ๒ ตัว ตัวเล็กเลนส์ ๑๘ - ๕๕ พอแล้ว ส่วนกล้องตัวใหญ่ นั่งนึกว่าจะเอาเลนส์อะไรไปดี ๗๐ - ๒๐๐ ด้วยดีมั๊ย ไม่เอาไปดีกว่าหนัก Grip ไม่เอาไป แบตเตอรี่ก้อนเดียวพอ เอาเลนส์ ๑๐ - ๒๒ กับไปยืมเลนส์ ๑๘ - ๑๓๕ จากเพื่อนที่จะไปเที่ยวด้วยกันมาใช้ ก็เพื่อนไม่ใช้บอกว่าขี้เกียจแบกกล้องมันหนัก

๒ วันก่อนเดินทาง
จัดของใส่กระเป๋า

๑ วันก่อนออกเดินทาง
ก็ยังจัดประเป๋าไม่เสร็จ ขนเสื้อกันหนาวขนเป็ดไป ๕ ตัว ฮีทเทค ๒ ชุด ลองจอน ๒ ชุด เสื้อสเวตเตอร์ ๕ ตัว เสื้อยืด ๔ ตัว รองเท้า ๒ คู่ ถุงมือ ๑ คู่ ถุงเท้าเกือบ ๑๐ คู่ หมวก ๑ ใบ ข้าวของเครื่องใช้อีกหลายอย่าง อ้อมียาธาตุน้ำขาว ๒ ขวด ยาพ่นจมูกเผื่อคัดจมูกหายใจไม่ออก ส่วนยาพ่นventolin ติดกระเป๋ากางเกงไว้ แล้วก็ โจ๊กคัพ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปคัพอีกหลายแพ็ค ​

​

 

​

วันเดินทาง๗ กุมภาพันธ์
วันเดินทาง เวลา ๑๖.๐๐ น.ขับรถไปรับเพื่อนที่บ้าน แล้วให้เพื่อนขับไปสนามบินสุวรรณภูมิ ถึงสนามบินประมาณเกือบทุ่ม ประมาณ ๒ ทุ่มรอเคาน์เตอร์เปิด มีคณะทัวร์ร่วมรอเพียบ แต่ดีที่เปิดแบบแยกถ้ามากับทัวร์เข้าที่นึง ถ้าไปกันเองให้เข้าอีกเคาน์เตอร์นึง จึงไม่ต้องไปปนกับทัวร์เพราะคนเยอะ ชั่งน้ำหนักกระเป๋าคราวนี้ได้ ๑๙ กิโล โหลดได้ ๒๓ กิโล ยังเหลือๆ ครั้งนี้พวกเราใช้บริการของสายการบิน Asia Atlantic Airlines บินตรงสู่ฮอกไกโด เที่ยวบินที่ HB7904 (BKK-CTS) Boing 767-300ER มั้งน่าจะใช่ ตอนนี้ยังไม่เห็นหน้าคร่าตาว่า พาหนะนกยักษ์ของพวกเราเป็นอย่างไรจนกว่าจะไปถึงเกท แต่ก่อนจะไปถึงก็เหมือนเดิม เดินผ่านกระบวนการ ตม.จุดแรกเข้าเครื่องสแกน ปลดทรัพย์ คราวนี้เตรียมตัวมาดีหน่อยไม่เหมือนคราวก่อน เห็นฝรั่งบางคนแทบต้องถอดกางเกงกันเลยทีเดียว แล้วก็มาถึงจุดตรวจหนังสือเดินทาง Immigration ผ่านได้ไม่มีปัญหาอะไรใช้ช่องของคนไทยรวดเร็วดี คราวที่แล้วบ่นว่าไม่ได้ถ่ายรูปเทวดาเกษียรสมุทร มาคราวนี้ก็ไม่ได้ถ่ายเหมือนเดิม เดินหาไม่เจอ ซะอย่างนั้น คราวหน้าถ้ามีโอกาสจะไปถ่ายรูปให้ได้คอยดูสิ...

​

 

​

ระหว่างเดินไปที่เกท พวกเรามีเวลาเหลือเฟือ หาข้าวลองท้องกันก่อน เห็นข่าวเล่าลือว่าอาหารที่สนามบินแพง ก็ลองดีกันสักหน่อย อืมม... มีราคาสูงกว่านอกสนามบินอยู่นะ

 

จากนั้นก็เดินไปที่เกท F3 ตอนนี้ยังไม่มีใครมานั่งคอยเลย เงียบเชียบเงียบเหงาวังเวง พวกเรามองหาจุดชาร์ทไฟมือถือที่มีให้บริการ อยู่ปลายสุดของเกท ก็เงียบไปใหญ่ ไม่มีคนเลย พวกเราก็นั่งกระจายพื้นที่ สักพักใหญ่ๆ มีฝรั่งหน้าตาออกทางแขกเดินมาถามสร้อยฟ้าฯ เป็นภาษาอังกฤษแปลเป็นไทยว่า เกท F4 อยู่ตรงนี้ใช่ไหม ให้คอยตรงนี้ใช่ไหม ยังไม่เห็นมีใครเลย ก็ตอบไปว่าใช่ คอยตรงนี้แหล่ะ เขาก็พยักหน้า จนกระทั้งถึง boarding time เกท F4 เปิด จึงมองเขา เขาก็พยักหน้า แล้วบอก goodbye สร้อยฟ้าฯ ก็ยิ้มๆ bye... เกท F4 ไปนาริตะถ้าจำไม่ผิด พึ่งเริ่มสตาร์ทก็ได้ใช้ภาษาแระ...

 

​

นั่งคอยได้สักพักก็ถึงเวลา boarding time ของคณะเรา งั้นขอเข้าห้องน้ำไปปลดทุกข์กับเปลี่ยนเสื้อผ้าให้หนาขึ้นก่อน แล้วลงมาที่เกทคอยหน้าเคาน์เตอร์เรียก คราวนี้ได้เข้างวงช้าง ไม่ต้องขึ้นรถบัสซิ่งไปที่ลานจอด ถึงเวลาก็เดินเข้างวงช้าง ทีแรกนึกว่าพนักงานต้อนรับเป็นคนต่างประเทศ แต่เที่ยวบินนี้พนักงานเป็นคนไทยหมดเลย ดีๆๆๆ เข้าไปนั่ง นึกว่าจะมีจอให้ดูหนังฟังเพลง แต่ไม่มีอ่ะ ไม่เป็นไร นั่งเล่นเกมส์ นอนหลับๆ ไป แต่ก็ยังกลัวๆ เครื่องบินเหมือนเดิม....

อีก ๘ วัน ฉันจะกลับมานะ....

 

​

ผ่านไป ๕ ชั่วโมง ก็ถึงเวลาเสริฟอาหาร มีเมนูให้เลือก ๒ อย่าง ออมเลท กับ ข้าวผัดไก่ ก็ทานไม่ค่อยลงเพราะว่าเทียบเวลาแล้วคือตี ๔ ไม่ใช่เวลาอ่ะนะ

 

​

ผ่านไป ๖ ชั่วโมง เห็นแสงแดดออกมาจากขอบฟ้า มองลงข้างล่างเห็นเมฆ ชายฝั่งทะเลและพื้นดินเป็นโค้งอ่าว

 

​

ผ่านไป ๗ ชั่วโมง พวกเราก็มาถึงท่าอากาศยานนานาชาติ New Chitose ( 新千歳空港) ฮอกไกโด แต่ก่อนจะ Landing กัปตันคนไทยก็เปิดไมล์พูดรายงานต่างๆ เป็นภาษาอังกฤษเร็วปรื๊ดดด จนฟังไม่ทัน มองออกไปนอกหน้าต่าง ก็เห็นภูเขาขาวโพลนไปด้วยหิมะ เครื่องกำลังลงก็นั่งเกร็ง กลัวจะเหมือนคราวก่อนที่ลดระดับความสูงที วืดๆๆ ลงมา แต่คราวนี้ไม่แฮะ ค่อยๆ ลดระดับ ไม่เสียว ค่อนข้างนิ่มมาก พอเครื่องแตะพื้นเรียบร้อยก็ Taxi หาหลุมจอด มีเสียงรายงานสภาพอากาศว่าท้องฟ้าแจ่มใส อุณหภูมิภายนอก –๑๐ องศา หนาวกว่าตอนไปเกาหลีใต้อีก เครื่องเทียบหลุมจอดเรียบร้อย จัดการหิ้วเป้สัมภาระ เดินออกมากระทบความเย็น พอทนได้หน่ะ...

 

​

๘ กุมภาพันธ์
ที่สนามบิน New Chitose ตอนนี้เวลาประมาณ ๘ โมงเช้า ถ้าเมืองไทยก็เพิ่ง ๖ โมงเช้า เร็วกว่า ๒ ชั่วโมง พวกเราไปรับกระเป๋าที่โหลดใต้เครื่องเสร็จแล้วต่อมาก็มาถึงพิธีการตรวจคนเข้าเมือง เพื่อนๆ ก็เดินแยกกันไปคนละเคาน์เตอร์เพื่อความรวดเร็ว พอถึงคิวของตัวเอง เจ้าหน้าที่เกิดความสงสัย ว่าพักที่ไหน ชื่อเจ้าของอะไร เบอร์โทรศัพท์นี้ใช่ไหม มากันกี่คน มาแบบครอบครัวหรือมาแบบกลุ่มเพื่อน ถามอะไรเยอะแยะ แล้วเจ้าของที่พักชื่ออะไร จะรู้มั๊ยเล่า ก็ตอบมั่วๆ ไปว่า ก็ชื่อที่พักนั่นแหล่ะคือชื่อเจ้าของ นี่ขนาดลงข้อมูลว่า government officer แล้วยังจะสงสัยอะไรนักหนา แต่ก็ผ่านมาได้

ด่านต่อมาก็ศุลกากร ถามอีกว่า มีพวกของผิดกฎหมาย ทองคำ ฯลฯ มั๊ย ถามเป็นภาษาญี่ปุ่น งง จ่ะ แต่มีป้ายชี้ๆ ให้ดู ก็ตอบว่าไม่มี ส่ายหัว เขาก็ให้ผ่านไป ก่อนเดินผ่านสร้อยฟ้าฯ พูดกับเจ้าหน้าที่ว่า อะริงาโตะ โกไซมัส เขามองหน้าแต่ไม่ยิ้ม... ว้าาาาาา

​

 

​

ส่วนเพื่อนในคณะที่มาด้วยกัน ๒ คน ใช้กระเป๋าใบเดียว เขาสงสัยเลยให้ผ่ากระเป๋า ก็เนี่ยะมีแต่เสื้อผ้า จับๆๆ ออกมาให้ดู ก็ให้ผ่านไป

 

ขอยืมรูปใน internet มา
ห้องน้ำที่ไปเข้าที่สนามบินคล้ายๆ อย่างนี้
บางห้องก็เป็นชักโครกนะ​

ผ่านด่านต่างๆ มาได้ ก็เข้าห้องน้ำ และล้างหน้าแปรงฟันให้เรียบร้อย จะได้สดชื่น...

 

​

ตอนนี้พวกเราพากันเดินขึ้นลิฟท์ไปชั้นบน รู้สึกว่าบรรยากาศยังไม่มีใครตื่นนอนกันเลย สนามบินเงียบเหงาพิลึก ร้านต่างๆ ส่วนมากยังไม่ถึงเวลาเปิด

 

โดเรมอนตัวนี้อยู่ตรงทางออกจากศุลกากร​

 

​

พวกเราเดินมานั่งพักหน้าร้าน Rocye’ Chocolate World ดูเขาโชว์ทำช็อคโกเลตกันก่อน มีส่วนของโรงงานช็อกโกแลตขนาดเล็กๆ ฝั่งนึ่ง ส่วนอีกฝั่งเปิดแสดงประวัติความเป็นมาและขั้นตอนการผลิต แถมยังมีหน้าร้านจำหน่ายอีกด้วย

 

Rocye’ Chocolate World
โชว์การทำช็อกโกเลต​

 

Rocye’ Chocolate World
ฝั่งซ้าย จัดแสดงประวัติความเป็นมาและขั้นตอนการผลิต
ฝั่งขวา โชว์ทำช็อคโกแลต​

 

​

สักครูก็เดินไปที่ Hello Kitty Happy Flight ยังไม่เปิด ...

 

​

 

​

 

​

เดินต่อมาที่ Doraemon Waku Waku Sky Park ก็ยังไม่เปิด นั่งรอตรงโดเรมอนนี่แหล่ะ