NE

สิ่งที่เห็นไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

ภายใต้ข้อความอันเป็นเอกลักษณ์ ทั้งของ คุณหนุมานผู้นำสาร 111 และ คุณ 999phudit ต่างก็มีความหมายสอดคล้องกันและกันเป็นอย่างยิ่ง ภาคนึงเกี่ยวข้องกับการตัดลด และ อีกภาคนึง เกี่ยวข้องการขยายความเติมเต็ม ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติของการมาเป็นคู่ของพลังงานทั้งสองด้าน หรือ "คู่แห่งบุรุษ"

สิ่งที่ทั้งสองท่านพยายามพูดถึงเกี่ยวกับเรื่องสัจจะหรือความเป็นจริงก็คือ โปรแกรม หรือความเชื่อ ข้าพเจ้าเชื่อว่าสิ่งที่คุณ 999 phudit พูดถึง คือการที่เราทุกคนต่างก็กำลังสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของตนเอง (ในมิติของตนเอง) ด้วยความเชื่อของตนเองผ่านการกระทำทางกายวาจาและใจ เริ่มต้นที่ความคิด ไม่ว่าจะเป็น ความอยากได้อยากมี หรืออยากเป็น แม้กระทั่งความไม่อยากก็ตาม + การกระทำที่สอดคล้อง ทั้งการพูดและการทำ (สัญญาใจ+สัญญาทำ)

สิ่งเหล่านี้ล้วนสร้างความสั่นสะเทือนในสนามพลังงานแม่เหล็ก หรือ ภายในช่องว่างที่เราอาศัยอยู่ทั้งสิ้น เมื่อมีการทำซ้ำเกิดขึ้นบ่อยๆจนพลังงานหนาแน่นมากพอ หรือคุณต้องใช้พลังมากๆตามที่คุณ 999phudit ได้เขียนอธิบายอย่างน่าอ่านไว้ พลังงานก็จะกลายเป็นสสารและถูกดึงดูดเข้าสู่มิติหรือโลกแห่งความเป็นจริงของผู้นั้น. ข้าพเจ้าจำได้ว่า คุณ หนุมานผู้นำสารเคยเรียกสิ่งนี้ว่า "แก้วสามประการ" หรืออาจจะเป็น "แก้วสารพัดนึกของคุณ 999phudit ก็เป็นได้" หรือบางคน อาจจะเรียกว่า มโนกรรม วจีกรรม กายกรรม. หรือ การกระทำทางกายวาจาและใจที่มีผลตอบแทน. หรืออาจกล่าวได้ว่า "การกระทำมีผลตอบแทน" (หนุมานผู้นำสาร) หรือ เอาแบบย่อๆว่า "สัญญาใจ สัญญาทำ เป็นแก่นสาร" คือ ความคิดและการกระทำ (ทั้งพูดและทำในสิ่งที่สอดคล้องกับความคิด) คือหลักการในการสร้างโลกแห่งความเป็นจริง หรือเป็นแก่นสารสำคัญของสัจธรรม

ดังนั้น ความคิด หรือจินตนาการ จึงเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างสิ่งทั้งปวง. ดังนั้นความคิดหรือจินตนาการจึงเป็นประธาน หรือสิ่งสำคัญในการสร้างสรรพสิ่ง หรือโลกแห่งความเป็นจริง

ความคิดหรือจินตนาการจึงควรใช้อย่างระมัดระวังให้เป็นไปในทางถูกต้องตรงกับแก่นของธรรมชาติ ข้อนี้จึงตรงกับ "สัมมาสังกัปปะ" หรือ "ความคิดที่ถูกต้อง" ในมรรคมีองค์ 8 ของอริยสัจ 4 นั่นเอง

และเมื่อมีความคิดที่ถูกต้องแล้ว + การกระทำทัั้งคำพูด และการกระทำทางกายหรือการปฏิบัติทีุู่ถูกต้อง เหมาะสมแก่กาละเทศะ และมีความเพียร (ทำซ้ำ)ที่สมควรแก่เหตุ ย่อมสร้างผล ในทิศทางที่ตรงกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้คือสัมมาวาจา และ สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะในมรรคมีองค์ 8 ของอริยสัจ 4 นั่นเอง

แต่คุณลักษณะของธรรมชาติ คือ ความสมดุลย์ของพลังงานทั้ง 2 ด้าน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องของท่านผู้มีปัญญาทั้งหลายในการปรับใช้พลังงานทั้ง 2 ด้านอย่างสมดุลย์ด้วยการใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท ดำรงอยู่บนหนทางทั้งสองอย่างสมดุลย์ หรือการเดินทางแบบสายกลาง (มัชฌิม)

ดังนั้น การใช้ปัญญาจึงต้องมีสติกำกับ การมีสติกำกับในขณะที่กำลังคิด หรือ ทำ ล้วนเกี่ยวข้องกับสมาธิ หรือการจดจ่อเอาใจใส่ในสิ่งที่กำลังคิดพูดและทำ สิ่งเหล่านี้คือ สัมมาสติ และสัมมาสมาธิ 2 ข้อสุดท้ายในมรรคมีองค์ 8 ของอริยสัจ 4 นั่นเอง

สิ่งที่คุณ 999phudit ได้นำมาขยายความ จึงเป็นการขยายความสิ่งที่ถูกตัดลดหรือย่นย่อ ให้หลากมิติขึ้น

เมื่อได้มาก็ต้องรู้จักการให้
รู้จักขอบคุณแม่ผู้ให้กำเนิด

เพราะธรรมชาติคือความรัก และความเท่าเทียม

ข้าพเจ้าขอขอบคุณสรรพสิ่งทั้งปวง
ยอมรับ ปรับปรุง แก้ไข ค่อยเป็นค่อยไป ทางสายกลาง

ด้วยรัก

 

เคยเห็นโปรแกรม operation Sys. ไหม?

ฉันจะยกตัวอย่าง.... Dos และ Windows ...

มีการพัฒนา os เป็นรุ่นๆ เมื่อเวลาผ่านไป
การพัฒนาแต่ล่ะรุ่นก็จะมีการเพิ่ม ฟังก์ชั่นการใช้งานต่างๆ กัน เพิ่มเครื่องมือใช้งานมากขึ้น
เพิ่มโปรแกรมตัวช่วยเสริม เพิ่มขึ้น

เห็นเป็นความจริงมั๊ย จุดนี้

คุณคือผู้ใช้ User

เมื่อผู้ผลิต os เปลี่ยนเวอร์ชั่น คุณก็ต้องมาเรียนรู้ การใช้ที่เพิ่ม หรือ ต้องเรียนรู้ใหม่ แล้วแต่เวอร์ชั่น นี่จริงไหม

แต่ปัจจุบัน ไม่มี เวอร์ชั่น Dos แล้ว ส่วนใหญ่จะใช้ Windows กัน

แต่มาวันหนึ่ง เธอใช้คอมฯ แล้วติดปัญหา...เพราะเธอใช้ฟังก์ชั่นที่คุ้นเคย แต่วันนั้น เธอไม่รู้จะแก้ไขปัญหาได้อย่างไร เพราะว่า OS เปลี่ยนแปลงแก้ไขเวอร์ชั่นใหม่ตลอด...

และวันที่คุณกำลังใช้งานคอมฯ รุ่นใหม่ OS รุ่นใหม่ หรือ Windows รุ่นใหม่ โปรแกรมเสริมใหม่ คุณติดปัญหาการใช้ ของโปรแกรมเสริม

คุณใช้ไม่เป็น ก็ทำงานไม่ได้...เกิดปัญหางานไม่ผ่าน

ความจริงแล้ว Windows รุ่นใหม่มีปุ่มฟังก์ชั่นในการแก้ไขปัญหานั่นของคุณอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าคุณไม่รู้ เพราะไม่ได้ศึกษา ใช้งานตามความเคยชิน ....งานคุณไม่ผ่าน

นั่นหมายถึงอะไร ? หมายความว่า คุณไม่เข้าใจ ไม่เข้าถึง ไม่พัฒนาตนเอง กับ Windows ปัจจุบัน

คือ คุณไม่ได้เข้าใจ ไม่เข้าถึง ไม่พัฒนาตนเองให้เข้ากับ สัจธรรม ..... ความจริงที่ปรากฎของ การใช้งาน หรือฟังก์ชั่นการใช้งานของ Windows ตัวนั้น ....สัจจะ คือ ความจริงที่ปรากฎ (เพื่อให้งานของคุณสำเร็จ)

สัจจะสัญญา ทำให้สำเร็จอย่างไร ก็คล้ายกับว่าคุณไปถาม ผู้รู้ ของให้ผู้รู้ผู้ปฏิบัติใช้งาน Windows เวอรชั่นที่คุณใช้ มาช่วยทำให้สำเร็จนั่นล่ะ ....ต่างกันตรงไหน .... ไม่ต่าง คือ งานคุณสำเร็จผ่าน แต่คุณต้องไปทำสัญญาใจ สัญญาทำ กับผู้รู้ในการใช้ OS ที่คุณกำลังใช้งานอยู่ ....

จากบทนี้คุณได้อะไร..... ตราบใดที่คุณไม่เคยเจออรหันต์ คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะผ่าน หรือ บรรลุอรหันต์ ได้เลย หมายความว่าไง?

คุณจะไม่เจอคนที่ให้การปรึกษา เพื่อผ่าน เพื่อเติมเต็มความรู้ของคุณ เพื่องานให้บรรลุได้ผล

ฟังดูเหมือนตลก .... ไม่น่าเชื่อ ... แต่ความจริงเป็นเช่นนั้น ..... เพราะอะไร ปัญหาคือตรงไหน

เพราะคุณไม่เคยก้มหัวให้ใคร เพราะคุณคิดว่าคุณรู้แล้ว พอแล้ว เพราะคุณคิดว่ารู้จริงแล้วไง

ฉันจึงสอนเธอว่า ให้รู้จักการนอบน้อม และ นอบน้อมให้ถูก .....อยากปรึกษาเพื่อ เติมเต็มในความรู้ของ OS นั่นๆ

แหม .... คุณจะเป็นโสดา คุณต้องเข้าหาโสดา
คุณอยากเป็น อนาคา คุณก็ต้องเข้าหา อนาคา
คุณอยากเป็นอรหันต์ คุณก็ต้องเข้าหาอรหันต์

ไม่ใช้ว่าคุณอยากมี OS อรหันต์ แต่คุณไม่เคยเข้าหา OS อรหันต์ เลย ....คุณจะได้เป็นหรือ

บางคนหนักกว่านั้น ทึกทักว่า ตนเองเป็น อรหันต์ ทั้งๆ ที่ไม่เคยเข้าหา หรือเคยมี OS อรหันต์เลย ....

การจะเป็นอะไรอยู่ที่ OS น่ะจ๊ะ .... นี่ไม่ใช่เปรียบเทียบ ความจริงก็เป็นเช่นนี้ ด้วย

คุณไปทำสัญญาใจ สัญญาทำ ถามที่ปรึกษา หากเขาคิดตังค์ คุณก็ต้องจ่ายๆ ตามกฎของเขา ขึ้นอยู่ว่าคุณปรึกษาใครด้วย....

อยากได้ OS ที่ทันสมัยก็ต้องไปหาคนที่มี แผ่นติดตั้ง OS ที่ต้องการ....

การไปหา OS ทันสมัย คุณต้อง .... ยืดหน้า แหกปากร้อง... หรือ ยิ้ม กล่าวสวัสดี นั่นก็แล้วแต่คุณ ...จะหาวิธีการจะได้ OS มา

หรือจะหาวิธี สำเนา ขโมยไปใช้ดี

ยังมีคนอีกแบบหนึ่งคือ เสียเวลาเรียน ฟังก์ชั่นของ โปรแกรม OS ให้ครบถ้วน ก็สามารถใช้งาน Windows ได้ผ่านไม่ติดขัดอะไร เพราะ เข้าใจทุกฟังก์ชัน เข้าใจ สัจธรรม (มิตินั้นๆ) ได้เต็มอยู่แล้ว เพราะเสียเวลาไปศึกษา.... ซึ่งต่างกับอีกคนที่ไม่เสียเวลาศึกษา ทำเลย แต่พอติดปัญหาก็แก้ไขไม่ได้ ต้องไปปรึกษาผู้รู้ ไปทำสัญญาใจ ไปทำสัญญาทำ ..ให้ผู้เป็นใหญ่ในมิติแห่งนั้นมาช่วยแก้ไข ....

 

กระทู้ข้างต้น บอกว่า OS มีหลายเวอร์ชั่น

ผู้รู้ ผู้ดูแล OS มีหลายทีมงาน

คุณไม่รู้ฟังก์ชั่นการใช้งาน คุณต้อง ทำไง?

คุณสมบัติของคนดี ต้องทำไง? ที่จะให้ผู้รู้ ผู้ดูแล มาช่วยแก้ไข มาช่วยให้ความรู้ มาช่วยทำเคลียร์(เปิดทาง)

OS ที่คุณยังไม่ผ่าน

จขกท ...รู้ไหม ......ท่านวสุ รู้ไหม ...ทำไง ?

หรือจะแหกปาก ฉันรู้แล้ว ?

 

เมื่อรู้ว่าใคร? สามารถให้ความรู้ได้
ปรารถนาที่จะทำสัญญาใจ ทำสัญญาทำ

กับผู้รู้ .... อ้าว ต้องมีตังค์ เพื่อทำสัญญาใจ ทำสัญญาทำ

ก็ต้องไปหาตังค์ .... (ความดีไม่พอจ่าย ...ซะงั้น)
ก็ต้องทำไงดี ....จขกท ...

สรุป มนุษย์เกิดมา ต้องทำอะไรตุนไว้

เพื่อจะได้ทำสัญญาใจ สัญญาทำ ได้ง่ายๆ หน่อย

หรือ จะศึกษาสัจจธรรม เอาเอง .....

คุณจะศึกษาคู่มือ หรือ นั่งคุยกับผู้รู้ ผู้เป็นใหญ่ในมิตินั้นๆ ดี เอาแบบไหนดี

แล้ว นั่งคุยกับผู้รู้คือ นั่งอยู่สูงกว่า หรือนั่งเสมอดี

 

ผู้รู้ที่ประเสริฐ .... เขาไม่เอาตังค์ คุณหรอก
เขาไม่เอาความดี (ใจ) ของคุณหรอก ...แต่ความดีมีความสวยงาม มีจำนวนมาก มีความแข็งแรง มีความทนทาน ต่อภาระที่คุณจะเจออีกมากแค่ไหน... เพราะเมื่อคุณผ่านไปได้ แต่ไม่แข็งแรง ....คุณจะเจออะไรที่ โหดร้าย มาก...

หากคุณไม่แข็งแรงเพียงพอ เขาจะไม่ให้คุณผ่านไป ....

ตัวอย่าง คุณอยู่ในประเทศA ต้องการไปอยู่อาศัยในประเทศB ซึ่งน่าสนใจคุณจะต้องทำอย่างไร เตรียมเงินเพียงพอ มีความรู้ ...คุณจะไปไง ....เดินผ่านตามช่องประตู หรือเดินผ่านลัดป่าไป .....หากคุณตัดสิน ไม่อยากเดินผ่านช่องประตู จะเดินไปเอง(ขี้เหนียว เงินไม่มีจ่าย หรือไม่ยากจ่าย) ...สิ่งที่คุณจะเจอ คือ สัตว์ป่า ..แนวเขตป่า ระหว่างประเทศ ...เหมือนทะเลสีทันดร ที่มีสัตว์ร้ายระหว่างกลาง เป็นช่องว่างของมิติ ... คุณจะเจอแต่สิ่งที่โหดร้ายระหว่างทาง

เดินทางมาเที่ยวเสียไกล พอหันหลังจะกลับบ้าน กลับไม่ได้ มีแต่ป่ารกชัก แถมมีสัตว์ร้ายอีก นอกจากนี้ ไม่รู้ทิศทางอีก เดินวนหาช่องทางไปมา ไม่แน่นอน จักรวาล จักรภพ เอกภพ กว้างใหญ่นัก .... จะไปทางไหนดี ....ทำไงล่ะทีนี่

 

1 เชื่อให้ถูกต้อง เปิดโอกาสตนเอง ไตร่ตรองดูว่าสิ่งที่จะเชื่อนั่น มีทิศทางหรือแนวโน้มที่ดีหรือไม่ เมื่อเธอเชื่อแล้วปฏิบัติ(สัญญาใจ สัญญาทำ) พบความจริง ทำให้งานสำเร็จจริง เธอจะเกิดศรัทธา (การไม่หวนกลับ เดินหน้าอย่างเดียว มั่นคงเอง)

2 มีความเคารพ นอบน้อมให้ถูกต้อง นอบน้อมใคร? นี่ต้องไปดูสติปัญญาของเธอเองว่า อะไรควร หรือไม่ควร ..... OS มีหลายหลาย ความดีของเธอ ไปได้แค่ไหน ...

3 การรู้คุณผู้มีคุณ สำนึกคุณของผู้มีคุณ

4 ทำตนเองให้เกิดประโยชน์ สร้างความดี ความเจริญให้เกิดขึ้น อย่างต่อเนื่อง ...สะสมใจให้มากเพราะมีผลต่อ OS คุณจะไปถึงระดับไหน....การทำประโยชน์ให้เกิดขึ้น หมายถึงการทำประโยชน์ให้ใครเป็นหลัก ตัวเธอเองเหรอ? หรือใคร? หรือสาธารณะ? .... ไปดู ร9 ทำเพื่อใคร ... สละตนแค่ไหน ?

5 เมื่อมีผู้มีคุณต่อตนเอง ก็ต้องรู้จักตอบแทนผู้มีคุณ .... นี่เป็นหลักของ ใจที่สวยงาม ใจที่มีคุณภาพภายในตัวเอง

ผู้ที่ยังคงมีความเป็นมนุษย์อยู่จะมีคุณสมบัติ อย่างนี้ ....... และสามารถจำแนกได้

ใครที่ไม่ใช่มนุษย์ หรือ มีความเป็นมนุษย์ที่เหลือน้อย ..... หรือถูกไม่ใช่มนุษย์ครอบงำ

 

เอกภพกว้างใหญ่นัก ... จะไปทางไหนดีล่ะทีนี้
ทำไง?

ก็ต้องนอบน้อมให้ถูก ? จะไปวัดเหรอ? เขาให้คุณเข้าหรือเปล่าล่ะ? อยู่ข้างในก็จะเอาตัวไม่รอดอยู่ มีที่ว่างไหม (ทำไม ก็ต้องสวดมนต์ เสริมพลังอาณาเขต ไง? สวดตลอดหยุดไม่ได้ ทำไมล่ะ ? ออ เพราะนอกเขตวัด มันอันตรายไง? ... ช่องว่างของมิติมันมีอะไรที่ชั่วร้ายและอันตราย ..... (เธอออกไปนอก อวกาศ ... ใครจะปกป้องเธอล่ะ หลงไปในช่องว่างของอวกาศ เธอก็สูญเสียความเป็นมนุษย์ โดนทำร้ายเสียก่อน ... โง่จริงๆ คงจะนึกว่าตนเองฉลาด)

การนอบน้อมให้ถูก เป็นเรื่องสร้างหลักให้แก่ตนเอง ว่าควรจะไปที่ใด .... ไปวัดไปไม่ได้แน่นอน ....เพราะเขาไม่ให้เข้า เพราะไม่อยู่ในกรอบที่เขาจะรับได้ พูดง่ายๆ syn. ไม่ได้นั่นเอง และจะทำให้ความแข็งแรงของ เขตวัดของเขาอ่อนแอลง ....

คุณ ก่อนตาย ต้องหาสิ่งที่เป็นหลักยึดที่ถูกต้อง

1. ศรีอริย ใครบ้าง ออ มีพุทธะ บางองค์ลาออกจากการเป็นพุทธะ ... ก็มี.. ใครนั่น ค่อยมาว่ากันทีหลัง ? ( ลาออกจากสถานะพุทธะ ก็กลายเป็น ศรีอริย ....)

2. กฤษณะ หรือ อมิตาภะ ....นามนี้ ไม่ใช่พระ ไม่มีคำว่าพระนำหน้า จะเรียกว่า ท่านหรือองค์ ก็ได้นำหน้า ถามว่า ทั้งสองมีความประเสริฐแค่ไหน... นี่ต้องถามธรรมชาติเอาเอง
ท่านกฤษณะ เดิมทีให้ความสำคัญอะไรสมัยเป็นมนุษย์.... พระเจ้าหรือผู้ดูแลมนุษย์ (จริงๆ ไม่เรียกว่าพระเจ้า ...แต่มนุษย์ปั้นแต่งเอาเอง) นอกจากนี้ก็ให้ความสำคัญ แก่ ดินและฟ้า

อมิตาภะ ให้ความสำคัญอะไร? เมื่อครั้งเป็นมนุษย์.. (ธรรมชาติ ฟ้าดิน และ อาทิตย์)
เรียกง่ายๆ ว่า การรู้ในคุณของผู้มีคุณ ที่อยู่รอบองค์ท่าน...

3 ธรรมชาติ ฟ้าและดิน

4 อาทิตย์ หรือ Sun

คุณตายไป จึงจะได้ไม่ลอยล่องอยู่ใน .....
ขึ้นอยู่ว่าคุณจะเลือก...ตัดสินใจเอาเอง
ไม่ได้มาบอกให้เชื่อ
พิจารณาไตร่ตรองให้ดี

อย่างไร? ... ความรู้ของคุณอยู่ที่ลมหายใจ ...

....เอ...ท่านวสุ ใช้สัญลักษณ์ อะไร? หมุนติ้วๆ นั่นน่ะ

 

ข้าพเจ้ามีความรู้สึกขอบคุณ และยินดีมากต่อข้อมูลของคุณ 999phudit. เพราะข้อมูลที่ท่านได้เขียนไว้เป็นแก่นสาระสำคัญของสัจธรรม แม้นข้าพเจ้าจะเป็นเพียงผู้ที่กำลังอยู่ในระหว่างการเรียนรู้ และเติมเต็มความรู้ของสัจธรรมนั้น ก็ยังสามารถรับรู้ถึงการอรรถาธิบาย ขยายความของอริยสัจ 4 และมรรคมีองค์8

กาลเวลาเปลี่ยนไป หลายสิ่งหลายอย่างเริ่มเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ความรู้ความเชื่อทั้งหลาย ล้วนถูกบิดเบือนแก้ไข เปลี่ยนแปลงให้เหมาะสมกับการเวลานั้นๆ หรือบางส่วน ก็ถูกลอกเลียนแบบและปรุงแต่งขึ้นมาใหม่ ไม่ต่างจากระบบ โปรแกรมของคอมพิวเตอร์ ที่ท่าน 999phudit ได้กรุณาอธิบายเอาไว้

สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าค้นพบ คือ ความเป็นครูบาอาจารย์ ในตัวของ 999phudit หนุมานผู้นำสาร ที่ยังคงยึดหลัก "เมื่อผิดก็ต้องบอก" ส่วนเรื่องการเรียนรู้ จึงเป็นเรื่องของตัวบุคคล ในการ "ยอมรับ ปรับปรุง แก้ไข ค่อยเป็นค่อยไป ทางสายกลาง"

ข้าพเจ้าเชื่อว่าหลายท่าน ได้รับประโยชน์ จากการ เข้ามาเติมเต็มข้อมูลในห้องนี้ การเติมเต็มจะเกิดขึ้นไม่ได้หากขาดการเปิดใจที่จะรับฟัง และเรียนรู้
การเปิดใจรับฟังโดยไร้อัตตา และใช้สติในการใคร่ครวญพิจารณาโดยไม่เอาอารมณ์ ของความชอบใจและไม่ชอบใจไปตัดสิน เราจะสามารถมองเห็นความจริงของสิ่งที่ผู้เป็นอาจารย์ได้สอน และสอดแทรกวิธีแก้ไขมาให้ด้วย เมื่ออยากได้ก็ต้องให้ มันเป็นหลักของความสมดุลย์พลังงาน ท่าน 999phudit จึงพูดถูก เมื่ออยากได้ความรู้จากครูบาอาจารย์จึงต้องรู้จักการอ่อนน้อมถ่อมตน สิ่งที่ข้าพเจ้า เขียนจึงเปรียบเสมือนการทำข้อสอบ เมื่อผิดก็แก้ใหม่ การแก้ไขแต่ละครั้ง จึงนับเป็นการเติมเต็มความรู้ไปในตัวด้วย และหวังว่าท่านคงไม่เบื่อไปเสียก่อน

ข้าพเจ้าเชื่อว่า เมื่อมีความคิดเห็นที่ถูกต้อง มีความเชื่อที่ถูกต้อง มีการปฏิบัติที่ถูกต้องสอดคล้องกับความเชื่อนั้น มีความเพียร พร้อมด้วยสติในการใคร่ครวญพิจารณา ตามที่ครูบาอาจารย์ได้แนะนำในเบื้องต้น. เราทุกคนอาจจะได้ค้นพบ ความลับของความเป็นจริงที่อยู่ในลมหายใจ

สัจธรรม ค้นพบได้จาก สัจจะทำ
ผู้ปฏิบัติพึงรู้ได้ด้วยตนเอง

ข้าพเจ้าขอขอบคุณ

ด้วยรัก

BALANCE FORWARD
กระบวนการเรียนรู้ยังคงดำเนินต่อไป

 

การปฏิบัติที่ถูกต้องกับกาละเทศะ ถูกกับสถานที่ ถูกกับจริต

ครั้งหนึ่ง เคยมีคนถามข้าพเจ้าว่า เราควรจะทำอย่างไร จึงสามารถสอนเด็กรุ่นใหม่ให้เข้าใจได้ถึง"ธรรม" ธรรมะหรือธรรมชาติ และข้าพเจ้าก็ได้ค้นพบว่า สิ่งที่คุณ 999phudit ได้ลงไว้ เป็นการขยายความธรรมชาติ โดยใช้การเปรียบเปรยกับสิ่งที่เป็นปัจจุบัน คือ คอมพิวเตอร์ ทำให้เข้าใจได้ง่าย แม้แต่บุคคลที่ไม่มีความเข้าใจในธรรมะเลย ก็ยังสามารถทำความเข้าใจได้อย่างไม่ยาก ดังนั้นคอมพิวเตอร์จึงสามารถถูกใช้ได้ ทั้งในทางดีและทางร้าย ขึ้นอยู่กับเราจะใช้ปัญญานั้นในทางใด คอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่ง ใช้ทำร้ายทำลายธรรมชาติ ส่วนคอมพิวเตอร์อีกเครื่องนึงใช้ในการสอนธรรม. ดังนั้นข้าพเจ้า จึงกล่าวได้ว่า 999phudit หนุมานผู้นำสาร กำลังทำหน้าที่ของท่าน ในการเป็นครู เป็นผู้นำในการสร้างความจริงและสร้างคุณประโยชน์ของส่วนรวม

น้ำบ่อเดียวเดินไม่ซ้ำรอย แนวทางการปฏิบัติ หรือระบบปฏิบัติการของคอมพิวเตอร์ มีหลายแนวทาง ขึ้นอยู่กับการเลือก ขึ้นอยู่กับกาลเวลา และความเหมาะสม ในปัจจุบันขณะหรือ ยุคนั้นๆ การศึกษาจึงขึ้นอยู่กับอิสระในการเลือก ซึ่งเป็นเหตุและเป็นผลซึ่งกันและกันว่าถูกจริตในแนวทางใด.

แนวทางปฏิบัติทั้งหลายของแต่ละศาสนา ก็ไม่ต่างจากระบบ OS ของคอมพิวเตอร์ ที่ย่อมต้องมีการพัฒนา

มีหลายท่านที่เข้าใจถึงแก่นของความเป็นจริงตามธรรมชาตินี้ และได้นำมันมาใช้เป็นธุรกิจที่มีทั้งการให้และการรับ แต่ธรรมชาติคือความสมดุลย์และการไร้เงื่อนไข ครูบาอาจารย์ที่แท้จริงย่อมไร้เงื่อนไข ความรู้ทั้งหลายมีพร้อมอยู่ในธรรมชาติ และเป็นพลังงานฟรีสำหรับทุกคนที่เปิดใจพร้อมในการเรียนรู้

เมื่อศิษย์พร้อม ครูก็จะมาปรากฏเสมอ

WELCOME TO

NEW! NEW AGE PLUS+ พลังงานใหม่ พลังงานอิสระ GRAND & GRAND FULLFILL..

 

เอาอมยิ้มมาฝาก และปูเสื่อรอ...
Wait and see. ^^

 

*** เกิดเป็นคน อยู่ใต้ฟ้า ****

อย่าด่าฟ้าดิน
ดิน ฟ้า อากาศ คือ โลกุตตระ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงสุด
เนื้อ หนัง ฟัน ผม คือ โลกุตตระ
พวกเราก็มาอาศัย
เวียนว่ายตายเกิดมีสังขาร
ฆ่าตัวตาย ก็คือ ทำลายสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ผลตอบแทน เหนือคำบรรยาย
ต้องรับผิดชอบ ผลที่ตนทำ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ประตูอยู่ข้างหน้า อยู่ที่ว่าจะเอื้อมมือไปเปิดหรือไม่ ...หลายสิ่งหลายอย่างมีรออยู่แล้ว รอให้เข้าไปเรียนรู้เข้าไปศึกษา ครูบาอาจารย์ก็มีอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าจะกล้ากระโดดออกจากขอบเขตความปลอดภัยของแต่ละคนหรือไม่ ...การปีนต้นไม้กว่าจะถึงยอดได้ ก็ต้องใช้มือเหนี่ยวรั้งกิ่ง แขนงของไม้ ระหว่างทาง และมือยังต้องมีแรงและกำลังมากพอที่จะลากสังขารให้ขึ้นสูงต่อไปได้ แล้วก็ต้องปล่อยมือจากกิ่งที่เพิ่งโหนตัวขึ้นมา เพื่อคว้าอีกกิ่งแล้วก็ดึงตัวขึ้นต่อไป ระหว่างทางก็อาจจะเจอรังมดขนาดใหญ่ รังผึ้งมหึมา สัตว์หลากหลายชนิดที่อยู่อาศัยตามคบตามโพรงของต้นไม้ ทั้งที่มีพิษและไม่มีพิษ แถมหากมีฝนมีพายุเข้า การปีนขึ้นไปก็ยิ่งลำบาก ฉะนั้นองค์ประกอบมากมายที่จะนำพาไปสู่ที่สูงยิ่งขึ้นนั้นมีเยอะแยะเหลือเกิน อยู่ที่จะมีสติ มีความกล้า มีปัญญาในการเลือกวิธีปีนมากน้อยแค่ไหน จากที่ครั้งแรกอาจจะปีนไม่ได้เลย ทำบ่อยๆด้วยความตั้งมั่น เรียนรู้มันไป หาวิธีไปเรื่อยๆ มันต้องได้อยู่แล้ว ช้าหรือเร็วเป็นอีกเรื่องนึ่ง หากจะกล่าวว่าตำราก็มี ก็อ่านเอาศึกษาเอา มันก็ใช่ แต่ไม่ทั้งหมด ผู้ที่ผ่านสิ่งต่างๆมามากมายมักจะไม่คอยบันทึก เพราะการเรียนรู้ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน มันก็เหมือนตำราประวัติศาสตร์ ที่มีบันทึก ผู้บันทึกก็หาได้รู้จริงท่องแท้ 100% ไม่ ศึกษาแค่เป็นแนวทางจากสิ่งที่บันทึก ส่วนการเรียนเพื่อรู้ ต้องลงมือลงใจลงสติลงปัญญาศึกษากันเอง เลือกกันเองนั่นแหละ

 

สัจธรรม .... ความจริงที่ปรากฎ .... จะปรากฎเมื่อ?

1 การเปิดใจยอมรับ และ ค้นหาความจริง อะไรคือความจริงอย่างที่สุด เหมาะสมกับตนเอง
เหมาะสมกับระดับความดี ....

เช่น คุณ....จะเชื่อว่า มี....ผู้ดูแลมนุษย์

แล้วทำอย่างไร? (หรือแค่มานั่งฟัง เฉยๆ ... สนุกๆ... )

ใจที่เปิดต้องทำอย่างไร?

อยากมีใจที่เปิด?

ทบ ความเชื่อ ... มีกี่ข้อ

ความเชื่อ ต่อไป บางคน นับถือ องค์อมิตาภะ ...
ความเชื่อ ต่อไป บางคน นับถือ ดวงอาทิตย์

เมื่อคุณเชื่อว่า เป็นทางที่ควรนับถือควรทำอย่างไร?

คุณบอกว่า ต้องการเรียนรู้และพัฒนา ...

แต่สิ่งที่คุณทำคือ ยังเป็นแก้วที่มีน้ำที่เต็มปริ่ม....พร้อมที่จะล้นเมื่อเทน้ำไปอีก

แบบนี้ เรียกว่า จะพัฒนาตนเองได้อย่างไร?

เคยดูหนังจีนกำลังภายในไหม?.... อยากพัฒนาตนเอง ต้องลืมสิ่งที่ตนเองเรียนมาทั้งหมด บางเรื่องก็มีแต่คำภีร์กระดาษเปล่า บางเรื่องให้ฝึกแบบไร้กระบวนท่า ...เธอจึงจะสามารถเข้าถึง เข้าใจ และพัฒนา(ออกแบบกระบวนท่าใหม่) ถึงจะสามารถเป็น ปรมาจารย์ วิทยายุทธ์ เข้าถึงแก่นแท้ของวิทยายุทธได้ ....

เธอบอกว่า สัญญาใจ สัญญาทำ .... อะไร? อยากก้าวหน้า แต่ไม่เคยทำสัญญาใจ สัญญาทำ .... กอดแต่วิทยายุทธ ที่ตนเองเรียนมา แต่ไม่สามารถสลัดทิ้งวิทยายุทธเก่า เพื่อจะรับสิ่งใหม่ ไม่เคยเปิดใจรับสิ่งใหม่ ..... ฝึกของใหม่แต่ก็ยังนำของเก่า มาผสม มาเปรียบเทียบกับของใหม่ ...

ไม่เคยฝึกไร้กระบวนท่า ....จะก้าวหน้าได้อย่างไร?

การฝึกเธอต้องฝึก .... หลับตา และใช้ความรู้สึก เท่านั้น

หรือจะลืมตา แต่ใช้ความ รู้สึกภายในล้วนๆ เท่านั้น ...

ทำอย่างไรต่อ? เพราะของเก่า เธอมองหาแต่กระบวนท่า มองหาแต่ความรู้ ... มีแต่ตำรา เพื่อหาความรู้ แต่ไม่เคยจะสำนึกรับรู้ว่า ความรู้นั้นขัดแย้งกับความจริง หรือสงสัยว่าขัดแย้งกับความจริงหรือไม่ เพราะเธอถูกความรู้ครอบงำเสียแล้วว่า ตำรานั้นถูกต้องหมด .... เพราะอะไร เพราะเชื่อในตัวบุคคล

 

ความเชื่อเก่า
ข้าพเจ้าขอนอบน้อมองค์ผู้มีพระภาคเจ้า

ความเชื่อที่ คุณจะพัฒนาได้
ข้าพเจ้าขอนอบน้อมผู้ดูแลมนุษย์

คุณสวดเปรียบเทียบกันดู แบบไหนทำให้คุณ
รู้สึกดี รู้สึกภายในดี

การพัฒนาตนเอง ไม่ใช่มองหาตำรา และใช้สติ(ความคิดไตร่ตรอง) .....ของจริง ความจริง ใช้ความรู้สึก เท่านั้น

ฉันจะบอกให้ .... เมื่อเธอจะทำชั่ว ...สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างแรก คือ ความรู้สึก ... ไม่ใช่สติหรือความคิด .... เธอเรียนมาจากคำภีร์อะไรชอบใช้กระบวนท่ามากกว่าไร้กระบวนท่า เธอจึงไม่ได้ไปไหน ....

ใครที่บอกว่า สัญญาใจ สัญญาทำ ก็หาความจริงข้างต้นดูสิ หรือว่าจะกอดกระบวนท่าของเธอ

--------------------------------
ความเชื่อเก่า
ข้าพเจ้าขอนอบน้อมองค์ผู้มีพระภาคเจ้า

ความเชื่อที่ คุณจะพัฒนาได้
ข้าพเจ้าขอนอบน้อมผู้ดูแลมนุษย์
(ง่ายๆ สั้นๆ ไม่ต้องยกบทกล่าวให้เลิศ)

สวดระลึกไปนานๆ(มากกว่า 100) อย่างไหน รู้สึกปลอดโปร่ง สบายกว่ากัน

และดูว่าความจริงคืออะไร ?

 

100 รอบ เปรียบเทียบ ....

หรือ มากกว่า... เพราะบางคนถูกครอบงำเยอะ ต้องสวดมากขึ้น ...จึงจะรับรู้ได้

คนที่ใจปิด ไม่พร้อมจะรับของใหม่ ไม่ต้องสวด
ไม่เป็นผล เพราะรูเปิด หรือความเชื่อ..หรือช่องเปิดของใจมีน้อยมาก จะไม่เป็นผล

 

เวลาเธอจะรักใครสักคน?

เธอใช้ความรู้สึก หรือความคิดอันดับแรก

หรือ เธอไปกางตำราว่า คนนี้เหมาะสม มีพฤติกรรมตรงตามตำรา

หรือ เธอจะใช้สติความคิดว่าคนนี้ มีบุคลิกดี พูดจากอ่อนหวาน เป็นคนดี

สรุป เธอหาคนรักนี่ ใช้อะไรก่อนนำ ....

ความรู้สึกรักนำ หรือใช้สติแล้วจึงรัก
อย่างไหน เธอ เอามาใช้ก่อน .....

ทำนองเดียวกัน ....การจะเป็นเจ้ายุทธจักรได้ เธอต้องฝึกแบบใช้ความรู้สึก เท่านั้น ....

 

ขอขอบคุณข้อมูลจากทุกท่าน. สิ่งสำคัญหลักที่คุณ 999phudit หนุมาน ผู้นำสารเน้นเป็นแก่นสำคัญในการเริามต้นเรียนรู้และพัฒนา คือ การอ่อนน้อมถ่อมตน และ การสร้างช่องว่างในใจเพื่อการเติมเต็ม

ขณะนี้ การอ่อนน้อมถ่อมตนเกิดขึ้นแล้ว ห้องนี้เต็มไปด้วยความรู้ และพลังงาน อยากให้ผู้อ่านทุกท่านมีความเย็นใจ สบายใจ

พลังงานเมื่อเต็ม ต้อง off และ on เพื่อสร้างช่องว่างใหม่ สำหรับสิ่งใหม่ๆ

ข้าพเจ้าได้ทำสิ่งที่สมควรทำของมนุษย์ในระดับนึงแล้ว สิ่งที่ข้าพเจ้าทำมาจากคำสัญญา และความรู้สึก ที่จะรักษาสมดุลย์ และเท่าเทียมกันของทุกฝ่าย

ถึงเวลา off เพื่อ on อีกครั้ง

 

ชีวิตฉันขาดเธอไม่ได้
(หลับตาฟัง เพลงนี้มีพลังความรักสูงมาก)
ขอมอบความรักนี้แด่ทุกท่าน

 

สุขใดจะเสมอ เท่าฉันมีเธอ เป็นคู่ดวงใจ
เคลียคลอ อยู่ทุกวันไป เหมือนทิวาคู่ราตรี
ดั่งแผ่นน้ำคู่ฟ้า ไปตลอดปี
รักมั่นภักดี เหมือนปลารักท้องนทีธาร

หากชีวิตของฉัน ถ้าแม้นขาดเธอ คงหมดจิตใจ
คงครวญพร่ำหวนอาลัย เหมือนคนที่ไร้วิญญาณ
เธอได้ฟัง ฟังฉันรำพันกล่าวขาน
จงได้สงสาร เห็นใจในรักที่ภักดี

สุขใดจะเสมอเท่า ฉันมีเธอเป็น คู่ดวงใจ
เคลียคลอ อยู่ทุกวันไป เหมือนทิวาคู่ราตรี
ดั่ง แผ่นน้ำ คู่ฟ้า ไปตลอดปี
รักเธอ เท่าชีวี ดั่งปลารักน้ำ นิรันดร

ป.ล.:- เรียนถามท่านภูดิษว่า...ใครรักเราที่สุดครับท่านภูดิษ

 

แอบส่งดอกไม้ไปให้เธอไม่รู้หรอก กับสิ่งดีดีให้เธอเธอไม่รู้
ยังคงปิดบังซ่อนอยู่ เธอไม่ต้องรู้ว่าฉันนั้นคือใคร
ส่งความคิดถึงไปให้เธอไม่รู้หรอก เป็นกำลังใจให้เธออยู่เสมอ
แม้เราไม่ได้พบเจอ อย่าเดาเลยเธอว่าฉันนั้นเป็นใคร

ฉันอาจเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว
อาจเป็นคนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา อาจเป็นแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง

แค่เพียงช่วยรับมันไปในทุกทุกอย่าง ก็เพียงต้องการให้เธอมีสุขเสมอ
แม้เราไม่ได้พบเจอ อย่าเดาเลยเธอว่าฉันนั้นเป็นใคร

ฉันอาจเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว
อาจเป็นคนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา อาจเป็นแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง

แม้เมื่อถึงเวลาก็จะรู้ เหตุผลที่ฉันนั้นทำให้เธอไป
จะเขียนข้อความหนึ่งไปกับดอกไม้ ให้เธอเรียกฉันว่าสายลมที่หวังดี

ฉันอาจเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว
อาจเป็นคนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา อาจเป็นแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง...