เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

คุณรณฤกษ์อำนวยพรวันฤกษ์งามยามอุ้มสมปีใหม่ไทย ตอบวันนี้วันครอบครัว ขอให้ทุกครัวเรือนจงมีแต่ใบหน้าเปื้อนยิ้มสุขสำราญ พรทุกประการทั้งปวง โปรดสนองคืนผู้ให้อย่างรวดเร็วทันใจเฉกกัน

 

ไม่น่าเชื่อ เมื่อคืนไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิ จิตที่สงบปราศจากนิวรณ์ฟุ้งซ่าน แวบหนึ่งส่งออกนอกคำนึงถึงท่านรังสีผู้อบอุ่น ป่านฉะนี้อยู่ไกลบ้านเป็นไงบ้างหนอ?กรำงานหนักอยู่ดีหรือไฉน?

เปิดเว็ปเช้าเห็นถ้อยอักษรพรั่งพรูแผ่หราตรงหน้า ทำเอาขนลุก โอ...นี่แหละหนาที่เขาว่า จิตเดินทางไวกว่าแสงนั้นจริงแท้ แต่เป็น"ปัจจัตตัง"ต้องรู้เอง เห็นเอง เล่ากันฟัง อ่านพอเพลินๆได้ เพียงอย่าเชื่อ ถ้าไม่ลองทำดูและทำให้เป็น

ถ้อยคำจากใจมากมายแทนความคิดถึง ผมควรปล่อยอักษรล้ำค่านั้นทำงานไปไม่แทรกแซง ตอบเพียงคำว่า"ขอบคุณ" กับอีกไม่กี่บรรทัดข้างท้ายว่า...

รับมาลัย.........น้ำใจหยด
งามหมดจด.....บทอักษร
แผ่รังสี...........อบอุ่นวร
ขอคำพร.........โปรดย้อนคืน
.....แม้นไกลบ้าน.....บ่ย่านดอก
....."พ่อคล้าย"บอก....ลูกอย่าฝืน
.....สู้ต่อไป..............ทุกวันคืน
.....ชีวีชื่น.................รื่นด้วยงาน!

สุขสันต์วันปีใหม่ วันครอบครัว
พักผ่อนกินเที่ยวให้สนุกสมกับ
ที่สมบุกสมบันมามากมายครับ

 

วันครอบครัวสุขสันต์
ต้องเขียนโดยพลัน...

วันครอบครัว....ทุกครัวสุข
ความรักปลุก....ปลิดทุกข์หาย
พ่อแม่เฒ่า.......มิดูดาย
มาลัยไหว้........ล้างเท้าท่าน!

 

เก็บเกลี้ยยงเกลาทุกโพสท์เก่า-ใหม่อย่าได้ค้างคา ในเมื่ออากาศร้อนมาก ต้องเปลี่ยนแผน"ตะลอนบุญ" ทำบุญทาน-ไหว้พระกับท่านผบ.ไปกันช่วงบ่ายในวันนี้กับพรุ่งนี้อีกวัน

---ดังนั้น รีบนำทุกท่านเข้า"ตะนาวศรี"วันนี้วันพระ วันดีอยู่กับครอบครัวอบอุ่นพร้อมหน้า อ่านเรื่องสนุกเพลินๆ ขนลุกเล็กน้อยก็ไม่เลว...

กรุณารอการจิ้ม หรือไปทำธุระอื่น ค่อยมาเปิดอ่านก็ตามแต่ท่านจะบริดวกครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
====================
ความเดิม...หากเจ้าหินบ้าก้อนมหึมาแต่ละลูกทะยอยมาปิดปากถ้ำสำเร็จทุกก้อน พวกเราถูกขังเป็นนักโทษอดตายหยั่งเขียด!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ลำแสงไฟฉายลุงพรานสะบัดวูบวาบ ผ่านส่วนที่ไม่โดนภูผาบดบัง หน้าถ้ำเคยราบเรียบสวยงาม แปรสภาพเป็นลานหินน้อยใหญ่เกลื่อนกล่น

บางก้อนเท่ากำปั้น ใหญ่สุดขนาดโอ่งมังกรราชบุรี มันปลิวว่อนเป็นห่าฝนหินทั่วสารทิศ!

ตุบตับ...ตึงตัง...โครมคราม... ตูมตามมม...

ปิศาจเขวี้ยงหินยามรัตติกาลแห่งป่าดิบตะนาวศรี ต่างจากนิทานผีขว้างบ้านที่เราได้ยินผู้ใหญ่เล่ายามดึกเพื่อกล่อมนอน ผิดแผกสิ้นเชิงกับความสยองขวัญ เขย่ารูขุมขน กระชากความกลัวที่ซุกในก้นบึ้งมนุษย์ตาดำๆ ทุกรูปนามทะลักทะลายออกมา!

ผมตั้งสติระงับความกลัว ความตระหนก...กัดกรามเป็นสันนูน สมองหมุนนติ้วดังลูกข่าง ทำงานเร็วจี๋...อย่างมากก็แค่ตาย ตาขาวไปไยกับกองทัพคนตายที่ไม่เห็นตัว...

"ดับไฟลุง"...ผมร้องบอก ยื่นดุ้นฟืนติดไฟลุกแดงในมือแกว่งช้าๆ หน้าถ้ำ ระวังมิให้ล่วงล้ำเส้นพุทธมนต์ออกไป

เตโชธาตุธรรมชาติจับความเคลื่อนไหวสิ่งเหนือธรรมชาติได้ดีกว่าลำแสงไฟวิทยาศาสตร์...!

เงาดำที่ไม่ปรากฏในลำแสงไฟฉาย วูบวาบไปตามเปลวไฟน้อยในมือที่สะบัดสำรวจซ้ายทีขวาที

เงาตะคุ่มมากมายสุมอยู่หน้าถ้ำ บ้างสูงทะมึนเสียดฟ้า บ้างขายาวอย่างเช่นเปรตอสุรกาย บางกายไร้หัว แขนขาด ขาขาดรุ่งริ่ง รูปร่างเท่าคนธรรมดาอย่างเราก็มี มันมากเหลือพรรณนา

ทุกเงาหิ้วหาบคอนก้อนหิน เหวี่ยงใส่หน้าถ้ำไม่หยุดหย่อน กำแพงน้ำพุทธมนต์ หยุดก้อนหินปิศาจลึกลับเหล่านั้นได้ทุกก้อน แต่กำแพงหินที่ห่างปากถ้ำ 2-3 ก้าว เริ่มกองพะเนินเทินทึก

เจ้าถ้ำบงการยกแรก...ปลุกผีทั้งตะนาวศรีมารบกับเรา ตัวมันป่านนี้คงนั่งเอ้เตรอชมผลลัพธ์สบายใจเฉิบ!

มันเจ้าเล่ห์ แสนกล ชาญฉลาด ฤทธิ์มาก อำมหิต จงใจกระทำพวกเราที่เตรียมรับมือดี ประสาทตึงเครียดย้อมด้วยความกลัว ความน่าพรั่นพรึงสุดขั้ว...

ไม่แน่...มีโอกาสสติขาดผึงคลุ้มคลั่ง วิ่งตกเขาตายโดยมันไม่ต้องออกแรง!

(ยังมีต่อ)

------------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ผมกำองค์ปู่แน่น เรียกคืนสติปลุกปลอบขวัญและวิญญาณ...

"กูไม่กลัวมึงโว้ย...ไอ้ผีบ้า"!

ตะเบ็งเสียงแข่งห่าฝนหิน กระชากไอ้ห้านัด ซัดออกไปในท่ายิงเร็ว...

"เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!"

กัมปนาทประจุมนตราคำรามแหวกผ่านอากาศกลบเสียงขว้างหินผา คลื่นอากาศไหวเยือกยามราตรี ดาวกระจายทะลุทะลวงความว่างเปล่า ปลิวหายผ่านเงาตะคุ่ม เงาไม้ เงาปิศาจ นับตนไม่ถ้วนเบื้องหน้า!

"อ๊ากกกซซซ์...วี้ดดด วี้ดดด กรี๊ดดด"!!!

จำแนกเสียงโหยหวนยิ่งกว่าป่าช้าแตกไม่ถูก มันกึกก้องสนั่นไปทั้งอาณาบริเวณ ป่าแตกแหกตื่นบ้าคลั่งไปแล้ว เป็นคืนชุมนุมผีป่าห่าไพร มากสุดในชีวิตที่เคยพบพาน!

เป็นคืนผีหลอกวิญญาณหลอน หากอยู่คนเดียวมีหวังสติแตกช็อคตายไม่เหลือ...บักสมพรานไพรใจหาญดาวรุ่ง ยังต้องนั่งชันเข่าสองข้างเอาผ้าขาวม้าคลุมหัวคลุมหน้า ไม่ยอมเป็นผู้ชมดูผลการต่อตีราวีระหว่างคนกับผี...ไม่ต้องพูดถึงกลุ่มนายจ้างที่หลับตาปี๋ดุจกัน

เปรี๊ยะ...เปรี๊ยะ...เปรี๊ยะ...!

กระสุนมนตราเรืองแสงระเบิด ประทุเป็นจุดสีส้มแพรวพราวราวเทหวัตถุห่าฝนดาวตกพรั่งพรูหน้าถ้ำ ก้อนหินทุกขนาดชะงักการขว้าง

ในสำเนียงอึงอลชอนไช กรีดประสาทเขย่าวิญญาณ ใช่แต่จะมีเสียงครวญคร่ำหูดับตับไหม้ มันยังมีอีกคลื่นกระหึ่มสอดแทรก...

ฮ่า!...ฮ่า...ฮ่าาาา!

คำรามหัวร่อกึกก้องส่งอานุภาพข่มกลบ ถ้อยทุกข์ระทมผีป่าที่แตกดับตายซ้อนตายด้วยกระสุนมนต์ ห่าหินผาที่เว้นหยุดชั่วอึดใจ ลอยตูมตาม ตุบตับกลับมาอีกระลอก...

"ยิงบ้างลุง"...ไม่รอช้า อีแก่พระเจ้าเหาก็คำรามโป้ง ส่วนผมก็เหนี่ยวไกอีก 2 นัดที่เหลือ

กงล้อวัฏจักร...เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ปรากฏดังเดิมอีกครา เหมือนเข็มนาฬิกาหมุนวนในกรอบหน้าปัทม์...

กระสุนมนตรามีน้อยกว่ากองทัพสัมเวสีผีเร่ร่อนที่โดนเจ้าถ้ำกระชากวิญญาณขึ้นมาใช้งาน!!!

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ตามมาทันจนได้ครับคุณอา เรื่องราวเข้มข้นทุกขณะจิต ถ้าทั้งคณะรอดกลับไปได้ทุกคน คงมีกำลังใจขึ้น ไม่มากก็น้อย

ปล. สุดท้ายนี้ในวันปีใหม่ไทย ขออันเชิญคุณพระศรีรัตนตรัยทั่วสากลพิภพ จึงดลบันดาลให้ คุณอา Wanwi และชาวขุดกรุทุกท่าน ไม่เจ็บ มิจน กินอิ่ม นอนหลับ สุขกาย สบายใจ สาธุ

 

สวัสดียามบ่ายครับ อาจารย์wanwiและFCนักขุดทุกท่าน ณ ดอยอินทานนท์ 17องศายังกับคนละโลกเลยครับ

 

กราบสวัสดีช่วงวันปีใหม่ไทยและวันครอบครัวค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยจงดลบันดาลให้คุณอาและครอบครัวพร้อมทั้งเพื่อนสมาชิกทุกท่านมีสุขภาพแข็งแรง คิดหวังสิ่งใดสมปรารถนาทุกประการค่ะ

ช่วงนี้หนูพาเด็กๆมาเยี่ยมคุณตาที่บ้านดอนค่ะ ยุ่งวุ่นวายกันมากๆเลย เดี๋ยวบ่ายนี้ว่าจะไปทำบุญไหว้พระค่ะ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
อันดุเดือด
ศึกนี้จบลง
วันนี้ชาวบ้าน
คงจะงง
หินมาได้
ยังไง?

 

สุดยอดเลยครับ
ใช้เวลา 20 วันกว่าจะอ่านตามทันครับ
จะรอคอยติดตามต่อไปครับ
ขอบคุณครับ

 

ลักษณะคนสงบ 16 อย่าง

บุคคลที่มีความสงบสำรวมมักเป็นผู้ที่มีแต่คนอยากอยู่ใกล้ เพราะอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่มีความทุกข์ ไม่มีพลังงานด้านลบออกมาจากตัวตนของคนผู้นั้น

1. เป็นผู้ไม่ฉุนเฉียว
2. เป็นผู้ไม่หวาดหวั่น
3. เป็นผู้ไม่โอ้อวด
4. เป็นผู้ไม่ก่อความรำคาญ
5. เป็นผู้พูดด้วยปัญญา
6. เป็นผู้ไม่ฟุ้งซ่าน
7. เป็นผู้มีวาจาอันสำรวมแล้ว
8. เป็นผู้วางตัวเป็นกลาง
9. เป็นผู้มีสติทุกเมื่อ
10. เป็นผู้ไม่ถือตัวว่าเสมอกับเขา
11. เป็นผู้ไม่ถือตัวว่าวิเศษกว่าเขา
12. เป็นผู้ไม่ถือตัวว่าต่ำกว่าเขา
13. เป็นผู้ไม่มีโทษอันทำให้มืดมัวดุจฝ้า
14. เป็นผู้ไม่ยึดถือสิ่งใดๆ ในโลกว่าเป็นของตน
15. เป็นผู้ไม่เศร้าโศกเพราะสัตว์และสังขารที่เสื่อมไป
16. เป็นผู้ไม่ถึงอคติในธรรมทั้งหลาย

โอวาทหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต

ภาพ เจดีย์สัมพุทเธ , โมนยวา , พม่า

ธรรมมะสวัสดีวันครอบครัวครับ

 

อรุณสวัสทุกท่านครับ ขอให้โชคดี ร่ำรวยแข็งแรง เดินทางกันด้วยความปลอดภัยนะครับ

 

ตามอ่านทันในวันครอบครัว แสดงว่าน้องนัตเตอร์ได้พักผ่อนกับครอบครัว ขอบคุณคำพรอันเยี่ยมยอด ทุกพรนั้นจงประสิทธิผลแต่สิ่งดีงามย้อนกลับคืนทุกประการ

 

ความร้อนอ้าวระอุรุกรานแต่เช้า
เข้าเว็ปเห็นภาพเย็นกาย เขียนให้...

เขียวชะอุ่ม.....ชุ่มชื่นจิต
ชะลูดชิด........ติดตีนฟ้า
"อินทนนท์".....คนพึ่งป่า
พึงรักษา.........อย่าผลาญวอด!

คุณค่าพฤกษ์ไพร ต้นไม้ ลำธาร ยังประโยชน์อนันต์ต่อมนุษย์เห็นชัด ในเมืองร้อนตับแล่บเฉียด40 องศา ใต้ร่มเงาป่าเพียง17องศา ห่างกันฟ้ากับเหวเกินเท่าตัว!

 

หนูชุเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ รดน้ำดำหัวตามประเพณีไทยสมเป็นวันครอบครัวลูกหลานพร้อมหน้า น่าชื่นชม ตบท้ายด้วยการทำบุญส่งจิตใจชุ่มชื่นสงบ ครบถ้วนวันพระ วันดีเป็นศรีวัน

---วันวานผมได้ตระเวณบุญเกือบครบ ดังเจตน์จำนงค์ รวมทั้งมูลนิธิเด็กบ้านครูหยุยซึ่งชาวคณะ ทำกันมาตามบัญชีรายชื่อ เพิ่มคุณสมเป็นรายล่าสุดรวม...3,500 บาท ผมเติมไปอีก 6,500 ให้ครบหนึ่งหมื่นบาท

---ร่วมด้วยช่วยกันในการสร้างเยาวชนของชาติ จะนำใบเสร็จให้น้องต้อดนำลงโมทนาในกุศลแก่เด็กหลังเปิดทำการ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

เรื่องเหนือโลกผีกับคนอย่าไปหาเหตุผลน้องบานชื่น คิดเสียว่ากำลังอ่านไทยอภินิหารภาคอินเดียหรือภาคจีน ของเค้าพิลึกกึกกือเหนือกว่าเราหลายร้อยเท่า ปุจฉากันอีกร้อยชาติก็อธิบายไม่จบ

อ่านเรื่องแบบนี้ แล้วถามตัวเองว่า สนุกหรือเปล่าหว่า? ถ้าเขียนไม่สนุกออกแนวปัญญาอ่อนก็อย่าอ่าน แค่นั้นเองน้องเอ๋ย

 

ทักน้องปรายแวบไวๆขึ้นมาใกล้นิ้ว
เอ้า...สวัสดีกลับไปในวันร้อนอ้าว