เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

อัยยะละก้า ผมนี่ชอบใช้คำว่าบ้านนอกกับชนบทมากเลย สงสัยจะโดยคุณสุทินหมั่นไส้เอาหลายครั้งแล้วล่ะ

แต่ก็..นะ จะทำยังไงได้ ในเมื่อผมรักบ้านนอก บ้านนา บ้านทุ่ง บ้านสวน และชนบทมาก ๆ เสน่ห์ของบ้านนอกก็จะอยู่ตรงชนบทนี่แหละครับ





ชนบทมีธรรมชาติที่สวยงาม อากาศดี สงบไม่พลุกพล่านวุ่นวาย ชนคนเมืองหลายคนอิจฉา









ใช้ชีวิตกันแบบไม่รีบเร่งนัก มีการช่วยเหลือแบ่งปันกันมากที่สุด









ผมเคยอยู่เมืองกรุงมาก่อน ตั้งแต่ยังเรียนอยู่ จนจบออกมาทำงาน สังเกตมาตลอดพบว่า ต้องตื่นเช้าขึ้นทุกวัน เพื่อให้ทันนั่งรถเมล์ไปทำงานได้ทันตามเวลา แรก ๆ ก็ยังมีที่นั่ง มาหลัง ๆ ที่นั่งเต็มต้องยืน พอนานมาหน่อยต้องยืนเกาะกันตรงประตูเพราะบนรถคนก็แน่น เคยออกจากบ้านช้ากว่าเดิมไปแค่ 5 นาที แต่ดันไปถึงที่ทำงานช้าไปกว่าเดิมถึงครึ่งชั่วโมง แล้วถ้าวันไหนฝนตกด้วยนี่ไม่ต้องพูดถึง ยิ่งตอนรถติดด้วยนี่น่าเบื่อสุด ๆ ทั้งฝุ่นควันสารพัด



จนในที่สุดต้องซื้อมอเตอร์ไซค์มาใช้เพื่อขับไปทำงาน ขับตั้งแต่ทำงานอยู่เพลินจิต จนย้ายมาแจ้งวัฒนะก็ค่อยดีขึ้นมาหน่อยเพราะอยู่ใกล้บ้านมาหน่อย ตอนขับมอเตอร์ไซค์ใหม่ ๆ ไม่กล้าขับเร็วเพราะเป็นรถใหม่กลัวลูกสูบจะติด พอขับช้าก็มีแต่คนขับปาด เบียด ตัดหน้าสารพัด จนต้องขับชิดซ้ายกันสุด ๆ ตอนนั้นก็ได้แต่ด่าคนอื่นเขา(ก็มีแต่เรานั่นแหละที่ได้ยินเต็มสองหู ดีที่แค่นึกด่าในใจ)

ครั้นต่อมาพอชั่วโมงบินสูงขึ้น คราวนี้ก็ขับขับปาด แซง ตัดหน้าให้ชาวบ้านเขาได้ด่าเล่นกันบ้างโดยที่เราคงไม่รู้ตัว บางสถานการณ์มันต้องวัดใจกัน ขับเร็วกันทั้งหมดแล้วข้างหน้าทางมันจะแคบลง ต้องมีบางคันต้องเบรคแต่เราไม่เบรค แล้วถ้าเขาไม่เบรคก็ต้องลงไปกองกันทั้งคู่ สรุปว่าเขาต้องเบรค โชคดีมาได้ทุกครั้งที่วัดใจ แต่พอนานวันเข้ารู้สึกว่ามันทำให้เราเห็นแก่ตัว และหงุดหงิดง่าย เพราะความเครียดบนท้องถนนนี่เอง

ตอนที่ย้ายมาอยู่แจ้งวัฒนะ ได้มีโอกาสออกทำงานต่างจังหวัดกันบ่อย ผมนี่ได้ออกมากกว่าคนอื่นเขา เพราะบางช่วงหน่วยอื่นก็ขอยืมตัวให้ออกไปกับเขาด้วย ช่วงนั้นชอบต่างจังหวัดมาก อยากกลับมาอยู่บ้านเกิดกับพ่อแม่ จนมีครั้งหนึ่งไปทำงานที่จังหวัดแพร่ น้องที่ทำงานเป็นคนขับ น้องคนนี้เพิ่งขับรถเป็นได้ไม่นาน ตอนเข้าเขตอำเภอเด่นชัยช่วงหัวค่ำ มีฝนตกปรอย ๆ ตลอดทาง ทางขึ้นเขาแล้วเข้าโค้ง เขาหักเลี้ยวแต่ล้อมันไม่เลี้ยวตาม เขาตกใจเหยียบเบรคทันที ทำให้รถเสียหลัก หมุนกลางถนน ดีที่ไม่ชนกับรถที่สวนมา จากนั้นรถหันด้านหลังลงข้างทาง ซึ่งถ้าเลยตรงนั้นไปหน่อยจะเป็นเหว(มารู้ทีหลังจากชาวบ้านที่มาช่วย) รถได้หงายเอาหัวชี้ขึ้นฟ้าแล้วหัวรถตรงฝากระโปรงหน้าได้ฟาดเข้ากับต้นไม้อย่างแรง ทำให้รถถูกตีกลับลงมาบนพื้นดิน โดนที่ไม่ตกลงไปในเหวนั้น ชาวบ้านเล่าว่าได้ยินเสียงดังมากจึงออกมาดู และได้เล่าให้ฟังว่า ตรงนี้จะมีรถมาลงกันบ่อย เพราะเป็นทางขึ้นเนินเขา จะมีรถบรรทุกน้ำมันทำน้ำมันหกลงบนพื้นถนนบ่อย ๆ ทำให้พอฝนตกถนนจะลื่น มีบางคันตกลงไปในเหวก็มี คันของผมยังโชคดีที่ไม่ตกลงไป ฟังแล้วสยอง

ครั้งนั้นไปกัน 3 คน ทุกคนไม่มีใครมีบาดแผลแบบเลือดตกยางออกกันเลย แต่มีผมที่เจ็บหนักที่สุด เพราะนอนอยู่ด้านหลังไม่มีคาดเข็มขัดนิรภัย โดนกระแทกจนช้ำในสุด ๆ

หลังจากนั้นก็ได้แต่คิดว่าไม่อยู่แล้วเมืองกรุง กลับอยู่บ้านดีกว่า จึงได้ขอย้ายกลับมาบ้านเกิดในราวปี 2541 ได้ย้ายกลับมาทำงานที่บ้านนอก ดีใจยิ่งกว่าตอนได้เข้าทำงานในเมืองหลวงซะอีกตั้งมากมายหลายกอง



ลาแล้วเมืองกรุง มุ่งมาบ้านนอก และขอเชิญชวนทุกท่าน หากมีเวลามาเที่ยวที่ชุมพรบ้านผมกันครับ แนะนำอ่าวคราม อำเภอสวี มีโฮมสเตย์ที่น่าไปเที่ยวพักผ่อน คนละ 700 บาท ราคานี้ค่าห้องพักบางแห่งยังไม่พอเลย แต่สำหรับที่นี่ราคานี้รวมที่พัก 1 คืน + อาหารซีฟู้ด 3 มื้อ + ทริปบามหมึกด้วยแล้ว









มื้อกลางวัน







มื้อเย็น


ปูม้านึ่ง เนื้อแน่นสุดๆ


ปลาจาระเม็ดสามรส


หมึกชุบแป้งทอด




ใบเหลียงผัดไข่



มื้อเช้าเป็นข้าวต้มทะเล ยกมาทั้งหม้อ







มือพิเศษ หมึกที่ได้จากการบามมา


ย่างไฟอ่อน ๆ กับน้ำจิ้มซีฟู๊ด



เฮ้อ...ยังไงก็อย่าถือสาผมเลยนะครับ คุยเรื่องบ้านนอก ชนบท กันอยู่ดี ๆ ผมก็พาเข้าป่า ขึ้นเขา เข้าทุ่ง เข้าท้องนา แล้วพากลับมากรุงเทพฯ ในที่สุดก็พาออกทะเลจนได้สิน่า

(โพสต์นี้ถ้าผิดกฏลบได้เลยนะครับ)

 

กราบสวัสดีครับคุณน้า Wanwi ขอขอบคุณแทนเพื่อนๆ กับการให้ยาที่ทำให้กระชุ่มกระชวยมาอีกนิด ๕๕๕๕ นี่คงเป็นสารเสพติดชิดร้ายแรงแน่ๆ ไม่ขอรักษาครับแต่ขอรับยานี้ไปเรื่อยๆ

คุณพัฒน์ครับ เป็นไปได้ก็อยากกลับละครับ
หากชีวิตมีทางให้เลือกได้ก็จะเลือกครับ มันมีความสุข ความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ทุกเช้าขับรถออกไปทำงานได้ผ่านผืนนา แวะทักทายพี่ป้า น้าอา น้องๆ เพื่อนๆ ตลอดทางกว่าจะออกถนนใหญ่
ผมก็ตั้งความหวังไว้ว่าหากวันใดถึงเป้าหมายที่ตั้งแล้ว ลูกมีวิชาดีแล้ว ก็จะกลับไปเป็นคนชนบทอีกที
ตอนกลับไปทีแรกมีแต่สมองกับสองมือ อยู่ได้แค่เสมอตัวครับ ทุนไม่มี กว่าจะเก็บได้แต่ละก้อนไปลงทุน สู้เขาไม่ได้ โอกาสหลุดมือบ่อยๆ แต่ลูกค้าไม่หนีนะครับ ปัจจุบันลูกค้ายังโทรหา โทรปรึกษาเลยครับ ไม่ไปซื้อของร้านอื่น ฝากซื้อบ้าง ฝากซ่อมบ้าง ต้องทำให้แต่ขอเวลานิดนึง เขาก็รอเกรงใจมากๆเลยลูกค้าแบบนี้

ภาพสวยครับ แนะนำแหล่งท่องเที่ยวด้วยมีโอกาสจะพาครอบครัวไปครับ ขอบคุณแทนเพื่อนๆ ด้วย
โตแล้วมาอยู่กรุงเทพแล้ว ผมไม่อิจฉาคนกรุงแล้วครับ สงสารมากกว่า
แต่เรื่องของการค้าขายก็ที่นี่ละครับ แหล่งค้าขายเงินทุนและวัตถุดิบบางอย่างและแหล่งความรู้ทางโลกก็ต้องที่นี่ละ

 

คุณน้าครับ รายการนี้เดาไม่ยากเลย รับกับมือคนขุดเลยกระมังครับ

ผมความรู้น้อยไม่มององค์อื่นๆเพราะสุดเอื้อม แม้องค์ที่สะดุดตาก็ใขว่คว้ายากแล้ว อย่าง แม่ชีบุญเรือน หาพระท่านฝุ่นตลบก็พบค่อนข้างยากครับ

วันนี้มีเรื่องเล่าครับผมอยู่ตลาดเดินเล่นไปมาผ่านแผงพระ อาการมือไม้สั่นเริ่มแสดงอาการ มือสะเปะสะปะคว้าไปมาที่กระเป๋า ฉวยได้อาวุธกำลังขยาย ๑ เท่า กวาดสาดส่องไปไปที่จุดหมาย พบพระพิมพ์สังกัจจาย ปี 14 ของหลวงพ่อพรหมวัดช่องแค แต่ผมก็มีอยู่ ๑ องค์เป็นของหลวงพ่อพรหมวัดขนอนเหนือ เป็นปี 13 อุทานในใจ โอ้ เป็นพระพิมพ์เดียวกันเลย
ทีนี้มีเรื่องเข้ามาละ ผมทุนน้อย เห็นราคาแล้วถอยออกมาก่อน เซียนใหญ่เดินมาส่องดูแล้วต่อรองราคาทันที โดยบี้ให้เป็นหลวงพ่อพรหมวัดขนอนเหนือ ต่อรองกันไปมา สุดท้ายเซียนใหญ่เดินจากไป สักครู่แผงพระไกลๆ เดินมาต่อรองอีกรอบเจ้าของยืนกรานต์เป็นหลวงพ่อพรหมนครสวรรค์ก็ได้ไปราคาลดลงนิดหน่อย
โถๆๆๆ นี่ละวิถีเซียน.....ถ้าไม่ทันกันก็โดนบี้จนแบน อยู่ที่ตลาด ทำให้รู้จักคนมากขึ้น ได้รู้ทันคนมากขึ้นจริงๆ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
เชื่อมรอย
ต่อให้ไม่
ห่างหาย เนินนาน
หลุดทีละหลาย
สิบหน้า
ความเดิมพลิก
ย้อนดั่งงมหา

 

จริงเลยครับอาจารย์พอลงปุบหน้านี่วิ่งเลย

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

ทักทายกันทุกท่านในเช้าวันจันทร์ วันที่ร่างกายยังอยากปฏิเสธ

เช้าวันนี้แถวไหนที่อากาศยังคงหนาวเย็นอยู่ ให้หาน้ำผึ้งผสมมะนาวตามรูปนี้ แล้วให้ทำการเขย่าแรง ๆ 2 -3 ครั้ง รับรองว่าท่านจะมีแรงวิ่งอย่างมหาศาล น้ำลายยังไม่ทันเหนียวก็จะหายหนาวได้ดีนักแล

 

อรุณสวัสดิ์ครับ เริ่มต้นวันทำงานด้วยอากาศสบายๆครับทุกท่าน

 

สวัสดียามเช้าอากาศเย็นๆๆๆ สวัสดีครับคุณอาและทุกๆท่าน
ขอให้โชคดีมีชัยกันถ้วนหน้าเน้อ

 

รูปหล่อพ่อจงปี99สวยมาก คงเป็นเพราะอยู่ในเลี่ยมไม่โดนเหงื่อ น้ำทองยังกระจายแท้ดูง่ายสุดๆ น้องณัฐฯเป็นนักเล่นพระสวย เก็บพระดี ถ้ามีโอกาสก็เล่นสไตล์นี้ไปเถอะ กว่าจะเบื่อก็มีของดีเต็มรัง ถึงตอนนั้นอยากออกตัว ทำบุญ ผ่องต่อ ท่าไหนก็กำไรท่วม ลูกหลานและครอบครัวเป็นสุข

ของผมก็แกะตลับถ่ายรูปเมื่อวาน จะวานให้น้องต้อดลงชมอาทิตย์นี้ ช่วงทำบุญจับสลาก รุ่นสงครามอินโดจีน วัดคอกหมูปี 2485 เก๊เยอะหายห่วง ดูของแท้ไว้มั่ง เป็นวัคซีนสักเข็มก็ยังดี

 

เขาว่า(กรมอุตุฯ)ยังเย็นอีกสักวัน-สองวัน
อากาศสลับดอก วันนึงมี3 ฤดูเยี่ยงนี้
ต้องระวังสุขภาพมากๆน้องไทยฯ

 

หนาวเกินสบายไปนิด แต่ก็ยังดีกว่าร้อนรุ่ม
เหงื่อชุ่มแผ่นหลังตั้งแต่ไม่ย่างเท้าออกบ้าน

 

เจอะเรื่องเล่าฯเคล้าชีวิตคนทุ่ง ชาวกรุง มุ่งบ้านเกิด ลุยทะเล พร้อมอาหารทะเลที่พักงาม วิวงาม ภาพเป็นกระบุง ทำเอาต้องกระทุ้ง ภาษาร้อยกรองให้ยาวพอกัน เพื่อความมันส์ในอารมณ์ แต่ถ้าไม่จำเป็นกรุณาอย่าส่งแบบนี้บ่อย มันทำหน้าวิ่งไวมากเกินควร...

ชมชนบท.......คดเคี้ยวคุ้ง
ท่องท้องทุ่ง.....มุ้งคือฟ้า
น้ำเนืองนอง.....มองเห็นปลา
บ้านกลางป่า......เชื่องช้าชีพ
.....ผละเข้ากรุง.......มุ่งหากิน
.....ชีวิตดิ้น.............ปากตีนถีบ
.....เสี่ยงเป็นตาย.....เร่งร้อนรีบ
.....เหงื่อตกกีบ.......ถีบทะยาน
กลับบ้านเรา......รักรออยู่
ทั้งเขาภู...........ห้วยละหาน
ริมฝั่งชล..........มนต์ตระการ
แสนเบิกบาน.....ใต้..บ้านเรา
.....เที่ยวชุมพร.........ตะลอนทัวร์
.....เชิญลุยถั่ว...........อย่ากลัวเฉา
.....เยือน"อ่าวคราม"....งามย่อมเยา
.....ซีฟู้ดเรา...............ใครเล่าลืม!!!

 

ชีวิตเกิดกับธรรมชาติ ตายจากโดยคืนสู่ธรรมชาติ เมื่อ"ยามเป็น"ลึกๆในสัญชาติญาณดั้งเดิม ทุกคนล้วนอยากหวนไปใช้ชีวิตกับธรรมชาติทั้งสิ้น เราดิ้นในป่าคอนกรีต ด้วยความจำเป็นร้อยล้านแปดแสนประการเท่านั้น

ขอเอาใจช่วยให้ฝันสุดท้ายน้องสุทินเป็นจริง ในการคืนสู่สามัญดั้งเดิมของชีวิต นั่นคือ อยู่กับท้องทุ่ง คืนกายให้กับแม่พระธรณีอย่างสงบและมีความสุขที่สุด

 

นี่แหละชีวิตในสังคมปลาใหญ่เขมือบปลาเล็ก ผู้รู้กินคนไม่รู้ บางทีถึงรู้ก็จำเป็นให้เขากิน ด้วยโอกาสกับปัจจัยไม่เทียมกัน โลกแบบนี้มีให้เห็นทุกวงการ อย่าว่าแต่พระเครื่องวัตถุมงคล เดินไปบนถนนเส้นทางไหนก็เจอ แต่ผมก็พิสูจน์หลายหนแล้วว่า...อำนาจพระพุทธคุณกับคุณความดี คุ้มตัว คุ้มกบาลได้

 

หน้าจะวิ่งมาก ตอนลงพระ ก็ต้องดึงเบรคมือ เป็นจังหวะจะโคน ทำทุกอย่างให้บาล้านซ์เท่าที่ทำได้ แฟนแต่ละประเภทจะได้ไม่เบื่อ เฝือ ยังกับคอนดั๊กเตอร์ควบคุมวงนั่นเทียว

 

สวัสดีตอนเช้าครับอาจารย์wanwiและFCนักขุดทุกท่าน

 

รออาจารย์แจกร่วมบุญแต่ไม่ทันสิงห์ปืนไวซะที