เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

คุณพ่อขอร่วมสนุกด้วยคนค่ะ ขอตอบแทนคุณพ่อดังนี้ค่ะ
1.เรื่องแต่ง
2.เรื่องแต่ง
3.เรื่องจริง
4.เรื่องแต่ง

 

กราบสวัสดีวันเสาร์ บ่ายครับคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆอีกเช่นเคย
ร้อนแรงดั่งคาด หลากหลายคำตอบต่างคนต่างคิดไปครับ
ผมเอาอ่านสนุกซุกซ่อนธรรม และลุ้นรับสนุกๆ เพราะคุณน้าเคยบอกว่า ก็ไม่แน่ ว่าจะได้มาง่ายๆ เรื่องดวงว่าได้ผมมีน้อยเกิน เลยไม่หวังมาก เพราะถ้าบอกว่าไม่หวังผมก็ หลอกตัวเองอีก เอ้าหวังก็หวัง แต่ถ้าไม่ถูกหมดก็อยากถูกข้อเดียวเพราะหลวงพ่อรวยพิมพ์นี้หาไม่ได้แล้ว แต่ก็แล้วแต่กรรมจัดสรร ดีกว่า อิอิอิ
และที่สมหวังจะได้อ่านอีกตอนละครับ

มาแก้ไขใหม่ ได้อ่านแล้วสมใจละครับ เป็นตอนผ่อนสบายๆ แต่ก็ยัังลุ้นต่อตอนขึ้นเขาขั้นบันใดอีกเฮือกหรือเปล่า...กว่าจะถึงภูที่หวังไว้

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...สภาพแวดล้อมที่เราจ๊ะเอ๋นี่ล่ะ...ใช่เลย ถิ่นฐานของเจ้าแก้มแดง!!!
____________________________________________

ผมหย่อนคันเบ็ดลงในน้ำขุ่นแดงราวสีเลือด ปล่อยสายเบ็ดอนาถาไหลตามสายวารี อึดใจเดียวแรงกระตุกปลายเบ็ดก็ส่งมาที่คันก้านชั่วคราว ผมลากอย่างใจเย็นเข้าหาตัว ปลายเบ็ดโก่งเหมือนคันธนู กลั้นใจยกเบ็ดขึ้นเหนือน้ำ ไม่ทำท่าตวัดแบบพระเอกในหนัง

เกล็ดสีเงิน เจ้าแก้มแดงสะท้อนแสงพระอาทิตย์พราวในดวงตาทุกคู่ที่รอลุ้นแบบลืมหายใจ...สีแดงระเรื่อข้างแก้มของมันงามจับตานักส่งให้ทุกคนมีใบหน้าเปื้อนยิ้ม

เจ้าปลามหัศจรรย์สุดยอดโอชะแห่งลำน้ำ ถูกจับดิ้นกระแด่วขึ้นมาด้วยวิธีง่ายๆนี้อีก 3 ตัว หากเป็นปกติการจับเจ้าแก้มแดงไม่ง่ายดายอย่างนี้ นี่แสดงถึงความบริสุทธิ์ไม่ผ่านการรุกรานหรือแผ้วพาลมาก่อนของป่าและสายน้ำ ปลาแทบจะไม่เคยเห็นคนด้วยซ้ำ เราเป็นมนุษย์ชุดแรกที่หย่อนเป็ดตกปลาด้วยไส้เดือนตรงนี้

ขนาดเจ้าแก้มแดง กินทั้งคณะอิ่มท้องทั้งวัน พวกเรายอมเสียเวลาที่ริมน้ำ ไม่จำเป็นรีบร้อน ในวันที่อากาศเปิด ฟ้าสวยงามเป็นใจ

ปลาถูกขอดเกล็ดปิ้ง-ย่างโรยเกลือ เนื้อติดมันถูกหั่นออกมาแค่ทาเกลือย่างไฟก็โอชาหาใดเทียม บางส่วนทำซุปง่ายๆ มีช่วงน้ำไหลเซาะเข้าไปกระจุกเป็นแอ่งน้อย ตกตะกอนข้างลำธารใสแหน็วเป็นตาตั๊กกะแตน ได้ใช้ดื่มกิน ไม่ต้องตักในลำธารมารอให้หายขุ่น

ปลาแก้มแดงส่งพลังงานให้หมู่คณะเดนตาย พวกเราจะเดินหน้าต่อไม่พะวงอาหารมื้อต่อไปจนถึงเย็นค่ำ หรือถ้าจำเป็นก็หิ้วท้องผ่านได้ทั้งคืน

ลุงพรานเช็ดปาก มวนยาเส้นง่ายๆสูบ แล้วชี้มือไปข้างหน้า...

"ข้ามเขาสูงลูกนี้ ก็เห็นภูนมโต ไม่มีสิ่งกีดขวาง"

เขาสูงที่ลุงชี้ ก็คือภูผาขั้นบันได ประดุจไต่ขึ้นสู่สวรรค์ที่เราเคยส่องไกลลิบๆเมื่อวันวานจากแชงกรีล่าช้าง หากเราเดินผ่านโขลงช้างตัดตรงได้ก็ถึงนานแล้ว แต่โขลงช้าง2โขลงใหญ่ทำให้เราเสียเวลาวนอ้อมรอบโลกเป็นเดือนครึ่งวงกลม เสียเวลากับแทบเสียชีวิต

ยังโชคดีที่ได้เจ้าพลายตกมัน เป็นมัคคุเทศก์จำเป็น!

พูดถึงเจ้าพลายหนุ่มตกมันผู้น่าสงสาร มันล่องหนหายไปทางทิศ ถิ่นแถวใดแล้ว?

"รอยไอ้ตกมัน ไปทางไหนลุง?"...อดถามไม่ได้ตามใจนึก

"มันข้ามน้ำ"...ลุงชี้ดูรอยไม้ขนาดใหญ่หักไกลจากพวกเราไม่ต่ำกว่าห้าสิบเมตร ตรงนั้นลำธารเป็นก้อนหินใหญ่ น้อย ตื้นเขิน เดินข้ามง่าย

"ตามมันไปอีกรึลุง?"...บักสมถามมั่ง ลุงพรานสั่นหัว

"ฮึ...คนละทางดีกว่า ไปเถอะ ข้ามตรงนี้ก็ได้"

กองทัพอิ่มท้องด้วยพลังปลาแก้มแดงเนื้อสด รสเลิศลิ้นจากการประทานของพระแม่คงคา หามุมแคบกระโจนข้ามลำธารน้อยสีเลือด ข้ามเขตช่วงนี้ไปก็เท่า เราทิ้งทุกส่วนของแชงกรีล่า สวรรค์บนดิน ความงามแห่งผืนพิภพน้อยๆนี้ไว้หนหลัง ตัดโอกาสหวนกลับมาพบเจอหนที่สอง

นี่เป็นการเดินทางเที่ยวเดียว ไม่มีตีตั๋วกลับหลังหัน ทุกย่างก้าวต้องดุ่มไป เพื่อรอดชนิดตายเอาดาบหน้า เป้าหมายเดียว...

กลับถึง"ภูนมโต"ให้ได้!

เราซอกซอน ลัดเลาะตามป่าละเมาะโปร่งๆ ล้มลุกคลุกคลานหลายหน เพราะเส้นทางมีหญ้าหนา เถาวัลย์เลื้อยเกะกะคอยเกี่ยวพันขา คุณชาติตะครุบกบหัวคะมำ 2 ที แต่เจ้าหนุ่มใหญ่ชาวกรุงก็แยกเขี้ยวพึมพัมกับผมที่เข้าประคอง...

"ไม่เป็นไรน้องพราน หญ้ามันรกเดินยาก ผมไหว"

เส้นทางเริ่มทอดขึ้นเนินลาดยาว ป่าขยายออกกว้างไกลไร้ที่สิ้นสุด บ้างเป็นทุ่งหญ้าน้อย สลับกับต้นไม้ใหญ่แปลกตา เป็นป่าเบญจพรรณที่พิลึก ไม่สมประกอบ จะรกก็ไม่รก โปร่งก็ไม่เชิง มันผสมผสานกันอย่างไม่ลงตัว

เรากำลังเข้าใกล้ ตีนเนินเพื่อหาทางปีนภูผาหินขั้นบันได ทันใดลุงพรานก็ยกมือขึ้นแล้วทรุดนั่งยอง ทุกคนรีบทำตาม

ผมคลานจู้ดๆไปข้างหน้า บักสมก็ถลาเข้ามาเคียง 3 ทหารเสือหมอบเรียงหน้ากระดาน เป็นโล่กำบังให้คุณนงกับคุณชาติอยู่หลัง

ลุงพรานเฒ่าไม่พูดแต่ชี้มือไปข้างหน้า...ไกลตาราวๆ 200หลา เราก็พบภาพประทับใจ

ไอ้พลายหนุ่มตกมันนั่นเอง แต่เจ้าหนุ่มไร้คู่ตุนาหงัน ไม่เปล่าเปลี่ยวเอกาแล้ว มันพบคู่นางพังสาวขนาดไล่เรี่ยกัน ทั้งคู่คลอเคลียเช่นหนุ่ม-สาวข้าวใหม่ปลามัน

ผมขอปืนโตบักสม เอากล้องปืนส่องเล็ง รอยตกมันบนโหนกหัวจางไปมาก ช้างพังสาวก็ดูแข็งแรงแกร่งไม่แพ้มัน

ในที่สุดเจ้าพลายอาภัพ ก็ได้สร้างครอบครัว ได้สร้างฝูง ก่อร่างสร้างอาณาจักรของมันเอง

วันนี้มีแต่เรื่องดีๆผ่านเข้ามาประหนึ่งสายลมเย็นโชยผ่านให้แช่มชื่น น่าจะเป็นวันที่ดี ผมคลานถอยหลังกลับมาเล่าคู่หมั้นที่หมอบรอด้วยสีหน้าระทึก

ทั้งคู่ผลัดกันส่องกล้องมองช้างหนุ่ม-สาวคลอเคลียแล้วเดินเขย่าตัวหายเข้าไปในดงรกทึบ ทุกคนในหมู่เรารู้สึกชื่นบาน รื่นเริงใจบอกไม่ถูก

ความรักมักเป็นสิ่งสวยงาม เป็นสัญญลักษณ์แห่งการสร้างโลก เป็นพลังแฝงอันเอกอุในการต่อสู้ พลังรักข้างหน้าเหมือนจะส่งพลังวิญญาณบางอย่างเข้าสู่หมู่คณะเรา ให้มีพลังฮึด ฮึกเหิมใจอย่างเหลือเชื่อ

"ไป...ปีนเขากัน"...ผมร้องหลังจากเจ้าคชสารข้าวใหม่ ปลามันหายลับตา!!!

 

ขอร่วมสนุกด้วยครับติดตามมานานแล้ว
ข้อที่1 จริง
ข้อที่2 จริง
ข้อที่3 แต่ง
ข้อที่4 จริง

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ที่อิ่มเอม
ทั้งใจ
และกะเพาะ
คิดถึง
อาจารย์เลิศ

 

คุณอาครับ
อยากทราบ
ความนิยม
เหรียญวัดสบฝาง
พระปิดตาวัดไชยมงคล
พระปิดตาจัมโบ้หลวงพ่ออุตตมะ
เป็นอย่างไรบ้างครับ

 

ขอร่วมลุ้นด้วยคนนะคะ
ข้อ 1. จริง
ข้อ 2. แต่ง
ข้อ 3. จริง
ข้อ 4. จริง

 

ขอให้ทุกท่านที่ร่วมตอบคำถามโชคดีได้อย่างที่ใจหวังครับ^_^

ชิตังกะละมังโป้งงงงง โป้งงงงงงง โป้งงงงงงงง

 

น้องต้อดฯของพี่เบอร์ 61 ไม่รับรางวัลเด้อ ชนะแล้วหาว่าผู้ใหญ่รังแกเด็ก...อิอิ
ใครอยากคอบร์ปี้เชิญเลย เดี๋ยวจะหาว่าไม่บอก...555

 

ขอรวมลุ้นด้วยนะครับ
1 จริง
2 จริง
3 แต่ง
4 จริง

 

คุณอาครับ
มหาสนุก(สุดมันส์)
จบเกมส์
จัดปู่โต๊ะ
ปิดท้าย
จับรวม
อีกหนึ่งองค์
(คิดในใจแต่ดังล้นทรวง)

 

น้องสุทินมาแปลกอยากถูกรางวัลที่4
ที่จริงก็สมควรอยากได้ เพราะเมื่อคืน
ผมเข้าไปดูเว็ปพระประมูลมาตรฐาน
เหรียญรุ่นนี้พ่อรวย กระฉูดขึ้นหลักพันไปแล้ว

โอ้...ผมเอามาให้ทำบุญ 250 บาท น่าขนลุก
ทุกเหรียญผมซื้อมาสมัยก่อน300-500บาท
ซื้อไว้เป็นร้อย ไม่มีเหรียญใด เดินเข้ากรุ
ผมฟรีๆ ถือว่าผมเก็บพระเป็น เก็งพระถูก...
คราวนี้ก็อยู่ที่จะขาย หรือให้ทำบุญกัน

พระในรังทุกองค์มีทุนทั้งสิ้นครับ
แม้ลป.โต๊ะก็เหมารังมาแพง เฉลี่ย
ต้นทุนองค์ละพันกว่า ขายตอนนี้กำไร
เกิน"เท่าตัว" แต่ไม่ขายมีไรมั้ย-ฮ่า

หมายเหตุ...นี่ยังไม่นับทุนใช้จ่ายตะลอน
ให้ค่านายหน้าหาของ-ค่าแรง-ค่าฝีมือตัวเอง
ใครได้พระบ้านผมไป บอกคำเดียวไม่ต้องพูดมาก
นอนตายตาหลับคร้าบบบ!!!

 

น้องเมษฯตัดภาพออกมาโชว์งามหยด
ช่วยเบาแรงน้องต้อดฯได้หน่อย

รางวัลที่1นี้ ถ้าไม่เอามาแจก อีกหน่อย
อาจตกไปอยู่กับสิงคโปร์-มาเลย์หมด
มีเจ๊คนดังแถวหาดใหญ่รับซื้อไม่อั้น
ขอให้สวยและดูง่ายแบบนี้ ห้าพันก็ขายได้

พระชุดนี้สร้างไล่เลี่ยกับ"จัมโบ้2-วัดประดู่ฯ"
ราคาจัมโบ้2ไปเกินครึ่งแสนแล้ว ชุดเดียวกัน
ผู้ปลุกเสก ประธานเสกท่านเดียวกัน
จะเหลือหรือครับ...เก็บพระ-เล่นพระ
เล่นให้เป็นนะ อย่าเล่นให้รกบ้าน
เผื่อแผ่ทางออกไปสู่ลูก-หลานวันหน้าด้วย
ขอให้แต่ละท่านโชคดี!!!

 

ราววัลที่2ก็งามหยด-ขอบคุณน้องเมษฯ

ขอเล่าแจ้งแถลงไขนิด หนที่แล้วพระสิวลีให้ทำบุญ1,500 แต่หนนี้ลดราคาเหลือ 1,200 ไม่ใช่อะไร ผมไม่อยากให้ท่านทำบุญแพงเท่ารางวัลที่1 หากให้ทำพันห้า รางวัลที่1 ต้องทำอย่างน้อย "1800-2000บาท" ซึ่งไม่ใช่นโยบายของผม ที่จะให้ท่านควักเงินมากมายในยามนี้

จึงตัดใจลดราคาค่าทำบุญลงมาให้เหมาะสม เพราะจะทำพันห้าหรือพันสอง มูลค่าแท้จริงในท้องตลาดก็ไปเกินสามพัน ไม่ลดราวาศอกอยู่แล้ว

จึงขอให้ท่านที่ทำบุญชุดแรกไปก่อน เข้าใจเจตนาดีไว้ตรงนี้

ชุดนี้จะเป็น "ชุดสุดท้าย" ที่ผมออกให้ทำบุญ ต่อไปไม่มีราคานี้อีกแล้ว พระผมเหลือน้อย ต้องเก็บไว้ทำบุญในราคาเหมาะสมของท่าน จะไม่เห็นราคา"พันกว่า"อีกแล้ว ในชั่วชีวิตนี้ นอกจากกระทู้นี้ที่เดียว-ขอบคุณมากครับ