กสิณดอกไม้มีมั้ยเอ่ย

เป็นดอกไม้ป่าค่ะคุณอัสดง อยู่บ้านสวนไกลตลาดพอสมควร ไม่สะดวกซื้อหาเดินเก็บเอา ชาวสวนถือว่าเป็นวัชพืช นำมาจัดไหว้พระเกือบทุกวันค่ะ

 

สวยทุกภาพเลยค่ะ
ไม่น่าเชื่อว่าดอกไม้จะสวยขนาดนี้

 

วัชพืช...เอามาให้อัสดงดีกว่า หากไม่เห็นค่ากัน
ดีนะคะว่าท่านธารทองเอามาถวายพระทุกวัน
อนุโมทนา สาธุค่ะ

 

นึกถึงเพลง thousand year ของคริสติน่า เพอรรี่ประกอบหนังทไวท์ไลท์ค่ะ
งดงามมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คุณธารทองคลาสสิคจังค่ะ

 

สาธุด้วยเช่นกัน นี่คืออีกหนึ่งความสุขที่ได้เดินเก็บมาไหว้พระค่ะ ความสุขอยู่รอบตัวเรา

 

จริงค่ะ เครื่องอัสดงทำไมโพสต์ภาพมาซ้อนกันทุกครั้ง งง ค่ะ

 

นึกถึงmv เลยค่ะ

 

ชีวิตนี่ขึ้นกับการเสพย์นะคะ
อย่าสำลักเกินหรือเสพย์ไม่เป็น
สุขทุกวันดีค่ะ แบบพอดี พอเพียง
ขอบคุณท่านธารทองและท่านหัวมันที่แวะมาทักทายนะคะ

 

ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆนะครับ ดูแล้วเย็นจิตเย็นใจมาก ไม่น่าเชื่อว่าดอกไม้จะน้อมนำใจสู่พุทธะ

 

และนี่คือสาเหตุว่า ทำไมต้องบูชาพระด้วยดอกไม้ไงคะ อนุโมทนาสาธุที่ท่านเข้าถึงนัยยะของดอกไม้ในพุทธศาสนา

 

วันนี้นำผลงานใหม่ไปเวียนเทียนที่วัดแถวบ้านค่ะ
มีชื่อว่า ...กระเช้าธรรม...
หรือ ...Nirvana in the basket...

 

วันนี้ อาสาฬหบูชา ที่ 8 กค.2560
ผลงานชื่อ Brick by Brick
หรือชื่อไทยคือ
"จงบรรจง"

 

ท่าทางจะถูกจริตกับดอกไม้นะ..
ว่าด้วยเรื่องกสิณแล้วกันครับ
ถ้าจะฝึกโดยเริ่มจากดอกไม้จะ
ไปได้ทางกสิณสีครับ
อย่างอัสดง สมมุติว่าถ้าจะฝึกนะ
ควรขึ้นด้วย สีแดง เขียว ขาว อย่างใดอย่างหนึ่ง
ในสามสีนี้ได้หมดครับ เพราะมีของเก่ามาแล้วเรื่องนี้
ถ้าขึ้นด้วยสีเหลืองจะไปได้ช้า
กว่าสามสีข้างบนครับ
ปล.ถือว่าเล่าให้ฟังเล่นๆนะครับ

 

มหัศจรรย์มากค่ะ ที่ท่าน นพฯ แวะมาเยี่ยมเยียนอัสดง และกรุณาให้คำแนะนำค่ะ

อัสดงชอบสีขาวค่ะ เวลาที่ขอบตัดกับสีดำแล้วจิตนิ่งและสุกสกาวมากค่ะ พลันเกิดปิติ
อัสดงจะลองแดงและเขียวด้วย

กราบขอบพระคุณท่าน นพฯ นะคะ

อารมณ์ประมาณนี้ค่ะ ตามภาพ พอโฟกัสไปจะเจอสีรุ้งค่ะ แล้วหดเล็กลงไปเรื่อยๆ คล้ายชั้นของเไส้เทียนทีาจุด จนสุกสกาว ปิติ และนิ่งสงบ แต่ไม่อยากถอนออกเลยค่ะ เพราะสุขใจ ติดสุข

สอบอารมณ์ผ่านทางท่านนพฯ เลยนะคะ
สาธุค่ะ

 

การฝึกคือปั่นปฏิภาคนิมิตให้ได้
เอาให้ถึงตรงนี้เรื่องระหว่างทางอื่นๆ
ให้ช่างมันทุกๆกรณีครับ

กำลังที่ได้ถึงจะเพียงพอเป็นภูมิต้านทาน
ต่อสิ่งไม่ดีภายนอกทั้งหลายได้

และกำลังอีกส่วนเราเอาไว้ใช้เพื่อ
เป็นฐานสำหรับเดิน
ปัญญาต่อไปในอนาคตครับ

หลักๆมีเท่านี้
แต่ต้องตั้งเป้าการฝึก
ว่าเรียกของเก่า
และจะใช้งานเพื่อประโยชน์
ทางธรรมและผู้อื่นโดยไม่หวังผลอะไร
ถึงจะไปได้เร็วจากการสนับสนุนของ
ภาคส่วนที่มองไม่เห็น
จะทำให้เข้าถึง
ผลสำเร็จได้เร็ว

 

อุคหนิมิตรพอได้ค่ะ
อัสดงจะลองดูนะคะ
หากไม่เข้าใจอะไร
รบกวนท่านนพฯ ชี้แนะด้วยนะคะ
กราบขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ

 

ทริคคือ ถึงอุคคนิมิต เมื่อไร
ให้ออกมา และเข้าใหม่
และก็ออกมา และก็เข้าใหม่
ทำไปเรื่อยๆ

อย่าไปพยายามที่จะเข้าเพื่อรักษาอุคหนิมิต
พยายามทำให้มันคงอยู่
ทำบ่อยๆ เข้าออกให้บ่อยๆ
เด่วมันจะมีกำลังสะสม
และไปปฏิภาคได้ของมันได้เอง...

ส่วนใหญ่ที่พลาดกันคือ
พยายามถึงอุคหนิมิต และพยายาม
ที่รักษาไว้นาน เลยการเป็นแช่
และไปจมอยู่กับ สภาวะต่างๆที่เกิด
และสิ่งอัศจรรย์ต่างๆที่เกิด
ขึ้นในช่วงอุคหนิมิตอย่าง
ไม่รู้ตัว หรือคาดไม่ถึงนั่นเอง

ไม่มีอะไรหรอก
ถ้าเข้าใจทริคได้
ก็ทำเองได้นั่นหละ. ^_^