เรื่องเด่น "ภูลังกา" ดินแดนอาถรรพ์ในตำนาน!! สมรภูมิสู้รบระหว่าง "พระป่า" กับ "กิเลส" ... สถานที่ที่นักภาวนาต้องลอง สถานที่ต้องห้ามของคนทุศีล!!

"ภูลังกา" ดินแดนอาถรรพ์ในตำนาน!! สมรภูมิสู้รบระหว่าง "พระป่า" กับ "กิเลส" ... สถานที่ที่นักภาวนาต้องลอง สถานที่ต้องห้ามของคนทุศีล!!



"ภูลังกา" เป็นเทือกเขาห้าลูก เกาะกลุ่มกันอยู่ใกล้กับบึงโขงโหลงและภูวัว ท้องที่จังหวัดหนองคาย เดิมขึ้นอยู่กับอำเภอบ้านแพง แต่ในปัจจุบันเป็นพื้นที่ของอำเภอบึงโขงโหลง ใกล้กับอำเภอเซกา

ภูลังกานั้นเป็นตำนานอันลือเลื่องที่เกี่ยวพันกับศาสนาและคติความเชื่อปรัมปรา มีความลี้ลับอาถรรพ์มาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์จนกระทั่งถึงปัจจุบัน ซึ่งเป็นเรื่องพูดยากอธิบายยาก เพราะเป็นเรื่องของนามธรรมที่ทางวิทยาศาสตร์ก็พิสูจน์ไม่ได้ แต่ทั้ง ๆ ที่พิสูจน์ไม่ได้ คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันที่มีการศึกษาสูง ๆ เป็นครู เป็นข้าราชการ ทหาร ตำรวจ และระดับศาสตราจารย์ดอกเตอร์จากต่างประเทศจำนวนไม่น้อย ก็ยอมรับว่า เรื่องความลึกลับนามธรรมเป็นเรื่องวิทยาศาสตร์ทางจิตที่ต้องรับฟังไว้เพื่อศึกษาพิจารณาค้นคว้าต่อไป จะปฏิเสธเสียเลยทีเดียวไม่ได้





บริเวณภูลังกา



ภูลังกาเกี่ยวข้องกับตำนานเรื่องพระเจ้าห้าพระองค์ "นโมพุทธายะ" และเป็นเมืองหลวงของชาวบังบดลับแลอันมีเมืองพญานาครวมอยู่ด้วย และยังเป็นสนามรบกับกองทัพกิเลสที่กองทัพธรรมของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ ส่งศิษยานุศิษย์ที่เป็นพระธุดงคกรรมฐานทุกรุ่นทุกสมัยมารบราฆ่าฟันกับกิเลสตัณหาอย่างไม่เคยเลิกราจนกระทั่งถึงทุกวันนี้

พระกรรมฐานที่มีชื่อเสียงเป็นที่เคารพเลื่อมใสของมหาชนที่เคยไปบำเพ็ญเพียรอยู่ที่ภูลังกามาแล้วก็คือ หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล หลวงปู่สิม พุทธาจาโร ครูบาวัง ฐิติสาโร พระอาจารย์สมชาย เขาสุกิม พระอาจารย์ชา วัดหนองป่าพง พระอาจารย์โง่น โสรโย ฯลฯ





หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล





หลวงปู่สิม พุทธาจาโร





หลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย





หลวงพ่อชา สุภัทโท





หลวงปู่โง่น โสรโย



ตามตำนานพระเจ้าห้าพระองค์นั้นกล่าวว่า กาเผือกได้ตกไข่ห้าฟองที่ภูลังกา วันหนึ่งเกิดลมพายุใหญ่หอบเอาไข่ปลิวไปตามลม ไข่นั้นได้ตกกระจัดกระจายไปในสถานที่หลายแห่ง ต่อมาไข่นั้นได้ฟักออกมาเป็นพระเจ้ากกุสันโธ พระเจ้าโกนาคมโน พระเจ้ากัสสโป พระเจ้าโคตโม และองค์ต่อไปได้แก่ พระศรีอาริยเมตรัยโยที่จะมาตรัสรู้ในอนาคตอีกประมาณ ๗๕๐ ล้านปี ซึ่งเป็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ที่ ๕ ในภัทรกัปนี้ (ตัวเลข ๗๕๐ ล้านปี เป็นเพียงสันนิษฐานของปราชญ์ผู้รู้ อย่าได้ยึดเอาเป็นหลักฐานทางประวัติของพุทธศาสนา)

และยังมีความพิสดารแถมท้ายอีกว่า กาทั้งหลายไม่กล้าบินผ่านไป เพราะจะต้องถูกอำนาจอาถรรพ์ลึกลับที่ภูลังกาเป็นพายุใหญ่พัดพาพวกกาให้เซถลาปลิวว่อนไปทางป่าเซกา (เขตอำเภอเซกาในปัจจุบัน)

ภูลังกาในอดีตเมื่อห้าสิบปีก่อนนั้นเป็นดงหนาป่าทึบกว้างใหญ่ไพศาล ชุกชุมไปด้วยเสือสิงห์กระทิงแรดและโขลงช้างเถื่อน แต่ในปัจจุบันนี้ป่าใหญ่หายไปหมดสิ้น กลายเป็นทุ่งโล่งรกร้างและไร่นา จะพอมีป่าเหลืออยู่รอบ ๆ ภูลังกาบ้างเล็กน้อยเท่านั้น

รอบ ๆ ภูลังกามีวัดป่าตั้งอยู่ประมาณสิบวัด มีทั้งฝ่ายมหานิกายและธรรมยุต พระสงฆ์องค์เณรรูปใดถ้าบกพร่องในศีลพระวินัยแล้วจะอยู่ไม่ได้นาน ต้องมีอันเป็นไป เพราะพระภูมิหรือเจ้าที่เจ้าทางแรงมาก





พระธาตุภูลังกา

---------------------------------------------------------------------------------------

ที่มา : www.dhammajak.net

ณัฐวุฒิ/สำนักข่าวทีนิวส์ : รายงาน




--------------
ที่มา
http://www.tnews.co.th/contents/222330

 

ภูลังกาเป็นเขาหินทรายที่เก่าแก่มาก เวลาเข้าหน้าฝนใหม่ๆ หินโดนฝนจะแตกพังลงมาน่ากลัวมว้าก วัดที่อยู่ตีนเขาเชิงเขาจะอันตราย ที่รุ้ดีเพราะ ...จะทะยอยฝอยไป ในทู้อื่น อิอิ

 

ภูลังกาเป็นแดนอาถรรพ์ เป็นสถานที่มีมิติทับซ้่อนกันอยู่ เช่น ภพภูมิของมนุษย์ ภพภูมิคนลับแล และภพภูมิพญานาค

หากใช้ตาทิพย์เพ่งดู จะเห็นเป็นปราสาทเวียงวังสวยงามมาก

ช่วงหลังๆ นี่เว็บพลังจิตชอบเอาข้อมูลของ tnew.co.th มาลง (คนเขียนบทความ เขารู้แบบกว้างๆ แต่ยังไม่ถึงกับลึกละเอียด) เหมือนเป็นการช่วยประชาสัมพันธ์ให้เขาไปในตัว น่าจะมีจุดยืนเป็นของตนเอง ผลิตข้อมูลขึ้นมาเองบ้าง หรือเอาข้อมูลเก่าของสมาชิกที่ทำไว้นานเมื่อหลายปีมาปัดฝุ่น จะยังดูดีกว่า

สมัยก่อนผมได้บวชเป็นพระภิกษุสงฆ์ ได้ไปจำวัด ที่สำนักสงฆ์แห่งหนึ่ง ที่อยู่ติดภูลังกา (ในเขตอำเภอบ้านแพง อำเภอนี้ขึ้นอยู่กับจังหวัดนครพนมนะครับ) ภายหลังที่ผมได้สึกกลับมาเป็นฆราวาส ผมได้เคยถามท่านผู้มีอภิญญา ว่าลักษณะที่อยู่อาศัยของเจ้าที่ที่ภูลังกา เป็นอย่างไร ท่านกล่าวว่า เห็นเป็นปราสาทเวียงวัง หลายชั้น สวยงามมาก

ช่วงที่ผมจะเดินทางไปบวชที่จ.นครพนม โดยไปกับหมอดูสาวคนหนึ่ง เมื่อผมเดินทางไปที่นครพนม ระยะเวลาถัดจากนั้นไม่นาน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ภูลังกาก็เหาะลอยมาบอกท่านผู้มีอภิญญา(เป็นนิมิตความฝัน) ว่าให้ไปนำคุณ Muang99 กลับมา เพราะโดนหมอดูสาวหลอก และได้บอกเบอร์มือถือของหมอดูสาวให้ท่านผู้มีอภิญญาทราบ ภายหลังท่านผู้มีอภิญญาได้ขอให้เพื่อนกัลยาณมิตรตรวจสอบในหนังสือโลกทิพย์-โลกลี้ลับ ปรากฎว่าเป็นเบอร์ของหมอดูสาวท่านนั้นจริงๆ และตรงกันทั้ง 9 หลัก (ทีเลข 3 ตัวท้ายรางวัลที่ 1 ไม่เห็นมาบอกกันบ้างเลยน่ะ)

ประสบการณ์การบวช และจำวัดแถวภูลังกา

ช่วงนั้นผมเป็นพระภิกษุ อยู่ที่สำนักสงฆ์นั้นได้ประมาณ 1 เดือนกว่าๆ ก็มีพระครูท่านหนึ่งมาพร้อมกับสามเณร มาขอกับพระครูเจ้าสำนักสงฆ์เพื่อพักอาศัยที่สำนักสงฆ์ ผ่านไปไม่กี่วัน สามเณรก็มาเล่าให้ผมฟังว่า เมื่อคืนมีหญิงชาวลับแลมาคุยด้วย เป็นสาววัยรุ่น ผมบอกผมอยู่ที่นี่มาเดือนกว่าไม่เห็นเจอชาวลับแลเลย สามเณรได้มาเล่าให้ฟังในภายหลังอีก สรุปคือสามเณร ได้เจอสาวลับแลประมาณ 2-3 ครั้ง

เหตุที่ชาวลับแล ไม่มาติดต่อผม อาจเพราะช่วงนั้นผมปฎิบัติมาก

ภูลังกาเป็นแดนอาถรรพ์จริง คือใช้ sense ธรรมดาก็พอรู้อยู่บ้าง แต่หากใช้ญาณหรืออภิญญาจะเห็นในหลายสิ่ง

 

เข้าใจว่าน่าจะมีสถานที่อีกหลายแห่ง ที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับ "ภูลังกา" แต่ไม่ได้ถูกนำมาเปิดเผย คือ เป็นสถานที่รวบรวมภูมิภพต่างๆ เพื่อทดสอบกำลังใจ สำหรับผู้ปรารถนาประหารกิเลส อนุโมทนาค่ะ

 

เรื่องการใช้สถานที่เป็นเครื่องทดสอบและประหารกิเลส เป็นเรื่องรองนะครับ

ครูบาอาจารย์ที่รู้ธรรมจริงๆ จะบอกว่า ให้ปฏิบัติลงที่กายใจของตนเองนะครับ หรือให้ปฎิบัติลงที่ "กว้างศอก ยาววา หนาคืบ" นะครับ

มีคนกราบทูลถามพระพุทธเจ้าว่า โลกอันนี้เป็นของกว้างขวาง หาที่สุดไม่ได้ไม่มี? พระพุทธเจ้าตรัสว่ามี ที่สุดมีคือ กว้างศอก ยาววา หนาคืบ อันนี้ที่สุด

ที่พระองค์ตรัสว่า ที่สุดคือ กว้างศอก ยาววา หนาคืบ อันนี้ พระองค์ทรงหมายเอาตัวกาย คือมันอยู่ในกายนี้ ที่จริงนั้นคือที่ใจนั่นเอง กว้างขวางออกไปเพราะจิต รวมลงมาเพราะใจ ที่สุดก็คือใจ ที่ไม่สุดนั่นคือจิต เคยอธิบายให้ฟังแล้วว่าปฏิบัติอะไรก็ปฏิบัติเพื่อให้รวม ถ้ารวมเข้ามาแล้วเป็นอันว่าถูกตามพุทธศาสนา ถ้ากว้างออกไปแล้วไม่ถูก คนเราเกิดมาพบอายตนะทั้งหลายเหล่านี้ ส่งส่ายไปตามอายตนะทั้งหลาย กว้างขวางหาที่สุดไม่ได้ พระพุทธเจ้าทรงค้นคว้าหาที่สุด ทรงพบว่าสิ้นสุดลงที่ใจตัวเดียว (อ้างอิง : http://tesray.com/afterhours-50)

หากใจไม่สงบแม้จะเปลี่ยนสถานที่ไปเรื่อยๆ ใจก็ยังไม่สงบ แม้สถานที่นั้นจะเป็นแดนปกติธรรมชาติ หรือแดนอาถรรพ์ ใจก็ไม่สงบ หากแม้ใจสงบ อยู่ที่ไหนใจก็สงบได้

คนบางคนชอบเปลี่ยนสถานที่ ก็ดีในระดับหนึ่ง แต่การเปลี่ยนสถานที่คงไม่ใช่สาเหตุหลักที่จะทำให้ค้นพบหรือบรรลุธรรม เพราะสุดท้ายก็ต้องปฏิบัติลงที่กายใจของตนเอง

บางคนชอบตระเวนหาครูบาอาจารย์ อย่างที่เรียกว่า ไปมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ แต่ก็ไม่ได้เจริญธรรมเพิ่มเติม แต่คนที่ปฏิบัติจริง แม้จะอยู่ในที่เดียว ที่เดิม ไม่เปลี่ยน หากทำจริงก็ย่อมได้ผลจริง