เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ลงชื่อร่วมกิจกรรมด้วยคนครับ

 

ขอลงชื่อ ร่วมบุญด้วยค่ะ

 

ขอลงชื่อด้วยคนครับ..

 

ขออนุญาตร่วมลงชื่อด้วยคนครับ

 

ขอลงชื่อร่วมบุญด้วยคับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
ผืนป่ากว้างใหญ่
ซ่อนซุกซับซ้อน
เรื่องราวได้พบแล้ว
ไม่ผจญซ้อนซ้ำ
หรือนี้ เสน่ห์แห่งป่า
ขอลงชี่อ"ร่วมบุญ ลุ้นพระ"

 

ขอลงชื่อด้วยครับ

 

เพลินกะก๊วนแล้วก็กลับมาส่งความเพลิดเพลิน กะตัวหนังสือด้วยนะครับพี่ รอๆสงครามคนกับลูกหลานหนุมาน อยากรู้ว่าสงครามนี้จะจบเยี่ยงไร

 

ระหว่างรอพี่วันผจญภัย ผมขอเล่าเรื่องประสบการณ์ ของขลัง คาถา และความฝันลี้ลับที่ไม่เหมือนพี่เอ็กซ์
โดยปกติผมเองไม่ค่อยอยากเจอสิ่งที่ไม่ได้มีในตำราเรียนมาหรอกครับ ที่บ้านจึงเก็บพวกเครื่องรางป้องกันตัวอย่างมีดหมอ,เบี้ยแก้ไว้บ้าง
พวกคาถาป้องกันตัวอย่างคาถาอิติปิโสแปดทิศ , คาถามงคลจักรวาลแปดทิศ , คาถายูงทอง โมระปะริต (หลวงปู่มั่นให้ไว้ช่วงสงครามโลก) พวกนี้จึงสวดได้ด้วยความกลัวผีตั้งแต่เด็ก แม้เดี่ยวนี้จะกลัวน้อยลงมากแต่ก็ยังเกรงใจอยู่ดี 555
เมื่อสองปีก่อนแฟนผมต้องผ่าตัดซีส แม้ว่าหมอจะวินิจฉัยว่าไม่เป็นอันตรายแต่เพื่อความสบายใจแฟนผมก็เลยจะเข้าผ่าตัดซึ่งตามกำหนดจะต้องนอนพัก3คืน ตึกที่เข้าพักเป็น ตึกเก่าสร้างมาหลายสิบปีด้วยความที่คนไข้มากห้องพิเศษต้องรอวันมะรืนวันแรกที่เข้าพักจึงต้องพักห้องพิเศษคู่ โดยมีเพียงม่านกัน มีน้องนักศึกษาหญิงคนหนึ่งรถชนขาหักเข้าพักมาเกือบเดือนแล้วมีกำหนดออกวันพรุ่งนี้โดยมีคุณแม่มาอยู่เฝ้าทุกคืน เข้าพักคืนแรกผมเตรียมพร้อมเพื่อความไม่ประมาทผมจัดชุดไป ทั้งมีดหมอ , เบี้ยแก้ , ผ้ายันต์ราหู , ท้าวเวสฯ พวกนี้เอาใส่ถุงไปวางบนโคมไฟนีออนสูงเหนือหัวเตียงครับกันคนเห็นไม่ให้ใครรู้แอบกลัวหาย 555
กำหนดจิตบอกเจ้าที่เจ้าทางว่าขอมาอาศัยมาพักรักษาตัวไม่กี่วันไม่ได้มารังแกหรือทำร้ายใครแล้วกำหนดจิตขอให้ของทั้งหลายที่เอามามีผลคุ้มครองเพียงแค่ในห้องพักโดยใช้ คาถาชินบัญชร กำหนดเอาเฉพาะบทที่11 ที่ขึ้นต้นด้วย “ขันนธะโมระปะริตตัญจะ” ที่แปลว่า พระขันธปริตฯล...เป็นเครื่องกางกันดุจหลังคาอยู่บนนภากาศ บทนี้ชอบครับใช้บ่อย ส่วนมีดหมอไม่ได้ชักออกจากฝักด้วยซ้ำครับ ( เคล็ดการใช้มีดตัดหวายลูกนิมิตร , มีดหมอ สายหลวงพ่อเดิมท่านว่าไว้ให้ดึงออก1เม็ดข้าวสารราว1ซม.แค่นี้แสงก็แผดจ้าบาดตาแล้วครับหันคมมีดออกไปทางหน้าบ้านเผื่อมีอะไรติดเรามาจะได้กั้นไว้ครับ) เช้าตื่นขึ้นมาระหว่างรอน้องออกโรงพยาบาลกำหนดออกรถมารับช่วงเที่ยง ก็ชวนคุณแม่น้องนักศึกษาท่านนี้คุยทราบว่าน้าแกกินเจมาหลายสิบปีแล้วครับ ที่สำคัญแกเล่าว่ามีซิกเซนส์ มาตั้งแต่เด็กครับแกเห็นโลกวิญญาณตั้งแต่สาวๆ บางที่ไปบ้านเพื่อนนอกเมืองที่ปลูกมานานๆ จะมีคนแก่เดินออกมาให้เห็น ถามเจ้าของบ้านว่าเป็นใครไปไหนแล้วเจ้าของบ้านไปเอาอัลบั้มรูปมาให้ดูเป็นบรรพบุรุษรุ่นตายายโน่นแหละครับ สบช่องพอดีจึงถามไปว่าแล้วมานอนที่นี่เป็นยังไงบ้างมีอะไรรึเปล่า แกบอกว่าฝันทุกคืนเลยฝันว่ามีเด็กเล็กๆ วิ่งเข้ามาเล่นในห้องเต็มไปหมดทุกคืน บางคนมุดเข้าไปในท้องแก แกคิดว่าจะท้องซะละมั้ง ไม่เอาไม่อยากท้องบอกให้เด็กออกมา ตื่นเช้ามาแกไปทำบุญใส่บาตรให้ทุกวันครับ ยังเล่าว่าเงินทำบุญได้คืนหมด แกซื้อล๊อตเตอรรี่หวยรัฐไว้ราวสองใบนี่แหละครับถูกเลขท้าย 2ตัว แต่ก็ยังฝันว่ามีเด็กมาวิ่งเล่นทุกคืนชั้นล่างลงไปเป็นวอร์ดเด็กครับ มีคืนหนึ่งน้าแกฝันว่าไปนั่งที่สนามหญ้าหน้ารพ.เสียงเด็กมาเรียกว่า “ช่วยพ่อหนูด้วย” ที่ด้านหลัง แกเหลียวหลังไปเท่านั้นตกใจหนัก เพราะที่เหลียวไปมีคนนั่งรถเข็น บ้างก็โพกหัว บ้างก็ถือไม้เท้าค้ำยัน ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ร่วม 3 – 400 คนเต็มสนาม ในฝันแกละล่ำละลักบอกว่าป้าช่วยไม่ได้ๆ ต้องมีเงินล้านถึงจะช่วยได้เป็นฝันที่น่าตกใจครั้งเดียวของน้าแกช่วงมาอยู่รพ. ฟังแกเล่าจบผมถามไปว่าแล้วเมื่อคืนละน้าฝันมั้ยครับ แกตอบมายังงี้ครับ
ไม่ฝันคงเพราะพวกเด็กๆ จะรู้ว่าแกจะออกโรงพยาบาลวันนี้ต้องเดินทางไกลกลับบ้านกลางคืนเลยให้หลับสนิทหน่อย
ผมเลยได้โอกาสเฉลยให้น้าแกฟังครับว่าผมเตรียมตัวมา คืนที่เหลือได้ย้ายไปห้องพิเศษผมก็ทำแบบเดิมครับไม่มีอะไรนอนปกติดีทุกอย่าง และทุกเช้าผมก็ไปทำบุญอุทิศให้วิญญาณทั้งหลายครับนี่เป็นประสบการณ์ตรงของผมเอง
ส่วนตัวไม่อยากเจอละครับ “จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปมอง ถึงเธอจะใส่ทองเส้นโตเท่าโซ่รถไฟ” เอาใจคอเพลงรุ่นใหญ่555 ถึงไม่อยากเจอแต่เคยเจออยู่ครั้งหนึ่งครับ เมื่อปีที่แล้วช่วงออกพรรษามีงานกฐินผมอธิฐานทำบุญให้เจ้าที่สำนักงาน ระบุตรงๆแบบนี้เลยครับ กลับมานั่งทำงานค่ำๆ เห็นแว้บขาวๆ ผ่านหน้าห้องออกไปดูไม่มีใคร 3 รอบ รู้นะว่ารัก รู้นะว่ามาขอบคุณ แต่ไม่ต้องดีกว่า แล้วผมจะอยู่ทำไมละครับเผ่นกลับดีกว่า 555
อีกคนหนึ่งเป็นเป็นคนที่ผมนับถือเสมือนพี่สาวอายุรุ่นราวคราวเดียวกับพี่ท่านนะครับ เป็นคนมีซิกเซนต์เหมือนกันนั่งสมาธิมาร่วมสามสิบปีนั่งจนเห็นภาพสมัยเด็กที่ลืมไปแล้วว่าไปทำอะไรไว้บ้างอย่างไปเผารังมดแดง555 คนนี้ไม่พกอะไรเลยเครื่องรางอะไรซักชิ้นก็ไม่มีถามเอาให้ก็ไม่เอาห้อยพระองค์เดียว ผมถามว่าเวลาไปนอนตามโรงแรมเจออะไรมั้ยคับพี่
คำตอบคือเจอครับเป็นบางที่ ล่าสุดไปนอนรีสอร์ทกำลังจะนอนมีเสียงดังตึงๆ เหมือนคนโยนของหนักๆ จากต้นไม้หลังห้อง แกพูดดังดังเลยว่าอย่าพึ่งมากวนจะหลับนอนไม่อิ่มพอเดี่ยวอารมณ์เสียมีเรื่องนะเช้าจะนั่งให้แกว่างี้ครับ 555 เงียบไปถึงเจ็ดโมงเช้ามีเสียงโยนดังตึงๆ มาปลุกแทนนาฬิกาปลุกครับ เลยไม่ต้องนอนต่อกันพี่เค้าเลยตื่นมานั่งสมาธิอุทิศบุญให้ตามสัญญาครับ
สมัยคุณย่าผมไปนอน รร.ต่างจังหวัดเคยเจอเล่าว่าเหมือนผีอำมีคนมานั่งทับคุณย่าเลยนึกถึงภาพหน้าพระพุทธชินราชที่บ้านที่ไหว้อยู่ทุกวัน แว๊ปเดียวเห็นองค์พระท่านเป็นองค์ใหญ่มาเลยครับ แล้วทันทีอาการที่ว่าก็หายไปในบันดลครับ
สุดท้ายเรื่องเป็นเรื่องของคนรู้จักที่สนิทกันเฮียตึ้งเปิดร้านขายของพวกเครื่องมืออุปกรณ์หลากหลายและด้วยหน้าที่การงานทำให้ผมเป็นหนึ่งในลูกค้าประจำร้านแกด้วยความมีอัธยาศัยดีไมตรีกว้างขวาง ทำให้แกขยายงานไปรับจ้างปลูกต้นไม้ดอกไม้และปรับปรุงดินเกาะกลางถนนของเทศบาล ตามสัญญาคือแกต้องเอาดินเก่าที่ไม่มีปุ๋ยออก แล้วเอาดินใหม่ใส่แทนปัญหาคือหลังจากเอาดินเก่าออกแล้วจะเอาไปไว้ที่ไหน และดินที่ว่าไม่รู้ว่ามีอุบัติเหตุอะไรบ้าง ครับแกเอาไปไว้ที่สวนข้างบ้านตามสไตล์ เก็บเอาไว้ก่อนแบบคนค้าขาย แล้วหมาบ้านแกก็หอนครับแล้วเห่าข้ามรั้วไปทางที่แกเอาดินไปเทละครับผ่านไปอีกอาทิตย์ กลางคืนอาม่าเริ่มเห็นคนเดินข้างบ้านนึกว่าขโมยเปิดไฟก็ไม่เห็นครับเรื่องเป็นแบบนี้ร่วมเดือน จนเฮียต้องนิมนต์พระมาทำบุญบ้านมาปัดรังควาญแล้วพรมน้ำมนต์รอบที่ดินรอบบ้านยกใหญ่ถึงจะหาย มีแต่เรื่องราวโลกลี้ลับทั้งนั้นเลยครับท่านแบบนี้ผมถึงว่าเอาท่านอื่นมาด้วยน่าจะดี เดี่ยวจะกลายเป็นรายการคนอวดผีไป 555
ขอปิดท้ายด้วย กลอนธรรม จากหลวงปู่แหวน สุจิณโณ
เงินทอง ส่งถึงโรงพยาบาล
ลูกหลาน ส่งถึงหลุมศพ
บุญกุศล ส่งถึงภพหน้า
ภาวนา ส่งถึงนิพพาน
ขอให้ทุกท่านเจริญสุข ทั้งทางโลก และทางธรรมครับ

 

ตารางรายชื่อจากน้องต้อดฯเริ่มโรด โชว์-ฮ่า
ยกแรกมีเพียงสิบท่านแต่ยังตามมาไม่ขาดสาย

เพิ่งกลับมาเห็นโพสท์ท่วมจอ
ขอตอบก่อน พรุ่งนี้เขียนเรื่องพระ

ส่วนเรื่องพระ-นาง ก็จะค่อยเขียนตามไป
วันนี้สิ้นเรี่ยวแรง ตอบโพสท์ให้สนุกดีกว่า

 

เป็นอีกหนึ่งเรื่องเก่า เล่าสนุก ด้วยประสบการณ์ตรง
ต้องเป็นคนมีสิ่งเกี่ยวข้องกันมาเก่าก่อน จึงพบบ่อย

เจอจนชินก็ดี เพื่อนผมคนเป็นแบบนี้
เจอผีทีไร ชักตาเหลือกตาตั้งทุกที-ฮ่า

 

เรื่องเซียนหรือเสี้ยนสร้างความเจ็บช้ำใจเยอะ
บางคนเจอจนบากบั่น กลายเป็นเซียนเสียเอง
แต่แทนจะเอาบทเรียนนั้นทำให้วงการพระดีขึ้น
มันกลับเลวเสียเอง แบบว่า... ถึงทีกรูมั่งล่ะโว๊ย!

ไม่คิดเลยว่า ตอนตัวเองโดนเจ็บแค่ไหน ?
ควรนำความเจ็บมาแก้ไข อย่าเกิดซ้ำรอย
เพื่อวงการพระเจริญขึ้น คนเล่นจิตใจสูง
นี่ดันเข้าตำรา...ว่าแต่เขา อิเหนาเป็นเอง...

ไร้สำนึกทางด้านคุณธรรมมากมาย
วงการพระจึงได้แต่ สาละวันเตี้ยลง

เซียนพระที่ดีก็ยังมีอยู่ครับ
แต่ทำไม๊ หาไม่ค่อยเจอ-ฮ่า

 

เอาน่า ท่านอัคฯ ผมฝากใครแล้ววางใจได้
มองคนรับฝากไม่ค่อยผิดดอก

 

มีภาระกิจให้ทำบ้างก็ดี น้องเมษฯ
หมกมุ่นหน้าจอมาก สายตาจะพังเอา

เห็นด้วยกับเรื่องหน้าวิ่งดังจรวด ไวมาก
ผมเองบางทีควักย้อนหาโพสท์ซะมึน-ฮ่า

 

โมทนาด้วยน้องซีฯ และยินดีที่กำลังไล่อ่าน
ไม่ต้องรีบร้อน ค่อยเสพย์สุนทรีอักษรเถอะ
ตามทันเมื่อไหร่ ก็เมื่อนั้น เรื่องคอยน้องอยู่-ฮ่า

 

ขอร่วมลงชื่อด้วยนะครับพี่วัน ขอบคุณมากครับ

 

เรื่องเล่าจากน้องสไปเดอร์ ยืนยันว่า ไปที่ไหน
ให้ผีรัก-เจ้าที่่ เทวดาอารักษ์ชอบไว้เถอะ
อย่าไปถึงสวดคาถาตูมตาม
ไล่ผีล่วงหน้าจนตระหนกตกใจ

ลองคิดดูเหมือนคนธรรมดา เดินเข้าซอยแล้วตะโกน
ที่นี่ใครใหญ่ กูมีปืน กูไม่กลัวมรึง?...แล้วจะเป็นไง?

เรื่องใช้คาถาเช่นกัน อย่าซี้ซั้ว ทุกที่มีภูมิคุ้มกันให้อยู่แล้ว
ไม่งั้น เจ้าของจะหากินยังไง ถ้าลูกค้าทุกคนโดนผีหลอก

ยกเว้นเข้าป่าดงพงไพร ที่อันตรายจริง อย่างที่เคยบอก
แบบนั้น ขนสารพัดมหาเวทย์ พกไปเลย เพื่อความชัวร์-ฮ่า

 

สาธุครับคุณเปลือกไม้ ถือว่าอดทนอ่านดีมาก
ไล่ตามจนทัน ไม่ตกรถด่วนทุกขบวนนับจากนี้
การลงชื่อรับทราบ ขอให้โชคดี ถือว่าร่วมสนุก
ได้ก็ดี ไม่ได้ไว้ลุ้นใหม่ เอามันส์ ไม่เอามันนี่-ฮ่า

 

สวัสดีครับ คุณพี่วัน (ขออนุญาตเรียกพี่ครับ) ผมขอสมัครเป็นสมาชิกติดตามการผจญภัยของคุณพี่เอ็กซ์ด้วยครับ เริ่มอ่านตั้งแต่หน้าแรก จนถึงหน้า ๒๔๙ ใช้เวลา ๑ เดือนพอดี ได้เจอเรื่องเล่า นักขุดกรุฯ นี้ เนื่องจากต้องการหาพระเครื่องของพระอาจารย์หลวงพ่อกวยย้อนยุคไว้ใช้ติดตัว แทนที่องค์ที่ใช้อยู่ แต่มีผู้รู้บอกว่าไม่ใช่ ให้หาพระย้อนยุคมาใช้แทน ที่บอกว่าไม่ใช่ของพระอาจารย์หลวงพ่อกวย เพราะ ผมขับรถตกถนนด้านคู่ขนานกับสายเอเซีย ช่วงวังน้อย มุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ เวลาประมาณ สี่ทุ่มเศษๆ ของวันที่ 7 มกราคม ที่ผ่านมา และทำให้เชื่อในพุทธคุณว่ามีอยู่จริง เพราะผมไม่เป็นอะไรเลย แล้วโพสต์เล่าเรื่อง,โชว์สภาพรถ(หลังจากลากขึ้นมาแล้ว) และถ่ายรูปพระที่คล้องคอ ผู้รู้ก็บอกว่าไม่ใช่ของหลวงพ่อกวย เป็นเหตุให้มาได้อ่านเรื่องดีๆ และ สอนกันในสิ่งที่ดี ขอบคุณมากครับ อนึ่งผมขอลงชื่อร่วมลุ้นพระ ด้วยคนครับ

 

น้องฤทธิ ราตรีสวัสดิ์เมื่อีคืน
ผมข้ามมาตอบคืนนี้ ต้องขออภัย

งานหลวงอย่าขาด งานราษฏร์อย่าพลาด
ดีแล้วครับน้องฤทธิ หลายวันเยี่ยมหนก็ได้

สวรรค์ทางจิต ไปบ่อยครับ แต่บางทีก็เหลวไหล
มโนนึกเรื่อยเปื่อยเอาเอง อย่างลป.ดูลย์ท่านว่า
"ที่เห็นนะจริง แต่สิ่งที่เห็นไม่จริง"!

ประโยคนี้พ่อท่านเฟื่อง วัดธรรมสถิตย์ ระยองก็พูดไว้