เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอบคุณมากครับพี่ พอผมดีขึ้นลูกดันป่วยอีก พี่ก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับอากาศกรุงเทพเปลี่ยนแปลงแปลกๆๆ

 

พอลลูชั่นมันเยอะครับ
แต่ละวันบนท้องถนนน่ากลัวมาก
ขอให้แข็งแรงเร็ว ทั้งพ่อ-ลูก เพี้ยง

เขียนเรื่องนี้แล้ว ผมยังอยากเข้าป่าอีกสักรอบ
รอท่านสุฯรีไทร์เมื่อไหร่ จะวานท่านเป็นไกด์-ฮ่า

 

อ้อ...ลูกน้องส่งพระท่านเคทีฯแล้วครับ
Eh 8596 6353 1 Th เจอซองมหึมาอย่าตกใจนะ
ซองเล็กที่ไหนก็หมด บอกว่าใกล้ปีใหม่คนส่งของเยอะ

ผมคิดจะเอารายชื่อสำรองขึ้นมาแจกพระ
ไปหลังปีใหม่กันดีกว่า...โปรดรอนิดครับ
ซองส่งของหายากจริงๆ กล่องเล็กก็ขาด

 

คนเป็นกลอนนอนเปล่าก็เหงาจิต
หมึกน้ำมิตรน้องชาติมากมวลถ้อย
ล้นไมตรีมีการุณเชียร์ขึ้นดอย
โปรดอย่าคอยปล่อยอักษรป้อนท่านพลัน!

ขอบคุณน้องชาติ หายไปหลายวัน
กะลังคิดถึงกลอนเพราะๆอยู่พอดี
ยังกับมีพลังจิตส่งถึงกันเชียว-ฮ่า

 

อีกหนึ่งชุดที่เข้ากับเนื้อหา
ไม่ต้องแปล มิต้องตีความ
มีแต่ต้องตีมือให้น้องต้อดฯ

 

ทำนองนั้นแหละครับ น้องสกายฯ

 

ทะเลบัวแดง สุดยอดแห่งความงามคลาสสิค ชวนตะลึงจริงๆ
ยินดีมากครับน้องบีเอ็ม ที่กระทู้นี้มีส่วนเป็นกระบอกเสียง
กระจายข่าวไปอีกมุม ให้นักท่องเที่ยวแวะไปเยือนกัน

เออ...แต่ว่าหนุ่ม-สาวชุดขาวในภาพ เป็นน้องบีเอ็มรึเปล่า?
สวย-หล่อเหมาะสมกันจัง เข้าเฟรมได้ยอดเยี่ยม

 

ครับ เป็นอย่างที่ท่านว่ามาทุกประการ
แต่เราอ่านการดำเนินเรื่องให้เพลินนะ
ขอบคุณนักอ่านที่ยอดเยี่ยมเช่นท่าน

 

เช่นกันครับ น้องน็อตฯ

 

จริงครับ ท่านพญานาค เอากล้องคูณ10ส่อง
ยังเห็นมากมายน่าทึ่ง อายุพระกว่าสี่สิบปี
เก็บไว้ดีมาก เนื้อหาแห้งสนิท
ถูกไอเหงื่อเมื่อไหร่ฉ่ำซึ้งทันที
ผมใช้เอง รู้ดีครับ...ถ่ายรูปชัดเจนมาก

 

ครับ เนื้อสวยจริง

 

ถูกต้องทุกประการ ดังที่ร่ายมาครับท่านชัยฯ
ธรรมะคือคุณากร ของแท้และแน่นอน!

 

ตามที่ว่ามานั้นเลย น้องบานชื่น

 

ยินดีด้วยครับ
อุตส่าห์จำสำนวนน้าเทิ่งได้
แสดงว่าเป็นคนรุ่นไม่ใหม่นัก

 

ขอบคุณท่านบัวแรกแย้ม เป็นแค่ น้า อา พอ
เรื่องพระเนื้อลอก เดี๋ยวผมส่งให้ใหม่
พระท่านอายุเกือบครึ่งร้อยปีแล้ว
เก็บรักษานานมาก เนื้อแห้งจัด
ต้องใช้สักหน่อยถึงจะหนึก นุ่มงาม
อย่าเพิ่งเอาเลี่ยมเลยครับ เดี๋ยวยิ่งพัง
รอองค์ใหม่ ผมค่อยส่งให้ เมื่อมีซอง
ก่อนปีใหม่แน่นอน-ไม่ลืม!

 

โพสท์เยอะมาก ใช้เวลาพอควร
แต่ก็คุ้มสำหรับน้ำใจทุกท่าน
ที่เสียเวลาอ่าน เปลืองเวลาโพสท์

เข้าเรื่องกันต่อ ขอเขียนแพ็บ

 

ขอขอบคุณท่านพี่ที่คิดถึง
ความทราบซึ้งน้ำใจค่าใหญ่หลวง
คือรักแท้มิตรดีมิใช่ลวง
สุดแหนหวงไมตรีที่พี่ทำ

ภารกิจมากมายหลายอย่างยิ่ง
เลยต้องชิ่งจากทู้ดูน่าขำ
กลับมาอ่านถูกใจในสิ่งนำ
จะจดจำเป็นครูคู่สอนตัว....


....................
ติดงาน ขาวดำ ของ คุณแม่เพื่อนๆ ติดกัน 2 งาน ครับ
เลย ไม่ได้มาเมนท์

ตามอ่านเมื่อคืน กับ วันนี้.....

ขอบคุณครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ฝนไล่ช้างผิดฤดูกาลด้านนอก ซาเม็ดหยุดกระหน่ำ พายุงวงช้าง บิดเกลียว
รอบสุดท้าย ก่อนสลายตัว พุ่งขึ้นสู่เบื้องบน ทิ้งไว้แต่ความเงียบ เหมือนเหนือภู
ไม่เคยบังเกิด เหตุการณ์นรกแตกใดๆเลย!

เสียงหัวเราะกังวานดุจใครเคาะระฆัง ก้องไปทั่วขุนเขา เสียงของผู้หญิง วิ่งวนไป-มา
ให้ทุกคนได้ยินถนัดหู เป็นเสียงไม่ต่ำกว่า 2คน

ฝนซา น้ำแห้งเหือดปานเสกด้วยเวทย์มนต์ชั้นสูงที่อาจารย์เลิศไม่มีทางทำได้
หนทางลงจากยอดเขานมโต โปร่งโล่ง ท้องฟ้าใสสวย ลุงพรานนำทางไต่ลง
แนวเดิมอย่างระวัง ไม่มีการพูดจากันแม้ประโยคเดียว ร่างเปียกปอน กระปลก
กระเปลี้ย มอมแมม ราวตุ๊กตาเสียกบาลของทุกคน ทำให้บักสมกับ2ลูกหาบ
งุนงง แต่ชาวคณะเดินดุ่มๆไม่มองกัน เข้าถ้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดเนื้อตัว...

ทุกคนเหมือนเป็นบ้า ใบ้ หรือถูกตัดลิ้น อาหารที่บักสมกับลูกหาบเตรียมไว้ก็ไม่สน
นั่งจับเจ่า ไม่ก็หงายหลังนอนผลึ่ง เอามือก่ายหน้าผาก

มีเพียงลุงพราน ที่สะกิดบักสม ออกห่างชาวกรุง ไปคุยนอกถ้ำ

"พวกหาของลำบากหนัก ไอ้สม เราหาทางตามนายทหารกับนายหญิงกันเถอะ"!

บักสมพยักหน้ารับ อย่างมุ่งมั่น..."ใช่ลุง...มัวหาของ พี่เราตายก่อนพอดี มีไรกินกัน
รึเปล่า ก็ไม่รุ"?...ไอ้น้องรักเลือดอิสาน พูดด้วยวาจา กลั่นจากใจจริง!

ลุงพรานพยักหน้าหงึกหงัก สั่งบักสมจัดข้าวของอย่ารอช้า ตัวแกเองเดินไปหาเหล่า
ชาวกรุง แจ้งเจตน์จำนงค์...คุณชาติกระโดดผลุงขึ้นยืนทันที

"ผมไปด้วย ลุงกับปืนโบราณ2กระบอก เจอะไอ้ลายหรือช้าง แย่แน่ เอาไม่อยู่หรอก"

เหตุผลคุณชาติน่าฟัง ลุงบอกตกลงไปกัน คุณเทพก็เห็นดี แต่ขอถามหน่อย ลุงจะตาม
คุณนงกับน้องพราน อย่างไร?

ลุงเฒ่าหยิบเศษไม้แล้วขีดแผนที่ยึกยือบนพื้นดิน แกวาดตามที่ตัวเองเข้าใจ
อธิบายช้าๆ...ช้ามาก เพราะต้องนึกทุกคำพูด

"ถ้ำที่เราเข้าไป เดินตามแนวนี้"...ลุงขีดเส้น เค้นความทรงจำของนักตามรอย
ผู้เยี่ยมยุทธแห่งขุนเขา... จากสมองน้อยๆ ที่ไม่มีวันเป็นอัลไซเมอร์ หรือโรค
ประสาทเสื่อมหลงลืม เพราะแกเป็นคนอารมณ์ดี ไม่เคยเอาเรื่องมารกสมองให้
เครียดเหมือนคนเมือง

"มันเลี้ยวแบบนี้ ทะลุอย่างนี้ ลุงจะเดินบนดินตามรอยไป...ใต้ดินต้องมีทางทะลุขึ้น
ตรงไหนสักแห่ง ไม่น่าไกลจากนี่ เดินสักยอดหรือสองยอดเขา"...แกสรุป ปิดฉาก
การวาดแผนที่ อันง่ายที่สุดในโลก ให้ชาวกรุง ฟังไป งงไป...!

แต่เชื่อเถอะ...ถ้าจะมีใครในโลกนี้ หาคนพลัดหลงป่าตะนาวศรีเจอ...มีลุงพรานเฒ่า
คนนี้แหละ คนนึง เผลอๆ มีแกหาได้แค่คนเดียวด้วยซ้ำ ในยามนี้

คุณเทพตกลงให้ไปกันได้ แกกับอาจารย์รอเป็นกองหลังอยู่ที่ถ้ำ ให้เวลาหาไม่เกิน
3วัน พลาดจากนั้นต้องกลับมาก่อน จัดเสบียงให้พอตามนั้น มีคุณชาติไปด้วยก็ดี ทั้ง
อาวุธทันสมัย นาฬิกา เข็มทิศ อาหารเพียบ...2ลูกหาบไม่ต้องไปให้เกะกะ

ขบวนหาคนหาย แทนการหาเหล็กไหล... ออกเดินทางไม่รอช้า ลุงเฒ่านำทางไป
หลังถ้ำ แต่ฉีกแนวออกจากทางน้ำซับ เป็นทิศตะวันตก ตามเข็มทิศนาฬิกาคุณชาติ
ลุงนำลงภูอีกด้าน เป็นป่ารกทึบ สลับกับก้อนหินภูเขาโตๆ เบื้องหน้า ด้านล่างที่มอง
เห็นคือ...ดงทึบ!

อันตรายมากมาย น่าจะรออยู่ข้างหน้า เพราะดงนั้น ลุงสารภาพตามตรง...ไม่เคยไป
แต่ถ้าวาดเส้นจากเบื้องนภากาศ เป็นแผนที่อากาศให้ทาบกับเส้นทางถ้ำใต้ดิน
ก็ต้องเดินตามแกว่า

น่าขันพิลึก คณะหาเหล็กไหล ออกเดินทางหนแรก ทีมใหญ่ 9ชีวิต แต่ตอนนี้
อาถรรพ์เหล็กไหล อาถรรพ์เจ้าถ้ำ ทำทีมกระจายเป็น 3 ทีมย่อย

2 ชีวิตอยู่ใต้ดิน... 3ชีวิตกำลังมะงุมมะงาหรา หาทางลงดอย อีก4ชีวิตรอคอยอยู่บนถ้ำ...
จะมีใครสังเกตห็นความพิกล พิการ ของชาวคณะหรือเปล่า ก็ไม่รู้?

ยังมีโชคดีประการเดียว อาถรรพ์ที่ทำทีมแตก ขจัดพลัดพรายกระจายทั่วป่าตะนาวฯ
แต่มันยังไม่คร่าชีวิตใคร ไปเป็นประเดิม!!!

 

เขียนม้วนเดียวยาวเฟื้อย อ่านกันให้ชุ่ม
รอบค่ำค่อยมาฉ่ำทรวงอีกยกครับ
พักสายตา พักนิ้วกันก่อน สวัสดีทุกท่าน

 

อิ่มเอมแทนมื้อเย็นครับท่านพี่ อาหารสมองนี่ทำเราอิ่มได้เหมือนกันนะครับ ขอบคุณที่ทำให้ผมประหยัดไปอีกมื้อหนึ่ง