ขอปรึกษาท่านผู้มีอภิญญาสูง

เป็นอย่างนั้นจริงๆ ค่ะ ไม่เคยทำร้ายเลย ที่ใครต่อใครเคยพูดถึงเธอมันผิดไปหมดเลย เธอโกรธผู้คนที่ว่าหรือพูดถึงเธอไม่ดีค่ะ เจ็บปวดกับสิ่งที่ได้รับคนกล่าวโทษเธอทั้งที่ไม่รู้ความจริง เราไม่ได้ต้องการให้เธอสยบหรือยอมทำตามที่เราขอ เราอยากให้เธอไปเกิด ไปในที่ๆควรไปจริงๆ การสะสมบารมีด้วยการช่วยคนเป็นสิ่งดี เรายินดีให้เธออยู่ทำสิ่งดีๆค่ะ แต่ก็อยากให้เธอไปดี ดีกว่ามีห่วงกังวล ไม่ว่าเราเคยมีความผูกพัน จะเป็นสามีหรือเป็นใครก็อยากให้เธอวางเราเมื่อในอดีตทิ้งไป แล้วไปสู่สุคติ อยากจะขอแนวทางปฏิบัติที่จะทำให้เธอหลุดพ้นอย่างที่เธอขอ แบบเป็นขั้นเป็นตอน เชื่อว่าตอนนี้เธอคงไม่ทุกข์ทรมานมากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เราจะส่งเธออย่างที่เธอขอ เก็บความรู้สึกเอาไว้ระลึกนึกถึงเธอแต่สิ่งดีๆ ก็พอค่ะ

 

กระทำให้ตนเป็นผู้ไปดีก่อน
แล้วเขาจะไปดีเอง
ภาวนาๆๆ

 

ยอมรับค่ะ ว่ากายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ยังมีกิเลสอยู่ในระดับที่ไม่ได้ปฏิบัติ เธอมีแต่ความทุกข์ใจ อาจจะท้อแท้ใจที่เราไม่ใช่คนที่มีพื้นฐานจิตใจที่ดีนัก อาจจะต้องใช้เวลาอีกนาน เธอจะอยู่รอวันนั้นเลยหรอค่ะ มันเป็นการรอที่ไม่มีจุดหมาย เราสร้างห่วงทุกข์ให้เธอเพิ่มจะไม่ยิ่งบาปหรอคะ บางทีก็เสียใจจริงๆ แต่ก็ทำให้เธอไปเรื่อยๆ

 

ขอบคุณมากค่ะคุณนพ รู้สึกว่าพักหลังๆ มานี่เธอจะหวงยังไงชอบกลรุสึกเคืองๆที่หน้าอกนิดๆ มั่นใจว่าไม่ใช่กล้ามเนื้อ แต่ก็อาจเป็นเพราะหวังดี

 

ครับยังไงก็ค่อยเป็นค่อยไปครับ
เด่วรอดูว่าจะเบาขึ้นบ้างไหมนะครับ
หลังจากนี้

 

ค่ะ พระท่านว่าบางทีวิญญาณอาจมีบางอย่าง ไม่เรียกว่าของดีกว่าเพราะเธอไม่ใช่แม่มดหมอผี อาจจะทำเพื่อให้รู้ว่าเธอยังอยู่น่ะค่ะ แรกๆ เธอมาอาการจะไม่ค่อยดีเลยเสียวลำคอและธาตุแปรปรวนมาก แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว เพราะส่วนตัวเรามองไม่เห็นน่ะค่ะ อาจจะเป็นวิธีเดียวที่ทำให้รุ ถ้าเธอยังมีห่วงเราก็ยิ่งลำบากใจ เธอจะรอถึงเมื่อไหร่ถึงจะไปสู่สุคติ ปฏิบัติก็มีสิ่งรบกวนจิตใจมาก แต่ก็พยายามทำอยู่ค่ะ ตอนนี้ไม่อยากจะหนีด้วยการไม่รับรู้เลยลองค้นหาที่มาที่ไปของเธอ อย่างน้อยก็ได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ของต่างชาติ แต่เวลาดูก็ไม่รุสึกว่าเราเคยอยู่ที่นั่นเลยค่ะ ดูแล้วเรารุสึกสงสารเธอมากกว่ากับสิ่งที่เธอได้รับจากสามี อดีตกลับไปแก้ไขไม่ได้ คงได้แค่ทำบุญอุทิศให้เธอไปเรื่อยๆ หรือใครพอมีคำแนะนำดีๆ ก็ยินดีรับฟัง และขอบคุณมากๆที่เข้ามาตอบคอมเม้นนะคะ

 

ถอนความเป็นตัวตนพิจรณาที่สังขารภายในหรือภายนอกครับหรือทั้ง2 ทาง อย่างคำว่า " ว่าง " กำหนดจิตยังไงครับ และต้องพิจรณาในสมาธิหรือในฌานครับ

 

:'''(

 

ไม่ได้มีเจตนาให้เรากลัวครับ แต่ประมาณว่า เห็นอะไรไปทั่วที่คนอื่นไม่เห็น เห็นได้ยินเสียงด้วย จริงๆจะว่าเสียงนี่มันได้ยินด้วยมโนมากกว่าไม่ใช่หูได้ยิน แต่ภาพนี่เห็นทั้งที่ลืมตาหลับตา แต่ไม่มีไรมากหรอก ถือว่าธรรมดาและ

 

มันคล้ายๆกับหลอนนะ ถ้าสัมผัสจรกสมาธิอาจเป็นเรื่องจริงค่ะ แต่ที่เราได้ยินคือได้ยินจากหูขณะมีสติ นั่นคือเธอเรียกชื่อเรา อาการที่เราสัมผัสได้ยินกับหู มันก้อคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง แต่ที่เราเห็นถ้าไม่ใช่ผ่านตาเนื้อเราเองก้อยังไม่แน่ใจค่ะ เด่วคงชินไปเอง เขาอาจมาขอส่วนบุญ

 

เราว่า
พี่ริว...จิตสัมผัสน่าจะตอบได้นะ

 

อยากฟังจากปากคุณริวเช่นกันค่ะ แต่เป็นคนของประชาชนย่อมเข้าถึงยาก บางทีก็สัมผัสไม่ได้ มันแล้วแต่เขา ไม่ได้มาตลอดเวลา