คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ประสบการณ์พระพุทโธน้อยและของอธิษฐาน

สาธุครับน้องโน๊ต ^^

 

สวัสดีครับน้อง kengeg ^^

 

กราบคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ครับ

สวัสดีครับคุณเชษฐ์ และ สวัสดีลูกหลานคุณแม่ทุก ๆ ท่านด้วยครับ

สาธุ...ร่วมอนุโมทนาบุญกฐินวัดบ้านศาลาด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

กราบเท้าคุณแม่บุญเรือนที่เคารพ
สวัสดีคุณเชษฐคุณแควใหญ่คุณลิปโป้
และเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่านมีความสุขสุขภาพแข็งแรง
เงินทองไหลมาเทมาทุกท่านครับ

 

กราบคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติมครับ สวัสดีพี่st-antique, พี่รุ่ง, พี่Nipon 57และลูกศิษย์คุณแม่ทุกๆท่านครับ ขอให้โชคดีมีแต่ความสุข ร่ำรวย ร่ำรวย กันทุกคนนะครับ

 

สาธุครับพี่เล็ก

 

กราบคุณแม่บุญเรือนด้วยความเคารพครับ
สวัสดีพี่เชษฐ์ พี่น้องทุกท่านครับ
ขอให้ทุกท่านโชคดีทุกคนนะครับ

 

กราบคุณแม่บุญเรือน

สวัสดียามเช้าพี่st-antiqueและทุกๆท่านครับ
อนุโมทนางานกฐินด้วยนะครับ
สาธุ

 

กราบคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ที่เคารพยิ่ง
สวัสดีครับลูกหลานและศานุศิษย์คุณแม่ฯทุกท่าน​

เริ่มต้นวันที่สองของการทำงานกันแล้ว ขอบารมีคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม มอบพรให้ลูกหลานทุกท่านได้ทำงานอย่างมีความสุข การงานทุกอย่างราบรื่นมีผลสำเร็จด้วยดีทุกสาขาอาชีพ สิ่งใดหวัง สิ่งใดปรารถนาหากไม่เกินกรรมขอให้ได้รับโดยทั่วหน้ากัน ขอบารมีคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม เป็นที่พึ่งด้วยเทอญ

 

สวัสดีครับน้องไชยยันต์ ^^

สาธุครับ

 

สาธุครับ

 

นิ่วในถุงน้ำดี

ม.ร.ว.ไกรเทพ เทวกุล บันทึกไว้ดังนี้

“เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๙๔ ข้าพเจ้า ม.ร.ว.ไกรเทพ เทวกุล ป่วยมีอาการแน่นจุกเสียดทุกๆ เดือน บางที ๒ ถึง ๓ เดือนต่อครั้ง ครั้นถึงเดือนเมษายน พ.ศ. ๒๔๙๕ รู้สึกว่าอาการเช่นนี้มีมากขึ้นจนทนแทบไม่ได้ เช่น หายใจไม่ออก ข้าพเจ้าจึงได้ไปปรึกษาแพทย์ปริญญาที่ข้างบ้าน นายแพทย์ผู้นั้นได้ฉีดยาและให้ยารับประทาน อาการก็ค่อยทุเลา ต่อมาจากนั้น ๒ ถึง ๓ วัน ก็เป็นอีก นายแพทย์ผู้นั้นแนะนำว่า ควรไปเอ๊กซเรย์ดู เพราะสงสัยในอาการนั้นคงเนื่องมาจากถุงน้ำดีอักเสบ ข้าพเจ้าก็ปฏิบัติตาม ปรากฏตามฟิล์มเอ๊กซเรย์ โดยนายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญแผนกนี้ ลงความเห็นว่า เป็นนิ่วในถุงน้ำดี แนะนำให้ทำการผ่าตัดทันที ข้าพเจ้า ได้มาปรึกษาคุณป้าบุญเรือนถึงอาการเจ็บป่วย ตามที่กล่าวมาแล้วข้างต้น คุณป้าบุญเรือน ได้เอ็ดข้าพเจ้ามากมายว่า ทำไมไม่มาปรึกษาฉันตั้งแต่แรก ถ้าอยากตายก็เชิญไปผ่าได้ ข้าพเจ้าว่า ไม่ผ่าละต้องเชื่อคุณป้าเสมอ เพราะนับถือตั้งแต่รู้จักกันมาเป็นครั้งแรก คุณป้า จึงให้ข้าพเจ้ารับประทานไพลและน้ำอธิษฐาน กับทั้งได้ให้ปูนอธิษฐานไปทาตามบริเวณหน้าอกและท้อง เว้นวันสองวัน ท่านก็นวดให้ข้าพเจ้าหนหนึ่ง ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติตามโดยเคร่งครัด อาการที่กล่าวแล้วก็ค่อยทุเลาและหายภายในเดือนนั้นเอง คุณป้าบุญเรือน ให้ไปฉายเอ๊กซเรย์ดูใหม่ ข้าพเจ้าก็ปฏิบัติตาม กับได้นำฟิล์มทั้งเก่าละใหม่มาเทียบกันดู ปรากฏว่า ในแผ่นแรก มีวงกลมสีขาวประมาณเท่าเหรียญสองสลึง ส่วนในแผ่นเอ๊กซเรย์ทีหลังไม่มี คงดูเป็นปกติเหมือนธรรมดา นายแพทย์บอกว่า ในบริเวณถุงน้ำดีไม่มีก้อนนิ่วแล้ว การที่ข้าพเจ้าหายจากโรคนิ่วในถุงน้ำดี ก็เพราะข้าพเจ้าเชื่อในคุณธรรมของพระพุทธเจ้ากับทำตามคำแนะนำสั่งสอน และเชื่อคำพูดจริงของคุณป้าบุญเรือน โตงบุญเติม จึงขอบันทึกเรื่องนี้เพื่อเป็นสักขีพยาน แด่คุณป้าบุญเรือน ซึ่งเป็นที่เคารพและนับถืออย่างสูงของข้าพเจ้า”

 

ไตอักเสบ

"ข้าพเจ้า นายพลตำรวจโทหลวงวิฑิตกลชัย (เนื่อง ทองโสภิต) ได้ป่วยเป็นโรคเยื่อตาอักเสบ เมื่อเดือนตุลาคม ๒๔๙๓ มีอาการปวดเจ็บตามข้อต่างๆ เช่น ข้อเท้า ข้อมือ ข้อเข่า ข้อนิ้วมือ ข้อนิ้วเท้า ได้จัดการให้แพทย์แผนปัจจุบันรักษาเป็นเวลาหลายเดือน แต่มีอาการทรงกับทรุดเรื่อยมา

ภายหลังคุณป้าบุญเรือน โดงบุญเติม ได้ตรวจดู ปรากฏว่า เป็นโรคไต แต่คุณป้าบุญเรือน มีกิจธุระจำเป็นต้องไปเชียงใหม่ จึงไม่มีโอกาสจะช่วยเหลือข้าพเจ้าได้

ขณะนั้น มีนายแพทย์หลายนายได้ตรวจอาการไข้ของข้าพเจ้า แต่ไม่ปรากฏว่ามีโรคเกี่ยวกับไตประการใด

ครั้นคุณป้าบุญเรือนกลับจากเชียงใหม่แล้ว อาการไข้ของข้าพเจ้าทรุดหนักลงมาก เพราะนายแพทย์แจ้งว่า มีโรคอย่างอื่นแทรกแซงอีกหลายอย่าง เช่น วัณโรค ลำไส้อักเสบเรื้อรัง หัวใจอ่อน ไข้จับสั่นเรื้อรัง โรคขัดข้อ

ส่วนโรคที่สำคัญนั้นคือ ไตอักเสบเรื้อรัง ดังที่คุณป้าบุญเรือนบอกไว้แต่ครั้งก่อน นายแพทย์แจ้งให้ทราบว่า ข้าพเจ้าต้องตายแน่นอน ให้บุตรภรรยาเลือกเอาว่า จะให้ข้าพเจ้าตายที่บ้านหรือที่โรงพยาบาล ถ้าตายที่โรงพยาบาลก็จะมีเวลานานต่อไปได้อีกบ้าง

บุตรภรรยาของข้าพเจ้า จึงพร้อมใจกัน ส่งข้าพเจ้าไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลศิริราช เมื่อวันที่ ๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๔๙๔

ขณะนั้น นายแพทย์ที่โรงพยาบาลทั้งหมดแน่ใจว่า ข้าพเจ้าต้องตาย แต่คุณป้าบุญเรือนได้พิจารณาดูด้วยกระแสญาณ เห็นว่า ข้าพเจ้ายังมีหวังอยู่

คุณป้าบุญเรือนจึงกำหนดจิตเป็นสมาธิอธิษฐานสาคูเม็ดเล็ก ให้บุตรภรรยาข้าพเจ้าทำสาคูเปียกให้ข้าพเจ้ารับประทาน

บุตรภรรยาของข้าพเจ้า ก็ปฏิบัติตามที่คุณป้าบุญเรือนสั่งทุกประการ ข้าพเจ้าก็ทุเลาขึ้นตามลำดับ จนถึงต้นเดือนมีนาคม นายแพทย์แจ้งให้ทราบว่า ข้าพเจ้าอาจไม่ถึงแก่ความตาย แต่จะต้องเป็นคนพิการไม่สามารถทำการงานได้ เนื่องจากข้าพเจ้ามีอายุ ๕๗ ปีแล้ว

คุณป้าบุญเรือน ได้ไปเยี่ยมข้าพเจ้าที่โรงพยาบาลศิริราช ข้าพเจ้าจึงเรียนให้คุณป้าทราบ แต่คุณป้ายืนยันว่า จะจัดการให้ข้าพเจ้าหายเป็นปกติ ให้รับราชการช่วยชาติบ้านเมืองได้ต่อไป และกำหนดให้ข้าพเจ้ากลับบ้านในวันที่ ๑๘ มีนาคม ๒๔๙๔ ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติตาม และรักษาร่างกายตามคำแนะนำของคุณป้าบุญเรือนตลอดมา

เมื่อกลับไปอยู่บ้านแล้ว ข้าพเจ้าได้แข็งแรงขึ้นเป็นลำดับ ได้ไปทำงานตามหน้าที่แต่วันที่ ๑๘ เมษายน ๒๔๙๔ ไม่มีอาการเจ็บไข้ประการใด

ข้าพเจ้า สามารถไปตรวจราชการต่างจังหวัดได้ และไปทำงานตามปกติตลอดวัน บางทีต้องไปปฏิบัติหน้าที่ในเวลาค่ำคืนจนถึงยี่สิบสี่นาฬิกา (๒ ยาม) ก็ไม่รู้สึกอ่อนเพลียประการใด ผู้บังคับบัญชาหลายนายชมเชยว่า ข้าพเจ้าแข็งแรงและสดใสดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเจ็บป่วย

การที่ข้าพเจ้าหายโรคครั้งนี้ นับว่าคุณป้าบุญเรือน โตงบุญเติม ได้ช่วยชีวิตข้าพเจ้าอย่างแน่แท้ เพราะนายแพทย์ผู้สามารถก็ยังรู้สึกพิศวงว่า ข้าพเจ้าหายจากโรคได้อย่างไร เพราะแต่ก่อนมาผู้ใดป่วยเป็นโรคไตถึงระยะที่ข้าพเจ้าเป็นนี้ ไม่เคยมีผู้ใดรอดตายเลย

แม้เมื่อข้าพเจ้าหายมาแล้ว เมื่อมีคนไข้มีอาการอย่างเดียวกับข้าพเจ้า นายแพทย์ได้ดำเนินการรักษาพยาบาล เช่นเดียวกับข้าพเจ้า แต่ก็ยังไม่มีผู้ใดหายเหมือนข้าพเจ้าแม้แต่สัก ๑ คน"

ในวันที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๔๙๓ คุณแม่บุญเรือนได้เป็นผู้นำในการทอดผ้าป่าที่ศาลาสันติสุข ศาลาแดง

และในช่วงปลายปี ๒๔๙๓ นี้ คุณแม่บุญเรือนได้ไปเชียงใหม่ ๑๘ วัน

 

พ.ศ. ๒๔๙๔

ประมาณกลางปี พ.ศ. ๒๔๙๓ คุณแม่บุญเรือน ได้รักษาโรคต่อมไทรอยด์อักเสบให้กับ นางลำใย กลางสุข ซึงเธอได้บันทึกเรื่องดังกล่าวไว้ดังนี้

ดิฉันอยู่บ้านเลขที่ ๑๑๔ ตรอกสุเหร่าเก่า ข้างตลาดพระยาไกร พระนคร เมื่อประมาณกลาง ปี พ.ศ. ๒๔๙๓ ดิฉันเป็นโรคชนิดหนึ่งที่คอ บริเวณลูกกระเดือก มีอาการบวมนูนขึ้นมา ดิฉันรู้สึกปวดศีรษะบ้าง ใจคอหงุดหงิด ไอบ้าง เวลาฟ้าร้อง รู้สึกกลัวมาก คิดว่าจะตายท่าเดียว อาการ ดังกล่าวทวีขึ้นทุกที และคอบวมมากขึ้นผิดปกติ โตเท่าผลหมากดิบขนาดใหญ่ ดิฉันจึงไปปรึกษาแพทย์ผู้หนึ่งซึ่งรู้จัก แพทย์บอกให้ดิฉันไปทำการผ่าตัดเสีย จึงจะหาย แต่ดิฉันไม่ยอมผ่าเพราะกลั พอพ้นฤดูฝนปี พ.ศ. ๒๔๙๔ แล้ว ดิฉันจึงได้มาหาคุณแม่บุญเรือน ที่บ้านสามัคคีวิสุทธิพร้อมกับซื้อปูนมาด้วย คุณแม่บุญเรือนได้ไล่ให้ดิฉันกลับให้ไปหาแพทย์ทำการผ่าตัดเสียเถิด บอกว่า ดิฉันเป็นต่อมไทรอยต์อักเสบหรือกลอยเตอร์ ยังไม่ถึงขนาดหนัก ให้รีบไปผ่าเอาออกเสีย เพราะว่าข้างในเป็นเหมือนขี้มูกแข็งๆ แต่ดิฉันไม่ยอมกลับ ไม่ยอมไปหาแพทย์ เพราะกลัวผ่าตัด ขอให้คุณแม่บุญเรือนช่วยเถิด

คุณแม่บุญเรือนพูดว่า “ดิฉันไม่มีความสามารถหรอก แต่ถ้าจะให้ดิฉันช่วยจริงๆ ก็ลองมาทาปูนดูสัก ๔ วัน ถ้าไม่ยุบก็ต้องไปผ่า”

ดิฉัน ก็มาหาคุณแม่บุญเรือนทุกวันในตอนเย็นๆ ให้คุณแม่บุญเรือนทาปูนให้ ทาอยู่ ๓ ครั้งๆ ละวัน ก็รู้สึกว่ายุบลงเล็กน้อย อาการปวดศีรษะ ใจคอหงุดหงิดและไอ ก็ทุเลาลงไปด้วย ดิฉันจึงพยายามมาหาคุณแม่บุญเรือนทุกวัน ท่านก็ทาปูนให้ที่คอทุกครั้งจนหายเป็นปกติ อาการต่างๆ ก็หายไปด้วย อาการโรคประสาทกลัวฝนตกฟ้าร้องก็หายไป อาการโกรธง่ายก็หายไป จิตใจหนักแน่นเข้มแข็ง สดชื่นสบายกาย สบายใจ อย่างอัศจรรย์ เพราอาศัยคุณธรรมของคุณแม่บุญเรือนโดยแท้

 

หัวใจโต

นางสาวอำนวย กลั่นกลาย บันทึกไว้ดังนี้
หนูเป็นคนไม่แข็งแรง มาตั้งแต่เด็กๆ เป็นคนขี้โรค ไม่ทราบว่า เป็นอะไร ออดๆ แอดๆ เดี๋ยวเป็นเดี๋ยวหายตลอดมาจนกระทั่งอายุ ๑๘ ปี โรคได้กำเริบขึ้นมา มีอาการปวดตามข้อ แน่นในอก นอนไม่ได้ ต้องนั่งพิงอยู่ตลอดเวลา รับประทานอาหารไม่ได้อยู่ ๕ วัน ภายใน ๕ วันนี้ หนูได้รักษาอยู่หลายหมอ เพราะหมอทุกๆ คน ที่มาเห็นอาการไข้ของหนูเข้าแล้วไม่รับการรักษา จนกระทั่งส่งมาอยู่โรงพยาบาลศิริราชเป็นวันที่ ๖ ของวันป่วย ตรงกับวันที่ ๒๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๙๔ หมอไม่บอกว่าเป็นโรคอะไร แต่นางพยาบาลบางคนเกรงใจก็เลยบอกว่า เกี่ยวกับหัวใจ ได้รับการรักษาอยู่ถึง ๒๕ วัน ก็ค่อยยังชั่ว กลับมาอยู่บ้านก็ยังไม่หายขาด หนูได้ไปตรวจ ที่โรงพยาบาลอยู่หลายครั้ง หมอได้ให้ยามารับประทาน อาการก็เรื่อยๆ ไม่หาย หมอบอกทีหลังว่า เป็นโรคหัวใจโต ต่อมาหมอก็เลยสั่งงดยา เพราะกลัวจะแก่ยาเกินไป หมอบอกว่า หน้าหนาวข้างหน้าอาจจะเป็นอีก คุณแม่กลัวจะเป็นมาก จึงขวนขวายหาหมอ ก็มีผู้แนะนำให้คุณแม่มาหาคุณหมอบุญเรือน โตงบุญเติม คุณแม่ของหนู ได้มาพบกับคุณหมอบุญเรือน เล่าอาการเจ็บป่วยของหนูให้ท่านทราบ แต่หนูก็ยังไม่ได้พบคุณหมอบุญเรือนเลย เพียงแต่คุณแม่ได้จดชื่อหนูและอายุให้คุณหมอบุญเรือนไว้ คุณแม่ ได้ขอเอาปูนอธิษฐานมาให้หนูทาตามข้อที่ปวดและระหว่างหัวใจ หนูได้ตั้งใจอธิษฐานขอให้คุณหมอบุญเรือนช่วยรักษาโรคของหนูให้หาย ในเมื่อหนูเอาปูนทาตามที่ดังกล่าวแล้ว มันก็ค่อยๆ ยุบไปที่หัวใจก็รู้สึกสบาย ตามที่ปวดบวมหายไป รู้สึกแข็งแรงขึ้นทุกวัน อาการแน่นก็หายไปด้วย จนมาถึงฤดูหนาวก็ไม่เป็นไร หนูกลับแข็งแรงเหมือนเกิดใหม่ ทำอะไรทำได้ จิตใจสบายผิดกว่าธรรมดา เพราะหนูตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยสดชื่นเหมือนคราวนี้ คุณหมอบุญเรือนช่วยเมตตาชุบชีวิตใหม่ให้หนูแท้ๆ

 

นำมาให้ลูกหลานคุณแม่ฯทุกท่านอ่านกันอีกครั้งเพื่อให้ได้รับรู้ถึงเมตตาที่คุณแม่ฯมีต่อลูกหลานตลอดมา ท่านใดที่มีญาติพี่น้องที่มีเรื่องเดือดร้อน หนักใจเรื่องการเจ็บป่วยจะได้มีอีกหนทางที่เป็นที่พึ่งทางใจและกายได้ครับ

 

วันนี้ต้องขอตัวทุกท่านพักผ่อนก่อนนะครับ พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปเตรียมสินค้าส่งให้ลูกค้าอาจจะไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายทุกท่านในช่วงกลางวันเท่าที่ควร กลับมาแล้วจะรีบเข้ามาทักทายพูดคุยกับทุกท่านครับ รวมทั้งย้อนกลับไปตอบคำถาม ข้อสงสัย กับลูกหลานคุณแม่ฯทุกท่านย้อนหลังเพิ่มเติมจากวันนี้อีกครั้ง ติดค้างไว้หลายโพสเลย อย่าว่ากันนะครับ ^^ ค่ำคืนนี้ขอบารมีคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม คุ้มครองรักษาทุกท่านให้แคล้วคลาดปลอดภัยจากภยันตรายนานา ประสบแต่ความสุข ความเจริญก้าวหน้า มั่งคั่ง มั่งมีด้วยโภคทรัพย์นานามิได้ขาด ตลอดไปเทอญ

sleeping_rbsleeping_rbsleeping_rbsleeping_rb

sleeping_rbsleeping_rbsleeping_rbsleeping_rbsleeping_rb​

 

ขอน้อมกราบบูชาคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ด้วยเศียรเกล้า
เพิ่งเคยได้มีโอกาสไปกราบคุณแม่ที่วัดอาวุธครั้งแรกครับ
สวัสดีศิษย์คุณแม่ทุกท่านด้วยครับ