ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

มารอฟัง ==>>> ตอน..อะไรจะเกิด..ก็ให้มันเกิด <<<=== ต่อครับผม

 

สวัสดีครับคุณครู _/\_
เอาเพลงประกอบมาฝากครับ เป็นเวอร์ชั่น Vinyl (แผ่นเสียง) จะได้เข้ากับอารมณ์แบบย้อนยุคครับ ^__^

A NIGHT AT THE OPERA - QUEEN (Vinyl,Full Album)
<iframe width="640" height="360" src="//www.youtube.com/embed/fqRjiECqpCM?feature=player_detailpage" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>​

 

โอ้! ขอบคุณคุณ Master Test ทำให้ได้ฟังเพลงที่พี่ modpong เปิดฟังในคืนนััน

และทำให้รู้แล้วว่าทำไม เจ้าคุณปู่ถึงไม่ชอบเพลงชุดนี้.. ก็มันคนละยุคกันจริงๆ...

ถ้าพี่ modpong เปิด Hotel california ยิ่งเข้าบรรยากาศเลย 5555

ขออนุญาตแซวสลับฉากนะครับพี่...ด้วยความเคารพ

 

มารอฟังครับ

 

......
..ขอบใจมากๆ..และชอบมาก..Mastertestศิษย์ครู...

 

.....
..หวัดดี..Bearkery..ครุฑยุดนาค..หลานลิน..Punthai..Porpek..Mrchan
..น้องรุ่ง..น้องดินสอ..mastertestศิษย์ครู..Thongchat..และ..กำธรน้องรัก..
...............................
ตอน..อะไรจะเกิด..ก็ให้มันเกิด.....
...............................
..............................
........ผมไม่ได้วางแผนสอง...ไว้หรอก..เพราะอารมณ์โกรธ..มันยังไม่สงบอบ่างสนิท..ถึงผมคิด
อะไรไป..ผมก็จะพลาดได้..เพราะผมรู้ตัวผมดี....
.....เอาแต่ว่า..ตอนนี้..ขณะนี้...ผมลงทุนเปิดเผยความในใจ..เต็มที่แล้ว...ผมว่า..ทั้งคู่รู้ว่า..ผมไม่กลัว
..และ..ผมมารู้ว่า..ตอนนี้จริงๆพวกนี้..ก็ทำอะไรผมไม่ได้..เพราะถ้าทำคงทำไปแล้ว..เพราะมีเดช
ขนาดหยุด Tape ได้..มันก็ไม่ธรรมดา...แสดงว่า..ผมก็ต้องมีอะไรในตัว..ที่ทำให้มันเกรง..(..ผมจะ
ไปเล่าตอนท้ายๆ)...ดังนั้น..พวกนี้ไม่ได้ถือ..แต้มต่อกับผม..มากสักเท่าไหร่...มันน่าจะประนีประนอม
กับผม...คงจะง่ายกว่า..ผมก็คิดไป..นี่..หลังจากที่พูดให้มันฟังกันแล้ว..ก่อนหน้าพูดไม่ได้คิด..โกรธ
อย่างเดียว........
....แต่นั่นแหละ..อะไรจะเกิด..มันก็ต้องเกิด..ถ้ามันเป็นทางลบ..ก็..ต้องหาวิธี..แก้ไขต่อไป..
....แต่ในความคิดของผม....ผมไม่ยอมแพ้มันง่ายๆหรอก....
..............เพลงของQueen..เล่น..ผ่านจุดที่เทป..หยุดไปครั้งแรก..และ..ผ่านไปจนจบเพลง....
...เอ่อ..เว้ย..ฟังกู..เหมือนกันนี่หว่า...ผมเปิดเล่นไปซัก ๕ นาที...แล้วกลับ..หน้าเทป..เล่นไปจนจบ
เพลง..(แต่ละเพลง..ประมาณ ๓ นาทีกว่าๆ)....ผ่าน...ในใจผมก็ลุ้นตลอดเวลา..ขอให้ตลอดรอดฝั่ง
...ผมเอา..เทปที่ก่อนหน้า..เล่นแล้ว STOP..มาลองใหม่หมด..เอา..กรอกลับเอามาลองที่เพลงเดิม
ทั้งหมด..มันก็ผ่านหมด.....
........โอเค...แสดงว่า..พวกมัน..ไม่หลอกผม..เราตกลงกันได้...เมื่อพูดกันรู้เรื่อง..ผมก็ปิดเทปผม..
...................แล้วผมก็..เดินออกไป..ยืนที่ตำแหน่งเดิม...แล้วก็พูดด้วยอารมณ์ที่สบายขึ้น..ทำนองนี้
(..จริงๆ..ผมจำไม่ได้ผมด..ในคำพูดจริงๆ..ถ้ามันยาวๆ..ถ้าสั้นๆยังพอนึกออก..แต่ก็ทำนองนี..
....ก็เหมือน..ตอนที่ผมโกรธ..แล้วก็..พูดยาว..ก็ทำนองเดียวกัน..แต่รายละเอียดจริงๆอาจต่างไป
บ้างเล็กน้อย.....)....
............ผมก็ขอโทษ..พวกท่านที่อารมณ์วู่วาม..แต่นับถือพวกท่านที่ให้เกียรติ..และ..เข้าใจในตัวผม
...พวกท่านอยากจะทำอะไร..ผมก็จะไม่ขัดขวางท่าน..ที่เคยทำก็ทำ..ผมก็ขอฟังเพลง..ของผมไป
เรื่อยๆ..ก่อนนอน..ก็แค่นั้น...และ..ผมก็ให้ความเคารพ..พวกท่านเช่นเดิม..ในฐานะผู้มาอาศัย..
...ซึ่งอาจจะรบกวนความสงบ..ท่านไปบ้าง..แต่ก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆ..เท่านั้น...
.......ขอบคุณที่เข้าใจผม...และอนุญาตให้ผมฟังเพลงผมต่อไปได้....
...................................
....แล้วผม..ก็..ยกมือไหว้..ทั้งสอง...ก่อนลงไปเข้าห้องน้ำแปรงฟัน..แล้วกลับมาขึ้นนอน..ดับไฟ
...แล้วเข้านอน...(ก่อนดับไฟ..ผมก็สวดมนต์ก่อน)..ไฟดับ..ไม่ถึง ๕ นาที....ทุกอย่าง..ก็เหมือนเดิม
.....ท่านปู่..ก็เริ่มเดิน....ผ่านไปสักพัก..ไอ้พวกนกเวรนั่น..ก็เริ่มประสานเสียงกันอีก...
......แต่ผมยังไม่หลับ...เพราะยังมีเรื่องที่ยังคิดไม่ตกคือ...
.......ใครเป็นคน..หยุดเทปผม....ท่านปู่..ก็คงหงุดหงิดตามลักษณะหน้า....อาจเป็นไปได้...
....หรือ..ที่อยู่ในเสา..เพราะ..เสานั้น..อยู่มุม..ห้องนอน..ด้านปลายเท้าผม...
.......เรื่องของเรื่อง..ก็คง..หงุดหงิดทั้งคู่แหละ...เพราะ..ไม่เคยฟังเพลงแบบนี้...(แม่ผมยังหงุดหงิดเลย)
.....แต่ถ้ามาคิดด้าน..พลังที่ใช้..ผมคิดว่า..น่าจะเป็นสิ่งที่อยู่ในเสา..มากกว่า..เพราะเป็นผีมานานกว่า
...ท่านปู่เยอะ..แถมเมื่อมีคนสักการะ..พลังก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ(..ย้อนกลับ..ไปอ่านเรื่อง..อาจารย์ผม
(หลวงพ่อทวี)..ปราบผีเจ้า(ผีบรรพบุรษ)...ที่วัดของท่านได้..เพื่อความเข้าใจ).....
..ก็น่าจะเหนือกว่า..ท่านปู่..และ..เรื่องแค่นี้..คงไม่ยากอะไร..สำหรับผีระดับนี้.....
.....ผมคิดไปคิดมาเรื่อย..จนหลับไปเอง.....
.......ทุกอย่างก็เริ่มจะเข้าที่...ในการพักอาศัยของผม..ก็คล้ายเดิมๆทุกคืน..ไอ้ท่านปู่..ก็ยังเดิน
เหมือนเดิมทุกคืน...ไอ้นกพิราปเวร..ก็ยังร้องประสานเสียง..การเดิน...ผมก็เปิดเทป..ฟังเพลงเป็น
ชั่วโมง..ทุกคืน..แต่พวกผี..มันไม่รู้หรอกว่า..ผม..MarK..ที่VoLumeไว้..ค่อยๆปรับเสียงให้มันดังขึ้น
ทีละนิด..ทุกคืน...แต่ก็ไม่มากมาย...แต่มันก็สะใจผม..ฮ่าๆ..กูลูกเล่น..กับ..พวกมึงมั่ง...สะใจจริงๆ
....ผมก็ยังไหว้ทั้งสอง..เช่นเดิม..ทั้งเข้า..และ..ออก...มันก็ทำเป็นธรรมชาติ..เอื้อเฟื้อเกื้อกูลกัน..
..ผมเองก็แกล้งบอกในใจว่า...นี่กูก็มีบุญคุณเหมือยกัน...คือ..สอนให้รู้จักฟังเพลงร็อค...
.................เวลาผ่านไปซัก..สองอาทิตย์..ก้มีสิ่งใหม่เข้ามา...นั่นคือ...เพื่อนผม..."ไอ้หนอง"...
..ความจริงมันชื่อ..ถนอม..แต่ผมเรียกของผม..แบบนี้..เราเป็นเพื่อนรักกันมาก..ทั้งๆที่ไม่ได้เรียน
ห้องเดียวกัน..และ..คนละ Major..ด้วย..แต่เพราะ..มันกับผม..เป็นสมาชิกเก่า..ค่ายอาสาพัฒนา
เหมือนกัน..แต่คนละรุ่น..แต่ตอนช่วงปี๔...เราช่วนกันทำกิจกรรมของค่ายฯด้วยกัน..ก็เลยสนิทกัน
.....มันมาชอบพระ..เอาก่อนจบไม่นาน..และมันก็ชอบคุนเรื่องพระกับผม..และนิสัยและอัธยาศัย..
ต้องกัน...มันเป็นคนเก่ง..และ..รอบรู้..คล่องตัวสูง...เจ้าชู้..รูปหล่อ..เหล่สาวทุกคนที่หน้าตาดี...
....จบมา..มันทำบริษัทอยู่พักนึง..แล้วค่อยมา..เข้า..รพช. หลังผม...อยู่แผนกเดียวกัน...ทางกรุุงเทพ
เข้าส่งมา..ช่วยผมชั่วคราวก่อน....ตอนที่อยู่นครพนม..ที่ผมเคยเล่าไปแล้ว..ว่าฝ่าดง..ผกค. เข้าไป
..นาแก..ไปเช่า..เหรียญพระซอง..นั่นผมก็ไปช่วยมัน...แล้วก็ตอนไปวัดโตนดหลวง..ไปหา..
หลวงพ่อแผ่ว..ด้วยกันอีกครั้ง.....
..........ผมเอง..ก็ไม่รู้ว่า..มันกลัวผี..รึเปล่า..แต่ผม..ก็ไม่ได้เล่า..อะไร..ให้ใครฟังทั้งนั้น..ทั้งไอ้ตัวแทน
..และ..ไอ้แซบ..ก็รู้เรื่องกันแค่..คืนแรก....หลังจากนั้น..มันก็ไม่รู้อะไรทั้งสิ้นอีก...
.............ไอ้หนองมาถึงโดยรถทัวร์..เราต้องไปรับมันที่..ตัวเมืองอุตรดิตถ์แต่เช้าฟ้ายังไม่ทันสางดี..
....กลับเข้ามากินข้าวเช้าที่บ้านแก่ง...แล้ว..ก็เข้าหัวงานไปเลย...ทำงานเลิกจนเย็น..กลับเข้าบ้านแก่ง
มานั่งกินข้าวเย็นกัน...ก่อนที่จะไปรับไอ้หนอง..ผมปรามไอ้ทั้งสองตัวนี่ไว้ว่า...ไม่ต้องไปเล่าอะไร
เกี่ยวกับ..ห้องเช่าผม...
......ก็นั่งกินกันจนร้านเขาปิดกัน..สองทุ่มกว่าแล้ว..เราถึงมาถึงตึกท่านปู่........
...........ตัวผมเอง..ก็ไม่ได้คิดมาก่อนว่า..จะมีเรื่องอะไร..มีเตียงเดียว..ก็แบ่งกันนอน..(โชคดี..ที่ยุค
นั้น..ไอ้เรื่องเกย์..มันไม่บ้าบอคอแตก..แบบปัจจุบัน...ผมสมัยเรียน..เวลาไปสิงหอช่วงสอบ..
ก็นอนแเบียดกับเพื่อนมาตลอด..สมันนั้น..ไม่มีใครเขามาคิด..อะไรกัน..ผู้ชายสองคน..นอนเตียงแคบๆ
..ด้วยกัน..เป้นเรื่องปกติ..แถมสมัยผมเรียนหนังสือ..ไม่มีใครรู้จักเรื่องเกย์...รู้แต่กระเทยอย่างเดียว)
...ผมก็บอกมันไปล่วงหน้าแล้ว..มันก็โอเค..เพราะพวกเรา..มันลูกทุ่ง..กินง่าย..นอนง่าย..ที่ไหน..
แบบไหนก็ได้.....
..........................ต่อตอนหน้า..(ตอน...ต้อนรับน้องใหม่..)..

 

ติดตามเข้ามาดูวันละ 4-5 รอบว่าเมื่อใดจะได้อ่าน....ของดีต้องรอ ...

 

สวัสดีค่ะ คุณลุง และพี่ๆสมาชิกทุกๆท่านค่ะ หุๆมีสมาชิกมาร่วมสยองแล้วนะคะคุณลุง เป็นกำลังใจให้คุณลุงทุกวันค่ะ

 

มารอต้อนรับน้องใหม่ด้วยคน จากสมาชิกเก่าครับ...

 

...
..โอ้ยไม่ต้องขนาดนั้นหรอก..Punthai....ผมเขียนแค่..วันละตอนเท่านั้น...
..มาตั้งแต่..กระทู้นี้เริ่มใหม่ๆแล้ว..เขียนเสร็จในNOTEPAD..save..แล้วก็
.post...ในตอนกลางคืน...ทำอย่างงี้มาตลอด..ที่ผมใส่..ชื่อตอน..ล่วงหน้า..ก็ไม่ใช่ว่า..เขียนไว้ก่อน..เพียงแต่รู้ว่า..ตอนหน้ามันจะเป็นยังไง..
...ก็แค่นั้นเอง.........
....ส่วนเขียนโต้ตอบ..เล็กๆน้อยๆ..ก็แล้วแต่จะวกมาดูที่เว็บนี้...
...ไม่แน่ไม่นอน..แต่ถ้าเรื่องเป็นตอนๆ..นี่แน่นอน..วันละครั้ง

 

.........
ฮ่าๆ...หลานลินเอ๋ย...ตัวลุงนะ..ไม่เคยสยอง..แต่ไอ้เพื่อนลุงนี่แหละ..สยองของจริง....
..............

 

รอตอนต่อไปครับ

 

ผมขอแชร์บ้างนะครับ คุณอา ส่วนผมเป็นคนเกิดวันเสาร์ ที่เขาว่าดวงแข็ง ไม่เห็นผี แต่ผมนี่แหละ เห็นตั้งแต่เด็กๆเลย แรกๆ ประมาณ 9-10 ขวบ กลับบ้านที่ลพบุรี เห็นผีเปรต วิ่งหนีขึ้นบ้าน ตกบันไดหัวแตกเลย จากนั้น เขาก็มาเยี่ยมเยือนอยู่เป็นเนืองๆ

 

ขอมารออ่านด้วยคนนะครับคุณอา

 

สวัสดีครับคุณอา. modpong.ติดตามอ่านมาจนถึงเรื่
องผี.ขอสมัครเป็นสมาชิกกระทู้ด้วยคนครับ.ทุกเรื่องที่ได้อ่านนี่เนื้อๆทั้งนั้นครับข้นคลั่ก.สุดยอดครับของแท้ย่อมมีเสน่ห์.ทองแท้ไม่กลัวไฟ.สัมผัสได้ทางตัวอักษร.อ่านเรื่องผีแล้วนึกถึงหนังสือนิยายผีสมัยก่อนเขียนโดย.ใบหนาด.น่ากลัวมาก.มีภาพประกอบโดยปรมาจารย์ เหม เวชกร ฟังนิยายผีคณะ นกฮูกก็ต้องรวมกลุ่มกันฟังไม่กล้าฟังคนเดียว..อ่านเรื่องของอา modpong แล้วมองเห็นภาพเลยครับรายละเอียดนี่เรียกว่าทุกเม็ด.สำนวนนักดนตรีครับ.แถมยังเป็นขาร็อคอีก.รุ่นอาmodpong นี่น่าจะใกล้ๆกับป๋าแหลม มอริสันนะครับ เดาเอาจากเพลงที่ฟัง และจากยี่ห้อเทปด้วย.ผมก็ลูกค้าตรานกยูงเหมือนกันครับ.ขอขอบคุณทุกเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันให้กับคนรุ่นหลังด้วยครับ.ติดตามอ่านด้วยคนนะครับ

 

สิ่งที่ได้มากกว่าเรื่องของ "ผี" คือบรรยากาศในอดีต ที่พี่ modpong ถ่ายทอดออกมาครับ

ชอบมาก ๆ

 

...หวัดดี..สวนพลู..
.....จริงๆแล้ว...หลังจากที่ศึกษาด้านนี้มาพอสมควร..อาคิดว่า..เรื่องวันเกิด..
หรือที่ว่า..ดวงแข็ง...มันมีส่วนน้อย..แต่ขึ้นกับ..คลื่นของจิต..มากกว่า...
..คือ..คนที่ไม่ได้ฝึกจิต..ควบคุมมา..มันเป็นแค่..วิทยุรับ..อย่างเดียว(..ไม่นับพวกพรสวรรค์(หรือนรก..ก็ไม่ทราบ..ขึ้นกับ..ทำดี-เลว)..ที่มีมาตั้งแต่เกิด..)...เหมือนเป็น วิทยุ AM..FM.. คือรับได้ลูกเดียว..ส่งไม่ได้..แต่ถ้าฝึกฝน..จนมีพลัง..ก็กลายเป็นพวกวิทยุ รับ-ส่ง..แบบตำรวจ..หรือ..บางคนมีพลังมาก..กลายเป็น..สถานีวิทยุ..ไปเลย....
..................
...พวกรับลูกเดียว..ก็มีแบ่ง..พวกที่รับได้หลายคลื่นความถี่..กับ..พวกที่รับได้น้อยคลื่นความถี่...แบ่งกันได้ชัด..ในกรณี..ที่อยู่กันหลายๆคน..คนนึง..ทั้งเห็น..และ..ได้ยินพูดด้วย(พวกนี้มีน้อยมาก)...อีกคน..เห็น..แต่ไม่ได้ยิน..กับ..อีกคน..ได้ยินแต่ไม่เห็น..(พวกนี้ก็มีน้อย..เช่นกัน..)..แต่อีก ๓-๔ คน..ทั้งไม่เห็นและไม่ได้ยิน...นั่นคือ..ความสามารถ..การรับคลื่น..ของแต่ละคน......
.....คนส่วนใหญ่....มีความสามารถในการรับคลื่น..ได้น้อยช่วงความถี่...
..แต่ผี..บางตัวที่มีพลังมากๆ..ก็กลายเป็นสถานีส่งแบบ..ส่งมันทุกคลื่นความถี่เลย..อย่างงี้..ทุกคนเห็นหมด....
....แล้วก็ขึ้นกับ..จิตที่พัฒนาของแต่ละคน..หลายคน..พัฒนาไปด้านอื่น..เมื่อโตขึ้น..คลื่นความถี่เดิม..ที่เคยรับได้ก็ไม่ได้แล้ว..ก็อย่าง..พวกที่เห็นผีตอนเด็ก...แล้วโตขึ้นมากลับไม่เห็นอีก...
.....อีกพวก..เคยเห็นบ้างตอนเด็ก..แต่จิตมันเสือกไปพัฒนาด้านนี้..หรือ..เพราะเจ้าตัวอยากรู้อยากเห็น..นำจิตไป...พอโตขึ้น..คราวนี้..เห็นมากขึ้นกว่าเดิมอีก.....

 

.......
...หวัดดี..และ..ยินดีต้อนรับครับ..คุณเดินตามพระ..และ..ขบคุณสำหรับคำชม....
.......................
...ความจริง...ท่านใบหนาด(..อีกนามปากกาของ ณรงค์ จันทร์เรือง)...และ..ครูเหม..ก็เป็นนักเล่าเรื่องผี..ระดับคลาสสิกทั้งคู่..แต่ระดับชั้นและ..ความเก๋าจริงๆ..ครูเหม..เหนือกว่า..แกเก่งทั้งเล่า..และ..เขียนรูป
...ผมถือว่า..แกนี่อันดับหนึ่ง..ของการแต่งเรื่องผี..เลย...
...................................
....แหลม..แก่..กว่าผมไม่กี่ปี..แต่ดังมานาน..ตั้งแต่ฐานบินโคราช..
สมัยสงครามเวียตนาม...เรียกว่า..ป่าล้อมเมือง..คือ..ดังจากข้างนอก..จน..เข้ามาในเมือง..ซึ่งนับว่าแน่กว่า..ดังจากในเมือง..ออกไปข้างนอก..ในยุคนั้น..เรียกว่าตั้งแต่..ปี ๒๕๑๕-๒๕๒๐ นี่ผมว่าเป็นยุคทองของ..วงVIPเลย...ซึ่งความจริง..ทุกคนเก่งหมด..แต่โดน..บักแหลม..แย่งซีนไป..
แต่อีกคนในวง..ที่มีชื่อเสียงรองลงไป..ก็คือ..ยอดมือกลองร็อคตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน..เอกมันต์ โพธิ์พานทอง...พอVIPดั้งเดิมเริ่มแตก..อัสนี โชติกุล..ซึ่งนับถือฝีมือมหากาฬ..ของVIP..เป็นต้นทุนอยู่แล้ว..ก็รีบจองตัว..เอกมันต์ไปอยู่ด้วยเลย...
...............ผมเคยไปดูสด..เขาเล่น..เมื่อปี ๒๕๑๕ หรือ ๒๕๑๖ ผมก็จำไม่ค่อยได้แล้ว..เพลงที่ต้องเล่นทุกครั้ง(เพลงเก่ง)คือ..BEHIND BLUE EYES ของ THe WHO ..ซึ่งแหลมร้องเองอยู่แล้ว..

 

มารอติดตามตอนต่อไปครับอา

พร้อมเสพบรรยากาศเก่าๆ จากเกร็ดที่อาเล่าเพิ่มครับ

 

ที่เคยโดนแบบโหดร้ายที่สุด ก็ผีกดมุ้ง เป็นรูปมือ มาจ่อหน้าเลยครับ....โดนเคสนี้ไปที เลิกกลัวผีเลย เจอจนเกือบชิน บางทีเสียงก็ได้ยินคนเดียว มาเรียกชื่อ มาคุยด้วย แต่คนอื่นไม่ได้ยิน