ประวัติ และการดูเสือหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย

ฝากเสือน้อย 1 ตัวครับ

 

ดันหน่อย

 

ของผมหน้า13ก็ยังม่ได้คำวิเคาระเยยครับ พี่นิลศิลป์หายไปนานแล้ว

 

เงิบเลยครับ

 

เขี้ยวเสือเก่ามักจะกร่อนบ้างแล้ว ความฉ่ำของเขี้ยวจะมาก ในร่องที่กลวงจะเป็นรากฟันถ้างส่องไปด้านในจะเป็นร่างแห รอบร่องฟันมีวงทั้งหัวท้าย ลายเขี้ยวเสือจะเป็นเส้นทางเดียว (ลักษณะของเขี้ยวทั่วๆไปคือใช้กัดเยื่อให้จมเขี้ยวได้ง่ายเพราะฉะนั้นการเรียงตัวของอนุภาคแคลเซียมจะเรียงตัวไปทางเดียว) ถ้าผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยนะมาร่วมศึกษาด้วยคนนะครับ

 

สงสัยของผมอะพี่อิอิอิน่า13ครับดูให้ที

 

สงสัยแบบของผมอะพี่ลายเขี้ยวเปนแนวไปทางเดียวกันอิอิอิ น่า13อะพี่ดูให้ทีครับ

 

ช่วยดันครับ

 

สวัดดีครับ ไม่ได้เข้านานมากเลย กระทู้นี้ยังวิ่งอยู่นะนี่ ไม่น่าเชื่อเลยครับ

 

เสือที่ถึงยุค หรือที่เรียกว่า ถึงมือหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย นั้นหายากมากๆจริงๆ ซึ่งศิลป์คนที่แกะจะมีไม่กี่คนในยุคนั้นครับ ส่วนใหญ่จะเป็นลูกศิษย์ต่อจากหลวงพ่อปาน เท่าที่ดูมาร้อยทั้งเก้าสิบเก้ากว่ากว่า ไม่ถึงมือหลวงพ่อปาน เผื่อเป็นจุดไว้นิดหน่อยครับ ที่จะถึงมือหลวงพ่อปานครับ แต่คนก็ไปเล่นเป็นถึงซะเยอะเหมือนกัน แต่ยุคลูกศิษย์ก็แขวนได้ครับ

 

รับทราบครับพี่ของผมม่รู้จะใช่ของลูกสิทธ์หลวงพ่อหรือป่าวก็ไม่รู้แต่ก็ช่างครับปะสบการส่วนตัวแค่ตัวนี้ผมว่าเจ๋งแล้วครับ

 

เจ้าตัวจิ๋วอีกตัวแต่ผมว่าตัวนี้ม่เวิกแปกๆ

 

เสือ ในเรื่องของความฉ่ำ ต้องเป็นธรรมชาติ เพราะแขวนมานาน เหงื่อไคล ซึมเข้าไปในเนื้อเขี้ยว จะแลดูฉ่ำแบบเขี้ยวเทียน แบบเนื้อเทียน แต่ถ้ามีสีแดงๆ โดยข้างในแลไม่เป็นธนรมชาติ นั่นเป็นเสือย้อมสี ไม่ดีแน่ครับ แต่ประการแรกต้องแยกระหว่างเนื้อเขี้ยวเสือแท้ กับวัสดุประเภทอื่น เช่น กระดูก และเรซิ่น กับวัสดุประเภทอื่นๆ ให้ได้ก่อนครับ ส่วยในเรื่องแยกระหว่างเขี้ยวเสือ กับเขี้ยวหมี หรือเขี้ยวหมู เขี้ยวอื่นๆ ด็ยังมีวิธีการดูอีกแบบหนึ่งออกไปครับ ลองสังเกตุเขี้ยวในมือดูครับ

 

ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ พี่นิลศิลป์

แล้วตัวนี้ใช่เขียวเสือไหมครับหรืจะเป็นเขี้ยวลิงเขี้ยวหมู ห้อยมานานมากแล้วไม่ยอมฉ่ำสักทียิ่งดูยิ่งแห้งไปตามความเสื่อมของแคลเซียมที่ตายแล้วอะครับ หรือเพาะแป้งที่ผมชอบทาตัวเพาะเห็นเกาะติดเขี้ยวสงสัยเวลาเหงือออกแป้งก็ออกด้วยมั้งครับ

 

เขี้ยวเสือครับ แตกลั่นแล้ว แสดงว่าเป็นเขี้ยวมีอายุพอสมควร

 

อีกนิดนะครับ หลีกเลี่ยงเสือที่ไม่ค่อยได้ฟอร์ม เช่น แกะไม่สมส่วน เบี้ยวไปเบี้ยวมา หน้าเสือกับตัวเสือเบี้ยวไม่ได้รูป เนื่องจากเขี้ยวเสือเป็นของหายาก ได้มา 1 เขี้ยว จะมีการแบ่งเป็น 2 ส่วนบ้าง 3 ส่วนบ้าง ตามแต่ขนาดของเขี้ยวใหญ่ เล็ก แต่เกือบทั้งหมดที่เป็นของสายนี้จะแกะสวย ปราณีต ละเอียดอ่อน อย่างหาตัวจับยาก สวยปราณีตจริงๆ อยากที่จะหาช่างในปัจจุบันที่จะแกะได้ และความคลาสสิกจะต่างกัน อีกประการสมัยก่อน 100 ปีมาแล้ว เครื่องมือไม่ทันสมัยเหมือนปัจจุบัน อุปกรณ์หลักจะเป็นมีด เป็นส่วนใหญ่ แต่อาจจะออกแบบให้มีหลายรูปร่างเพื่อสะดวกต่อการใช้งาน สังเกตุจากการเซาะร่องบรืเวณนิ้งเสือ หรือหาง ร่องหู จะแซะอย่างปราณีตครับ ถ้าเจออย่างที่ไม่ปราณีตต้องระวัง นึกถึงหลักความจริงว่า เขี้ยวอายุ 100 ปี ควรจะต้องเก่า แห้งขนาดไหน

 

ขอบคุณครับพี่สำหรับข้อมูลอายุตัวนี้ไม่แน่ใจครับตกทอดมาถึงผมก็รุ่นสามสองรุ่นก่อนประสบการเปงไงผมไม่ได้ถามรู้แต่ว่าบอกว่าเก็บไว้ให้ดีจะไม่มีภัย แต่ส่วนตัวผมกับตัวนี้ปะสบการด้วยกันเยอะครับไปไหนไปด้วยกันเสมอครับ

 

รับทราบขอบคุณสำหรับข้อมูลครับพี่

 

ยินดีครับคุณ ar noi ของตกทอดเยี่ยมเก็บไว้บูชา ถ้ากลัวชำรุดมากๆ จะเลี่ยมก็ได้ แต่บางท่านอยากให่ฉ่ำ เลยแขวนเปลือย

 

ของผมมีอยู่ตัวนึงครับ เนื้อฉ่ำดีไม่รู้ฟลวงพ่ออะไรแต่ชอบ