เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

กราบ กราบ กราบ

หลวงตาครับ

 

​

 

กราบหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง และครู อาจารย์ทุกท่านครับ

สวัสดีครับ พี่พี พี่ช้าง และทุกๆท่าน

ติดตามอ่านเสมอครับ

 

​

พระเดชพระคุณ พระครูบุญศรี อินทวัณโณ (หลวงตาเล็ก) พิธีเททองพระชุดแพโบสถ์น้ำ
๒๒ มีนาคม ๒๕๔๑ วัดใหม่ศรีสุทธาวาส​

 

นททบุรี มืดคลื้ม มีฟ้าร้อง ฝนทำท่าจะตกแต่ไม่ตก บ่าย 2 อย่าลืมดู วอลเล่ย์บอล และแบดที่ไทเป

 

นนทบุรี ตอนนี้ฝนตกแบบฟ้ารั่วครับ

ไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ล่ะ

 

สังเกตุหลวงตา อ. อนันต์ ช่าง ผมและคนแถวนั้น ยิ้มไปน่ะครับ หลวงตาท่านพูดอะไรไม่ทราบ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คนแถวนั้นเลยฮา

ผมบอกตามตรงลืมไปแล้ว วันนั้น มันกิจกรรมเยอะ ทำอะไรหลายอย่างในหัว แต่ท่านพูดทำนองว่าทองเยอะจัง คนรวยๆเอามา ถวาย สงสัยหลังงานนี้ จะรวยกันใหญ่อะไรประมาณนั้น เลยฮากันแบบ อดไม่ได้

ขอให้ผู้ที่มาร่วมเททอง หล่อพระประธาน พระบูชา พระกริ่ง พระชัยฯ รวย ๆ ๆ ไม่เจ็บ ไม่จนทุกท่าน

ขอให้ผู้ที่ได้ พระบูชา พระกริ่ง พระชัยฯ รวย ๆ ๆ แบบสมใจ ไม่เจ็บ ไม่จน ทุกท่านอีกเหมือนกัน

จะได้มีเงินต่อยอดบุญ เลี้ยง พ่อ เลี้ยงแม่ เลี้ยงผู้มีพระคุณ สร้างวิหารทาน สร้างสาธารณสมบัติ กันไปแบบสมใจทุกท่านน่ะครับ

รวยตาม นามสกุล โตครเศรษฐี ที่มีอยู่ในเบ้าพระทุกผู้ทุกคนน่ะจ๊ะ

ตอนนี้น่าจะเป็น วินาทีแรก ที่นิมนต์ท่านไปที่เบ้าพระกริ่ง แล้วถวายทองให้ท่าน เอาลงเบ้า ท่านบริกรรมแล้วหยิบ ที่จริงต้องใช้คำว่าขยุ้ม ทองลงเบ้า

ก่อนหน้านั้นก็มีทองมา ใส่ในพานก่อนเท และ แม้หลังจากท่านเอาทองใส่ลงเบ้าหมดแล้ว ก็ยังมีคนเอา ทองมาร่วมอีก ผมเลยให้โยนลงไปเอง

 

เหรียญนี้ไม่ทราบหมดที่ สำนักหรือยัง ถ้าหมด พระ ดำ พระขาว เลยครับ

มีแร่โตครเศรษฐีฝังอยู่ ผ่านมือ ผู้มีบุญมาหลายท่าน

 

กราบหลวงปู่-หลวงตาด้วยความเคารพครับ
มีลายแทงแล้วแต่บ่ทันมีวาสนาเดินตามลายแทงเลยครับอ้าย

 

วันนี้พี่ใหญ่บ้านเหรียญบินอวยพรให้ท่วมท้นเลยขอรับ

 

ทอง ทอง ทอง

ถ่ายจากกล้องหลายตัว บรรยายด้วยภาพจริงๆ พอให้ได้ความรู้สึกร่วมบุญด้วย ว่าบุญมีจริงหรือไม่ ทองมีจริงหรือไม่

รูปที่ ๕ ในรูปจะเห็น สองพาน พานหลักที่ทองมารวมกันที่ผมถืออยู่ และ พานของพี่เป็ดน้อย ท่านผู้นี้มีจิตเป็นกุศล มาร่วมทุกงานและ มีสายงานของท่าน แต่จะไม่ร่วมกับใครครับถ้าไปบอกบูญมาแน่ แต่จัดมาเอง ทำเอง ไม่ผ่านใคร วัตถุมงคลจะทำมาเอง จะแจกเอง ทองสายนี้น่าจะเป็นทองแผ่น ผมไม่ทราบว่าหนักกี่บาท แต่คงหลายบาท แต่รวมๆ แล้ว สายผมที่เช็คกับ ยี่สิบกว่าบาทขึ้น ตอนนั้น ทองบาทล่ะ หลักพันต้นๆ ยังมีทอง อีก หลายสาย และมาร่วมตอนวันเท นับไม่ได้ว่ากี่บาท ไม่ได้ชั่งดู ประเมินกันว่าประมาณ ๖๐ - ๗๐ บาท ยังมี นาค และ เงิน อีกเพียบ พวก สร้อย แหวน สายสร้อย เหรียญ ถ่ายรูปไม่ทัน


ทอง


ทอง


ทอง


ทอง


ทอง


ทอง


ทอง


ทอง



ทอง

 

อธิษฐานขอครับ .....

 

ครับอ้าย สงสัยต้องหมั่นอธิษฐานครับ จากวันละครั้งก่อนนอน คงต้องเปลี่ยนเป็นสามเวลาหลังอาหารครับผม ขอบคุณครับสำหรับแนวทาง อิอิ

 

หน้าบรรณ บุญศรี นะ ปถมัง

อ่าน บุน สี นะ ปะ ถะ มัง

หรือ บุญ สี นะ ปะ ถะ มั๋ง หรือ หมัง

เมตตามหานิยม มหากำบัง สะกด ล่องหน หายตัว คุ้มครอง

 

สวัสดีพี่ พี พี่แสงแข คุณพล

 

ได้แน่ครับ...ท่านใจดี

 

สององค์ ด้านข้างเป็นสมเด็จองค์ ปฐม มีศิษย์นำมาถวายหลวงตา ตั้งอยู่ในกุฏินานแล้วน่ะครับ

 

ของสงฆ์ ของอาถรรพ์

เขียนโดย นามปากกา พญายม

ผมขออนุญาตก็อบมาให้ พี่ น้อง อ่าน กันทั่วๆ


นานมาแล้วสมัยยังเด็ก เคยอ่านหนังสือธรรมะของหลวงพ่อฤษีลิงดำ (พระราชพรหมยาน) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี ท่านบอกว่า “พระ-เณรสมัยนี้ตกนรกประมาณ 90 %” อ่านครั้งแรกก็งง ไม่เข้าใจว่าทำไมพระเณรจึงตกนรกกันมากมายนัก ยังคิดแย้งท่านในใจว่า “ถ้าพระเณรไม่ได้ขึ้นสวรรค์ แล้วใครจะได้ขึ้นสวรรค์ล่ะ?”
ต่อมาเมื่อมีโอกาสได้บวชเรียน จึงค่อย ๆ เข้าใจในสิ่งที่ท่านเคยบอกไว้ ยิ่งต่อมาได้เห็นตัวอย่างพระเณรที่คอร์รัปชั่น นำของสงฆ์หรือนำเงินที่โยมถวายไปใช้ผิดประเภท จึงมาร่วมยืนยันให้หลวงพ่อฤษีลิงดำอีกหนึ่งเสียงว่า ที่ท่านกล่าวไว้เป็นเรื่องจริง
พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า “สามัญฺญํ ทุปฺปรามตฺถํ นิรยายูปกฑฺฒติ” แปลว่า “ชีวิตความเป็นพระนั้น ถ้าประพฤติไม่ดีแค่นิดเดียว ก็ลงนรกได้” พระนั้นลงนรกง่ายกว่าโยมมาก เช่น การรับประทานอาหาร พระต้องพิจารณาแล้วจึงฉัน ถ้าไม่พิจารณาให้เห็นเป็นเพียงธาตุ ๔ แล้วฉัน ต้องอาบัติ ส่วนโยมนั้นซื้ออาหารมาทานได้เลย
เหตุที่เป็นอย่างนี้ ก็เพราะว่า ชีวิตความเป็นอยู่ของพระนั้น ต้องอาศัยชาวบ้าน พระไม่ได้ทำมาหากินเอง ได้วัตถุสิ่งของมาแบบง่าย ๆ ได้มาโดยอาศัยศรัทธาที่ชาวบ้านเขาทำบุญให้ ชาวบ้านนั้นกว่าจะได้มาแต่ละบาทแต่ละสตางค์นั้น ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ ต้องต่อสู้ดิ้นรนแก่งแย่งกัน ส่วนพระนั้นได้มาอย่างง่ายที่สุด แทบไม่ต้องลงทุนหรือลงแรงอะไรเลย
ดังเช่นพระออกไปฉันเช้าหรือฉันเพล นอกจากฉันอาหารฟรี ๆ แล้ว ยังได้รับจตุปัจจัยไทยทานได้มาแบบฟรี ๆ อีก แล้วยังได้เงินใส่ซองมาอีกต่างหาก มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่ฐานะของเจ้าภาพ ใช้เวลาแค่ประมาณ 2 – 3 ชั่วโมงเท่านั้น
ดังนั้น ถ้าพระได้เงินจากการไปฉันเช้าและฉันเพลแล้ว นำมาใช้ในทางที่ผิด อาทิ เล่นอบายมุขต่าง ๆ เป็นต้น ก็ไม่แคล้วที่จะไปอบาย ถ้าไม่ไปอยู่ในนรกก็ไปเป็นเปรต (มีเพียง ๒ อย่างเท่านั้น)



พระครู

เมื่อหลายปีก่อน มีพระรูปหนึ่งบวชมานานตั้งแต่เป็นสามเณร จนกระทั่งได้เป็นพระครูฯ มียศมีตำแหน่งทางคณะสงฆ์ อีกทั้งมีทรัพย์สินที่ได้มาระหว่างบวชมากมาย ประมาณไม่ต่ำกว่า ๑ ล้านบาท พระรูปนี้จะรักญาติของท่านมาก ด้วยความที่ถือตัวว่าเป็นพระผู้ใหญ่ จึงมักจะชอบหยิบของวัด (ของสงฆ์) นำไปให้ญาติของท่านใช้ โดยที่ไม่มีผู้ใดกล้าทัดทานหรือคัดค้าน
ต่อมาไม่นานท่านก็ได้เสียชีวิตลงไป แต่ตอนเสียนี่ซิสำคัญ พวกญาติโกโหติกาของท่าน ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน เมื่อทราบข่าวก็พากันมาที่กุฏิ พากันมาขนของออกไปไว้บ้านตัวเองจนหมด ไม่เหลือสิ่งมีค่าไว้เลย โดยอ้างว่าพระครูเป็นญาติของตน ตนมีสิทธิ์นำไปได้
เมื่อทางคณะสงฆ์เข้าไปตรวจค้นทีหลัง เห็นแต่ความว่างเปล่าและกระดาษทิชชูที่ใช้เช็ดน้ำมูกแล้ว ๑ ใบ พอถึงคราวจัดงานศพ พวกญาติ ๆ ของพระครูฯ ก็เข้ามาป่วนอีก โดยเป็นเจ้ากี้เจ้าการจัดการเรื่องเงินเสร็จสรรพ เสร็จจากงานศพเหลือเงินหลายแสนบาท พวกญาติที่แสนดีของพระครูก็เอาไปแบ่งกันหมด วัดไม่ได้อะไรแม้แต่บาทเดียว หนำซ้ำ ! วัดต้องจ้างคนมาเคลียร์สถานที่หลังเสร็จงานศพให้อีก (แต่ไม่เป็นไรหรอก)

พระครูอยู่ที่ไหน ?

เขียนมาถึงตรงนี้แล้วคุณผู้อ่านหลายคนอาจสงสัยอยากรู้ว่า ตอนนี้พระครูท่านเสวยสุขอยู่ ณ แห่งหนตำบลใด หรืออยู่สวรรค์วิมานอะไร สุขกายสบายใจหรือไม่อย่างไร ?
ขอเฉลยว่า ขณะนี้ท่านพระครูกำลังเสวยทุกข์หนักอยู่ในนรก ในชั้นที่เกือบต่ำสุด เพราะชอบยักยอกของสงฆ์เอาไปให้ญาติ (คิดว่าญาติจะเป็นที่พึ่งอันเกษม หารู้ไม่ว่าพวกญาติตัวดีนี่แหละที่ทำให้ท่านลงนรกลึกกว่าเดิม ทุกข์ทรมานมากกว่าเดิม)
ความจริงแล้ว ท่านพระครูจะลงนรกไม่ลึกเท่านี้หรอก ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะญาติตัวดีของท่านมีส่วนช่วยกระทืบท่านซ้ำ กระทืบอย่างไร ? กระทืบโดยการมาเอาของท่านไปไว้บ้านนะซิ ความจริงแล้ว ข้าวของเครื่องใช้ของพระครูทั้งหมดที่ได้มาระหว่างบวช เมื่อท่านตายแล้วต้องตกเป็นของสงฆ์ (ของวัดนั้น ๆ) พวกญาติไม่มีสิทธิ์เอาไปบ้าน
ถ้าพวกญาติของท่านนำของเหล่านั้นมาคืนสงฆ์ทั้งหมด ท่านพระครูก็จะได้รับความทุกข์ทรมานในนรกลดลงครึ่งหนึ่ง แต่เมื่อไม่คืนให้สงฆ์ ท่านพระครูก็ได้รับความทุกข์ทรมานเต็ม 100 % ปัจจุบันนี้แม้ท่านพระครูจะสำนึกผิดแล้ว แม้จะร้องเสียงแหบเสียงแห้งอยู่ในนรก ก็ไม่มีญาติคนไหนได้ยิน (นอกจากท่านผู้มีตาทิพย์และหูทิพย์และพวกสัตว์นรกด้วยกัน)
พวกญาติของท่านก็เช่นกัน ถ้าไม่นำของมาคืนสงฆ์ ตายแล้วก็เตรียมตัวไปอยู่กับท่านพระครูที่นครได้เลย (ตอนนี้ท่านพญายมสั่งยมทูตให้เตรียมสถานที่ไว้รอแล้ว) แม้ตอนคนเหล่านี้ตายจะนิมนต์พระมาสวดศพ แต่สวดอย่างไรพวกนี้ก็ไม่ได้ขึ้นสวรรค์หรอก เพราะกรรมหนักจริง ๆ


ข้อควรปฏิบัติเกี่ยวกับของสงฆ์

๑. สิ่งใดที่ได้มาก่อนบวช เช่น บ้าน ที่ดิน รถยนต์ เรือกสวนไร่นา หรือเงินสด เป็นต้น เป็นของที่ภิษุรูปนั้นจะทำอะไรก็ได้ตามปรารถนา
๒. สิ่งใดที่ได้มาระหว่างบวช แม้ว่าโยมจะถวายส่วนตัวก็ตาม ก็ถือว่าเป็นของสงฆ์เช่นกัน เพราะเป็นของที่ได้มาเพราะผ้าเหลือง (ผ้ากาสาวพัตร์) ถือว่าเป็นสมบัติของศาสนา เมื่อสึกออกไปจะต้องคืนสงฆ์ทั้งหมด จะต้องนำของนั้นถวายวัดใดวัดหนึ่งที่เห็นสมควร
ของสงฆ์นั้นถือเป็นของสูง เป็นของที่ผู้มีจิตศรัทธาทำบุญให้มา ถ้าใครนำเอาไปทำมาหากินส่วนตัว จะเป็นอาถรรพ์ จะประสบแต่ความวิบัติหาความเจริญมิได้
๓. ถ้าผู้ใดเอาของสงฆ์ไปใช้แล้วสำนึกได้ก่อนตาย ให้รีบนำมาคืนสงฆ์หรือถ้าของนั้นชำรุดแล้ว ก็ให้ชดใช้เป็นเงินแทน เรียกว่า “ชำระหนี้สงฆ์”
๔. การแก้กรรมเหล่านี้ให้พยายามทำในระหว่างที่เป็นคน (ยังไม่ตาย) ตายแล้วแก้ยาก
๕. ของสงฆ์ไม่ใช่สมบัติประจำตระกูล และไม่ใช่สมบัติของเจ้าอาวาส แต่เป็นของผู้มีจิตศรัทธาถวายพระพุทธเจ้าและภิกษุสงฆ์ผู้มาจากทิศทั้งสี่ แม้กระทั่งเจ้าอาวาสก็ไม่มีสิทธิ์นำของสงฆ์ไปมอบให้ใคร ถ้าจะจัดการหรือทำอะไรเกี่ยวกับของสงฆ์ ต้องฟังมติสงฆ์เท่านั้น ไม่ใช่ฟังคำสั่งเจ้าอาวาส
๖. ถ้าญาติ ๆ ของเราซึ่งเคยนำของสงฆ์มาใช้จนพังและเขาก็ตายไปแล้ว เราก็สามารถทำบุญชำระหนี้สงฆ์แทนเขาได้ (แต่เงินทำบุญต้องมีค่าเท่ากับของสงฆ์นั้น) ทำอย่างนี้เขาก็จะพ้นจากความทุกข์ในนรกได้


ท่านได้ของแบบนี้มา ซวย น่ะครับ ทำมาค้าไม่ขึ้น ตอนตายยังไปยาวอีก ผมเป็นคนนำมาเขียน น่าคนแรกในพลังจิตว่า

๑) ของกรุ เป็นของสงฆ์ ไปขโมยขุดมายกเว้นบางกรุ เช่่นนางพญาเสน่ห์จันทร์ กรมศิลป ทำพิธีเปิดเป็นทางการ เรียกว่าแผ่นดินเปิด ทำพิธี ทางหลวงแก้มาแล้ว พระถ้ำเสือ เพราะพระถ้ำเสือ ไม่ได้ฝังในกรุ ไม่ได้อยู่ในวัด อยู่ตามถ้ำ น่าเป็นพระป่า หรือ พระฤาษีสร้างไว้ สืบพระศาสนา

๒) ของที่เหลืออยู่ในกุฏิ สงฆ์ หลังจากพระท่านเสีย เช่น อาจารย์ผม หลวงตาเล็ก ( หลังจากท่านล่ะสังขาร ผมไม่กลับไปยุ่งที่วัดอีก ) หรือเช่น หลวงพ่อทรง ที่เปิด กุฏิ หลังงาน น่าจะประมาณ ๑๐๐ วันหลังจากมรณะภาพ ( หลานท่านโทรมาชวน ผมก็ไม่กลับไปยุ่งอีกตัดขาด ) ลักษณะแบบนี้ ยังมีอยู่อีก หลายที่ ที่เห็นมากับตา ที่มีไม่กล้าพูดครับ ยังไม่อยากขึ้นศาลโดยไม่จำเป็น เพราะศิาญืสายตรงเขามี เขาว่ากันเอง แต่เห็นแล้ว ของที่วัดจะ เหลือไม่มาก ดีๆ เขาคัดไปแล้ว

ยกเว้นกรรมการวัดสามัคคี แข็งขัน ปิดกุฏิตาย และ เชิญ คณะสงฆ์ บ้านเมืองมาเป็นกรรมการตอนเปิด มีบัญชี ชัดเจนว่าอะไร ถ้าไม่มีแบบนี้... เอวังกิม

ใครไปซื้อของแบบนี้มา ...เต็มๆครับ ไม่ต้องแก้ข้อหา

หลังจากนั้นจะเอามาแจก มาขาย ก็แล้วแต่คณะสงฆ์ เรียกว่า มีมติกันมา

๓) ของที่อยู่ในวัด ไปติดมือ ติดเท้ามา พวก หิน ดิน ทราย ไปใช้ห้องน้ำวัด ใช้น้ำ ใช้ไฟ เข่าข่ายแม้ไม่เจตนา ต้องชำระหรนี้สงฆ์ เอาให้เกิน หรือ เท่ากับมูลค่า กันไว้ก่อน

พี เสาวภา ศิษย์ หลวงตาเล็ก

 

​

 

​