พระเครื่องหลวงพ่อเงิน ตรวจสอบเบื้องต้นแบบบ้านๆไม่ใช่เซียน

ขอบคุณมากครับ

 

ขอบคุณมากครับพี่

 

ด้วยความยินดีครับ

 

ขอรบกวนพี่โอ๋ อีกครั้งครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

เต่าเป็นของยุคหลังๆไม่ทราบที่มาครับ
ส่วนรูปเหมือนนั้น ออกวัดท่าบัวทอง เก๊แท้นั้นต้องดูภาพที่ชัดกว่านี้ รบกวนด้วยครับ

 

พระครูวัฏะสัมบัญสร้างรูปหล่อหลวงพ่อเงิน

กาลต่อมาพระรูปหล่อหลวงพ่อเงินทุกๆ พิมพ์ ที่จัดสร้างขึ้นที่วัดท้ายน้ำได้หมดไป แต่ยังมีผู้ที่ต้องการอีกเป็นจำนวนมาก ท่านพระครูวัฏะสัมบัญจึงได้ให้ช่างมาทำการหล่อขึ้นอีกทุกๆ พิมพ์คือ พิมพ์ขี้ตา พิมพ์นิยม พิมพ์จอบใหญ่ไข่ปลา และพิมพ์จอบเล็ก แล้วท่านก็ได้นำไปให้หลวงพ่อเงินแผ่เมตตาปลุกเสกให้แล้วนำมาแจกจ่ายที่วัดท้ายน้ำ

พระอาจารย์ชุ่มสร้างหลวงพ่อเงินที่วัดท้ายน้ำ

ต่อมาพระอาจารย์ชุ่ม หรือพระปลัดชุ่มที่เป็นลูกศิษย์อุปสมบทกับพรครูวัฏะสัมบัญได้จัดสร้างรูปหล่อหลวงพ่อเงินขึ้นมารุ่นหนึ่ง เป็นรูปหล่อลอยองค์แบบพิมพ์นิยม โดยนำพระพิมพ์นิยมของพระครูวัฏะสัมบัญมาถอดพิมพ์ ขณะนี้กำลังได้รับความนิยมและเสาะแสวงหากันมากพอสมควร

พระอาจารย์และวัดที่จัดสร้างพระหลวงพ่อเงินพิมพ์ต่างๆ มีด้วยกัน 7 วัดคือ

1. วัดวังตะโก หลวงพ่อเงินสร้าง มีทุกๆ พิมพ์ พระอาจารย์แจ๊ะสร้างพิมพ์พระผงแบบจอบเล็ก

2. วัดท้ายน้ำ หลวงพ่อเงินสร้างมีทุกๆ พิมพ์ พระครูวัตฏะสัมบัญ (ฟุ้ง) สร้างมีครบทุกพิมพ์ พระปลัดชุ่มสร้างเฉพาะพิมพ์นิยมกับมีตัว ช. เพียงพิมพ์เดียวเท่านั้น

3. วัดหลวง หลวงพ่อเงินหอมสร้างมีพระพิมพ์ต่างๆ ประเภทเนื้อดินล้วน มีพิมพ์สมเด็จพระเจ้าห้าพระองค์พิมพ์ขี้ตา พิมพ์นิยม พิมพ์ซุ้มกอ พิมพ์สังกัจจายน์

4. วัดขวาง หลวงปู่ไข่ มีพิมพ์ขี้ตา พิมพ์นิยม และพิมพ์สังกัจจารน์

5. วัดห้วยเขน พระครูล้อมสร้างพิมพ์ขี้ตา พิมพ์นิยม ไข่ปลา จอบเล็ก และเนื้อดินมีทั้งนั่ง,นอน,ยืน

6. วัดบางมูลมาก พระครูพิทักษ์ศัลคุณ (น้อย) กับหลวงพ่อพิธ สร้างพิมพ์ขี้ตา พิมพ์นิยม จอบใหญ่ ไข่ปลา จอบเล็ก

7. วัดคงคาราม หลวงพ่อน้อย (ตาบอด)สร้างพิมพ์ขี้ตา พิมพ์นิยม โดยจ้างเจ๊กชัยหล่อ แล้วมีพิมพ์ขี้ตา พิมพนิยมเนื้อดินด้วย

 

มรณภาพ
หลวงพ่อเงินท่านได้มรณภาพ ด้วยโรคชรา และโรคริดสีด้วยทวาร เมื่อวันศุกร์เดือน 10 แรม 11 ค่ำ ปีะมะแมเวลา 5.00 น.ตรงกับวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2462รวมอายุได้ 111 ปีพรรษา 90 การมรณภาพของหลวงพ่อเงินครั้งนั้น นับว่าวัดวังตะโก-วัดท้ายน้ำ-ชาวพิจิตรและศิษยานุศิษย์ตลอดจนสาธุชนคนทั่วไปที่เลื่อมใสศรัทธาในตัวท่าน ได้รับความโศกเศร้าเสียใจอย่างสุดซึ้ง นับเป็นการสูญเสียพระคณาจารย์ที่ยิ่งใหญ่และพระเถระที่เป็นกำลังสำคัญของพระศาสนาอันมีความหมายยิ่งรูปหนึ่ง

คาถาบูชาหลวงพ่อเงิน พุทธโชติ

คาถาบูชาหลวงพ่อเงิน พุทธโชติ
วัดท้ายน้ำ (วัดเก่าหลวงพ่อเงิน) อ.โพทะเล จ.พิจิตร

ให้ตั้งนะโมฯ ๓ จบ แล้วสำรวมจิตกล่าวคาถา
สิทธิพุทธัง กิจจังมะมะ ผู้คนไหลมา นะชาลีติ
สิทธิธัมมัง จิตตังมะมะ ข้าวของไหลมา นะชาลีติ
สิทธิสังฆัง จิตตังมะมะ เงินทองไหลมา นะชาลีติ
ฉิมพลี มหาลาภัง ภะวันตุเม

วันนมัสการหลวงพ่อเงิน วันอังคาร วันพฤหัสบดี วันศุกร์ พร้อมด้วยดอกบัวหรือดอกมะลิ ๙ ดอก หมาก ๓ คำ จัดใส่พาน และธูป ๙ ดอก เทียน ๑ คู่ ให้ตั้งจิตอธิษฐานขอบารมีพุทธคุณของหลวงพ่อเงินคุ้มครอง ป้องกันภัยจากโจรผู้ร้าย ตลอดจนค้าขายของดีเลิศมีเมตตามหานิยม พุทธคุณของหลวงพ่อเงินเป็นที่รู้จักและเคารพนับถือของประชาชนทั่วไปโดยเฉพาะวัตถุมงคล อาทิเช่น รูปหล่อลอยองค์หลวงพ่อเงินพิมพ์นิยมและพิมพ์ขี้ตา ไข่ปลาหน้าจอบ หน้าจอบเล็ก ตะกรุด และความศักดิ์สิทธิ์ของน้ำมนต์ เป็นต้น ยังมีความอภินิหารอีกมากสุดที่จะนำมากล่าวนี้

คาถาหลวงพ่อเงิน สำหรับคงกระพัน

คาถาหลวงพ่อเงิน สำหรับคงกระพัน
ว่าดังนี้ พรุทธัง พระเจ้าคงกระพัน พระธัมมัง พระเจ้าคงเนื้อ พระสังฆัง พระเจ้าคงกระดูก โอม เพชรคงคง ตรีคงสวาหะ

คาถาหลวงพ่อเงิน เวลาเดินไปไหนใช้ภาวนา

คาถาหลวงพ่อเงิน เวลาเดินไปไหนใช้ภาวนา
“สุสูสัง อะระหัง ภคะวา” บทนี้ใช้สำหรับเมตตา หรือเวลาสูบบุหรี่ ว่าดังนี้ “มัคคะยาเทวัง”

 

หลวงพ่อเงินกับสมเด็จพุฒาจารย์โต

พระเถระนามอุโฆษ ๒ องค์นี้ ได้ไปร่ำเรียนหาความรู้จากวัดตองปุ (วัดชนะสงคราม) ด้วยกันทั้งคู่ สมเด็จพระพุฒาจารย์โตมีอายุแก่กว่าหลวงพ่อเงิน ๒๐ ปี คือ ท่านชาตะเมื่อ พ.ศ.๒๓๓๑ หลวงพ่อเงินชะตะเมือ พ.ศ.๒๓๕๑ สมเด็จพระพุฒาจารย์โตสิ้นชีพตักษัยเมื่อ ปี พ.ศ.๒๔๑๕ นั้นหลวงพ่อเงินอายุได้ ๖๕ ปีพอดี
ที่แน่นอนก็คือ หลวงพ่อเงินเป็นศิษย์ผู้น้อง แต่จะเป็นศิษย์โดยตรงของสมเด็จโตหรือไม่ไม่มีหลักฐานใดระบุไว้ ชาวบางคลานก็ไม่เคยได้ยินหลวงพ่อเงินพูดถึง
วัดตอบปุ เป็นวัดเก่าแก่ที่มีอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิจำพรรษาอยู่มากในยุคนั้น ส่วนใหญ่เป็นพระมอญ และวัดนี้ก็มีชื่อเป็นภาษามอญมาแต่เดิมตั้งแต่ยุคกรุงศรีอยุธยา และชาวบ้านทั่ว ๆ ไป ไปเรียกว่า “วัดกลางนา” มาตั้งดั้งเดิมอยู่แล้ว

หลวงพ่อเสกใบมะขามเป็นต่อเป็นแตน

มีอยู่ครั้งหนึ่งจะเป็นวันเดือนปีใดไม่ปรากฏ มีพระอาจารย์ทองซึ่งอยู่ที่วัดใดไม่ทราบแต่ต่อมาภายหลังมาทราบที่อยู่ของท่านว่าอยู่ที่กรุงเทพฯ ไม่ทราบที่อยู่แน่นอนว่าอยู่ที่ไหนพระอาจารย์ทองได้ยินคำเล่าลือหรือไม่ ท่านเดินทางมาหลายวัน โดยได้นำเอาใบมะขามห่อผ้าติดตัวมาด้วย เมื่อเดินทางมาถึงวัดท้ายน้ำไม่พบหลวงพ่อเงิน จึงได้ถามพระในวัดว่า หลวงพ่ออยู่ที่ไหน ซึ่งได้รับคำชี้ แจงว่า หลวงพ่อเดินทางไปทุ่งอ่างทองหัวหนองยาวใต้ร่มไทรนั้น หนทางจากวัดท้ายน้ำไม่ไกลนัก พระอาจารย์ทองก็เดินทางต่อไปตามที่พระได้บอกไว้ เมื่อเดินทางไปถึงก็แลเห็นหลวงพ่อเงินกำลังนอนเล่นอยู่ จึงตรงเข้าไปกราบคารวะถึง ๓ ครั้ง ตามแบบอย่างการไปมาหาสู่แบบพระทั่ว ๆ ไป พระอาจารย์ทองยังไม่ทันได้กล่าวว่าอย่างไรเลย แต่หลวงพ่อเงินท่านรู้ด้วยฌานอะไรไม่ทราบท่านจึงพูดขึ้นว่า “ก็ปล่อยมันไปซี่” พระอาจารย์ทองรู้สึกตกใจเพราะไม่ทราบว่าหลวงพ่อเงินรู้ได้อย่างไรว่าตนจะมาทดลอง โดยเอาใบมะขามมาปลุกเสกให้เป็นตัวต่อตัวแตน พระอาจารย์ทองจึงแก้ห่อผ้าดู ปรากฏว่าใบมะขามที่ตนห่อมานั้นกลายเป็นต่อเป็นแตนบินกันกรูไปสู่ต้นไม้ที่ชายหนองนั้นแสดงว่าหลวงพ่อเงินท่านเก่งทางเวทมนต์คาถาได้หลายอย่าง และล่วงรู้เหตุการณ์ภายหน้าได้ด้วยถ้าใครจะลิงดีท่าน ๆ ต้องแสดงให้เห็น คุณหมอพะยอมได้เล่าให้คุณหมอเย็น อิ่มสุข ฟัง คุณหมอเย็น อิ่มสุข ได้มาเล่าให้อาตมาฟังต่อ จึงได้บันทึกตามคำบอกเล่าดังนี้ (เฉพาะปรากฏที่วัดท้ายน้ำ)

 

หลวงพ่อเงินมีชื่อในทางคงกระพัน

คุณลุงแปลกกับคุณครูจิตได้เล่าให้ท่านเจ้าอาวาสวัดท้ายน้ำองค์ก่อน (ทานพระครูวิจิตร วุฒิกร) ฟังว่า หลวงพ่อเคยทะเลาะกับชายของท่าน คือ ตาภุมรา ซึ่งเป็นหมอใหญ่มีชื่อในเขตนั้นหรืออำเภอบางคลาน ตาภุมราผู้นี้ชอบดื่มสุรามากที่สุด วันหนึ่งควายของตาภุมรามาขวิดกับควายของหลวงพ่อ ขวิดกันอยู่นานมาก ผลปรากฏว่า ควายของตาภุมราแพ้และมีเลือดออกตามบาดแผลมาก ส่วนควายของหลวงพ่อนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บเลย ตาภุมราโมโหควายของหลวงพ่อมาก ในตอนเย็นวันนั้นตาภุมราจึงได้ดื่มสุราเมาจนถึงขนาดหนักมาจากไหนไม่ทราบได้ข้ามฟากไปหาหลวงพ่อ และร้องเรียกหลวงพ่อว่า ?ท่านเงิน ๆ เขาว่าท่านเก่งหรือ? หลวงพ่อเห็นพี่ชายเมาสุรามากก็ถามว่า ?พี่ภุมรา ข้าจะเก่งอย่างไร ข้าเป็นพระเป็นสงฆ์? ตาภุมราคงจะโมโหในเรื่องที่ควายของตนแพ้จึงพูดต่อไปว่า ?เขาลือว่าท่านเก่ง และอยู่ยงคงกระพันชาตรีหรือ? หลวงพ่อตอบไปว่า ?ข้าไม่มีดีอะไรหรอก?
ตอนนี้ตาภุมราจะคิดอย่างไรไม่ทราบ หรือเพราะฤทธิ์สุราก็เป็นได้ จึงข้ามฟากกลับไปบ้านเพื่อเอาปืน แต่ปืนสมัยนั้นคงเป็นปืนคาบหินหรือไม่ก็ปืนแก๊ป เมื่อได้ปืนแล้วก็กลับมาที่หลวงพ่อเพื่อจะทดลอง เมื่อถึงวัดก็เรียกหาหลวงพ่อว่า ?ท่านเงินอยู่ไหน ผมเอาปืนมาจะลองท่าน? หลวงพ่อก็แน่เหมือนกัน ตอบพี่ชายไปว่า ?ข้าอยู่นี่ พี่ภุมราเลือกยิงเอาให้เหมาะก็แล้วกัน? ฝ่ายตาภุมราไม่รอช้าเอาปืนประทับไหล่ยิงทันที เสียงสับนกอยู่ ๓-๔ ครั้ง ไม่ดังเลย เมื่อยิงไม่ดังแล้วก็ลดปืนลงจากบ่า ปรากฏว่ามีน้ำไหลออกมาจากปากกระบอกปืน หลวงพ่อคงโมโหมากจึงพูดว่า ?ถ้าไม่ใช่พี่ชายจะตีเสียให้? แล้วภุมราจึงกลับบ้าน เหตุนี้เองที่ทำให้ชาวบ้านทราบว่า หลวงพ่อเงินมีความศักดิ์สิทธิ์ จึงพากันไปขอเครื่องรางของขลังจากหลวงพ่อ เช่น ตะกรุด ฯลฯ ต่อมาจนวันเดือนปีใดไม่ทราบ เมื่อตาภุมราถึงแก่กรรม ปรากฏว่า หลวงพ่อเงินมิได้ไปเผาศพพี่ชายเลยแต่ให้ลูกศิษย์นำผ้าไตรไปช่วยในงานศพ นับว่าหลวงพ่อมีใจเด็ดเดี่ยวมาก

ความศักดิ์สิทธิ์เกี่ยวกับการเทน้ำไม่ออก

ความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อเงินเลื่องลือไปถึงไหน ก็ทำให้คนที่ทราบอยากได้เครื่องรางของขลังจากท่านเป็นจำนวนมาก ซึ่งหลวงพ่อเงินนี้เป็นที่เคารพนับถือของประชาชนทั่วไปทั้งใกล้ไกล รวมทั้งชาวจีนก็นับถือมากเช่นกัน วันหนึ่งชาวจีนคนหนึ่งได้มาหาหลวงพ่อเพื่อขอน้ำมนต์เอาไปอาบที่บ้านเพื่อจะให้เป็นสิริมงคลแก่ตนเองและครอบครัว ทั้งจะทำให้การประกอบอาชีพร่ำรวยยิ่ง ๆ ขึ้นไป จึงเอาน้ำใส่กระบอกไม่ บางทานก็บอกว่าใส่กระถางน้ำ เมื่อชาวจีนผู้นั้นบอกความประสงค์แก่หลวงพ่อแล้ว หลวงพ่อก็จุดเทียนไว้ แล้วนั่งคุยกับชาวจีนผู้นั้นนับว่าชาวจีนผู้นี้คุยถูกคอท่านมาก คุยกันอยู่เป็นเวลานาน ชาวจีนผู้นั้นเห็นว่านานมากแล้ว จังเอ่ยถามหลวงพ่อว่า ?เมื่อไรหลวงพ่อจะทำน้ำมนต์สักที? หลวงพ่อตอบว่า ?ทำเสร็จแล้ว? ชาวจีนผู้นั้นก็เถียงว่าไม่เห็นหลวงพ่อลงมือทำเลย ก็นั่งคุยอยู่ด้วยกันตลอดเวลา หลวงพ่อก็ตอบยืนยันไปว่า ?ทำเสร็จแล้ว? ตามคำเดิม ชาวจีนผู้นั้นคงจะนึกฉุนก็ลุกขึ้นเทน้ำออกจากถัง ปรากฏว่าน้ำในถังนั้นไม่ไหลออกจึงเป็นเหตุให้เลื่องลือมากขึ้น หลวงพ่อองค์นี้แปลกกว่าพระองค์อี่น ๆ ตรงที่ว่า ท่านเป็นพระที่ไม่ถือเนื้อถือตัวและไม่ดุด้วย แต่มีวาจาศักดิ์สิทธิ์ คนที่ไปหำม่ว่าจะมาจากไหน ท่านก็ให้การปฏิสันถารเป็นอย่างดีแก่ชนทุกเหล่า ไม่เลือกวรรณะใด ๆ ทั้งสิ้น


ใช้ให้ลูกศิษย์แย่งอาหารจากปากจระเข้

คุณลุงแปลก สุขนวล ได้เล่าว่า หลวงพ่อชอบเลี้ยงสัตว์บกตลอดจนสัตว์น้ำ คือหลวง พ่อได้เลี้ยงจระเข้ไว้ เพราะในสมัยนั้นแถวบ้านบางคลานมีจระเข้ชุกชุมมากและดุร้ายด้วย วันหนึ่งหลวงพ่อจะไปธุระ ได้เห็นจระเข้กำลังจะกินปลาอยู่กลางแม่น้ำ หลวงพ่อนึกสนุกอย่างไรไม่ทราบ จึงใช้ให้ลูกศิษย์ของทานชื่อนายกลิ้ง (ไม่ทราบนามสกุล) ให้ไปแย่งปลาจากปากจระเข้ และสามารถแย่งมาได้โดยไม่ได้รับอันตรายแต่อย่างใด ข้าพเจ้าเข้าใจว่า หลวงพ่อคงจะทำอะไรคุ้มกันให้นายกลิ้งก็เป็นได้

ยิงกระสุนทางอ้อมได้

มีลูกศิษย์วัดของหลวงพ่อคนหนึ่งชื่อ ตานาค ซึ่งตานาคผู้นี้เป็นคนชอบนอนตื่นสายเสมอหน้าที่ของตานาคก็คือ เป็นคนหาบสำรับของหลวงพ่อเวลาออกบิณฑบาต วันหึ่งตานาคนอนตื่นสายผิดปกติ เมื่อหลวงพ่อทราบจึงเอากระสุนยิงไปในทางตรงข้ามที่ตานาคอยู่ แต่ปรากฏว่ากระสุนนั้นไปถึกตานาคที่นอนอยู่ในกุฏิจนต้องร้องโอย หลังจากวันนั้นมีคนไปถามว่า หลวงพ่อยิงกระสุนมานั้นเจ็บไหม ตานาคบอกว่าไม่เจ็บแต่ก็โนเหมือนกัน

ฟันตะกั่วและกระดาษไม่ถูก

เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่งหลวงพ่อสั่งให้ตาเจี้ยมตัดตะกั่ว เพื่อจะทำอะไรนั้นไม่ทราบแน่ชัดหลวงพ่อบอกว่า ?ให้ตาเจี้ยมแค่นั้นแหละ? เมื่อตาเจี้ยมใช้มีดฟันลงไปที่ตะกั่วกลับไม่ถูกตะกั่วเลยฟันอยู่หลายครั้งหลายคราว และอีเรื่องหนึ่ง ตาแพ (ไม่ทราบนามสกุล) ศิษย์ของหลวงพ่อเงินอีกคนหนึ่ง กลวงพ่อได้เขียนอักขระใส่ในกระดาษแผ่นเล็ก ๆ ไว้ แล้วให้ตาแพฟันกระดาษนั้นปรากฏว่า ตาแพฟันกระดาษแผ่นนั้นไม่ถูก หลวงพ่อเงินหัวเราะชอบใจมาก เพราะสิ่งที่ท่านได้ทำไปเป็นเพียงขั้นทดลองดูวิชาเท่านั้นเอง

 

อภินิหารหลวงพ่อเงินย่นระยะทางได้

การย่นนะยะทางได้นั้น จะกระทำได้ก็ต้องเป็นพระที่เชี่ยวชาญทางวิปัสสนากรรมฐานหลวงพ่อนี้มีวิชาที่สามารถย่นนะยะทางไกลให้เป็นระยะทางใกล้ได้ ครั้งหนึ่งหลวงพ่อได้ชวนอาจารย์แก้วไปเอาตำราที่เกาะศรีมาลา ณ เมืองพิจิตรเก่า อาจารย์แก้วนี้คงจะเป็นญาติพี่น้องกับหลวงพ่อ เพราะเป็นคนบ้านแสนตอ หลวงพ่อและอาจารย์แก้วเดินทางเพียง ๓ ก้าวเท่านั้นก็ถึงเกาะศรีมาลา พบตำราและมีดหมอ ๑ เล่มอยู่ในโอ่ง ส่วนของหลวงพ่อจะเอาตำรา แต่อาจารย์แก้วจะเอามีดหมอ ซึ่งหลวงพ่อไว้มิให้เอามาเพราะเจ้าของไม่อนุญาต อาจารย์แก้วเอามีดหมอมาได้เพียงคืนเดียวก็ต้องเอาไปคืน เพราะเหตุว่า เจ้าของมีดมารบกวน ครั้นต่อมาอีกหลายเดือนอาจารย์แก้วได้กลับไปที่เกาะศรีมาลาอีกครั้งหนึ่ง แต่ไม่พบโอ่งและมีด ไม่ทราบว่าหายไปข้างไหนเที่ยวเดินหาอยู่ก็ไม่สามารถพบเห็นอีก

ช่างถ่ายรูปหลวงพ่อไม่ติด

ความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อเลื่องลือไปไกล คนที่อยู่ไหล ๆ ก็อยากจะได้รูปของท่านไว้สักการบูชาจะได้เป็นศรีสวัสดิ์แก่ครอบครัว แรถ่ายรูปในสมัยนั้นก็ไม่ค่อยแพร่หลายเช่นในปัจจุบันนี้ เพราะประชาชนทั่วไปเกรงว่า การถ่ายรูปทิ้งไว้จะทำให้อายุสั้น จึงเป็นเหตุให้พวกรุ่นเราท่านไม่ค่อยได้รูปปู่ย่าตายายเก็บได้ดังนี้เป็นต้น วันหนึ่งได้มีช่างถ่ายรูปเดินทางมาจากกรุงเทพฯ เพื่อจะถ่ายรูปหลวงพ่อ ซึ่งช่างถ่ายรูปนั้นมิใช่คนไทยเป็นชาวอินเดีย (ตามภาษาชาวบ้านเรียกว่า ?แขก?) หลวงพ่อก็ยินดีให้ถ่าย แต่การถ่ายครั้งแรกนั้นไม่ติดเพราะกระจกแตก แขกเห็นเช่นนั้นก็นึกอัศจรรย์ จึงของหลวงพ่อถ่ายใหม่ หลวงพ่อก็ให้ถ่ายอีกเช่นเดิม ปรากฏว่าการถ่ายครั้งนี้รูปของหลวงพ่อติดเพียงซีกเดียว แขกนั้นก็หาได้ลดละความพยายามไปไม่ คนนั้นเลยนอนค้างที่วัด ๑ คืน (คือวัดวังตะโก) จนรุ่งเช้า หลวงพ่อก็ให้แขกถ่ายรูปเป็นครั้งที่สาม รูปหลวงพ่อจึงติดสมประสงค์ของแขกหรือช่างถ่ายรูป นี่ก็ได้แสดงความศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน

หลวงพ่อใบ้หวยได้

ข้าพเจ้าบันทึกตามคำบอกเล่าของครูบุหรง นิ่มทอง ครูโรงเรียนวัดบ้านบางลายใต้ ต.บางลายใต้ อ.โพทะเล จ.พิจิตร ว่ามารดาของครูบุหรงเคยเล่าให้ฟังเมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่ (หมายถึงคุณแม่) ท่านเคยเป็นชาวเรือได้ล่องเรือไปมาค้าขาย ซึ่งในเวลานั้นหลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่วันหนึ่งมารดาของครูบุหรงและพี่สาวได้ล่องเรือข้าวจะไปขายที่ปากน้ำโพหรือที่กรุงเทพฯ ไม่ทราบแน่ชัดและพูดไว้ว่า ล่องเรือไปเที่ยวนี้จะไปขอลาภจากหลวงพ่อ เมื่อเรือล่องไปถึงบ้านบางคลานจึงขึ้นจากเรือไปหาหลวงพ่อวัดวังตะโก เมื่อนมัสการหลวงพ่อเสร็จแล้ว ก็พูดว่า ?หลวงพ่อฉันมาเที่ยวนี้ จะมาขอลาภจากหลวงพ่อ? หลวงพ่อก็ตอบไปว่า ?ฉันไม่มีอะไรให้ดอก แต่ขามาเที่ยวนี้ขอให้โยมซื้อจากมาฝากด้วย? ขากลับมารดาของครูบุหรงได้ขอน้ำมนต์ไปด้วย เมื่อถึงเรือก็เทน้ำมนต์ใส่โหลเก็บไว้ท้ายเรือ ป้าของครูบุหรงมาดูดอกน้ำมนต์ในโหลเห็นเป็นตัว ?จ? จึงบอกมารดาของครูบุหรงว่า ?หนูง้วย หลวงพ่อให้ลาภ? มารดาครูบุหรงไม่ยองเชื่อ เลยไม่ได้ซื้อหวยและแย้งว่า ?ถ้าท่านจะให้ คงบอกตรง ๆ นี่คงไม่จริง? แต่ปรากฏให้เห็นว่า เมื่อหวย ก.ข.ออกรุ่นนั้น ออกเป็นตัว ?จ? จริงๆ

 

วันนี้มีมาให้พี่โอ๋แนะนำ 2 องค์ครับ ออกวัดไหนครับ

 

รูปใหม่ครับ รบกวนด้วยครับแท้หรือเปล่าครับ
ขอบคุณครับ

 

ท่าบัวทอง แบบนี้แท้ครับ

 

องค์แรกน่าจะปืนแตกปี 2528 ครับภาพมืดไปหน่อย
องค์ที่สองเกจิสร้างไม่ทราบปีที่จัดสร้าง

 

ขอบคุณมากครับ 15 ท่าบัวทอง ราคาน่าหยิบ ประมาณเท่าไหร่ครับ
จะได้เก็บไว้อีกองค์ครับ

รบกวนอีกซัก2 องค์นะครับ
ใบโพธิ์ ปีอะไร แท้หรือเปล่าครับ
ฟ้าคำรณองค์ที่เคยถามแต่รูปไม่ชัด ถ่ายใหม่ครับ

ขอบคุณครับ

 

ขอความกรุณา จาก พี่โอ๋ สักองค์ครับ

 

พิมพ์ทรงลักษณะนี้ยังไม่ทราบว่าเกจิท่านใดสร้างครับ

 

ฟ้าคำรณผมว่าไม่ดีนะครับ ส่วนเหรียญน่าจะหลวงพ่อเปรื่องสร้างครับ

 

รบกวนช่วยดูหลวงพ่อเงินด้วยครับ ไม่มีความรู้เลยครับ อยากศึกษาครับ ขอบคุณครับ