หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ วัดบ้านไร่ ต.กุดพิมานอ.ด่านขุนทด นครราชสีมา

ขอเล่าบ้างครับ หลายปีก่อนพี่ผมไปกราบหลวงพ่อแล้วถวายเงินทำบุญ ท่านยื่นกลับมาให้หนึ่งใบ(แบงค์อะไรลืมแล้ว) ท่านบอกกูให้มึงไปทำทุน งวดนั้นหลังหวยออก พี่นึกได้มาดูเลขที่แบงค์สามตัวตรงๆ หลวงพ่อบอกแล้วไม่เฉลียวใจเอง บุญไม่ถึง

 

แบบฉบับที่เขาเรียกว่าพระบ้าน พระของชาวบ้าน

รวมทรัพย์สินสิ่งก่อสร้างวัดวาอาราม โรงเรียน โรงพยาบาลสถานที่ราชการ สำนัก

งาน มูลนิธิ และอีกหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งในประเทศและต่างประเทศนับพันล้าน

บาทครับ

ขอบคุณนำ้ใจท่านพลศิริอย่างสูงครับ ที่มอบให้ผู้ที่เคารพศรัทธราหลวงพ่อ

ธนบัตรที่หลวงพ่อคืนมาทุกวันนี้ผมเก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์ตลอดครับ

ถือว่าเป็นของมงคล

 

คูณ สก.

กราบหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ กราบหนึ่ง กราบสอง กราบสาม ขอร่วมวงด้วยคน เห็นแล้วคันปาก หวังว่าคงจะไม่รังเกียจ

 

เต็มที่เลยครับท่าน

คนชอบวัตถุมงคล ชอบทำบุญชอบเที่ยววัด กราบพระสงฆ์ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ

เข้ามาหาความสุขในการได้อ่านได้่บอกได้เล่าเรื่องราวความศรัทธราที่ตนเองพบ

เจอ คนที่มีลักษณะคล้ายๆกัน

คำว่ารังเกียจไม่มีอยู่ในสารบบของผมครับ

เหมือนที่บางท่านไม่ชอบพระบ้านนับถือพระสายพระป่า จนบางครั้งลืมคิดไปว่า

พระอริยเจ้านั้นท่านนั้นหาได้ตั้งแง่รังเกียจกัน เช่นปุถุชนธรรมดาที่ไหน

ล้วนคิดไปเองตามจินตนาการ

เราล้วนไม่มีใครรู้ไปหมดทุกด้าน



ดูรูปนี้ครับพระป่าสายหลวงปู่มั่นหลวงปู่เสาร์

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย กับ หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ ............





หลวงพ่อพุธ ฐานิโย กับ หลวงพ่ออุตตมะ

<center>

หลวงพ่อมหาวีระ หลวงปู่สิม
</center>

 

คูณแสนล้าน

กราบหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ พระอริยเจ้าแห่งวัดบ้านไร่ ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา กราบหนึ่ง กราบสอง กราบสาม

 

เห็นคาถาหลวงพ่อ

ไชโย ไชโย ไชโย ย่าโมออกศึก คาถาชนะศรัตรูหมู่มาร

นึกถึงนักวยที่ชอบตะโกนคาถานี้ก่อนชก น่าจะ รัตนพล ส.วรพิน

อีกบทคาถาเรียกเงิน
พุทธังโหม ธัมมังโหม สังฆังออม อันตรายาวินาศสันติ
ภาวนาทุกวันดีนักแล

ขอบคุณครับที่นำมาลง

อ่านพระคาถาแล้วมันนึกฮึกเฮิมในใจดี นึกถึงท่านย่าโม 2-3เดือนก่อนไปร่วมซื้อที่ดินขยายวัด

กับท่านย่าโม ท่านใดมีโกาสผ่านไปโคราชไปให้ได้ครับ

ท่านคือผู็มีคุณแห่งแผ่นดินไทยของเราครับ

 

เข้ามา กราบ หลวงปู่พุธ ครับ

ตอนวัยรุ่น เคยเข้าไปกราบทำบุญ บูชาตะกรุดงาช้างกับหลวงปู่ฯ โดนท่านเคาะกะโหลกด้วยแซ่รดน้ำมนต์ โดนไปหลายที หน้าเปียกเหมือนอาบน้ำเลยครับ หลวงปู่ฯ ท่านหัวเราะ แล้วบอกว่าเอาน้ำมนต์ไปเยอะ ๆ 555++ ท่านพูดน้อยแต่สีหน้ายิ้มตลอดครับ

 

สาธุๆ คาถาจำไมยากเลยครับ

 

ภาพนี้ได้มาจาก อ.ปากช่อง หนองสาหร่าย เมื่อประมาณปี 2544 ว่ากันว่าเป็นภาพถ่ายดวงวิญญาณของท่านย่าโม ท้าวสุรนารี

 

มีกี่ดอก ขอบูชาต่อ 1 ดอกครับ ขอตรงๆ 555

รุ่นนี้ออกปี 2538 ดีมากๆประวัติการสร้างในหนังสือช่วง 2538 ผมเก็บไว้ด้วย

หลวงพ่อพุธผมชอบฟังเทศน์ท่าน เทปคลาสเซ๊ทที่

ผมบูชาจากวัดต้นสน ฟังแล้วฟังอีก

ท่านเคยมางานทำบุญแถวบ้านผม คนนับถือท่านมาก วัตถุมงคลท่านผมมักได้

จากพระอาจารย์.ประวิตร ครับ วัดหนองจรเข้ ปราจีนบุรี

เอาไว้เสริมกับคาถาเงินล้าน กับคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า คงดีมากครับพี่

 

โมทนาครับ ผมไม่เคยเห็นเลย

ขอบคุณมากครับที่นำมาให้ชม

วีรกรรมท่านย่าโม ไม่มีคำบรรยาย

 

บูชามา 1 ดอกเองครับ พี่ Jumbo A<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5987975", true); </SCRIPT> กับเหรียญท่านอีก 1 เหรียญครับ

เดี๋ยวหาเหรียญท่านก่อน ไม่รู้ไปเก็บไว้ไหน......

 

เ็ก็บไว้บูชาระลึกถึงท่านครับดีมากๆครับพี่

รุ่นนี้ท่านเล่ารายละเอียดไว้ผมกลัวถ่ายทอดไม่ถูกถ้าเจอข้อมูลจะนำลงครับ

 

สวัสดีดึกๆครับบบ พี่ๆทุกคนน...
กระทู้หลวงพ่อเริ่มจะมา คึกคักแล้ววว พี่จัมโบ้ กับ พี่เด่นชัยนี่ ท่าทางจะมาสายเดียวกันที...
วัตถุมงคลของหลวงพ่อผมน่ะคุ้นตั้งแต่เด็กแต่ไม่ค่อยะมีมากหรอก นอกจากจะมีคนมาให้คุณพ่อ ที่จำได้ก็มีเหรียญที่ใส่จนเลี่ยมตั้งแต่เด็ก เหรียญเทพพิทักษ์ กับเหรียญหลวงพ่อคูณของสภากาชาด(คุณพ่อชอบบริจาคเลือดน่ะครับ) เคยจำได้ว่าเราเคยเอาเหรียญรุ่นกาชาดนี่แหล่ะไปให้เพื่อนมันบอกไม่เอาเหรียญแจกก็เลยเป็นบุญของเราที่ยังมีอยู่ที่บ้าน ฮ่าๆๆๆ เรื่องของพี่นายน้ำนี่ไม่ธรรมดาจริงๆครับเมตตาจิตหลวงพ่อสูงจริงๆ พี่Chang oncb จัดมาเลยครับไม่ต้องถอยครับ อย่างน้อยก็เป็นส่วนเล็กๆที่ทำให้เรา กับ บุคคลอื่นที่อ่านได้เล่าสู่กันฟังครับ....
ปล.ขอบคุณครับบบบพี่ "พลศิริ" ขอจัดไปตาม PM ครับ "ผมก็รักท่านครับ"

 

แม่ชี ดวงวิญญาณท่านย่า ท้าวสุรนารี

แถว อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา เขาลือกันมานานกว่า 10 กว่าปี ว่า ท่านท้าวสุรนารีหรือย่าโม ก็คือ แม่ชีประทุม โชติอนันต์ สำนักปฏิบัติธรรมแม่ชีปทุม (ศิษย์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน)
155 หมู่ 9 บ้านคลองยาง ต.หนองสาหร่าย อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา

 

เืรื่องนี้ไม่เคยได้ยินครับพี่เคยได้ยินแต่ว่าท่านแม่ชีบุญเรือน

ขอตามอ่านครับ ไม่มีข้อมูลเลยครับ แต่สนใจ ตามประสา

คนชอบครับพี่ รออ่าน..................

 

วิหาร


ท่านแม่ชีประทุม โชติอนันต์ ได้ละสังขาร ในปี ๒๕๓๙ สังขารของท่านไม่เน่า และตั้งอยู่ในโลงแก้ว ประดิษฐานไว้ที่วิหาร ทุกเดือนกันยายน จะมีพิธีทำบุญครบรอบวันคล้ายมรณภาพของแม่ชี ซึ่ง สมเด็จเกี่ยว วัดสระเกศ เมตตา มาเป็นประธานเกือบทุกปี

 

สายเดียวกันครับ
พอดี หลวงปู่ใส พระอุปัชฌาย์ครูบาอาจารย์ของผม ท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่คง พระอาจารย์ใหญ่แห่งวัดถนนหักใหญ่ น่ะครับ สำนักเดียวกันกับหลวงปู่คูณครับ ถ้าจำไม่ผิด น่าจะมี หลวงปู่....อีกท่านนึง จำชื่อไม่ได้ อีกท่านหนึ่งที่มาจากสำนักวัดถนนหักใหญ่ หลวงปู่ใสท่านจะสนิทกันกับหลวงปู่คูณมาก ๆ สมัยก่อนขับรถไปมาหาสู่กันบ่อย ๆ ครับ ผมเจอหลวงปู่คูณเคาะกะโหลกบ่อย ๆ 555++

 

พ่อฤาษีแร่


ท่านแม่ชีประทุม โชติอนันต์ ท่านเป็นเจ้าของแร่ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งถูกขนานนามว่า "แร่โคตรเศรษฐี" และท่านแม่ชีประทุม ท่านเป็นศิษย์ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

แร่โคตรเศรษฐี : แม่ชีประทุม โชติอนันต์

ธาตุกายสิทธิ์

พอดีเวลาบ่ายของวันหนึ่งประมาณเกือบสองโมงเศษ ได้มีแม่ชีเดินเข้ามาในสำนัก ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) มองดูรู้ว่าแม่ชีที่เดินเข้ามาในสำนักนี้ คือแม่ชีที่ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) เชิญให้ออกจากสำนักนี้ไปนานแล้ว แม่ชีนั่งลงกราบข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) พูดพร้อมกับหยิบห่อกระดาษในกระเป๋าหิ้วให้ข้าพเจ้า(แม่ชีประทุม) ดู
เธอเล่าต่อไปว่า"ของสิ่งนี้มีคนเขาฝากมาให้คุณแม่เพื่อสร้างพระมหาวิหาร"
ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) จึงได้ถามแม่ชีขึ้นว่า "ใครเป็นผู้ฝาก เป็นหญิงหรือชาย"
แม่ชีเธอตอบขึ้นว่า "เป็นผู้ชายค่ะ"
ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) จึงได้ซักถามเธอต่อไปว่า "ไหนเธอลองเล่ามาให้ฟังซิว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรมาตั้งแต่ต้น"

แม่ชีเล่าว่า "ในคืนนั้นดิฉันได้ปฏิบัติอยู่ในถ้ำประมาณห้าทุ่มเห็นจะได้ เกิดนิมิตเห็นผู้ชายแต่งตัว ทรงเครื่องสวยงามอร่ามแพรวพราว
ระยับเป็นสีทอง ยืนอยู่ข้างหน้าดิฉัน ชายผู้นั้นได้พูดขึ้นว่า พรุ่งนี้ตอนสองโมงเช้าจงแต่งขันธ์ห้าขึ้น และจงมานั่งตรงนี้ ฉันจะฝากของเธอ เอาไปให้กับแม่ชีปทุมเพื่อร่วมสร้างพระมหาวิหาร ดิฉันรับคำท่าน ท่านก็หายวับไป พอรุ่งเช้าดิฉันจัดแจงแต่งขันธ์ห้า พอได้เวลาที่ท่านสั่ง ดิฉันได้ไปนั่งตามเดิมพร้อมเครื่องบูชาขันธ์ห้า ดิฉันนั่งสมาธิไปจนถึงสิบโมงกว่า จึงคลายออกจากสมาธิพอลืมตาขึ้นก็เห็นของสิ่งนี้วางอยู่ ดิฉันรู้ทันทีว่าของที่วางนี้เป็นของที่ท่านฝากให้คุณแม่ ดิฉันจึงนำมา เพราะตรงที่ดิฉันนั่งปฏิบัตินั้นฉันกวาดเตียนไม่เคยมีอะไรมาก่อน ดิฉันนั่งปฏิบัติมาตั้งสองเดือนกว่าแล้วค่ะ ฉันไม่เห็นมีอะไรเลย "

ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) บอกให้แม่ชีแก้ห่อดูของ ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) เห็นของที่ห่อมามองดูเหมือนก้อนหินที่ที่ขรุขระและมีรอยถูกตัดไป รอยที่ตัดมีแสงไม่เหมือนตะกั่ว
ตะกั่วไม่มีแสงจึงทำความแปลกให้ข้าพเจ้า(แม่ชีประทุม)
ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) จึงถามแม่ชีว่า "ของนี้ทำไมจึงมีรอยถูกตัดออกไป "
เมื่อแม่ชีได้ฟังข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) ถามขึ้น แม่ชีมีสีหน้าไม่ค่อยดี
เธอตอบขึ้นว่า "ดิฉันได้ของแล้วห่อของ รีบเดินทางตั้งใจจะนำของมาให้คุณแม่ตามคำสั่งของท่าน เมื่อเดินมาได้ครึ่งทางได้พบกับชายคนหนึ่งเขาทำงานอยู่แถวนั้นเขาขอดู เขาเห็นฉันหิ้วหนักมาก ฉันจึงให้เขาดู แล้วเขาขอฉัน ฉันจึงให้เขาค่ะ ดิฉันคิดว่าคงไม่เป็นอะไร ของที่เขาขอตัดไปก็นิดเดียวเอง"
ช่วงนี้ขอข้ามไปนิดหน่อยนะครับ

ในที่สุดเธอลาจากไป ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) ได้ให้ปัจจัยเป็นค่าเดินทางกับเธอ ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) รับของก้อนโคตรเศรษฐีใส่พานมีผ้าขาวปูรองรับ มีดอกมะลิบูชา
ตั้งไว้ที่หน้าหน้าหลวงปู่ปาน
ครั้นพอตกกลางคืน ในเวลาเช้ามืดของคืนวันเดียวกันกับวันที่รับของ ในเวลาตอนตีห้าครึ่งพากันออกจากพระกรรมฐาน เพื่ออุทิศส่วนกุศล
ทำอย่างนี้เป็นประจำตลอดมา เมื่อพากันอุทิศส่วนกุศลจบลง ข้าพเจ้านั่งอยู่ในกลด เห็นว่าเสร็จกิจแล้วจึงหยิบยานัตถุ์ขึ้นมาทำท่าจะนัดยา มุ้งกลดของข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) บางมาก ในทันใดมีความรู้สึกว่ามีคนมายืนใกล้ๆกลดของข้าพเจ้า ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) จึงได้ชำเลืองตาดูเห็นคนมายืนอยู่จริงๆ
ท่านแต่งตัวสวยงาม ยืนชะโงกดูของที่ได้รับมาจากแม่ชีเมื่อตอนบ่ายนั่นเอง ท่าที่ท่านยืนคือขาซ้ายเยื้องไปอยู่หน้า ขาขวาลดลงมาหลัง
ยืนชะโงกดูของในพานเอามือไพล่หลัง ขาใหญ่มาก ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) ชำเลืองดูเห็นแต่ขา ส่วนหัวเข่ามองไม่เห็นเพราะขาของท่านยาว ไม่สามารถจะเห็นเข่าได้ข้าพเจ้านึกรู้ได้ทันทีว่า ท่านคงตามมาดูของ
ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) ยกมือขึ้นพนมและพูดกับท่านว่า "ท่านผู้เจริญที่เคารพ ขณะนี้ของที่ท่านส่งมาให้ดิฉัน ดิฉันได้รับแล้วและได้บูชาไว้กับหลวงปู่ปานและหลวงพ่อฤาษีที่ท่านได้ชะโงกดูอยู่นั่นแหละค่ะ ต่อแต่นี้เป็นต้นไปทั้งท่านและดิฉัน จะได้ร่วมสร้างพระมหาวิหารแล้วในเวลา
อันใกล้นี้ ขอท่านจงปกปักรักษาย่าให้ใครมาแย่งชิงเอาไปนะคะ สำนักนี้มีแต่ผู้หญิงท่านผู้มีตาทิพย์จงช่วยสอดส่องดูแลเอาไว้ให้ดี และขอท่านจงโมทนาในความตั้งใจดีต่อพระพุทธศาสนาในครั้งนี้ด้วยเทอญ"
ท่านโมทนาเมื่อข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) พูดจบลงท่านหายวับไปฉับพลัน

นี่ข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) เห็นด้วยตาเปล่า มิได้ห็นด้วยสมาธิ ที่เขียนมาตรงๆอย่างนี้มิได้โอ้อวด ด้วยประการใด เรื่องนี้ได้เกิดขึ้นกับข้าพเจ้า(แม่ชีประทุม) จริงๆ เมื่อผู้ใดอ่านท่านจะเชื่อหรือไม่นั้นเป็นเรื่องของท่าน สำหรับข้าพเจ้า (แม่ชีประทุม) ขอเอาศีลเป็นพยานเท่านั้น


รูปขนาดเล็ก

นำไปให้หลวงพ่อฤาษีลิงดำดู
(หน้า 126)

ข้าพเจ้าวางของลงที่โต๊ะนั่งของหลวงพ่อนั่ง ข้าพเจ้าก้มลงกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาหลวงพ่อพูดกับข้าพเจ้าขึ้นว่า "นี่โยม โยมชีจะเอาของมาทำฉันหรือ เห็นเป็นมันวาววับโยม"
ท่านพูดท่านยิ้มมองดูของ ท่านถามข้าพเจ้าว่า "นั่นอะไร"
ข้าพเจ้าตอบท่านว่า "ไม่ทราบว่าเป็นอะไรค่ะ โยมปฏิบัติธรรมได้ของสิ่งนี้มาค่ะ หลวงพ่อ โยมนำมาให้หลวงพ่อดู"
หลวงพ่อมองดูแล้วพูดว่า "ดีนะโยม ของนี้เป็นของพันปีมีค่ามหาศาล"
"โยมอยากทราบว่าเป็นอะไรเจ้าค่ะหลวงพ่อ"
หลวงพ่อพูดว่า " ดี.. เอาไปให้ด็อกเตอร์เขาดูบ้างซิ เผื่อเขาจะรู้บ้าง"
ข้าพเจ้าเห็นคนเข้ามาถวายสังฆทานกันมาก จึงถอยออกมาเดินไปหาด็อกเตอร์เอาของให้ดู
ด็อกเตอร์พูดว่า "หลวงพ่อว่าเป็นอะไร ก็เป็นเช่นนั้นแหละครับ"
ข้าพเจ้าลาด็อกเตอร์ออกมานั่ง เมื่อข้าพเจ้านั่งลง หลวงพ่อได้เมตตาสั่งข้าพเจ้าขึ้นว่า "โยมที่เอาของให้ดูนั่นนะ ของโยมพันปีเก็บไว้ให้ดีอย่าไปทิ้งเสียล่ะ มีค่ามหาศาล" หลังจากนั้นข้าพเจ้าได้กราบลาพระเดชพระคุณหลวงพ่อกลับปากช่อง